Carmina selecta ex illustrioribus poetis saeculi decimiquinti et decimisexti studiosis adolescentibus citra morum labem ad perlegendum proposita. Pars prima secunda

발행: 1732년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

MO IO: IOVIANI PONTANI

Rursus & vates citharam resumit, Ipse praecedens: sequitur canentem

Aurea coniux . . . . ..

Vulgus atque una attonitus silentum, Monstraque & manes trepidi gigantu, Quos triceps custos procul allatratu Arcet ab amne . Heu, quod obstantes pelagi fragores , Quodque discordes Erebi tumultus, Quod potest dirarum animos sororum Flectere carmen d Non potest tristes ocuIos puellae,. Pectus aut truX virginis, aut superbae Foeminae immites animos, seramque

vertere mentem.

HA tuba terribilem sonitum, tubicenque canoro Aere tona: hos tumulos clangor & arma decent. Iulius hic situs est: strepitus juvat, & juvat ensis Clavaque; Parmerium bellica parma juvat. Gaudet & his he s concentibus. en canit Umbra Ad numeros placide ducit & ipsa choros. Nunc rursum turba, nunc tubicen fera murmura rursa Ingemina; ut cantu marmora pulsa senent. Hic honor ad tumulos, magnorum S saxa virorum Debetur: Μartis sic stata castra jubent Pro patria hic cecidi . Μanes gaudete sub urna; Gaude & Iudaeis umbra serox tumulis Pro patria occubuit pugnans, murisque cruento Dum stetit hostiles reppulit ense manus. , Nos

252쪽

Jos plausum simul ore damus, simul aere canoro Parmerio: haec patrius munera postit amor

DE MUNDI CREΛTIONE .

HO C. caelum , quaeque obIiquo distincta meam ,

Sed certa serri 1idera lege vides, Telluremque suo libratam pondere circum Quam cingit rapidis Ennosigaeus aquis, Spirantesque avium tractus, fusumque superne Qui cuncta aetherio temperat orbe Iovem, Antoni, Deus e nihilo, Deus omnia fecit, Et sol mam rebus jussit adesse suam. Ipse sua voluit caelum splendescere luce , Et terras caecae noctis habere vicem. Accendique diem claro de Iumine Solia, Solis & auratum mane redire iubar: Alternisque atrae lucem concedere nocti, Temporaque hinc spatiis ire coacta suis. Bissenisque vagum complevit mensi bus annum , Ut tamen in partes quatuor omnis eat. Namque ubi Sol nostro languens sese eripit orbi, Frigidaque hibernis terra madescit aquis; Saevit hyems incana gelu, riget horrida bruma , Tum tellus foetu concipit aucta suo. Λst ubi vicinos Sol ipse recurrit ad ortus, Excursu & parili noxque diesque ruunt, Terra suas ostentat opes, & divite gemma Vestit pampineas vitis opaca comaS. Ludit & in pratis varium ver, ludit &aestas Torrida, & ipsa suas sedula curat opes. Haec frumenta manu Iegit, haec di in horrea condit,

Quae mox versa rotis parca colona terat.

253쪽

Hinc cedente die, longe & crescentibus umbris, Rutumnus pleno fert sua poma sinu, Ac Bacchum plenis docet expumare lacunis, Sordidadum celeri sub pede musta fluunt, Sie statuit pater ipse hominum , rerumque creator,

Annua perpetuas munera obire vices . .

Quin etiam, spirare suis de partibus orbis Ventos, & patriis nomen habere Iocis. Namque ab Hyperboreis Aquilo volat impiger antris

Excitat oppositas humidus Auster aquas. Eoos ciet Eurus equos: at mitis ab orbe Hesperio Zephyrus lenia flabra movet. Idem etiam occultos alta ad convexa vapores Sustulit, ac terrae vertit in auxilium. Unde eadunt imbres, di matutina pruina , Et grato sitiens rore madescit humus. An non & summo decumisit vertice rivi, Et cava muscosis sontibus antra senant RUnde sitim pecudesque, seraeque, armentaque sedent Temperet di riguum caerula lympha solum. Quando aer quoque nimbosis inclusus in antris Cogitur in laticem frisore, di inde fuit. Ne q ua igitur mundi regio vacet, implet di undas Piscibus: hi campo liberiore natant, Ac gregibus variis ingentia regna frequentant, Nullaque squamigera gente lacuna caret. Alitibusque auras, celebrat, quibus indit & alas, Et corpus penna versicolore tegit Induit di virides frondenti gramine colles,

Et nemora arboreis velat opaca comis.

Communem di statuit victum e selicibus agris, Pomaque frugiferis ducit ab arboribus. Quo varios usus homini, pecorique avibusque. Prae

254쪽

CARMINA . a 3

praestent, ac vitae munera certa serant.

Et jam quadrupedes foetus , obnoxia morti Corpora, plumosos edideratque greges: Tum deus humanos effingere molliter artus , Membraque de tenui ducere coepit humo. Cunctaque formarat studio persecta magistro, Quaeque artem reserant, artificemque suum . Mox auram aethereo de semite fundit in illum: vive, ait, & proprio membra labore fove. Arcanae mox partem animae de mente profunda Libat, et erecti spirat in Ora Viri.

Dux, ait, haec hominiim generi s i, Sipsi magistra

Et sua constituant hac duce, seque regant . Hac validas ponant urbes, hac jura notarint, Hac coetus pariter, justitiamque colant . Conjugium ac thalamos distant ratione magistra Servare, & casta relligione socos; Atque artes tractare bonas, ct munera caelo Digna, & qui factis nomen ad astra serant . At postquam immemores recti caelestia dona vertere in facinus, perniciemque sitam; Immemoresque boni, spreta pietate fideque , Admorunt proprias in sua fata manus: Grassati & patrium in jugulum caede'ur suorum , Miscuerunt, Stygio pocula tincta lacu : Inoue virum saevit coniux , in pignora mater, . Pro scelus, ac miscet fasque nefasque furor. Haec pater ut celsa miser s prospexit ab aice, Sisteret ut sceleri, criminibusque modum, Progeniem in terras summo demisit olympo , Quaeque hominis gereret munia , quaeque Dei. Haec caeli secreta, di inenarrabile patris Consilitim explicuit, quae bona, quaeve mala;

255쪽

Quae vitanda homini, quae vitae serma sequenda . Quaeque bonoS maneant Praemia, quaeque malOS. Denique mortem Cbiit, vitae dum consulit ipsi, Atque suo in caelum sanguine fecit iter . . Quo magis admiranda Dei clementia summa est, . CCui sumet quicquid terra Sabaea serat, Quicquid Arabs: date thura soris, costumque cremare, Et date cum multa thurea dona prece. Pieriosque adhibere modos, & carmina, dignum est, Antoni, quae te gloria prima manet. Hyblaeo cui rore madent & labra, cui amnis . ,

Castali us pleno gurgite fundit aquas , Nysaeique haerent insigni fronte corymbi, Et coma Pieria froncse revincta viret, Felicemque animum pascis pietate, fideque, Nilque tibi vera est relliSione prius. Quodque decet, bona cuncia Deo, justumque, piumq; Adscribis, nostrae sed mala nequitiae.

TUMULUS INERTISS. HOMINIS, HYAE.

QUMQUAM vixit Hyas: sed Hyas Iloccoditur antro. Si vixit numquam , mortuus est nec Hyas . .

UULL A mihi vivo domus; at nunc certa sepuIm est. Vitaque paupertas; mors mihi divitiae. Vita, mihi exsilium ; requies at certa, sepulcrum. Nudus eram vivus: mortuus ecce tegor.

256쪽

IV M Iauru tibi crescit honost tua nomina laurus Servat. nam deXtra crevit & illa tua. Ossicium ossicio pens gratissima laurus: ἰQuique suit Nymphae nunc quoque sensus adest. Clam laitrii mihi salve'iterum , coniux niea: salve Conjuge cum, Laurus, fronde & honore pares. Ite pares, nomenque una servate per aevum Et mihi frondenti serta parata coma.

ο L IIs quid, heu, Amarace, heu , quid flosibus Nudatasqualies moestula λ heu, quid languida

Arentit,us comis& horrido sinu, Lugubri amictu fles misella Amaracest i iAn ipsa fere arentibus potes genis λDeest enim qui te rigabat , & tuus . Colonus ille, argenteo 'ui vasculo , - - . . Liquorem amatum funditabat, & tuam Sitim levabat, & levabat sideris Rabiem Erigonii. at ego, misella Amarace, i

Tuam sitim meis levabo lacrimis . . ' μ ./. o

Cape has misella lacrimas moesti senis . . . . Μemor osculorum, en , illius fundo tibi' ' ' i' . Tercentum amaras pro liquore lacrimas: Pro rore guttas salsulas totidem alteras V .

257쪽

Amplexuum memor alteras, & illius inmor leporum di comitatis blandulae. His tu viresces, & novam indues comam, Beata Amarace; soliis novis novo Amictui at ergo senex subarescam miser Humore vacuus; saepe velut in arido i Asparagus igne adflatus, aut de fulmine Tacta arbor; elanguescit a radicibus.

Nostris acta modis dicere Caesaris: Sed me copia rerum s . Et pondus grave territat. Illarum cumuli se mihi plurimi Scribenti objiciunt; non secus, accita Nautae puppe secanti Aegaeum mare, Cyclades. Non haec conveniunt alta rati vada Nostrae, remigiis omnibus di duco Nudae, queis sine tantos Assius serre nequit freti. At quis navigii non rudis artium Se tam vasta maris mittet in aequorae

Nec non undique laudum

258쪽

CARMINA .

Magnis turgida fluctibus Quis digne poterit carminibus sitis Panti facta viri stribere R bella quis Tot consecta λ stibacta&Regum colla potentium pΑdjunctasque novas imperio insulas, Extremi positas Oceani in sinu Quas numquam prius audax Mercator tetigit rate: Quis nuper domitos vix superabiIes Thracasi Pannoniae qui intulerant metum, Quos hic nomine, &i Adventu dedit in fugam. Ut venti validi vis facile aere Collectas nebulas dissipat, di diem Caelo invecta sereno Sublatam ex oculis reseri r Caesar non aliter consilio potens Consertas acies dispulit hostium ;Discussitque tenebras Lucem Pannoniae inserens. En seles populis splendidius nitent, En jam fertilior frugibus est Ceres; Pleno di copia cornu Apparet jam opulentior: En Pax arva colit, laetaque faustitas, Securusque humili resticus in easa Fretus farris acervo Large ligna soco ingerit; At si illum agri odium mox capit, atque amat Mercator fieri, per maria ultimos Navi accedit ad Indos Currens tutum iter & patens.

259쪽

a S HIPPOLYTI CAPILUPI

Neae QIus rapidas incidere in manus Praedonum timet, . his non freta libera et Proh Dii, quot bona nobis . Virtus Caesaris attulit. Terras moribus ornavit, & omnia. . Erasit stetera, & frena superbiae Injecit; docuitque Iustum quid deceat virum. r At quo oblita tui Μuia ruis procax δQuin infata nimis contrahe, contrahe Vento vela potenti, STe in portum cita Conjice. . .

Culte o Tasse tui viribus ingeni . . Λpta est materia haec atque Iaboribus λ

Te non splendidus ordos . O . Non secundia deseret.

Ergo sume tibi seribere Caroli Laudes, di numeris non humilis lyrae

Famam eXtendere, tellus uacumque est habitabilis. Dum immortale senam grandia. concines, ' :Exacto tenui pumice carmine ἡ Nostri ruris honores . Et sontis referam senum . . .

AD IULIUM FEL TRIUΜ

m Nate Regum robore sortium Quid Iule ruri tempora conteris pNon prata vernant nec salubres Nunc Zephyri volitant per auras.

260쪽

Non saloe fruges agricolae metunt . luas terra magno faenore reddidit, . i ec praebet Autumnus racemos 'Bacelie tuum generose munuS

Quin linquit agros atque hyemem sugit Turpem atque inertem , tu simul aufuge . iViamque mutatis vorato a Uectus equis celeri Ve curru.: P. Et te siletis redde negotiis . .. bTe digna curans, jam satis otio O , - iMentem levasti, jam laborum . Illa seret recreata pondus. . Gonraga qui te diligit unice : . , Vinclo coactus sanguinis, di tua Virtute victus, te trahentem Increpat usque moras &usque. Et Borromaeus, cui merito Pius Arcana credit digna silentio Rerumque habenas dat regendas

Te precibus revocat morantem. i.

Iam linque campos qui glacie rigent, ualent&Euri flatibus horridi, Romamqhin praeclaram triumphis; . ver ubi perpetuum, Iedito. Illam revises moenibus, & viis, Divumque templiaritque palatiis . fAuctam superbis: quae suere . ' . . . A. Structa Pii & decorata sumtu .

Diamque cernes legibus aureis . Nunc constitutis tollere verticem O nos beatos ter quaterque i . . . '' i

Quos Pius & Medicus gubernat. Non alter illo justius imperat, Nec

SEARCH

MENU NAVIGATION