장음표시 사용
161쪽
is sectu dicens: O Et nos eum nostratis fratribus prostr
se vir affectus. Antistes populum , pastor gregem, parensis Patriam, Martyr fidem non sine magno dolore perqui- rit . Et mox. o Beatus Cyprianus in Deo , & cum , , Deo liber est , qui captivus habetur in nobis; & in isse supernis regnat, qui in terris hostibus videtur addictus.
,, Adest sibi, nec nobis deest, pro peccatoribus apud i ,, stum judicem justus patronus adlistit i apud pium R
gem innocens advocatus exorat. Dicit Domino : D
, , mine, quare tradidisti adversariis domum tuam, inimicisis haereditatem tuam Cur profanis sancta , cur mundari pollutis, & cur lupis agnos Cur tradit bestiis gre- gena, Pastorum Principem pastor, audacter appellat eis Cur Rex exercitum sic devotum hostili subjecerit di- , , tioni , dux strenuus convenienter inquirit; cur perfi- ,, dis addixerit sic fideles, Sacerdos in martyrio probatuS,, inclamat Adest & Sanctus Cornelius Rom,, mae Urbis A ntistes, qui hoc eodem die passus in taliis causa socium non relinquit, non deserit in tali post latione collegam. Sed alia ex indubitatis Victoris Vitensis libris testimonia proferam, quum de Sanctorum invocatione, quum etiam de Reliquiarum sanctarum cultu peculiariter edisseram, quae testimonia ad Sanctorum intercessionem comprobandam si quis afferat, non inepte afferet. Vide in etiam Epistolam Antonini Episcopi Constantiensis ad A cadium propter fidem Catholicam a Genserico damnatum exilio: plurima quippe in ea extant , & praeclarissima Catholicae persuasionis, de qua agimus re, argumenta.
VI. Iis temporibus vixit C. Sollius Apollinaris Sid nius Arvernorum Episcopus, quippe qui reserente ci) Gemnadio floruit ea tempestate qua Leo, & Zeno Romanis imperabant. Hic ipse intercessionis Sanetorum praeclarum suppeditat testimonium , dum epistola v. libri I. epistolurum, quam quidem epistolam ad Heronium dirigit, striabit haec: ') se Ubi priusquam vel pomoeria contingere ν,
is triumphalibus Apostolorum liminibus affusus, omnemari protinus sensi membris male fortibus explosum esse la ,, gorem. Postque caelestis experimenta patrocinii &c. VII. Proximum Apollinari Sidonio proseramus tet Ennodium Ticinensem Episcopum; etenim initio fie-culi sexti claruit . Hic quoque cum ceteris Doctoribus in Sanctorum intercessione plane consentit. Vide
162쪽
vpistolam uri. libri g. Adeodato Presbytero scriptat . Epistolam quoque um. libri 6. Epistolam 43. libri v m.
Rursus Epistolam χχ. libri Ix. Denique opusculum I. 'uod est Eucharsicum de vita sua, hoc est pro gratiarum actione ob redditam sanitatem compositum ; nam sanitatem B. vi ctoris intercessione restitutam sibi fuisse testatur. VIII. Ennodio Germanum jungo Parisiensem Episcoapum, qui anno seu ut aliis placet, I 6. aut Certe an te annum 3 9. obiit extremum diem. Hic quoque quantum Sanctorum intercessioni faverit, ex iis constat , quae deinceps ex illius scriptis allegabimus. IX. Eidem dogmati suffragatur Cassiodorus seu quem ad modum litteratissimus Mandus appellari eum jubet, Casinsodorius Cassiodorus inquam tum alibi saepe, tum certe in Commentariis ad versiculum nonum Psalmi 6 pr clara scilicet, &perspicua , reique nostrae opportunissima ubi tradit.
quaeque propterea hic quoque allegare cum laude possumus .X. Illustre quoque perspicuumque illud est, quod S. I in 'es t Gregorius magnus Epist. 3 libri quarti his verbis tra 'ςPk lol die. Inoministis Dei gratia crisse mari Petri fri PP. s.
a morio consedat. Et Epist. 46. libri undecimi. Quanto Mauri epist.
enim plus timetis conditorem omnium, tanto amplius ejus poreis I 3.
sis Ecclesiam amare , eui dictum est: Tu es Petrus, ω per bane Petram aedificabo Ecelsam meam Unde nobis dubium non eri , quam forti amore ad eum vos fringiatis , per quem solvi ab omnibus peccatorum nexibus dem ratis. Ipse ergo fit vori custos imperii, fit vobis protector in terra, fit pro vobis intercessor in Caelo : ut per hoc, quod relevatis duris ponderibus, in vestro imperio subjectos gaudere facitis , post multa annorum tempora in caelisa regno gaudeatis. XI. Quantum Ildephonius Toletanus Archiepisconus, qui anno 638. claruit; Beda, qui in ipso initio saeculi mctavi, Joannes Damascenus, qui paulo post sanctitate , S doctrina emicuit , in primis quidem Mariae Virginis, tum reliquorum Sanctorum intercessioni faverint, nullus est qui ipnoret. Quippe notissima horum sunt, & creber rima teitimonia: quae si recenseam, & longam, & forte
inutilem insumam operam. Nempe omnes fere fatentur adinversarii, iis temporibus , Ildephonsi praesertim , Bedae, & . Damasceni opera, in tota Ecclesia intercessionem Sanct ' Tum, atque in primis Mariae fuisse exceptam. Videas tamen opto, quae Damascenus cap. I 6. libri q. de fide; Il-dephonius cap. x II. libri illius, quem de illibata Virginis IMn. I. R. te
163쪽
lgore Sancta Maria inseripsit, & Beda homilia in Dominierara. madragesimae hoc de argumento scripsere . , XII. At alios etiam praeter nuper laudatos taculi illius scriptores afferam, & eo consilio afferam , ut id exequar, quod demonstrare.exorsus sum; constare scilicet ex Optimorum Doctorum cuiusque aetatis testimoniis, a prismordiis Ecclesiae ad minus remota a nobis tempora per petuo derivatam esse , iugiterque retentam eam persu sionem , qua credimus, Sanctos nobis bona multa impetraore. Proselio Germanus Patri arca Constantinopolitanus , qui anno IV. obiit, de intercessione B. Virginis multa praeclara, & crebra telli monia dedit. Seligo unum ex Oratione de Dormitione Virginis, in qua sic eam alloquitur: s at tom. 11. Biblio. Quis peccatoribus adeo enixe patrocinatur Quis aberis
pag. o 3. Sed ego is rantium causam tantopere tuetur ....... Tu ver
lia utor interpre- is ro, maternam vim apud Deum obtinens, iis, qui supra xi ς modum peccant, iupra modum veniam conficis. Nec ' ' enim fieri potest, ut non exaudiaris, quoniam tibi ad se omnia, & per omnia, & in omnibus Deus tamquam .. ,. Wrae,&immaculatae Matri suae obedit. Unde & amia is ctus m*rito ad te confugit: imbecillus tibi adhaeret: ,, qui bello petitur, te hostibus opponit. Indignationem, i iram, & affli tionem, immissionem per Angelos malos tu commutas δ tu juitam comminationem, & sente , , tiam aequae condemnationis convertis, magnopere M, , mans populum illum, qui nomine Filii tui vocatur. XIII. Post haec tempora viguisse tu Ecclesia certissumam, firmissimamque de Sanctorum intercessione persu,sionem, Adversarii vel ipsi concedunt; ac si quis in dubium id revocet, damnationes erroris ei oppositi convincere illum fasis possunt. Damnatus scilicet fuit hic error a Nicaeno II. - - - a ctione quarta in Decreto fidei, ubi statutum est, empetendas esse intercessisnes Sanctorum, quippe qui valent recomcitiare nos Regι omnium Deo .i Damnatus pariter a Jona Aurelianensi adversus Claudium Taurinensem disputante, a
Concilio Francosordiensi, Ia & ut paucis cuncta como
m. s. Con. pag. ad Can. 4a. tale habentur, quibus sanctorum ab Ecclesia apis probatorum cultus , ideoque intercessio , qua potissimum sanctorum cultus innititur , aperte exhibentur. Nulli no
vi Sancti eolantur , aut invocentur, nee memoria eorum per
vias erigantiar et sed hi sola in Ecclesia veneran/i ι , qui ex auctoritate hassianum , O vita merito eiecti sunι .
164쪽
plectar, abiis omnibus, quibus eordi sali veterem disciplianam, cultumque erga Sanctos tueri. Porro ii tot sunt.
quot sunt DoAores Ecclesiae, qui Concilium II. Nicenum
XIV. Sane Albinus Flaccus Sanctorum intercessionem palam proponit, sit tribuas illi librum Sacramentorum, qui sub ejus nomine prodiit; quippe varias Orationes describit
atque approbat, in quibus per Sanemrum intercessionem multa a Deo beneficia petuntur; At certe proponit in Epistola xxx. haec locutus. Sanctorum festivitates eum iam de divisa , ω pauperum eleem Ina frequenter honor : qua- renus illorum merearis intercessione illorum esse partkeps beatia , i , tudinis. Porro vixit hie auctor temporibus Caroli Magni , cujus etiam praeceptor fuit, illique ob doctrinam, pietatemque carissimus extitit.
XV. Theodulphi Aurelianensis Episcopi Epistolam ad Parochiae stite Sacerdotes .i & Homiliam fac idest postremam Theophanis Ceramei huc spectantes alibi allegabi
XVI. Theodorus Studita Clarissimus laeuli noni Scriptor extremum enim diem anno 826. obii sse creditur tum saepe alibi, tum indubitatum intercessioni praebet i stimonium lib. a. Epistolar. Epistola r66. scripta Theoctiasto Heremitae r Etenim inter articulos fidei recenset: ,, Confiteri etiam Virginem Deiparam esse omnibus f se blimiorem, & honoratiorem ; quae materno jure apud .. - nlium suum, ac Dominum possit pro universo mundo is intercedere: Angelos confiteri quoque ut Angelos, quiis & ipsi magnopere pro omnibus hominibus deprecen- . ,, tur Confiteri etiam, Sanctos omnes velut fari mulos Dei pro salute nostra polle apud Deum interce- ,, dere. Consule etiam obsecro, quae stadit ille in Epi. stola I8χ. ejusdem libri, quae Basilio Monacho scripta
XVII. PAt producamus est opus praeclarissimum Eccle- fasticae disciplinae, Catholicorumque dogmatum defenso rem Bernardum Clarevallensem Abbatem . xii. Deculo squo vixit , Sanctitate , Doctrina , & rerum agendarum peritia celebratissimum. Pauca tamen seligo, ne aequo longior sim . In officio Sancti Victoris, quod rogatu Gui- donis Abbatis Arremarensis Composuit, in ultima Laudum Antiphona sic Deum deprecatur: 0 , , Omnipotens Pa- 0 Tom. 3. alias ,, xςr, peccavimus tibi, facti filii alieni: sed appropiavit voL . pag. 344-
165쪽
s4. ex iis , quas evulgavit optimus Sirmondus, So scripta est V Ullelmo Senonensi Archiepiscopo, & suffraganeis eius. TOm. 3 .operum Sirmonis di pag. S36. edit. Venetae.
., mus in Victore nostro, qui cum vicerit cupiditatem ais suam, vineat & iram tuam , nos quoque in gratia potenter restituat. Intercessionem quoque eiusdemb. Victoris, opemque nobis ab eo adhibitam copiosissima
edocet: quin etiam argumentis confirmat in sermone a. in Natali S. Victoris, quem si legeris, operae pretium feceris. An non etiam apti ssima ad rem praesentem consi mandam tradit in fine sermonis v. in felio omnium Saninctorum ' Rursus numero Sermonis a. de Sancto Malachia. denique numero I. Sermonis illius, quem in obitu domni Humberti recitavit XVIII. Petrus Abbas Cellensis amicus Bernardi Clare vallensis extitit; m eadem vero , quod ad intercessionem Sanctorum attinet, plane sensit; Indubitatam ea de re fidem faciunt Epistola I 6. lib. v. & Epistola I x. libri v I. ad quas te amando, quippe conceptam in susis a D. Τh ma Cantuariensi Episcopo apud Deum precibus spem manifesto descriptam conspicies. XIX. Non absimilia de validissima ejusdem B. Thomae intercessione discimus ex Alexandro III. Romano Pontia fice; sic enim loquitur . M is Universitatem itaque ve- stram monemus, & auctoritate, qua fungimur , disti icteri vobis Praecipimus, ut Natale praedicti glorioli Marty-- ris, die passionis suae solemniter annis linguIis celebre is iis, & apud ipsum votivis orationibus satagatis pec is catorum veniam promereri: ut qui pro Christo in vitari exilium, & in morte virtutis constantia passionis Marinis tyrium pertulit, fidelium jugi supplicatione pulsatus,
, , pro nobis apud Dominum intercedat. 'XX. Et haec quidem satis esse reor ad Ostendendum hanc de Sanctorum intercessione traditionem & antiqui linsimam esse, & communem. Quippe ab iplis Ecclesiae initiis exorsi, Patrum test unonia colligentes , tempora illa omnia transegimus, de quibus dubitatio aliqua, licet immerito, nonnullis identidem orta est ., Post illa 3 nemo E
cesiasticorum Doctorum Sanctorum intercessionem non excepit : crebrae enim damnationes eorum, quibus Sanct
rum intercesso displicuit, quaenam omnium de Sanctorum intercessione persuasio esset , adeo compertum faciunt , ut hac in re ipsi mei nostri hostes nobis obsistere vereantur ;& jam pridem fassiiunt, ab Alexandro III. ad n stra usque tempora pro Sanctorum intercessione, paucissismis, si vis . exceptis, universos stetit se.
166쪽
ad ia ipsim eo robandum alia duo adducuntur argumenta, quorum primum e vιventium precibus , alterum eκ' communione Sanctorum , de qua tu Apsol rum Symbolo mentio fit , desumitur. Ac primo quidem evruditur primma. x . A T non desunt alia argumenta, quae & Opem Π Ια bis per Sanctorum preces l latam , eorumque pro nobis interventum perlpicuum faciant. Enim vero tum Scripturarum, tum Patrum monitis edocemur, viventium precibus plurimum juvari nos. Non hic recensere volo, quae ex veteri Testamento, & ex Patribus in rem hanc adducuntur, sistoque in testimoniis ex novo Teltamento desumptis: ex his porro eruo, tape popokille Paulum via ventium preces, veluti subsidium laborum suorum, & se ctum sibi maximum allaturas. Rom. I S. ca) ,, Obsecrori Vos fratres, per Dominum nostrum Jesum Christum, &,, per caritatem Sancti Spiritus , ut adjuvetis me in is orationibus vestris Pro me ad Deum, ut liberer ab im
is fidelibus. Ephes. 6. b ,, Galeam salutis assumite, & gladium Spiritus, i quod est verbum Dei per ω
,, mnem orationem, & Oblecrationem orantes omni teminis pore in Spiritu, in ipso vigilantes in omni instantia, , , & obsecratione pro omnibus sanctis, & pro me, ut se detur mihi sermo. Idem repetitur Colois o :
Et prima Thessal. s. Q Iterum 2. Thessal. 3. so Et Heb.r . D Quid quod Jacobus in sua Epistola cap. s. uJ
Orate inquit a pro invicem ut salvemini: multum enim mater deprecatio justi assidua 8 Porro ex his testimoniis conjicimus primo, infirmum plane esse argumentum,quo Sanctorum in Caelis degentium intercessitatem, precesque iis delatas oderunt Protestantes , arbitrati , haec advocationi , mediationique, quam nostri gerit Christus, advertari: Sic quippe differunt. Si advocatum habemus Dominum Iesum Christum, qui semperorat pro nobis, Cur a Itos ad- Vocatos agnoscimus; perinde quasi non lassiceret advocaritio tam grandis ξ Si mediator Christus est Deum icitet &homines, quos ille sanguine suo in Patris gratiam reco Ciliavit : cur ad aliorum preces consulemus, quasi novo
167쪽
mediatore apud Patrem egeremus, neque unius placeret Christi mediatio, sed aliorum suffragia, atque adjumenta
accedere opus fore tyli: Haec, & fi qua sunt hujus generis alia , quae saepissime inculcant hostes nostri, repelluntur pIane a viventium precibus, quas exposcunt, commendantque maxime Paulus, & Jacobus. Enim vero preces hae advocati
ni, mediationique Christi ad versari non poterunt; secus eas fundi vetuissent laudati Apostoli. Quod si Sanctorum vi-
Ventium Preces, atque advocatio unius advocati Christi Precibus, atque advocationi non adversantur, cur adve sabuntur Sanctorum degentium in Caelis preces , atque advocatio III. Secundo , aliud commodum ex iis testimoniis N imus; nimirum argumentationem, quam Scholastici a
pellant a fortiori , ad comprobandum , & preces a Sanctis pro nobis fundi, & ab iis iuvari nos: Et sane multo plus posse impetrare nobis Sanctos, dum in Caelis degunt,
quam dum in terris nobiscum adhuc versantur , non O M e p. st alias n. scure indicar A mbrosius, b) dum monet, potuisse olim P II. lib. dς Vidui trum rogare, impetrareque pro Socru uunc autem P nobis, immo pro omnibus impetrare. Tune enim pro assi ne poterant, nunc jam possunt pro nobis , or pro omnibus im- . perrare . Quem imitatur Hieronymus, in libello adversus
B cap. 3. alias n. Vigilantium haec inquiens 0 ,, Dicis in libello tuo, quoaτ ,, dum vivimus, mutuo pro nobis orare possumus, post is quam autem mortui fuerimus, nullius iit pro alio exisse audienda oratio, praesertim cum Martyres ultione
,, sui Sanguinis obsecrantes impetrare non quiverint. Si,, Apostoli, & Martyres adhuc in corpore constituti pose . . D sunt orare pro CeteriS, quando pro se adhuc debentis esse solliciti: quanto magis post coronas, victorias,& triumphos 'Unus homo Moyses sexcentis millibus se armatorum impetrat a Deo veniam: &Stephanus imitator Domini sui, & primus Martyr in Christo, pro se persecutoribus veniam deprecatur: & postquam cum se Christo esse coeperint, minus valebunt 8 Paulus Aposto- ,, lus ducentas septuaginta sex sibi dicit in navi animas condonatas: es postquam resolutus esse coeperit cum is Christo, tunc ora clausurus est, &pro his, qui in t ,, to Orbe ad suum Evangelium crediderunt , mutire M non poterit ρ Meliorque erit Vigilantius Canis vi vens ,
,, quam ille Leo mortuus Recte hoc de Ecclesiaste pro-
168쪽
is ponerem , s Paulum in Spiritu mortuum confiterer.- Denique Sancti non appellantur mortui, sed dormientes.
Nee aliter sentit Chrysostomus, dum 9 Μultam Maciam inquit ) obtinent eae, de quibus loquitur, Martyres
non viventes modo, Jed ω mortuae, multoque magis eum sint mortuae. Sic etiam disserit & Augustinus, sive auctor, quisquis is est, Sermonis olim primi de Sanctis , 0 A Gmis mendemus inquiens ) nos orationibus ejus ; multo
magis enim nunc exaudietur pro veneratoribus suis is qui sic exauditus est pro lapidatoribus suis. Iv. Cur autem Sanctorum,ad caelestem beatitudinem eve. orum precibusPlus deseratur, quam illorum, qui nostram hanc vitam transigunt' argumenta afferri solent non pauca, quae tamen ad quatuor , vel si vis, ad quinque revocari possunt: e quibus duo voluntatem in Sanctis esse pro nobis orandi majorem, cetera Ostendunt, eorum preces a Dud Deum emcaciores esse. V. inod ad primum speelat, certa res est, sere nos moveri ad fundendas pro aliis preces a caritate. Ii vero qui Deo fruuntur in Caesis, tanto majorem caritatem erga nos habent, quanto longius absunt a iordibus, quibus nostr virtutes non raro, & amor inficiuntur . Majorem caritatem certe commemorat Chrysostomus sic locutus. si Est
is enim ei S. Meletio ) nunc major fiducia , & 'amor
,, in nos ferventior, ut haec nobis augeatur caritas, &,, nos omnes id consequamur, ut quomodo prope. arcam si istam astamus, ita illic quoque prope beatum, & aeterinis hum ejus Tabernaculum esse, & bona aeterna nobis r se posita consequi possimus. Certa quoque res est, Cauites in tuto jam positos, nullius rei indigos, nec amplius merita sua augentes , Pro se omnino non Orare. Superinest ergo, ut quoniam Preces Deo acceptas vident, Pro aliis tundant. Et haec quidem argumento else possunt, Sanctis, qui in Caelis degunt, voluntatem pro nobis orandi majorem esse, quam iis, qui adhuc in hac vita versan
v I. Quod vero essicaciores apud Deum eorum preces sint, haec comprobant . Citra dubium est, tanto fere acciptiores Deo, ideoque essicaciores esse preces, quanto excellentior est is, qui porrigit. Hinc si legimus: peccatores Deus non audit, η legimus quoque: Sed F quis Dei cultor es , ω voluntatem ejus facit, hunc exaudit. Rursus etiam haec legimus: Orationes justorum exaudiet. so &: multam valet d
negyrica deSanctis Bernice, & Proia doce fere in fine sorationis.
Nunc sexti ex iis, qui de natali S. Stephani inscripti in appendicem reiecti sunt, Oe in
m) in oratione de Sancto Meletio in fine ipso orationis, incerto , sed probato interprete . - Dan. 9. 3λμὶ Prov. 11. 29.
169쪽
iusti assidiar Quia scilicet Deo iustus accepim
est ,& illi , ut ita loquamur, amicus & familiaris. Quis porro
in terris degens cum aliquo eorum comparare se audeat, qui Deum faeie ad faciem intuentes illum ardentissime amant pCum eo , qui in Caelis potesatem habet super gentes, o regis eas in virga ferrea' O Oui sedet in throno, o angeIosor θερα , non bomines tantum judicaturus' o Majorem profecto cum Deo familiaritatem, ut ita appellemus , & micitiam commemorarunt nonnulli S. Patres, atque i R .
primis Chrysostomus st) haec locutus. Quando igitur tanta ilia virtute pollent, tantaque apud eum Deum) amicitia M. Nequeab eo sensu abesse videtur Greurius Naeti anzenus, u quippe qui primo ait, is non minus ab Gregorio Sasim rum, dum viveret, Episcopo, & Patre suo pasci gregemis suum, tam etsi in Cassos translatus sit; quam cum ita terris versaretur: tum hςc adiungit , , Immo magis nunc proficit precibus, quam antea doctrina, quippe qui ex- ,, solutus corporeis vinculis, & hac mole mentem obur se brante liberatus, propius Deo jungitur, ac nudus pri- mam illam, purissimamque mentem nudam alloquitur, , , Angelorum consecutus ii ita loqui liceat libertatem. Et in Oratione 24. de S. Athanasio loquens se Resse nostras e caelo prospicere, ait ) ac manum porrigere,, iis, qui virtutis causa laborant, tantoque id magis fa- cere , quanto magis corporeis expeditus est vinculis. Et in hanc quidem sententiam Theodorus Studita eloquitur, cum in lib. 2. Epistolarum, Epist. i 33. quam mittit Euphrosinae Praepositae, haec illi seribit. o Praeter qm quoaspiritualiter tunc etiam adest, o sina tibi studia impendit equodque majus est, Deo propior facta, pro te, tuisque deprecatur. Novimus quoque, preces nostras infirmas reddi, Meventus expertes, quia vel nescimus, quid petamus, Vel modum, quo petamus. Porro haec absunt maxime ab iis,
qui in Caelis degunt. Vident enim, & quid petendum sit,& modum etiam vident, quo porrigi Deo preces debeant, modumque illum adhibent, ut essicaciores reddant. Efficaciores itaque eorum preces erunt, quam sint preceS degentium in terris . Utitur hoc sane argumento Origenes, dum ad Martyrium exhortans Ambrosium amicum suum , timorem, quo ille detinebatur, ne Martyrio functus paterno subsidio, atque ope destitutos relinqueret filios, his verbis
abigit, M Fortasse facient, plus a te se ejus modi risecessiona buti, qudm si cum illis remansisses. Scies euim tum melιus ,
170쪽
Expenditur Argumentum alterum , illud nempe, quod Sintabrisi communis vobis praebet.
A Liam etiam, ut jam dixi, probationem sane non IN LIL vem ad Sanctorum intercessionem comprobandam subministrat Symbolum Apostolicum, dum communionem Sanctorum nos edocet. Quippe communio Sanctorum importare videtur participationem adjumenti, quod nobis suis precibus, atque impetratione prs ant Sancti AE Una Tempe Ecclesia est, & duae veluti illius portiones, cael viis, & terrestris; quod palam constat tum ex eo, quod est unum utriusque caput, id attestante Apostolo Paulo, a) tum etiam ex eo, quod nos quoque ad Caelestem dici- γγ in Epist. ad Co-mur pertinere Hebr. I 2. vers. 22. Accessissis ad Sion movi los . cap. I. V. rc. rem, O civitatem Dei viventis Ierusalem Caelestem, o muι O- rarum millium antelorum frequentiam, Φ Ecclesiam primiti- , phς-'A' V' ἔ 'vorum, qui conjcripti sunt in Caesis , ct Judicem omnium Deum. Id quoque non obscure indicat idem Paulus ii Epistola ad Ephesios 2. vers. I9. ubi nos esse dicit Cises Sanctorum, Φ Dbmesticos Dei: Matrem quoque nostram in Epistola ad Galat. cap. q. vers. 26. v at Jerusalem, quae sursim est, or libera est; tum denique quia ex antiquissima consuetudine, cujus meminit Augusticlus, Sanctos in Sacrificiis commemoramus, quasi concives nostros , atque unum corpus Ecclesiae nobiscum constantes . Ea consule, quae tradit Augustinus lib. 2o. de Civitate cap. 9. n. a. II. At si una Ecclesia est, communicatio inter illius membra extet oportebit; secus unum corpus sub uno capite minime foret, sed plura corpora ; Erit ergo hujusmodi communicatio: communicationem quippe membrorum exposcit ipsa conditio corporis, quod constituunt ;neque id obscure docet Apostolus Paulus, dum Roma. II. vers. s. Multi inquit ) unum corpus fumus in Gristo; mguli autem alter alterius membra. At quaenam extabit comis municatio caelestem inter, & terrestrem Jerusalem, si eam excludas, qua terrestris caelesti precibus, caelestis vero teris . restri jungitur patrocinio ξ Haec ergo asseretur, ne Comminnionem Sanctorum, quam Apostolicum Symbolum edo cer , temere diffolvamus. Neque vero haec recentiorum Tom. L S tau-