장음표시 사용
201쪽
Diluuntur argumenta eκ Theologica ratione desiumpta , ac prΘmo quidem ex eo , quod Sanctorum suffragatio, atque in adjumentum Deo, o Christosint injuriosa. Cujus
rei occasione quaeritur, num mediatores, patro
ni , ω advocati nostri appellari possinς Sancti. I. IUUnc quoniam respondimus objectis ex Scripturae , & Patrum auctoritate argumentis: illa aggrediamur oportet, quae adversus Catholicum dogma ex The logica ratione petuntur . Porro haec ad quinque capiata revocantur. Nimirum ex eo primo nos impetunt, quod
Deo, & Christo injuriosa sit intercessio Sanctorum. Secundo ex eo, quod sit impossibilis. Tertio ex eo, quod in explicabilis . Quarto ex eo, quod temere inducta. min-to ex eo, quod inutilis sit. Primum ideo alibi vix attigimus, quod hic susius de eo disserere coingitabamus. Porro ea , quibus Deo injuriosam Sanctorum intercessionem ostendi ajunt, nunc omittimus; quippe ea ipsiissima sunt, quae quinto argumentorum Capite eXpone tur, idest eo , quod ab ejus, de qua agimus , intercessi nis inutilitate desumitur . Tantummodo itaque expendimus ea , quibus Christi muneribus adversari contendunt Sanctorum interventum, & preces. Sic porro disputant.
Timoth. a. Sane D. Paulus: a) Unus Deus, inquit ) unus θ' medi tor Dei , or hominum homo Cbrinus Jesus. Et D. Joannes in Epistola I. b) Si quis peccaverit , advocatum habemus' ν' η' apud Patrem Jesum Christum justum : ω ipse es propitiatio
pro peccatis nostris: non pro nostris autem tantum , sed etiam pro totius mundi. Qui ergo Sanctos pro nobis orare, atque impetrare peccatorum veniam, & beneficia alia putat.
id iis tribuit, quod peculiare Christo est, ideoque illi injuriam facit. II. Haec tamen, quae tanti nonnulli faciunt, ut indis. solubilia esse putent, haud dissicile diluimus. At ant quam ad dissicultatem hanc diligentius explanandam aggrediar, adversarios rogo , atque obtestor , ut videant dissicultatem hanc ipsam , si qua est , ab iis non evitari . Docent nempe injuriosam esse Christi advocationi aduo. sationem Sanctorum, quod Christus unicus advocatus est
202쪽
noster, uniens apud Patrem orator unieus reconcilia. tor. At dum haec monent, a Viventibus preces Deo pro aliorum salute citra Christi injuriam deferri concedunt; sinunt quoque, ut alter alterius viventis preces exposcat, nosque mutuis precibus adjuvemus: non pauci etiam ex iis monent, ab Angelis landi pro viventibus preces ; quin M plerique eorum fatentur, pro Ecclesia universa orare Sanctos. Prosecto, si iis credimus, injuriam facit Christo, qui sibi arrogat aut integram illius advocationem, aut etiam illius partem. Porro advocationem ipsam, aut certe illius partem preces habent: fiet ergo injuria Christo , si viventium, Angelorum, &Sanctorum vita iunctorum pro Ecclesia universa preces Deo porrigantur. Id autem fateri recusant Protestantes; ideoque non obscure suo exemplo nos monent, immerito redargui Pontificios, quod Sanctis munus imponant Christi advocationi injuriosum, dum ab iis Deum pro nobis orari ajunt. III. His praepositis, venio ad rem ipsam, & hic reo colo, quod de muneribus Christi agens dixi, scilicet voci medrator fgnificationes subesse quatuor; nuncii, & interpretis partis utriusque, aut certe unius ad alteram ;arbitri electi ad componenda dissidia; intercessoris, seu advocati ; demum sponsoris, qui parti laesae satisfaciat. Dum itaque facimus, ut vox mediator quatuor haec coinprehendat omnia , in significatione accipimus amplissima :nam procul dubio multo arctius sumunt Paulinus Aquilaensis , sc) aliique etiamt Porro quatuor haec munia e plevisse Christum jam pridem probavimus : neque Opus est , ut ea de re hic suis agam. Superest nunc, ut videamus , an Sanctis tribui possit mediatoris titulus . Atqui tribui Sanctis non posse titulum mediatoris , quatenus mediator significat arbitrum, qui dissidia componat, certa res est ; quippe Christus solus reconciliavit humanum genus in gratiam Patris. Certa quoque res est, tri-hui non posse mediatoris titulum Sanctis, quatenus significat sponsorem , qui parii laesae satisfaciat. Nimirum Chri
bus vir non fuit secum; ipseque fuit Wopitiatio omnium peceatorum in sanguine suo. Pulchre D. Leo: o Quamvisis enim multorum Sanctorum in conspectu Domini pre- tiosa mors fuerit, nullius tamen insontis occisio, pro- ,, pitiatio fuit mundi. Acceperunt justi, non dederunt coronas , & de fortitudine fidelium exempla nati sunt
,, patientiae non dona justitiae. gom. I. Υ ' IV.
est eap. 23. Ehri primi inter eos ,
cem scripsit. M Isaiae 63. Soti in epistola olim 83. in edit. Qtieianellii ς . ad Monachos Palςstinos
203쪽
ef in oratione in Gregorium Nis
quarti inter eos , quibus Vitam Maνα
tisi descripsit . ba Vide Serm is nem primum in S. Prirum, & subse
sermonem sub finem; sermonis vero secundi principium , dc finem .
'o IV. Quoniam ergo duo tantum restant modi, quibus mediatores appellari Sancti possint, nempe quatenus sunt internuncii, & quatenus sunt intercessores, & advocati; quaeritur, num appellari ξropterea mediatores possint. Neis gant id audaciter Protestantes: ego vero plura Patrum . loca facile producam, in quibus id expressusime traditur. Quid Gregorius Naziangenus D Sane Martyres medi tores inter nos , & Deum appellat. v Cujus mediatoressant Marores. Quid Asterius Mediatores Sanctos appellat.
O Quid Venantius Fortunatus 0 Sic Martinum de
Porrige, Celse , manum, rege gressam, dirige se
Inter & ipse Deum, atque reum mediator adesto. . similiter loquitur Dama scenus cap. I 6. lib. 4. de fide: etiam Petrus Damiani in sermone in Apostolos Petrum,& Paulum id ipsum indicat, ἡ & eo antiquior Theophanes Cer meus Graecus Scriptor in homilia 62. idest ultima, veristente Petauio: Adhibeamus inquiens mediatores apud Det Sanctos, tum alios, tum praecipue parissimam Dominam. 19 Bernardus quoque id saepissime peragit: veluti n. r. Sermonis secundi in S. Victorem: num. I. Sermonis priami inter eos, quos recitavit in sesto Apostolorum Petri.& Pauli; denique numeris secundo, & quinto sermonis recitati Dominica infra Octavam A flumptionis. ina ergo fronte, ut obiter dicam , s s Catholicos adversarii a cusant , quasi Sanctos mediatores interdum appellantes, Christo adimamus praestantissimum mediatoris munus, iuIudque partiamur in Mariam, & Sanctos Audebis ne Nazianzenum ,& reliquos, quos protulimus, demptae Christo mediationis inculare, & ad Lutherum, aut Calvinum aliquem veluti impios , & scelestissimos deferre Α-gnoscant itaque vel exemplis istis, appellari sine ullo probro possie a Pontificiis mediatores Sanctos: quando quidem, dum etiam sic appellant, tange aliud mediationis genufi tribuunt Sanctis, ac Christo tribuant: nec Christi munera inter Sanctos, &Christum dividunt. Sed de his fusius mox. V. At
Is PauIo aliter vertit Scorsius, cuius interpretatio haec quidem est , Deprecatores ad Deum G ctor , conciliatoresque a Diseamus ωe. sed utraquc Hic rotatio eundem sensum denique evriurat .
204쪽
I IV. At si ita est: me, inquiunt, Augustinus M iubet ut
mediatoris munus uni tribuatur Domino nostro Jelu Christo, qui solus mediator est, quatenus solus Ora pro omniis
bus, & nemo pro illo orat VI. Ut haec, aliaque smilia a Patrum dictis petita arsumenta dissolvas , scito litem hanc & grammaticam esse posse, & theologicam . Grammatica quidem erit ,
quatenus significatio vocis mediator restringi potest ad denotandum aut eximium illum mediatorem , qui quatuor illas partes nuper Commemoratas implevit, aut certe potiores, & praestantiores; Sponsoris scilicet, & pacificat ris. Et tum citra controversiam positum eis, Christum tantummodo appellari posse mediatorem. Theologica vero, suatenus inquiri potest, num alias partes , multo ce te minus quam Christus , sed tamen utcumque expleant Sancti, ideoque num vere nuncii sint,& interpretes, num intercessores quoque, & patroni. Et tum ajo appellari illos posse mediatores, & revera utrasque nuper Commemoratas partes explere.
VII. Et primum quidem Sanctos appellari posse mediatores, constat exauctoritate illorum Patrum, quos nuper retuli, quibus facile addi possunt alii, quos Petavius, ει reliqui Theologi nostri enumerant. Secundo etiam Coms at ex paritate desumpta ex aliis titulis , qui Christo conveniunt, & tamen Sanctis quoque tributos novimus. Hoc modo, quamvis Christus connitatur fir Iudex Φλο-rum , is mortuorum I m Iudices tamen esse voluit etiam Apostolos,& si Bedae credimus sc eos omnes , qui Apostolos imitabuntur in derelinquendis rebus suis omni hus , ut Christum sequantur. Christus quoque petra est,&fundamentum , super quod innititur Ecclesia; petrania tamen , super qua sundatur Ecclesia , eUam Petrum esse voluit: Tu es Petrus, O super hanc petram aedificabo Ee-essam meam: sic interpretante ea verba Leone magno so rEt ego dico tibi e se hoc est, sicut Pater meus tibi manifestavit Divinitatem meam: ita S ego tibi notam facio e cellentiam tuam; Ωuia tu es Petrus; idest cum ego sim inviolabilis petra , ego lapis angularis , qui facio uir que unum; ego fundamentum, praeter quod nemo P se test aliud ponere: tamen tu quoque Petra es, quia D mea virtute solidaris, ut quae mihi potestate sunt pro- pria, sint tibi mecum participarione communia . Quin
205쪽
I 2Petrum, sed & super Apostolos reliquos, immo & super Prophetas: p Superaedificati super fundamentum δρο- stolorum , ω Prophetarum, itio summo angulari lapide Christo
Jesu. Iterum etiam cap. 2I. Apocal. v. Iq. Et murus civitatis babens fundamenta duodecim, ω in itiis duodecim no- duodecim Apostolorum Agnι. VIII. An non omnes norunt & nuper sane id didicimus 'ex D. Leone magno) voluisse Christum , qui sic Apostolos suos in coena ultima est allocutus: q) Vos sis , qui permansi lis mecum in tentationibus meis. Et ego dispono vobis, scut disposuit mibi Pater meus regnum, ut edatis, ω bibatis super mensam meam in regno meo, ω sedeatis super thronos judicantes duodecim tribus Israel: Volui me, inquam , ut quae essent sibi potestate propria , dilectis discipuli. suis essent , participatione communia ρ Quod etiam comprobant tituli o Pasoris, ct Episcopi animarum nostrarum: primum qui pe titulum tam & si peculiariter sibi tribuat Christus , adhuc videmus Apostolis, immo & aliis multis tributum in verbis illis Apostoli Pauli: o alios autem pastores, oedoctores M. praeeunte vel Christo ipso, dum lic Petrum allocutus est: o Pasce agnos meos Pasce oves meas. , Quam Christi locutionem imitatus est Apostolus P trus, dum in sua Epistola prima sic eos, ad quos Epist iam scribit, hortatur: Q Pascite qui in vobis est gregem Dei, providentes non coacte 9c. inis etiam ignorat, quod tam & si quod nuper innui Episcopus dicatur Christus , item ut aicitur Pastor a Petro, avi non continuo vetiis tum esse alios quoque appellari Episcopos e immo ,
ut cetera praetermittam , Act. 2O. VerL 28. monemur a
Spiritu Sancto positos esse Episcopos regere Ecclesiam Dei, quam acquisivit sanguine suo . IX. Quid quod jam dudum monuit Augustinus, M ita
esse Christum unicum advocatum nostrum, ut alii quoque sint advocati; sed hi ipsi advocati hoc potiantur munere,& titulo, non jure suo, sed sibi tributo a Christo, cujus Episcopi ministri sunt, laborantes pro Christi grege, non suo ρ ,, Ille est vere Advocatus unus, qui interpellat Pro,, nobis , sedens ad dexteram Patris: sed advocatus unus, , , sicut & Pastor unus. Nam oportu inquit - ω easn OPra adducere, quae non sunt de hoc ovili. Ut Christus
206쪽
is Pastor, Petrus non Pastor Immo & Petrus Pastor ,
,, & ceteri tales sine ulla dubitatione Pastores . Nam uri non Pastor, quomodo ei dicitur: Pasee me 'meas' sedis tamen verus Pastor : qui pascit oves suas. Petro enim se dictum est, non Pasce oves tuas, sed meas. Petrus ergo is non in se, sed in corpore Pastoris est Pastor. Nam . ,, si oves suas pasceret, continuo fierent haedi, quos pari sceret. X. Venio jam ad partem alteram, ostendoque, duas illas partes, & munia, nempe nuncii, & intercessoris , seu patroni, & advocati convenire Sanctis vita functis. Profecto nostri sunt nuncii, quatenus nostras preces illis commendatas Deo porrigunt. Hinc Asterius si precum nostrarum , ac orationum veluti custodes, & ad dominum delatores non obscure eos indicat: Precum illos, ac orationum intercessises adbibeamus propter excellentem, qua pollent, fiduciam. & num. 3. ad auxilium vero artis expers confugit: atque ad unum aliquem inrorem adrens, per eum Domino orationem Ofert, verbis hujuscemodi compellans eum,
quem mediatorem adsciscit . laui propter Christum es passus ,
τntercede pro passione, morboque ore. XI. inod vero patroni sint nostri atque advocati , tam crebro vidimus, ut hic exponi omnino necesse non sit. Satis interea id sit, quod nuper ex Augustino retulimus , cui adde Ambrosium haec inquientem. t) Indicis es victores saeculi principibus anteferri. Denique mortuis re gibus in perpetuum mar res regnum coelesis gratiae bonore
succedunt: ct illi sunt supplices , hi patroni .
XII. Ambrosium Paulinus sequitur . Etenim v. 366. Natalis XI. S. Felicis haec ait. Quae Sanctus nostri dominusque, paterque cubilis, Et custos animae nostrae, & tutela salutis Felix vicina sibi cominus aede recepit, Quae reliquis ejus aetate recentior aulis Exiguos cineres, & magnos servat honores, Servaturque magis custoaibus ipsa patronis
His jungo Valerianum in homilia I . alibi alleganda, Philonem Carpathium, ) si is est sar) commentariorum illorum auctor, fidelissimos patronos Apostolos, & Martyres ain
'ὶ in Commenta riis in Canticum
ba illa ; adjursvormia Hierusalem per capras cro. rὶ Quamquam Petavius, aliique viri clarissimi ea Commentaria in Cantica, quae Philonis Carpathii praeposito nomi-ue io Parisiensi Parrum Bibliotheca xxiant, eidem Philoni
207쪽
ronis Hymno x. in honori m Sanctorum Heraniterit , ει Cheledonii v.
Hymno v. in . quo Romani mara tyris I pueri cum eo passi martyrium
describitur v. 832. i ι lib. I. cap. 4.
pellantem, & Prudentium in eandem sententiam haee eis.
Cuium :rama nam terras in omnes
Praecucurrit proditrix , Hic Patronos estis mundi, Quos Precantes ambiant. Et rursus Pueriam poposcit carnifex, mater dedit, Nec immorata est fletibus, tantum osculum
Impressit unum. Vale, ait, dulcissime , Et quum beatus regna Christi intraveris, Memento matris iam Patone ex filio. In ea homilia , quam nonnulli Victori Vitensi tribuunt, S inter ejusdem Victoris Vitensis opera edidit Clarissimus Ruinari, Patronus apud Judicem adsistere dicitur B. Cyprianus. Eam homiliam, quam alibi allegavi,s tu vis, hic rursus allega. Patronum etiam S. Stephanum saequissime appellat Evodius, seu alius, quisquis is est, cui tribuas eos libros, qui de miraculis S. Stephani inscribuntur. XIII. Sic etiam Gregorius Turonensis Episcopus loquitur, tum saepe alibi, tum certe in prologo in librum quartum muraculorum S. Martini. En verba docti, sanctique Episcopi . suocirca dum unusquiseque Miscatur in gaudio siub p trons , tunc impensius honorem reddit debitum, cum se senserit ab infirmitate , qua detinetur, ejus virtute mundatum; ficus
mune de Beato, ac toto orbi peculiari patrono Martino Anrisi te s nos , vir innumeri populi sunt experri.
XIV. Ex his vero duo veluti corollaria eruite Vos, ac primo, perperam impeti Catholicos, quod dum Sanctos viventium patronos eificiunt, Christi munus laedant, illique adimant titulos suos, praesertim praestantissimum. mediatoris. Nimirum tam & si Sanctorum patrocinium agnostant, fateanturque Catholici . Non propterea aue patronos , aut mediatores faciunt eo patrocinii, ac me diationis genere, quo Patronum, & mediatorem agΠODeunt Christum. Nempe praeeuntibus Patribus Melatorer,
ribuunt ν Tillemoni tamen eidem Philoni ea videtur demere . Lege ubsecro, quae idem Tιllemoni Tomo X. Historiae Eccle astitae de S. Epiphanio disicrens art. I 6. id est postremo, pag. Ixo. ec ann0tatione X. ad Epiphanium
208쪽
Patronos quidem agnoscimus , at eo mediationis, &trocinii genere, quod secundariam, ac dependentem meis diationem , ac patrocinium haud inviti appellabimus. Quod si id satis esse non putes, non verebimur & discrimina in iis ipsis partibus, & muneribus , quae dedimus Sanctis, clarius manifestiusque exhibere : veluti mediat rem, patronumque primarium, potissimum, praecipuumqM, &ut ita loquamur, naturalem, vel in deprecando, & ilia advocatione Christum appellantes; contra secundarios, deinpendentes , & a Deo, & Christo constitutos mediatores Sanctos, quos ipsos, si vis, fateor mediatores , & adu catos ad Christum, sicut ille est apud Patrem. Id enim. S. Bemardus inter ceteros edocet haec inquiens : sa Μ
diantibus illis Apostolis Petro , & Paulo ) ad illum me.
Hatorem ascenaere potero, qui venit pacificare per savuinem suum 6' quae in caelis, θ' quae in terris sunt. Item num. 2. Sermonis intra octavam Assumptionis. Opus es enim modiatore ad mediatorem sum; nec alter nobιs utilior , qu Maria. Id vero dum agimus, imitamur Apostolum Petrum,
qui in sua Epistola bb Principem Pastorum appellavit J
sum Christum, ut scilicet ab iis discerneret, quos Pasto. Tes quidem veros, sed secundarios, & sub Principe Iesu agnoscimus, & profitemur. imitamur quoque Apostolum Paulum, qui eandem ob causam in Epistola ad Hebraeos e Christum appellavit Pastorem magnum ovium . Imit mur denique Origenem, cujus verba numero secundo hombliae xvi. in Iolue dignissima sunt quae legantur. Eu illa: ,, Ideo fortassis ipse solus vere,, integre presbyter, , dicitur, ante quem nemo est. Igitur tam & si sunt, quio dicantur in scripturis presbyteri , vel seniores, vel, , pontifices , tamen Dominus Jesus sicut in pontificibus,, Pontificum princeps est, & sicut id palloribus princepsis pastorum est, ita & in presbyteris, vel senioribus primis ceps Presbyterorum putandus est, & in Episcopis primceps Episcoporum, & Gmne quodcunque honorabile
,, nomen est, Primum in hoc, & principem ella crede ,, dum est Salvatorem, quia ipse est Omnium caput. XU. Alterum corollarium hoc est; adeo a me a veritate, ut id Christi muneribus obsit , ut ea po. tius commendet maxime; tum quia peculiares Christi partes,& munera omnino non attingit, tum etiam quia illud patrocinium, quod nostri gerunt Sancti, in Christi patrocinio maxime innititur. Vel scilicet preces Christo ipsi por-
in festo Apostolori rum Petri, & Pauli. b r. cap. s. oc P. et avo
209쪽
Hgunt, ut nobis opituletur, vel si Patri porrigunt, in nomine Christi porrigunt, in quo unice nos adjuvant, id approbante Christo, qui non modicam partem eorum, que sibi sunt potesate propria, discipulis suis voluit esse partierispatione communia.
XVI. His positis solvitur potissimum adversariorum argumentum a Christi mediatione desumptum. Assequeris nempe , de quo mediationis genere loquatur Apostolus Paulus: loquitur nimirum de mediatione redemptionis , proxime post haec addens: qui dedit 'redemptionem semet
ipsium pro omnibus . Sed quis Christo id demat, ut Sanctis tribuat
XVII. Neque vero, ut iterum eloquar rem eandem, propterea mediationem partior, & Christo tribuo mediatationem redemptionis, Sanctis mediationem intercessionis: immo vero in primo genere unicum agnosco Christum . ; in altero Vero eminentissimum, praecipuum, principem, & si locutione hac uti liceat, originem, & fontem intercessionis eum esse volo; Sanctos vero secundarios, S min res intercrebres, illis attributo a Christo hoc munere propter eas causas, quaS deinceps exponam , ex quibus rursus patebit, quid nuper objectis cumulatius, si vis, respondeas. Sed antequam finem facio, monitos vos esse volo, Augustinum, quem objecerunt, loqui de mediatore praestantissimo ac summo: quod constat, tum quia oppo nit Episcopo, quem Parmenianus dixerat mediatorem s
ter populum, o Deum; saa) tum etiam, quia unum vernm mediatorem appellat Christum, quibus nominibus sepromum , eminentissimum, principem, praeclarissmum indicari alibi fuse ostendimus, & manifesto evincunt verba illa Christi: .. . ris es bonus Deus. & se Unus es Magiser vener.'κ. . . . . Unus es enim Pater veser, qui in caelis es. Neque
'r' aliam significationem habere videntur verba illa: f)Ut ap-IfJ prima Timot. prehendant versm vitam: illam nempe, quae alibi dicituro. et s. corona Vita. Illa quoque Epistolae primae Divi Petri,
c αὶ Tamen Episcopum , immo sorte fimplicem Sacerdotem non Veretur mediatorem appellare auctor praeparationis Misset, quς sub Ambrosii nomine prodiit, sic locutus . Et quoniam me pereatorem inter te, ω eundem populum tuum medium esse υο usi, liere in me aliquid boni operis testimonium non cognoscas, o elum saltem ἀ De issionis credira non recua
210쪽
II hane esse veram gratim Dei, in e statis. In hae signifi
catione unicus sane mediator est Christus, pro quo nullus interpellat: ipse vero interpellat pro omnibus: pro omnibus inquam, sive deprecans ipse Patrem , sive approbans preces a Sanctis oblatas Patri. Ceterum Sanctorum pro nobis advocationem asinoviise Augustinum, nuper ostendiis mus. Sed adhuc rurius ostendam , si vis. Nonne mediationem quid enim aliud est ea , de qua loquitur, advocatio λ)nos inter, & Deum Episcopis interdum tribuit Cur ergo vis eam denegasse San Ais ρ Id ex his S. Doctoris verbis compertissimum siclo: h) ,, Ideo in hujus sanctificationis prae- ἐ' 'alia nais paratione existimo Apostolum iussisse proprist fieri mine. V. ad Pau. ,, προπι φής, Id est orationes, Vel ut nonnulli minus pe- linum. , , lite interpretati sunt adorationes; hoc est enim ad , , votum, quod usitatius in Scripturis nuncupatur ..,, InterPellationes autem, sive, ut vestri codices habent, postulationes fiunt, cum populus benedicitur; tunc enimis antistites veluti advocati susceptos suos per manus imp , , sitionem misericordissimae offerunt potestati. Clarius ne , aut expressus in rem nostram loqui poterat A gustinus