장음표시 사용
141쪽
gatos ad Ioannem Iudaei miserint. Actor.
118 DOMINICA III. ADVENTVS. I rem de qua legati Iudaeorum
cum Ioanne egerint, cogitemus, tum oratorum ipsorum conditionem , tum eorum a
quibus mittebatur, dignitate perspiciamus, facile intelligemus legationem extitisse maximam, cum qua vix ulla post hominum memoriam comparari aliqua ex parte possit. Nam & authores fuere Pontifices summi sacerdotalis ordinis viri, qui Hierosolymitana urbem caput uniuersi populi Israelitici facto imperio regebant: & legati ex gradu leuitico ac sacerdotali lectissimi, tum vero religione sapientiaque praestantes , quod satis declarat Euangelista , cum dicit, ex Pharisaeis fiuise potissimum missos. Nisi erit m penes Pharii eos summa tunc dignitas ac sapientiae laus esset, Paulus non se gloriaretur & Pharistum, & Pharisaeorum filium: neq; palmam illi sectς cuo tempore tribuisset.Sed quod caput est, rei de qua agebatur, magnitudo tanta erat, v L non nisi primarios,& ex uniuerso senatu lectissimos Oratores postularet. Neque enim de vulgui erat negotio deliberandum , sed de summo Messis imperio, de uniuersa spe, scilicet, populi Istae litici, de omnium Prophetarum oraculis, de Dei denique iosus automate statuendura
decernendumque semel erat. Ea re quae potuit unquam grauior maiorq; contingere Namque, ut Euangelista Lucas testatur, ea fuisse de Ioan- ne plurimorum sententiam constat, quod esset Messias: Exstimante, inquit, populo, se coguantibus omnibus in cordibus suis de Ioanne , ne forte ipse esset Christin. Igi tur cum ea versaretur opinio de Ioanne, adductos maxime es c principes Iudaeo
142쪽
Iudaeorum ad eam legationem adornandam, ut Origenes etiam scribit,quod tempora tanto- ωθ. - ex
pere promissi expectatique Mesita: adeste iam postri v.
existimarent, illud satis persuadet Huod viri fue- xint in divinarum literarum cognitione versati. Etenim Danielis hebdomadas &intelligere & Dan. s numerare liquido potuerunt,quas iam peruenixe ad exitum non ignorabant. Patriarchae item Gen. M. Iacob vaticinium tenebant, non esse sceptrum de Iuda eripiendum, donec veniret exoptatus Princeps. Regem veto Idumaeum externum H xodem regnare videbant. Aggaeum Prophetaminaturare iam tempus aduentus, aduentus optat illimi omnibus getibus Regis, ceci ni ste probe nouerant. Neq; oblitos credere licet Magorum,& stellae olim prophetico Balaam responis idenuntiatae. Iam no regnum sibi solum ereptu, sed ipsum quoq; sacerdotium propemodum e tinctum, obscuratum certe, atque omni illa sua prisca maiestate nudatu intuebantur. Quare aut accepta de Messia venturo oracula falsa esse, aut eum iam oportere adesse, non falso colligebat, ut regnum Israeliticum collapsum ac funditus pene eversum, restitueret erigetetq;. His igitur ducti rationibus Ioannem ea de re cosulendum icensuerunt, atq; eundem Messiae principatum
ea amplissima legatione sibi delatum libenter
suscepturum sunt arbitrati. Αe fuit aliud etiam eius legationis institutu, Ioanem si penitus mentem hominum perspicere licet. Iesu ante- Inuidia nimirum atque odio iam indeon Iesum ponere voNazarenum concepto, Ioannem sibi extollen. luisse Iudae dum putarunt, ut Iesum deprimerent atque ob os. ruerent. Ita sane sentit Diuus Chrysostomus: cis Rita hune ut solent, sequuti sentiunt Theophy- II. ιαμ .
143쪽
nis,h, lactas & Euthymius: quorum sententia quanta
A, quam a non nullis reprehenditur, est tamen vatici. γ de probabilis, neque absurdi quicquam contunet. Etenim argumentis Pharisaei permovebantur maximis, ut Iesum esse Melsi a lege Prophetisque denuntiatum crederent. Eum de Iudae
tribu, & de domo Dauidis esse non ignorabant, st O qualem omnino futurum Messiam Scriptura V pertissime praedicabat In Betthleem etiam na μεσαμ tum nosse poterant, quod esse natale selii Mec Παδ. ex ipsi docuerant. Quanquam pleriaque Galilarum ex Nazareth ortum putabant, eosque nat ales Christum minime decere censebant. Signa vero ab eo patrari tot &tanta postea conspexerunt, quibus neque plura neque maiora, aut ipsi caperent, aut Scripturae promitterent. A quibus omnibus alienum esse Ioannem
non dubitabant. Quid ergo Coeperat scilicet displieere Iesus: multa in eo iniucunda, multa etiam molesta erant. Vulgaris educatio atque humilis contemnebatur, fabri filium & fabrili artificio usum recordabantur, ipsa consuetudo,& vitae ratio Ordinaria & communis, tum faeilis congressio Ac collocutio eum Publicanis & pe catoribus despiciebatur: mores denique a seis valde dissimiles minime probabantur. Id habet sermo prophetieus, eum istorum cogitationes
p. 2. de Christo animumque exponit. Inuutis, in quia unt, est nob/s, contrarius est operibus nostris, in improperat nobispereata legis: Tum illa. G uis of nobas ad seidendum, quoniam dissimilis estasiis .ita ιιυώου,-immutata sunt seiae Mus. Contra in Ioanne, ut Messiae illi principatum defetarent, multa esse videbantur, quae vehementer impellerent. Nam iacet Iotale genus eum decorabat:
144쪽
xabat: Zachariae Pontificis silium nouerant,fue-xat in deserto nouo genere vitae educatus, singu- Iari ratione instituta, magnam sibi sanctitatis opinionem conciliauerat, pilis cameli tectus, Cibo vix humano vitam sustentansmouo spectaculo gentes attonitae urbibus desertis, solitudines frequentabant. Baptismo, insigni ritu, proposito, omnes expiari eius manibus studebant. Quae quidem omnia magnum Messiae dignitati nomen, eximiam opinionem conciliatura sp xabant: seque ipsos eum Ioanni ipsi gratos, tum' populo uniuerso spectabiles,eo delato susceptoque principatu, arbitrabantur. Tales fere cogutationes Iudaicorum sacerdotum erant: quales videlicet Spiritus sanctus expressit, cum dixit,
Dominus nouu evirationes homin a , 'Voniam cs .ana sunt. Ne vero de meo me sensu haec quic
quam cominisci arbitretur, iam prosero ipsum Dominum Iesum Christum,hisce ipsis Pharisaeis
rationem huius legationis uniuersam sic expli- .cautem: Hos. inquit, mi u ad Dannem, b ι D Dpimonium perhibuit serestati: Ego autem non ab
homine testimonium accipio oed hae dico, set sera salui sitis. Isti erat lucerna ardens ta lucens: O - solvit is exultare ad hora in Lee eius. Quod quid est aliud, quam conatus horum id omnes petisse, ut Ioannis laude & gloria perfruereturὶ cuius ut Chrysestomus eo into eo scribit, auto- chryoomritas apud Iudaeos extitit tanta, vi omnis ciuitas 3'. ra Io M.
ad illum videndum effunderetur , plusque illi crederent, quam miracula quoque facienti. Qua ex re intelligere facile licet, quanto in Inuidia errore miseriisti versati sint, ut excusari ulla ra, pessimatione defendique non possint, quod Christum suadere Dominum non susceperisserimu enim,Ioanni consilia.
145쪽
qui non erat Messias, Messiae principatum ultro obtulerunt: Iesum, qui verus erat Messias, nun- qua eo nomine dignati sunt. Deinde mentientide se Ioanni paratos se credere, satis demonstr uerunt, vera dicente dc se Christu esse negante, reiecerunt. Deinde testimonium de vero Messia luculentissim E apertissimeque dicenti, assensi sunt nil quam. Postremo cu essent actus Christi mirifici, cumq; signa faceret,quae & Propheticis literis cossignata essent, & omnem hominu memoriam ac sensum longissime excellerent, ramene ijs quidem, oeulis suis testibus, fidem habendam, esse duxerunt. O magnam mentis inuidia
p. a. tactae caligine. Excaecauri, nquit,eos matit AE e Iob. s. rum. Et alias: Per Hem mcurrent senebrinae, γινον. Reg. v. meraise palpabunt quasim nocte. Nonne Saulis illius venit in metem, que neq; fidelis Ionathas filius amater admones, neq; tot tamq; illustria Dauidis beneficia a nefario instituto & concepta semel inuidia reuocare potuerunti Inimicuatque hostem clamitat, parricidam consceler L Reg. 2ε. tum pronuntiat, necem exitumque ultimum furore plenus minatur: ipsi Ionathae vera suaden- lr Rὸ a. xi gr uiter irascitur, Doeg Idumaeo proditori
sceleratissimo bene precatur. Abimelech sacerdotem, atq; ordinis sacerdotalis viros omnino
octoginta,q, fugienti David ptiesidio fuerint,
trucidat. Quo non eat praeceps animus, inuidiae Basilis h. aestu incitatus Praeclare Basilius: Invidia, insit, minii de gera est inimicitia insuperabile. Nam cum beneis invidia scentia eo , quι alio quount antefecti,reddat mι-riores, mutignum tamen O inuadu mugis irruat, ad odiumh acuit. Canes educiatione mansuescui, leones obsequio tractabile unt, inuris tamen offic' ingressores evadunt. Cuius rei documenta
146쪽
Co b C IO PRIMA. in Basilius perspicua proponit de ijs quae de Saule
iam diximus: atq; etiam de Iudaica in Christum quam modo tractamus inuidia: ob qua pcipites
in tot mala Iudaei ruerunt.Studijs enim,uo veritati obsequi, potius habuerunt. Quocirca eoru qui rempublica nunc administrat, peccata grauissima saepe cernimus, consilia inepta, conatus
infaustos deploramus. At quid causet esse potissimum putatis, i tam multa peccentur, ta infeliciter res nostrae set pe cadantὶ Nepe veritatis ratio
perexigua habetur: studijs praeposteris cuncta , ad ministrantur Atq; est diuinς iracundiae documentu certissim v, cu ij, a quibus populus resq; publica omnis pendet, in consilia feruntur u nissima, saluti contraria medicam eta pcipiunt. De ijs adhuc moduloquitur scriptura. Qui im- Φρmutat cor principum populo terra U Grapit eoist Q stra incedantper mulum. Palpabunt quasi πνenebris, ta non in luce: ta errare facit eos quasi ebrios. Itaque svi eo reuertatur oratio unde est digressat legationis hodiernat architecti, facile de Mesita cognouissent, si vere Messia cognoscere vellent. Siquide apertius a Ioanne,quis edet,dici non potuit. Sed quoniam diuersis a veritate stu- dijs, negotium suum ambitione quadam ger bant, &in amplificanda ditione sua toti erant, nihil utilitatis ex tam praeclara legatione, nihil fructus ex tam perspicuis responsis retulerunt. Hic interim quam probata fide Ioannes fue- 4 Ioanem Iit, animaduertite, quod ex verbis Christi iam falsae de se a me recitatis melius cognoscetis. Ille , inquit, opinioni
erat lucernu ardens se lucens. Et vere, Nam cum Obstitisse. ardore charitatis inflammaretur,cumq; sapien- loan. Atiae ac praedicationis luce praestaret, se tam e lucernam esse diutiutus accensam, non Solem ipsuma
147쪽
sum , qui mundum splendore sempiterno ill straret,satis prae se tulit. Nam luciferi se, qui orientem Solem praecederet, atque adesse iam denuntiaret , officio sungi sciebat , quemadmoduLue. r. erat ab Optimo parente prςdictum, Der Pr ρ beta altissimi socaberis p ibis enim ante faciem Domιοι parare se,in eius: Ad daniam sciennam salutis plebs rim. Quare Solis atque orientis no men & laudem sibi minime usurpauit. Sed retu. Lμ δε lit potius ei, de quo erat dictum. Per ster mi- γ Zμέ- r. si sincordia Dei nostri,in quibus sisP-u nos orie ex alto. Et per alterum Zachariam, - -, Ora ens Nomen eriM. Quod ergo inter lucernam &Solem interest, hoc se ad Christum esse Ioannes libentissime eo fitebatur. Etenim lucerna dc fax, qua ad ingrediendum noctu utimur, nequaquasi bi,sed ei quem praeit, inseruit: neque pueIo qui eam gestat, sed Domino, qui pone sequitux, d bet accommodari ut luceat. Pulchre igitur 4 August. in gustinus: Qu/a Chr/stus quasim nocte a paruis
Dun. x-- in corpore mortati, lucernam sus aereniat, senda tu . sideretur. Ipsa lucerna Ioanne; er t. F uisse gutem via. 131. Ioannem lucernam Christi etiam Psalmus diuinus cecinit his verbis: Istue producam cornu D usae paraui lucernam Christo meo. Quaenam h qc
extiterit lucerna, quam Deus Christo se parasse testatur, sancti Patres diserte docent . de Ioanne Viariar Baptista proprie id dictum, Hilarius, Augusti- in exposit. nus,Cassiodorus,atque his antiquioι Tertullia i0 l. III. nus. Itaque Hierosolymitant hi principes illud v. O cupidE agebant, ut puer facem praefereus prin- ssiodon cipi, haberetur ipse princeps: & lucerna, Solis
bi m. nomen acciperet. Ferunt pisces quosdam lucer- Ter ut in nae luce noctu capi, quod eum fulgorem Solis ob. duer esse opinentur, atque ita super aquas exiliant,seus .iaos. ' stulto
148쪽
stulto sane gaudio, quodq; eis exitio sit. Ita mihi
videntur isti, Ioannis mediocre quodda lumen. set ex num illud Christi lumen putasse, ad eamq; Iucem ineptἡ exultasse. Quorum errorem falsamque de se sententiam, Ioannes noster nullo modo serendam sibi putauit, sed modis omni- hos coargu endam ac refutandam. Quod Dominus in optimo seruo magni fecit, verbisque amplissimis commendauit, cum ita dixit. Vox Dan. s.
- sessis ad Ioannem, re festimonium perhibuis veritati. Hoc Phariisis quidem dixit: uniuerso . αutem populo illud: E dexistis in desertumqu- MavLILAerri Prophetamὶ Etiam ire seobis, taplus quam Hophetam: his es en- de quo servium est, Ecee
arro mitto Angelum meu νων praeparabu sesam amisse faelem tuam.
Iam vero considerandum est, quoniam Pha- y Quam riseros primariosque Iudaeorum ostendimus Ioa sint ab huannem praepositille Christo, ac cogitatione co-manis iu-silioque eum suo Messiam designauisse, quam dicijs diuisini Dei eosilia ab humanis rationibus diuerse, na diuersu quamqae longo interuallo vel potius infinito
diuinae sapientiae decreta, prudentiam omnem mortalium infra relinquant. Erat quidem Ioannes magnus vir, eximius Propheta, sanctitate excellentu at prae Iesumazareno, quid erat Ioannesὶ quod exigua guttula, ad immensum pelagus: quod scintilla permodica, ad ignem maximum. Atqui tum vestitus asperitate, tum insuauitate cibi, denique omni humanae consue- tudinis mirabili continentia, mores vitamque
prae se fetebat non hominis, sed Angeli cuiuΩ κdam aut spiritus omni necessitate corporea liberi. Quid Christusὶ Et gustabat, & bibebat, de inuitatus libenter couiuia frequentabat, & vitae denu
149쪽
denique totius ratione & modo, communem ac vulgare hominem profitebatur. Num aliter Masu. 11. ipse de se ac de Ioanne censuit, cum dixit3 Venis
Ioanues nerue manducans neque bibens: mentestius hom/nu munducans O bιbens. Nunc si vitae utriusque ratio conseratur,quis non sanctiorem atque celsiorem Ioannis putetὶ quis ei palmam non tribuat3 At quanto erat reveravita Christi purior & sauctiorὶ quanto meritum maius a que diuinius in illa vulgari&communi Christi consuetudine, quam in Iohannis austeritate dc squalore Qua ex re sola externa specie actuum, quos in quoquam intuemur, de interno merito& dignitate velle iudicare minime conuenit. Dei qui intima cordis consilia perspicit,propria est, quid cuiq; tribuendum lit iudicare, quem-Prou. Ic. admodum nos Scriptura sacra admonet. spiria
tuum ponderator est Dominus Nolite ergo quod pueri faciunt, prima statim specie & fulgore de rerum pretio serre sententiam. Olim Isai a Samuele de liberis interrogatus , produxit natu maximum ac corporis proceritate praestatem Eliab, deinde Abinadab, post hunc Sama atque ex ordine reliquos: solum Dauidem puer u praeterinisu, quem nullius preti j putabat. At hunc
caeteris contemptis unum elegerat Deus, atque huic Samuelem mittebat regio unguento Vngendo. Itaque Samueli loquutus est Domin Us, Nec iuxta intuitum hominis ego iudico: homo G
tur cor.Hoc etiam modo quale Christi iudicium futurum esset de hominibus, Patris scilicet Dei simillimum vel idem potius , Isaias Propheta di- - .m lucide dixit. Non seeundiam 93sionem oculomm
150쪽
est: seediadicabit in iustitia. Quae quidem iudi-c a mill ratio, Vt vera merita proderentur, non vel
Tramore populari, vel externa specie ducantur. Quoniam ut Seneca dixit:- suntpotius me- Senera si Warorum signa, non meruin, Omnibus quidem i. de senes P xcecipienda est, sed ijs quorum suffragio ma Xi- eap. C. HI ae res geruntur, ac summae praefecturae consti-xinuntur, eo acrius & vehementius,quo maius &Perniciosius in uniuersam Rempublicam eorum Peccatum est, cum honores indignis dantur, re-hi, usque summis homines inepti praeficiuntur. Quo in genere grauiter in Iulianum inuehitur Gregorius Nazianetenus, quod maximas praefe- G et douras&summa imperiareru ijs deserret, quos orat. 2. in perfidiae suae adiutores vel probatores etia cog- Iutianum. Bosceret. Itaque dum ad gratiam principis, non ad dignitatem civium magistratus accommodantur, Respublica detrimentum capit maxi- mum. Igitur siue de re literaria agatur,in cathedris delirendis, siue de publico negotio in coopiadis ienatoribus. siue quod est Omnium caput, de sacerdotijs, atque Ecelesiasticis praefecturis initiandis, meminisse illi quorum interest, etiaatq; etiam debent, quod lex diuina praecipit, sese Dei,non hominum iudicium exercere. Ita fiet mire nuteum opera omni atq; industria sua, tum preeibas piorum diuina luce impetrata, Veritatem quam inuestigare omnibus modis nituntur,s liciter consequantur, neque ophitone falsa deiscepti,diguos praetereant, indignos promoueant,quo in Christiana Republi. ea δetrimentum grauius accipi nullum potest.