Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De poen

발행: 1716년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Mes12δε Merollam loco citato n. 7. Etenim cum hujuLmocli effectus non habeaut rationem voluntarii,nec rati

nem peccati ut ostendimus, uitur, lod non habeant malitiam in Consessione aperiendam Siquidelmnalitia quae praecessit in causa olim voluntaria jam in Consessio. De explicata fuit.

Insertur secundo cum Sanch hb iis. 6. IS. contra

Azotium, Ialaum, probabile esse, quod hujusnodi essectus nec sint subjiciendi clavibus,si solum praecellerit

interna retractatio pravae voluntatis praeteritae. etiamsi

non praecesserit consessio Ratio est eadem , quia isti enfectus in easu nostro, cum non sint voluntarii , non habent rationem peccati, unde non cantinent malitiam in Consessione aperiendam, quamvis tutius sit eos aperire, urex illis clarius innotescat prior culpa Quinimo Bona incina deless. ἀθ.26. . p. . n. 26. alii communius d cent,conniendos omnino esIe,quando ad illos consequiatur censura,irregularitas,aut onus restitutionis, quae omisnia actum dumtaxat externum consummatum comi a

tur.Nihilominus nonest improbabile quod docentHenta lib. s.n. s. lis. H. Tabiena,&alii apud Dianam loco lauis dato contra Vasq. Eorium, nullam censuram secuto effectu incurri, quando voluntas prava antecedenter fuit retractata. Etenim cum censura fit poena medicinalis G dinata ad infringendam contumaciam, si voluntas prava, antequam sequatur essectus, retraetetur,non habetur amisplius contumacia,unde nec incurritur censura. Incurritur tamen in omnium sententia irregularitas, fidianus restit irinis,secuto huiusmodieffectu, esto praecesserit retracta. tio voluntatis pravae praeterita,immo etiamsi praecesse stConfessio. XXX.Dico . Si voluntas praeterita prava non fuerit retractata,antequam effectu puta homicidium,sequatur post venenum propina tum tale homicidiu, quamvis non

possit amplius impediri, adhuc est vere peccatum extem, num,

322쪽

xi Pars VIII. Di p. IV De Sacrium. se.

num aut saltem Complementum peccati externi, participans malitiam pet extrinsecam denominationem ita is a praeterita. Ita tiar. Becan. Sanch Henr. Sala&, alii. apud eundem Merollam, M. ex D Th. a. a. q. 79. r.

PROB. Quia ad rationem peccati non requiritur actualis libertasAd satis est,quod actus maneat moraliter liber,vel habitualiter,quatenus non est retractatus,vel virtualiter,quatenus operatur per Causam appositam atqui totum hoc habet homicidium , quando post venenum propinatum non est retractata prava voluntas praeterita ergo hujusmodi homicidium habet rationem peccati ex. terni. Ire probatur,quia in communi hominum sensu dicitur,v. g. voluntari omittere recitationem Hor rum,qui projicit Breviarium, etiamsi non possit deinde illas recitare,dummodo voluntatem pravam non retractarit. Similiter dicitur voluntarie peccare peccato externo somni,qui dormit contra praeceptum domini indicens

vigiliam, etiamsi non possit deinde amplius vigilare ergo

hujusmodi effectus havent vere rationem peccati externi per malitiam extrinsece derivatam a Caula voluntaria moraliter perseverante in ratione voluntarii per non retramtionem, non secus ac actus externus habet veram rationem peccati externi per malitiam extrinsece derivatam a peccato interno.

Confir Quia proiiciens Breviarium, ne possit Horas recitare,non incurrit Censuram impositam pro omissio. ne recitationis horarum,tunc quando Breviarium projia cit,sed in instanti mediae nodiis , quando peccatum consummatur;atqui Censura non incurritur nisi propter pec catum ergo omissio recitationis,quamvis post projectionem Breviarii sit necestari , adhuc tamen habet veram rationem peccati ob voluntarietatem in lira Causa mora, liter perseverantem per non retractationem.

manan

323쪽

ί u. III. r. V. Utrymassectus, cri. 343

manantes a voluntate prau a non retractata, sive positivisnt, ut homicidium, sive negativi, ut omissio recitationis

Hotarum, quamvis non possint amplius impediri, adhuc

Clavibus subjiciendi sint , non secus ac peccata externa. Ita Sancti Tannetus, Salas, Soto, Becanus contra Vas-queZ loco citato, Ur Herreram apud eundem Dianam, p. 3. tri 6 res a Ratio est, quia aliter fere nunquam teneremur conseri v. g. Occisionem, aut effectum secutum contra Castitatem, &c sed satis esset aperire in Consessione Causam his flactibus datam. quod videtur esse

contra sensem fidelium, ac Doctorum, quidquid in conistrarium doceant Vasqueet ibidem apud Dianam p. t tr.7. res T . putans hos Metauimanifestari a fidelibus in consessione, vel quia credunt eos esse peccata, vel ut luces lenistius peccatum manifestent. Confirm. i. Quia si quis emisia sagitta interficeret hominem,potest silum confiteri jaculationem sagittat animo occidendi, dc praescindere ab homicidio, immo potest etiam illud negare cibra mortale; quod tamen videtur ab sonum. Et ratio a priori est, quia ut aliquid in se vere, deformaliter sit peceatum, atq; adeo in consessione aperiendum, non est opus, quod sit in se, directe volitum, sed sufficit,si sit saltem indilecte,& in sua Causa voluntarium. Confirma.Qura ideo in omnium sententia actus exter nus peccaminosus est subjiciendus Clavibus, quia habet veram rationem peccati, quamvis per denominationea ab actu interno precaminose. um quo moraliter conjungitur;sicut etiam quia per hoc quod actu interno stiper addatur externus,notabiliter vatiatur judicium consessarii in ordine ad statum peccati,&peccatoris,ut diximus initio hujus articuli;ac demum quia saepe actus externus est obnoxius censura .irregula i tati oneri restitutionis,&ciatqui

haec omnia pariter militant in effectu peccaminos proveniente ex prava voluntate praeterita non retrach 4t , ergo

324쪽

De Satisfactione Sacramenta

DESatisfactione multa inquirunt Theologi morales

qua paucis hic coinplectemur, quaerendo prius ea . ouae spectant ad satisfactionem extrais acramentalem. Deinde quae ad Sacramentalem.

ARTICUL Us

Quod sit quaedam injuriae illatae recompensatio. Apud Theologos tamen nomine satisfactionis ansonomastice venit compensatio injuria Deo irrogata per peccatum. Dupliciter tamen possumus pro peccatis satisiac re. primo quoad Culpam, de hac disputatur inde In-cλrnatione, secundo quoad poenam, quae reinanet luenda pro mortalibus, aut venialibus jam remissis ἔ- ista satisfactio aut potest a nobis praestari extra Sacramentum per opera satisfactoria ex opere operantis, aut ex opere operato per satisfactiones Christi applicatas nobis vel per Ii dulgentias, vel pectacrificium Eucharisticum, vel virtute Clavium.exequendo poenitentiam in Sacramento a Confessario injunctam, quae est pars integralis Sacramenti Poenitentiae. Q io possimus etiam extra Sacramentum condigne sati facere pro poena tempρrali peccatis debita, constat tum ex Trident sebs, . can. m. tum ex proseriptione T. Thesis Baii, quae habet: Satisfactiova labo- νιos justificatorum non valent expiare de condigno poenam temporalem restantem post culpam condonatam rtum demum quia si potest iustus per opera supernatur alia mereri de condigno vitam aeternam, a fortiori poterit si infacere de condigno pro poena temporali alterius vitae quae ingressum ad gloriam remoratur. Sicut autem meimum justi habet solam proportionem Geometricam, non Αritis

325쪽

a. m. De Satisfactione Sacramenti is tithmeticam cum praemio vitae aeternae, ita iusti satisfainctio proportionem habet pariter Geometricam cum poe-

a Purgatorii debita Culpis pro qua satisfacit eo quod solvatur a Filio Dei adoptivo non tanquam in Carcere & coacte, sed sponte tanquam in palaestra pugnando.

II. Qiramvis autem extra Sacramentum non applicentui nobis Christi satisfactiones quando per opera nocti a ex opere operantis satisfacimos inihilominus jure merito in Triden seg. r . cap. R. dicimur in Christo satisfacere; tum quia vi meritorum Christi conseruntur nobis auxilia ad ponenda haec opera satisfactoria, tum etiam quia intuitu meritorum Christi acceptantur a Deo pro debito poenae satisfactiones a nobis prasitae. Etenim, ut notat de Lugo, Iudex habet jus ad raugendam poenam, quam

ille vultamponere,quin teneatur acceptare pCenam, quam

reus sponte sua subit, etiamsi esset haec acerbior postlia debita; Siquidem delinquentis est poenam pati, Judicis vero illam taxare. Hinc Triden loco laudato habet : Omnis gloriari nostra in Christis, in quo vivimus , in quo meremur, in quo satisfacimus, facientcifructu dignos Paenitentia qui ex isto vim habent, ab illo oferuntur c per istum acceptantur a Patre Ex quo sequitur,quod satisfaciat justus de rigore Iustitiae vindicativae quoad

qualitatem solutionis, solvendo tantum, quantum debet de poena, non tamen quoad modum selutionis, quia ne-

cellarius fuit favor ex parte Iudicis , qui nostra opera in iactionem acceptaret, cum phllei exigere poenas a se infli gendas; ubi autem favor, gratia ad stetur, non habetur totaliter Justitiae rigor. III. Ut autem satisfactio ista extra-i cramentalis sit

condigna, plures conditiones requiruntur. Prima est

qubd ponatur ab homine in statu gratiae. Ita communiter contra nonnullos apud Lugo dio. 2 sect a. Et ratio est, quia sicut nemo potest in Christo mereri . nisi vivat in Chinto, ita nec potestio Christo satisfacere , quando. qui-

326쪽

3is Pars Iu Disp. m. De Sacram ese. quidem sicut opus metitorium nonhabet proportionem

cum vita aeterna, nisi evetur a gratia, ita nec opus satis saetarium habet proportionem cum poena alterius vitae, nisi ab eadem gratia ele aetur, debet enim es Deo gratus homo, tana ut ejus opera acceptentur ad praemium,quam ut acceptentur ad placandum Deum. ad compensandam poenam debitam per Castigationem voluntariam. Confir inii, at modo diximus ex Lugo, opera nostra, ut sint satisfactoria,debent a Deo in ordine ad talem finem

acceptari; Deus autem opsta peccatoris non acceptat, dicitur enim Proverb is. Victima impiorum abominabi te Dominoi prima ad Cor. q. S distribuero omnem substantiam meam in cibos pavisum trad dero cor-ρm meum, ita ut ardeam, charitatem autem non habuero, nihil mihi prodest. Porro sicut ex majori gratia crescit valor meriti, ut docent communius, ita etiam valo satisfactionis, major enim personae dignitas confert ad

utrumque.

IV. Secunda Conditio est, ut opus sit poenale Propi rea Triden .seg. I . p. 8. operariatisfactoria appellat poenas ad sitque, nos satisfaciendo pati pro peccatis;aliter non haberetur congrua recompensatio pro injuria, quoad reatum residuum poena temporalis. Non videtur tamen negandum,qubd omne4 pus bonum sit aliquatenux

hoenale, ut proinde quodlibet opus bonum, de qua hone-.stum, sit meritorium, qua poenale sit sititiactorium. Et ratio est, quia omne opus bonum aliquam habet difficultatem, unde etiam poenalitatem, virtus enim est circa siduum,4 difficile, Midcirco dantur habitus virtuosi ad superandam dissicultatem, quae in exercitio actuum repetitur dissicile autenisicitur eis illud, quod vel dolore fit, vel temporis longittidine; sicut facile dicitur elli,quod vel snriolore fit, vel brevi. Neque obstat, quod valde virtuosi suavitatem potitam sinuam in exercitio virtutis,quam poenam. Nam gaudi

a um

327쪽

cu. IV. Pe satisfactione sacrament. 3 7um illud spirituale, quod ex amoris vehementia experitur virtuosus in exercitio virtutis, non tollit, quo minassentiat poenam aliquam, licet te em, dum privat se bono delectabili ob amorem honestici haec autem diminucios nae, quae tunc habetur orta ex pro ui inevolum iis linenter operantis circa honestum, non minuit satisfactionem, sed potius illam auget, ut notat Angelicus loco

laudato, & solam minuit satisfactionem diminutio poenalitatis, quae habetur ex parte ipsit acti, Et ratio est quia quamvis actus qua honestus it meritorius , qua poenalis sit satisfactorius, nihilominus crescente honestate actus, etiamsi non crescat, sed potius decrestat poenalitas, adhuc crescit satisfactio, quia magis Deus placatur ab actu honestiore, licet minus poenali quam a magis poena-li,, miniis honesto. idcirco ex communi Theologo tum doctrina magis est satisfactoria eleemos na, quam jejunium, quamvis hoc sit magis cruciativum vi professo religiosa ex D Th. 2.1 quast a Mart. s. ad 3 affert secum expiationem to ius poenae temporalis debitae propter actionis excellentiam , quamvis sor maliter parumnabeat poenalitatis. Sic etiam magis satisfacit homo pecachi uti Charitatis, quam peractum humilitatis, quia di .gnitas actus in ordine ad satisfaciendum non desumit ut ex nuda poena, sed ex poena laudabili , cum autem major sit laudabilitas poenae in actu Charitatis, esto minus molestae, quam in actu humilitatis, major per illum actum lia. cur satisfactio. Quare per Omnes omni lio actus superis naturales honestos habetur sua satisfactio orta ex aliqtra molestia, quae in ejus exercitio habetur, saltem obcarentiam boni delectabilis cum eo actu incompossibilis,& ideo Trident loco citato quam vi, docuerit satisfactionem fieri per poenas, addit tamen η. I 3. eam universim fieri non lum jejuniis, orationibus, Meleemosynis, sed etiam aliis pietatis operibus , quia scilicet pietatis opera in hac vita non carent poenalitate sua.

328쪽

V. Tertia Conditi est, ut opus latisfactorium ex acta bono vi honestes, cedat. Quomodo enim potest placari Deus per opus, aut sibi ingraum , aut sibi non gratum, In tantum potest fatisfactio Sacramentalis ex malo, alit indisterenti fine posita sussicere adimplendum Praeceptum Consessionis, Melevari ex opere operato ad satisfaciendum, quoties homo ratione peccati mortalis non est incapax talis effectu . puta si ob finem selum venialitet malum,u.g ob vanam gloriam det eleemosynam a Confessario impositam, quia sicut ad utisfaciendum aliis praeceptis puta audiendi Millam, jejunandi, non requiritur quod haec ponantur ex pine bono, ita ad satisfaciendum praecepto Consessionis ; quinimo etiam in statu peccati mortalis potest his praeceptis satisfieri; dc sicut potest v. g. absolutio Sacramentalis ex fine mortaliter malo collata a

Sacerdote elevari ex opere operato ad causandam gratiam in pinnitente, quia elevatur, quatenus est actio a Christo Domino aitumpta, atque adeo quatenus est bona, i-cut etiam quando elevatur Contractus matrimonialis peccaminosus; de quando et vatur voluntas conferen diordines Sacros, etiamsi sit fimoniaca, c. ita elevari potest ad causandum effectum statisfactionis ex opere operato opus satisfactorium impositum a Consessario, quamvis ex fine venialiter malo ponatur, nam si poneretur ex fine moi taliter malo, non causaret gratiam ex opere ope. rato ex incapacitate subjectu&probabiliter nec causiaret

remissionem poenae ex indisipositione subjecti. At quando opus sisti factorium ponitur extra Sacramentum, cum c uset effectum ex opere operanti dumtaxat , idcirco si

ponatur ex fine malo, cum non placeax Deo, neque placat Deum, neoue ullo pacto satisfacit. VI. Dubitatur hic primb, an opus satisfactorium deis beat poni ex intentione satisfaciendi, ut satisfaciat ' Ad quod respondendum cum communi contra Henricum

Malios apud Lugo d. a . n. M. negativa Ratio quia sicut

329쪽

su. IV De Sari actione Sacrament lysicut ad meritum nonari utitur intentio merendi, fatis est, quod vi ita opus meritorium aptum sit movere Deinum ad remunerauonem ut moveat ad illam infallibiliter dandam, posita promissione Divina tui parisormitec sa- iis est,quod opus sati factorium aptum sit placare Deum, ut satisfaciat infallibiliter posita divina acceptatione, atque adeo non requiritur intentio satisfaciendi per illud:Stacut docent communiter, nec requiri intentionem fatissa ciendi quando ponitur opus praeceptum,eo quod ea pr.

ina, ponitur quidquid legislatote praecipitur , atque adeo praecepto satisfit: quicquid it, an suisfiat cum linen tione non satisfaciendi in quo Doctores variant,eb quod videatur in tali Casi non poni opus, eo modo quo possit legislatori morem gerere, sicut nec videtur placare Deuna ostensem, qui ponit opus satisfactorium animo non fati faciendi per illud. VII. Dubitatur 1. An bssimus satisfacere etiam per poenas, Hagella a Deo nobis inflicta, de quae necellario patimur, etiam non perseverante actu interno libero quo ea libenter acceptamus , patienter toleramus Et sane quod ex divina erga nos clementia satisfaciamus per hujusmodi poenas, & flagella, constat ex Tri entinop g. 4. cap. 9 ubi habet: Docetpratere , tantam esse Divina Munimentia largitatam , ut non solum poe-ηis a nobι pro peccato indicando susceptι , au Sacerdotis arbitrio pro mensura delicti impositis, sed G - quod maximum amaris argumentum es)tem paralibussagestis a Deo inflictis, ta a nobis patienter toleratis apud Deum Patremρι Christum .sumistisfacere et aleamus.Praetereaquod non selum per actum internum, sed etia per ipsa flagella externa habeatur satisfactio,docent communiter apud eundem Lugo;aliter non tu et cur adeo Tridentinum efferret divinam muni licen tiam de amorem in hac satisfactione, si ea tota consuma. uuir in sola patientia.& actu interno. Quare sicut satis-

330쪽

facimus non olum per actus internos, sed etiam per ipsi flagella, quando sponte a nobis sulcipiuntur, ua etiam quando necessario ea patimur , a Deo infliguntur

dummodo patienter ea toleremus. Esto autem actus externus non addat novum meritum supra actum internumitrata communem Theologorum contra Ripaldam disp. 68.sect. s. unde selum occasionaliter is ei accidens magis meretur, quisueeraddit actum externum actu interna, quatenus intensior selet esse,& diuturnior actus internus, quando debet superare difficultates , quae interpo latuitur, ubi in actui externum prodiret, nihilominus communiter etiam Theologi docent cum Lugo θ., .serit. . quod actus externus addat novam sati,factionem actui interno Magi, enim Deum placat caeteris paribus qui vult jejunare, & simul jejunet; ac qui selum vult sejunare. Et ratio est,quia aequitas postulat,ut reus poenae non crucietur bis, ac propterea qui sustinuit flagella libenter

non solum ratione aetiis interni sed etiam ratione poenarum externarum extinguit reatum poenae Contra vero caeteris paribus non videtur dignus novo praemio,qui Voluntari jejunandi superaddit jejunium, quippe quod nullatenus est libertim, nisi in Causa, atque adeo non exigit no .vam reti ibutionem, tim non addat novum obseqiuum

erga praemiantem'.

VIII. Putant nonnulli cum Medina tr. 3. q. s. VasiqueZ in aliis apud Dicia. δο I3 dub. 6. qtio nos per patientiam internam satisfaciamus,per flagella vero exte na a Deo nobis inflicta,ri patienter tolerata solum sati patiamur, non secus ac in Piu gatorio animae salispathm-tur, non satisfaciunt, quia post morte M in non eris a bin, ut habetur poc. o. id est merendI, ac fatissa. ciendi, satispassio enim requirit proportionem arithmeticam inter poenam, quae subitur, ac debitum poenae, satis- fanio veros portionem Geometricam. Sed adversus

hanc sententia iurecurrit, quod Trid non potuisset adeo

SEARCH

MENU NAVIGATION