장음표시 사용
261쪽
Lib. II. φονον εχω λέξαι θρεομ ενον δε υοαις, 3 3 δε τεκνα et ρίγονα κ. T. 1.
In v. 1022 recepi Heathii emendationem indigne spretam. Nam φονος θυό/ιενος μυοαις merae nugae sunt. ΙM. 1063 ad haec: εκανε et κεα et Orζρει Ραλ. εω declarandi causa adscriptum puto τοξευσας, quod ignavissime adhaereti Supplieum v. 74 iure offendit mira vox is, αλ- γηδ ονες, de pera0nis praesertim posita. re etiam careas praepositione ante χορον. Scripsitne Euripides: A' ω ξε να λ- γεινον ἐς χορον p t
Scribendum puto αντιβλέπει. Nam l0nge aliter Baech. 1308 ψ δω ι' ανεβλεπε et Ion. I 467, ubi ἀελ Ουἀναβλεπειν λαι πάσιν est: solis radiis iterum collustrari. Ibd. 385, 386:Θηsεve o' ἀπαιτεὶ προς χάριν θά μαι νεκρους, ξυγγείτον' οἰκων γαὶαν, ἀξιῶν τυχεὶν, φίλον τε πάντ' 'Eρεχθειδων λεων. Qui aliquid postulat, sempor ἀξιοῖ τυχεiν. Scribendum ἄξιος τυχεiν. Significatur preces per80na precantis commendari. Ibd. 438 sqq.:
melius distincta et una littera addita: ουδ' ανδρος ανοποστῆναι βέλος l ἐγκαρτερήσων θάνατοπι εἶμ νἐς πολιν M. T. λ. Hereules ipse non vult nune ἐγκαρτερειν θάνατον, Sed contra quanquam in malis sit. vitam se toleraturum dicit. Secutus me Nauehius est. v. 1340 displicet πάρεργα et requiro vocabulum aut diversitatem significans seorum, quae Theseus de diis eommemoravit, ab Herculis malis; aut velamentum et callidam Oeenitationem; sed aptum non reperio. illiti in by Corale
262쪽
id est, atque hic scum hoc a praecone pronuntiatum est). In altero membro recte Hariungius particulam desideravit seripsitquo non improbabiliter ὀ δ' ου θέλων synt. Or.ς 207 nisi fuit ὀ δ'αυ θέλων l cuγα. ut reseratur ad silentium. Ibd. 528 sqq.: i
Quid significent verba uinis πις δ' ἐκεiνοις, nemo dixerit: nam si quis sic enarrare conetur, Thebanis gloriae. Argivis dedecori fuisse pugnam, debebat primum dici: υ/ι ui ν καλῶς. deinde qui hinc consequitur illud: χἡ δίκη διοίχεται γ Apparet sic hoc αἰσχρως δ' ἐκ referri superiori πολεμ ους, ut hic quoque accusativus esse debeat; sed tamen ἐκείνους non susticit sententiae c0nsequenti et praeterea οἱ πολυιιοι sunt iidem ἐκεῖνοι. Scribendum est optima sententia, mutati0ne minima: αἰσχριος δὲ νεκρου c, In δίκη διoiχεται. id est: contra hostes gloriose pugnastis, contra m0rtu0S cadavera) turpiter spugnatis . peritque sic iustitia
V. 653 fortasse scribendum τρία τριῶν ου G P- ιειτων scod. L. συστρατευ/ιάτων); sed res incerta.
V. 593 ipse conieceram, quod deinde vidi in cod Laur. Supra scriptum esse et a Musgravio probatum καινος ἐν και νω δορί pro κλεινος ἐν κλεινω. Veritati perspicuae nocere non debet. quod a codicis correctore intellecta est. Duilir Cooste
263쪽
tione i qui enim hinc semininum natum estp let inimis obscure significatis curribus quique in iis essent ;l nec apte ipsi, qui e curribus pugnant, dicuntur ἐμάσιν ανω καὶ κάτευ φορε Ioθαι. Latet substantivum seminini igeneris
Durior transitus a plurali τραχ λους) ad singularem κάρα defendi quodammodo potest, quod κάρα pluralem non habet; reditum ad pluralem longe duriorem κυνεας et subabsurdum quasi unum caput plures galeas habuerit impositas)non habeo, quomodo defendam. Huc cum accedat, ut apud neminem praeterea Atticorum haec verbi seri κει/ιαι περικει ιαι constructio reperiatur, quMn post Herodotum recentiores inde a Di0nysio Halicarnassensi frequentant adducor, ut credam Euripidem scripsisse: κύπικει/ιενας κάρα
t aliqua etiam in κάρα ossensio, sed mulio lenior et quae ne in nostro quidem sermone animadvertatur, cum res ad partem corporis pertinentes universe nominamus. Ibd. 748 Bq.: no λεις τὶ εχουσαι διά λογου κάμψαι κακὰ, φονω καθαιρε ἐσθ', ου λογιμ τά Πράγματα. Quid sit νονιυ κώθαιρε ioθαι Πράυιατα, omnino Dracio,
264쪽
purgando delere et amovere snon longe ab eo sonsu, quo Galli dicunt vi der u ne qu er e liel. AEschylus sθ. Danaidum apud Hesychium καθαίρεσθαι pro uno M εσθαι dixit. Sed aliud superest. Vehementer enim ostendit hic versus in πρύγ/ι circi exiens p0st V. 747 voce νιι αγιμισι terminatum; offendit non minus nudum illud in 74η κυκυ et omnino diversi accusativi subiecti verbis κώ/mθαι et καθαίρεοθαι Sive καθαιρε in λαι), cum una res significari debeat. quae . cum possit orati0ne confici, caede si armis decernatur. Una littera superest; scripserat Euripides: et . 1 Ionnus αἰ λογor κύ/ initi κακά,
In his quaedam vitiata esse manifestum est et a multis intellectum; sed simul et quae nniversa sit sententia et qua parte loci vitium c0ntineatur, satis apparet. Nam Theseus se dicit, eum iam ante interrogare vellet. quod chorus in eiulatus erumperet, orationem tum omisisse, nunc ad quaerendum redire. Itaque recta haec sunt: Miλ- λων s' ἐρωταν, ἡνίκ' ἐῖηντλεις l γοους, τους ἐκεi 3 υθους κ. τ. λ. 'Eξαντλεῖν autem γόot ς, qu0d in lexidis male redditur, est questus estundere. Vitium residet in set scit 'et ά νηοω, quod sic tollendum puto: ἐνίκ' ἐξήντλεις ροωγοους ἀπλήο Τω, κ. T. a. i v. 790 sqq. non debuerat a Dindocto reeipi Nauchil eoniectura τι pro τό . Sententia haec est: Illud enim squod 786 sqq. optat tum putassem gravissimum me malum perferre; nune video gravius aliud malum. Duilir oste
265쪽
Lib. ILEt de ἀπλήστω non dubit0; pro sotia possitne reperiri pr0pius aliquid, nesci0. Ibd. 899, 900. Qu0niam li0s versus eiiciendos esse L. Dindorsus thes. Steph. V p. 2290ὶ non persuasit, restat ut lassatur mendum in v0eabulo Ooας, sub quo latet aliquid qu0d am0res am0risve insidias a seminis scin ὀ θνλεειῶν)significet. Videtur suisse ἀπο θηλειῶ, ν νοσους. Semel
co I set ης Πολλά εξευρεiν Ooφά. Infinitivus n0n recte cum reliquis Git; itaque Valekenarius 6οφος scribi v0lebat; debebat πολλα a Gogia. Ceterum n0n aude0 P0r80ni suspieionem hunc versum damnantis reprehendere cum ob σος ιστής et σονα sine acumine
concurrentia tum qu0d idem 905, 906 dicitur; et potuit addi
cum n0n attenderetur, λα/ι προς utrique membro commune
esse. Sed qu0d Dind0ritus eadem damnati0ne c0mprehendit v. 904-908, idem, qu0d Saepe. requiro, unde haec, de Meleagr0 praesertim, cuiquam in mentem venerint. Ibd. 9l3 sqq.: ὴ ευανδρία αὐακeto ς. ε περ καὶ βρεφος διδάσκεται
mo ηοιν tti εχειν τινος est diScendi facultatem non habere; neque enim /tάθησιν est scientia, sed discendi actio;) itaque quoniam prave insans doceri dicitur, qi discere nequeat, restituendum eSt e Damasceni floril. p. 381 Gais p. l88 Meineh.): ων 3 αθηοις ἐν λογφ. Ibd. 972 Sqq.:
266쪽
'μιαί neque, quod his verbis fit, appellari possunt λοιβαὶ φθι3Ωνων neque inter ceteras res domi iacero diei. Itaque scribendum videtur:
Restare sibi naenias dicit, similiter atque paulo ante v. 97I
Ibd. 1070 sq. Euadne desuper de rupe in mgum mariti desiliens Iphidi patri haec dicit:
Mire corpus suum patri amantissimo gratum esse negat, mire sibi gratum praedicat. Scilicet n0n corpus. Sed casum et in r0gum desultum quasi solutum et immissum τε αρεis θαι) dieit: και δε Παρε ietu ι ά /ια, soὶ διὸ ν ου φίλον. Hippolyt. v. 224: τε κυνηγεσίων και UOὶ 3ιελεTη; Et xtis viti0se abundat neque, cum aliquid ad aliquem pertinere negamus, usitate interrogatur: τί sol noλεριος; sod: τί cloi καὶ πολε/ιω; Atque sic scripsit Euripides: τί κυνηγεσίων καὶ sοὶ /Gλετης audaci sane verborum ordine pro /μλirrv καὶ soli, Sed quod in κυνηγε si υν iam prius membrum satis notatum est non audaciore vel potius minus audaci quam in Hel. 1579: ω ξ ', ε ς το προσθεν, η καλῶς εχει, πλευουιι εν; in. Hor. Sat. I, 4. 4b: comoedia necne poema Esset, quaesivere, id eSt, poema necne.)Ιbd. 276:YP. nως δ' ου, τριταίαν γ' ουo' Mori ος ' si εραι et
Nulla lacile poterat esse ατη, quae Ρhaedram cibo abstinere cogeret; sed quaerit chorus, utrum fastidio sit taedio id fecerit an quod mori usilet: suspicor igitur Euripidem scripsisse:
267쪽
reseruntur ad Phaedram qu0m0do te enataturam putas 3 . Sed et addita onην nυ ostendere ridentur, d0 alia re dici πεσου nia, et sic pri0ra dicuntur sol δὲ sτιγην initio posito iut in etω και όνι duas res comparari appareat, quarum ad alteram aliquo modo acc0mmodari et eam exigere possiu ad alteram n0n possit. Praeterea n0n quaeritur h. l. , possitne Phaedra enatare et evadere, sed quam severe vita exigenda sit Itaque videtur mihi Euripides scripsisse: πεσόνθ Onην Ου, νιῶς αν ἐκ νε Παι δοκεῖς. h. e. : si ad tantum fortunae aestum adhiberetur norma, inquantum tu incidisti. quantum declinaturam putas 3 Est
Seribendum λέγει. Ipsum autem se nuntius signifieat, cum τις dicit; Πγοι pro λιγοι αν serri nequit. Ibd. l.346 πινθος θεόθεν κα et αληπτον quod Sit,n0n intellego, opinorque scribendum κατ ci β λη et όν, divinitus demissum, ut hoc accedat exemplis non multis . sed certis vocalis ante βλ apud tragicos c0rreptae. De v. 1386 vid. p. b3.
V. J299 quod conioeeram. ἐπ' νυκλεέαρ θανη sui cum bona fama. - in poRsegsione bonae sampe - moriatur . praecepit Reiskius; editur tamen, quod significat, ut bona fama itanquam morbo
268쪽
Neque πνοια e τινος dici posse pula de aura quae ad aliquem trahat, neque πνοιάς ' γροδί ore alio genetivo viri in addito, et φεροιεν nimis infinite poni. Scribendum: ὁποι πνοαὶ φέροιεν θύφροδίτης φ ita id est. quo ad qusmi aurae Veneris eam deserrenti Ibd. 84:
8ie eodires. Opinor scribendum set sciet νῖγε ἐν ταυτα, hoc imperium gerere.
G. Dindorfit in hae sabula αθστχσεις a parvis initiis sensim eo progressas, ut in quinta editione praeter epilogum a Porsono primum addubitatum inde a v. 1 ,32ὶ e reliqua sabula. si recte numeravi. 399 vorsus 24 locis exsecet, omnino sepono. Ioculare mihi - videtur, quod sex nobis versus 18n-19Iὶ relinquit inter 14 et 110 spurios mirabili casu interiectos. Εpilogum Spurium esse russentior. videoque . qui potuerint aut sabulae extrema parte amissa aut quod non intellegeretur, recte finirisabulam. haec addi, cetera, quae finguntur laeta, non intellego, qui quandove aecidere potuerint. Nec hoc ita dico. ut nullum in hac sabula spurinm esse versum contendam negemue in partibus quibusdam fabulae nova quaedam et difficilia obiici; sed ea omnia longo aliter examinanda sunt. Eram exempli causa dicturus de versibus 350 ad 355. Sed literaque recte Hariungius. nisi quod v. 351, male interpositum ante difficultatum, ex quibus nata est Agamemnonis animi demissio. Rignificationem , abiici, non alio loco non apto interponi oportebat. V. 355 fortasse ἐμπλησοις scribendum, sed caput est, quod συγχυοίν τ', εἰ μη posuit. Duilir Ooste
269쪽
Demophon insigne navis habuit Minervam insistentem currui equorum alatorum. CD. Horat. Od. I, lb, I 1: iam galsam Pallas et aegida curnasque et rabiem parat; ri M. VIII, 47. I; C. O. Muellari archaeol. g 37l, 3. Sed neque 3ιωνυχων appellati0, quamViS Omnia moliantur, ad αρι ueta accommodari potest neque quisquam expediet. Quod Naucrius de cogitavit, neque θετή est
tεθε isti neque Pallas currui insi Stens τεθεiota ἐν aρμα- ιιν dicitur. Videtur, cum p0eta, ut Saepe, pro curru equae nominasSet, αρριαοιν enarrandi causa adscriptum eiusque ultima syllaba nocuisse adiectivo Sequenti. Suspicor enim Euripidem scripSisSe:
h. Q. aptum sa lique ominis Spectaculum nautis. In versu, qui huic respondet, tollenda est supervacanea vox ἐνευ :χρυοιαις δ' εἰκοοιν καδ' ακρα-ἐσTGGαν.
h. e. Taphiorum naves illi agebant remis promovebant . quibus imperabat Meges. Codices Tu φιον ηγεν. Ibd. 366, 367 oratio sie interpungenda est:
Plurimis id aceidit: capessunt res prompti, deinde cet. '
J V. 373 quod emendaveram, praecepit Reighius. Nam in χρεοος subesse γένους et litterarum vestigia ostendunt et sententia. Dissilir oste
270쪽
Sententiae satisfacit nec ita longe a litteris discedit:
Ibd. 945 restituendum e codicibus: εγω To stηδεν Μενελεως ε'-άνδρόοιν, ubi editur δ . Neque enim hoc Achilles dicit, inverti virtutis iudicium, ut, qui alioquin ignavus, nunc vir habeatur, sed se pessimo cuique parem esse; ac sic demum redis continuatur oratio de Achille ip8O: ιυς Ουχι ... γεγως. Γρterum adeo offendit Menelai nomen simpliciter pro oppr0brio si cum contemptissimi hominis significatione p0situm, ut prorsus mihi persuasum sit subesse nomen appellativum hae orationis' sorma: εγω το- ἰν ελε oio τ' ἐν ἄνδράσιν. Sed ipsum nomen duabus syllabis esserendum)n0n magis praesto quam V. 947 emendati0nem reperio. Ιbd. II 77 sqq. In his versibus primum recte separanda ea, quae Clytaemnestra se d0mi sedentem conquesturam dicit, ab oratione iterum ad Mamemnonem redeunte. Illa θρηνωδία finitur v. 1178:
Agamemnonem Menelaus dicit propter nobilitatem generis duremereatum eam se nunquam posthac spectaturum in duce creando. sed prudentiam. Ceterum μηδένα et μηδi votum signifieare videtur: ipsi loco multo aptior est sententia potentialis, et estus in codicibus μηδέν αν . Quaeritur, utrum oυδiν αν ... Ουδέ seribendum sit an defensione ea utendum, quae duci potest e
v. 977 et Platonis Phaedou. p. 106 D synt. Gr. g 20o not. et Cratyl. p. 429 D, non sane firmissima, quod illi loci proprii aliquid habent in μὴ eum Verbo coalescente, an Votum relinquendum. Μῆ in iureiurando apud laturum Hom. Iliad. XV 41 et) X, 330, Soph. Ai. 572, Aristoph. av. 195ὶ, eccles. 10 . Lysistr. 917 propriam laeti speciem.