Episcopus opus tripartitum ethicopoliticosacrum non praesulibus modo, sed omnibus in christiana republica populorum moderatoribus, principum consiliarijs, diuini verbi concionatoribus maxime accomodatum. Alexander Sperellus Eugubinus antistes e colle

발행: 1670년

분량: 279페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

apte de saluberrimo hoe monito Eugenium Pontificem Diuus Bernardus instituIt

l. i. de eom de Episcopis agens eligendis: verba eius recito: itaque non istinus neqae eaνraates A

μ' assemate, sed exactaates , sed νensentes, uiam coge illos is compelle intrare: ipsi etiam Caesares Leo & Anthemius nobis alias memorati legem hac de re sanetueruntd, gnissimam quae hic proseratur, ut Electoribus innotescat, quanta in eius ad probos viros deligendos diligentia exigatur: castas is hamitti . ris tempoνιώns eligatar Eersuas, υι quocumque locorum teruenerit, omnia υita propria inregritate par cur nec ρretio, sed precibus ordiaeetur Antistes tantum ab ambitu debet esse sitosisas, vasa raιaν cogendus, νονιον recedat, insitatus emtiar, sola illi fisageta necessuas: ρνfecto enim indignus est Sacerdosio, ni fueris ordinatas inaltaes.

p ves mi. Habes etiam h c in res quibus vir suo nomine aeque .ae purpura illustrissimis is eius viti Cardinalis Bellarminus Clementem octauum instruxit: non illos scilicet saetis Infulis a se decorandos , qui vel suis vel alienis ossicijs illas arripere studui sienti respondit ad haee Pontifex, hoc sibi potissimum eordi esset verumtamen non facilE a modum verti in usum posse , cum praesertim tenuissimos redditus praestent EeeIesiae Bimpertiendae t Quae tum hoc capite tum superioribus alijs attulimus, seculares Principes optime,ni fallor,possunt instruere, ut in viris probis vel eligendis, vel possit landis suae pietati, suaeque famae consulant, Illud Diui Hieronymi animo reputantes t fissuras Ecclesiae Pastor talis cligatur, ad cuius comparationem recte caeteri

grex nominentar .

Ad ambitionem sacrarum Insularum amouemdam prima ratio affertur, quam ipsius Electionis nequitia & desormitas Iubmi.

nistrat. Cap. XXIII. C

IMmoderata honorum appetentia ambitio est, ve Aquinas statuit, semperque

eriminis socia eo quod vel ex meritorum inopia, vel ex voluntate, qua sibi sua solum commoda repraesentat, vel ex obliquis artibus, quibus utitur ad suum finem consequendum,vitiosa semper existat: clarissimam ea iactat originem, cum omisnium,quos e suae Divinae voluntatis sinu Deus eduxerit spiritu uni caelestium, illustrissimum habuerit pro parente. Deformis tamen adeo illa est, & prope monstruosa, ut 8 pulcherrimo spiritu turpissimum Doemonem genitorem ipsum effecerit: hine ea Diuo Basilio de ambitione mens suit, ut quadam velut assinitate cum ipso Doemone connectatur: Ambitio diabolica pestis est, de sine dubio,qui in huius viiij p testate est, eodem plane cum diabolo morbo saborat. praeceps adeo illa est ruinarumque amans . . ut effractis modestiae repagulis in ipsam beatitatis sedem irruperit, ibique explicata fraude triumphans, dum primis humani generis parentibus iam , Dpossessam dignitatem spondet, potius eam rapueri ἔ diuinam imaginem prima ab origine praeterebant, iuxta illud, facιamus hom nem ad ιmaganem e ιIitarinem ... n.'νam t allicit eos ambitio, ut vetitum pomum comedentes similitudine Deo stat . rates Erilis scua Dr: qua re iactum est, ut imaginem Dei deperderent, calami-i,tibus omnibus inuoluti. si ergo tot sordibus eos snquinare ambitio potuit, dum adhuc originaria sanctitate splendescerent, quanta in Adae posteros detrimenta detiuanda ab ipsa aestimantur quae vitia quae crι mina e tam iniquά radice puIlulabunt: tomitem humani generis eam esse quis neget, si Tertulliano danda fides est, qui Alexandrum sibi obiiciens tanta sui imputentia laborantem , ut unius os bis Imperium aspernatus, ambitionis lamite e 2stuans , plures alios; quos regeret, q* PU' '' o bes an haelaret; babes ex sosmite astuantem magnum Regem sua glorιa minorem. sie Tertullianus. Pestilentem elephantiasim , cuius hoc totum humanae sobolis corpus morbo GE' '' immedicabili maeulatum est, lamitem istum Diuus Hyeronimus appellauit , Lepra

142쪽

Caput vigesimumtertium. 13 ς

. υρνa noma pec tam primi hominis ess , asa a capite capit, quoniam regna mundι desiderassi. sic ipse. Ex illa,quam a primis Mundi crepundiis, victoria, reportauit, ad quae inde in-eommoda , ad quae excidia orbi inserenda sibi viam aperuit orbem perturbaria nunquam desistens, luctibus aulas, dissidijs Urbes, cladibus regna infestat, omnia ruinis inuoluit, nec tamen illa ego recenseo, quibus in suos clientes miserande crudeliterque grassatur: cum abunde e meis Paradoxis unum haec omnia lucu- Paradox,s.

Ienter enumeret. par, D

E quatuor illis feris, quas e mari mentis oculis vidit Daniel ad excidium orbis

emergere, primum sibi locum arrogauit ambitio, Leenae speciem praeseserens, Aquilae pennis instructam : Pram aos Laena ct alas habebat Aquilar ut enim terre- P H-7 stribus animantibus Lepna praefieitur,aethereis Aquila praeest, ite ambitio humanam prius Rempublicam Leetnae in morem aggresst,ut primatum terrestrium dignitatum extorqueat, Aquilae postea pennis induta, ipsum Sanctuarium invadit, aras polis B luit , thiaras in eoestat, quae cum caelestia potius quam humana sint, ab eius viole tia & impetu aliena futura putabant ut: ipsum,quis credat, per summam audaciam Deum, inter nemorum montiumque umbias aggrediens, regna et Mundi gloriar pennicii Ioeolorauit, ut ab ipso Deo sui eiit tuaru adorationemque compararet, sica deas adfraueris ma. Vide hic, ut monet egregie Diuus Bemardus,quam coec , ,

quam impotens & effraenis ambitio sit, ut ad Doemonis aras, Victimae loco imm Urim νὶ Iandum hominem ducat e rideιe, quad ambirionis via , adoνatis Dia ista est, quia ps qui ira- videlicet ad bonores o gloν iam manis peνueniendo m6is adorauribus Dιabatur pat- V 'liceiar, licet, ut dixeram, non alia ornamenta,non ope s, deliciasque alias truantur, quam molestias & vulnerat sceminae ilIl comparanda mihi opportune videtur, quam expressit Salomon, panis nutrimento prorsus inopem, sed panem aliis

enutriendis mendaciter venditantem: Malio lavi Aa is conuocat pratinantes dicens . panes accipite : ipsum etiam Apostolorum coetum foeda irruptione turbauit ;C M licet sacrae humilitatis Magisterio prostigata & ablata ipsus fuerit, audacissima,

' tamen ad alios inuadendos pennas explicauit, totoque Ecclesiae Caelo peragrato, quot haeresum, quot dissensionum monstra , nequissima sobole generauit Hinc

Primus. uore.

Iure igitur merito Haresam genitrix ab Diuo Augustino fuit ambitio dictar an , Iib.de hinnon ea perditissimum Haeresum Satorem, Ecclesiaeque transfugam nequissimum Arrium, partu ne dicam an abortu teterrimo, luci dedit i Christi sanctus mam sedem virulentis sermonibus denigrare, imo extinguere tot conatibus ille contendit,

non alia de ratione, quam, ut Pontanus Ephesini Conci ij compendiarius Setiptor restatur, indignatione repulsae, qua sedem Episcopalem ardentissime ab eo assectatam deperdidit Pannon di ambitio Aerium praecipitem eadem via traduxi , ut G D Epi h. piphanius reseri, annon de ipsa Thebulum adeo foede vitioseque corrupit, ut Hie in hinc TI. rosolymitanam sedem illibatam & sanctam, cuius Infulas expetebat, sparis hae -hch Dresum semine incoestaret, ut author est 'egesippus r an non & ipsa Paulinum san- Hiemisi.cti Ephraem disicipulum, in abruptos errorum scopulos praeeipjtem rapuit, eo quod BR QR affectato Episcopi solio insidere non posset I Tu demiam inselix huc Iudas accedas, Ritvitati. qui eam dignitatem anhelans, quam suus Magister raro piae humilitatis constan- 378. tiaeque documento contempserat, aestu ambitionis ardebas e quid de Valentino dixerim, quem cum Sacerdoti alteri sublatis pro Christi fide crueiatibus clarissimo in praesectura posthabuissent, ferociter adeo excanduit, vi ex Hesiodi commentis obsoleta quaedam & putida renouans , ea in odium Christianae Relivionis auidedisseminauerit haeresum Magister, quem ideirco sic Tertullianus expressit, Speraue-

Episcopatus Valentinas, quia ον iveaio poterat σ eloqοio, sed alium ex martyr,yprarogatio. Iaco positum indignatus , de Ecclesia auibentica regata abrupιt, υt solent animi proprioraru exciti praesumptione υttianis accendι ad expugnandam conuersas veritatem, ct cuiusdam υeteris opinionis segmine, acta colabroso υιam delineauit.

143쪽

13 6 Pars Prima.

Sed nomen hie Τertulliani quantum horroris incutit, quantum inseri laci yiminrum ρ Proh Diuinae Sapientiae obscurissimas sanctiones I an non hie est, qui cala- Amum pro sulmine vibrans, in Valentinum ut in Enceladum , immanissimae temeritatis Gigantem irrupit, & acutissimo eum stylo confodit i quid tamen ξ Laeena fige

in Aquilam immutata , ungue tam tenaci eum arripuit obstrinxitque, ut eo quod amet i . 1 Catthaginensi sede, ut Pamelius, vel a Romana ut Baronius sentit, reiectus fue-- ζ . rit, post illustratam clarissimis voluminibu Christianam Religionem, suique tu seni, admiranda monumenta posteris demandata, turpissime ab illa desciverit , saeuissimumque ei bellum rebellis intuIerit Neque hie mihi vacat flagitiosissimum Nouatianum memorare, qui primus ab D.: νει. melenae Principe Petro secessionem faciens, perniciosius adeo fidei orthodoxae . x. fuit, ut vix inflicta ab eo vulnera post plurima steula obducerentur, a lijsque postea errorum Magistris sterneret viam,qua ad oppugnandam Romani Pontificis authoiaritatem pereat des εο vulnera graderentur: quid hic ego in eorum serie contexenda diutius immorer, qui vel fraude, vel vi sacris Insulis redimiti, ambitione dictante, B. haeresum patrocinio sibi illorum decus retinuere, quo praesertim errore Asia,AD ea, Grateia suit miserrime inuoluta, ut propterea de iis Augustinus dixerit, nonne lib. .antiq. Discopi Derunt authore sibimatum is haeresum E Quam merito igitur Ioseph He- -μ braeus admonuit, eadem,quibus dignitates assequimur, vitia retineri. Possem his etiam illud superaddere, quod ambitionis Magisterio ad Idolorume ultum instituendum, vel saltem submouendum fuerit Sacerdos Aaron affactus ieum enim inuicta animi constantia prius Hebraeis , Aegyptia numina adoranda petentibus, obstitisset, ut audijt, Sacerdotis Infulas a se velle illos subiratos arti pere , recentemque s bi alium eligere Pontificem, eorum arbitrio, inertissime sola Petraei. eommisit, suum honorem Diuinae Maiestati praeponens; Matra mala sequi olen

ambulonem et audi ue/ nee dos perpetrat, mesacerdoιν munus a mutat ; sic de eo

perdoctus rerum sacrarum interpres oleaster. Demum possem de Pilatum proferre , quem ambitio ex oeeulto Christi discipu. Io, in Deicidam monstruosa specie commutauiti cum enim ipse propensione mi- xima ad Christi fidem amplectendam teneretur, eiusque doctrinae praestantia de vi miraculorum , verum Dei filium esse pernosceret, quem opportunitate data publica etiam veneratione profiteri colebat, sic enim de eo Tertullianus, Pilatus pro sua coascientia Christianas , a scribarum nequitia & Phari satorum fraudibus eum vindicare toto studio contendit , Ut vero eius aures appulit vox illai si hanc dimitiis non es amicas casaris, Praesecturae amittendae discrimine obiecto, adeo a se ipso uiseessit, ut, cum audisset bos see mene , σώμαι oras Iesam, orsierit pro ινι anali,st iplum simul & Deum innocentissimum damnaturus.

g. I

OUAM merito vitiorum omnium Antesignanam, & Stygiam pestem Dium DBasilius ambitionem appellauiti quo eodem nomine sanctus etiam AntiOeap.r . chus descripsit Ambitio perinde est, ac mirbus quidam pestilens: virulenta adeo & Mit lethi ista peltis, ut non hominibus tantum, sed ipsis exosa fugiatur elementis. Da-Nvima si than de Abyron hoc satis abundE testantur,qui Principatus amore,in Moysen seditione sevissima exat serunt; qua propter dehiscente numinis imperio tellure, faucibus eius absorpti,simul elim suis facultatibus,ad stygios flammarum cruciatus dam- Num. ia. si nati fuerunt, ne pestilenti contactu, si superessent, alios afflarent: Disvia ess teνν sub pedibus eorum, o aperiens os suum deuεrauit eos cum tabernaculis Dis dr Universa fabstantia eorωm, descenderant . oc.quod si a Diuo Ambrosio petas, cur hoc supplici O potius,quam vel igne,vel aqua, vel inopinato obitu eorum audaciam retudisset, non alia id factum ratione docebit, quam ne ipsa eIementa , tum saeua pestilentia

D. Ambr. corrupta tabescerenti abratia ιιιν ambitiosior ira ab omni as mundi huius ablegantur

i ' ςp' lementiti Ut nec aerem haustus, nec calam visu, nec mare tactu, nec terra centamina

144쪽

Caput Vigesimumtertium. 137

Ipsa etiam Roma eum Idolorum superstitioni vaearet , ambitionem pestis in De abhorrebati nee enim Vrbem ingredi illi dabatur, qui licet laureatus reuertere tar, ambitiose triumphi pompam e stasset: Certum erat apud Romcisos, υι ιν Inviti Iulis

edomitos hostes , subactas prouincias , vectigales populos, palmarum fasces, exuuiarum aceruos, Regesque ipsos adducere de ostentare quid iuuat, si cuncta haec se dissimE deturpat ambitioὸ procul omnia haec, Iieet splendidissima Romani nominis ornamenta arcebantur ab urbe , ut una eum ipsis pestilentia ambitionis ar-

eeretur .

Quis neget, ait Chri stomus, eius opera magis aestuare humanas mentes,n m 3 adstrosque animos tumultuari , quam Euri Boreaeque vi turgenscens mare , fluctibus populi hine inde eoncusss susdeque volvatur: nee minus sapienter Diuus Gregorius edo- emit, innumera prope esse errorum agmina, quibus ambitio suppedaneo veluti satellitio ei reumquaque stipatur. Pharisaeis hoe est e Daemonis schola petitis discipulis hoc fuit in more, ut priamas sedes anhelarent , de nobiliora dignitatum fastigia appeterem: in hos scholam aliam Deus instruxit, legem aliam armauit, quae charitati, cuius munus est non , esse ambitiosam , & piae demissioni innixa fugit & fugat honorum iubar, oppro-hria diligit de abiecti ilima quaeque, ut clariis ma animi ornamenta amplexatur rQuis igitur eors adeo erit, ut Pharisaicam imo diabolieam hanc pestilentiam , collocate audeat in sacrisSedibus infulatam quis unquam effuso ambitionis veneno Melesiae venustatem impurauit, de audacissimus incoestauit Fuadamenιam Pώι Vbia nostra, sic philosophatur egregie Chrysostomus, Familis est; quis igi- lipp.rar in eat,edris nostνis ambitionem intram Quid nam ergo Christianae fidei asseclas, & quod deteritis est, saetis deuotos viros, eo eceeitatis adduxit , ut superbiae in abiectionis sede dent Ioeum,simulquo eadem in ara Dei Aream, de Dagon idolum adorent, saerique suffumigio thuris Satanae obsequantur fieri ne igitur potest, ut eius doctrina illustrati, qui e Virgineae Parentis utero semitae abiectionis adhaerens peruenit ad Crucem, vis euam ..αφ' μ'

non esse hominem doceret bamatis Deus, ut eum Gregorio loquar, Satanae uestιgia 1equantur, de persummam effraenemque temeritatem eius exempIum auersata suis

perbiant Quid i olim aeterna Deus illis munera spondet, qui pueros in animi demissione repraesentant , insanos aemulati Gigantas,animum lia perbissime effetemus , supremaeque beatitatis reiectis honoribus , infima haec putidaque terrarum munuscula appetemus e immo quod turpius est , rapiemus Θ cum recens Pauli tuba diuina lex insonuerit, ut nullus Epistopa Ii sede frui audeat, ni qai uuat νά m. -q H rassa am Aaron: adhuc tamen ex illis non desunt, qui diuinae potestatis usurpatores, exeelsiora Sacerdotia irrumpunt, de ambitionis Ducem sectantes, vires o m. nes intendunt, ut ea non tantum assequantur, at rapiant ρ hinc postea fit, ut diuinae heuouolentiae Ioeo Dei furorem sibi vindicent, & quod, horrendum dictu mihi est, suImina in se ipsos diuinae ultionis exaeuanti quid enim aliud verba illa, autho te Diuo Anselmo, ex Apostolo usurpata fignificant tercaritiatuν kac sententia is i

si bonoνes Ecclesiasticos, ad quos diuisiιοι non υμμιών, arriprae cupianar qui enim Φ' se interit o propriam gloriam guarita non se bonorem, si Pontifex aut Pν alatas

in Eccle factassareis, sedgratia Dei rapinamfaciens, ius alietiam Utirpat, ct ideo non arcipis benedictionem, sed maledictionem Quam docte Sanctus hie morum . praeceptor ait, huiusmodi viros ius sibi usurpare alienum ξ triplicitet intelligi fierique hoc ab ipsis posse, clarius explicandum mihi est in praesenti. Primo enim potest intelligi, ut qui virtuti solum de merito adscribendi sunt api-ees dignitatum, prauis ipsi artibus instructi Magisterio ambitionis, immerito ubivsurpent, Si prorsus indigni, aliis eas rapiant se dignioribus: nee enim desormius de horrendus quid obiici nostris oculis potest, quam ut in hoe tam beia composito Ecelesiae corpore,pes affectet capiti superesse. Quod vero his indigni muneribus ambitiosi sint, quid ego multis allatis probauerim i licet enim ea titulis aliis mereantur, hoe tamen uno ambitionis, tanquam indignus eisdemque impar estimandus est: quem ipsi prius merito induerunt ho-S nor m

145쪽

Pars Prima.

norem,ambitione postea exuerunt. Ne autem immani amplificatione sermoni, seri plum hoc a Sanctis Patribus videatur, ipsismet Caesaribus Anthemio & Leoni,

Deo insinuante, legem explicate placuit, qua statuebatur, ut qui sacris emet M -gistratibus decorandus,tantuin ambitu litu debιι es seposita ,vι quaera δων eue ad.s, rogatus racedat, inuitatas efgi. , βυρος ιιι, se agatur oecessimi; pro secto eaim

gorius, Maximum,qui obliquo & tortuoso tramite, & ut ita loquar cochleari te ala Caesareae beneuolentiae, ad Salonensis sedis fastigium ascendurat, inducto et aestidirarum saerarum supplieio. eum ab illa sede remouerit , non eo tantum quia im par tanto oneri ferendo sibi ille videretur, sed qui1 lieet multa meritorum opulentia effuIgeret, unius ambitionis ratione sibi videbatur ineptus: quae ad ipsum sanctus idem Pontifex scripserit, audi Pontificio stylo exarata: Luet culos lare salia ista μι merita, vι ni biι M, ex his sacerdotatibus valeas ardinarionibas obaure, tamen solius nefas ambituι seuerassimὸ Comam di imoae δε-

Eadem quoque Anselmi verba superius recitata, sie secundo intelligas velim reum enim Antistites eligere, Dei tantum praerogatiua sit ceum enim Apostolorum sueee res ipsi sint, Sancti tantum Spiritus virtute sunt eligendi, ut proptere 1 Apostolus idem quod reisses significet si ambitionis suffragio de vi, se ipsos elegerint, stud ijsque alienis contendant, ut tantae sint participes dignitatis, ipsi certEDiuinam sibi praerogatiuam usurpant; quam ad rem aptissime docuit Augustinus, in quatuor genera distingui ApostoIos possier aliquos enim solus Deus elegit, ut Moysen, alios Deus quidem , sed hominis opera, ut IosuE: alios solus homo, quorumsua aetate quam plurimos fuisse narrat, qui sedes Apostolicas humanis stu- dijs oeeupabant, alij demum erant, qui se ipsos eligebant, ut de mendacibus vatibus compertum est: illos ergo dignos Natum atque optimos docet, quos Deus vel suo, vel humano suffragio pares probat. Verum qui fiet , ut seiamus quinam a Deo eligatur ξ Magni momenti hoe est,&aeeurate ei reum ieiendum IIlum cognosce mi m a Deo, quem non paucorum hominam vadaris vel potias adulatis eligis, sed ilιum quem se talia ct mares optimi,

astaticorum actio commendat Sacerdotum, πιι etiam insuersaram populorum ia-

dicio comprobatur , qui non appetis reasse, qui aere pecaniam dar, υι Disivatas bo narem acquiras: sic interroganti respondet Augustinus, Sed quae tibi Maxime Au gustino de eo sententia esset, qui ambitiosis artibus Insulas fuisset expiseat us Di- eam, rursus hoc ille respondet, quod olim nonnemo Patrum edocuit, comment

tium illum Antistitem eme, non verum Nam qui praeesse festisar, quidam Pa 3νam eleganter expresit, dicors βι ιν non esse Episcopum, qui praesecvιι, non prodesse. Demum tertio sie intelligas velim, ut stitieet qui su/erbiae ductu, & ambitus

artibus eruditus, ad sacras sedes irrepsit, suo nunquam muneri explendo par esse poterit, suis nunquam gentibus Idoneus instruendis: cum enim ad virtutum exeris ei tamenta capessenda, veluti q Idam Gymnasia sedes Episcopales fuerint institutae, an ad virtutes excolendas excitare alios velit & possit, quem vitio ambitionis obscurum & maculosum redarguere subiecti populi possunt e praeclarissime Magnus Gregorius hac de re sermonem habens, sic loquitur Susceptum cara Pagain ratis scim ministrare digia tanto magis nequeunι, quanto ad huius humilliasis Marister, am ex sela elatione terseaerunt.

Quid igitur mirum, si de huiusinodi viris Diuus Anselmus afferat, non eos Diauina dignari beneuolentia, sed potius Dei eaecrationibus deuinciri Θ dum eam

multiplici crimine se obstringunt, virtutisque vias aversati, eius tantum sequuntur vestigia,qui rebelli animo ininum assurgens,excelsiorem sibi sedem affeGaas,' ait In ιalam Uendam, O se per a=ra Dei exaltabo selium meam .

HINC

146쪽

Caput Uigesimumtertium. 139A 3. II.

HINC Diuus Bernardus Episcopos Rhemis eoaetos, pro panegyri alloquens

qusdam prouunei auit ijs tantum probanda, qui Diuinarum rerum studiis excitantur : ea tanto morum institutori perpenduntur verba,quibus Apostolos Chrisus est allocutus . Nonne ego υos duodecim elegi, ct ex vobis υaui Diabolas est tum alloquentem Christum , pariter ipse pijssime alloquens, eum rogat, cur primos illos inter duodecim Apostolos Diabolum etiam adscripsisti l qua e elegisti Diabolam Disivum l si tuo, mi tela,nullus arbitrio valet obsistere,si fibras animorem tu rimaris, Iudeaque flagitia optime pernoseebas, quid eum eligere , quid tuam sapientiam hac in electione magistram manifestare ρ miserum me I sie Ber- naidus, quot etiam ex istis nunc temporis eliguntur' μ facit Iesos h di, emultos bi .ligens Diabolos Episcopo/. Diaboli autem idcirco vocantur , quia superbia eis

B .eeasio est, υι ει raatam digMitatem a='rent, ut in ovile Christi impadenser irram-pant, cum ιamen per Maimsam Domιnus dicat, noa habiιabit in medio demur mea .i faci/ superbiam. sic tamen haec intelligas velim , ut non eos Iudae instar Christus eligat, sed arcano rectoque suae prouidentiae arbitrio permittat. Iure igitur merito unanime fuit sapientum consilium, ut amentissimi censeantur, qui sunt amantissimi infularum. aliena ipfi pondera sponte subeunt, & in procellas , quas tanto laborum remigio viri sanctis simi declinarunt , vltro se inte-ruot , molem illam Angelicis etiam humanis formidandam , a uide iuscipientes , non expendunt , quam graui discrimine suam salutem implicent , eum per summam audaciem aliorum affectant utilitati seruire . terrenis sedibus inhiantes , quam facile est, ut cilestes amittant; quam egregie haec Diuus Bernardus . Ga seant uitar, qui primas cathedras mant, ne contingat carere secundis, ct qui pyimor nanc recabitas eligunι, incipiaut cum rubare Iocam tenere nouissimam' cum enim, - sie ille alibi ratiocinatur, monstri huius protervia eaelum obnubere, & pleraque C syderum obscurare contenderit, caelestium eluium indignationem tam merito in se obarmauit, ut a sui consoletio penitus exturbatam, nequissimam, de teterrimam

veluti luem auersatur

omnia haee si tum fidei, tum rationis lumine perpendantur , valida adeo sunt, ut eollyrij instar eutientibus intelligentiae oeulis, medicamento esse possint, de helleboro utiliora, amentiam ab eis amouere, qui effrenata vaecordia ad sacra ministeria oeeupanda accurrunt: pharmacum praestant, cuius vi ambitionis venena extinguunturi non enim tantum Demosthenis,Hannibalis, &Cleopatrae annulo venenum latet: habent de Pontificales gemmae venena sua , si auidε ambiantur r quaedam nobis sunt fraena, quibus, si repagulis honestatis effractis temere in sacras dignitates irruperit, noster animus continetur i proscisto Tertullianus ea Apostoli

verba perpendens, si quis Disivatum desiderat, vel ut ipse legit, si εαis Episcopammesaevisit, bonum vos eoscvisit, sed bonum opus dicem , naturalem coacupiis

I scemiam ostendi .

Quam faeiles ad lapsum mundi sunt viae ,& quam frequentia discrimina, quibus nostra salus obsideturi quid ergo nos iniuste honorum apices ambientes i uuat ad praecipitia uos laetae expeditiores sanε nisi alienis easibus sapientiores nos reddamur, clarissimε patet, Cirtaris ambitionis artibus nos exeaeeatos esse quam adamussim mulier illa Apoealipseos ambitionem exprimit, quae regali magnificeneia induta, bestiae assidens, meretrichs lenocinijs imbuta, vene natos calices porrigit , quibus propinantium animos adeo soporat,atque dementat,ut catenatos etiaad triumphi pompam augendam eos adducae, qui de viiijs alijs virtute fortissima triumpharunt i sed iam aeeipe haee eadem ab Ambrosior atque hoc Vs perniciosierambitio, suia blauda quedam est conciliaιricula dignitatum , ct βρὸ quas υitia nutu defectan , quos ualla potuit mouere laxuria , nulla auaritia fabruere , faciι ambι ne criminosos . babet est forensem gratiam, domesticam periculum . perspectissima, haec Omnia Daemoni fuerunt, eum Caelitum Ducem viribus explicatis aggrediens

ad labefactandam , si fieri potuisset eius sortitudinem, ambitionis impetu , tau S , quam

Clerie. in

ibid. Serm a in cap. 6.lsa. in A. Leviti

147쪽

ia e 3. Mat.

ta vita S. Fulgenti j.

r o Pars Prima.

quam caeteris aliis potentiori , animum eius oppugnauit: uirea omnes arma omnia . in una ambitione collegisse Daemonem docet egregie Diuus Hilarius, sed ram υνι i. Dia diab. ca potestaιis commouetur ambitioM claudantur haec omnia praeclaridi

mo Diui Hyeronimi documento, quod ex illis poeticis verbis de Oreste olim nunciatis farratibus succe oflammis, vir sanctissimus eruit,ut ambitiolas reda rguat: Auerni surijs acti flammarum violentia succenduntur, adeoque aurum simul , de tempus imprudenti largitate dilapidant , ut breui obscurandam dignitatem inisduant potentiorest his tandem haec addit et qσa dementia ori non ea potius ρει compaν νe , qaa fMiuut, Uel de Uita aternit te securas, υel de lassic 3 dgnitate glareosas I Ηi, debacchantem furijs Diaconum Felicem Eeelesia Ruspensis aspexit; extineto enim Antistite, sui fratris Prouinciae illius Praesidis patrocinio suffultus, artes omnes ad illam usurpandam dignitatem explicabat , dum Fulgentio sanctissimis moribus spectatissimo populus unanimis adhi rebar.Quam disparem eadem in scena semim faciunt talix di Fulgentius t ille pompatico luxu popularem auram aucupatur, hic ab hominum consortio segregatus in Ascaeterio degit: dignitatem ille Ba se fugientem allicit & venatur ; hic venientem ad se dignitatem repellit,& fugatrviolentiam ille intentat, nisi eligatur, hic ne eligatur, lacrimarum violentia obaris matur, potentiam i Ite, & aurum ad sui praesidium longo agmine trahit, hic abie nis & modestiae vestigia sequens longissim8 ab ea recedit; sed siparto tandem educto fugientis triumphus spectatur, eiusque victoriae plauditur, qui splendidiora mundi ornamenta despicatur; illis quibas dioticebaι superbas ambitor, alleiati dabilis excinatoν. sic qui eius vitam expressit, enarrat. Squallida ab aedieula Ful entius extrahitur, Fulgentium populus eligit, Clerus postulat, Episcopi saerant, splendidoque apparatu, instructa ad Primarium Templum pompa, tota Vrbs suis e sedibus prope evulsa Fulgentium adducit: Infaelicissimus ex aduerso Faelix, arm iis fraudibus in Fulgentium fertur,ut germanorum vi eum occidat,&exuerelao ianis guine insecta sacerdotalia vestimenta conatur; vertim non est sapientia, uou-νο- dentia , non est consilium contνa Dominum. Diuini spiritus au telo securus , & hi. Claris fertur ad Templum; malignum, & fraudolentum aemulum benignissime Fulgentius excipit, & commendat; sed Diuina vitio quam citissime illum tenuit;Dei enim iustitie suorum facinorum rationem redditurus,e vita obitu in tempestiuo decessit,& qui consers eius eriminum fuit Prae sies Germanus, Caesareo fauore destitu. tus, Praescisturae munere non sine dedeeore fuit abdieatus. Quia tamen huiusmodi argumentis non omnes aequo animo indulgebun alia ideo congerere nobis placet, quae aeriori stimulo , Iethisero sopore ablorprus ad ambitionis odium valeant excitare.

Ad sacrarum dignitatem ambitionem coercendum secunda ratio affertur ex earum artium

faeditate, quibus ambitiosi Utuntur: omnes autem eas artes Simoniae speciem aliquam Preferre probatur. Cap. XXIV.

LICET Derorum magistratuum ambitio non ea deformitate infamia que rdeis

sceret, quam supra descripsimus , adhue tamen euitanda prorsus ea nobis esset titulo lationum, quibus ad finem attingendum pertinaei ter utitur et mentis enim Oculis, dignitatis fulgore,vitio ambitionis obtenebratis,honestum ab inhon sto, velumque a falso , Deilh distingui non potest: sicut autem dignitatis venustate m tam affabrE colorauit ambitio, ut ad eius amorem facith hominum animos conciliaret, sie rationes de modos, quibus ad illum assequendum uti quis potest,

licet vitiosos de improbos tanto decole ornabit, ut facit E quilibet ad illorum Ge-

148쪽

Caput vigesimum quartum 10 I

ctionem acturrat; sie prope eum telluris visceribus arcta rur aer , vias omnes tenis A tat, omnia permiscet , & quatit, ut via vi sibi acta, earcere tellulis effracto, vio-Ientus erumpat, patrias rediturus in regiones. Eugenium Pontificem hae de re Bernardus admonuit, clam diceret , Plena ambirionis Ecclesia, non est iam qu)d

exhorrear in stud,s ct molitionibus. Quot excidia in Christianam Religionem turpissimum Simoniae erimen intulit, cuius via sacrarum multi dignitatum apices tenuerunt, adeo ut,quod olim de sua Repub Iica Micheas ingemiscens aiebat, repeti ab i sta congruentius posset, Sacerdotes eius in mercede docebaal, er Pνopheta eius in pecunia disinasant. Hanc prium am oppugnandi artem ad Christianam fidem diruendam superstitiosi Simonis opera Daemon inuexit: haec item prima fuit haeresis , vitulento cuius afflatu Ecclesia tota paene contabuit, suamque illibatam pudicitiae laudem prostituere sedetentauit , adeo ut eam merito Diuus Damianus dixerit V Simosiacam Hare ,primam omnium haresim , ex imir diaboli υVceribas erumpentem , seseque adgressus nam scentis Ecclesia νegulam exitraliter extollentem: Simonem autem magum Samaritanas insulas affectasse, eum Episcoporum tantum fuerit manus imponere, sanctique spiritus dona impertiri, Cardinalis Bellat minus testatur hac loquendi formae . . Constar , ex Actor. 8. Simonem Disopalem rigatiatem ambia inie , cν data peca σιa e- de No is mere vetuisse, ubi veν. excisso uiι, έςresim nouam excogιtaine, υι qua ιυ Eιιlsa e t ς snΦn poterat,saltem extra Ecclesiam Principarum gereret. Vt perniciosam hane luem extingueret, quanto eonamine desudarit Pontifex Gregorius , plures eius rellantur Epistolae r & quidem nulla tetra adeo lues e st, cuius vi ad.interitum ruere Chiistiana Religio possit, quam saerarum rerum mercatura. Haeresim haee Macedonianam malignitate praeceninsi enim iniquissima protervia Macedonius asserebat, Spiritum sanctum Deum non esse , sed rem Creatam, quae rebus omnibus creatis maior, Patri Filioqtie tantum minor esset, ab istis, qui venalia sacra habent, tanquam vilissimum quid habetur Spiritus sanctus , dum certo pretio venalem eum habent , suoque arbitrio ad legem ambitionis subiiciunt. C Quam huius vitii vehementia humanae mentis obcaecatae caligωt, eo satis colligendum videtur , quod ad nostrum documentum Machablorum documenta teis nantur, in quibus resertur, qaos ambiebat Iaso frater Onia summum sacerdotium z , Mi fias ad hoe autem ut illud assequeretur, immani auri vi , quo Templi aras expilauerat, Usia r. ab Antiocho illud mercari contendit: neque hic eius stetit impietas i nam ad suis perstitiosa Deorum simulacra adoranda vota sua conuertit , pophiumque , quem caelestibus erudire disciplinis debebat, eorundem laeda superstitione devinxit; sta. tim ad gentilem riιum conιribules suos transfeννι cepit. Vides hic, ut e vitio praeceps ibita io. in vitium ruerit, ; primo ambitiosus, inde sacrarum dignitatum mercator, postea

cultor Idolorum, demum vitiorum omnium deuorator.

Qua propter nullus dari debet admirationi locus, si veteri in lege, maiori supplieio me rei monium hoc Deus ipse percusserit , quam cultum Idolorum : permisit enim , ut tertia Idumaeorum Aegyptioruq; progenies,animum ab Idolorum cui D tu, ad obsequium veri Dei traduceret, inter fidelium caelum cooptaretur,& in consortium vocaretur politicorum magistratuum habes hoc a Diuo Ambrosio , qui I. . in tae. Idumetos Mohabitas appellatu & ex aduerso in Iezi, eo quod venale Sacerdotium 'habuerit aurumque a Syro Naaman exceperit, verba illa horrenda deuoluit, Lepra Naaman adh ebia sibi, ct femini tuo inque . in aeternum: ubi significatur , nunquam ad Ecelesiae eonsortium eius posteritatem inserendam,cum e Iege Moysis, qui lepra laborabant,segregandi essent ab alijs, & versari extra castra deberens. Apertissime hie ex Ambrosis sententia vides, quam grauius mercatoribus sacris, quam Idolorum cultoribus Deus indignetur:Inexpiabilis es enim venditi culpa m ery, ct gra tia υindie a calestis trans ad pseros. Sed illud mihi aeeurata eonsideratione dignissimum occurrit,scilicet, quod ante Naami valetudinem, nullum a Iezi pretium fuit vel postulatum, vel acceptum3 vhtali 4.. eum hoe tantum ille, restituto iam pristinae valetudini Alaamo & in Syriam rede- eis. a 39 n. unte, susceperiti hoc autem , si recentes Canonum leges spectauerimus, nullam . 7 p 'sacrae mercaturae notam inuoluit, cum,quae post collatum sacrum beneficium m

nera

149쪽

Pars Prima.

Varili. M. nera consequuntur, Simoniae maeulam non inserant, dummodo vel mente , vel . si st. n' pactione prius illa non conceperis: arguendum hine nobis est, quam seueriori Ie-7 p i ge nostra opera diuinum tribunal expendat ac humanum. His a me iam exaratis,fidem mihi facientem Diuum Damianum initent:hie enim Episcopos alloquens , qui lieet , vel ante recentium Antistitum inaugurationem, sue I in ipumet inauguratione , nulla recipiendi auri pactione se aliis obstrinxerint,

Si igitur, quod auertat in omnes futuras aetates Deus, fiat, ut Priaeipum aliquis munerum vi, quae vel tradita, vel promissa fuerint, aliquem licet probatissimum ad sacras insulas submouerit, quis in sacri mercimonii erimen hune turpissime allai. .,ὐ,a psum manifeste non videat s neque tantum ex hoe scelere reus ipse in Deum est,sed

Itis me etiam in homines, adeoque munera excepta restituere tenetur, non et,qui ea dono illum te illa dedit, sed Ecclesiae cui praepositus ille est: haec doeet Abbas, a quo serio admo-ψς ' nentur qiii Principum saeras confessiones excipiunt, ne in re tanti momenti dormi- Be. fieuius, tantes a rectae velint conscientiae via deflectere ; electio autem sterilega, & inualiada omnino est, licet non ipse qui eligitur, sed se instio ali3 munera impertiuissent, ζ, .d.Simα. ut Gregorius olim Nonus, inde Clemens quartus statuto Canone definiuerunt; quin etiam Canonum magistri docent, quod ut de huius inodi munerum ratione eertior fit electus, exuere dignitatem teneretur, quam tam iniquis aliorum artibus induit.

s. p. s. e. Quia autem a nonnulli S ad excusandas exeastiones in pecoris haec munerum

commercia cum Principibus habita pronunciabatur , haud quaquam sacrarunia, legum sancti mons auersari, ac si temporanea tantum esset electio, solumque hae inre spectandum elset, ut ulla sine mercede nouus inauguretur Antistes , validissim1 libis.epa I. in hos intonat voce Diuus Damianus, eosque acerrime arguit, ac si hiresim sapiant, & a fide Christiana desciverint, cum nullo pacto saeri mercimonii vitio sis possit expiare, qui vel in eligendis, vel in postulandis ad sacras dignitates, venali hac ratione procedit: hine oritur,ut qui sibi viam in auro aperuit ad huiusmodi ho- Cnores, verus ipse non sit Episcopus sed commentitius : humano quidem aspectu probari videtur Antistes, sed diuino reprobatur, ut alter Iezi. Oculis quidem vena-t,bos viderar quasi is Fopus magains, aι dis inis obrutibus ms icitur seprosus magnusta. 4 uali. sic Damiano praetuit Sanctus Ambrosius. Episcopum , qui muneribus impertitis al crd. Episcopale sacerdotium ineundum sibi uiam strauerit, interrogat tantus Eeelesia magister, petitque ab eo, quid nam ipse in consecratione a Deo aceepisse sibi suaviserit , sie interroganti sibi eum respondentem facit , Gratiam Disopalem arceri r rursus interrogat, an vim vocis illius Gratram comprehendat: rursus iste responis det. Gratiam voeari quia aris datur i ad haec sulmen ipse vocis intorquens ait , ὸ -- Ergo υt apparet ex resto. 3baes mi Fg 4ri4m, cum stia naueris nonsuscepisti, Dia

Quae Templum Hierosolymitanum ingressus egerit Christus seruator, ad hane in . mi. rem sanctissimus Pontifex Gregorius expendit: ut enim mercatura Templi sanctita-Is. tem profanari conspexit, perditissimos illos eliminauit E templo expuIitque, θ

7 p , ' ' columibas emptione mereari, docet ipse, nisi praeuia pactione in sacris vel ordinia hus vel dignitatibus suseipiendis conuenire Θ quid rursus aliud est, quod Christus mereaturae sedes amoueret & dissiceret, quam huiusmodi vel Lithurgos, vel Prae

sules, a Dei suffragio reprobari saram Sacerdotium ante oculas Dei cadere , c/rhedrarum υι0ae paten ereaenione signatum es et nam subdit, quod cum mercatura haec haeresim redoleat, benedictis illi is maledictionem conuertituν , qai ad kος, ap. 36 l. 4 υι μοι bareticus promouerari hoc idem postea in Epistola saetis Canonibus insita ον vi ε sustiis repetit: quod autem tanquam eommentiti; Praesules, huiusmodi mercatores 4 I' ' tepto bentur a Deo, eorumque electione damnata, stygias paenas in auri effusi mer cedem illis inferat, Vatis Oseae ore, non obscure Diuinus Spiritus pronunciauit ri regnauerant , ct non ex me: Pristipes exiiseranst, ct non cogustia r siquidem am

150쪽

Uigesimumquartum. 143

ad sacrarum sedium eulmen illas adduxit, eademque ipsa erit, qua in stygias

fiammas erunt deturbandi. Eo usque nequitiae crimen istud irrepit, ut vel eonsanguineis, vel familiaribus Principis mimera impertire, adhoc ut quis in Episcopum postuletur, hanc re ierit nundinationem: hoc in superius memorato Ieri Deus expressit: hic,cum seruus Elisiaei esset, cuius opera Naaman leprae luem euaserat, eandem lepram simul cum tota sua posteritate in suae mercedem iniquitatis aecepit , quae omnia in nostra orem Diuus Ambrosius asteri , qui singulari doeumento eligentium manus ab omni : zm L 'munere auertena, ne lepra eadem maculosi evadant, hoc etiam subdit, non tamen satis est , si lacrom ipse non quaeras, familia quoque rua cohibenda sunt manus: demum stituita qWaratur ergo nonώψα tua ab bsιasmodi nonrisis, sed etiam domus

Lucusentissime hac de re Diuux Damianus prae omnibus scripsit, adeoque in , li. Gratissitam scelerarum, nefariumque crimen exardet, lut fulmina in Mercatores huius- pς x modi caelestes intorqueati ad eos igitur sermone conuersus haec habet: perpendite Infelices, quam immassismo 'ενditisnis barathro sitis immersi: queram mala non δε- tum mala δεπι ι sed etiam ipsa b a vobι facta sanr mala: quibus nimirum benedictio in maledιctionem, charismara io haνesim, sacra in sacrilegium , honor is contameliam ρrstse βιο versa ess in ruinam: an potentiori validiorique poterat flamma sermonis, tam foedum perditumque erimen inuadere ξ an acerbiori stylo confodi ab eo poterat tam iniqua nundinatio λ nee tamen ipse acquiescit sed propere ad alia progrediens , subdit ,s benedictis υobis iis maledictionem innitar, cam benedici Sace ν- dotis ore υidemisi , qaid vobis tam fer, cum Vs vox Diuina υos maledictor appellat, o reprobει ὰ conspecta sua, sos Iudicis furar ab cit, est tortoνibus trait tQuis ad haec tam horrenda tonitrua, ad tam cruenta fulmina , excusso sopore non perhorrescat e ,

Qus autem incrementa fidei ab eo erivabuntur,qui in pestilentiς Cathedram se- Cis dem Episcopalem immutat ea prosecto erunt, quae sub Annae Caiphaeque regimine populi spectarunt: quid mirum,audi Sanisum Pascha fium, si impudentissime

damnare ipsam mer caeli innoeentiam ausi sunt teterrimae famae viri Caiphas &A nas luaeque sententiae aliorum omnium suffragiis conciliatis, ipsi met sanctitati the- ea nigrum inscribere caula in promptu en: Sacerdotium, quod successionis iuro sortiri non poterant, pecuniae vi habuere ab Herode, si fides Hebraeo Iosepho fuerit.Τales igitur siemper timendi sunt Sacerdotes , sicamqae pretio, o non eκ gratu Spiritus Sancta honores h aanrar: sie ipse: validissime haec probantur a Synesio deSe- 'neca, ut supra delibauimus I qui enim emit, libenter etiam vendit, nec unquam

obliquis oeulis ad iniusta patranda facinora spectabitur aurum ab eo, qui eiusdem auri patrocinio possessam dignitatem aucupauit & oecupauit a acuth hoe Piso apud Tacitum significauit, Nemo υnquam imperiam gagirio quamum boais artibus I.p. him exercuit. Sed longe illud etiam grauissimum superest, quod cum nundinatores huiusmodi Diuina beneuolentia destituantur , & ab ipso Deo ditis deuoueantur, necesse omnino est, ut Cain imitati, festinato interitu praecipites aeternum ruant.

Erum quid de iis dicendum, qui Prineipis vel famulatum , vel obsequium

praestant ea mente, ut extinctis Episcopis, eorum patrocinio di electioneis Itii. 33. pollulari subrogati eis valeante sermam, qua probi nominis virum Isaias adumbrat&exprimit, obseruans Sanctus Gregorius ait, praeeipuum in illo esse, quod

excutit manus suas ab omni munere: ubi diligenter aduerte non a munere dici,sed ea d ozab omni munere : qua arrepta oecasione triplici doeet modo munera, praemiaque 'Ri tum dari, tum recipi, aliad est manas ab obsequi , aliad munus a manu, aliud ma-r e

nus a tiva. . Sie Magnus Pontifex: quam etiam dixtinguendi formam usurpauit Urbanus Secundus, ut apud Meros Canones videri facile potest: amboquei autem statuunt, tali se mercimonio quemcunque polluere, qui hoc intendens, il- s '. ' . licite

SEARCH

MENU NAVIGATION