장음표시 사용
481쪽
De Dor Iolued ieiuni antiquo more. a Mitrolog. 49. de alii. e ciem. Consti.
Quadragesmet dies ieiuniis consecratos labemus quarta & sexta septimanae dies, qui b. soleniter ieiunamus Est certe libertas Christiano per Us ieiunandi non obseruantiae superstitione, sed virtute continentiae:na quo apud eos castitas incorrupta seruatiir,nisi arctioribus continentiae sulta subsidiisλlti paulo post Sed est alia adhuc religiosa ieiunandi rati . cuius laus quorunda Ap stolorum litteris praealcatur. Inuenimus enim in quodam libello ab Apostolis dictuni: Beatus est qui et ieiunat, pro eo ut Mat pauperem Jhaec Origenes cuius homilia etia descripta habetur apud Cyrilli, in Alexandrinum . Est &de ieiuniis quartiti sextae seriae antiquus Onon Petri martyris Episcopi Alexandrini, utriusque diei causam reddentis in lixe verba: Non reprehendat nos Ρspiam quartam & sextam seriam obseruantes,in quibus nos ieiunare secundum traditionem praeceptum est. Quartam enim propter initum a Iudaeis concilium de proditione Domini; sextam vero,quod ipse pro nobis passus sit.JDe ii idem quoque ieiunii diebus haec Epiphanius hi per totum quidem annum ieiunium
prosabbato usque ad hora nonal .genua sectutur,neque ieiuniu.ceteris vero dieb. Dominicis,ina ritutinis horis. Tertullianus ς etia testatur,in ceteris ieiuniis obseruari solitum,ut producaturu'.. ad vesperam,in quarta vero & sexta seria usque ad nonam tantummodo. Ceterum quod tradit, in Ecclesia Romana eam viguisse consuetudinem,ut&cetera quoque ieiunia solummodo usque ad nonam producerentur:calumniose hac dicere .atque Montani spiritus furore percitus visus est effutire. nam etsi in aliorum temporum ieiuniis id, ut aliis in locis, Romae obseruaretur:in Quadragesima tamen nonnisi vespere ieiunia solui consueuerant quam quidem consuetudinem antiquitus obseruatam tradunt hid qui Eccles asicas obseruationes quae Romae potissimum seruarentur, suis scriptis memoris commendarunt. Rursum ne quis putet Dei Ecclesiam ieiunando bis in hebdomada Pharisaeos esse imitatam, uorum erat institutum.ut ieiunarent bis in sabbator nam
quod & superius cum de illis actum est diximus alii illi ieiunabant diebus, nimirum secunda quinta die;quod non tantum apud Clementem ς legitur, sed & Epiphanius L idem attestatur. Manichaei etiam g duos dies hebdomadae,nempe quem dicunt solis,N qui sequitur Lunae, ieii nandos susceperant. sed vetus est illa quaestio, te qua ut tradit Hieronymus h ad Lucinium seribens Hippolytus in martyr,& alii nobiles scriptores commentarios edidere: Cur Romae,ac nonnullis aliis in locis Oe cidentalis Ecclesiae, sceptus additu'. his est dies sabbati ieiunandus; cum idem ieiunium Orietatis Ecclesia execrata esse videatur ab ipsis rerum Christianam primordiis λNam ut vidimus)lgnutius ad Philippenses scribens haec ait. Si quis Dominicam diem,au sabbatum uno excepto ieiunarit,hie Christi intersector est. J Rursus etiam est de eadem te Apostolicus dictus , c non in haec verba Si quis clericus Dominicum diem aut sabbatum uno solo dempto ieiunare deprehendatur:deponitor: sin autem laicus; a communione deiicitor. J eadem & apud Clementem i, In quoque canon quidam, sed suppostus sextae Synodo, quo etiam ab Ecclesia Romana proscriptum dicitur ieiunium sabbati; sed de impostura illa suo loco susus dicturi sumus. Cur vero tanti criminis reus constituatur ex sententia ignari,qui die Dominico vel sa bbato ieiunas sit,diligenter causa pervestiganda est. par quidem ratio in v triique, licet ex causa diuersa prouonat. Nam haeretici de quibus nuper diximus,qui Christi resurrectione nestabat, cu Christiani ea potissiminum die gauderent ips in maerore eadem diem ieiunantes ducebant. Alii veroalui DeuHebraeorum orbis conditorem & testis auctorem malum esse, Christumq.ad eum destruendum rivenisse dicebant:quod ille quieuis et die septima,& in eius honorem Iudaei sabbatum diem cole- Urent, ipsi in eius contumeliam eadem die sabbati ieiuliabat. Horimr origo a Simone mago sniel exorta,in Menadrum,satuminum, Basilidem, Cherinthum atque Carpocratem est in seliciter is pagata; testatur hie de his omnibus Irena iis η, sed latius Epiphanius', & alii plures. Vixerist omnes hi eiusdem Ignatii teporibus,qui suis scriptis eosdem est insectatus,sidelesq. ut ab his cauerent,& ne, scut hi sabbato ieiunarent admonuit. Horum impietatis Ita res factus est Ccrdon petii Marcion successit.Quorum omnium licet essentu ueta circa rectanisdem errores:in eam tamen sententiam aeque omnes conspirariant,ut Deum quem dicebant auctorem mundi tradcrent esse malum,& quod ad hae partem spectabat,in eius leni Dei contumeliam sabbato ieiunarent. Nam de Marcione Me memoriae prodidit Epiphanius a sabbatum vero ieiunat ob hae causam: Quoniam Dei, inquiunt, ludaeoru inest requaes, qui mundum secit, & in septima die quieuiti nos ieiunamus hanc, ut neo cium Dei sudaeorum saciamus.J haec ex ipsorum verbis recitat Epipha Inius de causa eius diei suscepti ieiunii ex quibus etiam ceteronim, qui eadem de Dco Hebrao ruin sentiebant proditur eiusde ratio instituti. Vnde δ. manifesta certa .redditur causa cur Orthodoxi Orientales,mnes quos ea inualescebat haresis,a sabbati ieiunio temperarct,di cur illudi si
Ignatius tantopere execraretur.
At in eorumdem haereticorum detestationem, non tantum illud penes eos introductum fuit, vi diem sabbati absque ieiunio ducerent, sed etiam ut magna cum hilaritate transigerent,sacros' que conuentus perinde ac ipsa die Dominica haberent. Sunt de eiusmodi institutione complura antiquorum testimonia:& ut incipiamus a Clemente,cuius nomine inscriptum volumcn de costitutionibus Apostolicis e Graecorum profluxisse mittibus,qui aceti rate per exeri non inscias ieriti hic apud ipsum leguntur : Sabbatum,& Dominicum diem sessum agunus:quoniana illud nati arae conditx est monumentum,hie resurrectionis. Vnum autem sabbatum seruandum nobis est toto anno,quod pertinet ad Sepulturam Domini in qua ieiunare oportet,non fessum agerea haec ibi. Eadem complures alii inam id Socrates his verbis confirmat, Cum inquit, staculuso septimans occurrebat, videlicet sabbatum di dies Donunicus, in quibus conuentus in ecclesiis heri solent,
482쪽
Α ri solent, Sec.J sed longe ante Gregoritis Nus senus in ea oratione quam habuit aduersus eos qui aegre serunt reprehensiones ,haec eadem in hunc serme modum: Quibus oculis vides diem Domi-rucum qui despicatus es sabbatum An nescis quod hi dies fratres suntλQuod si alterum probro . . . . affeceris, alterum offendis.JEt Anastasius Nicaeniis': Sabbatum, inquit,& dies Dominicus sunt, P. c. ζ'
dies sancti & festi, neque licet in eis ieiunared Sie igitur cum eam diem haeretiei Vt Vidimus λω ''i' ' yy
tumeliis alacerent,quod Deus Hebraeorum,quem malum dicebant,cum mundum creasset,quieuisset: contraria ratione Catholici,non Iudaizantes quidem, sed ut Deum patrem omnium creatorem cani de terrae,solemni ut par erat celebritate veneraretur,debiti'. lato numini obsequiis
colerent,in eius honorem sabbatum,no secus ad Dominicum diem in Christi Redemptoris gloriam, lebrandum esse duxerunt:& sicut nefas ducebant die Dominica ieiunare,ita etiam sabbato,quod celebris dies esset, execrandum plane esse putabant. Sed id pie quidem,religioseq. non au hiem ut dictum est Iudaice,qiiod faciebant ut scribit Eusebius V Ebionaei.
At cum haec seruarentur in oriente;quaenam causa sit biit, ut in Occidente ac potissimum Ro- CCIIII. Fideles sabbato ieiunarent Sed quaenain a non ullis allatae sint causae, primum omnium in me e Aug.epist. 6.n dium afferamus. Augustinus scribes ad Casulanum haec ait: Est quidem di haec opinio plurimo cur cruentarum,quamuis perhibeant esse falsam plerique Romani, quod Apostolus Petrus cum Simone ma les ιeium. go die Dominico certaturus, propter ipsum magnae tentationis periculum, pridie cum eiusdem sceperint vici Vrbis Ecclesia ieiunaverit,& consecuto tam prospero ac gloriolo successu, eumdem morem te- Sabbat nuerit; eiimq. imitatae sunt nonnullae Occidentales Ecclesiae. t haec Augustinus eademq.causam affert Cassianus d. Alia rursus causa redditur ab Innocentio ς Romano Pontifice in ea quam ad ηDecentium Eugubinum Episcopum scribit epistola: Sabbato, inquit eiunanduiri esse,ratio eui eli inoe epist..dentis inra demonstrat. Nam si diem Dominicum ob venerabilem resurrectionem Domini no- Ω.cap. . ' stri Iesu Chri itino solum in Pascha celebramus, veriam etiam per singulos circulos hebdomada ' 'rum ipsius diei imasinem se ueniamus:ac si sexta seria propter passionem Domini ieiunamus, sabbatum praetermittere non debemus quod inter militiam atque Iaetitiam temporis illius vide tur in esu se m. Nam utique constat Apostolos biduo isto de in maerore fuisse,& propter metum Iudaeorum se occuluisse: quini utique nota dubium est, in tantum eos ieiunaste biduo memorato, ut ' . traditio Ecclesiae habeat, isto biduo sacramenta penitus non celebrari.quae utique sorma per sine .gulas tenenda est hebdomadas, propter id,quod commemoratio diei illius semper est celebran- . ἐκ
da .l haec Innocentius quibus non solum Romanae Ecclesiae rationabilis consuetudo probatur, sed di orientalis Eccesiae usu rituq. redditur magis magisq. ficinata. Nam si dicta ex causa quod sub Ratio tet- latus est Monsus, Orientales itidem ut dictum est) sabbato maioris hebdomadae ieiunare soliti sabbM siqntiquaenam adduci hac ex parte potest ratio diuersitatis, s eiusdem hebdomadae per singulas se a. quentes cuiusque mensis septimanas Quinquagesima tantum excepta eadem ieiunia quartae α sextae seriae reuoluerentur,sabbati vero nequaO Unde & Innocentius uite subdit: Qd si putat semel atque uno abbato ieiunandum:ergo & Dominica, & sexta seria semel in Pascha erit utique celebrandum. Si autem Dominici diei,& sextae serie per singulas hebdomadas reparata imago est;dementis est bidui agere consuetudinem, sabbato praetermisso,ciam non disparem habeat causam, a sexta videlicet seria in qua Dominus passus est,quando de ad inferos nitivi tertia die resurpens redderet laetitiam post biduanam tristitiam praecedentem. Non ergo nos negamus sexta ferra ieiunandum; sed dicimus ti sabbato hoc agendum quia ambo dies tristitiam A postolis, delus qui Christum secuti suntonduxeruntii hucusque de ratione ieiunii die sabbati Innocentius rex quibus patentis mendacii Socrates redarguitur dum est, Romae in alaadragesina ieiunare em. HIULsolitos Fideles, sabbato excepto atque Dominica. Sed sicut ea die ieiunare Fideles Romae consue s uerant, ita nefas ducebant eam seriare diem, ne quid cum Iudaeis hac ex parte commune habere viderentur: sati'. Christianae religioni consultum visum, si quod Testamentum,ceteraq.mysteria trassata essent,) mutaret etiam sabbatum in Dominicam cum ea potissimum dies tot tanti'. esset cumulata sacramentis de qua trasatione haec Tertullianus g in Apologetico: AEque si diem g Te l. iu A- Solis laetitia indulgemus,alia longe ratione quam religione Solis; secundo loco ab eis sumus,qui eviri ' si diem Solis otio & victui decernunt,exorbitantes & ibi in Iudaico more, que ignorant. Jhaec ipse. His sic se habentibus, non est quod quis calumniam facere possit, si in sugillatione dictarum haeresum,non aeque ac orientalis, occidentalis Ecclesia seriaret diem sabbati, sed ieiunarcimam CCU. tum quod illae in ipsorum regionibus obortae essent haereses,atque potissimum coaluissent, magis consuetudo necessarium illi eius antidoti remedium videret uritum etiam quod dum illorum haeresin ca r clesiarum sem, tione improbasse, alia tamen ex parte Ebionris fauisse ipsa occidentalis Ecclesia visa esset: nam uanda. echi pariter colebant diem sabbatum atque Dominicum, ut de eis scribit Eusebius ih. Est deletu li Euseb. hissili. o nio sabbati canon Concilii Eliberini , & alius Agathensis λ, ac pleraque alia testimonia sanctorum Patrum. Non enim Romana tantum ac eidem propinquae Ecclesiae idipsunt de ieiunio Iaz' k ἰδ' - α abbati seruare solitae erant, sed & remotae etiam, ut trinit Hieronymus i scribens ad Augustinu. k Coo Ahi
In Africa enim apud nonnullas Ecclesias,& inter alias Hipponensem eamden consuetudinem. ta a viguisse, ex his quae Augustinus m scribit, satis perspectum habetur At praeter antiquiores, illos, i Ha pist 'et. qui eode argumento tractationes memoriae madavere,quae&excidissienoscuntur, Hieronymus ζ' hvsv c μ' & Ausustinus cum de ea quaestione consulerentur,in eamdem pariter conspirantes senten- άtiam, cuiusque Ecclesiae consuetudinem seruandam esse scripseruntiquod & Ambrosius S. Moni- o Authysi ει cae eadem quaerenti eque respondit P. Abundet igitur .quod ait Hieronymus q in his una- mis. quaeque prouincia in sensu suo;& praecepta maiorum aeges Apostolicas arbitretur.At de ieiunio p Augsi λεβ.
sabbati satis. σέ vriam de aliis quoque ieiuniis, quae institutione Apostolica in Ecclesiam sunt dilapsa, breuiore sit .
ita illiamus oraxiovcm. ipsa quidem quatuor anili temporum ieiunia,quae in Ecclesia seruari s ' ' MIent, ex
483쪽
1 iis, tum Da lant,ex Apostolica institutione sumpsisse principium,S. Leo absque ulla dubitatione co firmati no sitio, i myc γε autem a Cialislo Papa,ut alii tradiderunt: nam ipse si qua delus scripsit, edito decreto firmauitqex λι. uti a maioribus ex traditione Perceperat. Leo igitur poli repetita eius origine,dei eiusdem obserua-he A, loli tionis asteri rationem, haec ait 'et Ideo enim ipsa continentiae obseruantia quatuor est assignata .a temporibus,ut in id ipsit in totius anni redeunte decursit,cognosceremus, nos indesineter purifica- . Lin iri iesum ti bus indistere.JAt licet nonnihil cum legalibus videantur haec ieiunia habere commune: tamε mens septimi eorum quae ad optimos mores instituendos pertinere visa ellent, nonnulla iure laudabiliterque eri m9 se mutuatos Apostolos, idem testatur sic dicens hi Apostolica instituti dilectissimi, quae Domih Lm in helv nil in Iesum Christum ad hoc venisse in hunc mundum nouerat, ut legem non solueret, ita veteris My restamenti sacramenta distinxit ut quaedam ex eis, sicut erant condata, Euangelicae eruditioni Psutura decerperetici quae dudum suerant consuetudinis Iudaicae, ferent obseruantiae Christiane. de inferius:Quod igitur,dilectissimi,ex veteris praedicatione doctrinae ad purificationem animarii corporumque nostrorum ieiuniit septimi mensis assumimus: non legalibus nos oneribus subiici. I., is i iuri mus, sed utilitatem continentiae,quae Christi Euangelio seruit, amplectimur. haec ipse:oui cum a--ic d cimi git de ieiunio decimi mensis,sortius eadem inculcat his verbis V: Non ideo negligendum est, za rde obseruantia veteris legis assumptum est ieiunium decimi mensis; tamquam hoc de illis sit, quε inter discretiones ciborum inter baptismatum disserentias,& oui uin pecudumque hostias esse desti erunt. Illa enim quae rerum suturarum figuras serebant, expletis quae significauere, finitii sunt. Iciuniorum vero utilitatem noui Testamenti gratia non remouit, di continentiam corpori atque animae semper pro suturam pia obseruatione suscepit.JAd haec ni tallimu0 Iudaeoria antiqua ieiunia Tertullianus 4 videtur alludere,dum est: Aspice
CVII. νεάφε 'ii' Iudaicos Fastos,& inuenies nihil uouum, si quae patribus sunt pracepta,oinnis deinceps poste m
silie reditaria religione custodit.JQuaenam essent autem horum ieiun iorum praescripta tem p ., idem Leo ς alibi declarat his verbis: Huius obseruantiae utilitas, dilectissimi, in Ecclesiasticis
r Zain tibi . . praecipue constituta ieiunijs,quae ex doctrina sancti Spiritus ita per totius anni circulum distri. Les, ta lilari. buta iunt, ut lex abstinentiae omnibus sit adscripta temporibus. Siquidem ieiunium vernuin Qua mens dragesima,aestiuuin in Pentecoste,autumnale in mense septimo, hiemale autem in hoc, qui est decimus,celebramus, intelligentes diuinis nihil vacuum esse pceptis. At duo priora apud Hebraeos alio erant distincta ordine:de quo ait Zacharias t: laec dicit Dominus exercituum. Ieiuniu quar ii,& ieiunium quinti,& ieiunium septimi, di ieiunium decimi erit domui Iudae in laudium te laeti iram, se in solemnitates praeclaras.J Eadem quatuor temporum ieiunia celebrari solita in Ecclesiar Athan. in Α- Orientali, Athanasius K satis monstrasse videtur,dum de aestiuo ieiunio tempore Pentecostes cepulta usa lebrari consueto meminit, dicens: In hebdomade s quidem post sacram Pentecosten populus, c-i ' pletis ieiuniis,ad orandum ad coemeteriuin abiit.J CC VIII. Praeter haec omnia antiquissimus mos in Ecclesia inoleuit,ut siue cum ab Episcopis essent Collo, uia a bi Cilia celebrada,si lac cum aliqua urgens amictio immineret, vel alia aliquo modo opportunitas potia, visopo stularet, Vnu'tiisque Episcopiis suo populo peculiaria quaedam ex animi arbitrio indiceret obseestim Laeliis uanda ieiunia. Est egregium de ea re monimetiim ut praetermittamus canones de his stantios, Schi,. exempla quam plurima)apud Tertulli munii :agens enim contra Psychicos,ac proinde aduertus h remit l. ,dia Catholicos,qui Catholicae Ecclesiae mores essent, his verbis significat: Bene autem , quod de Epiaue s. P0 eo. scopi uniuertae plebi mandare ieiunia assolentinon dico de industria stipium conferendarii, ut v strae capture est; sed interdit de ex aliqua solicitudinis Ecclesiasticς causa. Itaque si de ex edicto hominis,de in unum omnes τα - σιλαν agitatis:quomodo in nobas ipsam quoque unitatem ieiu- nationum de xerophagiarum de stationum denotatisλJdo paulo post: Aguntur praecepta per Grin secias illas eertis in locis Concilia ex uniuersis Ecclesiis,per qliae Ze altiora quaeque in commune tractantur,& insa repraesentatio totius nominis Christiani magna veneratione celebriatur. Et hoc qdienum fide auspicante congregari undique ad Christum. Vide qua bonum & quam iucundum habitare fratres in unum. hoc tit e fallere non facile nosti,nisi quo tempore cum compluribus cc nas. Conuentus autem illi stationibus prius de ieiunationibus operati dolere cum dolentibus, Zeita demum gaudere cum gaudentibus noritiata hucusque Tertullianus, cum eo exemplo noua a Montano constituta ieiunia validare conatur: sed de illis nos fusius suo loco a mus. Porro quod ad haee per homines indicta ieiunia speetat,quantum illis Deus fauere visus sit, ut etiam miracul Irea. lib. I. ea. Iis maximis editis comprobarit, testis est Irenuus dum de haereticis,quiniimquam quid simi
le facere potueruntihaec ait: Nec enim caecis possunt donare visum, que turdis auditum, neo: omnes daemones effugare, praeter eos qui ab ipsis immittiantur si tamen ει hoc faciunt neque cebiles,aut elandos,atit paralyticos curare, vel alia quadam parte corporis vexatos Quemadmodum saepe euenit fieri secundum corporalem infirmitatem vel earum quae a foris accidunt infirmitatu n. bonas valetudines restaurare:tantum absunt ab eo ut mortuum excitent,q irem ad modun a Dominus excitauit, de Apostoli perorationem; Ze in fraternitate saepissime propter aliquid necessarium, ea quae est in quoque loco Ecclesia uniuersa postulante, per ieiunium de si pplicationem multam reuersus est spiritus mortuo, de donatus est homo orationibus sanctorum. haec ille. Atque satis de antiquis ieiuniis Ecclesiasticis occasione delectus ciboru,cuius ut vidimus in Paulus meminit scribens ad Timotheum.Sed iam pauca reliqua,quae a Paulo hoc eodem anno sunt gesta, de a Luca coscripta, suo ordine reseramus.
CC IX. Cum igitur Paulus magnam huius anni partem insumpsisset in Macedonia, illas confirmans, Actio. Ecclesias: quid egerit post haec. Lucas in Actis declarat his verbis: Cum autem pertransit pa Nau M Ucuit res illas, quacedonia Icilicet. de exhortatus eos fuisset multo sermone, venit in Graeciam i non qui- η Greciam. dein pedestri itinere, sed usus nauigatione. Nam per AEgeum mare Cycladas ad naui alas,Perue
nit Cretam, illicque ad eam curandam Ecclesiam reliquit Titum discipulum amatillimum. Id
484쪽
quidem ex epistola eiusdem Pauli ad Titum satis colligitur,dum ait: Huius rei gratia reliqui . xii. te Cret ut ea quae desunt corrigas, Sc constituas per ciuitates eresbyteros.JQuomodo aute scripta ad eum epistola ipsum in Graeciam aduocauerit,dicemus suo loco, sequenti anno. Finis iam esto narrationi rerum gestarum praesentis anni,quo ut vidimus) Paulus recedens Epheso, abiit in Macedoniam,ac tandem in Graeciam, scripsitque diuersis temporibus primam epistolam ad Corinthio ac aliam itidem primam ad Timotheum. Quod pertinet ad res Romanas: hoc eodem anno h Nero Imp. Britannicum Caesarem Claudii ex Messalina filium veneno sustulit, simulque ad omnem saeuitiam atque libidinem animu ha- boenus continentem prostituit: sed hῖς pluribus Ethnici historici tractam. UCCX.
ANno iam adueniente Christi quinquagesiuia clauo, Q. Volusio 3e P. Cornelio Scipione Coss. Paulus Apostolus cum vidietiam est ex Luca d) anno superiori peruenisset ex insula Creta in Graeciam, iamque aditum sibi pararet, i Euangelium praedicaret ceteris gentibus, qvsque ad Illyricum interiacent; Titum,quem Cretae reliquerat, scripta ad eum epistola, ut Nico. polim quamcitisti me se conserret admonuit,dicens Cum misero ad te Artemam, aut Tychicum sellina ad me venire Nicopolim ibi enim statui hiemare. J est haec ei uitas iuxta sinum Ambracium posita in prouincia Acarnaniae,qua terminatur Epirus, a Graecia per Acheloum flumen diuisa Cum igitur Titum iubeat venire Nicopolun putarunt nonnulli, ibidem loci datam suisse dictam ad Titum epistolam. verum cum in ea dicat Apostolia subi statui hiemaret nondum eo peruenis e plane declarat. Sed ut de his sustus agamus: auod ad Titum pertinet ad que Paulus e Graecia scribit epistolani sui se ipsum ab eo ordinatum Cretensem Episcopum,inc sessi, est apud omnes, licet alii senserint non Cretae solum,sed de aliarum eiusdem pelagi adiacentium insularum il-C Ii esse curam ab Apostolo demandatam:quin de eiusdem Pauli t testimonio compertum habet, postea re in Dalmatiam Euangelii causa prosectum esse. Est eius epistolae talis inscriptio: Paulus
seruus Dei, Apostolus autem Iesu Christi, Sec.JSicut Apostolorum res gestas, ita de in scribendo morem obseruare, nostrarum partium este ducimus . Honoris quidem titulum esse Apostolatum , 5e qui primum in Ecclesiastica hierarchia sibi vendicet locum .eiusdem testificatione g expressum habetur. At licet alibi se abortivum dicati de indi tum hoc h nomine: tamen in scribendis litteris eo utitur honoris titulo, non quideare antiae lastu, sed ordine atque decentia muneris:adeo ut cum opus suerit, illum ipsum gloriae titulum non tam gloriose qua libere consueuerit ostentare; ut cum ad Corinthios i lambens, ait: An non sum Apostolus de ad Timotheum : Postiis sum ego praedicator, de Apostolus veritatem dico,non mentior doctor Gentium in fide de veritate.J Vnde S: S. H ieronymus in hune lo- eum Ouod Pauluς ait Apostolus Iesu Christi tale mihi videtur,quasi dixisseti Praefectus praetorio Auffusti Caesaris, Magister exercitus Tiberii Imp.Jα infra:Grandein, inquit, inter Christianos sit bi vendicans dignitatem Apostolorum se Christi titulo praenotauit,ut ex ipsa lecturos nominis au D ctoritate deterreret: indicans es qui Christo crederent,debere esse sibi subiectos.Jhaec H ieronymus Ceterum ne in his multum immoreri consueuisse maiores nostros non tantum ex munere debitis uti titulis sed eosdem aliis impartiendo suisse copiosissimos, unum de ignatio testimonium satis superuire poterit admonere:qui ad Heronem diaconum scribens,sic exorditur Φ: Ignatius, oui 3d Theophorus, a Deo honorato, exoptatissimo ornatissim'.Christo sp rituque pleno germano filio in fide de charitate Heroni diacono Christi famulo Dei. hie sane Catholicorii mos fuit. At quid haeretici Audi Chrysbstoinum mi Vt diabolus,ita inquit etiam quilibet facit haereticus vehementisimus in tempore persecutionis loquens cum Pontificemec eum vocat Potificem, nec Archiepiscopum, nec Religiosissimum, nec Sanctum. Sed quid Reueretia tua,Sapientia tua, P dentia tua, Iustitia tua, de nomina illi adducit communia. eius negans auctoritatem. Diabolus hoc tune secit in Deo. haec ille. . . , - rscribens isti tur Paulus ad Titum, illud primum admonuit, cuius rei causa eum reliquisset Cretem imirum,ut quae essent corrigenda, rrigeret, constititeretque per ciuitates presbyteros. Quales vero esse deberent,qui diuitatibus preticiendi essent sacerdotes, his verbis relut quibusdam cor loribus dimens ait Si quis sine crimine est,unius uxoris vir,filios habens fideles,nqn in accusatione luxuriae,aut non subditos. Oportet enim Episcopum fine crimine esse, sicut Dei dispensatorem,non superbum,dec. Cum ergo quales esse deberent presbuteri, qui pmficiendi essent per ciuitates, describat, moxque eosdem Episcopos nominet; inde Ioannes Chrysostomus in eam sententiam adductus est, ut existimaret, non communes qu'sque presbyteros, sed Epi- odos ab eo diuersis ciuitatibus instituendos. Paulum Tito mandasse. Eadem occasione Hiexmvmus P eius sententiae firmus assertor fuisse videtur, ut olini hix coalescentis Ecclesiae primis exordiis, idem esset presbyter qui de Episcopus, de consuetudine potius quam Dominica institutione tactum,ut presbyteris praeessent Episcopi. Vtatur ad eamdem rem probandam eiusdem ad Titum Pauli testinionio necnon ia epistolae ad Philippenses,ubi cum in eius inscriptione
dicit Paulus de Timotheus serui Iesu Christi,omnibus sanctis in Christo Iesu, qui sunt Philippis cum Episcopis Se diaconisJper Episcopos signifieam voluisse presbyteros' messe putauit: ι- doquide vitia in ciuitate Episcopum eise oportuit, Sc non plures. Sic et de in Actis, cu Paulus ali cultur presbyteros Eplaesinae Ecclesiae. Osdςm appellat Episcopos,dicens ': Attendate vobis deu i in . Eisu. ι . i. Ia Vmuer
p Hier. in epist. ad Titi cap. i.&ad euavium epist. as.
485쪽
uniuerso gregi, in quo vos Spiritus cinctus posuit Episcopos pascere Ecclesiain Dei. J Ad hue- λtiam adducitur, quod idem Paulus scribens ad Timotheum cum instruxisset Episcopos, ad diaconos transit presbyteris praetermissis, quasi illos cum Episcopis coii preliens esse volueriti., sicut etiam cum inferius eumdem alloquens ait ': Noli ire gligere gratiarn,quae in te est,quaedata est tibi per impositionem manus in presbyterii iacmpe Episcoporum presbyteros dicens Epi-e Hiis Gist. 1 . st p0 , lli ruin Vt idem profitetur Hieronymus scribens ad Euagrium eii muneris odii in1. - ' re, non autem presbyaerorum. His additur,quod&Petriis i di Ioannes V cii messent Apolloli. . se ipsos tamen preSbyteros nominant. Haec cum pluribus in locis L itemque susius idem auctor
uellerentur,ad unum omnem licitudinem esse delatam. Sicut ergo presbyteri sciunt se ex cona τι i. suetudine Ecclesiae,ei qui sibi praepostus fuerit,esse subiectos: ita Episcopi nouerint, se magis con .suetudine quam dispositionis Dominicae veritate presbyteris esse maiores, di in commune ha- Φbere Ecclesiam regere, imitantes Moysen, qui eum habuerit in potestate solus praeesse populo lsrael, septuaginta legit,cum quibus populia iudiearet.Jhaec ille; qui id ipsum habet in epistola ad Euagrium,astirmans nimirum, occasone schismatis tollendi atque vitandi,institutum esse, vi uni ex presbyteris omnes parerent,quem Episcopum nominarent. iiii. Arripuerunt autem ex his male acceptis occasionem Nouatores, ut Episcopalem dianitatem is ἡνuis O dicerent mala ex causa in Ecclesiam irrepsisse. N non a Christo fuisse institutam . Cum igitur vel ν . Θ, tivi vaa hierarchicum ordinem in Ecclesa conentur euertere rex instituto necessitas nobis incum,u l. . qui bi attentius, sed tamen quantum breuiter possumus,disseramus. Sed illud in primis ilicia, b, ἡ, .' nendum esse putamus,inconsulte nimis esse locutos,ac prorsus hallucinatos h, qui hac ex partei, sudiui ,h Hieronymo aliisque grauissimis Ecclesae Catholicae Patribus adeo temere Aeriam sinum impinti =ba hi est gere non sunt veriti. Aerius enim haeresarcha ut de eo tradit Epiphanius ' homo procax, qire ., Miehaelem non potuerit creari Epistorus, sed presbyter semel ordinatus, semper in ea sunctione permanse-Medini in lib de rit,dieere non est veritus nihJl prorsus inter Episcopum ac presbyterum interesse.Sed quam im-ι ghi s. sita est pi dunta 'impie cogantur Hieronymus, Ambrosius, Augustinus,& Ioannes Chri stomus kt ' ,. praetermittamus ceteros eadem cum his sentientes dictae hares inuiti licet ac saepius recia mantes adstipulari,apud aritium lectorem iudicium est At videamus primum quid Aerius diceret: Erat inquit Epiphani uso ipsi sermo furiosus magis quam hilarianae conditionis, di dicebat: Quid est Epistopus ad presbyterii nihil distere hic ab illo:unus enim est ordo, di unus inquit hon Oi,& una dignitas. imponit manus Epistopus ita etiam presbyterilauacrum dat Episcopus, milia ter & presbyter. dispensationem cultus diuini facit spiseopus,& presbyter similiteri sidet spi- Opus in throno.sedet etiam presbyter. haec de Aeria hares Epiphannis a qua Hieronymus quatum abhorreat, sua ipsius scripta testantur. v. Ipse igitur in primis in eadem quam ad Euagrium x seripsi epistola, certe quidem longe 1 1 Mia maiori dignitate sublimem,etiam tu sedendo, isse spiseopum, ampliorique auctum officio initi ictepist. asc manus impositione , ut ipsus tantum non presbyteri esset id muneris,contra Aerii dogma egregie prostetur qui de sede sublimiori in primis haec ait. Nam di Alexandriae a Marco Lu
o .- , .n , Hyης ad Heraclam di Dionysium Episeopos, presbyteri semper unum ex se electum, iiii, ρ.bis, , , ς ςςhi0xi gradu collocatum, Episcopum notarinant:quomodo si exercitus imperatorem faciat. J, ό, .. u. y manus ver 'sa postione sic excipit:Quid enim facit excepta ordinatione, Episcopus.quod I 1 r,ibi . h. iat styxςx non iactaui At quanta haec est differentia Audispi plianium h Dicite, inquitapium ui, , . scopulia S preSbyterum aequalem elle quomodo erit possi DileλΓpiscoporum enim ordo, patrum generator est;patres inim generat Ecclesia .presbyterorum ver non potes generare patres, per lauacri regenerationem generat filios Ecclesia1,notriamen patres,aut doctores. Et quomodo possbile erat presbyterum constituere non habentem manuum impositionem ad eligendum, aut dicere ipsum aequalem esse Episcopoὸ thaee ille. Agens item San. Hieronymus tontra Luciferianos, concessam esse etiam eam manus impositionem Episcopis dicit,negatamque presbyteris , qua baptizati reciperent Spiritum sanctum:ait enim : Non quidem abnuo est. Ecclesiariam consuetudinem, ut ad eos qui longe in minoribus urbibus per presbyteros de diaconos baptinati sunt, Episcopus ad imiocationem sancti Spiritus manum impositurus exeurrat.JI paulo post: Quod si hoc loco quaeris auare in Ecclesia baptitatus uri si per manus Episcopi non accipiat Spiritum sanctuin quem nos asserimus in vero baptisnare tribui λ Disce hane obseruationem ex ea aues ritate uescendere quod post ascensum Domini spiritus sanctus ad Amsolos descendit. J ac de- sintque: Ecclesiae salus in sim mi sacerdotii dignitate pendet:eui s non exors quaedam, di ab hominibus eminens detur potestas. tot in Ecclesa e cientur schiserata ; quot sacerdotes . Inde eu nit ut sine charismate,& Episcopi iussione neque presbyter neque diaconus ius habeant ba-- a phil ;h, ptizandi . J hucusque Hieronymus rinii & in citata superius epistola ad Euagrium W,ti ad Giso. g. inso. Nemcianum R, sicut ab Aaron ceteri disserebant sacerdotes, ita in Ecclesia eodem gradu abn i Ad Nepotis- Episcopis disserre presbyteros,firmiter asseuerat. Haec quidem quantum impugnent Aerium,ne
vi. Sed quod negaretur presbyteris, Episeopis vero concessum esset ut aliam ingrediamur dii serere Fntrouersaeia numquid hoc post oborta in Ecclesia schismata ortum habuerit,ut Hieronyn sat Dia s. inus v rbis videtur asserere Q:iod postea unus electus est qui ceteris praei onati ir, in schisma-
tis remedium factum est: ne unusquisque ad se trahens, Ecclesiam Christ i rumperes vel cum alio Mi. in Egist. ' ait: idem presbyter quod Epistopus:&antequa diaboli instinciu studia in religione serti,
ta diceretur in popi: lis; Ego sum Pauli, ego Apollo,ego vero Ceplo; cui presbyterorum consilio
486쪽
A Ecclesiae gubernabanturi an potitis olim ipso initio nascentis Ecclesiae ante aliquam dissensionem
conflatam haec fuerintab Apostolis obseruata, diligenter est exquirendum. Qua in re non alium in praesentiarum aduersus Hieronymum valentiorem auctorem,sortiorenique testem, quam irsii in sibi Hieronymum obiicere possumus; tui eodem commentario aducrsus Luciferianos coii- stripto aperte denioni irat, manuum impolitionem concessam Episcopis,presbyteris vero inte dieram, non factum ei te poli exorta schismata in Ecclesia: sed .quod ait: Disce hanc obteruatione ex ea auctoritate descendere,quod poli ascensit in Domini Spiritus sanctus ad Apostolos descendi taleaque ratione quantumlibet a Philippo baptizati essent Samaritani, tamen ad imponendam seper eos manum,ut acciperent Spirituali ianctum, missos esse ut Acta declarant Petrum atq; a Q. t. Ioannem,quod Apoliolorum tantummodo hoc esset munus. No ergo post orta schismata, sed statim ipsa prima Ecelestiae aetate his esse seruata, eiusdem Hieronymi testimonio confirmatur. Sed in haec in suo, an id ipsum ab hominibus laetum sit, an vero institutione diuina fuerit ordi vii. natam:& verum ne iit quod ibidem Hieronymus affirmare videturae x Ecclesiae consitetudine potius quam dispositione diuina tuisse introductu,ut presbyteris Episcopi praeessen si ac ratius 3 Pervectigandum . nam haec ipse ait h: Sicut ergo presbyteri sciunt se ex Ecclesiet consuetudine ei, b Hier.in via qui tibi praepositus fueritasse subiectos: ita Episcopi nouerint se magis consuetudine quam dispo λψτη- p siti S Dominicae veritate presbyteris esse maiore di in commune debere Ecclesiam regere. lhaec Haeronymus. Sed cum iam tertiam hanc aggredimur quaestionem,illud in primis nobis est Pquirendummumquid ut Episcopus in Eccles a praesit, aliunde quam e diuina institiitione manarit. ac deinde luid de hac re vere Hieronymus senserat,quove sensu eius sint verba accipienda, si, mulinspicienduin . Sed prestat ut de his singulis eiusdem Hieronymi rogemus sententia: ut hac ratione non tantum veritati consultum sit, sed sensum germanum verborum eius facilius assequetes, ipsum omiu ex parte calumnia liberemus. Certe quidem de Episeopatus origine & dignitate Episcopi sue- qui lieni erit,'non temet suis ipse scriptis testatum reliquit. In eadem in priniis epistola ad Eua- cessores se pogrium scripta, de Episcopis duin loquitur, omnes Apostolorum succes res este confirmat. & polorum. Ad Marcellam si scribens Apud nos, inquit,Apostolorum locum Episcopi tenent.le dem in Mi- e Hier ust ες chaeam L Mihique in locis: ut ad Heliodorum i cum scribit,&de Episcopis loquitum Absit,in ui ..., qui vide his quicquam linistrum loquar aut Apostolico gradui si iccedetes, Christi corpus sacro Mi s- Ore conticitant.jSi igiti irio Apostolorum successerunt Episcopi quod omni una Orthodoxorum si inmeaist. i. sententia receptum est eadem est origo di dignitas Episcopatus,quae est etiam Apostolatus: nam di hoc in saeculi magistratibus experimur, ut qui in locum alterius suilectus ell, idem cum illo dicatur deducere principium x potetiatem Hilio praedecesor est munere auctus,ac dignitate prelatus. At sicut in conflatio est aptia omnes,dignit atem Apollolicam esse a Christo Domino institiatam. id testantibus Euangeliitis: in illam Apostolis succedetes Episcopos ex eodem plane sonte fluxis se. cesssarioatarii iandum este,compertissimum cuique viileri potest. Ex his igitur pespicuu redditur ipso itidem H ieronymo saepius attest . inte, Episcopalem dignitatem non ab hominibus, vel cuius ius occasionis obortae consuetudine, sed ab ipso Domino Redemptore omnium lesu Christo, iplomet eam initituente malle.
Cum ergo de re ipsa conli et i esse recti:ns ab Apostolis ad inuentam, sed a Domino institu- VIII. tam:de nomine modo eritpervectigandii imam fuerit recens introductu:ac de imina inque sensum sint Hieronymi verba accieienda. Constat quidem diuinarum Scripturarum test ii 'lito APost in stili., latum esse nominatu ni Episcopatum:qtiodetii inscriptum erat in Psalmo g: Et Episcopatu eius FV accipiat alteri hoc ad ludae Apostolatum rese rendum esse, Petri Apostoli testificatione ratum habetur luin in ea comna fratrum sere ceut iura viginti ut habent Acta h) de sufficiendo aliquo in h.Aa. t. locum Iuste habuit concionem. Si igitur Mat thias in Iudae Episcopatum subrogatus est; plane costat, ipsum aeque elle dictum Episcopum, staut Apostolirin: sic etia di ceteros Apostolos, quod 'naestet Omnium dignitas atque potestas,us e apii rellatos Episcopos,ac tunc praesertim,cum ipsi alicuius ciuitatis Ecclesiam,ui qua functiones Epiu opales exercerent,gregisque Dominici curam agereti adimn iurandain susciperent. unde consta Leodem auctore Hieronymo Iacobum Aposto tum ita im poli passionem Domini esse or uirum Hierosiolymorum Episcopum. Transjt quiem in Ecclesiam cum sua significatione atque p roprietate vox Graeca, E aeri os: tali enim nomine ut auctor est Suidas dicebantur inspectores Scustodes,qii Athenienses in suae ditionis h Suid inhia. urbes ad statum rerum cognoscendum atque imili tuendum mittebant,quorum apud Graecos hi- - . . . storicos frequens meritio euria quos etiam, ni fallor, alludit Cicero,dum ait : Vult enim me Po- peius esse,quem tota haec Campaniata mari fima Ora habeat episcopum . haec ipse.& S. Augusti-E nus de Ciuitate M Dei illa Pauli explicans rema inii Episcopatum desiderat, bonum opus in Austia te desiderati Expotiere,inquit,voluit,quid sit EPiscopatus quia nomen est operis,non honoris: Grae- Dei lib. icum ei terum, atque inde ductum vocabul 1,quod ille qui praeficirur,eis quibus praeficitur super Dintendit,curam eorum scilicet gerens: π quippe, super, eiuraras vero, intentio est tergo ἰπia iuraro, si velimus Latine. superintendere,dicere possumus:vt intelligat non se esse Episcopum , qui praeesse
487쪽
eosdem appellat Episcopos,& aliis locis superius recitatis . Itemque quod Episcopi ex seniorum Αcollegio eligerentur; eosdem esse nominatos presbyteros, exha de qua agimus, Pauli ad Titum epistola patet. Sed quod spectat ad nomen presbyteri commune videtur olim suisse vocabulum tam Apostori' ς' p lis,quam ceteris inserioris ordinis sacerdotibus. De Apostolis quidem, iisdemque Episcopis, supe uti - rius dicium est pluribus testimoniis. Ceterum re ipsa distinctos finite omnino presbuteros ab i
sis Apostolis, Acta Apostolairum satis sit perque declarant,dum in eis legitur : Cum autem venissent Hierosolymam, suscepti sunt ab Ecclesia,& Ap Oitolis, de senioribus.Jac rursu nu Conue -
runt Apostoli, Ze seniores viciere de verbo hoc.laciteru Tuc placuit Apostolis, ac senioribus cuomni Ecclesia. JIn litteris item ab Apostolis ex Concilio Hierosolymitano Antiochiam missis hec habetur inscriptio: Apostoli,& seniores fratres his qui sunt Antiochiae de Syriae.Jeademque h itera alias. Porro quos seniores dicit eosdem simile presbyteros, non tantum n men sed de res ipsi demonstrat. Cum enim quod scribit idem Hieronymus in epistola ad Euagrium constet insitutiones Apostolicas sumptas de veteri Testamento;&quod Aaron Sc filii eius atque Leuitae in templo suerunt, hoe Episcopi,presbyteri, de diaconi essent in Ecclesia:sicut ergo cu Dominus septua- nginta tuos delegit disicipulos post Apollo los,Brmam illam repraesentasse visius est qua Moyses septuagintaduos iussu Domini leniores ut Numeri q liber habet elegit: ita etiam dictos septilagintaduos ς discipulos nominatos esse seniores,itemque presbyteros,ratio persiadet,quae Patrum omnium sententia rata habeturi omnibus a rinantibus eos quos vocamus presbyteros,illos esse,quos numero praescripto delectos, usus loquendi discipulos nominauit cum alioqui de Christiani omnes et Acta testantur discipuli dicerentur. At quemadmodum apud Iudaeos etiam Apollo lorum teporibus pristina illa vigebat consuetudo ut seniores una cum Principibus lacerdotu in Concilium comtenirent i, ac sentcntiain ropati dicerent quod multis in locis Euagelistis gaestatur)sie etiam ab Apostolis prunis illis temporibus esse seruatum constat,ut seniores etiam ad Cocilium admitterentur.
Cum istitur,quod ad iacerdotium spectat par esset Apostolorum eorumdemque Episcoporu, atque presdyterorum ordinatio nariterque idem cum illis in Concilio considerenticiunque communicatio nominum inter eos videre recte civia munis, dum Episcopi presbyteri atque hi E Oh II eri iis .ic copi dicerentur. factu inest quod ait Hieronymus h ut eo perienerante ordine.ante oborta schis eia Titie. i. mala communi presbyterorum consilio Ecclesiae gubernarentur. Postea vero illud euenisse sui Oce uone dit,cosuetudine potius qua dispositione Dominica in administrandis rebus Ecclesiasticis presbyschisena spre ter suisse subiectos Episcopis,quibus solis cessisset illarum cura pcipuamechresbyteri ampliusibyteri depres ad communem consumi in, in quo de his quae ad gubernationem Ecclesiae pertinentia retur, e
p. sent admissi, sed ill i soli qui ex collegio presbyterorum in Episcopos essent assumptu sicque iaci uest. vi qui in nonnullis aequales Episcopis esse viderentur potica illis in omnibus subiecta es ei ditatisque sufficere presbyteris visum est, si suis Episcopis assiderent conli Iiarii in Synodis quas usq; eorum in suis dioecesibus cogere consueuerit. Unde re Ignatius,' ad Trallianos cum de presbyteris loquitur: auid vero sacerdotii intest tuam lacer cetus consiliarii & assessoris Episcopii H igitur sensu,ne idein id se sibi contrarius saepe dicatur, Hieronymi eam accipienda tri esse sententiam, qua dicit, non inititutione Dominica, sed consuetudine factum ut Epita opi subiectos haberent presbyteros,omnes puto facile inrellistere. xii. Sed quando haec coepit se mari consuetudo certe Apostolam in temporibus , quorum etiamvsh λ i.Tic s. auctoritate firmat amam cum Paulus ν ad Timotheum,ui in diximus creatum suisse Episcopu 1, Ephesinu, scribens dicit: Adiaersus presbyteru accusatione noli recipere,nisi sub duo, .s aut tritates lib.Jplane satis euidenter demonstrat,Timothei Epi sini Episcopistissemirnus, presbyteros iudicare ac proinde illis o auctoritate ac dignitate praestitiise: Nam quod pax in parem imperiunon habeat. vulgatum est omnibus.qua ratione etiam in hac ipse equa agimus, epistola ad Titum quem diximus Cretensem fuisse Episcopuin, Paulus iplim admonet,ut conitituat per ciuitates presbyteros,quos ea ratione , quam superius diximus,alibi ap pel Iat Episcopos. Ignatius, uiriue, i. isis Apostolor si temporibus administrabat Ecclesia Antiochena non asilud scripst , quasi qetient ab b, in olso. Apostolis in Ecclesia ordinata: qui dum hierarchicum Ecclesiae Cathodicae ordinent: pe contine a morat presbyteros esse subiectos Episcopis, at, sique aliqua dubitatione testitur, ac in primis adi icta Fa. j. Tarsenses i hτc dicens: Presbyteri si ibiecti estote Episcopo,diaconi presbIteris popuIus presbyteris do diaconis.Qui hoc ordinis decorum serilauerint, pro eorum animabus libens animam meam commutauero, dc Dominus sit clam ipsis perpetuo. Jrursus ad Smyrnentes eadem incitans,
haec ait: Laici diaconis subi jetitur diaconi presbyteris, presbyteri Episcopo, Episco iis Christo. ut ipse Petri. haec ille, ubi ta superius Episcopum appellat Principem sacer tu ira, necq nicquam maius in Ecclesia Episcopo reperiri. lui de ea disti iacitone, qua dicitiomnes Episcopum sequimi ni ut Christus Patrem;& presbyterorum collegium, ut Apostolosi inagnam sane differentiam v-triusque status ac gradus fuisse demonstrat. Idemque in omnibus sere, quas scribit ad Ecclesias diuersas epistolas, ut Episcopo primam, inde presbyteris, demum diaconis obediant admonet; n Iunii Epist. i. cum lic scribit ad Trallianos ': Episcopo subiecti estis,vel ut Domino do paulo post di presb'teris subiecti estis,ut Christi Apostolis. ac rursus post ni ulta. Quid aliud est Episcopus, qx em is q ii omni principata & potestate superior est λ J de ad Philadelphiosi': Boniiunt,inquit, sacer μ' dotes, ae ferinonis minit cir melior autem est Ponti iv x. cita redita sunt sancta sanctorum , cui soli coxiii. mi fas mi secreta Dei.Jidem& superius eumdem ordinem hierarchium explicans, ut presbyterica eL i Q. Epist Po bellant, admonet. At his quid euidentius dici potest' parata . . Ex his chaide in satis perspicue demonstrati im est, Episcopos a Domino in Apostolis institutor, Gis. presbyteros itidem esse ab eo in septuagintaduobus discipulis ordinatos quom si aliqua ex parie auctori-
488쪽
---- - 37 A auctoritas in Ecclesiastica administratione videri possit fuisse contracta id Apostolorum temporibus de proinde ab ipsis Apos solis esse factum, atque a sanctissimis Patribus, ut ignatio S ceteris
aliis comprobatiuii: adeo ut nulla prorsus de illapio ab usu possit esse calumnia, nec de ablata aut diminuta auctoritate querela. Multa ad liaec etiam ex Patrum sententia & sacrorum Cociliorum decretis addenda fuissen sed quod ad historicam veritatem testandam, quam profitemur, haec satis esse putamus; breuitati consulentes olla libentius praetermittimus.
r Ruod vero Paulus monens Titum quales esse deberent qui in presbyteros seii Episcopos eli XIV.
2ndi essentataec ait : Si quis sine crimine est, unius uxoris vir, filios habens fideles,non in accu- 'tione luxuriae. cur non magis caelibe in eligendum praecipiat,qui nullam umquam uxorem habuerit, quam unius uxoris virum Sane quidem in Creta, de cuius Ecclesia agitur,nullum caelibe,
tiles.qui recenter Christo nomen dedissent. adultum hominem caelibem reperiri. quamobrem di B ad Timotheum Ephesiorum Episcopum scribens, hoc ipsiun monuit. Quod item de filiis admota δρ Vηψ φ net,ut qui ordinandus esset filios haberet fideles. non in accusatione luxuriae reo respectum videtur etiam Paulus scribὼis haec, habuisse,quod apud eosdem Cretenses mos turpissimus atque in P μιν De cνetensi Ecclem.
famissimus inolevisse imirum ut licite in pueros insanirent,quos etiam quantuitutis nobiles li- ρύς p
cebat rapere,& apud se amatorem ad duos menses retinere, & sic donatum muneribus remiti
re. Sed quod est deterius; haec non probro, quin potius laudi illis adscribebantur: adeo ut inquit idem Strabo)formosis & illustri genere ortis turpe esset nullum habere amatorem: moribusque hoc eorum imputari: haberique a cunctis in honore pueros raptos, ait, ut tam in consessu quam inambulando primarius illis locus tribueretur, splendidioriqire permitteretur uti veste ab amat Te donata. Haec quantumlibet obscoenistiina, referre licet non sine stomacho non m etini sinius: ut ex his tum sensus uerborum Pauli aperiretur; tum etiam,vi quantum putorem atque putredinem sal absterserit Apostolicum,mundo adeo necessarium antelligeretur. Paulus igitur,ut turpisii mos Cretensium mores Euangelica praedicatione succideret,eos ex xv. illis tantum mandat presbyteros ordinari, qui a tanto scelere abhorrentes, filios quod ait habe, C rent fidoles,non in accusatione luxuriae qui sicilicet suorum filiorum exemplo, quid ceteris faciendum ellat,non verbis tantum, sed facto facile suaderent. Tam prauis affectos moribus in officio contineri poste, haud res leuioris negotii videbaturiri merito antiquissimi poetarii in Epimenidis in eos illam sententiam regera&Cretenses semper mendaces malae bestiae, ventres pigri. Sed haec olim Cretenses main Evangelii postmodum exculta legibus, facta est Ecclesia Cretensium nobi sissima: ut quae non sicut ceterae orientales Ecclesiae diuersis lis resibus scedaretur, sed virgo multis saeculis illibata permanserit. Testantur id quidem Mammis Cortynae di ceteri Creteses Episcopi iis litteris,quas post Chalcedonense Concilium ad Leonem imperatorem scripserunt, his e T mo. verbis: Dicimus tranquillitati vel irae,quia ab initio totius lirreticae blasphemiae inexperta est vestra Creta,decem martyribus prouincialibus pastionis tempore deprecatibus Saluatorem Deli, ut libera a tentationibus haeretici semper ab aestu eorum prouincia seruaretur. J Agere praeterea con euisse in Creta nobiles Iudaeos, Iosephus historicus 4,qui inde sibi uxore accepit, affirmat. Sed hallucinatus prosecto est Comelius Tacitus , qui de ludaeorum agens originC,eosecreta δ roseph. in via descendisse testatus est dictosque Iudaeos,quasi Idaeos, ab Ida in Creta monte. Miratus sum, I ri- D morem alioqui inter Gentiles nobilem in rebus Iudaicis tantopere delirasse. Verum non ipse sin e Tine. Anna Lius, sed di complures alii Ethnicorum scriptorum de Iudaeis errore lapsi sunt; ut Strabo qui eos tex AEgyptiis tradidit esse Pgnatos; item l . Apion Alexadrinus,& alii,quos Ioseplius S darguit i bes .
Denique quotquot aliunde.quam ex sacris litteris, Iudaeoru in Originem sunt prosccuti, in ii axi- Apionalia.. mos esse lapsos errores, facile quis inueniet. Sed de his hactenus . .
Iam ad Pauli epistolam ad Titum scriptain, unde est digrella oratio, reuertamur. Qirod non tatum, cum ad eum scribit,ut in presbyterum eligendus,unius tantum sit uxoris vir,admonet,sed a XVI. Timotheo h ut dictum est id ipsum exposci hac quidem in re fuit quorumdam sententia Pau M 3 lum Apostolum sic ipsos admonuisse ordinare monogamos: ut polygamos, plures scilicet simul uxores habentes,exchideret. Sed quod pertinet ad Gentiles ad Christum conuerses. nec Creten'ses,nec Ephesios, hisque propinquos populos fuisse polyuamos, usquana inuenimus:Athenienses Gentiles tantum occasione exhaustae belli cladibus iuuentutis, polygamiana aliquando admisisse reperi, sta iudai Pε- mus,ceteros numquam. Nain & Euripides in Andromache haec habet Ο. Α γωκαλ, λοῖν γυναι- tnam: .i Quo 'N Iae, rkuit hoc est: Non enim decet, duabus mulieribus virum vitiun praeesse. J Verum T de Iudaeis non inficias imus,consueuisse his etiam temporibus aliquos ipserum plures simul habere potuisse uxores: Iosephusit enim id testatur, sic dicens: Mos enim nobis est Patrius, plures i tale Fh. tia i simul uxores habere.JSed & Iustinus martyr in dialogo cist Tryphone haec ait: Melius fuerit Dς lib. i .capit. Unos,quam insipientes & caecos Rabbinos vel ros sequi; qui sane ad hunc usque die ni &quatuor di quinque uxores habere unumque i iique vestrum permittunt:& siquis venustam inspiciens, ea expetierit; cutri Iacob,tum aliorum Patriarcharum facta commemorant; nihil iniqui agere talia
facientes alseuerant .lCeterum quantuin libet ad excludendos polygamos, Paula dixerimus monuisse ordinandos esse monogamos: no sic quidem id ab eo quis putet esse dictum, ut unius uxoris virum potius qua libem praeceperit ordinandum; sed quod non facile ut dictu es apud Gentiles, ludaeos ve proe et aetatis esset hominem reperiri,qui non esset coniugio obligat as. Quis enim tam obtus; metis poterit inani inu ducere, ut Paulus ad praecipua maxi inam l.Omnium Ecclesiasticam functu, ad ipsum inqua diui iussitnu sacerdoti uico iugatos magis quaen libes instituςrit eligendo , Amisi. iacis. Tm. I. Ii 3 cum
489쪽
cum alias admoneat , ne Deo militans implicet se negotiis saecularibusZquae quidem obligatus in ptiis,d msq.operant liberis procreandis di educandas,uitare non potui siet eodem ipso testante, atque dicente hi Tribulationem carnis habebunt huiusmodi. Si item eiusdem Pauli sentctia coniugium constat esse impedimento, quo minus vir Deo penitus vitiatur, sed sit ex parte diuisus cultriticii :Qui autem cum uxore est, solicitus est quae sunt mundi quomodo placeat uxori de diuisus esticontra vero de caelibe.Qui, inquit sine uxore est, solicitus est quae Domini sunt, quomo do placeat Deo quis adeo mente captus animo concipere poterit,ut ad praestatissimum omnium munus sacerdotale obesidum, illos potius cooptari maluerit, quos dicit necessitate adstringi cogitare quae mundi sunt,& uxoribus inseruire: qua eos, qui his liberi nexibus, non ex parte a Deo diuisi, sed toti illi coniuncti,ea quae Dei sunt, tantummodo cogitaretλ Si enim,quod icem ait, b num est homini sic esse:cur tanto bono priliandus esset sacerdotio initiandus8 At in hac sententia haec habet Siricius d: Forte creditur quia scriptum est Unius uxoris virum. Non permanenti inconcupiscentia generandi dixit, sed propter continentiam suturam. Neque enim integros non admisit,qui ait: Vellem autem & omnes homines sic esse, sicuti de ego. Et apertius declarat dicens :Qui autem in carne sunt, Deo placere non possunt. Vos autem non estis in carne, sed in spiritu. JPraeterea si ad excludendos caelibes,coniugatos viros Apostolus eligendos mandasset,ctar singularis uxoris meminit dicens, Vnius uxoris virum lcuin omnes,quotquot inter Christianos coniugati essent,vnius tantum uxoris singuli viri essent, nec ullus prorsus inter eos reperiri posset, qui duas vel plures simul haberet uxores , Christianis id legibas prohibentibus t & non potius dixit Uxorem habentem λ Sed quomodo ea ratione Paulus bigamum excludi voluerit, agemus inserius. At illud, quod ad haec spectat inprimis dicendum est , coniugatos olim saepius eligi contigisse ea tamen lege, ut quantumlibet necessitate cogente eiusmodi allii meretur,consentiente primum uxore,sic electi desinerent prorsus usu conitigii esse viri: atque adeo,ut si inuenti essent liberis oporam dare, digerentur in ordinem. Quod ita Apostolica traditione receptum,vsuq. probatum erat, ut quantumlibet Iovinianus impurissimus esset,affirmaret tamen hoc ipsum: ad quem Hieronymus e Certe,inquit,confiteris non posse esse Episcopulatiqui in Episcopatu filios faciat: alioquin s deprehensi is fuerit,non quasi vir tenebitur sed quasi adulter damnabitur.JAdeo, inquam alta radice fixa in Ecclesia erat continetia sacerdotum,ut eam conuellere ipsi haeretici desperarent:quippe qui non ignoraret,ab Apostolis esse plantatam,ac felicistini e propagata. Quod Patres iii Concilio secundor Carthaginensi ingenue sunt profesti, testantes id sanctos Apostolos docuisle,5c in Ecclesia antiquitus ab omnibus esse seruatum: si l. interdum ad sacros ordines coniugati adsciscerentur,ut a coniugii vi penitus teniperarent: Accidebat de hoc olim frequenter, ut moribus spectatis inii, quantumlibet uxorem haberet, in Episcopos eligerentur: licet caelibes non deessent,qui omnibus numeris absoluti ad eam prouehi dignitatem inererentur. Sed quibus ex causis id ei renire consueuerit, Hieronymus g declarat his verbis: Euenit interdu, vitri ilior vultus, adductum sit percilium, incestus pomparum se
culis similis ossiendat populum,& quia nihil habet quod reprehendat in vita ,habitum solum oderit de in celsum. Multi eliguntur non amore sui, sed alterius odio. In plerisque sustragii tira meretur sela simplicitas, de alterius prudentiae & calliditati quasi malitiae opponitur. Nonnumquam errat populi plebisque iudiciunt de sacerdotibus comprobandis unusquis q. suis moribus fauet,ut non tam bonum,quam sui similem quaerat praepositu. Euenit aliquoties,ut mariti, quae pars maior in populo est, maritis quasi sibi applaudat,de in eo se arbitrentur minores non esse virginibus, si maritum virgini praeserant. Dicam aliquid ,quod forsitan cum multorum offensa dicturus sum i sed boni mihi non irascentur,quia eos peccati conscientia non remordebit. I nterdum hoc Sc Pontificum vitio accidit,qui non meliores, sed argutiores in clerum eli punt, de simpliciores quosque atque innocentes inhabiles putant: vel affinibus di cognatis,quasi terrena militiae officia largiuntur siue diuitum obediunt iussioni: tuo . his peius est, illis clericatus donant gradum , quorum sunt obsequiis deliniti. Alioqui, si iuxta lententiam Apostoli,non erunt Episcopi nisi mariti, ipse Apostolus Episcopus esse non debuit lui dixit: Volo autem omnes esse, sicut ego sum. Et Ioannes hoc gradu indignus existimabiti iti& omnes virgines,de continentes, quibus quasi pulcherrimis gemmis Ecclesiae monile decoratur. Jhucusque Hieronymus. Qui igitur cvt dictum est uxores habentes,in Episcopos assiimebatur, tam in orientali qua Occidentali Ecclesia, abstinere, si munus assequi vellent accedente uxorum consensit,ab ipsarum consuetudine cypebanti irmuod antiquorum Patrum testimoniis habetur exploratissimum. Nain primis,quod spectat ad Orientales, Epiphanius h hoc ipsum perquam egregie testatur, sic di, icens: Sanctum sacerdotium ex virginibus quidem ut plurimum procedensui vero non ex virginibus,at ex solitariam vitam degentibus 8 si vero non sui secerint ad ministerium solitariam vitam degentes: de his qui continet a propriis uxoribus,aut ab unis nuptiis viduitatem seruantibus. naeitin qui secundas nuptias contraxit,non licet in ipsa ad sacerdotium suscipere: etiam si is qui ab initio continens viduus fuerit, possit habere locum Episcopi presbyteri,diaconi, de subdiaconi. Jhaec Eriphanius. Rursum de usu Orientalis Ecclesiae Hieronymus , qui easdem peragrauit Scincoluit regiones, haec tradit,dum inuehitur in nouos haereticos, qui nonnisi uxoratos ad ordines promouebant: Proh nefas Episcopos ui sceleris dicitur habere consistus: si tamen Episcopi ii minandi sunt, qui non ordinant diaconos,nisi prius uxores duxerint nulli caelibi credentes pudicitiam, immo ostendentes q uam sancte vivant,qui male de olbus su silicantur, &nisi prae nantes v xores viderint clericorii, infante'. de vinis matris vagietes, Christi sacranacta no tribuut. Quid faciet Orietis Ecclesiis uid AEgypti,& sedis Apostolicae, quae aut virgines clericos accirisit,aut cottinentes, aut si uxores habuerint, mariti esse desierunt Hoc docuit Dormitatius libidini frena Permittens
490쪽
. permittens.' Porro hoc ipsum traditum ab Apostolis,ad Pammachium φ scribens,docet lais ver h. pist. ib. bis: Apostoli vel virgines,vel post nuptias continentes Episcopi, presbyteri,diaconi, aut virgines in fine. eli untur,aut vidui,aut certe post sacerdotium in aeternum pudici.JAt de inlibatu Apostolorum, ut Pauli,dc aliorum, satis superius dictum est. Est eiusdem veritatis egregius assertor Basilius v. q. qui scribes ad Peragorium,quem licet decrepitae aetatis sacerdotem,quod presbyteram de quo vocabulo ante dixi aius nempe uxorern suam,quani presbyter cooptatus iussu canonum reliquerat, rursus in domum aci misissetigrauissime eum increpavit, excommunicationem,nisi eam dimit
teret, acriter comminatu S. - . . . - in I.
Haec de Usu Orientalis Ecclesiae,quando illic cum florentistima esset, Vigebat inter catholicos . NE . . morum integra disciplina:quae etiam sacrosancte Nicaenae Synodi videntur auctoritate firma- oisu. o. Dum enim statuit, ne cum Episeopo, presbytero,& diacono subintroductae mulieres habitam Le eviaturent, sed tantum illae,quarum nulla prorsus este possit suspicimquas & recenset,nempe iurarem,so elati eorum rorem,auiam,amitamque,quarum admittat contubernium:cum nec, sicut de reliquis, excipiat Nierio vide uxore; ne quidem eam, sicut ceteras,non admittendam esse, liquido visa est statu ille. Haec la- M. ne sancita ibi elle a Patribus, non obscure Basillius in citata modo epistola docet. Quapropter cuius sint fidei quae a Socrate dc Sozomeno qui longe post Nicaenum Concilium vixere, sunt scripta ex dictis quiuis facile iudicabit. Aiunt enim Paphnutrum Episcopiani rogationi Episcopo rum intercessisse,quo minus legem ferrent,qua ne Episcopi,presbyteri,diaconi, ac subdiacona v-xoribus,quas ante sacros acceptos ordines habuissent,miserit uti, prohiberentur. Nam quomindo dicunt, sacrum Patrum consessum acquievisse Paphnucio, si a contubernio ipsoruin constet edito canone uxores exclusas Θ Vel quomodo his aduersari Paphnutius praesuinptillet cuni constaret, nec ipsos Arianos ordinare consueuisse,quos nouissent conati O obligatos3 quod Epiphamus a nς t aduersus Ebion aeos in Iosepho demonstrat. Certe si velimus eoidem non es le mentitos, s Epiph. Extia..de illis tantummodo totam illam agitatam esse controuersiam dicendum est, qui cum ordinarentur inulti,contestati est ent, non poste se continere quibus sic nihilominus orditiatis, si Ancyranum Concilium g haud diu ante prospexerativi concederet cis ducere Posse uxorem; 'lian Squius e CotiesLAuertic indi illisse visa esset Nicaena Synodus, ut quam ante susceptos ordines habuissent, secum retinere potentλ Hos fortasse cum satagerent aliqui Episcopi in parem cum ceteris continentiae Obseruationem reducere; ne id heret, iuste Paphnutius intercesiit. Sed lim suo loco alias puribus. YYii. Ceterum S. Leo h nec ipsis subdiaconis Graecorum Ecclesiae uti permisit uxoribus, sic scribes iaad Anastasium Episcopum Thessalonicensem: Cum extra clericorum ordinem costitutis,nuptia ip .. rum societati & procreationi filiorum studere sit liberum: ad exhibendam tamen perrecta conti' et e ratinentiae puritatem ne subdiaconis qui dein carnale connubium conceditur; ut ecqui habent, uni Mi. Erilsa tamquam non habentes: Ne qui non habent,permaneat singulares. Quod si in hoc ordit Mul quar ori ιalmius a capite est dignum eli custodiri;quanto magis in priino,aut secundo, vel tertio quoque seruadum eli,ne aut Levitico ministerio,aut presbyteri honore,aut Episcopali excellentia quisquam idoneus existimetur,qui se a voluptate uxoria necdum frenasse detegiturὸ haec S. Leo ad Graecos. At quomodo iis licuisset uxores post ordines retinere.qui quantum ti Micslibes essent: taraten qJvel .iduam duxissent, vel aliter bigami fuissent, illis ex tradatione Apostolica Innocentius Papa, i Innoe. Piraseribens ad Episeopos Macedoniae, Ecclesiasticis ordinibus interdicit p , iiiD His ieitur tam omnium Orientalium Ecclesiarum consuetudine,atque sanctorum Patrum te- . . . V stimonio testatis qua in Nicaeni Concilii auctoritate firmatis ac stabilitis, scilicet uxoratos in sa- Ea Aerciet ordines coo talos iam in posterum ad continentiam seritandam adstrictos iu iste: non est qJ pd iue Ap toruui rvrstim quis moueat quaestionem , quod eo itatu tu sit,ne I scopus,
aut noesbuteraut diaconus uxorem tuam praetextu religionis abuciat; nana apocryphorum non est tanta auctoritas,ut quae sunt tam ccci rata,atque firmata conuellant. Verum nec ibi sic ne abiiciat admonetur ut det operam liberis procreandis; nam Apostolos quod dictu inest quantumlibet coniustatos post Apostolatum cosecuturn ab his temperaste,anta tuorum testimonao certum habetur: led duod Paulus admonuit Si quis sitorum& maxime domesticorum curam non ha bet fidem negauit,& est infideli deteriori illarum curam agerent. Nam & Petrum una secum uxorem circumduxita tradunt;de quo de Paulus Numquid non habemus potestatem mulierem m LGr, serorem circumducendi ,sicut ceteri Apostoli fratres Domini,de Cephas Non aliter quidem canonem illuna interpretatos esse maiores nostros,certo argumento est , P λα Hii Dion usius Graecorum scriptorum suorum teporum nobili sumus,qui claruit lusitim scit iam im ἡ ab; in E derante,de quo de imma cum laude meminit Cassiodorus R, In sua Collectione sacrorum canonum,quibus singulis summarium praefixit titulum,eidem hanc inscriptione ut praeposuit φ:ut o Habe M in. Episcopus aut presbyter uxorem suam,quam debet caste rege reo On relinquat.J Verum quonia, Gain. Cres Quod de se ait Apostolus P: Omnia mihi licent, sed non omnia expediunt:omni mihi licent, sed ption omnia aedincant optime consultum est,ut sacris sunctionibus mancipata, i ii taurum extranearum sed & coniugum vitarent contubernium .Quod maiorum exempl di fac uerum canonuinstitutioile esse taciendum,S.Gregorius Papa scribens ad Romanum Desens ira, pluribu docet.nui secundum illum a Dionysio inscriptum illius caninus tatulum eadem de Episti tot umvxori titis haesi verba,cum ait:Hoc tantummodo adiecto,ut sicut canonica decreuit auctoritas, , a
tata ait: O Vbe'nt rege te .non relinquant.JAt quomodo non relinquantu numquita ut allis ta
vranture quod Nouator quispiam facile ausus erit interpreraci)an non magis quod dictum est ut illi is curam oerant Nam quomodo,quaeso, Gregorius id concedat Episcopis, qui scribens ad .Petrai itinee subdiaconos recipiendos elle constituit, ni si qui cum uxoribus antea acceptis vi- , xerint continentes 8Sic igitur quantumlibet velimus canonem illum Minissimae esse auctoritatis; iniuerisi. i. tam 'n secundum uniuersalis Eceleliae usum ex innuium Patrum conicitia, nonnisi eam quam di-