장음표시 사용
91쪽
si tercessionem postulari, quod eos nihil posse diceret. Atque addidit scelestus, Mariae quoque Virginis interisse cemonem non esse implorandam : nihil enim praestare,, posse δ)-.. VI. Haud ita multo post in Occidente Claudius Taurinensis eam ob rem reprehensionem Virorum Optimorum offendit. Et sane quod ad Imagines , & Cruces attinet, adeo manifesta sunt Claudii iptius dicta, m) adeo manifestae sunt accusationes Dungali, & Ionae Aureli anensis ad inscribitur apolo- versus eumdem Claudium, ut in dubium revocari non aet/cum, t Mereo possit prava hac in re Claudii mens. Qtiod vero spectat uiseo; ob his, Rd memori/s, seu Basilicas , & monumenta Sanctorum ., Tetit mimiam abba qui S ausit eum Omnino erroris expertem declarare Nerem, & p Lepos tus que enim dubitare ea de re sinunt verba, quae prope finem est illi libro, quem libelli , quibus Claudii Sententiae defenduntur, extant. adversus eumdem Adde si vis verba Ionae Sententiam Claudii ipsit mel ejunClaudium scripsit dem Claudii vocibus exponentis n). Ego enim iter il-
mὶ Ea legas opto in eo libello , qui
1. par. lom. 4. BI-blioth. Patrum a Patrum D
lud Romam ) non approbo Qui hoc modo ut supra dictum est Claves Regni Caelorum intelli
git, intercessionem Beati Petri localiter non requirit Audite & hoc insipientes in populo, & stulti aliquando sapite, qui intercessionem Apostoli Romam pergendo quaeritis, quid contra vos dicat saepe dictus Beatus Α gusti nus &C. VII. Quod si quaeratur quid universim de Sanctorum intercessione, & cultu a nobis iisdem sanctis adhibito se tiret Claudius , statim expono. Repete hic primum ea Claudii verba, quae leguntur in nuper allegato libello: Ex iis scilicet liquido constabit, quam prave de Sa
ctorum intercessione lentiret. Audite ω hoe svsipientes ωα Tum adjunge ea, quae paulo ante de Sanctorum interceiasione
a Zonaras quoque haec de Constantino Copronymo narrat , , Ne- , , que vero viventes dumtaxat Christi servos exagitavit, is sed & Divis Martyribus , & aliis Deo gratis insultare,, non destitit, quos nihil posse asserebat, eorumque inisis tercessiones ficulneum prς sidium appellabat: Reliquias au- , , tem partim per contumeliam terra obruit, partim de , , mersit , partim in cineres redegit o Paulo vero ante, seu num. v . hare de eodem Constantino enarrat. , , Et, , eo impietatis est progressus , ut etiam Sanctorum Reli- , , quias agni traderet , & Sancti titulum neque Dei pa- , , rae, neoue ulli eorum, qui Deo placuere , tribui au- , , heret, sed dici vellet et Apostolus Petrus, & Paulus, ,, Martyr Georgius, TheodoruI, & sic in ceteris .
92쪽
sone tradiderat: Et palam agnosces tum intercessionis Sanis horum , tum cultus iis adhibiti apertissimum hostem fuisse Claudium. En ea quae dixi Claudii verba. Ac per hoc Pag. s 8. sciendum est, quod tamdiu Antistitibus Ecclesiae istud , , ministerium concessum est, usque dum ipsi peregrinan-
tur in hoc mortali corpore: cum vero debitum mortisse exsolverint, alii succedunt loco ipsorum, qui eamdem se obtinent judiciariam potestatem . . . . Quid est dicere: Pag. sso.
si fuerint in medio ejus Noe, &Daniel, &Job, id est
,, si tantae semctitatis, tantae justitiae, tantique meriti sint, , , suantae illi fuerunt, non liberabunt filium, neque fi-M liam ... Haec idcirco dico, ut nemo de merito, vel imo tercessione Sanctorum confidat. Reliquiarum etiam culis tum haud multum approbasse haec Ionae verba so) innuunt. Dicitur etiam, Claudium eumdem adversus Reliquias Sanctorum non contemnendas utpote quorum mors Pr ciosa in conspectu Domini, eorumque sepulcra, ut a Sanctis Patribus traditum est, honoranda quaedam nefanda dogmatizasse, & usque nunc dogmatizare. Quae licet series literarum suarum manifeste non indicet, ex his inismen, quae innuit, & ex veridica quorumdam fidelium relatione, ita se rem habere liquido claret. Qua proin pter verisimile videtur, hujus novitii Sanctae Ecclesiae
hostis animam, ex duorum animabus priscorum comis
V pactam, atque uno corpore indeptam, Vigilantii vi
delicet, & Eustathii, qui ut verbis Sedulii utamur
ambo errore pares, quamquam diversa secuti. Licet enim in plurimis ab alterutro desciverint, in contemnendis tamen Sanctorum Martyrum geliquiis , eorumque s pulcris dehonorandis , & nonnullis Ecclesiasticis traditionibus reprehendendis , unum perversissime sense
VIII. Saeculo XI. Bogomitorum haeresis, Paulicianorum, ut testatur Anna Core nena, ) infelix quaedam propago, viguit. De hac paucis agit Zonaras. p Multo fusius, ac diligentius Anna Comnena q). His inter ceteros errores adscriptum etiam vidi, quod Safictis dicata templa, &Teliquias eorum contemnerent. Profero latinam Possini interpretationem ,, Quin etiam templa beu mihi ) Sacra Templa, fana Daemonum profanus anellabat Ba silius praecipuus Sectae Magister ) . Num quia aegre ferebat Sanctos coli λ quod non paucis ex recentioribus historicis placet :num quia fidelium caetus noluisset in iis agi, praeserretque H a tur
οὶ In ipso sere inititio libri primi pag.
annalium cat. 23ot εὶ Lib. t s. ni storis Pag. 488. & subseq.edit. pari si veneritae vero Iso.
93쪽
Credibilius est tamen odio ab eo habitum Sanctorum culia. . tum, quum etiam miracula irrideret ad eorum Sepulcra,& memorias facta. Consule Euthymium in Panopi. tit. 13.-num. II. multa de his tradentem. Sane Dominicam Cruacem execrati illi sunt . Porro qui Dominicam Crucem execrati sunt., reliquiis omnibus, atque adeo Sanctis venerationem adhibitam oderunt. IX. A Catharis sublatam Sanctorum invocationem n
r Titu Io rL. Capo vimus ex Thoma V Valdenti: o id vero excepisse se diei ex o S. in ipso initio ex Guidone Carmelita. En ipsa V Ualdensis verba. Ab an pilis . . liquis Catharis rapit itHess) hanc bueresim, velut libro bis resum scribis Guido Carmelita. Non ita tamen velim accipias vocem illam antiquis ab antiquis Catharis ) ut id dictum sit de haereticis illis vetustissimis, qui se Catharos appellabant, & primis ipsis Eccletiae temporibus eam pervertere studuerunt, sed de aliis minus antiquis, quos Concilium Lateranense Alexandro III. Pontifice damnavit. Hi scilicet multorum quidem sententia ii esse creduntur, desil in Epistola ad quibus loquitur Evervinus, seu Hervinus Ob & Sanctus ipse
Sanctum Bernar- Bernardus n. 9. serm. 66. in Cant. Porro inquiens mortuos dum n. s. quae proidentium fraudantes auxilio, viventes nihilominus Sanct
βςrmoni: qui decesserunt , suffragiis spoliantes.' Π nt X. i. Alii tamen Catharos hujus erroris expertes Volunt, afferuntque persuasionis suae vades historicos aliquot sane non contemnendos, qui salsas Catharorum opiniones describentes, hunc errorem silentio praetereunt, minimio missuri , si eos hac in re peccasse nossent . Praeterit in extat in spiei profecto Echerberitis st) in iis . sermonibus, quos edidit legio Lucae D. - contra Catharos. Praeterit Bonacursus in libello, quem Acherii, & in no- edidit contra eosdem. Locutum iraque ajunt D. BernamVa editione ejus- dum sive de Henricianis, sive de aliis, qui Henrici an dvm Spici legit an-rum erroribus, fraudibusque accessissent. Potuere vero, Enie, in bes '' Catiari, idest mundi appellari, vel quod hi quoque alios sag. 6s. 'f' Τ' sordidos, se impollutos dicerent: vel quod vix dignoscerentur a Catharis: vel quod denique juncti fuer .nt Catharis, unamque societatem cum iis conflarint. Neque vero multum ambiguo vocabulo fidas, cum plane noverimus. v in libro contra eodem nomine non paucas Sectas praesertim in vulgi ser V Ualdenses , a. mone fuisse comprehensas.
Par. im4. Biblioth. XI. At Catharos aliquot saltem ) hoc errore imis plicatos fuisse evincunt verba Reineri u) nam Capite sexto lic loquitur. is Praeterea dico, quod in xv II. a D nis,
94쪽
non vidi aliquem ex eis orare secreto seorsim ab aliis , si aut ostendere se tristem de peccatis suis, seu lacrimari, vel percutere pectus suum , & dicere; Deus propitius esto mihi peccatori: sive aliquod hujusmodi, quod essetis signum compunctionis. Numquam etiam implorant pari trocinium Angelorum, vel Sanctorum, seu Beatae Vir se ginis, neque se muniunt Signo Crucis. Quod si Echeria
herius in suis sermonibus hujusce erroris Catharorum non meminit, propterea id factum Censeo , quod tantum notiora capita hujusce haereseos attigit, aut certe ea, quae cum Manichaeorum fallis dogmatis conjunctiora erant: &sane in ipso Sermone primo originem Catharorum a Manichaeis deducit. Bonacursus autem si hunc Catharorum terrorem reticet, propterea reticet, vel quia ipse quoque notiora tantum capita brevi suo opusculo complexus est, vel quia ea tantum recensuit, quae nequiora putavit, &veterum Manichaeorum erratis assinia, saepe etiam eadem Plane, atque illa. XII. Non desunt tamen qui ita conciliari Scriptores hos volunt: Quod Cathari propterea non deprecarentur Sanctos, neque eorum opem exposcerent, quod eorum seminime indigere putarent. Neque enim illos suorum poenitebat criminum, neque se pollutos peccatis esse arbitrahantur, sed impollutos quidem se, & mundos, quod
graeca voce se Catharos appellantes significabant ) reliquos Christianos pollutos, & immundos, indigosque prae- Ddii atque opis Sanctorum: Vel quod aliquorum , non mnium Catharorum errores tum descripserunt Guido Ca melita, aliique historici, qui Catharis tribuunt alienati
nem a cultu, & veneratione Sanctorum.. XlII. Sed quaecumque senserint Cathari, indubitata res est Bernardi temporibus impugnatum fuisse a nonnullis
praesidium, quod nostrarum rerum Coelites habent. Non multus hic ero in iis describendis, quae contra ignotum
quemdam Vigilantianae haereseos excitatorem ut ipse appellat ) scripsit Hildebertus Cenomanensis Episcopus κ). sed procul dubio Sanctorum interventum, & erg s J Epist. nos praesidium ab aliquibus Omnino subductum manifesto 3. Biblioth. Pair ostendit Praefatio, quam recenti editioni operum D. pag. Bernardi Μabillonius praeposuit, cujus paragraphum sextum legas opto. Neque vero inopportunum erit ea nosse, quae de hisce haereticis. & V valdensibus narrat
95쪽
62 Thomas UValden titulo XII. Capite CVIII. a . .
XIV. Et sane V Ualdenses Sanctorum intercessioni , atque invocationi fui me infensos non levia argumenta m ' Cap. G. lam. . stendunt. Ebrardus contra Uvaldenses O ait eos loca Bib. Pal. pag. 1r31. sancta, & Sanctorum miracula prohibui me visitari. ER tom. 4. Biblio Iconismo quoque V Ualdensium certiores emcimur in e thecae Patrum pag. rum conVentibus non extiti me imagines, non Cruces &C. 1 I94. Etiam Ermengaldus contra V Valdenses scribens se ab iis IzJ Cap. 17. p g. traditum monet, Sanctos, ω eorum orationes vivis adbucin mundo pro Christo certantibus non prodesse- Quid quod taa Part. α. D. 4. Pilich dorsius OH Cap. xx. haec de Uvaldensibus narrate Biblioth. Patro is Dicunt etiam haeretici Uvaldenses, quod solus DeusF-g'Ty ' sit laudandus, honorandus, & invocandus, & sibi som,, ii serviendum, & quod sancti non orent pro nobis propter plenitudinem gaudiorum, quam habent. Et quod, is quia solus Deus redemit nos, ideo solus possit juvare
s3ὶ Prosero ipsa Auctoris verba , , Adhuc haeretici quidam tem- , , pore Sancti Bernardi hanc impiam herbam rigare eur1- , , bant, ut arida facerent apud mundum nostrum suffra- ,, gia Beatorum. Unde in expositione sua super Cantica , , Homil. 66. Bernardus . Irrident nos quia baptigamus in- , , fantes , quia Sanctorum suffragia pomitamus, in omnis, g ere hominum, atque in utroque sexu festinant pro- ,, scribere Christum , in adultis, in parvulis, in vivis , αι, mortuis. Hinc quidem insantes ex impossibilitate natu- , , rae, inde vero adultos ex dissicultate continentiae. Por- , , ro mortuos viventium fraudantes auxiliis, viventes ni- , , hilominus Sanctorum , qui decesserunt, suffragiis spolians, tes. Haec ille , , Puta Fem autem linquit idem V Valden se si non dixisset ibi Bernardus eorum Principem inno- , , minatum , ipsos esse Uvaldenses , qui item precis, , bus Sanctorum se ipsos negando , fecerunt indignos, , , prout scribit de eis libro primo sui Qua tripartiti Al , , nus . Dicunt haeretici orationes Sanctorum non prodetari se vivis &c. Et in libro haeresum de U Ualdensum haeresi r6. Guido Camielita XUI. Dicunt quod Sancti,, in Q lo non audiunt orationes nostras , nec pro nobis, , orant, nec ipsi sunt implorandi. Sed quantum opinor, , s subdit idem v valden J isti sunt publici illi haeretici, qui
, , de Provinciis Galliat, tempore Regis Henrici, qui eos , , candente clave signavit , serpebant in Angliam , quia is, , s ut Henricus Hunt ingdon Chronicarius refert, ut Ee , , nardus iam dixit I afferebant parvulos non haptiEan- ., dos donec ad intelligibilem pertinerent aetatem , notia , orandum pro morauis , nec Sanctorum suffragia experi tenda die. τ
96쪽
nos, & sancti sibi ipsis meruerunt, & non nobis. Et
quia Deus per se bene scit, quod nobis necessarium sit, non indiget Sanctorum precibus moveri, & quia qui quid ipse vult, hoc volunt omnes Sancti; Ergo non oportet invocare Sanctos , sed solum Deum. Vide etiam Caput xxx. ejusdem Pilichdorfit, & libellum incerti Auctoris contra V Valdenses, ipsum quoque editum parte secumda Tomi I v. Bibliothecae Patrum. XV. Haud ita multo post vixit Almericus, seu Alma-xicus, cujus errores Lateranense IV. Cap. II. damnavit. Porro inter illius errores quarto loco enumerat Prateolus, quod altaria Sanctis ditata, ω Imagines thurificare, San. Borumque invoeationes Idololatriam esse dixerit . XVI. A b his temporibus ad V Viclephum usque, nemo, . quem ego noverim , Sanctorum cultum palam impugnare ausus est. Quid vero VViclephus, & individuus ejus assecla Joannes Ηus circa Sanctorum cultum senserint, adhuc sub iudice lis est . Utriusque partis argumenta Proferam . Sentiat quisque quod libet. XVII. Bossuetius vir doctus, & in haereticorum scriptis probe versatus bH Sanctorum invocationi, honori- bbὶ In historia va-que imaginum assensum suilia V Viclephum edocet. Inter- riationum lib. xx. dum etiam id verbo, & exemplo approbasse testatur Tho- num. 1 7.nias V Valden co quippe monet stibi ipsi contrarium ap. eo Volumi
tionem Sanctorum tuetur, π exemplo comprobat tuos modo tuto 11. cap. xor.
perstringit, ω improbat. Quin etiam quaedam illius monita proseruntur ab optimis fratribus V Valemburch dc ex tdM Inter opera quibus constat non eum adversatum suisse plane, aut cer- fratrum de v Uate non semper suisse adversatum Sanctorum cultui, invo le burch Vide lib. cationique. Conveniens foret inquiebat ille Dialogor. li. , a. cap. Io. sol. 34. parum de Arielis pertractare, cum m. εουε. edit. in illos adoramus, ω eredimus quod fiat factura Dei digηis sol. Coloniae Agrip- ma inter singulas Creaturas. Et libro R. capi- pinat apud Ioann in te go. sol. 93. Ecclesia nostra rationabiliter habet eonfvetadia V Vithesmst Frie nem, quod, quemcumque Sanctum oraverit , sermonem ad Ebri- sem lunior m Λnsum Deum dirigit, non ad illum Sanctum principaliter, sed RQ si γῆ ad Lbristum. Tum minus probata Sanctorum invocatione, asperiora sua dicta his verbis aliqua ex parte lenit. Si
ad acuendam devotionem nonram Beatos aliquos adoramus,tud. tur quod derelinquendo ambiguum, illos adorare debemus,
quoi fides Scripturae, ω Ae Dominuι eanonifat. XVIIL Quod attinet ad Joannem Hus , incidi nudius
97쪽
tertius in illius opera anno x et s. edita: & librum
Adoratione avide legi. In eo vero pleraque habet , quM Catholicus facile excipiet. In fidei suae elucidatione. O Rogo inquit pro meis accusatoribus Vir, ginem castissimam, Genitricem Salvatoris, reparatricem humani generis , Reginam Caeli, quae ex titulo, gratiae naturae superadditae Angelicam naturam superat, , quae inter Omnes Beatos citra suum filium est beatior, , singulari privilegio gloriosior, gratia, & dotibus glo- , riae faecundior, de cujus plenitudine, ait Bernardus, ac , cipiunt universi, aegri curationem, tristes consolatio, nem, Peccatores veniam, justi gratiam, Angeli laeti, tiam , Filius Dei humanae carnis substantiam, tota Tria, nitas gloriam. Et mox se Quae Virgo est advocata,
, & mediatrix , & quodammodo causa Incarnationis , , Passionis, & Resurrectionis Christi, & per consequens, est causa salvationis totius omnium salvandorum. Un- , de canit Ecclesia: Paradisi porta per Evam cunistis clau- , is est, & per Mariam Virginem iterum patefacta est. , Per hanc igitur Virginem castissimam , & mediatricem, , sed per mediatorem Christum Filium ejus principaliter, credentes, & sperantes peccatorum remissionem &C. Sed si haec non satis fuerint, consule opera optimorum Fratrum de V Valemburch tum pag. 666. nuper citata, tum pag. 2Ig. Videbisque prolata nec pauca, nec obscura V Vici ephi verba in rem hanc. Ad haec: inter articulos , Quos Constantiensis Synodus decerpsit ex libris V Viclephi,& Joannis Hus, & Sessi. XU. damnavit, nullus extat articulus, qui Sanctis adhibitam venerationem improbet. Ex titisset autem, si eam improbassent V Vicleph, & Hus . XIX. At non continuo tamen ab hoc errore Omni no alienos dixerim V Uiclephum, & Joannem Hus. Si auctoritas attenditur, nuper retulimus Thomam V Valdensem, qui palam inconstantiae accusat V Viclephum ; & revera ouaedam illius liberiora dicta proseruntur tum ab eodem Thoma V Ualdensi, tum ab aliis. Quid quod, ut nu per vidimus, Sanctorum invocationem minus approbat Tametsi vero indubitata res sit intercessionem Sanctorum, raesidiumque, quod nostri habent, preces quoque ad eo Satas ab Ioanne Hus fuisse approbatas, idque manifesto ostendant tum alia multa, quae afferuntur hanc in rer . a Theologis, tum certe ea, quae Optimi Fratres de V Valemburch collegere: tamen extant adhuc non levia argu
98쪽
menta, ex quibus merito suspiceris tum ipsum, tum illius
magistrum V Uicleph hac etiam in re non Omnino Cum Catholicis sensisse. Nonne accusatus hoc ipso de errore
est , & hinc in elucidatione fidei suae se se purgare studuit Nonne in Bulla Martini U. in qua damnantur err res V Viclephi, & Joannis Hus, & proponuntur interr stationes faciendae illi. de quo dubitatur, num adhaeserit falsis opinionibus V Viclephi , & Hus , inter ceteras interrogationes haec extat ξ Utrum credat, o asserat licitum esse Sanctorum Reliquias , ω Imagines a Christi fidelibus o nerari eo Ad haec: Bohaemi, qui se discipulos V Vici phi , & Hus jactabant, parum amicos Sanctorum cultui seis
se praebuerunt. Consule orationem ab AEgidio Carlero recitatam in Concilio Basileesi, ut errores Bohaemorum refelleret. fD Iterum consule pag. Io67. & subsequentes quatuor tomi II. Conc. videbisque manifesto a veneratione reliquiarum ,& a peregrinationibus suisse alienos B
XX. Subsequenti seculo eximios hos antecessores subinsecutus est Lutherus: tametsi enim multa illius ac perspicua testimonia recitentur a Canisio lag) & a Cassandro bb) in quibus Sanctorum cultum, atque invocationem , aut approbat, aut certe approbare videtur: alibi tamen sese iniquiorem Sanctorum cultui ostendit , deprimitque eorum merita, & intercessionem. Vide quae hoc de argumento tradit Canisius tom. 2. Corruptel. lib. I. cap. 14. Pag. 943. Vide suoque caput I. lib. q. pag. 33I. ejusdem Canisii , ex cujus etiam monitis aliis Lutherum haud multum Sanctorum venerationi amicum comperies. XXI. Id quoque, quantum ego assequi potui, praestitere ii omnes, qui Luthero duce, atque antecessiore gloriantur. Quamquam enim Canisus io praecipuorum huius generis Doctorum , veluti Buceri , Camerarii, ditico lampadii, dicta affert , ex quibus, certo dignoscas interdum haud infensos suisse illos Sanctorum intercessioni, & cultui eisdem Sanctis adhibito : tamen alibi haud dissicile offendes monita, in quibus multo aliter eos sentire agnosces. Sane dum Commentaria in Scripturas Sacras ab AEcolampadio consecta pervo I verem, incidi in egregiam hanc interpretationem verborum illorum Zachariae 2. Et respondit Angelus. is Suntis qui hunc locum citant, ut Sanctorum intercessionem, &is invocationem commendent. Ecce, ajunt, Angelus iste ,, oravit , cur non & Sancti orent ' esto Angelus hic IAm. I. I Oret,sisI Vide pag. 62.
ditionis Parisiensis Anni is 84. bb) in Consult.ar.
99쪽
oret, orent &Sanctir optant enim reparationem rui nae, , Jerusalem; contextus tamen iste non convincet, ut nobis, , novum dogma statuant, id quod i lii moliuntur , quasi opus se sit Patronis ad Christum, qui se ipse ideo Carni nostrae
communicavit, ut accessum securum citra Patronos ad
, , eum haberemus intrepidi , cujus gloriae novum illud , , Idolum praejudicat Nusquam ex lcripturis vel exemisse plum, Vel praeceptum ostensum est , quo alios Patro-
, , nos praeter unicum advocatum requirere jubeamur. V rum hic Schematismus Angelum non tam orantem ,
se quam docentem ostendit, & tam nihil probat patroci- nium, quam si animos jambundos facere coneris. In- super haec dicta sunt, ut Propheta intra se oraret &c. XXII. Non hi tamen omnes cultum Sanctorum aeque improbant. Sunt fateor qui in reliquias, & Imagines Sacras quaslibet invehuntur, & in sepulcra ipsa, ex quibus Sanctorum corporum effodiunt ossa, & flammis devovent. Sed nostris temporibus pauci hi sunt: At utinam pauci e ssent, quibus Sanctorum intercessio, & cultus iis adhibitus displiceret . Compertum scilicet est eos omnes , qui
Catholicorum sententiis nostra aetate adversantur , hac etiam in re adversari , tam etsi neque deque, neque ob res easdem adversentur. Alii enim fundamentum ipsum, ut ita loquar, idest intercessionem evertunt, alii vero cutitum tantummodo improbant. Sed primi , seu qui intercessionem impetunt, non prorsus conveniunt. Variant vero tum circa subjectum, idest Sanctos, qui intercedunt, . tum circa objectum, idest eos, pro quibus intercedunt , tum circa rem, quam iidem Sancti impetrant, seu pro qua intercedunt. Quod ad primum attinet, plerique, sed non omnes, fatentur ab Angelis preces pro nobis fundi: at non continuo fatentur a Sanctis fundi; cujus quidem rei,& discriminis Angelos inter, & Sanctos, varios afferunt titulos, causasque, quas alibi sortasse non praeteribimus. XXIII. Quod vero attinet ad eos, Pro quibus intercedunt , plerique recentiorum haereticorum putant pro tota Ecclesia preces fundere, atque intercedere Sanctos: minia
me vero pro singularibus personis r vel quia scilicet preces nostras minime audiunt Sancti: vel quia Deus iusta a Sanctis pro universa Ecclesia preces ratas habet, & adi Probat, at pro singularibus personis fusas improbat, rei ci tque. Quod denique spectat ad rem , quam imp trant, seu pro qua intercedunt, arbitrantur aliqui a Saa- ctis
100쪽
Elis impetrari nobis beneficia caelestia, seu pertinentia ad
aeternae Beatitudinis assecutionen ; at Beneficia terrestria, seu quae ad temporalium bonorum assecutionem pertinent, impetrari omnino non posse . Et de intercessione hactenus.
XXIV. At neque ii, qui ipsum Sanctorum cultum improbant, plane congruunt. Alii improbant quemlibet, voluntque tantummodo coli Deum. Alii partes quasdam, veluti invocationem, jejunia, festos dies in honorem Sanctorum institutos, aut aliud his assine. En in summa varia sensa eorum, quos impugnare aggredimur, ideoque varia sensa Lutheranorum, Calvinistarum, Sacramentariorum , aliorumque, qui se Protestantes , aut Resormatos appellant. Si quis nosse cupiat quisnam huic, quisnam alteri harum opinionum adhaeserit, Theologos , & Historicos de his agentes consulat, Petavium, tantuum, Coccium,& Optimos Fratres de V Valemburch. Ego quidem consultius duxi Tridentini exemplum sequi, errores scilicet referre, nomina auctorum reticere, praesertim quum longam, dissicillimamque provinciam susciperem, &haec quisique facile ex aliorum libris assequi possit.