Episcopus opus tripartitum ethicopoliticosacrum non praesulibus modo, sed omnibus in christiana republica populorum moderatoribus, principum consiliarijs, diuini verbi concionatoribus maxime accomodatum. Alexander Sperellus Eugubinus antistes e colle

발행: 1670년

분량: 279페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

hie δ. - Alias tantus hic Ecclesiae Magister, ut faItem sepplieiorum metu ab huiusmod Iled.Laeetd. loquendi , & obloquendi licentia satyricas linguas coereeat , illud enarrat, quo Aa M. β' Pharisaeus ille, eo quod Publicano tam maledice detraxerit, damnatus Dei sententia fuit, adeoque cogitare ipse nequiti quo unquam pacto se excusaturi ad aeterianum tribunal illi sint, qui maledicentiae virus in sacros Moderatores effundunt: Exemplo pariter Mariae utitur, quae tam inpenti morbo insecta, & prope consecta fuit, & Lepra toro corpore obuoluta, eb quod de Moyse detraxisset, de quo cumsutis esset fiater, poterat liberiuscule quam par erat, loqui, praesertim cum eius causa labores,de molestias immanes exant lauerit; quo igitursupplicio illi vapulabit l, qui ession tes de sui Antistitis moribus obloquuntur ρ ab harum poenarum parte non longε eos etiam abesse Sanctus idem Magister asserit, qui nulla conantur obiurgatione ab huiusmodi errore tam perniciosas linguas avertere : sed eo denigra. ta est huius aetatis nostrae pietas , ut summo contemptu Episcopat is dignitas habeatur: quis autem nesciat, huius contemptum in opprobrium totius religionis redundare & triumphi materiam Haereticis offerre , qui summa voluptatim catholicos audiunt ipsos , in lacerandis Episcopis, alternis veluti choris: concordare t ne autem me hic pro me domoque mea sermonem facere videar, Deum ri-tξ obtestor, iminines ab hoc crimine Dei beneficio meos esse populos, & licet omnium ego Antistitum miserrimus sim, tantoque ministerio indignissimus, in me tamen potius eos esse mitissimos quam mordaces,&misericordes potius quam maledicos expertum esse: Excipiendi tamen ab his sunt nonnulli mei nominis oppugnatores , eo quod seueritatem aliquam in eos licet inuitus, ut meo muneri face. rem satis, adhibuerim. Cui tamen hoc admirationem sacesset , eum sol ipse innocens adeo, di beneficum sydus, odio, probris de diris si danda fides Solino, &Herodoto fuerit ab ijs populis impetatur, qui Athlantici nomine, eius ardori-1., bus per regionem torridam disseminatis aduruntur. Solem orientem, υι μιιιa Iem

ipsis, agrisque dira i-νecatione contuenta ν . Utinam illi ab orbe abessent qui maledicunt diei or parati sunt s.sicitare Leviathan : Quam eleganter hac de re loquitur - Ι tuus Chrysostomus, ut ostendat quanta prurigine irritentur populi, ut in Episcoporum mores inuehantur, ut eorum opera obscurent, ut nullam in eis vel leui Rho n. p ad luna in labem excusantes , non humanam , at caelestem vitam agere praesumant, ec

P miranda patrantes facinora , ad eorum voces extincti reuiuiscant: haec omnia abi liis efflagitant, dummodo eorum voluptatibus indulgeant, totamque vivendi licentiam eorum voluntati permittant . Magnum enim uero dictu est , quam is cile leuiis mae labecular palmaria crimina aestimentur : sublimes cum adeo sint, sui mina prae alijs frequentissima sentiunt, & quaecunque illorum operatio, omnium cogitationes, & linguas ad loquacitatem exacuit:.hoc forsan explicaturi Aegyptii veteres admirabile symbolum illud istinxerunt, in quo populorum Gubernator horologium dextera gerens dest libebatur , & sinistra deficiens sol cum apposito lemmate, non nisi cum descit, Jectatarem habet; omnes quidem virtutes in uno colligantur Episcopo, solis instar clarissimus omnibus tum sancte, tum sapienter effulgeat, quam paucissimi erunt, qui iubar eius aspexerint, nullus tamen Dqui suspexerit. Si autem horologium hoc semel tantum ab aequitate vel leui deflexerit , si tot iste breuiis mo huius morbo laborauerit, si humanis aspergatur erroribus , eosque patiatur desectus, quos caeteri homines patiuntur, proh quam subito eunctorum acies in eum defiguntur, omnium colloquia in eius mores, eiusque gesta obarmantur , non nisi eam de tu , pectaωνem habet. sed ipsemet loquentem se praebeat Diuus Chrysostomus, qui de Episcopo uniuersim agens, haec ha bet . zai simαI atque, vel ranullum officν rem ρraetermiserat c ut par est non nunquam ρν termitteνe eum, qui homo quidem ipse sit , quique hamana vita plenam er- νονι bus yela as tradiciat iam illum vibιι anteacta υιι honestas adiuuat ad incusano 1i. in υoculas esuriendas. Miserrimam sane Antistitum conditonem l nec enim illis

elim homines sint, humanae imbecillitatis aliquid licet habere, absque eo quod ad eos carpendos , & lancinandos, obloquentium sermones accurrant: quid si Angeli lorent Aut isti test profecto cum ab omni essent peccandi lue alieni, populo tum morbos , & scelera miserari non possent.

182쪽

Caput Trigesimum. 17ς

Leuissima igitur nubeeula totum eorum corpus obscurat, tenuis quicunque de- A fectus, ac si lethali fluminis vim haberet , commendabilia omnia delet , famaequ voces obstringit, ut ad illum euulgandum resonet, ad haec eelebranda obmutescat, praeteritatum laudum iubar auernalis instar pestis obfuseat, εc virulentam, adeo luem eius operibus afflat , ut futuris etiam actionibus ab eo faciendis immi tat tenebras, inferatque perniciem: sedet quidem saeris in subselliis Antiste omnium Iudex a Deo designatur, sed populorum protervit sedet ibi potius ab or nibus iudicandus sine inquisitione, de defensione damnatus . t eoinimo leue illud

Vis eredati illis ab iis em , quibus, si priuatam vitam degimi, venera-

rationi de eommendationi tuirit, contemptui habetur si fuerit insulatus , - adeoque contemptum parit ea dignitas, quae reuerentiam erit pari iura. Populorum fastιdio fit, ut illa eadem in Antistite carpat, quae alioquin essent omnibus spectatissima: ipse idem mannae cibus nauseam illis parit, ex eo quia Praesules illos tantum praefieiendos sibi vellent, qui desides ει semisomnes nihil ad eorum cultum euigilarent, nec iuxta Dei leges, sed pro eorum arbitrio suum regimen exercerent: eos exoptant, qui ne frenum cupidit tibus suis inῆciant, prope

cincutiant, nec virulentis morbis,quibus impurantur. medicam manum apponamiqui demum non Epistopi essent, at simulacra, de inania Episcoporum Phantasimata, oculos quidem h4bentia sed ne videant, aures at ne audiant, os at ne liuem quilem ad eorum stetera sonitum serant: maximum boee stratagemmatis C omnibus est, quibus versatissimus simulque versutii simus Tartari ductor utitur, ut suos triumphos exaggeret: eum enim insitam genio suo rabiem effandere non potisit insanus in Deum, ardentissime illam euomit, ut stygius molossus, in Amistites, hoe est in Dei Viearios, de Numinis interpretes : asseclas igitur suos ad obloeu-tiones, de dicteria di milianda in eos irritat, quos tartareis suis fraudibus sancte obstantes aduertit. Antistites ieitur in suis e decretalibus una Innocentius Te eius egregiε admonuit, quod ipsi: Suasi signum μοι ρ ri ad sagittam. in ipsos velut in scopum obmurmurantium linguarum sagittae vibrantur, Sc acutior a quolibet sagitta perquiritur, ut locum maiori vulneri faciat, adeoque idem innoceo eius monet in expostulationibus, quibus Antistites ad causam dicendam voca t ur, lento plumbeoque gradu procedendum: cum enim satia ommum senio indulgere non possit, imo cum e sui ministerij legibus quandoque arguere, corripero, damnare alioa teneantur, necesse omnino est, ut aliena odia in apso ebulliant, deT humana nequitia ad ipsos denigrandos insurgat. Diabolo igitur suadente eorum opera, moresque obscurantur a nonnullis, sparsorumque scominatum, dc mendaciorum .mbris eorum iubar inuoluitur. His quippe artibus odium, de furor utitur, ut sordula maeulosaque effingat, quae splendida, & pretiosissima omnium oculos sua luee praestringunt: ipsis virtutibus vitiorum nomen apponit, gemmasque ipsas velut sordes damnat . & premit; hoc certe argumento Sancti Cornelii Pontificis famam ab improbis viris nigro theta signatam ad Antonianum scribens Diuus Dprianus detendit . iasad autem quadam de illa inhonesta, ct maligna ractantur , nolo miνeris, cum sicias hoc est' oras semper diaboli, vi seruos Dei mendacia.Lacerit , ct opinionibu i falsis guriosam nomen infamra, ut qui conscιeatia sua luce clarescanti

Hinc etiam fit, ut omnium oeuli in solos Episeopos emissilii sine , ita ut simul eum gentium Apostolo dicere valeant, Spectaculum fam s. mul mando, d agetis,

Quin humanas pupillas exuti Iraetas oculorum acies homines induunt, toti que

183쪽

i 6 Pars Prima.

lue fiunt oculei argi ut qliodlibet opus, qbem libet Antistitis nutum insipiciant, vis

in te postea ridendi iocandique materiem ad fallendum tempus usurpent. NonΑiad ης --Episcoparum vitia alari. Sed vel parua, atque exigua contestim mani-cer festa fiunt. Quin uno ipsi mei, qui arctiori beneuolentiae vinculo nobis obstringuntur, & vel

grati animi studio, vel sui gradus eonditione nos tueri, detractotumque licentiam refringere inuicthdeberent, serpentinis in nos dentibus inuehuntur; dum enim ad beneficia veluti ad ebibendas aquas ad nos accedunt , venenum in sua sed deponunt, nos palam laudant, nostramque praefecturam praeconijs summis attollunt: at post quam voti compotes fuerint, suamque sitim nostris undis expleuerint, exulum virus sibi restituunt, ducesique aliis sunt, de primi pili, ut nos iocularibus verbis irrideant ;llinc sapienter nos admonet Diuus Birnardus , ut cum alijs degentes maximε perspicaces simus, & censorios oculos in nos ipsos sponte iaciata Mi.. mu , ne alienos censorios experiamur: a d se oculi hominum in nos sunt , nostri quo abiere , a tqua reseli i recesse anta nobis p coit gi hoc optime porcst ex illis sacri Cantici vel bis . bi ignινas te opolcherνima inter mollexes , egredere, o abroti hiri, Usgia gregam to/ν m. idest Diuus Ambrosius interprstatus . exi ad xegimen pietatis. Sic igitur sponsam videtur sere caelestis sponsus alloqui: licet virtutum , meritorumque gemmis essu Igeas, si ad aliorum regimen accesseris, si populis gubernandis Antistitum loco praeti eius suetis, tunc quidem labes tuas vel tenuissimas& fere aspectus aciem fugientes aperte deprehendes, quam enim ingen- res quam palma res noxas, ut ic postea criminentur, oues maledicae repraesentabunt.

Sane PIutarchi fide habemus, Populum Romanum cum in Scipionis celeberis rimi vita nil prope arguendum reperiret, hoc unum tanquam maxime indecorum illi obiei asse , quod nempe aliquanto tardior e lecto vigil a stageret: nec quidam de Pompeio habentes aduersarii quo lucem nominis eius obnuberent, illud tantum voce clamosissima buccinabant, quod digito sibi scalperet caput: enim ve- Plurareti. ro quam palmare flagitium t qua propter Traianum Caesarem Philosophus idem in FQi . ad admonuit, non tantum Principum verba operaque a populis ad libellam ponde-- μ randa vocati, sed ipsasmet virtutes , honestissima ipsa solatia trutinari, quin cubicula intima aedesque magis occultas perrumpentes, quid eorum menta,quid cubilia peragant, acutissime perscrutantur. Hinc egregie Diuus Chrysostomus docebat, sortunatissimum omnium Antist tum illum esse , qui licet integerrimae famae peracutis Cynicorum dentibus nequa

quam arrodatur. Discopus autem non potes peccare clam: bene enim cam illo agitari

μ πσο peccans libeν esse posit a criminationibus : tantum abes, va peccans id pullis rillud postea subdit , primos eius enascentis furoris estus, eius riuum, eius ipsam quietem tanquam flagitiosam ab ijs damnandam, qui genio Pastoribus Ohioquendi seruntur, quique, ut maiorem ruborem eis iniiciant, suorum praecessorum virtutes obijciunt, eolque non raro celebrant, qui vituperandi potius essenti Si vel 'p' ε' iν c. uν ,s υel rideat, se υelsiomnum relaxationis concaptaerit, multi sunt,matis incessant, multi qui essendanιαν mutti teges praescribant, malii, qai priorum memoriam νemcen I, Opν ωιem deycians idque faciant, non υι illos laudeat,

sed υι hanc mordeant.

Quis in magni Athanasij nomen exaggerata mendacia non obstupescati sui temporis sol ipse fuerit insularum decus, fideique Catholieae Achilles 2 an non nigram haeretis notam illi inusserunt, qui haerestim malleus, & flagellum erat haereti eorum inuae commenta suerunt in Na Zianzenum intortaλ ex ipsismet ea enarranis

te, qui scire voluerit, legat ὸ quot diris ,& detractionibus Chrysostomus ipse fuit. obuolutus 'quis tamen eius sanctitatem, eloquentiam, fidem, caritatem, qua Constantinopolitanam Vrbem rexit & sacrauit, ignoret quot etiam suerunt oppugnatores, qui nomen Augustini deIere contenderint, ex ipsiusmet concione an niueriacia suae dignitatis die habita, clarissime patet, & ut alios proph innumeros silentio praeteream, quQs idem maledicentiae turbo percussit, quis ea ignoret, quae

deuoluto proxime seculo in Sanctum Carolum aperta veluti acie se centuriarunt ρ

184쪽

Trigesimum. 177 '

Annon ipse suarum exeellentia virtutum aditum sibi ad sancti nomen priserendum H aperuiti annon laethali selopeti vulnere diurna virtute euitato, admirabilem se praestitit omnibus, &saeculorum laudes allexit, cum Mediolanensi urbi, luete terima laboranti, precibus, lacrymis, opibus, praesentia , concionibus salutaris adeo fuit, ut deleta prorsus urbs tanta fuissetini Carolum habuisset Antistitem, &seruatorem. haec tamen omnia tam memoranda, tam excelsa plurimorum postea derisiones, & dicteria non effugerunti Si is viridi tigno bacfacium, in aνido quid Lus, I. 3i.' Si maculas in sole ipso venantur improbi,& temeth damnant,quid de nobis sperandum, qui facularum instar vix tenui luee donam ut quis ergo infulas assectet tot obloquentium fulminibus impetitas quis adeo se loricatum,& inuictum agno-4cens ad hanc Μartyrii speciem perferendam virtute pari praesumat, ut inter futu ra certamina laetabundus exultet, nee rebus aduersis fractus animo , vel molesti selidatur, vel erroribus implicetur ρ hoc eerte titulo Martyr a Diuo Petro Damiano Beatus Eleucadius Antistites fuit salutatus. Neque vero credendum es, Beatum Se A. II Ete cadium, dum adhuc υiueνet, maνι ν, caruisse tabopibus , orsi non fuerit mar ras consummatus . Non comemnendam protulit ia ipsa Ecclesia pace martyrism; qu qui em ct se no cum persidὸ credeaιibus, sed heνuen. υiuentibus ιnfaederabs lem probaιον babsis confictum. Sed iam redire ad Chrysostomum placet tanto ani-nli ardore, fideique virtute illustrem i ingenu8 hie fatetur, frequentissime sibi Episcopales insulas exosas filisse, istisque maluime spoliari, quam tot arrodentium ,

de criminantium probra perferre. Sape malamas ministerιo priuaris murmΜ hom. g. iara ntem sustinere. Hae etiam ratione ductus apud Dyonisium Cassium Philistus a ypo PM, praefecturis ambiendis Tullium reuocabat: nee enim magistratus tantae unquam. 'π'ς 'voluptatis est, quanti cruciatus, & doloris obloquentium impudentia. carerum lib. ιο./e magu=ratum expetere nan aiatior, qui obtiIum tibi repudiaueris, contempto quod ex eo habetur emolumento spretaque breui illa potentra, qua emmbus calumstar/ U lantibas exposta est.

Dicteria haec ab Episeopi dignitate seiungi non possiunt: ut enim fieri non potest, E quod subiectarum sibi gentium Woluntatem superior impleat, sic in eum multi maledice insiugant oportet: quin, ve ita loquar, hoc ipsum Deo permittente contingit , ut fastus, quem dignitati x iubar afflat, hoe veluti fraeno temperetur , & inter huiusmodi certamina proborum virtus elucescat: alienos dentes patiatur Oporter, qui alienas mentes rei mare contendit. Illud quidem moris est, Ut isse Pratatos ep. . si X a prurieates exoceant a se ad boe Pristisi constiιuti sent, ut lingua meretricantis in urias modestὸ, ct patienter excipiant. sic olim Petrus Blesensis.

Hoc prosecto colIyrij genere candidatorum coecitatem illustrauit peritissimus ritiorum Archiater Chrysostomus, ut inepta haee imprudentissimaque insularum

vota repellant. Cum concapisces neeνdolsum , exaduerso stone crimi alio es , quas hom 3.

1tlipe etι nece e est. Sed multis retroactis seculis Chtisippi Philosophi Athenien- cit stsi pera hoc idem eollyrium via fuit exeeptumi hie enim cuidam suae Reipublieae ρ'' -- '- Magistratus affectanti, Stobaeo reserente,sapienter respondit. Suia se male rexero

Ad Insularum ambitionem extinguendam

octauum affertur Argumentum, in eis e rscilicet grauiora esse criminas rauiusque puniri. Cap. XXXI.

AD multa magnaque praestanda dIgnitas gradus, excellentiaque nos adigite plurima moderatores dedecent, quae subditos decent, aliaque, quibus ij sunt immunes, ab illis exigimus: si dignitati non consonuerint mores, in transuersum ruat, Oportet . Multa tibi non licent qua humillimis, ct in angais i L coasibus '

185쪽

Pars Prima.

ad Poli

variar. l. 3. cp. et O.

cenιibu, lice οι. Me olim Pol ibio Claudij Caesariν gratio in Philosophus seneea

eo im pior macula est, quo pulchrior vessis ; quae nihil deformitatis reliquo cor . Apori aspergeret, oculum penitus deformat leuit lima φ dusa, & spestantium oculos vulnerat: qui personam publicam refert multis obstita guur honestatis, probitati Lquc legibus, ne munetis lumen obsolescat: non sene sublimi saltis io nomini, abiectus vivendi tenor aptatur, ne a se ipso discedat, suumque nomen de honestet: . omnia sere dixerim verba, ne dum gesta libret, necesse est: seeus enim ea digni iatas , quae ad famam gloriamque conciliandam fuit in ili tuta, ludibrio illi erit, 3e probro, hine Cassi dorus scripsit . crescit enim ιn tua meritam, catus maius da. tur ossiciam, non quia fiat homo alter h/noribus. sed quia modestioν efficitur, is φ.ocasuem ttonit ordo modestior postulo turὲ quis ea im opinionem A sis vituperabιιιι errractari velit, quam Jecialiter at laudes electam e se coenoscit PSi autem cum de hominibus tantum aSitur, tantum probitatis a nobis egigitur, quid sane dicendum de iis, quae ad Diuinitatis Gloriam referuntur, cuius impe- ιιo ideo lux a tenebris seiuncta fuit, ut nempe fulgoris emisti virtute, sui conditoris Blaudes amplificet, & nomen illustrer . . - Huic fit, ut nulla fere dixerim res sit, quae peccati deformitatem adeo exaggerer, quam patrantis dignitas, dg excellentia: singularem quandam nequitiae notam crimen illud habet, quo te polluit,qui tam grandi Sacerdotio initiatur: habes hue ab Aquinate Doctore, sed isto prior hoc idem imperfectis operis author edocuit: e sacro Canon sim codice verba eius asseram. Homo Chris lauas forat-

ter carit in peccata propter duas causas , aux proeter maγιιudιnem peccati, auι pro ριeν altitudιnem dignitatis : consonandi js quae consueta alacritate dicendi Massi

Adeo autem haec docend I Arma omni biis elucescit, ut ex iplis Ethnicorum , tenebris eius splendor emerserit Lunus instar omnium Iuvenalis sit, qui censorii , Cvirgula profligatos sui temporis mores libeth castigavit: quid ipse dixerit audi. Omne animι vitium PnIa conopemus inse. crimen habet, quant. maior qui pecc4t babetur . . . . Cum igitur Episcopalem dignitatem supra omne honoris humani fastigmm se attollere luperius docuerimus, necessario illud intertur, adeo in Episcopi persona peecati magnitudinem excrestere, ut se in inter alias culpas Gigas videatur, &Iicet diuersam in speciem eius crimen ab aliorum criminibus non distinguatur, ix tamen prae sua mole in se ipso definiri posse: hinc certe Diuus Bernardus suam loquendi vim ad Eugenium scribens, adeo amplificavit, ut non dubitauerit dicere, dicteria, sales, aliaque huiusmodi in saeculatibus viris esse leuissima, sed in lacris

viris flagitia immania blasphaemiasque videri: Fagienda otiositas mater nugaram, maerca virtutum t inter osculares nuga nugaseunt: sa ore Sacerdotis blas hemia. Que proinde Romana bynodus coram Hilario Pontifice perpendens, Antistites monuit, ut leuissimas etiam labes eodem titulo totis animi viribus declinarent. DSi aidem νears maiore delinquit, qui potiori bonore perfruitur , cr gras ora fari; υι-

uuae ad populi scelera expianda Deo immolabatur, unius etiam Sacerdotis noxis diluendis litaretur t merito enim Deus, sic Theodoretus, eadem prorsus mentura ab uno tantum Sacerdotis peccato laeditur, quam a totius populi simul collecti multipliei scelere offendatur. Audi iam Durum Chrysostomum haec confirmantem . Suia ηa. maior est auctoritas, est est maius eorum qui peccant δεπριι ciam. L thurgica ei dignitas, ait Diuus Isidorus Pelusiota, culpam adeo deturpat amplificat aue, ut inaenti sere criminum numero comparetur, eoque pondere in lanctuarii statera unum Episcopi crimen grauescit, quo pIurima peccantis populi crimi-mina penduntur: immanem Dei amiculae proprijs noxis iniuriam facit, qui noxas alienas delere tenetur, & si tam graue de veteris legis Sacerdotibus hoc habe a-tur , quanto grauius in eis erit,qui Christi auditores Deique apternuntis ad Eat nolicam fidem disseminandam crestinantur LI-

186쪽

Caput Trigesimum primum.

LICET alitem haec superius dicta Sanctorum Patrum , factaeque Scripturae

suffragio non confirmarentur, validissima tamen alia non deessent, quibus explicatillana haberentur: inter haec autem primum sibi vindicare locum quis ne- get, quandam perfidiae & ingrati animi notam , qua peccatum Episcopi insole notius denigrat ut ῆ cum enim solius Dei beneficio ad tam excelsum, arduumque sactae pote statis fastigium fuerit euectus, ipsiusque arbitrio opulentissimos caeli thesauros , sanctissima fidei mysteria , & dignitatis ornamenta susceperit, non tantum eo amore, quem ab Episcopis Christus exegit, amas me plas hιs, non amatur, sed potius Iudae vestigijs ipse adhaerons , proditor diuini amoris est, odioque ingenti fertur in Deum , cum aptiis mε Christus seruator docuerit, nulla sibi amicitiae lege esse deuinctium , qui sitas leges auersatur , Qui non diligit me, se=mones meos non i' B se as; quae autem atrocior inferri contumelia potest, dc quam unquam human .

mens turpiorem viiijs speciem potest induere, quam h benefici js ipsis peccandi

ansam arripere, ipsoque amore in amantem Deum obarmari e quam sonore de hoe Regii Vates ore conqueritur Deus. 2aoniam si inimicas metis male rixisset mi sti=' 'Τ'hi,fastinuissem titique, tu υer. bomo υnam ιs, cte. 8c ex Isaia. Fitios enutriαι, ct ex Cam. 16.aIιaui. Vsi autem spreuerant me; oce sacri Cantici Sponsa . λιν mar νis mea pegna aerant conrra me, quae verba de Anna, di Pilato antiquae legis hierarchis, & d a s. m. . di in Iuda recentis suturo Episcopo pronunciari Diuus Bernardus a firmat. flant. Adeo autem in saeris administris hoc ingrati animi vitium auersatur Deus, ut hae tantum de eausia ex antiqui supremi Pontificis thiara, auream laminam sacro sanctum nomen TeiνQνammatoa, vel Ieboua scriptum serens, in eius frontem de- exo4 i labi volueriti semper enim Deus optabat, ut eius aspectui diuina Maiestas se offerret, cuius beneuolentie ad excelsam adeo admirandamque dignitatem transu lauerit, & vi dum Sacerdotali apparatu indutus sacra Deo faceret , hac gratiani. C mi virtute veluti pretiosis sma omnium eo rona trontem , & animum honestaret :non longe ab hoc distat, quo me vir piissimus instruxit documentum, ut scilice equotiescumque sacra facturus Pontificalibus indutus spectarer, insignem quo me Deus dilexit amorem , mente peruoluerem; vi.enim mihi bacchatam gemmis thiaram intexeret, spinis sibi rigentem eoronam elegit, ut mihi Pontificalem lituum praeberet, contumeIiosam eum harundinem gestare non puduit, ut me auro serieoque distinctis vestibus indueret, squallentem, laceramque purpuram notia

. Teiecit. - . .

Ad secundam rationem progredior, quam mihi Romanus orator subministraudeformior igitur in Episcopo culpa est, eo quod pijssimis legibus populos erudire , erimina insectari, virtutes excolere, vitia euellere ad eum spectet: qua propter si in munere suo deiecerit, quem latet maioris criminis reum maiores ad poenas euocandum eo prorsus modo,quo turpius alijsGrammatices professor in bar- 'D bari simos impingeret, & dissonum magis in Musico, quam in exteris esset, si comfusa eanendi arte dissonaret. V, enim si grammaticam se professus quiseiam barbaretis uataν, se assar e canaι ii qui se haberi veιit mssicum, hoc ιaνρior fit, quod in eo ipse reccet, catas profitetur scientiam :sic Philosophar sic Discuus tu' ratione υitae

peccans hoc turpior est, quod in oscio, eatus magister esse υult, ιabιtur artemque υitaprofessus delinquiι in υita. sic Tullius . persectas profiteri virtute; quid aliud est, quam illustrandae virtutibus Ecclesiae totam se dare ὸ qua propter quo detrimento populos assiciat, quibusque Diuina manu supplicijs infigendis obijciet se, qui vitiorum tenebris nomen Sanctissimum obscurauerit ρ quo plane sensu formidandia Isaiae verba Diuus Basilius excipit: in qui potentes sis i. Istaei. Quod idem Diuus Isidorus Pelusiota clarissimε his verbis insinuat. Nam quisbi se sit ut aliorum mores componat, ac moderetu si ipsi ιabria ν , malas obdign/taris suaexcellentiam peccatam reddit.

Hinc ad tertiam rationem facile sternitur via , quae potissimum habetur in scandalo, quod improba Episcoporum opera ea fidelit te prosequitur, qua corpori

187쪽

D. Aug. iu

D Greg. ι i. pass.

adhaerescit umbra: ah sicondere illa quidem omni arte ipse eantendat ξ quid tum tonior et it in aula, qui licet, praedilectus, & fidus omnia explicabit ; ipsainet fa- Ama quae hirundinum instir excelsis Magnatum aedibus immoratur, Oculatior, quam olim Argum Parnasus erinxerit, quaecunque Praesulum opera vestigri , eaque postea loquacissima tuba circunfert: hi ac gutem oritur, ut eadem lue subditi vitien-tut i ii enim, Diuo Augustino docente , ut Episcopum vident liberiori morum νia, se dedere voluptatibus, tacite lic se ipsos excitam, Si ρ 'ositus me ι sic υioli. q.is ego sum , qui non factam, quod ille fcrr quam ice cunda sobole ex Epi scopi ki tio, quasi de semine vitia caetera pullulant i solus ipse nunquam peccat: cum enim suo exemplo vitium consecret, facile ad tui imitationem alios rapit, qui sibi sua de te non possunt, licere illi, quod aliis prohibetur, Si quis de populo demat, Iola ι/erit, erraν Prelειι multos νηηνtανι, ct raorrs obest , quantis praest. sic Bernardusi si praecipites vias Pallor detriuerit , facilius sequacem gregem habuerit, quam si praeruptos virtutum montes δscenderit. Cum Pastor ster abrupta gractur, eo eis Peni est , υι ad prae ilium grex jerAExu . quia ramen in tertia parte uberius de hoe nagendum nobis erit, ad quartam rationem propero, quam ea verba significant , quae primo regum libro , cap. Undecimo iuxta quatuor Ecclesiae Magistrorum te et iovem sie sonant, Si populuser uerit, orabit sacerdos Ars eo: si Sacerdos ενrauemq.i, rogabiι pro eo e quibu4 Sanctus Augustiuus colligit, ex Episcopi noxis tanium incommodum in subimas gentes emuere; cum enim Dei hominumque sit ipse mediator, e p tratis flagit ijs hanca se iacultatem aufert,ut scilicet suis precibus Deum propitiare non pollic, hinc aurem eo maius est crimen, quo maior pet-nietes, qua populi affliguntur: quid enim ' sperent subditi e vitiorum corruptione , morbosaq; morum licentia se vel praeseruandos vel absoluendos, si omnium mali me putreicit, Ac foeda sordet contagione scelerum, qui salis instar datur ad motiabo, profligandos audi iam quam grauiter Episcopos hac de re Gregorius Magnus

admoneat. Nemo qui pe , ampliuI in Eccleβε nocer, quam gat peruerse ageas , ast mὸ, vel oνdinem sanctuatis buberi deIιnquentem namque bunc nemo redarguere νυ- C semit, ct is exemplum culsa vehemento exte ritur, quando ρνο νeaerentia ordinis ,

A Sancto Isidoro Pelusiota quinta mihi ratio subministratur, qua Theonam Antistitem serio vir sanctissimus increpat: Annon flagitiosor aestimandus est, qui ea . crimina, quae arguere tenetur in alijs, facile sibi ipsi immi-: magna profecto authoritas est, qua nox Deus obarmauit, ut perditos gentrum mores excitare pol fimas, dissolutam Christi fidelium disciplinam rigidius adstringere is erimina corripere, sontes damnare: qua ergo licentia, eadem nos scelerum via progredi auia debimus , Et illas noxas arguere, quae tantum de Hrmitatis, de nequitiae in alios nobis videmur derivare P quidnam aliud hoc eisit, quam nos metipsos sponto damnare , Dpique furorem in nos ipsos urgere accipe iam Diui Isidori sente

tiam. Si memini nem musifestum es, eam, qui in alios mulassiamI debre anima dare-

Si autem adhuc inualida haec omnia argumereta videbantur alicui , sextum his superaddam, & contumeliam perpendant, quae ex Anti meum vitiis in Episcopale nomen irrogatur οῦ quantum enim denigrantur, & defloreae udit nostra sublellia, si flagitiosus, & immorigeratus vir in illis assideat e ipsi sinet caedes ibus trientabus --netanda haec dignitas contemptul est atque sordescit, vet sapeti iis probauimus: deis trimentum igitur adeo palmare, quo res sacra, dc Christiana religio assicitur, quodnam pondus nostris criminibas superaddit, quantasque faces ad nostram ultionem accendit ρ habes hoc ab Authore Operis imperfecti apud latros canones. Θι ω-ue sedeVir sapis cathedram, bonorem o cuir ab illat qua maιe miti iniuriam faciι

Nullum ergo, ut Diuus Chrysostomus arbitratur, ex humanis flagitiis adeo Diuinum p ectus invadit araque iniuria maiestatem eius laedit,qua in illud, quo facti

188쪽

Caput Trigesimum primum. I 8 IA

Praesules impiantur: τt enim improbos Antistites populi viderint, quis temperare se potest,quin in Deum eos coronantem mordacibus querelis sermo humanus assurgat y Nulla re Deas magis ossenditur, quam se. an digαι tesca1ores Sacerdores ἐι-gniιate praefulgeant.

f. II.

HINC absque ulla dubitatione eolligitur, quam seueri eorreptione sit na

Iudex diuinus habiturus , & quam immania debeant esse sepplicia,quae cum semper criminibus paria sint , maxima futura esse quis neget: quaecunque res nos Iae, opera , verba, nutus , eogitationes Samauarij lance libranda sunt , & nisi no

strum munus expleuerimus, quanta nos manent,quibus at ternum cruciemur: quam

longe distant, quae aurum pendunt lances, &quae plumbum; Zrgento ipso non be-B ne penditur aurum et exactissimam lancem auri pretium postulat, eui leuissimum alicet r mentum, quod ab alijs negligitur in pretio est. plurimas gerit lances Aitria diuina, de qua Salomon . Di ituum panderato est Domtuus. 4uxta personarum gradus illis utitur caeli sorum : alias squidem adhibet, cum Principum secularium opera, alias, cum sacrorum Praesulum gesta sunt ponderanda Haec illa prosecto eluqua aurum penditur, illa stilicet, quae leuissim i quaeque fragmenta minimasque reculas tam exact8 reddit, ut quae in alia statera minim h perciperentur, optim aperteque percipiantur. fidem de his facientem do Damianum Aboratuum Uus opust. ν a. Deus neu opprobaι, qui personaνum, o oociorum conditianam, or σν rinam actus dz peris. statera ρrovida Monsionis examinas, er daue as habet lasces per singulos ordiues Proh Deus, quae nune tantum maiestatis, dedecoris inserunt Episcopalia corporis ornamenta, quantum ponderis, quantum timoris nobis incutient RVt a somno, quo supini premimur, ad haec perpendenda nos excitemur, totius c viribus Diuina sapientia nititur. ad Magnates illa nos ducit, illisque nos exhibet, quibus populorum regimen Deo mandante commissum suit: ut autem tantae rei grauitas alte illorum mentibus defigatur, attentionem ab illis es flagitat. A adite δ' ergo Reges, or anulligite, issetia Iarices , εμ quid nam hoe est, quod nobis pronunciandum erit, o verax caelestisque Minerua y audi. Homn.ὸ, σ cii. appareώii vobis, quoniam iudicism dMisimum , qui praesunt, fiet ; quam terribilis, quam exacta, de minuta disquisitio erit , qua nostros iudex Deus introspiciet mores, nost ra-que opera ponderabit: vide hie, quos tructus humanae pariant dignitates Nec absque consideratione omitti voces illς possunt quae consequuntur: Exiguo iba.

enim conceditur miseericordia ; potentes υero potenter tormenta palleata 2 vel ut Ua-

tablus legit: Pteleias dignas est misericordia: ac fi Ecclesiae Psioceps non chae miserieordia, sed cum asperitate sit excipiendus t erimina enim , quae paria ex se ipsis sunt, disparia, & maiora sunt e celsitudine dignitatis: merito maiori supplicio assidiciantur, qui e suis flagitijs tum ingrati Deo aduersantur, tum ipsam mitori qua Ddam macula saeram dignitatem obscurant: hae de causa simul eonferens Diuus Hieronymus Annam, Caipham, Pilatum, di Iudam, quorum potissimum operi luctuosa Christi morientis tragoedia tam ferociter fuit absoluta , docet, Pilato deteriores filisse Annam, & Caipham supremos antiquae legis Sacerdotes, omnium vero flagitiosissimum Iudam, quem Christus ipse Seruator ad orbis magisteriuri

Apostolum, di Praesulem elegit. Et rimae liba sceleris videtur reus clana, est Caiphas, ct Iudas proditor, catas, est Pilatas, qui valeas compulsius est conινἀ Do i numDνre sentoriam Quant. maioris meνiti fuit Iudas , tanto maioras crιmιnu est, ct quonto maιstris crimin/s, tanto maioris θρσnarra quam apse habet hic locum parsmia Hispanteo idiomate a Diva Theresia v surpata A las des agνadecidos, ta grandena de la mereed tes datia, hoc est, beneficis magnitudo nocet ingratis . Et sane in suae potestatis solio assidentem Diuinum Iudicein nobis regius psaltes reprae lentat, tuis administris imperantem, ve coram se iudicandos Saeerdores , Episcopos sistant. Congregare illi Pactos eias, qui oνdluant testamentum eius

se perscrificia : vel ut ex Hebraea origine vertit Eusebius, congregate mihi sanctos

189쪽

182.

Pars Prima.

meop. ibi

hendis Ioa

meos, qui ordiuant testamentum ineuia . improbos hic Lithurgos, & Hyerarchas si- agnificari docet Chrylostomus , in quos sui furor,s fulmen diuinus unii: erit Iudex εμ' in tot queat e quid autem est , ut supplicijsκ ternis devoti, perennique morte ma-etandi , Sancti nominentur P Cur quas er accusaturas ct condemnat oras, Sanctos appellai ut nemph, sic idem libi ipsi respondet, criminum feditas augeatur, & in sacro viro tam indigna flagitia magis eluce stant; ut enim e muneris fanctitate culiapa fit foedior, sic etiam poena paratur atroci Gr , Acc ationem augens, cst honorem ad ciens , ad marorem signi carionem sunt icν . Ingentem fanε nobis ineutere deberent horrorem immania supplicia, quibux sacerdotalia veteris legis crimina caeteroquin leuissima ludex Deus afflixit ad no strum documentum t ad Nabal, & Abiud exemplum quis stupore non haereat,licet ille filius, hic Nepos eorum esset, quos eximia dilectione tunc temporis Deus ipse amplecteretur: non institutum a Dro ignem recentes illi Sacerdotes in thuribulo apposuerant: Annon tenuis hic videri poterat nota, di inexperientiae vitio verti enihilo tamen minus vitae pretio luerunt hoc crimen, & intempesta morte suhlati, omiserandae veluti victima , Diuinae ultionis manu procubuerunt ad aras: bene est: Nut E sacro eodice habetur, nam gloriae tuae verti P Deus, suaeque maiestatis rem esse arbitratur, si in eos acerbe indignetur, qui ad sacros honores suo beneficio Glati, nominis sanctitatem criminibus patratis deformanti ut iustus igitur videatur

populis Deus, in eos supplici js in gestis irascitur. Quia hoc est υeνbam, quod D-

nis populi gloνισςabor. Osae autem quis luctuosum euentum ignoretὸ hic iuxta Procopii mentem a re- ista opinione aberrauit: nam Dei Arcam a Philistaeis transmissam agnoscens , sibi

animo persita sum habuit, idem a se fieri posse : sed in faelix non perpendit, multa sine ingenii labe a Philistaeis, hoe est, viris saecularibus fieri posse, quae flagitio sissima funt in sacris Viris ; quo ergo Deus in nos beneficentior em eo acerbior, dilargior erit in supplicijs insigendis. Haec aliaque e sacris paginis summorum Sacerdotum exempla Sanctus Theo- Uphanes insulatus simul ,& laureatus Christi Discipulus collegit, ut magna eorum supplicia obiectaret, qui a4 Euangelicae doctrinae iubar sacri muneris sandi itat: msceleribus repetitis ineae starunt. huius enim excellentia, ea mensura veteri sacerodotio praestat, qua stapra terrae ambitum immensa Cgli interualla se porrizunta

QVIS autem erederet, ut in ipsummet sexum,quem prae sua imbecillitate non

mediocriter miseramur, acerbe Deus inuchatur, d lim a Pontificia origine ens paterna quodammodo crimina reserebat: ciam enim ea plerumque lege Principes viantur , ut in mediocres viros leuiora supplicia , sed potentiora in potentiores immittant, praecepit Deus, ut foeminae , quae pudicitiam, qua coronan- s

turivioIarent, lapidibus iatiis obruerentur: verum si huiusmodi scelere Pontificis filiae sordescerent,ae si leuissima pena iactis lapidibus infligeretur, ultricibus flammis absumendas constituit: quonam tanta pςnarum diuersitas spectat λ si aeque in utriusque ad voluptates superandas mollis, & imbecilla natora est, cur tam diueria supplicia adscribuntur An ipsε Sacerdotum ossicio fungebantur,arisque deuotae in partem sacri muneris accedebant ρ quis huc dixerit i quid ergo ex paterno sacerdotio in foeminas illas redundabat Si ergo Esolo muneris Sacerdotalis intuitu , maior in Pontificum filias patrati malefici j macula emanabat, pinaque acerbiori puniebantur, quid sane dicendum de Episeopo, si sordibus hisce inuoluatur ρ hoc tu documentum docente Chryso

190쪽

Caput Trigesimum primum. I 83

Turonensis hoc Praelut ille testetur, qui expostulante Sancto Martino illius Ee- A clesiae patrono , insentium scelerum reus , iudiciaria Dei tententia damnatus iniquissimo obitu vitam ex balauit. ornamenta,quibus Iosephum Rex Pharao decorauit. perpendit Philo Hebraeus, cum ad Aegypti Regimen ivit eius beneuolentia aecersitust in Annulo fidem Regi maxime Ieruandam admitti stris obseruans, in torque, qui non solum pondcrOsus est, sed ad vinculi morem intextus, magnum latere myIterium affirmat: hoc autem in axime est, quod nempe digetitas eadem,ut probatis viris honorificentiam parit, & gloriam, sic improbis, di scelestis eatenas affert, & vincula. in toraues a area non ad glorιam selum sed re ad paesam pertinere υidetur, sec Acerbe in nos thiara nostra censoris in morem intonabit, metuenda die vel totius orbis, vel tantram decretoria declamabit in nos v ili dissime; quo nunc adeo illustramur Episcopi nomen, oblauritatem, & contumelias referet in nostrum caput : quam aperte significauit haec Sophomae Vatis ore Diuinus Spiritus iuxta Se p.

B tuaginta Interpretum lectionςm . Disperdam nomina Sacerdoιώm cum Saceνδειι b. s. non opera se dispessurum Sacerdotum minatur, at nomen, eo quod illis impar hoc fuerit: Annon enim plerumque solo nomine iactabundi opera tanto nomine paria despicamuri hane eorum verborum mentem esse Diuia, Hieronymus docet, de illis scilicet vatem loquitauifrustra sibi annuiuat, io υ scopali ολ micle, ct in Presbyteνν dignitaιe, o non in opere. Quid in hae uniuersitate pulchrius, concinnius, de publicae magis utilitati proficuum quam lux Θ ut tamen ad aspectum in tet Mundi primordia lux ipsa se dedit, annon censorios Iudicis oculos pata est, ut diligenter introspecta fidem faceret sui eandoris , eiusque bonitas, ac utilitas ianotesceret, Et υisit Deus lucem, quadessι bona . Si ergo lucidissimi Episcopi, moribusque fulgenti sinis illustic s. hac tam exacta diutina sunt expendeadi , quam grauiter, quam horrende causa in illos agetur, si maculosi fuerint, de obscuri, si tetita vitiorum c1ligine obuoluantur qua sane resiponsione scelera diluent, cum de leui simis noxis exaetuli ne acerri.

C meque inquinantur ξ

Quo maior ergo nos Dei dilectio fuit inter suae aulae dynas is nos aluum erantis eo eius vitio seuerior in nos acuetur, si debiti ioco obliqvij temerS in eius gloriam conspirauerimus ξ quod si socordes desidesque famuli cruciatibus aeternis addicuntur , quo unquam supplicii genere torquebitur, qui nomen eius in suamet regia violare non dubitauerit, & morum profanitatem .vitiorumque turpitudinem laeto in solio secum assidentem exceperit: Qui enim inutilem seraum projci iubet in tenebras exteriores, quid faciet de indigno, de impudenti, de ps lenii, de se in Chri- ρι cathedram turpiter ingerenti verba dedi Ael redi. Sed quod omnium maximam formidinem, terroremque inseri, illud est, quo mentem suam, in suis constitutionibus Diui Clementis Pontifidis stylo exaratis , Sancti Apostoli aperuere: Antistitum scilicet opera a formidando aeternitatis iudice inquirenda, librandaque esse ad aliorum Episcoporum com p rationem, qui II pietatis studio , dc charitatis ardore caeteris praestiterunt. Iudicabo Episcopam, cam suo comparans. Ita ne igitur Athanasios, Basilios, Chrysostomos, Martinos, Ambrofios, Augustinos, aliaque sexcenta lucidistima sedera mihi Deus per suin mum dedecus obiiciet ξ meaene sordes ipsorum fulgoribus conferentur e aequius profecto esset, si Gregorio fides fuerit, priuata conditione , quam in Epistopalii ede damnare: quo enim excelsior sedes est, eo casus immanior, eo ruina luctuosior; quo in recenti inauguratione dulcior olim laetitia, eo acerbior ignominia , Iacrym abilior poena cum Satanae instar, e Samstuarii caelo praeceps , in loca non redeunda insernae Domus intἔaueris . Grandit dignitas Sacerdotum, sed grandis ruina eorum, si peccent: utamur ad ascensum , sed timeamas ad lapsam ἔ aone 2 ranii gaudν excelsa tenuisse, quanti mς oris de sublimibus corruisse. sie Episcopos alloquitur Hieronymus: quid tamen Hieronymum affero, cum Deus ipse Hieremiae ore testatus affluenter hoc tuerit ξ mutate pastor/s , or clamate. Non pastoris at lupi ululatus est; sed qui Pastorum partes non expleuerunt,merito lupis conseruntur: quorsum autem tanta haec clamorum, & vlulatuum vis P audi respondentem, κι ca-- datis

ibis.

Constituti Apolla.

c. s.

SEARCH

MENU NAVIGATION