Apologia perfectionis vitae spiritualis, siue propugnaculum religionum omnium, sed maxime' mendicantium, contra epistolam theologi cuiusdam, ... Authore R.P.F. Nicolao a Iesu Maria Carmelita Discalceato Polono

발행: 1629년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

OPOSITIO XXXVI.

possis in illud quod maius Hr,sed non possit in illud quod monii est V iniquod, μνη-eriam'ssi accipe'

e centum marcas hi redhibus ais ali- quo Principe, o nummareperculum

non posse se indigemia releuationem suppliciter implorare. γο aliquis possit ex amicitia petere ab amico, Chrissianus no possit ex charitalep tere a Christiano Et quod aliquii possit petere aliqua expedientia ad alicuius diuitis Momoeris securitatem, est pauper Obιntarius no possit petere vita sustentametu. Et quod aliquis scholari possit licite mendicare pro amore properendi in cognitione scientiae,qua insat,ut tandem perueniat ad temporalas diuitias, ct pauper Relι-giosus no possit petere,pro amore proficied in charitate. Er humilitate, quasdificat ut tandem perueniat a viis

tam a Iemam, T c tera consimilia,qua

valde identur absurda. Haec S. Bonaventii ra. Ex quibus sic arguere

licet. Si ij qui noriunt liberi ab eleemosynis modicis quaerendis , liberius errantes corristere non audent, quia quaerunt subsilia tetra-poralia, Sestiment benefactores οὐ fendere, corrigendo eorum vitia:

quanto magis ij qui amplitudine,3c magnitudinem polselliolaum.& mognorum redituum ab Auditoribus requirunt, non audebunt inuehi in eoru vitia 6 redarguere be ne sectores quando quidem certuest, ii od polle si iones bonorum incommuni , etiam.eleemotruis et o 3 fidelium habent,ac indigent sauore benefactorum , in eis conserua-dis. 6c ampliandis Caeterum quM Religiosus praedicator quat pauperior,tant,liberior,& expeditior

sit in praedicando, elegantissimε scribit Chrysost supra illum i

cum cap. 6. Epistolae ad Romam Hai Piscam ct Aq1ιilam. Verinta quoslandit aureum eloquentiaeos, auida cordis aure excipied ensent. Neque enim, inquit, Ecclesij tam prodesse valent, diuites illipompatici ut pavere magnamini. modictum hoc miretur. Nam multa sunt

diuitis molestia, si negotia timet pro domo, pro familiys, pro agris r σμbus,ne quis aliquid ex his auferat σquia multom est Dominus, idem uiatorum seruus es cogitur Pauper autem nummis parsi valens, ct curis his omnibus arens, Ie es, ignem spirat, generos ac forti anιmo aduersus omnes insurgit , ficile omnia agit, qua

prodesse pol iiii Ecclesi)s,sive opul sit,

ut arguantur aliqui,siue t increpe rurseue ichristi nomine feratur pericul et, Gr inimicitia iitoniam quis mel ita despexit prasentie , .egna ficilitate coiicit omm.t. suid enim tiarneret dic obsecro Numne opes eius

avse ra=7ttirs Hoc nemo poterit dicere.

ιmne quis imminuas ei ministeria, si delιcias Sed in omniι illis gaud re se dicit Celi municeps eli,et ad se tura finina vir. . Non deprecabituriteo anima impedenda sit,et funde-

262쪽

1o ROPOSITIO XXXVII.

Tyrannis, Regibus,2 populis, di omnibus potentior est, ac ditior. Et post pauca. Et ut disias, inquit,quod vere hac, or no adulanter sunt dicta,

quod qui nihil possidet , hic omnium

liberrimus est,et maxime I bere eloqui audet sus diuites erant tem pore Herodis sust potentes: in medium prorupita quis tyrann/ιmiscrepavit quis comtept.rsi es Ies..hus est Diuitiim qiiidem ruitus,sed pauper ille, ci istus, qui neque letiῶ, neque mensam,neque tectiam habebas; ille,inariιa solitudinis inquilinus Ioa-nes 1lle solus, σε primus omni libertate Granniim arguit,9 adulterinas mstias detexit, or praesentibus omnibus, ac audientib/ιs, pro truti. ita sinintenti. , eum condenauit. Et ah te hunc

magnus quoque Elias qui nihil praeter melotem possidebat, impiu praenaricatorem ilium Ac ui Κ, sl viviraliter corripuit 2 Ohil enim, nihil omnino sic libere loqui, si in rerum discrimine siduciam habere , ter contra capti Gitatem sint i sisnunitum , se fortem facit, vi nihil posι lere, ae nullιs Laec laribus negotys obriιi. Atque ideo , siqvrs virtutem , libert. itfiue miιltum possidere cupit, pauperrarem amplc-Xelur,prasintem vitam dessiciat,nihil futet esse mortem. Haec Chrysosto-mius. Et non immerito Nunquid

enim Chlistus, Apostoli:, quia

pauperem vitam duxerunt, posse illo ilibus caruerunt, non ita libe-

Ie errantes correxet untd imo veros it S. Thomas, par 24O. It in corpore si Christus diuitias haberet, cupiditati eius praedicati adscriberetur Hie o m. dicit super Maith. Busd si dissuti eius alui lias habuisent, viderentur,sn causa salutis hominum, sed causa lucri praedicare, or eadem est ratio de Chri)to. Nunquid etiam ut omittam alios Ordines in Religiosi ordinis Minorum, Societatis I Es proselli

solemniter, non audent veritatem palam profiteri, aut timent bene factores ostendere, corrigendo eo rum vitia , etiamsi paupertatem incommuni profiteanturi oppositum certe monstrant fructus insignes

editi in Ecclesia Dei ab istis Religionibus, quos longum esset recelere. Denique S. Vincentius ordinis Pri; dicatorum, in Tractatu de vita pirituali: Cap. d. inter alias conditiones Praedicatorum Euangelicorum ponit, quod sint Pauperrimi, nihil cogitantes nisi solum Ipsui, de hoc mundo non curantes. suiq; obliti Pauperrimi autem seu in summo paupeltatis sunt. qui etiam possestionibus carent , o Cest, tam in particulari, quima in c5muni, paupeitatem colunt. Et d&cile est nihil cogitare de sublutijs,& tantum de solo Es, , si habentur substantiq. Et est quaedam cura de mundo, cura de facultatibus , opibus msidi. Nec quis potest obliuisci sui, qui non est adhuc oblitus suorum Libet hic adferre omnia verba S. Vincentii, quia maxima obsese

263쪽

obseruatione sunt digna Tres sent, invit, dices Euagesica,ci Aposto sic flaveriatii, seu pri piae partes,abdicatis omnis sui iuris reriri poralium moderatio,paupertatis Uihabitus ad trui sectus Dei sint

Partes abstinetiaesibera meminis eamnalis amoris, licitudinitivitasea sustentationis , non curare de a sun datia,velflictelia imalia, o delitiaru,cst uti parce blatis.Tria βιηι a nobis singulariter fugienda, Uriae

tuenda Primu exterior distractio, gotiorum Secundum interior promo-ιio, re exaltario Tertium temporalitarerum carnalium amicitiarum ad

se, vel suos amicos, vel suum ordine, moderata, vel inordinata afflio. Tria sint a nobis singulariter exem mse, stamplecteda. Trimum Desiderium propri1 eontemptus, abiecti

dum viscerosa compassio ad IE IN MChristum crucifixum Tertiam sufferetia persecutionum G martyriorum,

pro dileetione cultus nominis Christi, Euangelicae vita. Haecciria sunt per quadam verba exrensiua per horas dieigemitibus, Y ardetibus pirisspostulanda. Tria sunt a nobis singuiariter, o quasi assidue meditanda.

satum pauperrimorum, simplicissi s-rum, mansietorum, humiliumsubiectorum, charitate ardentifima sibi. coniunctorum, nihil cogitam iuni; aut loquentium, necsaporantium, nisis-lum Iis v M Christum, ct hunc erucifixum, nec de hoe mundo curaιium. Diquo biliorum sese m Dei, beatorumgloriam contemplatium, ora eam medullitus spirautium, ob ipsius amorem se . r mortem perantium cst ad instar Faiιli dicentim

Cupio dissolui, ct esse cum Christo:

innumerabiles ac inaestimabiles thesauros diuitiarum calesium cst super dulces ae mellifluos rivos diuitiarum. suauitatum, ac iucunditatum, super Omnia mirabiliter expansos, super infusos. Et per conuersationes imaginari debes eos i os , ut cantaminus Canticum Velorum cum iubilo, citharitantium, in citharis cordis sui. Hae imaginario duce te plusquacredi potest, in quoddam impatiens desiderium, aduersus illorum temo rum Ducet te in quoddam admirabile lumen, amoto omnis dubietatis ac ignorantiae nubilo,st limpidissime vis, d bis Ur si1icte semes omnes do secius Inorum temporum, ct immix. tum, vel msticum ordinem Ecclesi flieorum ordiniιm produ torκ- orproducendorum ab initio Christi, se

ri. im summi De IEs Christi. mcifixum semper portans corde tuo, ut te ausuam alem gloriam

a V . ... perducat..

264쪽

OS UTI LXXXVII

PROPOSITU LXXXVII.

nam etiam ob causam ct . et eresia undareis Di stratorem item id dum si ibit Dida us Ierisma ArchieFiscopus Tura. sonens in eius vir siquaedam Monasteria sine mitis reditibus

Deo reuelam e fundaurest, postea ιιιmen ex riemia subsequenιe --cia, disrahi anιν os p ocuratione eleemosynarum, quaedam' alia Monasteria, eodem Deo Magistro erexit, dotata reditibus . vi

IE c Pio positio inconcinne subnexa est a Theologo. Nu- quid enim Monialibus incumbit

vitia arguere , errantes corrigere,

Praedicare dc docere populὶ Agitu enim hic de Religionibus praedicationi delli iratis Niliit ergo facit Theologus , nisi quod tepetit, re vigilanti j, S suum errorem. Di cere enim, quod lo licitudo coquirendarum eleemosynarum, annexa Religioni paupertatem in communi profitenti , causat disti actio ne, quae impedit ne Religios Deo, rebusque diuinia, magis vacent, est praeferre posis silonem boni Drum incommuni, carentiae earunqdem siue paupertati in communi, t suprὰ ostensum et . Id autem est haeresis Vigilati j v S. Thoincia si DPrabi, legatus docvit . Cae terum id quod maiorem mihi acti, uationem parit est, qualiter Theologus in lata os iniuaui erro-

Iis, S TEREs IAM Matrem nostra. tantam paupei tatis amatricem , cultricem, astumere O est veritus: unde suana .positionem dirui poti iis timere deberet, inde eam ma gis erigere attentat. In primis ago Conatur ostenderes ut vilium est ex Didaco Iepetio, qui vit:im S TE REsIAE conscripsit, qualitet S. Mater nostra, et ι quadam ita sonasi ria De reuelame in vitis reditibus fundauerit, postea tamen experientia Dbsequem edocta . distrahi mimos

alia monasteria. eadem Deo risero, erexis darina reditibus: visne selicietudine conquirendariem Demosynastrumor ea qua ea- comitasse distra Llione, Momades Deo rebus Me. inis magis vacarem. At optime fecis. set Theologus, si locum annota set, ubi Didaeus Iepe sus hanc ea sam assignauit, cur S. Mater TE RE. quaedam Mynasteria d-DigitiZed by Oml

265쪽

ta reditibiis erexeris; im potias insigni affectu sM. Trnasi AE e praesitus Author tractans de stri Euangelica paupertate, de vi ctissimas Matris paupertate,lon rijs reuelationibus in qui iri, ge diuersam reddiderit rationem stus ponum; eandem strictissima qualituum s M uis eam nimi- paupertatem ei mirifice commen xum id fixisse Miten illis: dabat,ic, Hys quosli ut ni leuis persiasonibus quorunda dos pwhi at, fit, si risit Rabera

luerat u virorum adduclam, qui in eius vita lib. a. q. s. Placuit. Hi id inculcabant ei, i quin e re verba hic a re intimimi qui . doquidem sancta Tridentina sy ἀ- - ira, Nosti stilicet virha - , mira si in Monialium lia ses semisit eis adereratioην --.

266쪽

igo PROPOSITIO XXXVII.

omouersiam,sententum expurare sidere , ni , ο ηοη Gfacilepost Cum deinde Oidam vise exis i L Hieras ne udia re Fine ibi Et lib. . alii. in 'resus Dini mendaret, cap. is plurima ad ident spectan

267쪽

PROPOSITIO LXXXVIII. os

pra-ntus in ram urna re, ne laus ex ore proprio sordes.. isti---imum con erre. Hae cat, ideo supersedeo. Ipsi libri S. Mater. Possem, multa alia hic Matris loquuntur, quid ipsa volue . adducere , ex uibus manifest rit.Ipsa scripta illius aperte Theocolin re liceat quaimilis in logum redarguunt, quae Euangeli ter TEREsi , erga paupertatem cam paupertatem, quam ipse va, Acta derit, de de mente, ac in de deprimi summoperc extolluntainitione ipsius an Monasteria o Incassum ergo Thebl ogus assura Halium voluerit habere dotata re psit patrocinium S. Matris TE,

ditibus; sed quia consulto nolo se tu pro de dendis suis posses-brum rebus meae Religionis reple sionibus.

PROPOSITIO XXXVIII.

tandem ob causam inter quatuor monita sibi a Deo reuelata recon-

seruatio μεrum Manasteriorum scriptum reliquis in libros undatio/-- p. cui quamuis Discalceati hasero, plura μ' nasteria , in quolibet tamen auci λδhinni pro multis enim eleemo 'na, cum magna di structione , selicitudine corrogaῶ

solet, se et i piirum cum secularibus tractarent, se illud modicum pro bono animarum saeculanum vi magis docerent umis quam verbis.

NEGAN concorditer Carme serores mea, quodsinonis 'Neris litae Discalceati , qui in hoc iis scutaribui, pinea vospatim meo calamo loquuntur, hanc esse reiam Gesus Commoneo osse rixationem moniti Christi, ut pauci ne victu uis conqui ratis-disse' in quolibet monasterio habitent, cuianwn verita, nefamempatiam quia,videlicet, pro multis eleemost m. Conuertite pocius oculos vestrasna eum magna distrarii ne corrost ad,emum sponsem, qui vos enutrietiri seliat. Recordantur Carmelitae suando in veritate placebitis. Discalceati instructionis illius suis celsi ex parte eHra mulam nos; a S. Matre sua datae, libro quilii risis curam, illi metipsi qui Osis, titulatur. Via Persectionis Cap. a. am audiati furim , vita necessaria alti,d e pii testatur ibidem S. a vobis prouidisum quemadmodum id

te se in extasi politam scripsisse sapius iam experiemia ipsi probat-- cristi is, inquit S. Mater, sua μμα- νο aliquando q

268쪽

sis moueant singuli uniuersi perpetuam Paupertatem, i non solum prisorim,sed neque etιam communiter

mus,aiι Ecclesia, aliquos prouentus,

reditus, possessιone , sed nee ad via bona flabilia, prster ea, qu opstortu ν erunt ad sum proprium, abitatiouem retinenda ius aliquod ciuile acquirere, rebus sibi ex charitate donatιν ad necessarium vit Uum contendit. Constitutiones vers confirma-ts ab eadem Sede, quarum mentio in

eadem formula sit, sic se habent. In

domibus, vel Ecclesius qua a Societate ad a.Yumm ammarum admittentur,reditus nulli, ne Sacristia quidem, a ι fabrica applicati , haberi possint, sed neque ulla alia rationes ita, pe- .ne Societatem eorumsit ulla dispensatio suo loco ius idem clare si nistrat, mendicitatem Societatis esse ex prostr smonytitutionibus , quod iam aliquot Iurisconsulti obseruarunt. Vnde deducitur, ordinem nostrum, non esse mendicantem ex Regula S. Francisci, tum quia sub eo non mili- at, tum quia mendιcitatem pro lim. mur propriν Constitinionibus, per Pontilices probatis definitam.

iubent nos quamprimum vendere, Lista tamen o portunitate bona stabilia, qu nobis relinquuntur, v etiam innuitur in formula oblata Iulio III in qua negatur, es in nobis iiιs ad ea, tinenda. Ex quo verbo consideratissim pallio . B. Ignatio,duo intulit Iacobas Menochius Iuris Onsultus, επφuo, fagnus in paucis: Saelata tem capacem esse stabilium bonorum si relinquantur; sed incapacem ad retinendum. Et quia obi cs poteran PisV.domicilia Societatis,in quibus Seholares, ac Nouitis aluntur ex perp ruis strauentibus anteiiertens obieetia-nem, tollens ambi uitatem, sic rem

definiuis . fotu proprio , certaque scientia: Societatem, Cr-PUPst situm, ac singulas personas Societatis huiusmodi, vere, 9 non βι te, fendicantes fuisse esse, G ore sir inter

aliorum Fratrum, si Retigiosorum Mendicantium ordines,aliosi, Fr tres cir Religiose Mendicantes:prout

illos nos connumeramus a V connu

merari debere circ. Atque hanc dec rationem a Pi V satiam, de nostibi ordinis mendicitate, commemorat πιauda Gregorius XIII. Anno I18 . Franciscus Suared noster dis rens de communicatione riuilegiorum, Societatem nostram esse non μctione iuris,stu ex priuilegio sed vere, natura sya mendisantem, ingeniose deducit ex eo quod ius V accurate prunantibus1, verbis declarat, communicationem priuilagiorum ordinue fendicantium faetam Socretari,i

tum ad illorum instar, sita paris miter, que principaliter, absiluae ita prosis disserentia, perinde ac si Societati nominatim, or specialia, ct generaliter concessa Dissem.

Etenim criti. semper inter verum,

fictum siclione iuris , aliqtra disse ni a relinquitur; idra dicuntur

269쪽

Netati concedi Privilegia sine Vlia differentia, orsique principaliter, Lintelligatur Societas esse medicans et ere, est queat Ordines alii vere Men aicantes, non autem flete Aetione ali-

qMa iuris Rationes autem cur vere

Mendicans sit ordo noster tametsi habe Colligia, o domos Probationis, qua perpetuis vectigalibus aluntur, profert optima Hieron mus Gabrielo peritus Romanus, in Consilio de hac re. Quarum illa prςcipua est, quod Collegia cro rocima sunt a cessoria a membra proinde sevum

tur naturamprincipalis si capitis,ctqui in is educatur,sunt absolutissu'

finis animo desinatι, etiam ipsi

viij. Scholares, Mendicantes diacendisunt, ut ex Horatio Mandosio Iurisconsiιlto, si aliis deducit Em nuel Roderιcus,concludens totum omdinem absolute Guendicantem esse.

Quem inter Mendiciantes, Nauar-rus quoque connume ιit in Comment. . de Iulim

PROPOSITI LXXXV. Vitia liberi a quaerendis elimosnis,melius o Deo, ses bi, o pria

ximis vacare Possint. IMo veris Theologe paupertas in

communi inducta est, lecundum doctrinam S. Thomae, a multis Fu- datoribus . v liberaus, melitis Deo S sibi de proximis vacare .possent linatet id iam ex locis inductis S Thomae,& aliis plurimis. Interim sussiciat unum adducere ex

Opus . 7. cap. I. Manifestsm est igitur inquit, ad cumulam persessio nis pertinere, qiιod aliqui possessiones

non habe.rnt,nec proprias,nec comm nes. Au huc potest hoc euidenter ostendi alio ratio consiliorum, vi Euanoelιcaserfectionem pertinentium, considere- Dor. Ad hoc enim introducuntur, thomines a curis mundi expediti, liberius Deo uacem;νη . scis proposito consili de virginitate seruanda. dieir. Qua sine uxore est , se licitus es

qua Fin Domini, quomodo placeaς Deo Clui autem cum uxore es soliciatus est qua sunt mundi, quomodo pla-veat uxori, tu sus est. Ex quo patet, tanto alιqua magis ad consillio mperfectionem fertιnere, quanto magis hominem a solicitudine mundi absoluunt Aran estim es autem quod diuitiarum obseysionum cura, im pedit animum a rebus diuinιs. Dic tur enim Luth. 3. Qir smi 'rinus

es in spinis , hic ei qui vel boim Dei audit c solicitudo sculi istus , chfallacia diuitiari m ψfocant verbtim,

nens Hieronymus dicit Blunde sunt

270쪽

diuitis, aliud agentes, est aliud polli Haec S. Thomas. Idem 3. par. quest. centes L Itbraca est earum p fissio, o art. 3. in Corpore ait Cirι ι inimtiu n huc illucque cireumferuntur, decuit in hoc mundo pauperem vitam in tabili gradiι, vel habentes se ducere. Primo quid . quia hoc eratrum, vel non habentes reficiunt. Hoc congrammpraedicasionis Oficio proPetiam Midenter Vienditur Luc. 1 . ter quod venisse se se dicit Marc. Lubi nus de his quisent vocati ad cae Eam ει in proximos vicos luit nam,se excusati dicens PGilimn ram, ter, ut crubi praedicem : ad hoc enim neces habeo ire, e videre illam veni oportet amem Praedicatores ver Et sicut Vregorius dicit. Chis id per vil- 'Deli, omnino vacent praedicatio.. Iam nise terrena sisbstantia designa ni , om uino ascutarisιm cura esse ab rur Evit ero videre vittan, quis solutos , quod facere nonposunt, quila exteriora cogitat. In sine autem a diuitias possidem. Unde Hi emorabole subditur Par peres debiles minus postolos ad predicandu mi introduc hiιc. Quod exponens Am tens dicit eis Matth. o. Nolite possi brosius,inqvit, quod rarius delinquit, dere aurum neque argentum. Et ipsi eui deest illecebra peccandi , , citius Apostoli dicunt , uor. 6. Non es ad De:ιm conuertitur , qui non habet aequiιm nos relinquere verbit Deum mundo, unde delectetur. Sic igitur nistrare mensis. Haec ibi In patet, quod posessiones, o qua cun contra Gentes Cap. s. ait. que diruitias omnino non habere, a Non fuit expedwn quod Deus incam gis ad Euangelicam pertineat esse natus vitam in hoc mundo ageret ΟΡ-ctionem. Item Aigst dicit in lιb de lentam, o honoribus seu dignitatia verb. Dom. Afinimi Christi sunt illi, bus sublimem Primo quidem, quia ad qui omnia sua dimiserunt, , secuti hoc venerat ut mentes hominum Ier- sunt eis m, si quicquid .ibuerunt, renis dedita: irerrenis abstraheret, p.riperibus distribuerunt, ut Deo sine cr ad distini eleuaret. Vnde oportuis seculari compede Vediti seruirent, visu exemplo homines in cotemptum it oneribus mundi liberiit os , ve diuitiarum, aliorum, quae mundani lut pennatos sursm humeros tolle desederιDrt, traheret , T quod inopem rem. Hi si vi minimi, quia humiles, Cr priuatam vitam ageret in hoc mιen- appende hi miles ilios , cst graue pon do. Secundo quia si duιiti' abundas

dat tirueuι es. Nullus autem sιni a se , ct in aliqua motui=n a dignitate piris dices , ad mund onera no a per constitutus fuisset, id q;ιod dιιι vreges rinere communiri possessionum ιι sit, m. rei potenti. secv tiri, quιΠn vim ra3ya Phrtinet igitur ad per et ionis ιιιιι diriirit. is fuisset attrιbvium vn- pondus ut etiam ab huiusino di com de spicacissimum argument ii sua

pedιbus repediti homines seruiat Deo diuinitatis Dic, quod abs adminia

SEARCH

MENU NAVIGATION