장음표시 사용
31쪽
gao γ De Borgiano Hebr. Samaritico Numo Qgnitatem luculentius adseruisset; in num Oruna tamen, quos protulit ignotis characteribus resolvendis , quam parum successerit quod agebat ,
licet sedulo ς ejus Dialogi anno jam prope post hujus obitum in lucem editi i palam faciunt .
1 Ill. Archiepiscopi Tarraconensis liber ea dere editus inscribitur : Σ Los Dialogos de las Medalus ,
Inscripciones, y otras Antiguedades . Tarragona I 87. in to. Haec est enim eximii operis princeps editio , contra atque statuerat Nicol. Antonius , Biblioth. Hispan. novae TOm. I. pag. 79. edit. Roman. I 672. , qui vetustiorem anni nempe I 37s. lo c. cit. quoque vulgatam refert. At perperam; quod ab Cl. viro Franc.
Peregio-Bayerio , De numis Samaritan. Cap. I. Pag. IS. DOt. I . recte est animadversum . Quam animadve
sionem illum ipsum Bayerium in recentiori ejusdem Bibliothecae editione , Matriti ab se curata , quamque Versare hactenus non mihi contigit, haud fugisse , facile mihi persuade . Augustini vero Dialogos Andreas Scholius primum Latinos secit, Antuerpiae I 6I7. editos; tum ex Hispanico Auctoris Italice convertit variisque accessionibus, tum Dialogo XII. de prisca religione & de Diis gentium illustravit Dionys. Octavius Sada . Qua Postrema editio , qua ipse utor , Romae publicata sui t
De numis porro,quos Incognitos appellant, Cl. Auctor ibidem disserit, Dialog. VI. pag. I93. 2OO. Seq.& Dialog. VII. pag. 2o7. 2I7. Quos vero & saepissime postea vulgatos Phoenicios profert, Dialogo nempe VI. Pag. I 82. & I 89. , sunt Numido-Punico-Siculi . Ηorum unus bilinguis est Regis Iubae alterum , sed sua epigraphe Phoenicia male descriptum, ad Siculam urbem pertinere , tertiam item bilinguem Dionysi, Sy-
32쪽
Phoenicum litteratura illustrando 32IQuoniam vero id genus vetustissima metalla exoticis iisdem insculpta litteris, Cl. Augustinus illustrare primus omnium aggressus est; id
laudis CL scriptor sibi ipse peperit, quod genti
libus suis doctis aliis viris facem praetulerit, qui eo usque ejus aemularentur industriam , ut in illis iisdem post tractandis edendisque monumentis, quasi uni soli hanc quodam hereditatis jure gloriam studiose sibi vindicasse videantur . Etenim unum aut alterum si demas I ex nostris
racusarum Tyranni esse, Suo loco dicemus. Conser Dialog. v III. pag. 23. , ubi unus Gaditanus exhibetur
Interim de hoc Praeclaro Augustini opere praeter Nicol. Antonium conser Thom. Crentum , Praefat. in Museum Philolog. Historis. Vol. II. pag. 26. seq. & CI. Joseph. Eckhel, Praeliminar. generat. in doctrinam na-
to praeterea tamque Cl. Viro legendum quod ex ejus vita anno 17 34.. vulgata , prodidit Gregor. Maiantius Valentinus . Cujus vitae meminit Xaver. Lampillas in libro Italice descripto & supra cit. pag. 3ΟΣ ., qui Augustini exactam antiquitatis cognitionem eruditionemque omnigenam meritis celebrat laudibus . 1ὶ Nicolaus Malivdellus , unus exterus , quantum ego sciam, ille est, qui peculiari eruditaque tractatione idem argumentum de industria est libro persequutus inscripto : α Dissertation historique sur les Monnoves antiques TE agne Oc. Paris I 723. in -ψto. Pagg. 39. praeter indicem & monetarum & nu morum
Hispaniensium tum antiquorum , etiam aliquot Phoenicio-Punicorum , tum recentioris aetatis syllogen ineri tremum rejectam volumen , Tabulisque novem aeri
33쪽
3 12 p, De Borgiano Hebr. Samaritico Numo igcruditis hominibus, nullum me legere memini, qui ad illa Hispaniensia Incognitis, ut ajunt, Sive obsoletis inscripta litteris vetustissima metalla vel quacumque ratione eXplananda, vel saltem copia aliqua , Hispanorum eXemplo , evulganda, studium suum & Iaborem data opera contulerit.
Contra , illi in similibus plus minusve collige dis ac publica luce donandis monumentis , sibi
non vulgarem operam collocandam censuere . incisis exhibitam . Alphabetum quidem Tabul. IV. sommis expressum ligneis,vetuStissimorum Hispaniensium characterum , ibidem protulit doctus vir , Societatis regiae Parisiens. Inscript. & human. litterar. Academicus Μahudelius ; nulla tamen eorum poteState constituta atque definita . Quare ille idem , licet alias de re quoque numismatica bene meritus, nihil quod ad
hanc veterem Hispano-Phoenicio-Graecam litterataram eruendam quicquam Ualeat, nos edocuit .
Εκ aliis tamen exteris doctis viris non omnino desuerunt, qui ad has litteras animum etiam appellentes,verisimiliora tradiderint. Pauci quidem sunt; in quorum numero ponendus est Cl. Marchio Scipio Naffetus, Osservaetioni Letterarie Tom. U. lib. II. art.XV. pag. 294 297. At doctissimo viro,quantis res ipsa esset difficultatibus implexa, magis Suboluisse , quam obscuritati argumenti aliquam lucem afferre se potuisse visus est. Eruditissimis quoque auctoribus Rei Diplomaticae Tractatus, Gallice conscripti, Tom. I. pari.II. Secr. II. cap.XV M. pag.7OS. Seq., ea debetur laus, quod primi suerint, qui in easdem inquirentes litteras , earum Diagramma aeri incisum , aliquo ordine ita delineandum curaverunt, ut aliis facem quodammodo praetulisse videantur , qui ad harum Musarum sacraria accedere minus incommode possent. Diqitiam by Gooste
34쪽
Phoenicum litteratura illustrando Q 323
Licet id facillime ex illa se i) judicare;
quam sequenti aetate , sere medio scilicet xv II. saeculo Hispanus alter, vir sane doctus nobilique
loco natus, quasi ab Antonii Augustini De m mis veterum Dialogis, impulsus & excitatus Uincent. Ioh. de Lastanosa in manus hominum emit- 1 Numorum ipsa complectitur , eorumque aeri quidem, sed crassa Minerva incisorum , Tabulas duas ct triginta, non autem unam ct quinquaginta, uti habet Joh. Alberi. Fabricius , BIbliograph. Antiquar.
edit. superius laudatae tertiae Hamburgensis cap.XIV. Pag. 792. ΗOs autem num os Cl. auctor descripsit suo
in libro parum obvio, cui titulus : x Museo de lasMedalias defconoeidas Evanolas ; publicato Don Vinceneto Iuan de Lastavosa , Senor de Figuaruelas , Hi-jo,i cludadano de Huesca dcc. En Huesca I 643. -4to. min. Quarum Tabularum triginta priores exstanta pagina vel potius charta 22 SI. po Stremae vero tres, quas ex suo Museo, Sive Bibliotheca protulit Doctor Francisc. Ximenez de Vrrea, Regi a sacris& Regni Aragonensis Chronographu8, in extrema Lastanosiana Sylloge recensentur a e t. 222 - 224. Atque eiusdem rarissimae collectioui, si paucisSimos excipiamus numos , eosque Cuscos , seu Arabicos antiquos undecim , sed perperam descriptos, unum Samaritanum, alterum Hebraicum , sive Chaldaicis hodiernis exaratum litteris ', reliqui vel Punico-Phoenicii, Turditani, Cossurenses & Siculi sunt, vel Celtiberici & quidem maximam partem ad provinciam Tamraconensem spectantes. Displicet insculptas numis tam Hispaniensibus , quam Samaritanis aliisque Phoenicio- Punicis epigraphas minus feliciter expressas deprehcndi . Quod scalptoris tum indiligenti operae, tum inscitiae tribuendum esse dixerim .
35쪽
314 Θ De Borgiano Hebr. Samaritico Numo Qtendam curavit. Atqui eo magis illud meum judicium confirmo, quod cum Lastanosa tres illa ipsa aetate conjunctoS eruditos fuisse videam, quoru inde eodem argumento totidem dissertationes ejus collectioni insertae leguntur ci), Paulum videlicet Albinianum de Rojas, Johan. Francis. Andres & Francisc. Ximen eZ de Urrea. Quae autem eX doctis etiam caeteris homini
bus aliqui a), ut Olaus morinius, ut Olaus Ruti
x Singulae inscriptae sunt: ' Discurso de lasMedalias defconocisas E auotas qtrariam prima exstat pag. II - 142. altera I 3 - 2Oq. Postrema autem pag. 22Σ - 224. tres Hispanien Sium num orum Tabulas adnexas in aes incisas habet ex Bibliotheca, ut sup riori monebam adnotatione, Francisci Ximenez de
ain De quibus nonnulla hele adnotare iuvat. Et Wormius quidem quod adtinet, in opere inscripto: Ru-ner, seu Danica Litteratura antiquissima,vulgo Gothia ea dicta, edit. I I .Halaiae I 6J I. Cap. X. p. 68 νυ ., in eam adducitur opinionem , ut putet ab Runicis litteris esse veterum num orum Hispaniensium characteres arcessendos, sed nulla prorsus ratione nulloque auctor
locuplete in eamdem opinionem Venit Normius; ideoque hac de re a multis & cumprimis a Ioh. Francisc. Andres , illo in loco , quem paullo ante indicavi, pag. I97. Seq. Lastanosianae Sylloges, etiam castigatus . Quin immo ipSos num os a Gothis in Hispania suisse percussos, ille idem Mormius acriter contendit. Quam Normianam opinionem , tamquam certissimam , ut alios tacitus praeteream, propugnat Joh. Augustinus Egenolsus in Responsione ad mantissam Ct. Du. Lyseri β. Vm. & XIII. Miscellan. Lipsiens. Tom.IX. pag. 232. & 26 I. Seq. Ridiculum sane . Wor-
36쪽
Phoenicum litteratura illustrando 3 as
beckius, quae deinceps praestantissimus EZechiel Spanhemius , quae demum reliqui ex Antiquariis
mius tamen ille est, quem multi tanquam antiquitatis Patriae restauratorem praedicant, quam ego ei laudem concedo lubens in quo tamen cum de iisdem agit praesertim numis Hispaniensibus, equidem majorem diligentiam desiderassem atque solertiam . Neque quicquam sanius suis in Atlanticis pari. II. cap. I. pag. 37. protulit o laus Rudbeckius, vetustissimos Phoenicio-Graecos Hispanienses characteres a Gothico-Runicis repetens litteris, quemadmodum in nostra matribe de Bibliograph.Antiquar. &c. aliquot capiatibus pag. 3δ1. seq., alias 97. Seq.dc Superius Pag. 67. me Cursim observare memini . Quum autem ejus generis numismata Hispaniensia longe antiquissima esSe , nemo , qai ea paulisper consideraverit , jure inficiari posse videatur mirari certe subit, eruditis viris simile commentum in mentem unquam venisse, ipsumque doctissimum Ezechielem Spanhemium id ipsum eo pacto tractasse argumentum , ut in egregio suo opere De praestant. O usu numism. antiq..edit. Londinens., Dissert. II. pag. II Σ. seq. , satis ipse Ostendat, ab eadem sese praejudicata opinione tuenda non modo longe abesse,sed & eo sese comparatum animo ibidem de-Claret , ut alteram , eamque veram Antonii Augustini& aliorum de priscis numis Hispanicis improbet sententiam. Mitto caeteros secus ea de re dc recte Sentientes, quos recenset Ioh. Christoph. Rasche in Lexico uniυemsae rei numariae Veterum Tom. I. partaI. pag. 13a 7.COn ser Scipion. Masseium , Osservaetioni Letterar. Tom.V. Pag. 296., doctorum virorum opinionem numos ejusmodi a Gothicis deducentium merito reprobantem .
Quam porro sint Wormii & aliorum idem pug nantium falsae sententiae, jam demonstraverat doctus Μahudellus , loco ante citato pag. I a. seq. Hispaniam Fgro ineunte tantum saeculo V. ab Gothicis populis
37쪽
3r6 Θ De Borgiano Hebr. Samaritico Numo de vetustissimis iisdem numis sunt commentati , vanis omnino ac inanibus depravarunt opinioni-
dominatu teneri coepisse, qui de Hispanicis rebus
ScripSere, memoriae commendarunt. Quam in rem
Vide Hugonis Grotii Protegomena in Historiam Gothorum , Vandalorum ct Longobardorum , ab se partim Latine versam , partim in ordinem digestam, edit. Aminstelo d. I 634. pag. 47.-Isidori chronicon ibid. pag. 7 Io. T Iean .de Ferreras, Histoire generale OPE agne , traduite de PENagnoI par M. ι Hermilly , Tom. I
part .m. pag. I9. & 29. Atqui longe ante quam Romani Hispaniarum provincias imperio iam obtinuissent, hujusmodi numismata fuisse percussa , ipsi numorum typi, eorumque multorum elegantia luculenter ostendunt planeque ad veritatem . Quod ex scripturae Hispanicae ratione etiam facile liquet . Quam certe scriptionem Gothica fuisse multo antiquiorem & Runicis Alphabetis Omnibus , neque illam ad istam esse ullo modo reserendam , jam vidit in primis Otto Sperlingius in Epistola
Seq. II. & ITI. I73. Ad eundus praeterea D. Blasius Anton. Nasarre, Prologo a la Bibliotheca universal dela Polygraphia E avola de Christova I Rodrigueet, pag.
v. b. & XXII. Quid est igitur,quod moremur quae secus ab aliis scriptoribus praesertim Germanis, gentis suae gloriae plus nimio cupidis, disputata de summa Runicarum litterarum antiquitate fuerint, a quarum origine, tanquam a primo sonte , non rem modo totam litterariam petunt, sed & numismaticam veterum Hispanorum ὸ Quasi eadem inscripta metalla Septentrionales gentes ab multa usque aetate proprio jam signassent charactere aut jam inde ab ultimis temporibus
38쪽
Phoenicum litteratura illustrando Q 327bus . Qua sane in re , quod tantorum virorum
pace dixerim , nihil minus quam sapuisse dicen-
earum plures suis relictis sedibus, permultisque ter rarum tractibus huc atque illuc diu vagati, ad Hispa-n ias demum pervenientes , eoque suis in latis litteris id genus monumenta ibidem percussissent. Apage istiusmodi commentum lHaec autem de Celtibericis numis hactenus disputata quamvis tam certa sint, ut nulli dubitationi dari locus possit; nihilominus nuperrimum Scriptorem eumque sane doctum Cl. dmarcanuille secus opinantem video in suis Recherches fur P origine, P esprito les prurn des aris de la Grece &c. a Londres I78s.
TOm. II. lib. II. cap. I. pag. 78. not. & pag. 38 I. seq. Quae quidem CL Galli sententia quam commentitia sit, quod ea de re habeo dicendum , magis m gisque declarabit. Argumentum enim , quo potissimum ipse nititur , est de Runarum litterarum , quibus ejus modi numos inscriptos esse opinatur , magna vetustate , quasque a Pelasgicis vix esse distinguendas retur . At haec quoque cujusmodi sint, mox Ostendemus . Neque docti viri . loc. cit. pag. 77., ut illud obiter animadvertam , de Hispaniensibus Αmporitanis
numis verba facientis , verior adnotatio est, qua ab
Henrico Floreetio nullam hujusce urbis , nunc Empurias numorum mentionem injici adseritur . Cedite Tabul. xxxv. & xxV. ejusdem eruditissimi Hispani operis, Medalias de las Colonias &c. inscripti, pari. I.,& quae de iisdem , eo loci pag. 4o9. 426. copiose
disserit, rem contra & apertissime evincunt. Iam vero, an tantae antiquitatis quantam contendunt scriptores , quos recenset Cl. Hieremias a Benneltis , Chronolog. dc Critic. Histor. Tom. I. Prol egomen. I. cap. I. .LXIV. pag. I 37. seqq. , sint ipsae litterae Runae, nec satis scio; nec, si scirem , definire au-ειm . Quis namque hanc controversiam silentibus an-
39쪽
328 γ De Borgiano Hebr. Samaritico Numo si
di sunt; praesertim cum neque eX eorum conjecturis atque eXplanationibus quicquam accedat
liquis omnibus scriptoribus, deficientibusque monumentis illis, quorum vetuStas probe testata sit atque explorata , dirimat ac componat λ Quare mitto quae de Runarum litterarum antiquitate habet, Georg. Fr, de r. Heupelius, Dissertat. de Ulphila , seu versione IV. Evangeliorum Gothica in Iohan. Oelrichs Germaniae litteratae opusculis Histor. Philolog. Theolog. Bremae I 772. Tom. I. pag. 269. 273. Qua Uero aetate eaedem inventae litterae fuerint, Heupelius non definit. Quonam autem pacto illud definivisset quod in summa obscuritate jaceat λ Nec etiam earumdem litterarum tanta vetustas placet Joh. Philippo Murray, Commentat. alter. Animadversiouum in Litteraturam Runicam 9., Commentat. Socier. Reg. Scient. Goettingens.
Tom. II. pag. 3 o. - Simplicitate igitur , ait ille , miras, Se produnt, quam Summae antiquitatis indicium is urgere Solent . Antiquitatis omnino concedo; sedes ultimae non censeo is . Et IO. pag. 3I. ab Latinis Litteris Runas proxime deducendas censet; ut pariter , inquit , Hic estus O doeti Benedierint . Qui
tamen eruditi viri in suo Diplomaticae rei Tractatu , Gallice edito , Tom. I. pari. II. Seci. II. Cap. Xum. Pag. 7IO. Seq., ea de re dubitanter scribunt; etsi ab Philipp. Μurray de harum litterarum antiquitate sententia haud multum discrepare Videantur . Ut igitur doctis viris non prorsus aSsentior, recentes admodum esse Runas litteras, extremo nempe saeculo IV. vel ineunte V. ex Gothico deductas A phabeto, sed ad Latinorum , aut Graecorum Characterum sormas ac numerum ab Ariano Gothorum ant,
stite Ulphila , cujus meminit in primis Socrates , HL
stor. Ecclesiast. lib. IV. Cap. xx XIII. pag. 23I., ac
commodato statuentibus; ita quoque illorum sentemtiam minus probo , qui Runicum Alphabetum ab an-
40쪽
o, Phoenicum litteratura illustrando Q 3as vel ad husus studii laudem , vel ad exemplum posteritatis . Porro cum de hisce Antiquariis ita
tiquissimo Pelasgico , vel a vetere Scythico, ante Cadmeas litteras Graeciae inlatas , Ortum atque universis Occidentis populis ab ultimis frequentatum aetatibus , conjecturam faciunt. Quo Sane spectant quae Nicol. Freret habet in suis animadversionibus, sive Reflexionssur Ies principes generaux de Pari recrire, O en partieulier sur Ies fondemens de PEoriture Chinoise, Actor. Academ. Reg. Inscript. Tom. VI. pag. 6I6. Cui quidem Freretii & aliorum sententiae accessisse intelligo Cl. virum Couri de Gebelin, Monde Primitis, &c. Orι-gine dulangage Tom. III. feci. II. cap. Iv. Pag. 462. seq. Censetque vir,litterarum damno immatura morte anno I 784. .nobis ereptus, Componi non alio modo inter se pugnantes Scriptorum opiniones posse , nisi hoc pacto res statuatur . Scilicet, ne in docti viri coisgitationem quidem cadit, populos veteres Septentrionales cum Pelasgis & Scythis, quibus essent cognitae litterae , aut rebus suis , aut aliqua necessitudine olim conjunctos , in earum fuisse ignoratione omnino ve
Bene se res habet, si ea ratione consistat . Es que sane ingeniosa conjectura, sed paullo obscuriora haec sunt , quam ut certo definiri quicquam possit. Quidquid illud etiam sit, quod de Runica, quam Ueluti antiquissimam produnt, inscriptione, cuius ego mentionem feci, Diatribes nostrae ante citatae Pag.66. alias Σ9O. At enim , quod eruditi homines de Runico vetustissimo diagrammate statuendum putant, sortasse impetrarent ; modo quae de illis Pelasgicis litteris ante Cadmeas , de quibus Superius pag. 49. seqq. dictum est, receptis, in Graeciam autem , ut volunt, invecti , Plana essent ac manifesta, populisque Septe u-