I. Bodini Methodus ad facilem historiarum cognitionem

발행: 1650년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

IOANNIS BO DINI

striae pateret. Postea populus ut eo labore se IOvaret, lNe Oviana tribunitia , ut est apud F stum, jussit Censeres primum quemque eX omni

ordine curiatim agerent. Centores autem a P puto ut reliqui magistratus creabantur : cons quens est igitur imeerium quantumcunque fuit, Populo acceptum ferre . ubinam igitur Aristo- Cratia Senatorum nam si ulla est, eadem in regno sit oportet. ubi consilium a principe consti

tutum , parem atque Senatus Romanorum pote

statem habet: quem tamen imperii societate cum Mincipe copulare, non modo stultum , sed etiam capitale est . idem judicandum relinquitur de Senatu Romanorum, quem isti cum populo in partem imperii vocant, id est dominos cum se vis re procuratoribus imperii societate conjun-Runt. tenemus igitur omnia Senatus & magia stratuum imperia , in arbitrio & voluntate populi fuisse. quod satis esset argumenti ad judicandum , statum fuisse omnino popularem . sed altera quoque lex a Ρ.Valerio Bruti collega i ta est, quam Livius appellat praesidium upicum Romanae libertatis,qua primo capite cautum vi, ut adversus omnes magistratus, ad populum libere provocaretur; altero capite, ne quis maῖi

stratus civem Romanum adversus provocationem verberaret, aut necaret, aut pecunia mulctare vellet: deinde ne quis imperium haberet, nisi cui a populo datum esset, adjecta capitali

Poena.in eo quoque sibi consentiunt Livius,Di nysius,Valerius,Plutarchus & Pomponius . nam ea lex de provocatione, quod siepius violaretur, ter in eadem gente lata est, 1 P.L.& M. Valeriis. ubinam Aristocratia in Senatu ubi regnum in 'consulibus, qui nec civem verberare,nec mulctare contra provocationem poterant; quod autem belli jus omne esse in populo, planius est, Ram ut egeat exemplis . nam id Servia lege ub regibus cautum erat, ut Dionysius tradit, multo magis post refugium, Livius libro I v. Controversia fuit,inquit,utrum populi iussu bellum indiceretur, an satis esset denatusconsulto,

202쪽

M E T ii o D v s H I s T o R. 18spervicere Tribuni denunciando se delictum impedituros, ni minctius ad populum ferret. Omnes centuriae jusse e. conlimiliter lege Acilia bellum adversus Antiochum susceptum cst , jus autem verberum , libertatis, exilii jam de necedictum est) in populo fuisse, planum est ex lege

Portia Tribunitia,lata Valerio re Appulejo Cois.

anno ab V. C. c D L IIi I. fallitur enim sig

nius , qui a Catone Censerio latam scribit ) qua

lege verbera sui it 1 corpore civium amota : quae lex anno centesimo post, Sempronia rogatione

sanctius confirmata est, adjecta poena perduellionis. Quid igitur Polybiust Si Quis, ait,ad populi por tem se convertat, putaoit Rempublicam esse popularem : si verb ad Senatum , judi- Cabit imperium optimatum , quia coiissilio publi-Co praeest, aerarii potestatem habet, legationem

admittit, de conjuratione, perduellione,ac Veneficiis cognoscit. in eo multa peccat, ut etiam inexplicanda potestate populi, quem cum plebe ut Graeci fere omnes ) magno errore confudit. nam quae in Senatu maxima fuerunt,omisit:quae sine populo fieri non poterant, Senatui propria secit. nihil enim majus habuit Senatus quam illud MC. VIDEANT COSS. &c. quod velut gladium extremis Reipublicae temporibus exemit in Sp. Melium, Gracchos , SMturninum dc Caesarem. habuit quoque Dictatoris creandi totestatem, sed dumtaxat extra ordi- irem. nam interrex a Consule , Dictator ab interrege decreto Senatus , cum res ita postularet, creari solebat. qua ratione, influit Dionysius, Senatus plebem fefellit . sed illud imperii

arcanum Tribuniplebis facile detexerunt, nec Dictatorem optima lege creari diu permiserunt, id est sine provocatione : sic enim Festus optumam Dictatoris legem appellat. cum autem magistratus omnes creato Dictatore abdicarent,

Tribuniplebis imperium retinebant , inquit plutarchus, & adversus Dictatorem cives inter cessione juvabant . ut adversus Fabium Max

mum Dicta orem , cum de Minutio masistio

203쪽

militum poenas exigere velIet, Tribuni pers Cerunt, ut poenae metu liberatus, Dictatori potestate par esset . quod de capitalibus judiciis tradit Polrbius, falsum esse cocuimus in lege Portia, Valeria, Sempronia. sic enim Livius Senatorem loquentem inducit: per Senatum agi de lCampanis qui cives Romani sunt, injussu populi non video posse. at Campani elim Annibalem diu sevissent, maximo crimine perduellionis tenebantur . Cur ergo , dicet aliquis injussu populi tot cives 1 Senatu, plures etiam a magistroribus supplicio affecti l cujus rei diim infinita sint exempla, nullum tamen illustrius est,quam de exercitu , qui ad Rhegium Iubellio Imperatore mortuo scribam elegerat: Senatus , inquit Valerius , tam acerbe tulit, ut milites in urbem revocatos capitis damnaverit, dc quotidie quinquagenos verberibus caesos securi percusi erit, tum etiam sepeliri ac mortem lugeri vetuerit. M. Fulvius Tribunuspleb. frustra clamare: morem majorum violari, leges sacratas 1 Senatu convelli. Appius vero Consul in exercitum militaris disciplinae proditorem invectus , centuris ines, signiferos, auplicariosque verberibus , non lin castris, quod imperatori licebat, sed in media lVrbe caeses morte assecit, reliquae multitudinis decimum quemque ad supplicium legit. Consimiliter Senatus plerosque legibus selvebat contra leges sacratas , re ante legem Corneliam. Cui objectioni respondet quidam Iurisconsultus: Non quid Romae nat, sed quid legitime fieri debeat mectandum esse, neque enim ex abutu,sed taex ipsis Reipublicae institutis judicandum est de statu civitatis .nam Triumviri cVitales, quiduntaxat in servos, & extremae sortis peregrinos animadversionem habuerunt,non tantum cives, verumetiam magistratus ipsos, dc quidem Curules in carcerem conjectos capitali supplicio assecerunt, ut videre est apud Valerium Max, mum. licebat. tamen cuique majestatis illos accusare, ut Ciceronem Clodius perduellionis apud plebem damnavit, quod de conjuratis in.

jussu

204쪽

rdice

jussu populi supplicium silmsisset sed illud quoq;

iudicium Ciceronis rescissum est , quia nonoma populo judicari potuit. hinc certamina Plebisaaversus patres, & magistratuum inter ipsos, cum imperio contra leges abuterentui. suerunt igitur in magistratibus magna imperia , sed tamen moderata, in Senatu major quam in magistratibus auctoritas, in plebe maxima potestas: sed ipsius Reipublicae majestatem dc 1ummum imperium in populo fuisse , nemini dubium est

in eam rem penitus intuenti: tum ex iis quae diximus, tum etiam ex eo quod populus inter patricios re plebem , veluti judex α arbiter controversias dirimebat. elim enim Senatus plebem opprimere , aut plebs in Senatum insurgere co- naretur, nullus erat componendae seditionis modus, nisi consules ipsi , aut creatus Dictator populum rogaret,quia fieri vellet, ut videre est in tribus secessionibus plebis: maxime vero illa in tanta tamque diuturna contentione, qua patricii plebiscita, plebs Senatusconsulta pertinaciter respuebat. nam L. Valerius, dc M. Horatius Coss.convocato populo, ut est apud Dion7sium, legem tulere comitiis centuriatis,ut plebiscita Se natum tenerent, repente seditio conquievit. sed paulatim Senatus plebiscita repudiare, Tribunisurere, Senatui intercedere. rursus anno decimo ac centesimo post, in Philo Dictator creatus,

eandem legem ad populum tulit , ut plebiscita perinde vim legis haberent, ac si populus jussissiset . illud etiam uno capite cavit: ne leges centuriatis comitiis ad populum ferrentur inconsulto Senatu. ad plebem verb inconsulto Senatu ferebatur , ac propterea impetratum esta patriciis, quin plebiscita saepe violarent, quousque Dictator Hortensius eandem legem anno Post quinquagesimo ad populum ferret.atque hinc imperii Romani labes , quod plebi,hoc est infimae multitudini permissum sit legem iu-

re, qua perinde tenerentur cives ac si populus ipse jussiuet. impetravit etiam plebs, ut omnes Magistratus ac Pontifices crearet, praeter Consules,

205쪽

IdS IOANNIS BOD IN Isules , Praetores ac Censeres. praeterea judici tum publicorum, praeterquam capitalium pol statem, utque bellum populo indictum finiaret, ac imperium a populo datum prorogaret. tandem caetera quo'ue plebs impellentibus Tribunis arripuiti bellum saepius indixit, ut rogati

ne Sulpicia , Manilia, Gabinia , quas ad plebem

contra morem majorum Tribuni tulerunt, re

ptimos quosque contra leges sacras exilio damnarunt . ex quo factum e1, ut a populo ad plebem: n Democratia ad Ochlocratiam , dc secem populi summa rerum delaberetur: iis maxime temporibus , quibus Gracchus uterque, deinde Livius Drusus , post etiam Saturnius ac P. Sulpicius Tribunipleb. urbem suo civiumque sanguine foedarunt . sive igitur populo , id est quinque classibus inam sextae nulla ratio habebatur in majoribus comitiis ) sive plebi, hoc est omnibus civibus praeter patricios in xxxv triabus promiscue divisis imperii summam demus , perspicuum sit ejusmodi statum csse po-.pularem, Senatum vero que oritatem omnem

a populo habuisse , nec sine populi jussu aut as sensione quicquam potuisse, aut quaecun9ue juberet populi nomine juisisse quid autem ulterest ad statum Reipublicae judicandum, an populus ipse jubeat, an suo nomine jubeatur Z absurdius

tamen videtur id quod unius est: , puta regiam potestatem duobus Consulibus tribuere velle, cum multo major fuerit in Tribunis .neque enim verum est , quod Carolus Sigonius in cap. de magistratibus scripsit. Consules ab omnibus magistratibus concionem avocare potuisse , ab iis

neminem: cum nihil frequentius occurrat,

quam intercessio Tribunorum adversus Consules. scribit Livius lib. xLI v. bona Τλ. Gracchi, ejus qui Consul dc Censor fuerat, a Tribun lebis, consecrata, quod in mulcta pignoribusque capiendis, intercessioni Tribuni non paruisset. idem Claudio Cens,io diem dixit, quod concio nem 1 se avocavisset. L.quoque Flavius Tributa.

pleb. Metellum Consulem, alius Appium Censerem

206쪽

sorem in vincula duci jussit, ut est apud Livium

lib. I x. Idem lib. II. Τribunus, inquit, viatorem mittit ad Consulem: Consul lictorem ad Tribunum privatum esse clamitans, sine imperio, sine magistratu. Drusus tamen Τribuni pleb.Philippum Consulem,quod se in concione interpellarer, obtorta gula per viatorem in carcerem adesit,ut scribit Florus cap. Lv.at Tribuni sacrosanctu compus attingere violandi causa,capitale fuit.'uinetiam Vectius impund caesus est, quod non assurrexisset Tribuno.denique tanta potestas eratTri- 'buniplebis,ut non modo Senatus, sed etiam magistratuum dc collegarum, ipsiusque plebis acta

unus sua intercessione impediret: nec ulterius

progredi poterant nisi prius imperium illi a plobe solenni jure suffragiorum abrogaretur. argu-gumento sit M. Octavius Τrib. pleb. qui, ut est apud Plutarchum, omnibus collegis ac Tiberio Graccho legem Agrariam serenti solus intercesisit. neque enim lex ante perferri potuit, quam imperium illi adimeretur suffragio plebis . postremo,creato Dictatore, ii Tribuni imperium

rerinebant, cum caeteri magistratus abdicarent.

igitur si regia potestas in Consulibus;multo cem te major in Tribunis: nisi objiciant ea, quae tanti facit Conrarenus ornamenta regia desuisse,

propterea quod in Urbe semper,dc inter plebejos

nomines versari oportuit ine fascibus,sine lictoribus,si ne sella curuli, sine vocatione,sine jurisdictione; ut ob eam causam Plutarchus in quaestionibus , re Livius lib. I l .magistratus esse negarint. sed his omissis, cum civium omnium bona,fortunae, libertas, vita, mors,totiusque Reipublicae status, imperia, jura. leges, bella,soedera, magistratuum denique ac pontificum, ipsiusque . Senatus auctoritas a populi voluntate penderet: quis amplius dubiter Rempub.suisse popularem magis quidem Athenienses quam Romani populares, utrique populares tamen. Haec a nobis s sus disputata sunt, ut Polybii , Ciceronis ac Dionysii de temperato Reipub. statu opinionem consutMemus , nostram tue cmur ;

207쪽

Siatus

I IOANNIs Boni Nr 'sit an falsa, non affirmabo , sed veri tamen simia Itor est quam illa. Nunc facile est Machiavelli, Contarent, Sigouit, Manutii, dc aliorum, qui in eadem sententia suerunt, refellere argumenta. Posuerunt enim ex ipsius Polybii ac Dionusii sententia, Lacedaemoniorum aeque ac Roma- nerum, deinde etiam Venetorum Respub. ex histribus, quae dixi, generibus esse temperatas ac modicis confusas. Quod ad Lacedaemonios attinet, videtur Aristoteles iis errandi occasionem praebuisse, qui temperatum Reipub. genus esse putarunt : propterea quod aliorum sententias retulit, qui partim popularem, partim regiam, partim optimatum esse dicerent; quos non refellit , sed cum sublata disputatione tria dumtaxat Rerumpub. genera posuerit, non amplius quaerendum videtur,quid de re tota sentiat cum apparet quid scripserit. Si 'uis tamen ejus Reipub. statum penitus intelligere velit, neque eπAristotele , quem Plutarchus taciti refellit, nec 'a Xen honte, qui de moribus duntaxat , jud, cavit : sed ab ipse Plutarcho hauriendum , qui iLacedaemona profectus est, & antiquissimos re- lrum Laconicarum scriptores conquisivit, ut ve- rius ac melius scriberet. lIs igitur scribit, Lycurgum regia potestate sublata, Senatum XXvi II virorum creasse , quibus conjunxit duos reges, Charilaum fratris fi- 'lium re Archelaum , qui ab Hercule genus ducebant,lege promulgata, ut Senatus ille xxx ubrorum omnia decerneret, quae ad Rempublicam pertinerent, deinde populus decreta Senatus sanciret. nihil aliud est a Lycurgo de statu Reipublicae constitutum, nec ulli magistratus creati praeter magistrum juventutis. regibus aurem quasi ducibus belli gerendi curam dedit. Dionysius quoque lib. 2. confirmat, Lycurgum populo permisisse, ut leges juberet, magistratus crearet, bellum indiceret ac finiret, ex quo perspicuum fit, Lycurgi statum omnino popularem fuisse. sed cum populus decreta Senatus plerunque sancire nollet, ut Plutarchuo a Theoi'umpus

ac κα

ratul

208쪽

METHOD Vs HISTOR. Istrae Polydorus reges anno trigesimo accentesimo post Lycurgum, imperium illud summum populi transtulerunt ad Senatum, quasi oraculo Jubente, ne populus ereptam sibi potestatem l

geret,ium Ephoros quinque cum annua potestate creari voluerunt a Senatu, quasi speculatores regum dc Senatus,ne tyrannis usurparetur. nam reges , praeter iac,men nihil habuerunt. in

Machiivellus & plerique alii fallunt, qui alti

mant unum duntaxat regem fuisse . at si regia potestas, quae unius propria esse debet, duorum communis sit, crit & plurimorum: ex eo igitur popularis imperii secuta conversio est in optimates . nihil enim populo relictum est in imperio loci: hoc tantum, quod uno ex optimatibus mortuo, cum candidati praeterirent, ut 'uisque gratissimus erat, sic majores plausus ferebat; tum arbitri qui sub tecto latebant, eum qui plausu majore exceptus esset Senatorem renunciabant. sed nullae tabellae, nulla suffragia, nulla

denique ratio comitiorum. Ephoros quinque annua potestate creabant optimates , qui magistratus omnium maximus erat. nam regibus ciaves omnes praeter Ephoros, reges Ephoris assurgebant. Iidem Ephori cives ac reges ipses arbitratu suo mulctabant, & omnium judiciorum, praeterquam capitalium, jus habebant, ut est pud Xenophontem . quinetiam rex Agis in camcerem ab illis conjectus, re supplicio affectus est, cum populi mores emendare , ac leges Lycurgi restituere conaretur: dc antea saepe regibus capitalem accusationem intentaverant, ac in exilium miserant, ut in Agide & Cleomene Pli tarchus scribit. si igitur Polybius ac Dionysius regiae potestatis speciem nomini tribuunt,debuerant in rege sacrorum , qualis fuit apud Romanos re Athenienses , non in Consulibus regnum stabilire, aut regiam potestatem Ephoris quoque communicare , qui tam imperiosis se gerebant, ut ineunte magistratu omnibus civibus edicerent κείρε α τονιαι, κα, id est radere mustacam,

quemadmodum Aristoteles scribit, non aliam ob

causam,

209쪽

I92 IOANNIs Bod I Nicausam , quam ut cives intelliperent eorum jus sis obediendum esse . ex quo intelligitur juniores , Polybii ac Dionysii praeclara specie se texisse : sed rationibus oportet, quare quidque ita

sit, docere , non auctoritate.: quanquam nostraesententiae magnos quoque auctores habemus: Thucydidem, Xenophontem , Aristotelem , re Plutarchum , qui uno consensu tradunt Athenienses cum Lacedaemoniis annos amplius XXX gravissima bella gelsisse, ut alteri populares, alteri optimatum status in tota Graecia stabilirent. nam victis Atheniensibus , Lacedaemonii statum popularem everterunt, optimates triginta , qui tyranni sunt appellati, summo imperio praesec runt . id quod apertius Demosthenes in oratione contra Leptinem scribit, Senatores rerum dominos esse in Republica Lacedaemoniorum,populum vero apua Athenienses. quare aequius erat, ut Polybius,Dionysius, Contarenus, Machi avellus, tot ac tam multos scriptores , ac tantae auctoritatis prius coarguerent, quam Lacedaemoniorum statum ex optimatibus esse negarent.recte igitur Aristoteles tres omnino Reipublicae status laudabiles posuit, ac totidem vitiosos: qui tamen plures tribus esse nequeunt, ut antea dixi, cum nihil relerat quoties de statu quaeritur, probi an improbi sint qui imperio prksunt: neque enim minus civis est vir sceleratus quam bonus: re optimus quisque vir pessimus civis est , quia solitudinem quaerens , totus in coelum

contemplatione sertur. quare unum ex omn:bus civibus praeesse ol)ortet, aut plures uno, min rem tamen civium parrem, aut omnes live ex

omnibus plurimos, nihil aliud fingi potest: eri quidem aliud imperium alio magis populare t men. hac proposita disputandi regula,consequens

est, apua Venetos unum aliquem summum imperium tenere: aut minorem partem civium: aut omnes, seu magnam omnium partem: hoc eae Monarchiam esse, vel Aristocratiam , vel Democratiam . igitur planum fit ex ipsius Contarent,

aericarter

reto id ri

210쪽

M E T H o D V .s,. H I s T o R. I93nis suae primordio popularem fuisse,postea te poris decursu, ad optimates delapsam . si enimi'pularis fuit Respublica Romanorum, ut antea docuimus, fi popularis Assieniensium, ut omnes fatentur; Venetorum qumue Respublica initio popularis erat: verum illud; hoc igitur. Prima lex imperii popularis omnium maxima , Quam . a Solone latam scribit Plutarchus , ea ipsa est

quam Brutus primus omnium Consul, quam Valerii tres tulerunt, ut esset ab omnibus magistratibus provocatio ad populum . hanc quoque legem ut omnium antiquissimam nascente V netorum Republica latam scribit Contarenus, cum Veneti simul in eadem aestuastia coaluerunt . id autem Caroli Ma 'i temporibus contigisse narrat, cum antea iniucopulis huc illuc dis perii Reipublicae sermas singulares haberent.no. que vero ante hoc tempus duces ullos aut S natum, aut magistratus creati memorantur, sed primus omnium Paulus Anasatus anno Christi uec v I. dux est electus. antea cuiusque

suum jus erat dc imperium ab aliis divisum. it que talitur Manutius, qui RempublIenetoriimox c x x annos in eo statu floruisse affirmat: re-Iovius, D C c c. cui congruit Gimotus D natu civis Venetus . qui accuratissimh de R puta. Venetorum scripsit. non enim quaeritur quo quaeque civitas tempore condita sit, sed quando quaeque Respubl. coeperit, aut de rit eodem statu vigere . cum igitur omnes in eandem urbem coissent, lex illa de provocatione, quae popularis imperii rationem continet,non adoptimates aut patricios, qui nulli erant,sed promiscuE M populum, id est ad civium omnium

multitudinem simul coactam lata est. negat enim Contarentis patriciorum ac plebejorum dic crimen suisse,cum cives omnes eodem jure ce serentur , atque ejusdem imperii popularis participes essent. nam Vespucius apud Guicctardiunum in oratione quam habuit Florentiae prost tu optimatum agebatur enim de convertenda Florentinorum Repub. exemplum urbis Venetae 1 PrQP. Ia

SEARCH

MENU NAVIGATION