장음표시 사용
361쪽
nandae quod ills persicum,lis Athchieluim
statum male utentium culpa perdiderunt: sic nec vitia Principum dignitatem Regiam suis ornamentis spoliant.Itaque ut iri Oriente Impp. sic in Fracia reges potestatem sua perpetuo retinuerunt. Vnde Gregorius Turonensis scripsit Salonium & Sagittarium viros in Ecclesia dignitate illustres regia
authoritate fuisse condemnatos & veteri Franciae statuto,quod capitulum vocat Yuo
Carnotensis in epistol. 19 . & 193. θquos Princeps laeis Maiestatis reo suarmenis participes faciebat sacris interdici
non poterant, quod & in Hispania seruatuin patres Concilij Toletani XII. testantur. Drat enim is splendor in facie Principis,ut vel damnaret vel absolueret quos vellet. Et in crimine Majestatis ut iniuria ad reges perti,nebat, ita in sua causa iudices erant. In hoc vero crimine id speciale semper fuit ut character sacerdotij ipso iure deletus fuerit,uti plurimis S O,..iudicatum est: cum in caeteris criminibus pro ratione recepta sit Iustiniani Imp. Constitutio in Auth. 123. de
sanctiss. Episcop. ubi Episcopus conuictum criminis clericum ab honore siue gradu
362쪽
quem habet separatum iudici debet trade'
re, qui ei ultionem inierat legibus cogruentem. Sed quid pluribus opus est utprobemus leges a Principibus de politia Ecclesiastica latas Θ Nonne magnus ille Iustinianus in Auth. is . statuit ne ultra annum Episcopus extra Ecclesiam sua degat , nisi hoc per Imperialeni fiat iussionemΘ& si maneat inobediens expellatur a sacro Episcoporum cho- Θ Hic etiam scripsit leges de Annatis& de Conciliis Episcoporum. Et eo imperante Papa Sylverius apud eum accus a tus imperiali authoritate iudicatus est.Tum videlicet parebant Principibus Romani Pontifices quemadmodum Agapetus ad illum Imp. Iustinianum a Theo dato missius. Et circiterh c tempus Reges & Reginas in Francia rerum Ecclesiasticarum curam habuisse apud Vincentium legimus:& authoritate regia leges in Ecclesia Gallicana factas veteres Synodi Gallicans testantur. Annales vero docent Simoniacam pestem a Ballida Regina extirpatam, & Francorum proceres Sigebranni Episcopi superbiam moleste serentes apud Regem de eo conquestos e se. Et in canone 4 . Antisiodorensis Conc,
363쪽
tu gloriosissimus dominus Rex inuinam ista
stituisse dicitur contra seculares personas institutionem& commonitionem archipres byteri sui audire differentes. Non his etiam historia Francorum docet Amandum Epis coptima Dagoberto in exilium missium, &Lambertum Tungrensem iussu Chlodouei
interfici iusseria quod liberius quam par esset loqueretur An iure aut iniuria nostrum non est dicere. A summo enim Rege facts Dei iudicio reseruatum est. Nec ambigitur Principem & Senatum qui summa authoritate sub co sungitur,ita ius iacere poste , victiamsi seuerilis statutu foret ius tamen diaci debeat.Sic iti Anglia Egifridus RexVVilfridum Episcopatu deiecit,teste Beda lib. . histo .Eccles Sic alij multi Principes in Epis
sero,ut iurisdictionem in Episcopos & cleri cos Regibus competere demonstrem Equi dem cum ipsi inique iudicarunt Deus in i Ios iudicia sua exercuit,& hinc a tepore He- raclij eclipsis in Ecclesia fuit, uti eleganter dixit I. g. in speculo Carmelitarii. Sed haec ad Deum reserenda,nec hominibus licet de
iis iudicium. serre quod a caelesti numinis vindicta
364쪽
vindicta expectandum est. In summa ea fuit potestas Principum in Ecclesias,ut non modo in persenas ius dixerint, sed & ordinem inter Episcopos statuerint. Nam praeter ea quae de Romano Episcopo notauimusque- admodum Iustinianus in Novella costit XI. ut patriae suae honorem tribueret eius Antistitem non modo Metropolitanum, sed etiaArchiepiscopum secerat, cuius authoritati Daciam mediterranea aliasque prouincias subiecerat. Ita Carolus Magnus non modo Francorum Rex, verum &Hispanorum in
urbe Compostella Ecclesiam Iacobi aliis omnibus superiorem fecit,eique totam Hispaniam & Galliciam submisit, & a singulis
domibus quattuor nummos annuos pendi
iussit. Post ex Hispaniis reuersus Parisis in Synodo ordinauit,ut omnes Episeopi Fran- 'ciae Parisiensis Ecclesiae Episcopo subessent,& Lutetia qtiasi Roma in orbe Francorum esset, quod ideo statuit quoniam urbs illa
imperabat: qua etiam ratione idem a Iustiniano Imperatore sancitum legimus de Romanae urbis Episcopo,ut primus sacerdos esset Auth. 12 3. & in l. nos reddentes C. de
si rima Trin.& fide Cathol. & de Constan-
365쪽
nopolitano in I. et q.Constantinop. C. de Episc.& cler. sicut in Concilio primo C. P.S in Chalchedone si in quo 63O. patres testati sunt ideo praerogatiuam eandem CO-
stantinopolitanae urbis ut nouae Romae Archiepiscopo suisse concessaria, quae Romae veteris Episcopo tribuebatur uti pastori v bis regnantis sic enim Roma app. In Hist ria Ecclesiastica.) Notae sunt aliae Caroli iblius Magni leges,ne liberi homines sine licetia Regis Monachi fieri possint.Et aliae constitutiones quae extant in capitulis ian per Oditis.Sed hic notare sussciet quod ex Annalibus hostris colligi potest de iurisdictione Regis istius in Romanum Pontificem. juit
enim Romam , ut Leonem Papam iudica- .ret,& ibi illi obiecta crimina discussit. Nec eierauit Pontifex, nec se nolle Iudicem Rogem Francorum dixit. Ille erat Leo Pontifex qui coronam imperialem capiti Caroli imposuit,& cum more antiquorum Principum adorauit ut Sancti Eparchij Engoli mensis Historicus testaturiculus adorationis imperator gratias habens post paucos dies iussit eos qui Papam dehonestaverant ex hiberi,qui habita decies quaestione secundum
366쪽
legem Romanorum ut Maiestatis rei capite damnati sunt. Post idem Imperator ordinotis urbis Romae &Paps quem Apostolicum, vocabat rebus,totius Italiae non tantum pu- licas , sed etiam Ecclesiasticas & priuatas res disposuit. Et tam lanctae fuerunt huius Principi, leges, ut etiam a Romanis pontifi- cibus in decretalium libros transeriptae sitit quemadmodu videmus in c. I .lit. de censib. Post Carolum Magnum Ludovicus Pius eius filius eadem authoritate usus est in clericos quibus tamen ut ait Thegantis Chore-piscopus Treuerensis in opere de gestis il- ilus) magis credidit quam opus esset, quod vitium sinquit ex nimia Psalmodiae occu-
patione & lectionum cotinuitate contraXe- rat,& Vt natura misericors erat vitam multis
dedit,qui pro hoc beneficio ingrati multas illi clades importarunt & pessimam illam atque inueteratam,quae in Regnis eius erat. Consuetudinem, ut ex vilissimis Pontificessierent,non prohibuit ut debuit, in eo peccans,ut olim Ieroboam cuius euersa est domus & deleta de superficie terrae. Ea igitur erat Regis illius Francorum dianitas, ea
potina , t Potitifices illi essent subdiu,tam
367쪽
Galli qua Germani qui non tuc iis legib',s
uebat quae C Taciti seculo sertiabantur,qcide moribus corum scribens sic dicit, neque ani inaduertere, neque vincire,neque Verberare quidem nisi sacerdotibus permissum. Sed fuerunt quoque Regi illi pio& Imperatori subditi Romanae Ecclesiae Episcopi. Siquidem cum Romanorum aliqui potentiores contra Leonem Papam Romanum Apostolicum plurimas imissent coniurationes, cosque detectos & conuictos Leo capitali sipplicioRomanorum lege addixisset, Imperator haec arg re tulit,velut a primo orbis sacerdote tam fetiere animaduersa. Ideoque Bernardum Italiae Regem Romam misit ut inquireret: quo audito Leo Pontibfex Ioanne Episcopo Sylvar Candidae &Theodoro Nomenclatore ad Imperatorem missis per eos se purgauit. Tunc nimirum ut postea sub Ludovico Pio urbs Roma Imperatori subiecta erat,vi ipsius domino,non tapikopo.Statutum enim inquit idem hi loricus
iuxta antiquum morem ut ex latere Imperatoris Romam mitterentur qui iudiciariam Me
centes potestatem iustitiam omni popul aceretor tempore quo Imperatori visumseret aequa
368쪽
lance penderent,sse natim hoc statutum fp aomam delegati ad iudicandum Papam PaFchalem cui nonnulli imputabat quod homicidii;
por etrauerat. post habuit hic princeps cone-
tu generalem in Attiniaco circa Missam.Si Martini ubi stat hi Ecclesiasticulas pene collapsum in antiquit splendorem statim erigi' iussit. Hςc sunt Annaliu verba. Lata quoque suertit multa sub eo iudicia in alios rebelles Episeopos , ut in Ebonem Archiepiscopuin Remensena & in Agobertum Lugdunensem
qui ut scriptum est in libro qui inscribitur Vita Ludovici pij postqua euocatus ad satisfactione venire distulisset, cu ter suis set vocatus ab Ecclesiae praesulatu semotus est,carteris in Italia fugientibus, postea Leo IIII. Pontifex Ludovico Augusto rerum a se co-tra Saracenos gestarum rationem reddidit, nimirum quod Romanos aduersus illos a masset, ut constat ex c.igitur 2 3. q. 8. apud Gratianum: idque ut Principi non ut defenso i vel aduocato,uti Decreti glosator inepte dixit allegans cap. venerabilem de cicet. in decretalib. Neque enim Leo ad cumscripsit ut ad Vicedominum, Advocatumgefensorem vel Oeconomum,aut castaldum
369쪽
vel pi spositum cuius meminit Vrbanus votifex in c.saluator causi.q.3. Etenim Ludo-Dicus urbis dominus erat, neque Leo Ili I. donationem a Constantino sedi Apostoli factam allegabat qua Romani Monachi ia-bricauerunt Neque ullus scripsit Imperium
vomanorum a Graecis ad Germanos trans latum ea lege & conditione ut Imperator Ecclesiae Romanae aduocatus esset, neque
Urbs Romana, nec Imperij dignitas in seuduab Episcopo Romano Germanis principi- bus concessa dicitur, ut Advocatia Tigur,nensis in Austria & Bethuniae in Flandria,&aliae multis in locis. Nam si id ita esset Imperator in seudo sibi commisso pr uaricator fuisset,quod ut ex veteribus instrumetis discimus Balmund dicebatur,sicut in Germanis Chronico a Mutro notatu est.Sed alia est Imperij conditio quod ut a principibus gladio paratum ita cum iure gladij retentum&conseruatum suit. Quod si iurisdictio aliqua
pontifici Romano aliquorum μrincipum costitutionibus tributa est quod somani non docent in Leo IIII. rei in necessitate gestae rationem reddens ostendit se Romanos in armis contra Saracenos habuisse non quod
370쪽
turbae seditionisue faciendae vel principalis authoritatis usurpandae consilium iniisset ,
verum ut vim repelleret, quemadmodum
aduersiis hostem publicum quiuis homo ni cles est. Sed nonne idem Leo eidem Ludo- uico Augusto II .scribes apud que proditionis ac perduellionis accusabatur quod co Imp.
Graecorum aduersus Germanorum statum coniurasse diceretur, nonne Imperatori illi sese submisit,&si quid incopetenter,ut ait,egisset, atque in subditis iustae legis tramitem non obseruasset dixit velle se id ipsius eme- dare iudicio. Certe id ex eo recitat Gratia-uus in c.nos si incompetenter 2 .quaest.7 .Vt vero iste Ludovicus in Romanos & alios Imperio FrancoGermanorum subditos sic Carolus Caluus cui Francorum Regnum in Gallias obtigerat in omnes eius subditos tam clericos quam laicos silmma exercuit potestate. Etenim ipsi,ut Annales dictit,taciis sanctis reliquiis sacramentum fidelitatis eius missis praestiterunt secundum capitula facta apud Atrinia cum anno incarnat. Domini DCCCLIII,cuius formula his verbis erat concepta, Ego illustrissimo Rarolo