장음표시 사용
291쪽
tinae obseruationem petentibus restitit , &peruicit alter Cato grauitate & sanctitate Iacobus Fatus,tum Advocatus Regius,post in Senatu Preses qui semper in optima ratione constans,vir sortis animi,& ut mirς inscium Regem fidei,sic patriae consentato acri incitatione ad Regni leges &Ecclesis G. dibertates defende das inflamatus , & in in ditando vehemens ac incensus suit , cuius Iuthoritate ac Senatus vigiliis cum a nobis rogatus liberaliter quid agendum csset responderet Guisianorum in Cς arodunurn Turonum seditiones inducentsum impetiis
iniusti *pissime repressi sitiit.Ille Regi Hemtico ro . cui fidissimus crat interrogatus quid de Tridentino illo Concilio sentiret,& an in Francia promulganduita arbitrare tur sese intercessiirum respondit, quod ea res si imperaretur a Principe iniquitatem,&si a qtiouis alio rogaretur difficultatem haberet. Et certh si in eo Concilio decreta a Francis recipbrentur , cogeretur
Rex quoslibet Romani Pontificis legatos admittere regni gentis nostrs ini-ibicissimos,& eorum facultates qus in dis
292쪽
probare , quod saluis Senatusconstillis fieri non potest. Neque tolerandum quod inubiis Concilij illius capitibus sancitum fuit in Ecclesiastieorum iudicum gratiam, queis permissiim est laicorum sententias & Senatusconsulta contemnere, quibus monitoria& censuras Ecclesiasticas ad reuelationis finem publicari iuberent. Aliud item non serendum quo prohibetur iudicibus laicisne excommunicatione fieri vel absolutionem dari imperent. Quod si hoc statutum
locum haberet tolleretur appellationis remedium quae ab abusu vocatur,& quam veteris ac iustae libertatis & Gallosiracicae Ecclesiae arcem nominare possumus: quo remedio licet non utant Hispani qui a reci
titis Iudaeis orti sese Catholicos & sedis Apostolicae Romanae desenseres fingunt, simile tamen ei est id quod in usii apud ipsos
esse testantur iuris Canonici Doctores' piscopatus in Hispania tenentes,uti nos aliquando in Senatu diximus. Etenim literas omnes a sede Apostolica missas examinat,& earum executionem suspendunt,& vsim
grauissimis comminationibus ac poenis n
293쪽
interdicunt. Et tamen impudentissimi homines nos libertatis nimiae & haereseos a guunt qui idem quod nos faciunt, & Concilium Tridentinum quod defendunt violant. Sed si a Rege Hispaniae receptum n5suit praeterquam in iis quae ad stabiliendam in subditos suos tyran idem conducere existimauit, certe vim legis in Gallia habere non debet. Et si haberet praeter ea quε dixi tollerentur non sol sim prouocationes, sed etiam absolutiones ad cautelam quq ab Ecclesia Gallicana & Senatu non modo Parisiens , versim aliis omnibus iudicibus qui sacra vice in Francia iudicant iam diu
introducts & adprobatae sunt. Sed quid iniquius illo capite quo dicitur Synodus illa
Tridentina omnia decreta Pontisicum in fauorem Ecclesiasticarum personarum ab omnibus obseruari iussisseὸ Nam interea quis non videt esse constitutiones Bonifa-
ch VIII.& Iulij II quibus Reges quasi inse
riores Pontificibus submiserunt Θ Et quid bneptius alio decreto quo patres ciusdem Synodi Reges ac Principes qui duellum permittunt bonis & dignitatibus priuant
An eis licuit edictum huiusmodi scribere
294쪽
quod est contra ius vetus Francorum & authoritatem Regiamὸ Is enim olim erat purgationis modus. Nota est Austre gisili Historia qui in Regis Guntranni Palatio diu versatus fuerat inter primos Regi mappam praebere solitus qui honos illustrioribus semper apud Gallos delatus fuit posteaANchiepiscopus Bituricensis faetiis. Hic cum aduersaru illum regis manum imitatum fuisse obiceret ipse falsam accusationem dicenS cum accusatore armis congredi iussus
est. Ita Regum erat leges de duello ferre,& eas si utile videretur tollere. Et quamlus Carolus Magnus testamento suo duellum prohibuerit iudicio crucis Dei voluntatem& rei veritatem inquiri iubens, tamen in libro qui inscribitur vita Ludovici ph hanc
prohibitionem nullius momenti fuisse ain paret. Nam cum Imperator idemque Rex Francorum ad Theodonis villam populum conuenire praecepisset narrat libri author adsuisse Bernardum Comitem camersi, qui diu in finibus Hispaniae exulauerat, qui infidelitatis insimulatus Imperatorem adiens modum se purgandi ab eo quaerebat more
Francis selito, scilicet crimen obiicienti
295쪽
29 Osemet obiicere Volens, arrnasque impacti diluere. Sed cum accusetor licet quiesitus deesset cessantibus armis purgatio facta est iuramentis .Exstat de isto more constitutio Philippi Pulchri xegis nostri multis S.C.i . confirmata quae a Iohanne Gallo recitantur in quaestionibus 8s. & 89. Quapropter ut morem istum Bonifacius VIII. magni illius Philippi Regis nostri aduersarius tollere no poterat, sic neque papae eius fitccessores, nec Cocliij Tridetini patres eorum nim ij fautores. Et nisi nouis Regum nostroruconstitutionibus duellum esset prohibitum certe a Pontificibus & Ecclesiasticis personis in Francia vetari non posset. Itaque opus suit lege & Edicto Regis Henrici III. quod in conuentu Blesensi promulgatum fuit, ne regu sanguinis Principes vel alij
proceres aut nobilesGuisianos prouocaret, vel ab iis vocati manum consererent. Sciebat enim rex Borbonios praesertim cum Guisianis in certamen venire Velle, neque
illis credere qui eis dicebant id ipserum
magnitudinem non decere .Hinc videre est
Ieges de duello Varias,sed a Regibus latum in Francia condi & mutari posse. Et ego
296쪽
2'Iquidem existimo leges veteres Francorum aliqua rationem habuisse, ut & habuit lex Logobardorum licet a nonnullis iuris Doctoribus faex vocata sit.Sed cum in Francia ius situm unicuique per Iudices authoritate Regia tribuarusi nouam Henrici III. legem sequedam potius arbitror. Tunc enim ut apud Cassiodor. 3. Var. epist. a. scriptum est tunc utile est ad arma cocurrere cum locii apud aduersarios iustitia non potest inuenibre:& apud eundem epist. 24. Cur ad Monomachia recurritis qui venalem iudicem n5
habetis ξ quid opus est hominum lingua, si
causam agat manus armata Θ Aut unde pax
esse creditur, si stib ciuilitate pugneturὸ Et lib. Epist. 7. In causa possint iura non brachia.Nam cur eligant violenta qui praesentia probatur habere iudicia ξ Sed licet iusta lex sit quae duellum prohibet, a solo Rege Fracorum in Flacia ferri debet, ia6 ab Episcopo Rom.nec a Concilio Tridentino.Verum haud miru est si in Tridetino Cocilio congregati Patres de duello legem scripserunt,cum multa alia authoritatis siis & clericorum dignitatis ac iurissetionis auge
dae gratia ab iis stripta suerint, ut cumibo
297쪽
292 decreto raptores infamarunt: & cdm R ges qui sub quocunque praetextu beneficiorum Ecclesiasticorum fructus occupant Ecclesiastica communione priuandos statuerunt:quod sane unum aut praecipuum iblis curae fuit,ut iis qui sub Ludovico Pio e communicationis sulmen in eos iaciebant, a quibus rerum Ecclesiasticarum fructus
capiebantur sic excommunicatione vietes
quq ad spiritualem iurisdictionem pertinet,
ut ea ad coseruandos praedioru reditus abuterentur.Illud etiam damnadum caput quo Episcopis ius mulctandi laicos in aliquibus causis dederunt, eortimque notioni incantatores , ariolos, maledicos & libellorum famosorumscriptores subiecertit: ac patronos laicos ab iis cogendos ad dotandas &reficiendas Ecclesiarum ardes, augendumque prouetum eorum iudicio decreuerunt, illisque ultimarum voluntatum eXecutione mandarunt, &laicas fratrias visitandas &piorum locorum ac gymnasiorum curam
commiserunt. Quod quam nouum sit & a Gallis improbandum ex constitutionibus Regiis colligi potest,quibus tam de aedificiis Ecclesiarum quam de testamentorum
298쪽
iure,& de collegiis,ac fratriis ea omnia statuta sunt quae necessaria visa sunt. Sed multo minus tolerandum aliud Concilij istius Tridentini caput, quo Pontifici I o. facul
tatem concedunt mutandorum omnium
quς testamentis, & vltimi quod amplius redire non potest sundatorum ac dotatorum
arbitru edictis & precibus continentur:ideque ius tradunt aliis Episcopis tanquam a Pontifice delegatis, quod ab Impp. Iustino & Iustiniano nominatim prohibitum suit in l. repetita C .de Episcopis & clericis& in I.costilia Diualia C.de restametis,quq dicunt absurdum esse si promiscuis actibus turbentur officia,& alh creditum alius stib- trahat, & praecipue clerici quibus opprobrium est si peritos se velint disceptationi iesse forensium, & quae ad virum clarissimucensiis magistrum pertinebant apud quem
tum testamenta aperiri poterat audacter usurpare. Sed data est a Tridentinis patri bus haec nimia licentia pontifici & Episcopis , ut bonorum ac praediorum Xenodochiis relictorum & fabricarii reditus prout eis videbitur in clericorum alimenta, vel inicollegia & seminaria Theologiae studioso-
299쪽
10ψrum , aut in alios usus pro arbitrio suo con- Dertant, & rationes a matriculariis & fabricarum administratoribus cXigant. Haecc cellanda ac delenda , ut Regis nostri authoritati & regni legibus contraria. Siquidem Xenodochia fere omnia a Regibus sundata, aut,si ab aliis,meliores defensbres habere non possunt quam Principes & eorum Ad uocatos ac Procuratores ad quorucuram ista pertinent. Et sane Regis nostri
de iis leges scripserunt sicut Romani Imperatores Iustinianus , & alij, & pauperibus& senibus & infantibus expositis prospici curauerunt. Et ideo Gallicanae Ecclesiae patres in Synodo Meldensi c. o. de iis novit illi Tridentini patres, sed ad arbitrium
regis omnia rescrentes Caroli nimirum it nioris qui in Francia regnabat circiter an
num Christi 8 s. statuerunt, admonenda esse Regia magnitudinem de hospitalibus quae tempore praedeces ru Horum & o dinata & exculta suere & postea ad nihilusuertit redacta: sed & hospitalia Scotorum qias sancti homines gentis illius in hoc rogno construxerant & rebus pro functitate sua acquisitis ampliauerant ab eis de hospi
300쪽
2 9stalitatis sunt alienata & caei. Quod si decreta Tridentini Concilij a nobis seruarentur pias testatorum voluntates non modo circumueniri ed amicos corum qui Ecclesiae vel paupςribus benefacere studebunt acharitatis studio & pietute auerti videremus. Multa etiam isto Concilio clericis do
ta nouo & inaudito more,ut quae illis capitibus sancita sunt quibus clerici coniugati qui clesiae seruiuiit ad iurisdictionem Episcoporum pertinere dicuntur , S ut Epycopi de adulteriis cognoscant, populi mores corrigant, & plebem visitet,vi de locationibus & conducitionibus rerumEccle sati icarum iudicium serant: ac vi ius patronatus scripto tantum probetur, vel possessionequinquaginta annorum etia scripta: quod D. Ludovici legibus &Senatusconsultis contrarium est Sed quale illud & qua absurdum ut libri quos Pontifex improbata lectionis esse censiterit ab eo eXcommutabcetur quasi solus iudex esse possit. At quam contrarium Regis nostri Maiestati ut liceae Papae Episcopis non residentibus alios substituereὸ Non sic patres Conciliorum veterum praesertim corum quae in Gallia hab, O O