장음표시 사용
181쪽
bellus Leporii, quem nuper commemoravimus , Cyrillum Alexandrinum, & Leonem Papam adhuc viventem, sed qui tamen dicta sua ex Patribus nuper citatis comprobarat. Tamen horum tantum testimoniis recitatis M A R M verendissimi Episcopi clamaverunt: Haec Patrum Fides, is haec Apostolorum Fides; omnes ita credimus, Orth doxi ita credunt. Anathema et , oui ita non credit. P trus per Leonem ita locutus est. Apostoli ita d , , cuerunt. Pie, & vere Leo docuit, Cyrillus ita docuit. Cyrilli aeterna memoria. Leo, & Cyrillus similiter do- cuerunt. Anathema ei, qui sic non credit. Haec vera Fides . . . . Haec in Epheso cur lecta non sunt Haeciis Dioscorus occultavit. Et mox recitatis aliis Cyrilli testimoniis haec leguntur. ,, Magnificentissimi Iudices, &is amplissimus Senatus dixerunt: Post haec omnia, adhuc se quis dubitat Reverendissimi Episcopi clamaverunt :,, Nemo dubitat. Poterant tamen ii Patres Clemenistem Romanum, Ignatium Martyrem, aliosque a Clemenistis, & Ignatii aetate non multum remotos, veluti Iustiis num , Clementem Alexandrinum , Ηyppolitum Martyrem, atque Origenem dictorum vades adducere, uti eos adducunt recentiores Theologi , atque in primis Pela
VI. Similiter quinta Synodus Patrum testimonia enuis merare aggressa, paucissimos ex veteribus, reliquos ex rein centioribus profert: Id etiam praestat Iustinianus Imperator contra Origenis falsa dogmata disserens, & in desem sone damnationis trium Capitulorum. VII. Sexta quoque Synodus Monothelitarum haeresim Patrum auctoritate repulsura, actione octava, & decima Athanasium profert, Ambrosium , Augustinum, Ioannem Chrysostomum, Leonem Papam, Gregorium Nigenum , Iustinum Imperatorem, Cyrillum, Epiphanium , Epbr mum Antiochenum, Anastasium, Joannem Scythopolita num. Ex priorum vero trium saeculorum Patribus Justinum tantum profert, & Dionysium Episcopum Atheniensem, & Martyrem. At dum primo expositionem fidei trubuit , Dionysio vero divinorum nominum librum, quaenam Volumina Citent, novere omnes , qui in veterum Scriptorum libris versati sunt. Patres hos praeire visus est Α-
saluo Papa, em in Distola, quae actione 4. lecta est, non
182쪽
admodum antiquos, sed doctissimos tamen , & sanain.
mos Episcopos citat, Augustinum , Gregorium Theol gum, Nitanum, Joannem Chrysostomum, Cyri lium Alexandrinum, cui jungit Iustinianum Imperatorem. VIII. Haec sane agnovisse visi simi ex adversariis noe stris ii, neque numero Pauci, neque eruditione conte mnendi , qui corruptionem Eccletiae ad tempora Gregorii Magni, vel etiam Sabiniani, aut paulo superiora distulerunt. Scilicet qui vixere ante eam aetatem , ipsorum etiam judicio, afferti poterunt ad faciendam fidem, utpote qui
eo vixere tempore, quo nondum Corruptam putant Ecclesiam; tantoque animosius, & laudabilius afferri poterunt, quanto manifestius constat de illorum doctrina & probitate, ut & errores facile agnoverint, & per summam dialigentiam effugerint. IX. Pulchre id perspexit , ut ceteros missios faciam , Bera , homo inter Calvinianos magni nominis, in ea Epistola, quam scripsit nomine Genevensium Pastorum, ac Professiorum f De Unitate essentiae Divina, ω tribus ea sub flentibus personis adversus inio ι ς, ad m- vius exii et . dGnis
Glaum Rad-ilum Magni Dacatus Lituania supremum Ma- carnat. cap. 6. n. reficaecum. Scilicet postquam eorum errorem Nicaeni 7. inter opusculais
Concilii, Hilarii, Tertulliani, Athanasii auctoritate repu- M Pag. Iit, universim ad Patres, eos Provocat, sic locutus. , , Ageri igitur, Probent λPerte suum dogma , quod ex Philo,, pono, Severo, Damiano, & ceteris infelicis memorigmonstris hauserunt, idque si possunt, vel rationibus vel ex Scripturis, vel Patrum, veterisque Ecclesiς conis sensu confirment. Nos vicissim eandem conditionem a cipimus : & nisi tam maniseste ipsorum blasphemiania patefecerimus, .quam clarus est meridio, tum demum, Illustrissime Princeps, Pro Pseudoprophetis haberi, acri traduci minime recusamus. Quid quod in eadem Epistola illud etiam non contemnendum Occurrit, quod a perte indicat Bega , unius Augustini auctoritate rem unia versam judieari Polla, quod nempe ea docuerit Augustinus,' me Africanae docebant Eccleite; he autem, quae Ecclesia lentiebat universa Augustinum autem inquit o- ,, ptimum, ac doctissimum Scriptorem, cur tandem nonis admittunt Nempe quoniam illis est Sophista: adeo utis Augustinianum quemdam Deum per ludibrium jactent. is Atqui vel unica ista vox, Illustri flame Princeps, sic menis to Piorum omnium valuerauit , ac merito quidem, M
183쪽
, , minime miremur, pios omnes , qui nune istic superis, , sunt, ab istis non minus, quam ab ipso Diabolo refuta,, gere. Quis enim sano homiai persuaserit; aliter docuisse se Augustinum de Trinitate, quam Africanas Ecclesias ,& istas rursus aliter, quam Catholicus Consensus seria ,, ret, latasse Z . . u. X. Quod si adeo, neque immerito, confidit ille Augustino, quod non tradiderit S. Doctor.diversa ab iis, quo Africana edocebat Ecclesia: Africana vero Ecelesia ipsi sima senserit, tradideritque, quq universalis 1Ecclesiae conissensio edocebat, cur non fidemus nos non modo Augustiisto, sed innumeris Patribus, quorum iam testimonia aut retulimus, aut reseremus, eamque ipsam argumentati nem non retorquebimus in Calvinianos, quam ipsi in re. centiores Arianos contorserunt
DURIvulitur ea, quibus nituntur ostendere, Patres minime eo sanies fuisse in asseverando Caelitum erga nos parroc nis , ideoque dissolvuntur ea, quae a Sancto rum Patrum auctoritate adversus nos
I. C, Ui Patrum auctoritatem se multi sacere aiunt, sed
tamen lateri recusant, praesidium aliquod a Caelitiis hus nobis praeberi, unum illud in primis s Ient praescribere, constantes non fui me Patres in eo dogmate asseverando. Vel scilicet alibi tradidere, omnino non juvari nos a Cglitibus, vel si qui id perpetuo tradidere , eorum auctoritatem ab eorum dictis imminui, qui eidem praesidio adversantur. Porro multi hi sunt inquiunt probatissimique, quorum testimonia si quis ad certa capita redigere optet, ad tria facile rediget. Aliqui nimirum ., monent, opus non esse patrono, opus non esse suffragat re ad Deum. Plura D. Ioannis Chrysostomi testimosia hanc in rem afferunt, atque in primis quedam ex homilia de profectu Evavelis. Huc etiam spectant monita sive Ambrosii, sive alterius , quisquis is est, auctoris Commenta riorum in Epistolas D. Pauli, olim Ambrosio tributorum.
Etenim ad versiculum χχ. capitis primi Epistolς ad Romanos haec ait. is Nam & ideo inquit hic Scriptor ri ad Regem per Tribunos, aut Comites itur, quia homo
184쪽
credere. Ad Deum autem , quem utique nihil latres omnium enim merita novit promerendum, suffragatore non opus est, sed mente devota . Ubicumque enim talis loquutus fuerit ei, respondebit illi . Alii Patres monent, nos aliorum precibus non adjuvari: alienum patrocinium atque Opem nobis non prodes . Atque huc quidem tum Chrysostomi, tum aliorum etiam Patrum speetant testimonia, sed pre ceteris allegari meis
retur Hilarius. μὴ Ex qui pro ire inquit illς γ obviam sa, in Commentata
fatuae eκtinctis lampadibus non possunt; deprecantur eas, quae riis in Matth 1 prudentes erant, ut oleum mutuentur . Quibus responderunt, D. I Edit. S. Manis
non posse se dare, quia non sit forte, quod omnibus satis st: ri, ει Veronensis; alienis scilicet operibus , ac meritis nemiuem ad Daudum rςipondet autem quia unicuique lampadi suae emere oleumsit neeesse. Hilario IIi I. ' ' R ' Iungatur Hieronymus in hanc quidem sententiam haee tra μ'Hy' dens D is Obscure licet docemur per hanc sententi b, in Commenta. si Iam quisque onus suum portabit nOUum dogma riis in cap.vr. epi- quod latitat, Non Job, non Daniel, nec Noe r itol. ad Galatas ad gare posse pro quoquam, sed unumquemque portare Verba illa vers. s. M Onus suum. Alii demum nos fe ke enim hortantur, ut nos ipsi Deum depreemur o ipsi nostras ' μ ιμ- pqri . t. preces porrigamus: meliuS quippe tum , certiusque asi sequemur id, quod petimus. D. Ioannes Chrysostomus ids pissime inculcat auditoribus suis. Vide iterum homiliam de .profectu Evangelii, & homiliam primam in Epistolam primam ad Tetalonicenses. Spectare etiam ad hoc Caput, si tu vis, poterit testimonium illud, quod ex Ambrosio, sive alio quoppiam auctore commentariorum in Epistolam ad Romanos nuper allegavi s. Quid quod ea, quae Pontificiis afferuntur, sit non obscura sunt, amula sunt sane libris eorum Patrum, quibus adscribuntur λII. At his, quibus perinde intercessio, atque invocatio Sanctorum i mpetitur,lic occurrite. Si quid virium haec habent,
non modo mortuorum Sanctorum preces, verum etiam viventium his impetuntur. Nam impeti videntur preces mnes, atque intercessio; & tamen adversiarii nostri utilitatem precum, quaS viventes pro viventibus fundune, agno scunt, & profitentur. At in primi generis testimoniis hic non immoror, quod tum cumulatissime sint expend da , quum de invocatione disseremus. Secundi vero generis testimonia eo spectant, ut ostendant, nobis jam mortuis intercessionem nullam prodesse possie ad sternae vitae praemia
185쪽
xsa promerenda. Tum enim nullum nobis meritum adjungi potis est; nihilque ad id valent aliorum preces. Nimirum tum tempus advenit, in quo non potest amplius homo oper xi, nullamque obtinet incaciam apud severum Iudicem aliena intercessio , atque interventus. Prosecto Hilarius in loco objecto hoc tantum vult, non pota a Sanctis meis. xita sua iis applicati , ae ves uti dispertiri V qui suis meritis
. destituti moriuntur, neque enim alieno sublidio C lo inferentur . Nempe quisque pro portione olei lampadis sugPrsmia recipiet: pqnas vero dabit, qui oleum tibi dono datum deperdidit, atque absumpsit. Haec non unius Hilaismi, sed Catholicorum omnium sententia est . Porro hunc esse senium verborum, quae Hilarius protulit, disces ex, subsequentibus Sancti Doctoris verbis. En illa. o Et qui prodire obviam fatuae extinctis lampadibus non possunt;
is deprecautur eas, quae prudentes erant, ut oleum in
,, tuentur. Quibus responderunt, non posis se dare, quia se non sit sorte, quod omnibus satis sit: alienis scilicet Peribus, ac meritis neminem adiuvandum, quia unicui- que lampadi suae emere oleum sit neces . Quas horta , , tur, ut redeant ad emendum: si vel sero praeceptis Dei, , Obsequendo , cum lampadum luce, sponsi dignς essi- Ciantur occursu. Quibus morantibus, sponsus ingressus,, est; atque una cum eo in nuptias sapientes, quae cor is parato lampadum lumine operiebantur, introeunt , , Et quia iam Nnitentiae nullum est tempus; fatuae ac. currunt, aperiri sibi aditum rogant. Quibus responderiis tur a sponso, quia nescio vos. , . Idem plane objectorum Hieronymi verborum est sensus. Si non refeAa amputataque rotulissent adversarii, nullam ea verba facerent dissicultatem , quam proinde ut tollamus, integram Hieronymi periodum allego . En illam . O, ,, scure licet docemur per hanc lententiolam novum dog ,, ma quod latitat: Dum in praesenti saeculo sumus, si ,, Orationibus, sive consiliis, invicem posse nos coadj se vari; Cum autem ante tribunal Christi venerimus , se non Job, non Daniel, nec Noe rogare posse pro quo ,, quam: sed unumquemque portare onus suum. Annon norunt omnes expleto vitae curriculo nos continuo
supremi Judicis subire senteotiam, nec amplius patere aut poenitentiae, aut precibus locum Tu scilicet ad monistri Ierem ea. tr. tra caligiνέοι offendimus, co viamque universae terrae im
gredimur, in qua non licet ampliuι operari: sed tantum m
186쪽
M pro meritis pcimas, antpraemia reeipimus. Quamquam
nonnulli ex veteribus opem aliquam a Sanctis proveniem,tem in ipso , quod subibimus post vitam, iudicio videntur inΠuere e de quorum quidem sententia hic non attinet multa dicere : mihi enim ad Hieronymi verba illustranda satis est ex eo ipso nosse , dum in praesenti clito fumus , alienis orationibus, O consiliis posse mi eωὸ
III. Tertii generis testimonia facile eo modo explic mus, quo explicavimus reliqua objecta testimonia. Et sane Chrysostomus in homilia prima in Epistolam primam ad Thessalonicenses manifesto de iis loquitur, qui otiosi, a desides Deum deprecari negligebant, seque tantum modo alienis precibus commendabant, quarum ope a Deo beneficia , ac beatitudinem ipsam in recepturos sperabant perinde quasi nobis non esset impositum, ut Deum ipsi de Precaremur , neque esset dictum quod Augustinus etiam anumadvertit quodcumque petieritis , fiet vobis; cum rictum omnino non sis: quodcumque petierit alius pro vobis vobis. Egregia monita in ea homilia dat Chrysostomus, quorum summa haec est, ita fidendum esse aliorum precibus, a que intercessioni, ut interea nos ipsi & precibus, & peribus nostrae saluti laboremus: tum quippe & aliena ope, & labore nostro quidquid a Deo optamus, obtine himus . Η c summa est solutionum adhibendarum objectis Chrysostomi locis, de quibus tamen fusius, & enucleatius deinceps agemus st). rIV. Sic porro phstremum solve. Cuiusnam sint ea Com-nwntaria in Epistolas Truli, quς sub Ambrosii nomine prodiere, incerta res est. Non desunt, qui Pelagio adscribant; ego tamen minus deterioris auctoris illa ecte reor. Sed c iustumque sint, quid aliud edocemur in objectis verbis, nisi errare eos, qui propterea sydera, & clementa colunt, quia Per haec, veluti per familiares, & comites, pervenire se putant ad Deum , quem interea non deprecantur , cum ipse hujusmodi mediatoribus non egeat, sed ipse per se nostras audiat preces. Sed quis hae in re ab hoc Scriptore disesentiat At prosero , si vis, integrum ejusdem auctoris, qui se uis is est , testimonium, ex quo quidem , quaenam fuerit
lius sententia, apertius constaDit. Sapientes enim se aris bitrantur; quia rationes physicas investigasse se putant, se scrutantes cursus syderum , & qualitates elementorum,
187쪽
ra uti excusatione, dicentes per istos possie ire ad Deum. sicut per comites pervenitur ad regem. Age , numquid tam demens est aliquis , aut salutis suae immemor, ut honorificentiam regis vindicet comiti; cum de hac re si qui etiam tractare fuerint inventi, jure ut rei damnentur majestatis Et isti se non putant reos, qui h norem nominis Dei deserunt creaturae. & relicto Domino conservos adorant, quasi sit aliquid plus, quod reri servetur Deo. . Et de his hactenus et jam postremum
aggredior . . i: 'V. Cuinam vero persuadebunt assuta ea, quae nos pr
tulimus An non stylus ubique similis, diAorum comvenientia, & orationis continuatio palam evincunt, minis me assuta suisse illa iis Patrum operibus, quae allegavimus Sed quoniam is, qui assutum assirmat, & temere suppotatum alicui auctori locum aliquem, qui jam pridem auctinxi illi adscribi consuevit, causas, atque argumenta Proser Te debet, quibus motus ab auctore illo eundem locunia abjudicat; ab adversariis exposcimus, ut causas Proserant, ob quas citata a nobis testimonia Patribus illis demunt,gX quorum traffatibus produximus. invido id facient, eorum dictis satisfaciemus.. CAR
188쪽
Restatio tertiae solutionis, Patrum testimontis adbibite . Non aadmodum multas fuisse a Patribus ex tempore effusas D . milias , orationeMme e plerasque sane procul dubio extemporales Mei. non posse. Fuisse quidem au-
' quassive ex parte, flve etiam prora i remporales: quarum exempla asser
I. NTUne propius investiganda, expendendaque illa s I l lutio est, quam omnium postremam Patrum te
stimoniis adhibent: haud scilicet multi aestimanda Ioc; illa esse quae ex Patrum orationibus Panehyricis , atque homiliis decerpta sunt; quippe Orationes, & homiliae, utpote ex temporane , negligenterque , & incontiderate et- fuste,' non elucubratae elaborataeque, minus aptae sunt auEcclesiae dogmata, consuetudinesque comprobandas. Sic ergo illiberaliter nos illudunt adversaria noliri , ut eum ipsi Patrum orationes, homiliasque solertissime Perquirant, & investigent, ut nempe , si quod inveniunt, quod illorum opinionibus vel levissime, & in speciem s veat . illud statim afferant, & pugnacissime In nos Into queant, exposcant tamen a nobis, ut a Patrum concrunthus allegandis abstineamus Sed haea omittamuS, vi- , , deamusque, rectene, an secus vetent, ne Orationes , lese monesque panegyricos citemus. Displicent nimiruorationes, quod subito, ideoque , si adversariis credimus, inconsiderate fuerint illae compositae, enunciataeque . Ouid si negem eas maximam partem sutile ex impinviso compotitias, effusasque λ An ex tempore enunclatas fuisse putas eas orationes, quae antea elaboratae, per aιctium interdum etiam per Notarium, aut alium quempiam
ad id munus electum populo recitabantur Id tamen uv-tatum suisse aliquando, ex aliquibus Gregorii Magni locis intelligimus. - Inter Sacra Missarum solemma inquiν
, Gregorius signus o ex his, quae diebus ceres in V hac Ecclesia legi ex more solent, sancti Evangelii qu - Σ
, draginta lectiones exposui, & quarundam quidem di-' ctata expositio, assistente plebe, est per Notarium recitari ta . quarumdam vero explanation coram populo ip e
189쪽
οὶ iv Iib. de viris illustribus cap. 37. t J ibidem eap. 67. M Iibro 3. epist.
έ a lib. I. cap. I sis locutus sum. Homiliam vero xx. sie exorditur. si Mulisis iis vobis lectionibus, fratres carissimi, per dictitum Imis qui consuevi, sed quia lassescente stomacho ea, quae diis ria veram, legere ipse non possum. I43 An eas. quas ab aliis compositas Episcopi, aut Presbyteri, interis dum etiam Diaconi ad praedicandum electi, ad orationestamen componendas minime idonei, recitabant At id pro. cul dubio interdum factum est. Nonne Gennadius haec de Cyrillo Alexandrino testatur b)- Cyrillus Alexandrinaeis Ecclesiae Episcopus ...... homilias composuit pluisse rimas, quae ad declamandum a Graecis Epistopis me. moriae commendantur Nonne etiam de Salviano seria monem habens idem Gennadius, haec tradit o si Salvi ,, nus Massiliensis Ecclesiae Presbyter scripsit scholastico. & aperto sermone multa, ex quibus ista legi: de Vi ginitatis hono . homilias Episcopis factis inu tas. Nonne Isidorus Pelusiota eundem morem indicae G haec ad Dorotheum scribens is Et si, ut abs te scrio ptum est , Oratio quam nempe eidem Dorottio m ,, serat publica pronuntiandam plausum peperit , atis, etiam Orationi plausus robur comparavit, quippe qui se adminiculi loco fuerit inod si etiam laudare se vis, negas enim fieri posse , ut Orationi plausus tamdem non repandatur Orationem quidem arbitratu tuose laudans, ne nimius adversum me laudes contexas, ne se me supinum, atque ignavum reddas . Nonne etiam
Ennodius quod jam pridem monuere viri praestantissimi Sirmondus, e & Ferrarius D sacram secundam orati nem scripsit quidem ipse , sed pronunciandam ab Hon sato Novariae Episcopo , qui re ipsa eam pronunciavit ETertiam quoque idem Ennodius exaravit, a Stephano Vi cario publice dicendam: id enim palam faciunt tituli lindem orationibus praepositi, quibus fraudare lectorem n lo. Dictio II missa Honorato Episcopo Novariensi in dia canone Basilicae Apostolorum, ubi templum fuit idolorum. Dictio
34ὶ His adde, si vis, ea , quae de eodem Gregorio Ioannes Dia conus in ipsius Gregorii vita his verbis enarrat . t ,, Pero, quas i stationes ipse fimul discurrens, dum ad-s, huc eloqui praevaleret , viginti homilias Evangelii coram Ecclesia diverso tempore declamavit: reliquas v ro ejusdem numeri dictavit quidem, sed lassescente stq- , , macho, languore continuo aliis pronunciandas commi
190쪽
Diso data Stephavo V. s. Vis is 6 idest, ut interpretatae Sirmondus, Viro spectabili) dicenda Harimo Episcopo. His ad. de ea, quae valde docti& accuratissimi fratres Ballericii
numero quinto praefationis pmpositis sermonibus Sancti Zmnonis edocent u . Deniqua, ut eundem morem. Coneili orum
etiam decretis comprobem, nonne Burchardus ob ex Re- : 'ζ: '
mensi Concilio haec affert o Episcopi sermones, & homia ' 'is lias Sanctorum Patrum, prout omnes intelligere possint, o secundum Proprietatem communi. linguae praeditare stu- deant. Nonne etiam Canone secundo Concilii vase sis secundi haec occurrqnt o Si Presbyter aliqua infir is mitate prohibente per se ipsum non potuerit Praedi*- .... , , re, Sanctorum Patrum homi liae a Diaconibus reciten- tur. Si enim digni sunt Diacones , quod Christus in - , , Evangelio loquutus est, legere, quare indigni judicenis i ,, tur Sanctorum Patrum expositiones publice recit re o An eas, quae eX condicto, aut quae Καλanni vertariis, statisque Martyrum diebus, aliisque etiam saga, 1. festis recitari consueverant ξ At tu, si id forte diceremia, me palam , manifestoque irrideres, quasi non potuissent . '. multo ante ad ea dicenda se praeparare ii, quibus munus id incumbebat, mihique succenseres, ut puto, si id dicere auderem de Concionibus iis, in quibus Sacia Scripturae
explicarentur. Etenim harum explicatio desumi consueverat vel ex arbitratu dicentium, qui materiam explican-.
dam multis antea diebus *pe statuebant, I 3 vel ex iis, quae in decret
cs1 Sane CMysostomum, qui inter excellentiores Oratores, qui ex tempore ad populum orarent , enumerari merito solet , statuita non raro materiam subsequentibus diebus pertractandam , ex his locis liquet . Homi Iiam X. sed . . .m ed,tione egregii viri Bernardi de Montiaucon XI. sic exorditur: t j Unam a vobis gratiam Mima λη'ς ri tom. s. pag.fia. s, quam ad verba veniam Evangetica; sed rogo, ne po- s, aiulatum negetis . . . . ut una sabbatorum , vel in ipso, , sabbato , illam Evangeliorum partem , 'us vobis i ,, Concione legenda est , prς manibus singuli accipientes, , , domi sedentes frequenter legatis, ac dicta stpe eXpi , , retis, & eraminetis ς ac quid clarum , quid obscurum , sit, annotetis, quid in verbis pugnare videatur , -liceto, non pugnet: sicque omnibus frequenter expetisis ad con-sν LIDAzni accedatis . Num. 6. homilis Illius, quς proς-inium est Commentariorum in Matthrum, alias homilia pruna
in Matthsum, hete occurrunt; Ut Porro iacili hic d- in zom. . pag.xa. M uiscere posuis, rogamur, ti obst Iamus, id quod etiam