Fragmenta comicorum Graecorum

171쪽

ret onmlum ratio. Interpretem Phryntinua naetus esthmum Alexandrinum, cuius in Icρόνον, fabulam commenta Hi laudantur ab Athenaeo lib.' IX P., 3TI L. . . Fabulas docuit numero deeem , teste Anonyma de pom: Us eum. p. XXXIV Buch. Neglle' plures enumerat : Suldaar δραματα di αυτου ἐσπιι ταυτα. 'Eφιαλτης, Κόννου .' M

νοτωπος, Μουσαι, μυστης, Ποαστρωα, Σατυροι. Postr muris nomen utpote temere ex praecedentibus repetitum utura delendum. Ao deest .apud Eudoc. 'P.. 428. Ex his fabulis inseite Harlesius ad . Fabricii Bibi. Gr. 4D' p. 48 praeeunte Knstero Ephiauem Cronum et Satyros ad tradineum Phrynielium rettulit. Contrario errore 'Κannegi seruade Theatro Att. p. Tyronem, quae ne fuit quidem Phrynlehi fabula, comico nostro attribuit, quod vel ob Sul-dae et Anonrmi de numero ' fabularum Phrynichiarum eo sensum fieri lion debebat. Eodem argumento etiam Lessi in et Hermalint sententiae satis convelluntur, quorum ille

in Vita Sophoclis p. ex male intellecto Ioeo Athenaei IIp.' 44 d -ρους, hie autem e correptissimo scholio Arist phanis Nub. 552 'Υστευθυνον Phonichi sabulla addi voluit. Videamus iam de singulis. 'Eφιαλτης laudatur Athen. IV p. 165 b. VI p. 181 Polines VII I03 et Sehol. Aristoph. Av. 1297, ubi 'Emἄλτης

172쪽

' αλτης, quam sormam Aleaeo tribuit Enstathlus, pc Isim 5I. Sed Iungermannus fortasse grammaiieorum quodudam praeceptum sequutus est. Sic enim Suidas vol. ii I

τον δαιμονα, δια δἐ του φ τὀν ανδρα 'Eνωλτην. Similia Eustathlus, culus testimonia eoIlegit Boeckhius Explie. Pindi m 2 1 . Quorum si verum est praeceptum, non daemon me Homeriens vel Incubo sabulae nomen dedisse eensendus est, sed notus quidam istis temporibus homo. Quem ne incly tum illum Periclis in .administranda re publica adiutorem fuisse putemus ,, prohibent temporum rationes. Nec magis orator Ephialtes, qui in decem illis ab Antipatro postulatii Eommemoratur apud PlutarcIium. V. Demosili. p. 856 E, I tellio: potest. Itaque fuit cum de Eupolidis servo cogit rem, qui cum sabulas aliquot domino surripuisse dicatur, haud ineptum sane fabulae argumentum praebere potuit. Sed grammatieorum illud praeceptum magnopere. Vereor ne temere . excogitatum . sit . atque hactenus tantum verum ess' reperiatur, ut Mχλτης nunquam in viri nomen . abierit: Incubum autem si denotare vellent vel daemonem istum Home- Eleum, quem eundem eum Pane i habitum esse tradit Artemis dorus Oniroer. II 3T, utraque sorma promiseue usi videntur non reliqui tantum. Graeci, sed ipsi etiam Athenienses. . dii

173쪽

hil igitur obstat, si quid ludico, quo mimis Phrynichiae r bulae illulum de Incubone interpretemur, quI eodem iure Phrynicho, quo Lamia Crateti aliisque, fabulae vel argumen tum vel nomen praebere potuit. Ac eoniungitur eum ipsa illa Lamia aliisque terriculamentis apud Strabon. I p. 19 p. 15 Lips. - παισὶ προσθρορορον - εἰς ἀποτροπρον τους φοβε-

hula de Ephialte quae comice exornari possent, vel Sophronis Iocus docet apud Demetr. de Elocvt. q. 15 , ubi Epluautem habemus ab Hercule suffocatum. Sed omnem de a mento et nomine sabulae Phrynichiae dubitationem recideret quod e cod. . Veneto scholion Bekkerus edidit ad Aristophanis V p. 1339, nisi foedius eorruptum esset quam ut ce tua inde sensus elici possit. Sic autem habete φιωλειςJ τιυ

τάδε ἔργα. ἀντὶ τοο επιβαλετο. Φρυνιχος Ἐπιάλτη ' ονομαδέ τω τουτ' ην εσο Ἀθεν γῆν τε. μὴ ἔστω φιάλτης ἀνδραγα- θέας ουνεκα δει ἐπιαλας χρηστα λε απωλομην. Sequitur Κοννος, quo nomine etiam . Amipsias fabulam inseripsit, de qua vide quae infra notabimus. Laudatur Hesychio s. v. αεί, ubi pro Φρυνιχος Κοννώη recte corrigunt Male alii Moνω. Eiusdem fabulae titulum apud ' Eumol. Μ. p. 340 5 restituit Gaissordius ad Hesiod. p. 112. Apud Antiattieistam p. 9 2: ἀυάθητος ἀντὶ του ἀφιαθλης. Φρυνιχος dubius haereas, utrum μον is an KOννω scribendum sit. Sed alterum probabilius. μονον habes apud Eroti num Gloss. IIipp. p. 3 6 Atlienaeum IX p. 3 1 s Pollucem VII 136 Hesychium s. v. Σεσέλλισαι ei Schol. Aristoph. Λv. 989, ubi Diopithes vates commemoratur. Ex loco 'apud Hevinium Dionysi partes aliquas fuisse intelligitur- Κωμασταὶ laudantur Athenaeo IX p. 4 4b Polluci IV

174쪽

4 Sehol. Aristoph. Αv. 1568 et Hesychio s. V. MDxκοφορ κλεiδης. Eodem ulnio Amipsiae fabula commemoratur in argummento Aristoph. Aulum, Olymp. XCI 2 simul cum Monotropo Phryniclii et Aristophanis Avibus commissae cuius sabulae Ingentoae Th. Berghius apud Fritetschium quaest. Arist. I p 322

non Amipsiam verum fuisse auctorem eoniicit, sed ipsum Phrynichum, qui cum duas fabulas composuisset, Monotro Pum et Comissatores, lege autem vetitum esset ne quis 'eo-micus' poeta duas simul eommitteret fabulas, . alteram tradidisse Amipsiae, .ut ado nomine doceret: hine in didascaliis quidem istam comoediam consignatam esse Amipsiae nomine. sed verum auctorem statim innotuisse; unde grammaticos quae ex Comissatoribus proserant ea Phrynicho tribuere. Si recte coniecit vir doctissimus, non dubitandum videtur quin fragmentum Phryniclit a Plutarcho Alcib. 20 servatum exlladem Κωμασταῖς derivatum sit. Est autem hoc r viaταθ' 'Eρμῆ, νυν φυλαττου, πεσών aυτον περικρουση καὶ παράσχης δια δε ν - . ἐτερω Λιοκλείδα βουλομνω κρακον τι δραν.

Quae visi proxime post flagitium ab II mompidis eommis

sum scribi non potuisse apertum est. Itaque fuit quum urilas versus ex Monotropo ductos putarem ;1 sed melius Con veniunt Comastis, de quorum argumento verissime statuits . Droysen in Commentat. de Avibus Ariestophanis et caussat Hermocopidarum p. 69. Videtur enim in convivio . a comis satoribus instituto praesens adsuisse Mercurius, qui quum vino madidus titubanti incederet gressu ipsis illis. verουibus

mones ir, no pronus cadat in terram .ei membra frangat --que malevolis hominibus novam accusaudi opportunitatum

praebeat

175쪽

Frequentior Μονοτροπου mentio, quae Chabria. aer honti una eum Aristophanis Aulina et Amipsiae Comastis acta est Olymp. XCI 2. Vide argum. Aulum et Scholiastam ad us. 99 , ubi pro χωρίου Cliabriae nomen tam supra p. 3δ r astitui. Nomen fabulae invitum ab homine tristi et moroso, qui Tlmonis instar solitariam vitam sequeretur. et hominum lucem: adspeetumque fugeret. Ita Plutarchus Moria. p. 4 sueoniunxit μονοτροπον απικτον αφιλον, et Pollux III Q. μονοτροπον καὶ ροσπυνην. CD. Casaub. . ad Athen. VI p. 248 e et Tmp. Emend. Suid. . I p. 859. Sed quidni Ipsum laudiamus in loco apud Grammati Segueri p. 3 4 haecce dicentem r Oνομα δέ μοὐστι - τροπος

ne fortasse ex eadem sabula petita sunt haec a Pollum III 48 servatar ' Ἀριστοφανης ει αγυνον τον αγυνζν,

γέρων απαις αγυναικος. Falleretur tamen, me iudice, qui ideo moratam sive fuisse. hane sabulam putaret, qualis fuit fortasse ophelionis somoedia eodem nomine insignita. Sed ab antiquae como diae ratione tale argumentum sere alienum fuerit. Hereulia in ea partes quasdam fuisse coniicias e loco apud Athen. VI p. 2 8 e. Acerrime in eadem perstringuntur Syracosius, Execestides, Pisander, Teleas similisque generis homines. V. Schol. Aristophanis Av. II 129 . Obiter eommemorantur Nietas et Meton Leuconoensis Iocis ab eodem Scholiasta M.

362. 998 servatis. CD. Suidas IIIp. 538, ubi pro resumine rimmachi grammatici nomen. Praeterea laudatur Athe

176쪽

aa et Photio a. v. Παμένοι. . . Μουσαι una eum Aristophanis Ranis et Platonis Lle phonte OIymp. XCIII 3 in certamen commissa et secundo Praemio ornata argum. Ran. et Sophoel. Oedip. Colo p. 6 Herm. in quo argumento versata fuerit, tum ex titulo sab Iae inm e fragmentis quodammodo divinare licet. Udentur enim nescio qui . Sophocles fortasse et Euripides do pomalos principatu inter se concertasse, Musis litem dirimeni hua. quo spectant fortasse versus apud Hamoer. p. 203 et Suid. s. v. -δωκος rἰδου, δέχου τὴν ψῆφον. ὁ καδίσκος δέ σοι . ... ὁ μν απολυων οπιος, ὁ δ ἀnολλης οδε. Praeclarum Sophoclis Eneomium ex hac fabula servarit amgum. Sophoel. Ded. col. I. I. Hius suspiceris ex eadem Labula desumptum esse locum apud Athenaeum II p. 44 d, In quo Lamprus Sophoclis in musica arte magister ridetur, et versum a Diogene Laert. IV 20 servatum, .ubi reseri P Iemonem sis maxime locis Sophocleorum carminum. deleut

tum esse, ἔνθα κατὰ τον Φρυνιχον . . . ,:

177쪽

-ndent' hane Phrynichi fabulam referendnm esse. Sed haee

omnia etiam in Tragoedis fabula locum habere potui effateor.

- Μίσται laudantur a Photio et Suida τευτάζειν. Sed idem a. Φρυνιχος singulari numero Μυστης, vocat, Culeoncinit Eustathlus ad Iliad. ρ IJ. Ποαστριὰς, Motitulo etiam Magnetis fabula serebatur, laudant Athenaeus III p. I10 e. X p. 424 Ο, Ρollux V11 23. X I59, Harpocra. so s. v. εξονλης, Priscianus XVIII p. I et Schol. Aristopia . 1297, eli. Schol. Luciani vol. II p. 696. Σάτυροι, quam fabricam fabulam fuisse statuebat Elchstaedi de Dram. i Comico- satyr. p. 36, tum aliis Ioeis Athen. III p. 8 b, Phrynich. Ecl. p. 266. Schol. Aristoph. Av. 1 63, Vesp. 82, Nub. 15 3 laudatur, tum sortasse etiam ab Antiatile. p IM κυοῦ. ριαν ου φασι δειν λεγειν, ἀλλὰ φκεκτημίνην. μενον μη λεγεσθαι αντὶ του δεισποτου. Σατυρικοῖς ρανον Φιλήμων κυριών. Corrigendum videtur,r ἀνra του δεσποτου. Φρυνιχος Σατυροις κεκτημένον λέγει, Φιλήμων κυρι νί Culus coniecturae 'sdelussorem habeo

Polluc. III 3. Φρμνιχος γὰρ ἐν Σατυροις τον δε--Πε

κεκτηρονον οἰνομασεν. Denique Is enim plenus est fabulae titulus ab uno Suida servatus, quem exscripsit Eudoela. Ad alterum titulum, qui fortasse ad iteratam sabulae recensionem spectat, respiciunt Athenaeus ΙIL p. 115 bείποντος τινος καὶ δρῶμα ἐπιγράφεσθαι Φρ vov. 'Aπελευθερους, et Grammaticus Bekkert Aneed. p. 42I 3 'Aπε- λινθερος et 'Eλληνικον το Oνομα, καὶ δραματα αττα Oυτως ἐπιγεγραπται. Argumentum dramatis ad tragicam artem spectasse vix est quod moneam. Ac neseio an hine loeus a

Prisciano servatus Intelligendus sit lib. XVIII p. 216 i.

178쪽

Ita enim . emendandam esse editam lectionem Φρυνιχος γρα- σιο ιδοις αδείαν etc. docui Comment. Misceli. I p. 18. Neque alio speetant verba apud Harpocrationem p. 57 16 H-χος 'Tραγωδοις. τη διαχλεσει τῶν ἐπων. Reliqua. f., hulae fragmenta fere ad convivii apparatum pertinent. Viri

Athenaeus VI p. 229 2. VII p. 28 b. XIV p. 651 b, Gram matieus Behhert Mecd. p. 46 , Pollux VII 195. . Apud Athenaeum IX p. B89 a. ridetur Cleombrotus quidam propter

Impudicitiam.

Ineeriarum fabularum fragmenta satis multa. servata sunt, quorum quae uno duobusve vocabulis romprehendum tur . non certo semper definias utramne ad comicum an ad

tragicum an denique ad grammaticum spectent. Ex hoc gerinere est quod apud Anti iticistam legitur p. 116 26 mitaret τα τοῖς πηχεσιν, .ου μονον στρεπτά. si ρυνιχος, quod ad tragicum rettulit Blomseldius PraeL ad Aeschyli Persas P. IV. . Eundem intelligo apud Schosiastam ad Iliad. f 2Isb , ψοκλῆς ιδ γιδα εφη την αἰτιατικὴν o τε si ρυνιχος τὴν eυθειαν , ae fortasse etiam apud Grammaticum ri Aneed. p. 406 s. 'Mνοις r ἀντὶ του ἀνυοις. Φρύνιχος.At quae Photius habet Lex. p. 599 12 2 ριώκοντα et πιν οἱ κατὰ δικασταί, δευra πιι οἱ κατὰ δημοvs τριακοντα τῆς ἐκκλησίας ἐπηυλουμνοι μετὰ των ουτως Φρυνιχος, porro p. 639 2 Φανον et λευκον. λέημπρόν ' Oυτιυς Φρυνιχ'ς, denique . p. 655 16 μύλος tἀκαθαρσία. Ουτως Φρυνιχος, plane incertum est utrum ad grammaticum an comicum reserti debeant. Idem dicendum de laus Grammat. Behher. An d. p. 3TI, 'Ariminλος ἀνέγρr δκi 1iλος, ἀλM δοκιμος καὶ .nOλλου ἄξιος. . Ovrcum . a Sed Auae idem habes p. 36 --γὰφαώς r. GVr i

179쪽

καίνει το ακρως σφαλερον καὶ μὴ δυναμενον παγέως ἐνασφαλεῖ εἶναι. Oυτω Φρυνιχος, ea totidem verbis leguntur in Phrynichi Praep. soph. p. 20 4. Neque alia .ratio eorum quae . idem habet p. 368 3l. ' 26Ῥιφον καὶ φαυαν: O νὰ ιηπιας καὶ πανουργμις απιγλλαγμένον e ουτω φρυνιχος, et p. 369 22 'Aκρατὴς γάμων r σεμνος καὶ ευπρεπὴς ο λογος επὶ γυναικος τιθεμενος ἀκολάστου καὶ μοιχικῆς. Oυτιο

Φρυνιχος. Ad quae compara Phonlini Praep. p. 6 19 et 28 2l, ubi pro γάριος legendum γάμου vel γάμων. Neque

PLATO, Atheniensis, de quo Scidas et Eudoc. 35Slta scribunt: .LIMτων 'Ἀθηναιος, κωροκος, γεγονως τοῖς χρονοις κατὰ 'Αριστοφάνην, Φρυνιχον, Mπολιν καὶ ' ωρ κράτην. Primam fabulam docuit Olymp. . LXXXVIII teste Cyrillo adv. Iulian. I p. 13 B, cuius verba supra, ubi de Em polide agebatur, adscripsimus. Non .recte igitur Eusebius Chron. Olymp. LXXX 3 adseripsit: Cratinus et Plato oomlel hac aetate occurrebant, sive ut est apud Syneeli. p. 2 T d Kρατινος καὶ Πλάτων οἱ κωμιχοὶ si ἐαγν. Aet tia ultra: Olymp. XCVI productae haud ambiguum testimo nium praebet Schol. Aristoph. Pluti ,1 9 καὶ

aterhusius hunc locum emendavit. Hinc verissime Thucydidis aequalem dicit Marcellinus. Vii. Thucyd. p. XI. Bevh. quem mortuum esse constat Olymp. XCVII 2. Sed Platoni etiam longiorem quam Thucydidi vitam obtigisse, docet: , iu- alguis eius Iocus apud Plutarchum . Praec. reipublic. - geri

180쪽

p. Sol B, ubi Bibaoν Aristophanis exemplo lia loqnentem inducit rλα; ου λαβου τῆς χειρῖς ιυς ταχιστα μον' Wλλω στρατηγον χειροτονειν 'Aγυρριον. Nam quum Aorrbium populus Olymp. XCVII 3, Thrasybulo ab Aspendiis interfecto, Lesbiaci exercitus praetorem ereavorit Xenoph. Hellen. IV 8 3I, Diod. Sie. XIV 99 eIl. Sehol. Eccles. 102, ubi recte Meursius Lecit. Ait. VI l: smo pro λὶμνω restituit), satis apparet, fabulam, in qua istos de Agrrrhio versus poneret Plato, ante Olymp. XCVII

3 doceri non potuisse. Atque hinc factum esse videtur ut Plato a nonnullis mediae comoediae poeta dIceretur. Vide

Anonymum de Com. p. XXI, SchoI. Dionysii Thraciῆ apud Beli c. Aneed. II p. z 9 et Andron. ib. III p. 1 61. Quae res movit Fabricium Bibl. Gr. II p. 485 ad Sext. Empla. adriRhet. II p. 296, Ionsium de Seripi. histor. Philos. Iz 5, Eiclistaedi de Dramate Com. sabr. p. z6 et Creugerum ad Olympiod. In Platon. Alcib. I p. 15T ut duos Platones pomtas comicos comminiscerentur. Recte unum tantum eoru-

memorat Diogenes Laert. III 109. De domesticis Platonis rebus nihil compertum habemus, nisi quod Suidas vol. I ') Agyrrhium, turpissimum demagogum, sortasse etiam

aliis locis vexaverat Plato. Ac nescio an apud Aristot. Rhet. I 16 οἷον Γυβουλος ἐν τοις δικαστηρiοις εχρύσατο κατα Λάρητος, co IIλατων εim προς- Oτι ἐπιδεδωκεν ἐν τῆ πολει το ὁstoλογειν πον=ὶρους εὶ νω, in hoc igitur loco, quem recte RuIin h. IIist. erit. Orat. p. LXVII de Platone comico intellexit, nescio an pro Λrchibio Agyrrhii nomen reponendum sit. Similiter Agyrrhius in Arellini nomen abiit apud Schol. Arist. Ran. 36T. Optime autem conveniunt in Agyrrhium istar επιδεδωκεν ἐν τῆ πολει το ομολογεῖν πονηρους ειναι, ad quae etiam Ρroculum in Hesiod. Opp. et Dies us.198 respexisse pulchre vidit Gaissordius. Histi criti Com. graec. II

라틴어 텍스트