Io. Nic. Madvigii Adversaria critica ad scriptores Graecos et Latinos Io. Nic. Madvigii adversaria critica ad scriptores Graecos De arte coniecturali, Emendationes graecae

331쪽

Lib. III bellum gesserunt et alii, Sicilienses ipsi inter se, et Athenienses 80ciique eorum. , Separantur intestina incolarum bella et externum Atheniensium. Ibd. 111 l: οἱ δὲ 'A,πρακιωτια καὶ οἱ αλλοι, o Got

ιιεν aliud resp0ndet partitionis membrum neque ex illis

ετυγχανον Ουἔως ἄθροοι ξυνελθόντες recta sententia efficitur, maximeque offendit ουτως. Scribendum: osoι ἐν ε - τυγχανον αυτοὶς, ἄθροοι ξυνελθοντες, ως ἐγνωσαναπιοντας, ωρ ιη αν -ὶ αυτοι κ. z. λ. i Classenius, dim- cultate animadversa, frustra m0litur. Lib. IV, 2, 2: αι si κρες Μοσηνην ἐφρουρουν, καὶ ἄλλαι αἱ πληρου/ιεναι ἐ/ιελλον αυet OGε ἐγκαθορμισί

ἄλλαι πλ*ηρουμεναι ἐμελλον, sublato αὶ, quod geminando

Ibd. 9, 3: οφίσι δὲ του τεiχους ταυτη ἀσθενεστάzουόνιος επι Gnάσεσθαι αυτους ἡγMeto προθυμήσεσθαι. C0nantur enarrare, ut Kruegerus, Lacedaemonios passuros esse So eo allici. Sed neque Dem0sthenes ipse Lacedaemoni0s ad locum infirmissime munitum allicere vesebat, neque qui errore aliquo allicitur. προθυ/ εiettit. Scribendum: ενι ιβ γ σε Gθ αι α leto υρ γ γε iτο Προθυμήοεσθαι. Satis erat et rectius ἐπιβαίνειν προθυμήοεσθαι. Sed not

est hic p0st voluntatis c0nsiliique et cognata verba futuri infinitivi. apud Thucydidem usus Κrueger. ad I, 27, 2, synt. Gr. g 1il a n0t. 33.

simi ξυνὶρ θωοιν. Genetivus n0n expeditur; nam partitiva notio hoc l0co prorsus inepta est. Puto Thucydidem Scrip-

e880 ξυνε si pom ιν et additum νιη. Non minus praVe partitivus genetivus appellatur c. 64 init. , ubi Hermocnates

332쪽

Lib. III.

Cap. 48, 3 conieceram παντί τε τροπω. Occupaverat POPPO. Item cap. 52, 3 καὶ τῆς αλλης παρασκευῆς εὐπορία ἐνὶ Η-ckius et Gadier. Diuitiam by Corale

333쪽

ditur. quod superiora de oetoα rvrole dicta erant); operis divisi signifieatio hoc loco, ubi de solis Atheniensibus agitur nec ulla partitionis ratio indicatur ivelut κατα νυλαρ),

minus apta est. Alioquin Scribendum erat διελο/ ἐνη ἐγενοτ. i Male interpungitur ante τάφρον. Transverso mur0 contra M0garenses ducto ab illo inde loco, ubi is erat, usque ad mare ab utraque parte Nisaeae lassam murumque perduxerunt. Ibd. 72, 4: ot/ ι ντοι εν γε σω παντὶ εργιο βεβαίοις

τολ/ιύν. Postrema haec verba adeo nulla vineiuntur legitima orationis structura, ut Kruegerus Verbum κινδυνε ειν

prorsus tolli voluerit, in quo ipsa sententiae vis vertitur. Manifestum est enim hoc dici, adversari0s Pelop0nnesios , quibus minus gravis sit periculi et discriminis condicio, non sine causa pugnare velle; itaque duabus litteris initio et in fine sublatis sic scribendum est: o ις α ξν3 7ιάσης Τῆς

εἰκόet 0ς ἐθελειν et oi/ιῶν. Apparet partium, non totius periculum signiscari; ceterum eam partiti discriminis significationem non nego subobscuram eSSe. ipsius, ut Opinor Thucydidis culpa. Videtur intellegi voluisse, sive totarum Peloponnesiorum copiarum Sive eius, qui ade8Set, exercitus ratio haberetur, periculum inter singulas civitates sic divisum

334쪽

Lib. ΠΙ

esse, ut victi non omnes simul optimam partem virium amitterent sui Athenienses εο βελτιστον του Onλοικου). 3

scriptum sit: ου γάρ δη εἰκο ως γ άν ἐπράσnos ιεν vel potius: ου γάρ ἄν εἰκοτως in ράσσομεν . Alii aliter; neque tamen efficiunt, ut recto τάδε do tali re intestε-gatur, quam Brasidas neget Lacedaem0nios εἰκοrme facturos πράοσοι/ιεν ἀν . Scribendum videtur: ου γάρ δη εἰκῆουτως γ' ἄν τάδε πρασοοι/ιεν : neque enim sic temere et sine certo consilio haec egerimus sagere nobis place . Certam rem Brasidas Lacedaemoniis pr0positam esse dicit, quam immdiri ab Aeanthiis non possint pati. Ρaulo ante ir niam, quae inesse putatur in τω υ/tετέρω ευνω, non intellego, potiusque interpretare ne ob bens volentiam erga vos dum vobis faveatur parcaturquein oppug- non tur pecuniis cet. Sic enim dici etην υ/ιετεραν ευ-

aων ῆκω νομίζω ἐπιπερειν, εἰ τb πάτριον παρεις το πλεον τοις υλινοις ξ tb φ λασσον τοῖς πῶσι δουλωσαιμι, etiamsi omnes machinae admoveantur, tamen ipsum

contrarium ei, quod dici debeat, significare irasidam, si ita agat, veram et sinceram libertatem afferre , ad reetam autem sententiam emetendam unam esse addendam litteram osae δωσαφη, hoe est, non sinceram Hlaturum me libertatem puto, si ita agam , dixi in annal philol. Dan. I p. 41 et 174. Postea vidi im Baueram id intellexisse. Contemnitur tamen sacillima et eertissima emendatio et artificia adhibentur. Non minus certumo. 98 exu. a Poppone inventum, in quod ipse quoque, cum in legendo solo Kmegeri exemplo uterer, incidi: μὴ ἀπιουσιν ἐκ της

335쪽

Lib. m.

periculo victoria pr0ponebatur. I'ων μέν ad captivos o Pylo quin pertineat, dubitati non oportuitii )Ιbd. I 22, I: Καὶ η ιιεν set ραιιά παλιν διέβη ἐς

Tos υνην, οἱ δὲ τω Βραο δα άνηγγελλον την ξυνθήκην, καὶ ἐδεξανεο πάντες οἱ ἐπὶ Θράκης ξυριμαχοι των Λακεδαι/ιονίων τά πεnsant ἐν ι . Brasida, quidem inducias legati iam advenientes nuntiaverant sάφικνουνται n&ρ' uino νὶ nec ulla alia de eausa retr0 cessit exercitus; nunc non de nuntiatis Brasidae induciis agi ostendit etiam, quod de effectu additur καὶ ἐδεξαντο. Scribendum: οἱ δὲ ξυνtά Γρασίδα. I bd. 123, 2: ino καὶ οἱ Mεναἐοι ιιάλλον ἐτολμη-

audendi, quod, qui rem agebant, pauci essent: nam laustra K egerus hoc, qu0d primum p0nitur, de causae loco demovere conatur). Scribendum Videtur: etῶν πραοoοντων ὀργίλων τε ον robν: ira et studi0 incensi ferebantur. Σφίοιν recte Κruegerus e proximo versu hue retractum iussimi. Fuit. cum mallem: otκ ολ γων. Cap. 118, 9 vitia video set in hac coniunctione: ἐκκυμσίαν

ποιῆσαντας τους στρατηγους .... βουλευσασθαι 'Aθηναίους,

quoniam, quod subiecta latius patenti post adiungitur partieipium eam subiecto minus lato patenti, inde nou sequitur, prae-eedenti subiecto minoris ambitus et participio supersiddi posso in verbo primario subieebum amplioris ambitus, et in his καθ' o τι αν Diti η' sed auxilium afferre nequeo. Duiligod by Corale

336쪽

Lib. III.

των rest pόρων neque Ρerdiceas utilitate necessaria neglecta a Lacedaemoniis ad Athenienses transtro cupiebat, sed, quanquam animi sententia propter Atheniensium iniurias insolitum ei erat Peloponnesios odesse, tamen utilitate cogente se ab iis removebat. Scribendum igitur: τω δὲ αναγκαίω

Κmegerus additum του προκει/i ἐνου qu0d proprie palam positam et fixam significat); ego et ipsam legis mentionem in tali re miror vix enim cinitarant in lege c0ndenda de fuga sacerdotis) et ἐκ του νο/ιου, quod non memini Graece dici pro νοι m. Itaque Thucydidem scripsisse tantum arbitr0r : ἐκ του προκειμένου, hoc est, pro re nata et ex rerum statu, qui essectus orat. Novum senim hoc erat nec provisum; nec alioquin licebat novam sacerdotem facere priore viva. Qui interpolavit, non intellexit, quid esset ἐκ του προκερ/ νου. i. ad ΙΙΙ, 12, 2. Lib. V, 22, 2: αὐτοι οἱ Λακεδαι/ιονιοιὶ προς τοte Αθηναίους BI J αχναν ἐποιουντο, νο/t ζοντες - κιοτ' ἄν σφίσι τους τε ' γείους, ἐπειδὴ οὐκ ο θελον 'μιπελίδου

337쪽

Lib. IIL Lacedaemonios pertinet, et νομίσαντες, quod ad Argivos; ideo enim hi noluerant ἐmon ἐνδεσθαι, quod putabant Lacedaemonios α-ους sine Atheniensibus sibi non timendos esse. Verum sic manifestum sit ad haec νομίζοντες τους τε ' γείους ἐκιστ' ων deesse infinitivum, quo addito haec sententia alteri illi adiungatur: καὶ τὴν υλλην Πελοπόννησον ιι αλιστ' ἄν Is infinitivus ante ἐπιι excidit, cum sic Thuc3dides scripsisset: νο/ιίζοντες ἐκιοτ' αν

αν ἰουχαζειν. Lacedaemonii societatem cum Atheniensibus faciebant ad terrorem Argivis iniiciendum, quos, quoniam inducias confirmare noluissent, sibi bellum illaturos credebant. Ibd. 54, 3 recte Behherus comma post ταυτην sustulit

χρόνον ἐσέβαλλον ἐς τὴν 'φιδαυρίαν καὶ ἐδ ουνὶ, sed quae efficeretur sententia, nemo praeter ipsum vidit; nam ipsum vidisse credo;) itaque locum se intellegere negant. Argivi siriude minimo sane subtili, utentes, ne mense Carneo, ut adversarii, quiescere oegerentur, per totum tempus unum diem se agere finxerunt eodemque omnes numero nomineque Signarunt, τριακαδα φθίνοντος mensis, qui

Carneum praecedebat, appellantes. Simili artificio Alexander ut Daesium mensem vitaret, alterum Artemisium egit Plut. Alex. c. I 6 . Hoc est enim ἡμίραν τινά aut μῆνα ἀγειν. )Ιbd. 66, 1 recto iam alii viderunt, non terrorem Lacedaemoniorum significari, sed admirabilem disciplinam

et belli artem. Verum error non in verbo esse videtur sed, quod praecedebat οι τε Λακεδαι/ιονιοι, interpolando hic quoque scriptum eundem casum suspicor, cum a Thu-

ὶ cap. 55, 2 ἐφ' ἔκατερων ἐλθοντας τα στρατοπεδα pro ατ' ἔκ. seripseram coniectura, cum id in cod. CasseI. et altero praeterea esse et a Goellero receptum nescirem.

338쪽

Lib. m

dide relictum esset: μαυστα δη Λακεδαεριονίους,ες ο ἐριεμι-7-ο, ἐν τουτω τω καρρω ἐξεπλαγησαν. Nam etiam ἐ/ιυινηντο longe aptius ad ceteros, qui admirabantur, quam ad ipsos Lacedaemonios resertur. Ibd. 72, 2: 'Aλλα /ιαχιστα δη κατα παντα

inauditum, Lacedaemonios, bellicae artis inter Graecos principes, Semper maxim0 peritia belli inferiores fuiss0 quod ipsum ἐλασσοπι νους imperfecto tempore dicendum erat; si ἐλασοωθέπιες de pugnarum eventu accipitur, ἄπειρια

potius dicendum videtur misse;) sed aliter Thucydidem

scripsisse vel solum ουχ ησσον περιγενομενοι ostendit, quod aliam in iis rem ante laudatam declarat. Scripserat autem una voce minus: 'Aλλἀ ι άλιστα κατὰ παντατῆ 0ιπειρια Λακεδαι/ιονιοι, τοτε ἀνδρία εδειξανουχ ἡσοον περιγενο/tενοι. Ν0n animadverso, ad utramque dativum pertinere περιγενο/ιεν οι ἡ Lacedaem. , qui Semper arte, tum non minus virtute se praestare ostenderunt

additum est manifestissima interpolatione ἐλασσωθέντες Interpolationis e Thucydidis libris exempla ad III, 12. 2eollegi. Paulo post g 3 του /ιη φθῆναι την καταλη νιν sic interpretandum est: ne se circumventio praeoccuparet. Lib. VI, 16, 4 in Alcibiadis orati0ne : αλχ' ωσπερ

ῆ τἀ ισα νειμον τὰ ὀ/ιοIα ἀνταξιουτω. Homines Alcibiadis similes si fortunas everterint. alloquio non mi ceterorum, et nimium videtur et ex altera parte leve; conS0landi significatio neque in προοαγορεύω neque in προος γορῶ apud antiqu0s est. Scripsitne Thucydides προο- αρκου μεθα levamur ope et auxilio)pIbd. 2l, 2: αυτοθεν δε δε αρασκευὴ ἀξιόχρεω ἐΠι-εναι, γνοντας κ. τ. λ. Non puto post interposita illa αἰσχρον δὲ ἀπελθεῖν κ. τ. λ. repeti posse ex superioribus

339쪽

Lib. III.

sed id ipsum post excidisse. Nam ex aloχρον quidem, quod P0ppo vult, elici omnino nequit. Strab. I

p. 9 recte Comes: πάντα γάρ. τά τοιαυτα παρασκευαρ

καὶ φυτῶν προσθειναι δὲ δεῆ και τό etής θαλάσσης. Imperite contra dixit Mamerus. . Apud Plutarchum c0ns. ad Apollon. c. 33 init. p. 118 D mire editur:

Ineptissime inter hanc partitionem cum adiecta condicione:

καὶ νυν sat 'et nunc saltem aperto ad sequentem impera-UVum pertinent, repetito ob plura interposita άλλά αλλ' et τοι), et perverse ab eo divellitur interposito illo indica

Sero video Popponem in idem incidisse, sed instabili suspicione.

340쪽

Lib. III.

rectis diei potest o τον πειν, στρατιάν εχειν non potest, quaSi sine exercitu advenerint. Scribendum παρέχωσι de Siculis. I . 62, 4: καὶ τανδραποδα ἀnεδοσαν καὶ ἐγενοντο ξ αυτων ερκοοι καὶ ἔκατον ταλαντα. Recte improbatur ἀπεδοσων pro ἀπέδοντος nequ0 tamen hoc repreendum qnod eommutari cum illo non poterat. 80d άπεδο θνροαν. De plurali num0ro verbi nihil ut dicendum sit, dicit adiunctum ἐγένοντο τωλαντα. IM. 69. 5 scribendum: καὶ et τι ἄλλο μγκατα-

leniore conditione pareant) pro υπακουονται, quod nihil est. In ἐσται incidit etiam Boelimius.

προ αυτου π. fieri P0ten, interposito / αλλον, et, si ea quam putant. esset sententia. καθ' αυτον necessario primo loco poneretur i καθ' tiυτον δὴ μῶλλον τον προ α ουπάοχοντα δυστυχεIν3. Scripserat Thucydides: πρὰ δὲ εχυτου ρ ἀλλον τον πάσχοντα νῆ καθ' αυτον μοτυχεῖν:eumque. qui nunci patiatur, magis ante ipsum τ 1ia' illum cuius error signifieatur in quam per se et solum miserum esse. Ipse enim mox comes miseriae erit. Dd. 82. 2: 'HιιεIe γάρ 'Loνες ὀντες Πελοποννη-

IV, 93, 2 seratur αυτευ superpoSitum τω 'μποκράτε .nnilo tamen pacto ferri p0test Πελοποννησίοις superpositum αυτων. pro qu0 ponendum est a 'το . Primum tan-

Cap. G0. 2 ante multos annos, eum priore Emegeri exemplo uterer, in quo nulla Relahii Toupitque eoniectum mentio fit

conieceram ipse scribendum: o- αναπαυχα ἐταίνετο.