장음표시 사용
291쪽
DE BENEFICIIS male debeantur, de quibus non redditis, Sero querimur : ista enim perierant, quum darentur. NEC mirum est inter plurina 4naximaque vitia nullum esse
a frequentius , quam ingrati animi. Id evenire ex pluribus causis video: prima, quod non eligimus dignos, quibus tribuamus; sed nomina secturi , diligenter in
patrimonium et vasa debitoris inquirimus. Semina in solum es laetum et sterile non spargimus: beneficia sine ullo delectu magis proiicimus, quam damus. 3 Nec facile dixerim, utrum turpius sit, infitiari, an repetere beneficium; id enim genus huius crediti est,
ex quo tantum recipiendum sit, quantum ultro refertur: de quo queri vere laedissimum ob hoc ipsum, quia non opus est ad liberandam fidem sucultatibus,
Male debeantur. Illa male debenti irquae debitor solvere non potest aut non vult. GaIlice dicitur similiter
Prima. I. e. praecipua. Sie IIl , I plenius: Prima Omnium ac Potissima. V tilitatis aut leuetus pereipiendi causa dari beneficia quam maxime re- Prehendit: quo spectat etiam illud. Nomina facturi. Debitores comparaturi, a quibus beneficium tanquam ereditum repetatur. Creditorem autem nomina facere i. e. debitoris nomen et quod ei creditum est, in tabellusa. kalendarium referri solitum fuisse. ideoque pro debitore nomen simpliciter usurpari constat. Fuisse tamen
quoque in usu de debitore, docet Ioeus Cieeronis de Ofic. III, r4. 7. vhi es. Heusinger et Emesti CIav.
Vasa. Quae nos mobilia, tis meu-bus, τὰ σκευn vocemus. Lipsius comparat loeutiones publicas, vasa conclamare, colligere de militibus castra relinquentibus. et vasarium, pecuniam ex aerario magistratibus in pro vinciam euntibus dari solitam . qua ornentur, ad comparanda vasa. CLErnesti Cla v. Cic. h. v. delectu dignorum iis hominum.
Ex quo tantiam recistiendum sit, antiam ultro resertur. H. E. ex quo
id solum recuperari potest quod tibi
libens et sponte sua, nullo cogente , ivbente, amicus reddet. De quo queri vere. Ita exhibent
codd. mss. Grut., et nexus senten
tiarum postulat. B. Agricola vero ex ingenio dedit, decoquere res em , --quacibus Erasmo vetustioris has. fide adiuto, qui tamen in tertia editiove de quo queri reMera restituit . et Noreio , qui Stephano adstipulante δε- coquere vero praetulit. Interdum criticos istius aetatis vocabula rarioris significationis sectari videmus , vel sensu loci ahn neute. Non enim h. l. de iugrato sermo est, qui fidem aut Dolit, aut uon possit liberare, sed de eo, qui beneficium re Petat, nec uni mo debentis grato acquiescat. Facultati f. Bonis, opibus , divitiis. Tullius. Ossie. lib. lI, eap. a St
292쪽
LIB. I, CAl'. a 89 sed animo ; reddit enim beneficium, qui libenter debet. Sed quum sit in ipsis crimen, qui ne consessione 4 quidem grati sunt, in nobis quoque est. Multos experimur ingratos, plures facimus: quia alias graves
exprobratoreS exactoreSque sumus: alias leves, et
quos paulo post muneris sui poeniteat; alias queruli,
et minima momenta calumniantes. Ita gratiam omnem Corrumpimias: non tantum postquam dedimus bene
ficia , sed dum damus. Quis enim nostrum contentus ssuit, aut leviter rogari, aut semel 3 quis non, quum aliquid a se peti suspicatus est, frontem adduxit, vultum avertit, occupationes simulavit, longis sermonibus , et de industria non invenientibus exitum , occasionem petendi abstulit, et variis artibus prope
B eetumque eat vi dando et accipisndo et mrmutandis faetiliatibus et com modis, nulla De egeremus. Vid. et osse. lib. I, cap. 9. et pro Bub r. 34. Redd . debet. I. ille pro grato habendus est atque beneficium reddente , qui beneficium se accepissebbenter profitetur, adeoque animo fruto est: de quo. tamquam beneficia saetitialibus, seu opibus qualibuscumque non reddente, queri, rePrehensione dignissimum est. Lips. laudat Cieeronis illa : Gratiam et qui referrhabet, et qui hasel in eo ψso quod bet , refert. Verba haee auctoris an onymi Occurrunt in Cicer. Orat. Pro Cn. maneto e. 28. cf. Ei. de Osse. ll, xo ubi vid. Heusin ger.
vissime et exprobramus et ea igimus. autem beneficium e4t ratio- ite in collati henescii exigere , et gratio in statim r. ferti velis. LeMes. Qui iii iuriis sitis hei, esteinnii te collata destruunt, quum illa non Cori uili se mox velint.
Momenta. OeeaAion rem aut temporum , quibus videantur potuisse red- εdere. Lips. Momentum vero aliquando apud Latiuos pro Gallie. voce moment umitur; uarii a m Mendra derivatur quasi m imentum, prius dictum, mox Per συγχ tu, in monaentiam deelinasset; et articulo in hunc fugi-hium temporiam brevem designat quo se tempus quasi movet. Cic. ad Famil. l. VI, ep. x: Omnia momenta Obser-υabimus, neque ullum Praetermittemus tui iti Mandi. idem Academie. lib. V. eap. 26: Minithis momentis maximae inclinationes lem rum sunt. Caeterum lite taer occasion optime reddetur. Frontem ad Mail. Buxor am effecit. i. e. mor tis tristisve fuit. Frontem aulem esse tristitiae liliaritatisquo sedem pleraeque litiguae indicant: ut supercilium , , super hine a1 ignaui, e. e. mox S. 6. Vid. seq.Pag. t ot. a. in Artibus Petentes elus te Praestat
Vincentius Bellovacei, sis tu Speculo Historiali IX, io6: sed vulgata. ρ
293쪽
rantes necessitates elusit 8 In angusto vero comprehensus, aut distulit, id est, timide negavit, aut promisit: sed dissiculter , sed subductis superciliis, sed
malignis et vix exeuntibus verbis Z Nemo autem libenter .debet , quod non accepit, sed expressit. Gratus esse adversus eum quisquam potest, qui beneficium aut superbe abiecit, aut iratus impegit, aut satigatus, ut molestia careret, dedit 7 Errat, si quis sperat responsurum sibi, quem dilatione lassavit, 7 exspectatione torsit. Eodem animo beneficium debetur, quo datur: et ideo non est negligenter dandum:
sibi enim quisque debet, quod a nesciente accepit; nec tarde quidem: quia, quum in Oinni os scio magni aestimetur dantis voluntas , qui tarde fecit, diu no-
perantes necessitates elusit bene habet. - Elusit. Fefellit auxilium in malis urgetatibus sperantes , fiubdi xit sese iis. Caelerum quini ad sensum stinctat. laudat Lipsilis Epigrammata Martialis duo, quae extant II, 44: Duriam est, Seate, rimare, quum rogaris: Quatuo durius, antequum WVerisset VI, uo7, In Plioebuni: Inquiris, dubiicia , claraeuaris, meque diebus Teque docem crucias: iam rog&, Phoebe, nega.
Potuisset et his illud iuugete quod eiusd. libris VI trigesim. est. vd , vel
lix Paetum. Sex aes threia si statim
deuisses. Oviam dixit mihi, Sume, tolle, dono, Deberem tibi, mese, yroaueentis ; At nune qtitim dederis dira
Ilασα κιγενὶ, μηδε λέγοιτο Sed haec hactenus: similium Mattialis alioru tuque praeberi Ρosset haud par a Segra. quibus lameu brevitas
uolarum uou patet. Subdiaetia superciliis , etc. SilpErcilium pro superbia cuius est sedes, quod verho taut uin moueum, quum vel Lexi ea scitis doceant. Malignis ... verbis. l. Purcis et tarde provenientibus ver his, e in rC su PCr- horum. Noueia . ue Putca ebse verba addicentia et re unautia. Abiecit. Sic script . Ointies. Mallet Lipsius obiecit. Quid vero opus. quum optima sit vetus lectio et merito prohata Gluteicit Gronovius usum lauticvertit exemplis nutic satis uotis ad truit. Erasmus aliique ιιιιecit. Cf. c. II. Elc. Res onsurum. Gratias acturum.
A nescierite. Et hoc seiri pote,t cl
294쪽
LIB. I, CAP. I 29 iluit; utique non contumelioSe: Dam quum ita natura scomparat lim sit, ut altius iniuriae quam merita descendant , et illa cito defluant, has tenax memoria
custodiat: quid exspectat qui offendit, dum obligat
Satis adversus illum gratus est, qui beneficio eius ignoscit. Non est autem quod tardiores iaciat ad heno merendum turba ingratorum. Nam primum , ut dixi, snos illam augemus: deinde ne deos quidem immortales ab hac tam effusa necessitate sacrilegi negligen
tesque eorum deterrent. Vtuntur natura Sua, et cuncta, interque illa iΡSos munerum suorum malos interpretes, iuvant. HOS Sequamur duces, quantum
humana imbecillitas patitur: demus beneficia . non enoremus. Dignus est decipi, qui de recipiendo co- iogitavit, quum daret. At si male cessit, et liberi , et
illud: a negligenter utrumque, quod sere idem valet, occupant codd. tnS . Erasmus iuvenerat quoque a nolente. Vtique. Praesertim. Nam quum ... custodiat. Autiqua et ea vera est observatio liae , quam exemplis adstria ere putidum sit. Tacit.
Hi,L IV, 3 explicat: quia gratia oneri, nitio tu quaestia habet ir: similitersere exponit Dio Cass. 44 , 3έ. Iuturiae autem acriter pungunt animum, cluia virtutis s. houorum . quibuA iactat, partem saltem adimunt, ideoque altius descendunt plerumque . quam merita, quibus se iudignum haud Deile quisquam iudicat. Diverso pro. inde modo amor sui se iudieat.
d agis... ignoscit. Nempe contume
lioso illi. et quod odium magis quam
Non est autem quod, etc. Egregiismhaiic sentetitiam, quam Christo aeceptam reserimi fi ap. Matth. v. 45
et Lue. VI, 35 et Paulo Aet. Apost. 4 . 15, 16, iiee Staieis aliisque philosophis antiquis ignoratam aliquoties repetit noster. III, 25; VII, 3I. Haec
eum aliis non minus praeclaris sententiis in eausa fuit, quod Seneca pro Christiano haberetur. Edfusa necessitate. omnium eodd. mss. lectio est, quam non intellectam R. Agricola mutavit liberalitiale, Muret. benignitate. Defendit vulgatam et exposuit Gronou. Obss. II, XI p. 374ed. iii,s. - Ηaec necessitas est Prolixa illa et necessaria atque insita ipsis diis meos. universae mortalitati providendi. Sie noster VII. 3t, deos dieit uvam poteutiam sortitos, prodesse. V. s ait: Mnestatim res υoluntaria
est: tit Preuiesse sibi necessaritam est. Cousol. ad Helv. fir lex et nvictima necessitas.
Mai. imerpr. I. sacrilegos, impios. Qui Deorum doua vel in deterius iu-terpretantur ve malo vertunt. Ac si male cessit. et liberi, ete. M.quor m s. Erasmus tamen et reliquae edd. in male cessi c. Et tiberi et e-- Φ
295쪽
coniuges spem fefellerunt: tamen et educamus, et ducimus, adeoque adversus experimenta pertinacessumus, ut bella victi, et naufragi maria repetamus.
Quanto magis permanere in dandis beneficiis decet 2 quae si quis non dat quia non recipit, dedit ut reciperet, bonamque ingratorum iacit causam, quibus turpe est non reddere, si licet. Quam inulti indigni luce sunt 3 et tamen dies oritur. Quam multi, quod
nati Sunt, queruntur, tamen natura sobolem novam
gignit, ipsosque qui non suisse mallent, esse patitur. Hoc et magni animi et boni proprium est, non u-ctum beneficiorum sequi, sed ipsa; et post malos a quoque bonum quaerere. Quid ni agnifici erat multis
prodesse, si nemo deciperet 8 ntinc est virtus, dare
beneficia, non utique reditura, quorum a vivo egre
gio statim fructus Ρerceptus cst. Adeo quidem ista res sugare nos, et pigriores ad rem pulcherrimam sacere non debet, ut si spes milii praecidatur gratum hominem reperiendi , inutim non recipere beneficia, quam non dure, quia qui non dat, vitium in grali an
iuges, etc. To mss. seu ui non aptum in At iiiii landiim cen Hii m&s. aliquot Ap. Grul. nil dicetitibus. At si male cessit ... stimus. Elsi mala interdum experientis utamur, ea tη- Inen deterreri nos non Patimur ab Ostietis nostris ex e silendix , Histiarum seque utes. et illud: Noli si male Dune.
Quibus lur e est non reddere , si ἰασι. Uptimorum codd. Ap. l'lucion. et Grui. haec est lectio. Nee recedit
Erasmua. Muretiis lamen e vetare, utuit. eodice iii vexit: quibus ιιa demiam tiιν Pe eat non reddere sι et licet. Facile autem apparet voci las : ita demum est esse emblema insililium. Aonhrs M. H. e. t tin'Ilium fuisse, ου πtρυκευοι t. L,b. eat . 2: Pereat dιes in quo natus sum , et δὲ x in qua mainter dixit: Immo oonceptus est f
Statim. Scit . in dando. Quam non daDe. Auiniose. Sed et Epieuxi illius, etsi omnia utili tuleritetientis, hoc scitum est: non soliam honest, us, sed hicundius esse, benescia dare, quam re pet e. tu utarcti. in
296쪽
L. IB. I , CAP. 2 293tecedit. Dicam quod sentio: qui beneficium non reddit, magis peccat; qui non dat, citius.
II. Beneficia in vulgus quum largiri institueris,
Perdenda sunt multa, ut semel ponas bene.
In Priore versu utrumque reprehendas ; nam nec in
volgus effundenda sunt; et nullius rei, minime beneficiorum, honesta largitio est; quibus si detraxeris
iudicium, desinunt esse heneficia: in aliud quodlibet
incidunt nomen. Sequens sensus mirificus est, qui uno bene posito beneficio multorum amissorum damna solatur. Vide , oro te, ne hoc et verius Sit, et magni - ,
tudini bene iacientis aptius, ut illum hortemur ad
libello, cum Pi incipe esse philosopha dum. Lys. Exstat lite loeus in Plist. opp. Vol. XII, p. ed. Hutteu. et Epicuri suis e hanc sententiain do-euit Brucket Hist. erit. Plii l. Tom. P. 13i4 e Gassendio. Verba graeea
Qui beneseium non reddit, magis Peccat; qui non dat, eitius. Egregius codex Naet. sic exhibet, quae cum Lipsio et Grouovio tuear, ut sententiae maxime quoque apta. Pine. insui codd. et Grui. in tritius Palat. invenerunt: qui benescitim non reddit magis Peccat. quam qui non dat: tu
quibus Senecam non agnoscam neu meu lihenter sectautem. Multae sane librariorum variationes inlitationesve acuminis huius Insertia exortae sunt. Nureliis praetulit, quod mireris, et in vocula Citius latere puta it aliet rem senariorum sequentium, lege u dumque, non in Prohati te Grutero, Attitis: eontra Seneeae morem , nomina auctorum versuum qitos appouit
addere vulgo non nimis diligentis. II. Anc. Duos versiculos excutiens ex lambographo ineerto Vid. not. inser. . docet minime limen diim ne non redeant heneficia ; ita enim haee
collocanda ut saepe nota rependant ir, ut interdum rependantur. Tum hortat tir ut multos pro virili parte adiu- emtifi, occasione data. Beneficia.... Ponas bene. Muretus hos versus Altio s. Accio celeberrimo
'I'tapleo Romano qui obiit anu . urb. eoiad. 6 S, an . Chri t. nat. nescio qua re motus attrihuit. Maiore sorte iure e mimis P. Syri, quibus Seneca idemtidem utitur. eos desum
picis esse statueri : saltem oeciirrunt
in iis quaedam liuo spectaulia et aliqua iam supra citavimus. Vid. pag.
Re rehendas. Omnium codicum et editionum haec est leelio. praeter Bipontinam quae vitio e deprehendasseribit. Largitio. De flumenii, olei. ete di tribtilio nihils , Populo romnnontillo diserimine saetis. ideoqtie de prodigalitato in usu vox fuit. ΗΘ idem sensu capias et quae nullo iudicio vero adhibito sit, atque ideo
297쪽
danda, etiamsi nullum bene positurus est. Illud enim salsum est. M Perdenda sunt multa. ra Nullum perit: quia qui perdit, computaverat. Beneficiorum simplex ratio est; tantum erogatur: si redit aliquid, lucrum est: si non redit, damnum non est. Ego illud dedi , ut darem; nemo beneficia in kalendario scribit, nec, 3 avarus exactor, ad horam et diem appellat. Nunquam illa vir bonus cogitat, nisi admonitus a reddente :alioquin in sermam crediti transeunt. Turpis foene ratio est, beneficium expensum serre. Qualiscumque
priorum eventus est, persevera in alios conserre;
melius apud ingratos iacebunt, quos aut pudor, aut
Nullum sterit: quia qui Perdit .
commia rat. Omnium sere codd. et eoru in optimorum est, inprimis Naet. cui cum Gron. pliarimnm tribuo. Pro aberrationibus librariorii in habeam: Nullum perdit, qui perdi non computas erat : ut adeo emendationibus supersedere facile possimus. Simplex ratιo est. Ratio idem est quod computatio, et satis vox computaseerat quod Paulo supra occurrit indicat,at. Porro facilem ac obviam heneficiorum computationem esse vel ex hoc iam patet quod des, noti acci-
Pins, neque accepturum te unquam coiitidas.
Tantiam erogatur. Nempe in illis , in heneficiis dispensandis. Aliae rationes duplices sunt, accepti nempe et expensi: at dantis beneficium ratio
simplex est, non comparat, non subducit, non computat: tantum erogat, i. e. hona distribuit. Deniqne ratio henesciorum constat, si hene erogatur. Si redit... si non redit. Hanc Erasmi emendationem in textum recipere debui, probante Gririer . quamquam codd. mafi. Dmnes si reddet... si non reddet praestant. Hoe enim durius iusto et contra Senecae consuetudinem
est. Sic it, 3r, 3 est: nihil de reditu
cogitnre. In kalendario. Kalendaritim fuisse librum foenebrem. in quo usurue per Lalendas perseri herentur, notum est. Kalendis autem usurae exigebantur apud Romanos, ut in Graecia . tristi evn και νέα , et hod. apud uos vel prima die incipientis mensis vri desinetitis ultima. Martiat. lib. V Ill. es'igr. XLiv . de Kalendario innuit: Centiam eaplicenItir Pasinae Kalenda
Nec a arue θxactor. Post nec insul cit utilis cod. ms. Colon. ut avarias exActor ele. male: est enim appositio.
Non vit Mureliis Var. Lect. XII, equi ibidem . quum edd. nntiquiores
Erasmi a l. legant: nec a Marus exactor ad horum et diem creditorem VPellat. debitorem legendum esse censuit. S lquum nmnes codd. mss. oiuiliniat liniae V Cem, expungendam iussi, Graii.
Lipsio et Gronovio praeeuntihus Beneficium exstensum se De. Prine dedisti, nut dare te simulasti intor
expensa svrre. Melius. .... iacebunt. II. e. melior
298쪽
IIB. I, CAP. 2. 295Occasio, aut imitatio aliquando gratos poterit essicere. Ne Cessaveris: Opiis tuum perage, et partes boni viri exsequere. Alium re, alium fide, alium gratia, alium consilio, alium praeceptis salubribus adiuva.
III. Osticia etiam serae sentiunt: nec ullum iam immansuetum animal est, quod non cura mitiget, et in amorem sui vortat. Leonum ora a magistris impune tractantur: elephantorum seritatem usque in servit Obsequium demeretur cibus. Adeo etiam quae extra intellectum utque aestimationem beneficii sunt posita,nssiduitas tamen meriti pertinacis evincit. Ingratus
spes erit gratiam aliquando relatum iri. Iaeet debitnm quod dicto tem Pore solvi millo modo potest; male
iacet, siri unquam solvendum: bene, si soIvendum. Imitatio. Bona est lectio 1 aberrationes in Dilatio, ere. Alium re adisoa. Apposite laudat Lipsi iis Platonis heiae fieti partiendi modum e Diogene Laert. lII . 95. Beneficentia quadrifariam dividitur: aut enim pecuniis, nut eorporibus. aut diseiplinis . aut verbis
beneficium praestari, aete. III. Λna. Dergit suadendo tit beneficia diiplicentur, eontinuentur; ita enim cogendum hominem, ut grati aut mi det signa. Train materiaret tela. ad Gratias transilit, et uar thologici inventi ratiotiem doele et subtiliter enarrat: quamquam satis
Leoniam Dra tractant uti Ci curari serae omnes solet,atit. Martiat. Speot. Ep. xv II: Lambere sectar idextram consueta magistralis Tιgris.
ab Hyreano gloria rara iugo, Saesea frum raudo laceravit dente leonem. Idem Speci. ep. Ix: Laeserat ingrato leo stersidus ore magistrum. Ausus
tam nMas contemerare manus. Cf. et
lib. I, epigr. cv. lii Corippo praeclara quaedam de mansueturiis. hisee id
nomen erat, seris: Non rectis Hyreanae, quoties 3Pecta lia , tigres , Dat populis noυα Roma suis, doctore magistro. Gri solito terrore fremunt, sed margine lolo Intranter, Henum populoriam millia circum Suis Viciunt, magnoque metia mitesc rediseunt ; De Onunt rabiem. gaudentiera Dincla subire, Per messi a intrare locos, ipsumque suPerbae Qtiod me-
edentur , amant. Caseeram turbiamqtie Ρυentis L strant , et Pronae solιtim regnatilis adoriant. Elephantorum. demeretur cibus.
Nain eapti fame domantur, et Onerenten, deinde cibuni amant auditititque. Et regem adorant. genua submittunt, coronas Porrigunt. Plin.
lib. VIII, eap. 5. CL Ael inn. Hist. Animal. lib. II, eni'. ii; lib. XIlI. cap. aa λ Q. Curt. lib. III. cap. tili. ἔipse Nosti epist. cxxxv. Martiat. Si,eel. c. lib. X , epige. xvi: Quod
ριus et avrelex eleρhas te, Caesar, adoνat. Pliuium, Λ et innum vide. Addas nutae celeberrim. Busion alio que rerum naturalium deseriptores, si tanti esse videatur.
299쪽
est adversus unum heneficium7 adversus alterum non
erit; duorum oblitus est 2 tertium etiam eorum quae 2 exciderunt, memoriam reducet. Is perdit beneficia. qui cito se perdidisse credit. At qui instat, et onerat priora sequentibus, etiam ex duro et immemori pectore gratiam cxtundit. Non audebit adversus mulla
oculos attollere: quocumque se convertit, memoriam
suam fugiens, ibi te videat: beneficiis tuis illum cinge. Quorum quae vis, 'Iliaeve Proprietas sit, dicam , si prius illa, quae ad rem non pertinent, transilire mihi permiseris, quare tres Gratiae, et quare sorores
Beneficia. Omnes codd. Mss. Prae stant, nec omitti potest. Gruterus quoque probavit. Erasmus aliique omiserant. Vincentius l. l. . habet Dimerdidιt beneseia. Is Perilit. credit. In hanc et vieinas seutentias luin. Epp. lil. 4:
rtim est. Publius mimographus callide: Beneficium saepe dare, docere
Permiseris , quare. Sic Gronovius in Rotiendo siti eodiee invetiit, nullo volvatae lectionis permiseris. Num Mel nune dι m ihi vestigio exstaute. Optime. Sunt enim quod egregie monuit Gronovius, quae mox transilit et transcurrit, ex illi, quae ad rem uon pertinent, etc. Monuit haee Gronov. ad VII, 3o. Quare tres Gratiae, et quare. Quae hie de Gratia, exponuntur, eseliola Zenonis Profecta es e, et 'meuisito Hreutonia Chro si reique ahiivile docet, et studio allegotiae in mrthis explieandis Sioae proprio prohatur . Hesiodum Theogou. 3ο7 sq. in nominibus Charitum edendis sequutae. Nam Homerus ab eo diversa tradiderat. Proprie Olympo deeorando et ornando destinatae a poetis. ibique munere eodem, quo Nymphae in
oceano. tanetae. ad ea omnia fiensim traductae sunt. quae pulchritu- diuem gratiamque Creaul. ideoque ad hem lieiorum praesidium. Cf. do e tam de Gratiis commentationem I. C. F. Mansonis , repetitam in li- tiro holiae frugis pleuo: Verruch taber eιnige Gmenstande aus derηθ ιhologie der Griechentinu Romer. Lipsine, a P. Dycv. x 948. N r. lv.
Annaeum alitem Coinutum . quem
Glim Phurinitum Viti docti appella
eum sonte hausi,se, ut Stoicum, unde Sciteca sua deprompsit. Vide Corii uluin tu Tlioni. GaIei os Misc. mythol. p. 16l sq. Λmstelod. i68η.8. Caeterum sacile perspicies Gratias hic ut et Xαριτας peculiari nec eo usitato se usu sumi. Neque enim quum Gratias poetae inducunt Veneris comit ex . de beneficiis collatis. acceptis, redditis sermo est. Sed ere-uendum est ab Annaeano sensu , qui Prior fuit, vocem usu in hiive alium
300쪽
sint, et quare manibus implexis , quare ridentes , iuvenes, et virgines, solutaqtie ac pellucida veste. Alii quidem videri volunt unam esse, quae det beneficium : alteram, quae accipiat: tertiam, quae reddat. Alii tria beneficiorum genera. promerentium, Ped
dentium, simul et accipientium reddentiumque. Sed 4 utrumlibet ex istis iudicaverim , quid ista nos iuvat scientia' Quid ille consertis manibus in se redeuntium chorus 7 Ob hoc, quia ordo beneficii per manus transeuntis nihilominus ad dantem revertitur, et totius speciem perdit, si usquam interruptus est: pulcherrimus, si cohaesit, et vices SErvat. Ideo ridentes : sest aliqua tamen maioris dignatio, sicut promerentium . Vultus hilares sunt, quales solent esse qui dant,
a poetis usurpatum deflexisse, et tone pulchritudinis Deae illas adiunctas ut comites et foetas. Quod autem hit Seneea tres eas suisse, non omnes in hoc consentiunt; nam et Athenietises. et Lacedaemonii duas tantum Gratias esse existimaverunt.
quas hi Cletam et Phaennan , illi
Auxo et Hegemonen nominabant, et
quibusdam Graeciae populis quatuor fuerutit. Sed trium Gratiarum opinio
magis valuit, ut et Parcarum trium, trium Furiarum, etc. Ideo ridentes: est aliqua tamen maioris dignatio, sicut Promerentium , etc. Ex codd. MM. optimis ap. Griit. et Grou. restitui. Plurimi enim habeut: sem at. Ideoque est aliqua tamen maioris dignenio, sicut pro merentium mittis. In primo palat. Ideo ridentes quia Promerentium Multus hil. sunt, et qui dant et qui accipiunt benesita. Τo ridentes haud abesse potest: quare ridentea sint,
dicturus erat, quod participium non
poterat, non repetere , sicut et mox is iuDenes et Dirgines reposuit. Post Promerentium priuetum maximum posui suadente Rubenio apud Gron. Ita non necesse est, ut verba: quales solem esse, qui beneseia, auctore Gronovio expungantur. Gronovius diversa et ea haud spernenda, ut erat vir elegantissimi iudieii, crisius as est, cui lameli adstipulati non possum. Nam verba : ideo ridentes pro interpretatione manifesta habens, scribendum putat: Pulcherrimtia si cohaesit et inces seroat. Ideo est aliis qua amoenioris dignati a. sicut μν merentium Dullus hilari stini. IuDenes, ele. Vulgata lectio erat: servaυit. Ideo ridentes: quia Promerentium Multus hilari sunt, quales solent, ele. - Ideo ridentes: est aliqua tamen maioris dignatio. sicut Promerentium. Cum Rubenio ap. Gronov. adli. l. de Aglaia natu maxima expoti . quale Promerentes refert, et maloe dignationem aliquam prae sororibu obtinet.