장음표시 사용
211쪽
intelligatur in singulis. Neque impossibile
est hanc essentiam, cum sit individuum quiddam in se ipso existens , amplae corporis moli
sic totam esse praesentem. Inio dc ex eo quod indiuidua non clauditur loco, potest tota totum quicquid in loco est penetrare &comprehendere. Extensio enim quantitatis ubicumque reperitur , talem vim&praesentiam prohibet, ita ut res extensia per quantitatem nequeat tota esse simul in pluribus.
Quin etiam tes illa, quae licet indiuidua sit, tamen alicubi affixa coi poris quantitati ( sicut punctum quod tanquam lineae terminus signatur in linea; nequic tota esse simul per partes quaslibet corporis : sic planctum, quod est alicubi in linea aliqua circuli designatum . neque in omnibus abjs lineis inest , neque per
totam distunditur lineam aut circulum. Pun -ctum vero quod circuli centrum est, nullius lineae proprium, tu omnibus quodammodo lineis reperitur, quae undique ad circumferentiam deducuntur. Et quum nullum punctum quod in circumferentia designatur, totum circulum aeque resipi crat , centrum tamen quod in nulla circumferentia proprie figitur , uniuersum circulum ae liab circumspicit. Non potest igitur tota es e simul in pluribus res illa quae dualdua est. Tertia vero esssentia illa neque extensa est . quia esset quali tas: neque in extensione sita alicubi quia non
212쪽
is, Philo ophiae Poro technicae
per se ipsam. propter est instar puncti
alicuius, in se ipso vi uelitis, & ab omni penitus quantitate & situ absoluti , ideo ambitaeque omnem corporis situm. Et quando corpus ingreditur, quia ipsa non est proprium quantitatis alicuius punctum, non astringitur ad punctum aliquod corpo sede quantitatis :quippe quum sit extra quantitatis genus, non determinatur ad tangendum punctum aliquod quantitatis, sed est ut centrum in lineis omnibus, de circulo toto. Hinc etiam illud sequitur, ut haec essentia& diuidua sit simul, Se indiuidua. Diuidua, quia per diuisionem corporis vitalem sui umbram diffundit, dum diuersis partibus corporis se communicat. In diuidua, quia integra simul adstat simplex. Diuidua, inquam, quia umbra eius in toto corpore est diuiduo. Io diuidua, quia ipsia per modum individuum est in qualibet corporis parte tota. In diuidua rursus, quoniam istabilem habet unitamque
substantiam. Diuidua , quoniam per Operationem in Sphaera diuiditur, dum per motum operatur & tempus. In diuidua tertio , quia superiora suscipit, quae admodum sunt unita. Diuidua,quia ad inferiora declinat, quae plurimum diuiduntur. Talis autem natura in ordine mundi videtur summopere necessaria,
ut post Deum Angelumque , qui neque secundum tempus , neque secundum dimen-- sionem diuidui sunt, ac supra corpus & qua-
213쪽
titates, quae tempore ditarei,sioneque dissipatitur, fit medium cri impetens, quod tempo- tali quidem discursione qu i dammodo diuidatur, non tamen fit drinantione diuisum. Et quia dum corpora regi , haeret quoque diui Dis, corporum domina est, non comes . Hoc maximum est naturae mitaculorum: reliqua
enim sub D(o unum quidem , in se singula funt. Haec anima simul imagines in se possidet D minorum , a quibus ipsa dependet ; insertorum rationes & exemplaria. quae quom dammodo dc ipsa producit: de quum media omnium sit, vires possidet omnium. Quod si ita est, transit in omnia, de quia ipsa vera est
uniuersorum connexio, dum m alia migrat, non defetit alia, sed migrat in singula,ac semper circa cuma a versatur. V merito dici possc centrum naturae, uniuersorum mediam , mundi sieties, vultus omniuria, modusque ae copula mundi, vita & viventium omnium origo. hod vivat, apparer, quoniam ea in tertis vivere dicimus; quae sua quadam interiori virtute per omnem partem mouentur. sursum, deorsum ante, retro . ad dextram, ad
sinistrarii. Vbi igitur est motus intimus de communis , ibi vita , id est vis illa interna mouendi. Et vis ejusmodi ibi est praecipue, ubi totis, agitationis fons est & origo. primusque motus. Maxime autem est otiolus intimus, ubi primus. Primus autem iste mo
214쪽
quam talis , ut eius participatione corpora fiant,vivant & moueantur.
decimi Capitis. Omnis anima incorporea est essentia in separabilis a corpore.
DEMONSTRATIO. SI enim cognoscit seipsam, &omne seipsum cognoscens ad se conuertitur , dc quod in se conuertitur, corpus non est. (Omne enim corpus in conuertibile ad se ueque 1 corpore inseparabile. Etenim quod a corpore inseparabile est,non est natum ad se conuerti: separatur enim hac a corpore. Omnis ergo anima, neque est corporea essentia, neque 1 corpore inseparabilis. Sed quod quidem cognoscat se ipsam, clarum est. Si enim quae super ipsam sent, cognoscit, & feipuam ala est cognoscere,multo magis, i causis quadanta ipsam sunt, cognoscens seipsam.
215쪽
decimi Capitis. Omnis Amma immortalis es , et in
corrupti ilis. DEMONSTRATIO. O Mne enim quod quouis modo dissoluti
de disperdi potest, vel corporeum est aeco ui positum, vel in subiecto existentiam sortitum est . Et quidem quod dissoluitur ivt ex multis existens corrumpitur. QMd antem in alio natum est esse a subiecto separatum, euam nescit in non ens. Sed Anima & incorpotea extra omne subiectum, in se ipsa exa- stetis, & ad se ipsa sese conuertent,immortalis est sinu, incorruptibilis.
CVi enix' aduenit anima, id vivit necessaurio, or quod est anima priu cum vita stra tim priuat a relino uitur v-cnim per anim
216쪽
niam vivit, vel per aliud quid & non per animam. Sed per aliud quid solum, impossibile. Oia, ne enim participatum, vel seipsum, vel sui ipsius aliquid participamidat, per propositis
quarti. Neutrum vero si patiatur , neque etiam participabitur. Anima autem participabitur ab ea, cui adfuerit, SP animatum id dicitur, quod animam participat. Si ergo uriam adfert animatis, vel vita est, vel vi. Veiis solum, vel utrum qiae, vita simul&viis uens. Sed si vinetas talum, nec amplius vita,
Lauc erit ex vita non vita. Non ergo co
gnoscit seiptam, neq; conuertitur ad seipsam. Vita enim est cognitio ,& cognoscitiuum , qua tale est, visit. Si ergo aliquid in ipsa non vivens est, hoc non habet per se cognoscendi potensiam. Si autem vita solum est, non participabat intellectualem vitam. Quod enim vitam participat vivens est, & non vita tantum: vita entari prima est, et & imparticipab is quae vero pos illam, vivens simul & vita nima vero nota est imparticipabilis vita, Simui ergo vita est. Ac vivens, ipsa anima.
decimi Capitis. Omnis anima leuiua et t.
Si enim conuersua est ad seipsam, dc conciet iuram ad seipsum omnc bb-
217쪽
stans,( ut dei non stratum fuit, per propositionem septimam, anima quoque , per se substans est, etiam seipsana sustinet. Sed enim de
vita est, de vivens,& ellistentia eius est, secundum vitalitatem. Etenim quibus curatque adfuerit, vitam communicat ipso esse: & si saerit participans idoneum , illico animatum fit, ct vivens; non rationante anima neque eligente, neque ratiocinio, de iudieio vivificante : sed ipso esse, quod est, vitam participabitu largiente. Eile ergo ipsi idem est cum ipso vi uete. Si ergo est e a seipsa habet, de hoc,caemuiuere idem est, & habet per essentiam ipsum vivere,& vitam sibi ipsi praebet dc . seips. habet. Si vero hoc, se uiua sane eri quod probandum fuit, &c.
decimi Cao itis. O mnis anima, media ess inter impar tibilia , Ur circa corpora sum partibilia.
oi enim se uiua, per preposeionem c aptismper se substant , & separabilena habet a corporibus existentiam, eximitur ac praestratior est partibilibus omnibus, circa
218쪽
corpora. Illa enim inseparabilia omnino Isubicctis sunt compartita molibus , & a se psis excesserunt, Si ab eo retria impar tibilitate, corporibusque coextensia sunt. Atque etiamsi in vitis substent, non tamen suae ipso tum vitae sunt , sed participantium. Etiamsi in es sentia,vel in formis existant, non sunt sui ipsorum formae, sed de formatorum. Si vero non
haec solum sunt, anima essentia est per se substans,& vita se uiua, & cognitio sui ipsius cognitrix, dic separabilis secundum haec omnia a corporibus. Sed & participans vitam. Si
vero hoc etiam essentiam participans, partici-Pat autem cognitionem quoque ab aliis causis. Clarum est sane, quod deterior est impar tibilibus, quod quidem vita aliunde impletur,& essentia, sit quidem vita, clarum est. Ante enim vitam, est S imparticipabilis vita, ta imparticipabilis essentia. Quod vero etiam, primum cognoscitiuum est, claria est. Siquidem qua anima, omnis quidem vitam habet, non autem qua anima, Omnis habet cognitionem. Etenim ignorat entia,anima quaedam, anima manens. Non ergo
prim b,cognoscens est, neque ipso eslie, cogni-eio est. Secundam ergo essentiam habet, ab
ijs quae pri in b.& ipso esse cognoscentia sunt. Cum ergo linius esse diuisem sit a cognitione,
tion est impartibilium anima. Demonstratum autem est , quod anima nondum est eorum,
quae circa ipsa corpora sunt giuidua. Est igituit
219쪽
decimi Capitis. Omnis anima participabilis, essentiam quidem sempiternam habet , actio
nem autem in tempore. DEMONSTRATIO. V Et enim ambo sempiterne habebit, v ea
ambo in tempore, vel alterum quidem sempiterne,alterum vero in tompore. Sed ne
que ambo sempiterne, esset enim impartibilis essentia ,& nihil differret ab intellectuali substantia,animae natura,ab immobili scilicet, ipsa per se mobilis. Neque ambo in tempore,csset enim generabilis tantum, neque seuiua, neque per se subsistens. Nihil enim eorum quae a tempore mensurantur secundum essentiam est, per se substans. Anima autem est per se substans. Id enim quod secundum actionem ad seipsum conuertitur , & securidum essentiam ad seipsum conuersuum est, & 1 saproueniens. Relinquitur ergo, hac quidena sempiternam qnimam omnem e&,hac autem temporis participem .Vel ergo, secundum e sentiam sempiterna est i secundum actionem ver*,temporis particeps, vel e conuerso. Sed
220쪽
pabilis quidem, essentio m tempiternam serta ea est. Actionem vero secundum tempus.
decimi Capitis. Omnis initima proxime ab intellisi, consistit.
NAm si mmutabilem habet essentiam, 'sempiternam, ab immobili progreditur essentia. Nam quod a mobili progreditur esse sentia, omnino mutatur secundum essentiam. Immobilis ergo est omnis auimae causa. Si vero prorume ab intelle istu perficitur, etiam conuertitur ad intellectum, & participat cognitionem,quam intellectus largitur, iis quae participare possunt. Omnis enim cognitioiab intellectu,omitibus est . quibus est intellectus. In quod vero omnia conuertuntur secundum naturam , ab hoc etiam progressio nem habent secundum essentiam. OmmSe2go anima i men e triograditur.