Annales ecclesiastici auctore Caesare Baronio Sorano congregationis oratorii presbytero. Nunc vero tituli sanctorum martyrum Nerei et Achillei S. R. E. cardinale bibliothecario apostolico. Tomus primus duodecimus

발행: 1601년

분량: 654페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

centiis restit i ed hic satis ad institimim. Nunc itaque ad Paulum redeamus. AXI. His publicis ad Coloissenses litteris datis, priuatas Paulus addit eodem tempore scribetis ad me Ep stotad Philemonem nobilem Colossensem; clinis domum Colostis ad sua tempora integram permansis Philemonem. st,tradit Theodorcius R:quae enim temporibus Pauli essec pit ecclesia, eidem cultui mancipata Themi in prae perseuerauit in posterum. Apud Philemonem Fideles colligi soliti, eiusdem Quebantur auxilio: pi βψ quod idem Paulus testatur,cum ait:Viscera sanctorum requic sciant per te frater.l Sic itaque Rit fleerat scribens ad Colonenses Tinaothei nomen ut in aliis hoc anno Romae datis aeque ac suuin scripsit epistolae; de quibus daretur,non tantum Philemoni,sed & Appiae eius ut putatur uxori,& A rchippo, ac denique Ecclesiae quae in domo eiu S collecta est et expressit. Harum vero scribe darum litterarum occasio elusinodi intercessit. Philemon Onesimum seruum habebat: qui a d mino fugiens non tamen ut quique scelestissimi facere consueuerunt, sed amore Pauli, cuius praedicationem in Asia positus paululum degustasi et Romam se contulit; ubi iactus auditor Pauli,vehementi ardore animi fidem Christianam eli penitus amplexatus: quod quidem ipsa Pauli verba significant, quibus ait: Obsecro te pro filio meo,quem genui in vinculis, Onesimo.JIdem cum subditi Quem ego volueram mecii detinere, ut pro te mihi ministraret in vinculisJplane declarat hae aeamdem epistolam, sicut cetera , Romae datam a sein vinculis costituto. Hunc itaque cui aequum esse videbatur Paulus una cum Tychico ut habet epistola ad Colostenses ad suum dominia mittens, datis hisce litteris,cidem plurimum commendauit. x tr. Quod autem Paulus hunc iam ad Christum conuersum,tam secundum carnem,quam secundum Deum, Philemonis fratrem appellet, sic dicens: Forsitan enim ideo discessit ad horam a te, vi aeternum illum reciperes iam non ut seruum, sed pro seruo carissimum fratrem,maxime mihi, quanto autem magis tibi ει in carne, de in Dotnino J manifestum est argumentum tam Philemo. De ossi si ' ne inquini Onesimum fuisse Gentiles. Nam si Iudaei suissent , utique aeque Pauli ac Philemonis ' π β' frateridicendiis erat & non magis illi quam illi:cumq. lege etiam vetitum esset, ne Iudaeus homo ερ υν si mancipium Iudaeum haberet, hi potius videntur suisse Gentiles,& hac ex parte fratres secundum carnem:eadem quippe ratione qua Iudaei inter se fratres dicebantur secundum carnem, si e & Getiles Paulus fratres clixit secundum carnem. Annuisse vero Philemonem votis Pauli,ut redeunt EOnesimum non ut seruum, sed vi fratrem susceperit, ac libertate donarit, perspicue ex eo colligi potest,quod constat, Onesimum post Timotheum esse factum Episcopum primatis Ecclesiae quae Cesset in Asia,nempe Ephesi. Ad Ephesios enim scribens ignatius V, summa cum laude meminit Onesimi tunc apud eos agentis Episcopi,sic dicens: Posteaquam itaque numerosam vestram multitudinem in Onestino, viro numquam satis ob charitatem praedicando, vesstro autem Episcopo, exceperiin quem opto iuxta Christum Iesum vos amare,omne'. vos illius similes esse: Benedictus Deus, qui donauit vobis, qui tales estis,talem habere Epistoptun.J meminit rursus eiusdem scribens ad Antiochenos, necnon ad Heronem diaconum. Porro hunc Onesimum EphesioruEpiscopum eumdem esse cum eo de quo agit Paulus apud Philemonem, tam Graecorum Me nologiuin,quam Latinorum Martyrologium, iidem faciunt, Quomodo vero idem ones mus , sicut Igitatius, vinctus Romam perductus sub Traiano martyrium consum niauerit, suo loco dicemiis. Quae superest omnium nouissima Pauli epistola ad Hebraeos, hoc eodem anno scriptam esse , seribit Pau- multxpersuadent coniecturi. Nam hoc anno ut vidimus sc tabens ad Philippenses, te mitrendo G ad Hebra in orientem Timotheo,quem superiori anno Romam accersierat,consilium se iniisse tradit 4 immo de se eo venturum pollicitum esse scribens quoque ad Hebraeos ς haec habet eode in prope argumento: Cognoscite fratrem nostrum Timotheum dimissu nicaeam quo, si celerius venerit, vide- Dbo vos. Rursiis vero, sicut fecerant Philippenses, mittentes ad Paulum Romam certum homine quod eius vinculis compasti essent: Iudaeos etiam eodem erga Paulum animo fuisse affectos demostrativi & ipsi sint compassi eius vinculis:qrrod enim in Vulgata legitur Nam di vinctis compassi estist ex Graeco si elegitur: Nam & vinculis meis copassi estis, Jκαiγῶτοι eo μοι s μουσι rat;

T .lari. ita apparet, hanc cadem epistola, sicut reliquas in vinculis datas, Romae esse scriptam: ix lain. Chryso. quod IoannesgChrysostomus de alii plerique confirinant. Ex his igitur,alii'. sipnis, eana geri na- in praesa, πtu . na esse Pauli epistolam facile pol intelligi,Sed quoniam de ea re a nonullis est cubitatii iii Operae P v pretium ducimus,quod nolim est instituto contentaneum,de ea re paulo accuratius agere.

x Liit. Quinam in primis extra classein Catholicoru vagantes haeretici eam non esse Pauli dicere auo. ι . r. sunt si sint iuriatim recensebimus. Marcion haeresiarcha haec primus reperitur esse commentus h; Terr=inbum ad tui sanus f id ipsiimatarmauit,tribuens illam Barnabae; Ariani praeterea omnes,ut de his res u b abi esse tiir Epiphanius νὴ quod nimirum de diuinitate Filii Dei certum exploratumq. haberetur ex ea Em,ut . testimonium:aduersus quos ea de re disputat Theodoretus in praefatione eiusdem epistoli ad Heh ththh h res. braeos. Eusebius horum gregalis,aliorum nomine caindem adducit in cotronemam,dum est a ιι i. 8t Hieron .m busdam affirmari,dictam epistolam ad Hebraeos a Romana Ecclesia quasi non legitimam Pauli prae epistiad Tin impugnatam fuisse. Reddam eius verba.quo cuncta planius elucidentur; ait enim ii Pauli aute, Vesta Eisu. quatuordecim testatae dc notae dicuntur epistolae: in quod quida illi epistoli qus est ab eo L. .e i, '' ad Hebraeos scripta pinde ac si Pauli no sit, fide ab gare studuerint,affirmauerimq.eide ab Fcti Epiph. heres clesia Romana contradici in obscum relinquere, neutiqua cosentaneu existimatii. hre ille; qui ε . item agens de Cato,ait eam a Romanis Pauli non credi. Idem tamen alibi ait, Gemetem citaret Eusebaiur.'s. solitituri eamdem Pauli epistola ad Hebraeos:at nonne ipse erat Romanae Ecclesiae Pontifex Quo modo hi dixerunt ab Ecclesia Romana eidem epistolae contradici, si ex illa sententias tamquam pretiosissima quaedam emblemata in suis scriptis Clemens Papa intexere eo sueuio Sed inspiciamus Eusebii verba. Agens enim de epistola i Clemete Romano Pontifice ad Corinthios scripta,

.. ec ab Omnibus sque accepta, haec ait U: In ea quoniam multa nonnumquam eode in sensu ex epi

x LII.

552쪽

CHRISTI

sime quidem declarat illud opus non recenti memoria hominum editum. Vnde merito quidem reliquis Apostoli scriptis videtur ad numerata. Nam eum Paulus epistolam ad Hebraeos erudiendos patrio sermone litteris mandasset, eam alii quidem Lucam Euangelistam alii isum ipsum Clementem Graecis litteris interpretatum esse astirmant:quod plane est verisimilius: praesertim cum & Clementis epistola,& ea quae est ad Hebraeos a paulo missa eamdem dictionis di loquedi

formam accurate integre'. seruet, am: adeo sensus in utroq; seripto expressi non longe inter se diserepent. Jhucusque Eusebius. Ex his igitur dictis constat S. Romanam Ecclesiam, apud quam ea epistola ut diximus script st,nequaquam ipsam impugnasse vel in controuersiam adduxi si se, sed alios, quos superius nominauimus.At vero de Boniandi Ecelesae consanti fide in ea recipienda agemus inserius. Propterea idem auctor alibi Caium citat numerantem tantummodo a Eusebia Uib. tredecim Pauli epistolas ac proinde Pauli ad Hebraeos,epistolam non admittentem . 14 Permini autem videntur eam negantes duabus potissimum rationibus: tum quoniam non seut in ceteris ips eius exordio praefixus est titulus pauli: tum etiam quod diuersum a cete- videatur dicendi genus. Sed quod ad primam eausam quam afferat Clemens Alexandrinus ,

qui ea me se pauli defendat,ex Eusebiosi, qui eum citat, hic describere no erit otiosum:ait enim: h Idem eodem Epistola item ad Hebraeos scriptam, pauli esse affirmat & Hebraico sermone ad Hebraeos ab eo ea. t. cdatam: Lucam autem ea maecii ratem Graecum vi Graecis traderet. nuertisse: illudq. plane ex Defenditur 6

interpretatione ipsa facile intelligi posse quod epistola & Acta Apostolorum eumdem orationis se uti Epistosylum habeant. Atque hanc inscriptionem Paulus Apostolus non sine causa in epistolae princi ιa ad Hebro

pio fuisse praetermissam. Nain cum Paulus ad Hebraeos epistolam scriberet quia illi praeiudicata animis sententiam & suspectam opinionem contra eum eiusq.doctrinam combiberant; nomen consulto admodum non scripssse ne in ipso exordio animos illorum prorsus ab episolae lecti ne auerteret. Deinde longius aliquanto progressus hsc additic Iam vero sicut beatus quidam psbyter dicebat) quoniam Dominus ipse Amsolus Patris sui omnipotentis ad Hebrios missus suidi Paulus,qui aci Gentes missus erat,modeste admodum,eum ad Hebraeos scriberet, se Apollo lum Hebraeorum non inseripst,partim propter honorem quem Domino Hebraeorum Apono tribuebat:partim,ne cum Gentium praeco & Apostolus esset,praeter officium ad Hebraeos seribe- e Ilieinde scit C re videretur.Jhaec Eusebius ex Clemente:eamdemq.de titulo non apposto Hieronymus ς rationem affert, necnon Theodoretus, & alii. ad GHata. I.

Quod vero ad styli diuerstatem spectat non est mimim si a ceteris digerat: nam cum aliae ad x Lv. Graecos snt dare, Gricequmi sunt scripta: hane autem ad Hebraeos ipse Hebraeus Hebraico ser--ns mone disertissime scripstiquam ex eloquentius conuerterunt in Graecum siue Clemens, sue sue rit Lucas .Quamobrem se Origenes haec ait: Ego constanter affirmabo sensus esse Apostoli, phras ira autem & constructionem verborum alterius euiusdam conciones Apostoli in commentarios redigentis,& velut dictata praeceptoris ore scribentis. Proinde si quae Ecclesia istam habeat epistolam eam ipsa approbet ut Pauli, idq. hac ratione persuasar non enim temere veteres eam esse Pauli tradiderunt. At quis scripsi epistolam, Deus vere nouiti nos autem a quibusdam accepi-

mus,Clementem Romanae Ecclesis Episcopum eam epistolam perseripsisse: ab aliis, Lucam, qui Euangelium & Acta Apostolorum litteris mandauit,illam contexuisse. Jhaec Origenes apud Eu- . h.

sebium 4. M 4 eis. insiti

Inanis prorsus & illa additur his obiectio quM Paulus ut est apud Hieronymum q)Hebraeus xLvi

ex Hebraeis scribens ad Hebraeos non citet scripturas seeundum Hebraicam veritatem, sed secu- . Hi . o. ui I V dum septuaginta. In imo ex hoc ipso non leue deducitur argumentum, eam esse Pauli, qui idem ea.

scribens ad Galatas i cum Hebraeis disputans,locum Isaiae ut idem notat S. Hieronymus secun sdum editionem Septuaginta citauit. Nec est quod hoc adscribatur exceptori vel interpreti . qui eam sbi licentiam arrogas et,ut quod secundum Hebraicam veritatem Paulus dictaset vel scripssset, interpres secundum editionem Septuaginta posuisset: minem namque puto talia praesumpsisse. Sed illud consideranduin est,hoc ipse Apostolorum tempore,apud ipsos I udaeos etiam, in Nitio septuavsum frequentiorem receptam esse editionem septuaginta. Hinc videas ut de nostris taceamus) metiam a Iu- Iosephum historicum,natura Iudeiam,secta vi ipse de se tradit)Pharisaeum,tam Hebraicis quam diis si quErio Graecis litteris excultissimum in suis quos scripsit commentariis, potius Septuaginta editiorem, νι Uurecepta. quam Hebraicam veritatem esse sectatum,& in eo praesertim quod est maximi ponderis, nimiruin supputatione annorum ab origine mundi. Nam dum in pratatione operis de Iudaicis antiquitatibus mi merat ab origine mundi usque ad cladem Hierosolymorum annos quinquies mille, quod etiam affirmat scribens contra Apionem gi plane significat secundum ea ous superius di- x Iosephtoritas cta sunt se editionem Septuaginta esse secutum. philonem idem praestitisse nulli est dubium,quod Arion. lib. i.m alibi demonstrabimus .Quamobrem paulum diuinas Scripturas citasse secundum Septuaginta, pn nulla esse debet admiratio cum secundum ustatiorem eorum temporum editionem id eum iacisse appareat.

His visis, reliquum est ut illos redarguamus, qui negantes eam esse Pauli, Clementi potius, XLVII. vel Barnabae, aut Lucae adstribendam esse putarunt. Certe quidem Clementis suisse, dici non po- Fudo alisi qua test,ex eo quod ut dictum est ipse eamdem saepius suis scriptis intexens, alterius plane auctoris Paulo trιb, quam suam esse declarat. Barnabae vero nec tribui posse,ex eo certum explorat unaq.redditur; qδ tur Epistola ad cum nonnisi una dicatur ab eo esse scripta epistola: quaenam illa fuerit, di quam plane diuersa ab Hebraeos. epistola ad Hebraeos . Clemens Alexandrinus,qui in libris Stromatum h ex ea frequenter sententias recitat, aperte significat. A Luca vero aliquam umquam Hille scriptam epistolam ,

neminem antiquorum vel recentiorum dixisse reperimus : nec certe eius muneris fuisse videtur , cum non esset Apostolus, ut eam sibi ad Hebraeos scribendi arrogaret auctoritatem .

Aquius i itur, de quod est veritati magis consentaneum,alij dixerunt, eamdem ab eo fuisse potius

553쪽

haeret e uia.

e Gratu rece

stolam ad He-

Hai. I

o De doctri

pudicat cxc

eis Epiuota

tius rean statam,quam scriptam. Non enim quae ad Hebraeos,sed quae dicebatur scripta ad Laodi- Aeenses,a quibusdam Lircae adscribebatur,ut te satur Phila sitius ψ., Nihil dicimus de Tertulli no cuius eam esse a quibusdam tradi miramur quod Xyssus affirmet h. nam cum idem Te milianus eamdem adscribat Barnabae,omnis prorsus de ea re suspicio cestat. Sed & illud est accuratius etiam inandi: Quid est,quod o a S. Haeronymo scriptum esse i satur,dictam epistolam ad Hebraeos non recipi a Latinis, sicut a Graecis Reddam primum ver ba Hieronymi se scribentis ad Dardanum Vr Illud nostris dicendum est,hanc epistolam, quae inscribitur ad Hebraeos non solum ab Ecclesis Orientis,sed ab omnibus retro Ecclesiis, di raret sermonis scriptoribus,quasi Pauli Apostoli suscipii licet plerique eam vel Barnabae vel clem iis arbitrentur & nihil interesse cuius sit cum Ecclesiastici viri sit, di quotidie Ecclesiarum lecti ne celebretur.Quod si eam Latinorum cosuetudo non recipit inter scripturas canonicas:nec Cucorum quidem Ecclesiae Apocalypsin Ioannis eadem libertate suscipiunt,di tamen nos utraque suscipimus. haec ille;qui item 4 de Latinorum consuetudine alibi testatur,sie dicens: unde Pauialii; Apostolus in epistola ad Hebraeos,quam Latina consuetudo non recipit.JSed an haec tam facile snt admittenda, magna opus est consideratione δε an re vera ita se habeant,diligentius exqui- grendum est. Et in primis a Cracis absque ambiguitate aliqua recipi epistolam Pauli ad Hebraeos Amphilochius in carmine ad Seleucum, quo scribit serrem librorum canonicorum , testatur his iambis tuae vero ad IIuraos , netho se dicitur Trerisque;sed mutimam germana gratiaes.J Numerat eamdem Cregorius Nolanetenus item in carmine de libris authenticis. Quod vero ad Latinos spectat,quos ait Hieronymus illam non recipere: s de antiquioribus temporibus agitur dicendus paulo postis autem de recentioribus intelligit: illud animaduertendum,quaenam potuerit esse differentia inter C ecos de Latinos scriptores Catholicos post Nic num Concilium absque praeiudicio violatae fidei sinceritatis,suae quis scripta reciperet,vel rerjceret, si quod ipse φ testatuo in sacrosancto Nicaeno Concilio statutus est certus numerus Scripturarum canonicarum 3 post illud quidem tempus si inter alias recensita haberetur dicta epistola ad Hebraeos,certe religio erat si non reciperetur aeque ab omnibus tam Latinis quam Graecis.Quod vero eadem in dicta Synodo accepta fuerit, non tantum ea ratione libere asirmari posse videtur, cquod Catholici omnes ea us essent aduersus Arianos qua eam abit cerant; sed eo etiam argumento, quod Athanasias rogatus a Costante Imperatore,ut totius diuinae scriptam compendium ad se mitteret,ille Synopsim conscripsit qua diuinguens authentica ab apoc phis, inter canonicas ab Ecclesia receptas sanctas scripturas adnumerat pauli epistolam ad Hebraeos. Nec quidem putanduin est, Athanasium,qui Nicano Concilio Draesens suit diuersum da uinarum scripturarum eatalogum ab eo qui in synodo editus esset, scribere proe sumpsisse cum esset eiusdem Synodi praeceteris acerrimus propiasnator. Sed N Patres qui uiterfuerunt Concilio Laodiceno, seriem canonicorum librorum rece sentes mire cum ceteris epistolam Pauli ad Hebraeos adnumerant.Si igitur in Concilio Nicaeno vi dictum est inter alia scripta canonica ea fuit epistola adnuinerata magnus profecto error suisset,s quod ait S. Hieronymus) a Latinis non suisset accepta. Sed quosnam per Latinos intellexerit, adhuc subtilius exquiramus. Si de antiquioribus quaeriturita dictu est Clemente Romanu pontifice epistola ad Hebram saepius suis interserere consueuisse scriptis: adde, si placet,in his q ab eo coscripti serutur Apostolici canones ea de inter seripta canonica adnumerata esse. Verii non Clemens tm, sed & alii Latinoria Alioru ipse meminit de Scriptoribus Ecclesiasticis,&qui inter Latinos fuerunt celebriores,eadcepistolam saepe citates, Pau- Bli quoque titulo praenotarunt: ut inter eos Hilarius,qui in libro quarto de Trinitate haec habet I acturam autem,per id quod Paulus i ad Hebraeos dixerat Tanto melior factus est Angelis,quanto excellentius ab his possidet nomen .lidemq.aliis in locis. Gregorius Baeticus,cuius ident Hieronymus meminit, in libro quem scripsi de Fide,etque Apostoli nomine citat epistolam ad He-b rasos,ut cum ait: Alibi docet Apostolus g de Filio Dei esse scriptum: Et adorent eum omnes Anseli Dei.JOptatus Mileuitantis,quena idem inter ceteros scriptores hcclesiasticos recenset,Ap stoli Pauli nomine allegat cum ex eiusdem epistolae capitulo octauo testimonium adducit contra Parmenianum h. Item quoque Philtarius Episcopus Brixianus, qui tutum abest ut respuat, ut inter haereses adnumeret opinionem illorum qui eam non sicut ceteras Pauli epistolas amplecterentur. Gaudentius x et iudem Ecclesiae iscopus eamdem Apostoli Pauli nomine citat quoque epistolam. Chromatius i hoc itidem praestitit,& Ilii Unus eiusdem Eccles x presbyter, Paulinus, Ambrosius,ae Augustinus creberriine qui licet non neget eidem ab aliquibus com stradici a plurimis tamen amimari esse Pauli tradit 0r idem i. ipse texens seriem scriptorum ea μnonicorum,eam adnumerat cum ceteris. Cum igitur Galli, Hispana,Am, Itali, iidemq. omnesqLatine scribentes, ante Hieronymi tempora floruerunt, vel saltem illius aequales extiteriit, citasse reperiantur nomine Pauli epistolam au Hebraeos quidnam si quod s. Hieronymus ait, eam a Latinis non recipi, expendendum est. Non equidem puto quia quod ipse ait P )Te millianus eam non recepit ut pauli. sed ut Ba nabae: ob eam causam dixerit non recipi a Latinis. Nam abst, ut unus a ceteris omnibus disci pans Tertullianus , Catholicae LMinae Emesae canonem eanonicorum scriptorum praescrip

rit:eum praesertim nonnis in libro q, que in scripsi postquam est factus haereticus id sua sententia testatum reliquerit. Sed ad alios potius quam ad Tertullianum Hieronymus videri posset habuisse respectum, nimiriim ad s. Cyprianum,qui ea minime usus esse reperiatur; nisi Cypriani quis illud opus esse contenderit quod titulo de Operibus cardinati s eiusdem nomine eo signatur. Verum de cypriano haud mirandum si qui semper prae manibus Temillianum habuit, eum que magi-

554쪽

que magistrii nominare cosueuit ' ,Tertulliano in eo fuerit obsecutus. De Arnobio, Minutio Fe- , utende scit. A lice Se Lactantio, nihil est, γ licet eam non citarint, ab eis reiecta dici possitiquippe qui cti scripse Leese in Temul. rint aduersus Gentes, nequaquam usi sunt diuinae Scripturae,cui illae minime crederent, testimo cH3niis, sed Gentilium potius scriptis, ac rationibus; nam dc Lactantius. Cyprianum sugiliasse 'sus h -lib. s.c.. est.qii Od agens aduersus Demetrianum Proconsulem,aliosque Gentiles, nisus si telii monijs diuinae Scrip urae sic enit nait: Materia non est usus videbuit non enim Scripturae testimoniis,quam ille utique vanari, fictam,commenticiam putabat,sed argumentis Sc ratione suerat refellendus. JNullum ergo alteri praeiudicium veritati si dicti auctores contra Gentiles agentes non citauerint epistolam ad Hebreos. At in aliis nonne Arnobius interpretatus psalinum centesmuin quartum nisi velit quis alium esse illum Arnobium citat capitulum sextum Pauli epistole ad Hebrae λ sic dicens: Paulus clamat Hebraeus ex Hebraeis.J Veram nec ad hos quidem Hieronymus videtur habuisse respectum; sed aliis credens existi- ratimauit eain ab Ecclesia Romana non recipi. Nam idem ipse s in Caio haec scribiti In eodem v Eusebu,no Ille

lumine epistolas quoque Pauli tredecim tantum mi inerans,decimamquarta, quae fertur ad He- rcum asse

braeos, licit non ei te eius. Sed & apud Roman Is usque laodie quasi Pauli Apostoli non habetur.J timn Sed obseruandum diligenter est, fiaec non esse verba Hieronymi, sed Eusebii, ex ouo se plurima ac ccepisse pia fatur d. Agens enim de Cato nihil videtur aliud praestitisse,quam ad verbum destri' a ui. is fri s. psit se qliae ab Eusebio de eodem scriptore dicta erant.Sed ut haec facilius cognoscantur, reddam de seripiti t. M. de Euladii verba de Caio sic dicentis ς; Tredecim solum memorat epistolas diui Pauli Aposto- HELli epistola ia autem ad Hebraeos reliquis non adnumerat. Nam illa apud quosdam Romanos e- e Euserubi statis tiani athuc, Apolloli epistola esse non existimatur.' hic Elisebius ex versone Christonia orsonia. Rustinus autem se transtulit ii Pauli Apostoli treciecim epistolas asserit eam,quae ad Hebraeos s Ruguaii' i scripta est,non commemorans;quae etiam nunc apud Latinos putatur non esse Apostoli Pauli. J cci sHaec igitur cum ex Eusebio Hieronymus exscripserit, maiorem illi quim par erat fide in tribuit, dum putauit Latinos dictain epistolam non recipere. Sed an haec omnia veritate subsistant, utriusque auctoris appello sententiam. Primum enim in1. de his quae antiquioris sunt temporis eiusdem Eusebii hic esset reserenda sententia de clemente epistolam at Hebraeos approbante,atque suis iesius scriptis intexente; sed eam stiperius recitauimus. De nouissimis vero temporibus,quibus Hieronymus vixit:quid de his sentiret Romana Ee C elesi i.epi Itala innocentii Papae ad Exuperium g ambo hi vivebant Hic ronymi tempore , nam utrius ab e meminit satis superi. declaratadii in texens in ea Romanus Ponti sex catalogum diui' fici, Eb.norum librorum, inter eos numerat quatuordecim epistolas Pauli Apostoli. Sed ante innocentiu ὴ Papam extat decretum Romani Concilii, quod ad damnandam haeresim Apollinaris est cele- P brate: sib Damaso Romano Pontifice, ubi nouissimo loco actum est de libris canonicis in haec ver 'φ' ba: Item dictu est Nunc vero de Soli turis diuinis agedu est; Quid uniuersalis catholica recipiat

Ecclesia, Ac quid vitare debeat. Incipit ordo veteris Testamenti: I. iber Genesis,&c. inserius vero in ordine noui Testamenti, inter epistolas Pauli recensita habetur epistola ad Hebraeos his verbi ς: Ad Hebraeos una. habentiar hac in Collectione Cresconiana omnium antiquistima atque veristi ina & in nostro codice, qui antlutate nemini cedit ponitur pagina ducetissima tri lima uinta. Porro dictunt Concilium sub Damaso Romae est celebratiant,antequam Hieronymus scripserit librum de Scriptoribus Ecclesiasticis: nam cum se illum scripsisse dicat anno decimoquarto - Theodosii Imperatores Damasiis, qua auctor decreti illius fuerat,iam anno sexto eiusdem Imp e ratoris ex hac vita decesserat. Sim. in re tam patenti de Romana Ecclesia nulla remanet amplius dubitatio. Quod si extarent monumenta praedecessoriam Romanorum Pontificum, in quibusdaeadem epistola opportuna mentio incidisset, halid dubiuineorumdem testi inonio de eadem epi- sola fides obsignata inansisset. Scimus tamen, in epistola secunda Euaristi, Nin prima His iniis ut praetereamus eam quae Clementis nomine inscripta habetur ad Iacobum fratrem Domini ex eradem epistola ad Hebraeos citari sententias: sed quoniam haud adeo firma certaq. fide subsi h Getisse C fiunt, perinde ac cetera quae a nobis ad hanc rem probandam sunt allegata. libentius modo absti nilim:isi satis superq. esse existimantes quae diximus,ad repellendam de Epistola ad HebrROS ab ic altas i .e, Lusebici illatam ealumniam in Romanam Ecelesiam;quam sanctus Hieronymus rogata venia lecte. M.

ae sis,qui heroico carmine texes omnia scripta canonica, hoc versu recolit quatuordecim epistolas octini Nati xenum Π, Amphilochium atquc ut uno verbo uicain quotquot pollea extiterunt rerum Ecclesiasticarii in Catholici tractatores,eadem de epistola ad Hebraeos pari consensione armarunt:latinis pariter Onanibus id ipsum de eadem problentibus,exceptri tamen quibus hii 4. ILdam Nouatoribus,quos vel ingens temeritas arguit,vel haeresis infamat atque condemnat.

At quidni uniuersus Christianus orbis, uno excepto Cato ex classe Catholicoriim, eani gem LV. manam Pauli nouerit epistolam,quae in pthnis Petri Apostoli testimonio siquis eius verba exa- Tenificatiocte consideret appareat comprobata; sic enim ait P: Propter,quod carissimi, hqc expectantes, a Petr in ea epiiasti te uia inuiolati ei inueniri in paceAt Domini nostri longanunitatem, salutem ar- nou.

555쪽

bitremini, sicut&cari mimus fratrer noster Paulus secundu datam sibi sapientiam scripsit vobis Ahaec ad Hebraeos Petrus ad quos suam primam epistolam scripserat,vt ipse in eadem testatur se dicens: Hanc ecce vobis carissimi ,secundam scribo epistolam.J Porro eo argumento esse a Paulo

scriptam epistolam ad Hebraeos,ut mala sustinctes,lade costantes,beatorum retributionem expea Ilebr. i.. ctarent,quis non videt Z cum praesertim in his admonendis ab illis verbis Ri Habentes itaque fratres fiduciani ivsq. ad finem totus verseturλΑt quonia nulla alia sere est eius epistola, in qua haec s ipsa idem Apostolus non inculcetunerito idem Petrus ea verba mox si abdit V; Sicut in omnibus epistolis loquens in eis de his.&c.JLVI. Ateain non esse Pauli;quis poteritatarniare, si his adiunxerit ea quae de tepore eius scriptae sigillum Pau. epistolae praefati sumusZ Vel saltem ex sigillo Pauli,eius esse germanam quis poterit Iure negare u quodnam. Et quodnam quale ve Pauli sigillum ZIpsum haec scribentem ad Thessalonicenses attendamus: e x. Thes 3. Salutatio mea manu Pauli:quod est signum in omni epistola. ita scribo: Gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus vobis.Jad Hebraeos itidem haec eadenuGratia cu omnibus vobis. Ame.JSed videas de alias eiusdem Pauli epistolas sic eodeni consignatas esse sigillo, ut gratiam impartiendo non eadem prorsus semper verba conscribat' uamobrem in eo tantum appareat consisse iare characterem , quod in fine litterarum gratiam illis, ad quos scribit,impartiat nam in fine epi- stolae ad Colossenses habet: Gratia vobiscum. & ad Timothei Gratia tecum .i Porro quod alias diximus in eo priuatum eius sigillum cognoscitur,quod salutando,gratia pro salute conscribaud ranul. Eo,ita quandoquidem ut superius dictum est ex Tertulliano β γ Iudaei salutando, pacem, deprecaren-

Marcion. Ii . s. tur, Paulus vero gratiam. Sunt enim haec verba Tertulliani; Nam & hodie Iudaei in pacis nominemo, appellant, retro in Scripturis sic salutant. Jet paulo post: Euangelizator enim bonorum, id est gratiae Dei, paci eam praeseredam sciebat.JAt de eiu smodi saIutatione gratiae nomine superius sutius,eum de prima a Petro scripta epistola actum est. Itaque haec iam Latis quod nostrarum partium est de Epistolae Pauli ad Hebraeos certae fidei attestatione tam ex Romana,quam ex ceteris occidentalis ac orientalis orbis Ecclesiis comprobata. Si quae leuissimae reliquae sunt Nonat rum obiectiones:eas ab aliis ς, qui aduersus illos commentarios scripsere, egregie cosutatas inuenies. Ceterum haec ipsa epistola Pauli,quae ad Hebraeos est titulo consignata,idcirco ultimo loco in codice ponitur,quod omnium nouissima scripta habeatur; licet in ceteris disponendis, non semper ratio temporis videatur esse seruata.

Sed illud monendum,quod idem Paulus in eadem ad Hebraeos f epistola mu Ita reseratquae se es ' M us ad antiquam historiam pertinent; de his scilicet quae in priori Testamento passi sunt vici sancti .

' nec habentur scriptis canonicis veteris instrilinenti comprehcsa; ut cum de antiquiorib iis sanctis ait:Αlii autem distenti sunt, non suscipientes redemptionem, ut meliorem inuenirent resurrecti nem. Alii vero ludibria & verbera experti, insuper & vincula, Sc carceres: lapidati sunt, secti sunt. tentati sunt, in occisione gladii mortui sunt, circuierunt in melotis,in pellibus caprin is, egetes,angustiati,amicti,Sc.JHaec,inquam, etsi ex veteri Testamento non omnibus sibi vindicant isdem xx nouo certe,tum ex sententia Domini, tum etiam Stephani quod obseruat Oritenes scribens ad Africanum firmam sibi conciliant auctoritatenuvi cum apud Matthaeum g Dominus inuehi tur in scribas & Pharisaeos,dicens: Vae vobis Scribae & Pharisaei hvpocritae, qui aedificatis sepulchra Prophetarum, de ornatis monumenta iustorum,dc dicitis: Si fuissemus in diebus patrum nostrorum,non essemus socii eorum in sanguine Prophetarum. Itaque testimonio estis vobismetipsis, quia filii estis eoru qui Prophetas occiderunt. Et vos implete mensuram patrum vestrorum.JAd haec & illud spectat auod ab eodem dicitur h: Hierusalem, Hierusalem, quae occidis Prophe- ras,& lapidas eos qui mittuntur ad te. Jvel quod stehlianus in Iudaeos item declamat his verbis );

Quem Prophetarum non sunt persecuti patres vestri λ Et occiderunt eos, qui praenuciabant de aduentu Iusti. JImmo& idem Paulus ad Thessalonicenses x: Eadem,inquit,passi estis&vosa contribulibus vestris,sicut & ipsi a Iudaeis,qui Dominum occiderunt, de Prophetas.JSed cur haec veteris Testamenti non sunt mandata historijsZDicam quae idem Origenes,Plu Sublata multa tibus de his agens,ad Africanum post multa scribit his verbis:Ad haec dicendum qii in x ijs quae ect ira Im presbyterorum,magistratuum,& Iudicum continebant vituperationem, Iudaei sustulerunt ac ei gnitione populi mirae quidem seruantur in arcanis:vt de Isaiae nece,qui serra sectus sitit,atq. aliis. Jeadem ratione affirmat ab Hebraico textu historiam de Susanna esse sublatam: quam ex adytis edidere Septuaginta interpretes,atque Theodotio item diuinarum Scripturarum interpres. Sed de epistola Pauli ad Hebraeos, simulq. aliis omnibus ab eo conscriptis hic esto iam finis:illud unuaddendo,consueuisse maiores nostros,cum in ecclesia PauIi ad diuersas Ecclesias scriptae epistolae legerentur,ea dem legenti lectori dicere: Pax tecum.Jquod erat symbolum Catholicae communio Mo'm' - ms. de S. gustinus i scribens ad Generosum,haec estiQuid autem peruersus &insanius qua δ' Iectoribus easdem epistolas Iegentibus dicere: Pax tecum: di ab earum Ecclesiarum pace separa-

LIX. ri, quibus ipsae epistolae scriptae sunt ΘJhaec ipse.

mraeit. Annal. Quod ad res Romanas pertineti multaq ad institutu minus faciunt,omittentes, satis si illud meminisse quod Tacitus m scribit in haec verba: Hoc eodem anno Ruminalem arborem in C De Arefacra mitto,quae super octingentos & quadraginta ante annos Remi Romuli r. infantiam texerat, morsi madea. tuis ramalibus, escente truco,diminutam,prodissi loco habitum est.JSed prodigium hoc quidnam portenderet, si & nobis interdum coniectari licet,& ex eo quod in sacris litteris habetur exerum, haec eade interpretari:dicere haud incogrue posse videmur; sicut olim in arefacta ad Chrii imperium apud Hierosolymam ficus arbore,Synagogae inscii osae est praemonstratus interitus ita quoque non sine Dei consilio exiccata Romulea ficu, veteris superstitionis abrogationem eo prodigio esse significatam,cuid manifesto experimeto probarit euentus. Sim. bene versa vice

tuum, magno sane prudigio satalis arbor eademque illis icticissima, Remi ec Romuli eunabulisi . consecrata,

LVII.

556쪽

PETRI

NERONIS IMP.

δε eon secrata, tunc aruit,cum aridum crucis lignum a Petro Paulin. Romae plantatum virestens Decundo germine propagatur.

6 I. 17. s.

Hoc qui ordine sequitur, anno Domini sexagesimoprimo, adscribuntur Fastis Coss. R C. Vi I.

spanius & Fonteius Capito Quo Paulus,biennio in vinculis iam exactoaiber abire sinitur. a Tacit. Eiat rReliquae autem res gestae Pauli usque ad martyrium remanserunt prorsus obscurae . Quae vero dicebantur Aeta Pauli, de quibus diximus, reiecta sunt inter apocrypha. Edi eis Origenes b recitat illam tamquam a Saluatore dictam sententia im Denuo debeo crucifigi. J alludens b oti inibis. et ad ea quae Paulus dixerat seribens ad Colos senses Adi inpleo ea quae desunt pauionum Chri- tom. ια sti, in came mea. JQuonam autem post haec abierit:ex his,quas scripsierat, litteris sit periori anno e Colossit. datis, facile colligi posse videtur; quippe qui seribens ad philippenses, his Vsus est verbis: Confido autem in Domino, quoniam & ipse veniam ad vos cito. lad Philemonem vero sic: Simul autem de para milii hospitium nam spero per orationes vestras donari me vobis. J& in nouissima,quam ad Hebraeos ut vidimu seripsit: Cognoscite, inquit, fratrem nostrum Timollieu dimissum:cu quo,si celerius venerit,videbo vos.)Vt ex his appareat, Paulum haud in sententia perstitisse,post Roma aduet iuri proficiscendi in Hisipanias, sicut olim ad Romanos scribens i his verbis significauerat: d Rom. ii. Cu in Hispaniam proficisci cypero spero quod praeteriens videam vos, dc a vobis deducar illuc. dc Pavit sanu- paulo post Per vos proficiscar in His an iam. Cum igitur Paulus dum Romae teneretur in vincu- dieruis orientis, propolitum consilium profici sicendi in Hispanias mutasse visus sit. N prosectionem in Orien- temtem instituisse:an id ipsum quod conceperat animo,omnino praestiterit, halid tuto possirinus affirmaremon quidem eius animi leuitate,ut paruo momento nec satis graui causa huc & illuc impellere tum scit quod aliterquam statuisset, Deo monente, agere cogeretur; id ipsum eo testante, dum C ad Corinthios ς scribens,quibus spoponderat situm aduentum,ait: Hac confidentia volui prius e 1 cor. t. vel ire ad vos, ut secundam gratiam haberetis;& per vos transire in Macedoniam, L iterum a Macedonia venire ad vos,s a vobis deduci in Iudaea. Cum ergo hoc voluissem,nuquid leuitate usus sum aut quae cogito, secundum carnem cogito, ut sit apud me ,est,& non 3 J Quamobrem an prosectus sit in orientem haud certe affirmari polle videtur Muin praesertim Olmi Mileti Ephesios allocutus,numine diuino amatus illis praedixisset,eos non este visuros amplius facie sua ni; quod cc te haud potuiste contingere existimantiis si in Orientem Paulus N in Asia in vi pollicitus fucraestribens ad Philemonem iterum redijsset,quin ad optatissimam Ecclesiani Ephesina Asiue totius metropolim concessisset. Haec idcirco dixerimus,quoniam complurium antiquorum Patrum sententia traditum vide- II. tur, Paulum solutum vinculis esse profectum in Hispaniam. At nec ob eam causam,quod nunc si Paulis prosevelimus rediisset in Orientem, videri pote stelapsum tempus,quo minus potuerit proficisti post- ctus ne fuerit modum in Hispanias nam octo illi qui intercedunt anni usq; ad ipsius constant tum martyriu, ιn Hssaniam. non tantum suere illi satis ad Hispanias peragrandas, sed uniuersiani plane orbem Romanum ac D barbarorum externas regiones adeundas. Haec dicentes, ope pretium ducimus hic intexere seriena antiquorum patrum, qui prosectionem Pauli in Hispaniam suis ipso in scriptorum monumentis es regie testatam polieris memoriae commendarunt. Praestiti se id ipsum nos meminimus in Notationibus in Martyrologium Romanuni sed hic iterum, ut opportuniori ac decentiori l co,eade rei tere, sustu ite prosequi,instituto consentaneum arbitramur. Sud primo quod incontrariam partem Gelasius Papa scripsisse videtur, nimirum Paulum nequaquam ut antea animo instituerat, permissu inesse in Hispanias proficisci, Deo aliter decernete cuilis monitu alio sue 'rat amandatus; inspiciamus, reddamusque eius verba: sic enim ait: Beatus Paulus Apostolias non ideo quod absit sesellille credendus est, aut sibi extitille contrarius; quoniam cum ad Hispanos nianus pl. se promisisset iturum,dispositione diuina maioribus occupatus ex causis, implere no potuit quod promisit. antum enim ipsius voluntatis interfuit,hoc pronunciauit,quod re vera volui siet efficere.Quantum enim ad diuini secreta consilii quae ut homo omnia non potuit, licet Spiriti Dei plenus agnoscere superna praetermisit dispositione praeuentus. Jhaec Gelasius:cuius sententia non eoqitide in tendit, ut penitus neget Paulum aliquando in Hispaniam esse profectum; sed potius asiT firmet voluisse, sed minime tunc implesse quod esset pollicitus: quippe qui ad Romanos scribens, se propediem, simulac collectain pecuniam Hierosolymam pauperibus detulis let, Romam venturum,ae subinde in Hispanias proficisci decreuisse testatur attamen quo minus id praestare potuerit, quas a Iudaeis est passiis Hierosolymis,graues aeriamnae,& quas Romae sub Nerone biennio de

tentu s in carcere, fuerunt impedimento.

At licet Gelasiis contrariae sententiae esset assertor: tamen si numero testium eadem definien- iii da sit cotrouersia pro uno Gelasio complures sunt ei eruditione no impares,qui prosectioni P uli rini, iam . in Hispanias libentius adstipulatur. At ed in primis de ea re scripserint Gr ci vetere. Patres, ῆd Acti pati demum Latini, in medium adducamus. Hippolytus in libello de Septuagintaduobus discipulis, ut, u a,la,

aduentus Pauli in Hispanias eli firmus assertor. Athanasius ad Dracontium scribens,haec ait: Stu Laium fuit sancto viro, uempe Paulo, usque ad Illyricum Euangeliu praedacare neque segnescere, neque omittere quin Romam iret,&in Hispanias ascenderet, ut pro grauiori labore, maiore frueretur mercede Iaboris. J Cyrillus g Hierosolymorum Episcopus hae in eamdem sententiam Ab s ' ς π

Hierosolymis v'. adlllyricum disseminauit Euangelium:qui regia quoq; Romam instimebat, μ'

557쪽

NERONIS IMP.

s Theodoret. in epillo ad Philip.

x Theodoreti in

in Adri in Chro.

par. An l. V

eculis

si ipsit Acta

porro sitim.&in Hispaniam v ' te promptitudinem praedicationis extendit. Epiphanius hac etiam pari istis,inquit, in Hispaniam pro ctus est. Petrus vero tam Pontum N Bithyniam visitauit. J a imnes Chri cistonuis . id ipsum saeptiis profitetur; ac in primis: Postquam,inquit , Romam ingre sus est, ibi quoque quanta cum modestia annuntiat veritatem, quanta etiam cum libertate obstruit ora impiorum 3 Verum nec ibi stare contentus,etiam in Hispaniam percurrit. do alibis Videas eum Hierosolymis ad Hispaniam usque currentem. ac rursus: Cum igitiir biennium Romae exegisset in vinculis,tandem dimissi is est deinde in Hispanias prosectus, inuisit illic Iuda quoque; ac tunc sortasse Romam reuersus es,quando S suppliciu iussu Neronis pertulit. J Theodoretus idem affirmans,ait : Quando appellatione usus, Romam a Festo missus,defensione audita, it absolutus,& in Hispaniam prosectus est;& ad alias gentes excurrens, eis doctrinae lucem attulit. item Quae Actorum nos docuit historia,quod duobus annis primum Romae per se destit, per se habitans in suo conducio cum autem illinc prosectus esset in Hispaniam, di illis etiam diuinum Euangelium tradidisset, reuersus est,ti tunc suit truncatus capite. insuper alibi gi In Italiam venit:& in Hispaniassemienit;& insulis,quae in mari iacent, utilitatem attulit. J Rursum . Sophronius Episcopus Hierosolymitanus in sermone de Natali Apostolorum id ipsum asseuerat. Post recensitos alii complures recentiorum Graecorum idem sunt testati. OEx Latinis vetustior sanctus Hieronymus eius sententiae grauissimus reperitur assertor, ut in primis cum ait ho In Hispaniam alienigenarum portatus est nauibus.JN alibi: Vsque ad Hispaniam tenderet,& a Mari rubro,immo ab Oceano usque ad Oceanum curreretii regorius i Papa id ipsum his verbis confirmat Ecce ipse quem ad testimonium iam saepe deduximus, Paulus, cunune Iud eam,nunc Corinthum,nunc Ephesum,nunc Romam, nunc Hispanias peteret, vi in peccati morte iacentibus aeternae vitae gratiam nunciaret quid se aliud quam esse aquilam demonstrabat3J Apud is dorum x quisquis stille auctor id ipsum testatum inuenies. sseda insuper l, Adoviennensis m, & alii complures hoc ipsum profesti sunt. Id denique Romanum Martyrologiun egregie prositet 4r,cum agit de Paulo Episcopo Narbonensi quem secum Paulus docili res in Hispaniam,reliquit Narboni. ii in N addit Ado φ Viennensis Episcopus, eodem itinere Paulum reliqui se Trophimum discipulum Arelate,Viennae vero Crescentem. Verum de Crescente Paulus ipse ad Timotheum scribens p, anno primo sui carceris petiisse Galatiam siue, vi alii le- inunt, Gallias tradit: sed potuit vel ad ipsum redi se, vel in via occurrisse, atque eo modo quo scribit Ado eius Ecclesiae Episcopiis, tennae relictus esse. Porro res gesta Pauli in Hispanaa, sicut Nalia eius aeta postquam solutus vinculis Roma egressi is est, remanseriint inopia scriptorum pro sus obseurae licet in Gracorum Menologio ' nu ntio habeatur de Xantippe N polixena a Paulo ad fidem conuerss in Hispania i quae vero de lus apud Metaphractem. leguntur conscripta, di Eusebii ut ait aluo toritate testata;quoniam nusquam Eusebium hac scripsisse repcrire est, cetera etiam quae subinfert, in suspicionem adduci posse videntur: erum qualiacumqire sint, qui ea cupit habet auctorem quem consulat. At licet haec de aduentu Pauli in Hispanias tot tantisque consignata sint tessibus: Innocentius tamen Romanus Pontifex ne ininem Apostolorum,excepto Petro, Hispanias, alias Occidentalis orbis prouincias docuiste, firmiter videtur asseuerasla,cum ait Legant si in his prouinciis alius Apostolorum inuenitur aut legitur docui se .Quod si non legunt,quia nusquam inuenitur; portet eos hoc sequi quod Romana Ecclesa custoditia qua eos principium accepisse, nodubni melime dum peregrinis assertionibus studenticaput institutionum , ideantur omittere.Jhaec Intimeentius. Sed haud putandum est eum a Petro Paulum diuidere voluisse, sicut ceteros Ap solos, quos iure negat Occidentales oras docuisse nam Pauli causa diuersae se videtur a ceteris; qui ρ- Une qui S: ipseaicut Petrus, Romae docuerit. Cum igitur idem Innocentius agens de traditis in Occidente Apostolicis institutis,eos in quos scrib1t,prouocti ad Romanae Ecclesiae ritus: cum satis constet tam Petriam quam paulum eam sacris institutis imbuisse; certe quidem de Paulo quid exciperet,non habebat:cum easdem tam Roma quam in remotis prouinciis Ecclesia sicas tradationes eum in partitum esse,dicere opus sit. At quod tantum de Petro meminiti recte id qu idem. quod prina ae sedis esset Episcopus ex qua ceterm deriventur Ecclesae,cidemque unitate catholica compaginentur. Quamobrem hauci putandum, Romanum Martyrologium,cum de profectione Pauli in Hispanias meminit a sententia innocentii discrepasse. At de his satis:iam cetera prosequamur. Hoc eoistolorum. Cum enim in fine eius cominentarii Hoc eodem aniano S. Lucas Euangelista scriptionem eam absoluit,cuius est titulus, Acta Apoin fine eius cominentarii biennium epise paulum in suo conducto scribat, plane post illud tempus extremam manum operi se imposuisse significat. Quandoquide, mea sententia eam ipsum in scribendo inii se rataonem assimari posse videtur,ut interpolatis tempor di

reliquerit. Quod vero S. Hieronymus dicat bicnnium Pauli Romae agentis ex tedi, sque ad quartum Neroni, annum,nos autem quinto ponamus: unde id acciderit, iam satis superq. superius dictvni est: nimirum quod ipse uno eodemq. anno ponat eius discestionem Hierosolymis,& Ronaa aduentum; quae tamen duobus annis esse peracta,nec quo inde recessit anno,venisse Romana, sed sequenti,eiusdem Lucae testimonio est declaratum. Si igitur tertio Neronis anno addas biciatum quo Paulus in suo conducto vinctus permansit; haud dubium inuenies ipsum hoc anno Neronis quinto liberii esse dimissum Ru ut dictu est Lucas Actoru opus absoluit. Praeterea vero Lucam iterii Roma redijsse eo tempore, quo Paulus nouisti me Roma rediens,martyrium cosummauit, tradunt Acta passionis eius,qnae seruntur Luii nomine;de quoru sde inserius dicturi lanius.

558쪽

MERONIS IMP.

Quonam autem Lucas abierit, postquam Roma discessit, incertum est; luec tamen de eo tradi , h. .s

Epiphanius : Praedicat primum quidem in Dalmati ac Gallia,& in Italia,ac Macedonia.J Sci b Ajud Oeeum mus etiam legi apud Oecumenium b, euin dein, Roma cum discessisset, ua orientem esse reuer- in Luram. sum, rursumque Libyam petij ile, Thebanos Christiana instituisse religione, atq; iii ultima senectura reddidisse Deo spiritum. Sane quidem N Hieronymus V eum vita caelibem ad aetatis annos u;ω ἡ s ἀλctuagintaqitatuor peruenisse testatur. verum alii complures antiqui probataque fide auctores eu v et iri Lue . martyrio vita functum teliantur. Nam in priinis Gregorius Nara antentis 4 aduersus Iuliannm d c,repor it r. Apoliatam agen eam martyribus adnunierasse visus eli,cum ait: Non victimas pro Christo cae- in iubast. sas reueritus es non magnos pugiles extimui ili, Ioannem illuna, Petrum, Paulum, lacobum, Stephanuin, Lucam, Andreain, Theclam,eos qui de post illos N ante illos capitis sui periculo verit rem protexerunt quicum igni& ferro Se bellu is de tyrannis N praetentibus malis ci de nunciatis, alacri animo, veluta in alienis corporibus, immo quas corporum expertes dimicarunt ti Paulinus e Pausim epistuNolanus y his item versibus ipsu in nominat martyrem: i3

Hic patre udreas magno nomine Lucas.

uat illusi is sanguine F a'arnu. Ji Rursum Gaudentius t Episcopus Brixianuς qui clarii it eodem quo Ambrosius taculo, haec ha- Gauden. bet: Horum quatuor habemus ita praesenti reliquias' ni regnum Dei S militiam praedicantes, ab ο - ἐς 4- incredulis N iniquis occisi, Deo semper vivere operationum suarum virtutibus demonstrantum Ioannes in Sebasie Palaestinae,Thomas apud Indos, Andreas N Lucas apud Patras Achaiae ciuitatem consummati reserunturqDe eodem lam Nicephoriis A breui compendio vitam illius descri s Niceph. litat. nia Lucas Antiochiae,qesi in Coelesyria, orres,medicus simul& pictor egregius, Thebis ad Pau ς- Dium venitiatque ibi nuncio patrio errori rem illo,ad Christum accessiti pro corporum curatione, animarum medicus factus, Euangelium suum Paulo praecipiente scripsit, atque itidem Acta Apostolorum. Cum Paulo autem Romae cum sui siet, in Graeciam est rei tersus, pliarii nos lite ibi dimnae doctrinaedi cognitionis luce illustrauit: do tandem a diuini verbi conruptoribus ex seu titerae oleae arbore suspentus,quod aridi ligni,vnde crux fieret,copia non esset, Deo spiritum commendauit, cum octoginta ut dicitur annos natus esset,&c.JSed hic obiter praeterisse nolumus,quod siue hie ex Nicephoro, siue alio auctore recitaui in iis VIII. in Martyrologio,positam Antiochiam iii Coelesyria;a quodam recenti cosmographo nos esse re- caelebriae am, prehelos. Sed quod ea ad verbum ex certis auctoribus exscripsimus, satis ad nostram excusatione bitus. esse posset. Verum haud consenserimus, Nicephorum, vel alios id dicentes esse hallucinatoς, sed tatum modo improprie locutos:cum satis exploratum sit, tum ex antiquis cosmographis tum ex diuinae Scripturae testimoniis, illam proprie dictam esse Coelesyriam, quae iuncia phoeniciae montibus, Libano de Antelibano clauditur. Ceterum inquit Strabo h nonnulli totam Syriam in Coe h sib lib. te: Iestros de Phoenices partiuntur.JN poli multa: Tota itaque regio ultra Seleucidem in AEgyptum di Arabiam recedens, Coelesyria appellatur: proprie ea quae Libano definitur Ze Ante libano. J haec Strabo. Secundum igitur illorum descriptionem non tantum apud Nicephorum legimus Antiochiam posita in Eslesyria, sed & apud S. Hieronymu in libro de locis Hebraicis in Aeta Apostolorum. Immo idem auctoricum ibidem agit de Cilicia,eam a Celesyria diuidi ait Amano monte. Sed ad Nicephorum de Luca alia addentem redeamus. Agit ibidem de de miraculis ad eius IX. monumentum edi solitis, teque Christi,de sanctissimae matris eius, necnon Petri S: Pauli imagi. De rebu4 Lu-nibus ab eodem coloribus euigiatis. De transsatione aute in eius reliquiarum Constantinopolim, α reliqua. ius meminit,agemus suo loco. Eadem de martyrio in olea consam nato testatur Michael Gly- . ci ἀό. 3 cas Graecus historicus; sed&de ungueto medico,quod ex membris eius scaturiit,quo etiam signo . Mi ' . repertas reliquias eius tradit; eadem&Ceorgius Cedrenus. Qi id prate a de I uca dicamus, 2GEo tineon, non habemus, nisi quod Origenes t eumdem hunc esse Lucanicum Lucio, cuius Paulus meini peiid histinit scribens ad Romanos,exitii mauit. Plura autem de eo superius. ι Oog. in Hoc ipso anno Nero imperator scelestissimum omnium facinus meditatus,vi Agrippine ma tri mortem inserret,naufragio id semel tentatum cum non successi silet misso Aniceto liberto cum . . sociis,eam occidendam curauit, latense Martio, stis iami.quatriis. Reliquum vero anni tempus Vturpissimis est ab eo insumptum luxuriis. Sed haec pluribus Tacitus N. Cumque ut idem ait Pu is risit ita. blica adulatione laetitia quoque publica omnium esset, ut de salute parta Imperatoris riortasse ea 'ex causaaccidit,ut Paulus in carcere iam insumpto biennio,vnλ cum ceteris vinctis solutus vinculi sui ber ni retur abire.

ANNUS -

NERONIS IMP. ANNUS

c Equitur annus Domini sexagesimus secundus. qui Consulatu Neronis quarto & Comelii Lo Cossi notatus habetur in Festis ': quo Festus Iudaeae Praeses in prouincia diem obiit, cui is Titii. Annae flaccessor a Nerone designatur Albinus qui tamen nonnisi sequenta anno prosectus est in Iu- lta . , daeam. Quid interim Rex Agrippa de abrogatione di substitutione summi Pontificis egerit, Io sephus psie seribiti Caesar autem de Festi morte accePto nuncio, Albinum in Iudaeam nil sit hibs s h. . Presidem . Rex vero Iosepho summo Pontifice iusso priuatam vitam agere, sacerdotium eius de ιλ-.ον. a.dit Rnani filio de ipsi v ato Anano, dem quo Pater nomine . Seniorem ilium Ananiam aiunt De Ana,os sui e omnium felicissimum,ut qui liberos habuerit quinque, omnes potitos summi Dei pontifi mori, ct eius ei o. eum prius ipse ad satietatem hac diguitate esset perfunctus: quod ad eam aetarem nulli an- Dis.

559쪽

NERONIS IMP.

tea sum morium Pontificum csitigerat. Jhaec Iosephus .Quod ad ipsum Ananum seniorem spectati A. a Ioseph. nil haud dubium est, ipsum illum cileque ide losephus a irino Syriae Praeside substitutum est in lib. 3 cap. r. locum Ioa Zari, riirtum l. depositum a Valerio Grato anno primo Tiberii h: sicque secundum ini,h ti s di ta in a nobis superius rationem de tempore prasecturae Quirini, inuenitur hic sedisse annos circi-vs I .. ιι 12 ter quindecim cui suifretiis eius filius Ialea Earus nomine mirsilia . alio tempore eiu silem Ananiij. ,γε. secundus filius Ionathas subrogatus est Caiphae, cuius idem auctor meminit: tertius vero di-d Ioseph. Antiq. ctus Theophilus stimmo etiam pontificatu potitus d est: eodemque perfunctum munere qua tum filium Matthiam nomine, releni Iosephus ς tradit: ultimo demum Ioco, quintus filius eiustis . i. ' Ananus iunior,de quo agimus,eii subrogatus;de quo lurc Iosephus si Iunior autem Ananus, et ibi eph. Antiq. thoc rempore pontilicatur a accepit,audax erat,& serox ingenio, secta Sadducaeus;quod hominum lib., o cap. g. genus apud Iudaeos in iudicando est seuerissimum. J Cctera aute quae ad ipsum spectant, dicemus x Niceph lib. . anno sequenti .inii igitur tradunt S Annam,ut Caipham,male perijile; quod ad seniorem Annae. ioan s. R esu spectat lonete a Iosse rho discrepare noscuntur. R Sub ijsdem Coss. Romanam urbem variis exagitatam prodigiis, vulgi opinione male inte ii dies i. Ib i. prct ri , testatur Tacitus h; quippe quae tum Ob Ortum recentis cometae, rem ob fulmen illa' tum in inensam Neronis,quali certior redditae stet de eius morte,omnia studia conuertit in Rubellium Plancum,quod ex Iulia gente per matrem originem ducereti: qui Neronis iussu solum vertere, Se in Asam proficisci coactus eli. Haec licet praeter iiiiii tutum a nobis posita videantunia inen praeteriisse noluimus,quo eiusmodi saltem exemplo innotescat,quam fallax di vanii in pleruque ei te soleat ex prodigiis liuiuscemodi sutura praenoscere. III. Eodem item anno vi idem Tacitus narrat nobilis in Asia urbs Laodicea cuius vi vidimus me L aodicea Paulus in epiliola ad Colostentes ante biennium scripta n te in init,tremore terrae collapsa proster terraemoru pro nitur: sed a ciuibus iterum breui restituitur,nam opulentissima erat. Eius namque diuitiarum o strata. casione Ecclesiam ibi positam tepuit se,conqueritur Dominus apud Ioannem i, sic dicens: Et Angelo Ecclesie I aodiceae scribe: Haec dicit: Amen,testis fidelis deverus,qui est principium creaturae Dei. Scio opera tua,quia neque frigidus qs, neque calidus. Utinam frigidus esses, aut calidus: sed quoniam tepidus es, di nec frigidus, nec calidus, incipiam te euomere ex ore meo. Quia dicis:diues suin,de locupletatas, de nullius egeo dc nescis quia tu es miser,dc miserabilis, de pauper,& cae- .cus, de nudus. Suadeo tibi cinere a me aurum agniti uia probatum, ut locuples fias; re vestimentis Aalbis induaris, ut non appareat confisio nuditatis tuae: de collyrio Inunge oculos tu I, ut videas .

Ego quos amo,arguo S. castigo. A mulare ergo, Sc munitentiam age. JQuod autem suadet Laodice noς indui velli mentis albis,& emere aurum ignitium alia ab illis esse comparanda vestimenta. aliasque diuitias esse qtiaerendas,diuersasque ab iis quas Laodiceni ex pretiosis velleribus possiderent,insinuat. Facta enim videtur allusio ad ea,quae in haec verba de Laodicensibus scribit Strali strabo lib. ra. : I oca quae sunt circa Laodiceam, oves alunt excellentes, non mollicie modo lanarum, qua etiam Milesiis praestant, sed etiam ad coruorum nigredinis aemulum colorem, unde amplos quoque habent redditus. J Tradit idem auctor inseritis,eadem loca esse terrena bus vehementer no via. Eusebius vero in Chronico,anno Neronis declino,elii nodi cladem Laodicensem ponit. additque non tantum Laodiceam, sed de Hierapolim, necnon de Colossas et iisdem prouinciae nobiles ciuitates terraemotu ei se prostratas. At in his quae sunt temporii, Tacito aequius assentimur.

i Ioseph. Antiq.

Testipvi sedisiaco M. SEquitur annus Christi sexagesimustertius, Coss. C. Caesonio Peto de Petronio Tiirpiliano: qiii Iacobi Iusti fratris Domini glorioso niartyrio, ut nobilissimo monumento, insignis redditur . Rem adeo celebrem Iosephus Iudaeus etiam suis ipsius scriptis egregie testatam reliquiti quippe oui tanti ponderis Iacobi necem existi inauit, ut ob tam infandum scelus, Iudaeorum populum ditum, ciuitate in excisam templum incensum, ac cetera denique mala illis obuenisse,tuerit opinatus.Sed quid ipse de lacobo a Iudaeis necato conscripserit, enarremiis sitae enim ait it Talis igitur eum esset Ananus, summus scilicet Pontifex,audax, uus, ingenio ferox de secta Sadducaeus ; tempus opnortunum se nactum ratus, mortuo Festo, Albino adhuc agente in itinere, Concilium iud, cum aduocat: statutumq. coram eo fratrem Iesu Christi Iacobuin nomine de una quosdam alios reos impletatis peractos, lapidandos tradit. Quod factum omnibus in ea ciuitate bonis de legum nudi sis vehementer displicuit: missisque ad Regem clam nunciis,mgaueriant, mandaret Anano, ἀne quid tale posthac agereturam ne nunc quidem recte egisse. Quidam etiam Albino occurrentes venienti ab Alexandria, docuerunt eum, non licuisle Anano sine ipsius consensu adii orare Concilium. Horum verbis ille persuasius, iracunde scripsit Pontifici,daturum sibi poenas minitans , dc Agrippa Rex eam ob causam post tertium mentem ablatum ab eo pontificatum Iesu Dannaei filio concessit.Jhaec Iosephus. Sed antequam cetera antiquorum scriptorum testimonia de nece Iacobi hic inseramiis:quod spectat ad temporis rationem,omnes pari consensione confirmant accidisse anno septimo Ner nis imperatoris: id Eusebius ' S. Hieronymus, , ac denique ceteri omnes pariter asseuerant. Eusebius enim Olympiade ducentesima decima,anno primo,& Neronis Imperii septimo, hης ait: Iacobus frater Domini,ciuem omnes iustum appellant,a Iudaeis lapidibus opprimitur: in cuius thronum Sitneon secundus summittitii riJhac igitur ratione eum sedisse oportuit non annis

triginta ut coplures dixerui sed vigintinoue tantisio:quippe qui anno trigesim ii arto, quo re Dominus

560쪽

Dominus passiis .eius Ecclesiae est institutus Episcopus.JError insuper in notam numeri apud Nicephori Chronicon irrepsiue videtur,dum loco annorum vigintinouem, viginti sex sedis Iacobi notati habeat:: r. At nee ptermittimus hic etiam consulare illorum sententia minui vi quoquo mo , defenderent epistolam Clementis Romani ad Iacobum fratrem Domini inscriptam, de monstrare possent lacobum hunc etiam post Petrum fuisse superstitem, affirmariant contra sententia omnium asserentium eum consumma illa martyriii anno Neronis septimo, annos sedis Iacobi noesse numerandos ab anno passionis Christi. sed ex quo facta est in prouincias Apostoloru discessio nempe ut dicebat Ap lonius ') a duodecimo anno post Iesum passum. Sed haec omnia non , Adiud rusin

tantum Eusebii. Hieronymi, te aliorum testimonio consutantur, verum ipsius quoque Iosephi : ' lib. 1αi . in fidum ait,tunc occisum fui iste Iacobum,cum Albinus veniret in prora inciam;cuinque eius lena testi ne.

Matione probetur ante annos septem dc menseς quinque ab obsidione Hierosolymorum Albinusui te in eo inagistratu quod idem scribit de bello Iudaico h) plane certum est,hoc anno lac u b iis serih.de l.

Iustum esse marryrio coronatum. Ceterum Epiphanius licet ad decrepitam aetatem Iacobu per Iussi ita et ea i . uenisse testetur,nen,pe ad annos nonagintasexr tamen post ascensionem Saluatoris vixisse tradit e Epi-hχre annis plus mimus Grantiquar .iori sed te de aetatis annis ipsius quoque fides redditur dubia; cum ii γε

liaud facile cui Imam persu aderi possit, Iacobum fratrem Domini tempore passionis Christi egisse annum aetatis septuagesimum secundum, de ante annos quinque quod falsum est martyrium consummasse.

Quae autem pomosephnin de Iacobi martyrio Hegesippus de Clemens Alexadrinu coscrip III-serint, Eusebius ψ limul colligens narrat his verbis: lildaei ergo cum Paulus prouocasset ad Cae- ξως, histo carem,S: ad urbem Roma a Festo missus esset: spe penitus;qua Concilium in eius necem compa v. 1. rassent excidentes, tir lacobum fratrem Domini,cui ab Apostolis sedeς Hierosolymitana delata fui omnem se. malettolema in conuertundicoiitra quem ea scelera,quae sequuntur,comparata 'ρμ' fuere. Primum illum in medium addiicunt:& ut fidem Christi coram omni populo deneget, vehementer sollicitant. Verum cum praeter omnium opinionem liberiori ore voceque quam expectarent, praescia te uniuersa multitudine. lium Dei Saluatorem Se Dominum nostru Iesum ingenue

de fidenter consessus suisseditioininis testimonitim nam propter summum sapientis de pietatis stu ,

dium,quod in vita assifine excoluerat ab omnibus iustissimus putabatur amplius tolerare non: poterant. Eum igitur tum neci dant,cum ad illud facinus impune obeundum, interreoni opportunitatem arripuissent. ippe Festo per id tempus mortuo, summa rerum in Iudaea administratio principe de gubernatore penitus erat destitui.i. Ceterum quamquam Iacobi necis ratio de modus ex verbis Clementis supra citatis satis constare poterit quia teinplo praecipitatuna, ac fullonis vecte percussum, inortem oppetiuisse narrat Hegesippus tamen Apostolorum aetati proxime succedenson quitu, historiae tuae libro ea quae ad illum spectant,accuratissinae tradit ad hunc modum. Iacobus frater Domini,qui a Saluatoris temporibus ad nostram usique aetatem Iustus Iacobi enim nomine multi don ali erant ab omnibus appellatus fuerat, Ecclesiae administrationem una cum ceteris Apostolis suscepit. Hic ab utero matris suae sanctus fuit: vinum de siceram non bibit; vianimalium carnibus se abi inuit mouacula caput eius numquam rasiim suit, n que corpus oleo tam OH. perunctum, aut balne I lotum. Huic uni licebat in Sancta sanctorum ingredi: vestibus enim viebatur no Iane ed lineis dumtaxat. In templum soliis intrare lolitus est atque ibi genibus humi positis, pro populi peccatis veniam postulare. cuius genua,quod tam assidue,tuni ad Deum auguste sancteque adoran ium, tum ad veniam precibus popuIo exposcedam, procumbebat cameli instar tuberculis contractis obduruerunt. li pro ei singularem iustitiae praestantiam Iusti, de Obliae . quod Latine populi praesidium dici potest de iustitia nomen, sicut prophetae de eo memorant, inuenit. ibus ana igitur ex septem sectarum fautoribus in populo sparsarum, Scame in historia ante declaratarii, ab eo siciscitantibus,qilianam esset ostium Iesu respondit, Iesum esse Saluat rem. Ex quorum numero nonnulli credideriit,quod Iesus esset Christus. Sectae autem supradictae, neque camis rusurrectionem fore, neque ullum venturum,qui cuiqire sit pro his quae recte aut secus gesserit in vita, mercedent redditurus,omnino crediderunt. Veruin quotquot crediderunt, Iacobi praedicatione de hortatu credideriint. Ergo cum plerique etiam ex principibus viris fidem essent amplexatim nulli ex Scribis, Pha v. xisaeis, de reliquis Iudaeis tumultuari atque adeo vociferari coeperut,quod uniuersus fere populus Iesum existimabat verum esse Christum .Qui etiam ad Iacobum profecti, sic eum compellarunt: Te obnixe oramus,ut quoniam populus fide in Iesum,perinde ac si vere esset Christus, collata, ingrauem errorem dela plus est,eum ab hac opinione avoces:atque ut omnes etiam qui hodie ad se istum diem Paschatis celebrandum conuenerunt te Iesu recte vereque erudias, te etiam atque et ἰ obteitainuritibi enim omnes fidem adhibemus; nec nos solum, sed tota multitudo perhibet testimonium,quod iustus sis,quodque personam non respicias. Persuadeas igitur populo de Iesu, neer revetenim de uniuersus populus de nos omnes tibi credimus. Idcirco statue te ipsum sener pinna te rapti,ut de superiori loco cunctis perspicitus sis, atque adeo tua verba a tota multitudine facile de sine impedimento audiantur. Propter festum namque Paschatis, no solum omnes Iud sorum . . .

tribus. sed multi etiam ex Gentibus conuenerant. Proinde Scribae Ze Phari ei, quos supra posuimus, Iacobo supra pinnam templi collocato eoeperunt exclamare Se diceret o Iuste, cui merito ιε γ' I Pρ omnes debemus fidem adiungere:quoniam populus Iesum crucifixium imitando aberrauit: tu ideirco nobis commonstra quod sit ostium Iesu crucifixi. Qui clara voce sic respondit: Quid me interrogatis de Iesii filio hominis 3 Ipse sedet in caelo a dextris magnae virtutis de potentiae Dei, δι

in nubibus caeli venturus est.

Atq; eum multi plene essent persuasi, de ob Iacobi testimonium Deum laudibus in caelum serrent licerentque Oianua filio David:Scribae de Pharisaei de mi egroc perunt primum ita inter. Ol. Mes. Iom. I. Pp 3 se coli

SEARCH

MENU NAVIGATION