Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

341쪽

vice iudicaret. Hic volo vos admonere ut quisque vestrum cognoscat eum in Ecclesia Gallicanam & in Regnum Francorum nubiam omnino potestatem habuisse. Iuuat enim dii Rex noster aciem instruit, actiones

instituere, & ut eo perueniam dicam quς sit Regia authotitas,post quae Regni Francorudignitas tum quae Ecclesis Gallicanae libe ras,&quq ipsius priuilegia,quq potius Ecclesiae uniuersae iura a piis omnibus censeri de- bent.Verum prius de potestate Regia dice dum est Quanta sit Regum dignitas tam in rebus sacris quam in prophanis ex eo co; stat quod Moses in c. D. Deuteronomu in Ecclesia Iudaica quae Christianae typus est)dicatur sitisse Rex in Israel. Hic est ut in Axctis Apost.legimus c. 7. ciuem Deus Princi- mpem ac redemptorem m1sit cum manu Angeli ad quem locutus est Dominus, quando Aaronem & eius filios ab eo consecrari

voluit Leuit. 8.qui postea per manus eius misenisterium acceperunt. Rex vero sacerdote

excellentior suit,& ut Moses semper primus a Deo vocatus est, ita illi praecipua religi nis cura & prouincia mandata est & ipse postea legem tradidit Iehosuali, ut eam pin

342쪽

pulo daret.Denique ex sentetiis patru dist, inus lege Regno maiore suisse&sacerdotio:

sed regnum sacerdotio maius censendum quia regnum 3 O .gradibus comparatur quos Ηsbraei colligunt ex Samuelis verbis quae dixit ad Israelem I.Samuel. 8, Gradus vero sacerdotu et q. tantum ex 18. c. Numer. At

legem 48.rebus Hebrsi acquiri dicunt quas

nunc recitare non opus est.Certe sacerdotu

dinceps qui Potis ex a Latinis dicitur sum-b mam habebat potestatem , quae per tyaram eius capiti impositam ab H braris designabatur, ut notat Iohannes Chrysestomus in homilia 6. Romae nuper edita. Sed tamen Regi suberat &multis legibus tenebatur quibus Princeps selutus fuit, ut in Codice Tab mudico scriptum est.Ibi enim traditur Pomtificem testimonium dixisse , & de illo quoque fuisse dictum. Rege vero neque dixisse, neque de illo dictu . Addunt potificem discalciationis legi obn tum , regem autem illam non subiisse.Alia quoque permulta ingratiam Regii facta N obseruata proserui, ut nemini eius equo & selio insid re liceat,

343쪽

tur Reκ cum sederit in regni solio sibi Iegis

exemplar in libro describere a conspectu sacerdotum Leuiticortina . Etenim quide cuiuis praeceptum erat, ut legem describeret iuxta illud,& nunc describite vobis canticu, id est legem,cui canticum adiectum est. Sed Rex duos codices habere iubebatur quoruvnum in sacro sito literculo reponeret, alterum secum semper haberet, ut in eo legeret

cunctis diebus sitis. Et inde sapientiana con secuti boni Iudsorum Reges quς ad religionem spectabant ex legis praescripto statuerunt, & statum ac ordinem sacerdotum ac Levitarum secundum Dei praecepta retinuerunt. Satis nota sinit exempla iis qui sacra volumina vel tantillum degustarunt.Nacum sacerdotes ea pecunia abuteretur quae ad sacra tecta templi offerebatur, Rex Ioas remedium adhibuiti Et rex Salomon in I .

Reg. c.2. ad Abiathar sacerdotem sic dixit se sertur,Vade inAnatolli ad agros tuosquia

vir mortis es,& ciecit cum ne esset sacerdos Iehouar, & Ladocum ei subrogauit, quaa n mirum Age jentaueras is superstiti adhuc Dau dic Vokius eo inconsulto in Regno siure oderet

Et quadruis in caps. scriptum sit illum po-

344쪽

stea sacerdotem fuisse,id quidem dem strat

vel ei sacerdoti; titulum penitus non ablatu, sed ab aula tantum discedere iussum suisse, eum post aliquod tempus ad sacerdotalis ossici; partem admissum, ut Decuriones qui vitio suo regradati . aut ad tempus ordine moti sunt. Equidem non erat ossici; regij thura & odores incendere, ut in historia Oziae legimus,quoniam erat Regia potestas a sacerdotali administratione distineta:sed tamen erat Pontis ex regi subiectus. Et quai quam nonnulli Assamonsorum seu Machabaeorum Historiam proserant, qui simul Reges hominum, & Dei sacerdotes fuere, Scexemplum regis Anii qui & Diuum & hominum sacerdos ab Ethnicis dictus est,pro lege haberi non debet quod sine sacro more ab iis factum est,& contra Dei iudicium qui

verbo sententiam dicens regnum tribui Iudae sepius adiudicauerat usque ad Messiae aduentiinx: & Levitis satis vetuerat ner

gnu occuparent,ctim iis prohibuisset agros possidere sit olim teste plinioDruidsin Gabliis n5 possidebat.Quod si quis dicat sorte a

Deo id Assamonaeis permissum, ut a tyrannide liberarentur,videat ne fallatur,cum e

345쪽

rum familia uti tragoedias excitauerat , it in lametis & squalore iacuerit Nec sola in maximis luctibus suit, sed in eos sere totam Iudaicam gentem vocavit. Itaque cum 'cerdotium a regno distinctum sit duae pol states quae separatae sunt contra Dei voluntatem confundi non debent. Nam etsi Principes aliquando ius summi sacerdotu gegiae potestati adiunxerint , ut apud Prophetas poetas& historicos legimus,& inter csteros

Romani imperatores usque ad Gratianum, ut ex Zosimo obseruauimus, certe sacerd

tes & pastores Regium nomen ii iid sibi adsumpserunt. Nunc p/i is dicendum quis fuerit regum status sub primis Christianis,

ut inde cognoscatur potificiam dignitatem di potestatem ad res terrenas non eXtendi , tum ad quem rerum terrenarii administratio pertineat , & quale sit Imperatorum ®um ius etiam in sacris, & quale Pontifi--& ut inde colligatur quid hodie fieri debeat. Nonne ipse Christus Augusto & aliis Imperatoribus quod ad eos pertiqehat ressi

di iussit 8 Certe ut iudicaretur venerat,non autem ut iudicaret. Nonne N D. Petrus ita

dixit)Estote subditi dominis restrii siue egi

346쪽

tanquam praecellent siue Ducibus,ut ab eo missis ad vindictam malefactorum , laudem autem bonorum .Et nonne D. Paulus Petr1 consessEthnico magistratu usus sui ΘΙs qua-uis in Epistola I. ad Corinthios eos reprehendisset, qui contra fratres Christianain religionem profitentes in Ethnicorum trubunalibus litigabant, non idcirco eos clit- pauit quod cora Magistratu causas ageret, ted quod lites inter cos essent, quas aliter quam per iudicem videlicet amicorum a bitrio coponi desiderabat. Vt enim Sole ac Luna ita magistratu publico qualiscumque foret uti poterat.Quamobrem ipsemet Pamlus ad Ro. II. dixit omnem animani potestatibus sublimioribus subiectam, quod non de Potificia vel Episcopali intellexit,ut quida Romani interpretati sunt,uerum de Principibus & magistratibus quibus obediendudixit uti docuit Chrysistomus,sive ab Apostolis,sive a Prophetis, siue ab Euangelistis aut Monachis: quod tunc ab illo scriptum, clim sub imperatoribus Christianis Consi tinopoleos erat Episcopus. Hoc vero,inquit Tertullianus, sancti illi Apostoli Petrus &Paulus non dixere, ut occasionem frustraim

347쪽

di martyrii quaererent quasi timentes nee ullo praeterquam Dei metu adacti principibus parendum monuerunt,ac praeceperunt, sed ut ad bene vivendum prouocarent etiasub potestatum respectu quasi adiutricum iustitiae,quasi ministrarum diuini iudicu hic

etiam de nocentibus praeiudicantis. Non itaque vis eos impulit,ut id faterentur. Narn& postea passi sunt, & antea sciebant se pas

suros,ut ait ille vir eximius in Scorpiaco aduersus Gnosticos,nec dederat Deus eis spiritum timiditatis, sed virtutis ac dilectionis& sanae mentis quae illis tolerantiam praecipiebat, qualis primorum pontificum virtus& Christianorum erat constantia,& qualis hodie esse debet etiam stib tyrannis, quatit cumque religionem profiteatur: multo magis sub Christianis & legitimis, ut fili, Rege nostro Uenrico IIII.Christianissimo,&Catholicam Apostolicam & Romanam fidem amplecti parato,si modo ph viri illum in e

rore versari doceant. Viuite igitur,Gallos a- .ci, vivite secundu istas primorum Christianorum lcges. Ea suit sub illis principis ac magistratus authoritas, ut Ecclesia brachiuImperaIOrum e tiamEthnicoriam qua loque implO-

348쪽

implorauerit,neque sibi ipsa ius etiam dicere voluerit in iis, in quibus iure gladij & imperij ciuilis aliquid agendum suit: quod ex iis apparet quae in Ecclesia gesta sunt cum

Paulus Samosatenus haereseos damnatus,&ab Episcopatu dei eruis,quidquid Ecclesia

iuberct cedere nolebat. Tunc enim, Ut ex historia Ecclesiastica discimus, auxilium ab Imp. Aureliano etiam Pagano petitum , ut cogeretur abscedere. Sane in iis quae sunt spiritus cum animalis homo ca non percipiat , Dei spiritus iudicat omnia:vertim sub horum nomine non oportet complecti so-renses causas, lites,ac controvorsias , ac res quae in carum iudicium deducuntur , quarti notio ad Magistratum pertinet,sed eas tantum quae ad animarum salutem spectant,uti

vir doctissimus ad Apostoli sententiam de iudicio spiritus adnotauit. A nemine vero spiritualia iudicari possint praeterquam aDe' , quia plerumque homines eos immu-dos putant qui puri sunt. Sed nihil hoc ad ciuilem potestatem cui & Petrus & Paulus se submiserunt & a qua iudicati suere.Christus enim leges suas haud coitu modo scrip sit quo Romanorum Rex Servius Tullius ,

349쪽

queis videlicet etiam Reges obtemperaret. Et cum Tertullianus dixit suisse multa Britannorum & aliorum populorum inaccessa Romanis loca, Christo vero subdita, de Regno spirituali non de terrestri locutus est. Quod ab eodem Tertulliano docetur in libro de Idololatria ubi veteres Christianos leges Imperatorum adeo coluisse & obse uasse testatur,ut cum studiorum scholas erigere non possent liberos suos ad Ethnicorum gymnasia mitteret. Tum ad excusationem necessitas deputabatur, quoniam aliter discere non poterant, & cum literatura ad

omnem vitam instrumentum esset,Verebantur ne illiterati & ignari liberii ad inopiam

digerentur. Forte melius cum illis actum fuisset quoad animarum salutem sit c ciuitate in ciuitatem fugissent uti magnus ille vir consuluit. Verum ex illorum excusatione apparet ipsos principibus paruisse, cum collegia & congregationes ac scholas facere

non auderent. Siquidem mandatis principalibus praeceptum erat Prouinciarum Dra,sidibus ne collegia sed alitia esse patet elusi, quae si quando fierent constitutionibus & 'SC.i . dissoluebantur,exceptis iis quae causi

350쪽

religionis fiebant inter Gentiles & Iudaeos.

Haec enim tantum erant legitima collegia ex constitutione Caij quae recitatur a Ios pho lib. q. Antiquit. Cur vero Christiani Principibus parebansecur palam carius sitos non celebrabant Quoniam verebantur ne in SC illa, S mandata Principuin coitio,

nibus oppositi delinquerent. Ideo fugiebat, ideo parebant, ideo potestatibus sese subditos agnoscebant. Et sane cum Regnu Christi non sit huius mundi, sed coeleste, ut in Iatth. I7.c.& Lucae 12. scriptilia, es Principes terrae separatum ab eo imperium habuere:& hanc ob causam subditi illis obsequium praestiterunt, non quidem in iis quae ad religionem pertinebant, in quibus si vis adhiberetur fuga salutem quaerebant, sed in aliis, Ut quando Principes rebus suis id est secularibus insistebant Sic mihi loqui liceat ut Carthaginensis ille presbyter locutus est. Sic Constatino paruertit Christiani antequa Baptismum suscepisset, nimirum usque ad extremuia itae spiritum. Tunc enim demucum mortem haberet in praecordiis baptizatus suisse dicitur, ut in eius vita stripsit

Eusebius. Sic Galli veteres Principibus suis