장음표시 사용
51쪽
tieis, sicuti Se in seriis hebdomadae sequen.
6s , quia i ii iis dicitur Missa de eadem Da. minica. Planetae autem plicatae Ministrorum sunt ej isdem sermae , & eoloris, ae illa Ce. Iebrantis, sed tamen sic plicatae, ut pars anterior replicetur interilis usque ad medium, vel revolutae etiam ante pinus. & tau- tum aciculis , aut quibusdam vittis . sive li-taculis firmantur, ne pars eorum anterior decidat. Finita autem Missa, possunt eae.
dem acieulae auferri vel brevia ligacula, sive eordulae in suis extremitatibus insiliae possunt relinqui, & sie praedictae Casillae etiam Saeerdotibus aliis pro celebratione lissarum inseris .ite; tu post Bauldrium l .observavit GerlaeusVinitor ιn Compendio raciorum Ria tuam I. n. qui etiam ibidem n. q. declarat ordinem, ac tempus deponeniadi , ae resii mendi ejus di Planetas plie tas, uti & Stolam latiorem sumendi, e cdeponendia subdiacono , & Diacono respecti. VE; dieendo, quod subdiaconus cantaturusiam Epistolam, paulis anth, quam accipiat librum, Planetam plicatam deponit ia alio loco eongruo, de convenienti ad id deputa. to, puta seper credentiam, adjuvante eum aliquo Aeolytho in eornu Epistolae. Cantata vero Epistola, Stola indutus alba cum manipulo, ie Oseulata manu Celebrantis, post Epistolam cantatam, priusquam deserat Missile ad minu Evangelii, restimet suam Casulam plicatam. Diaconus similiter deponet Planetam eodem loco , priusquam liorum Evangeliorem deserat ad Altare, &loeo Pla- metae ponet saper stolam communem aliud tesus Stolae latioris, sed brevioris, & vi laeeae, quam ligabit cordulis, seu ligaeulis sib brachio dextero, iuvante eum Aeolyistho ; sequeministrabit Celebranti usque ad
actam Communionem; & hae. peracta,
postquam detulerit Missale/d cornu Epist
lae, perget ad eredentiam, seu loeum assi gnatum , ubi deposita latiori Stola , resii. met seam Planetam plicatam, nec eam M.
panet ampli ius nisi in Saetistuc Tit. L.
In minoribus autem Eeelesiis, in quibus Ministri Sacri uti non debent Planetis plica ris, ministrabunt in albis; & Diaeoniis qLidem suam solitam Stolam tantum & manipulum. Stibdiaconus veris manipu'um solum adhibebit. Sed praedicta Dominica tertia Adventus etiam in iis Ecclesiis utentur Dalrumatica, & Tunicella. N quoties Milla ejusdem Domitii eae resumetur per illam hubdomadam; adeoque hujusmodi in lanientis uti non pollunt in Missis quatuor Temporum.
sed in his ministrabunt in albis, ut supra sinnuimus.
Caeterlim se pradictis Plaruetis plicitis Di
eonus, & Subdiaconus uti debent in majoribus Ecclesiis non solum Domiti eis,& Periis Adventus, sed etiam Domini eis, & Feriis Quadragi simae, necnon diebus je uniorum, item in Benedictione Candelarum, S e ruin Processione , qtiae fit in die Purificati nis R. M. V. & in Benedictione Cincrum. ae in Benedictiore Palmarum, & earum
Processione. Rursiis in Sabbato Sancto Ministri saeri utuntur Planeta plicata, sed ante Missam tantum , sciit etiam ' Vistilia Pentecostes; nam ad Benedictionem cires
Diaeonus utitur Dalmattea alba.
A sepradicta regula exeipiendae sent Vigiliae Si chorum , lices in his observetur ieiunium, nam Vigiliae sunt principium Festi. Exeipitur etiam, hi diximus, Domini ea tartia Adventus, quae dicitur Gaudete, orc. excipi: ur pariter Dominica quarta Quadrage limae, quae dicitur Laetare, sed non exeipiuntur Feriae intra eandem hebdom
dam, quia Rubrio Generalis Missalis XIX.
has Ferias non excipit, sciit excipit Ferias tertiae hebdomadae Adventus, cujus discriminis ratio est, quia in Periis hujus tertiae hebdomadae resemitur, & cantatur eadem Milia de tertia Domini ea, quae dieitur Ga deis, in seriis vero quartae hebdomadae Quadragesimae non dicitur eagem Missa L
rara, quae diei selet in praedicta quarta .minica. Denique exeipiuntur a praedi
52쪽
regilla Vigilia Nativit. Domini, ae Feriae adhuc complicantur parte ante tori, quam- quatitor Temporum Pentecostes ob sollemni- vis non amplius videatur necessaria talistatem Spiritus s. ut statutum est in Concit. complicatio,ob decurtationem. de scissionem sci et I stadimisi e p. a. in quibus omnibus Planetarum a lateribus, apud Latinos intro-dieb.H Diaconus de Subdiaconus utuntur ductam. Sed quia non sine aliqua difficul- Dalmatica, & Tunicella. Exeipitur etiam late, & notabili temporis spatio , Mutita Feria quinta in Ceela Domini, in qua adhi- rum Planeta complicari poterant, congru-betur color albus. Planrtae autem plicatae um existimarunt tam Diaconus, quam Sub non iant in usu, iris in colore violaceo, & diaconus, Planetas exuere, primus, quando nigro. Si quaeras rationem , quare in die- legere debebat Epistolam . alter vero, ut bus Domini eis, de jejuniorum supra potitis, catitaret Evangelium; sed ne sine habitu prohibetur usiis Dalmatteae, N: Tunicellae Diaconus hoc munus obiret. de deinde Sa- eam reddit Honorius in Anima cerdoti ministi aret . quoddam indumenti cap. s. ubi ait: Dalmati ea significat lae. genus, quod nunc Stolam latiorem appet titiam, quae dictis diebus non coit enit. Nnt, induere coepit. Hane esse hujus Si lx latioris originem, quidem recentem, &Ab expensi Ritus praxi sermon inverten- locum Planetae tenere, unusquisque saeit Edo ad ejiisdem originem, nimirum tum Pla. concedet, clim animadverterit, antiquitusnetarum plicatarum, tum Stolae latioris ; Diaconum, cum legeret Evangelium. Gam sciendum est, quod antiquitus Planeta , seu Planetam admodum stolae plieasse; id autem Casilla erat vestis comm ruis tim Pre; tero, malit seste colligimus ex Ordine Romano quam aliis Ministris; eaom s utebantur in X lv. inter evulgatos a Mabillonio, in quo sacris hinctionibus. eumq Casilae totum am- s.. statuitur, ut Diaconus, pιρο 'birent&involverent hominem a collo iisq; ad gere dcbet ad legensum Evangelium, deponat petes, unieam in medio aperturain habet ves. Plant tran, ct Acastihi decenter eam compsicent, per quam caput immittebatur: hinc neeg ct ivso et super sinist sim humerum ejus, as artum erat, ut Saeerdus eas super brachia f. b dcxuro brachia ligem eam , iit mel ins ρομrevol veret, & compliearet, alias libere rura, ita quia ab bumeis fustro dolendat ad perari, de manibus uti non pol ii siet; ob ιι sis dexterum, sic ι Diaconalis Sibia defen- eandem rationem praedictae Casillae magno it , ct bis modo Diaconus Planetam teneat, pariter erant impedimento Ministris , dum legit Gavellim , coe usquequὸ μ praesertim Diacono . cujus praeeipuae partes fur ultim oratio post ciuisnaniorum. Haec
sint, Presbytero inservire in i lilia Sacrifi- etiam praescribuntur in Ordiue XU. ab eo. eio; Hue factum est , ut Planetae Ministro. dem Mabillonio vii Igato; ex quibus mani-rum a parte anteriori coniplicarentur, ut festum fit, Diaennum non adhibuissie in prin- expeditiores essent ad ministrandum. Ces- e: pio Mistae Planetam plimina , sed tunes vit deinde usus Planetatum pro Ministris, tantum plicari solitam titisse, & super hu- qui loco casularum adhibuerunt Dalmaticas; merum sinistrum revolvi, elim Ieetia rus erat nihilomureis etiam post introductum usum Evangelium. ac propterea stulam, quam Dalmaticae , & Tunieellae, pro Diacono, & tiorem appellamus, Planetae sie plicatae I Subgiacono, in Damiliteis& Feriis Advenis eum occupalle. nis de Quadragesimae, aliisque diebus jeju- Caeterum hujus sto, latioris usiis recemniorum, Planetarum usus praefatis Ministris tissimiis est, nec enim Deolo XIV. de XWMMeditur etiam nunc, quae quidem Planetae quibus serieci sint india isti Maratu, im
53쪽
usu erat apud Romanam Ecclesiam: imb seculo ipse X VI. nondum hane Stolam receperat Cappella Pontificia ; Marcellus enim
Cor reniis m. a. Sacrarum Ceremisiarum
cap. I. testatur,Planetam plicatam imponi so. litam Diacono , cum lecturus est Evangelium. Ubi primum inceperit uta hujusmodi Stolae, ignoratur, di de hac re nullus omnino Auctor, quem legerim, ser. monem iacit. Solus Cardinalis Isonat. c. 24. n. 8 in fin. breviter innuit, usam huius Stolae latioris esse recentioris aevi. Nolim tamen hoc ornamenti genus Stolam rigor eapplicari ; nam cum propriam Stolam Diaconus non exuat , si hoc etiam indumentum veram Stolam esse concedimus, refragamur
prosechb Canonibus Concilii Toletani IU. quibus cautum est, ne Episcopus. Presbyter, ac multo miniis Diaconus, dupliei v. tantur Stola. Porro Stubdiaconus lecturus Epistolam exuit ipse quoque Planetam, nullum aliud indumentum substituendo, quia antiquitus Lectores, ae Subdiaeoni, in sitis ministeriis obeundis, sola Alba uti poterant. Deinde apud Albinum Raecum de Divin. ic. cap. lego haec:
Diaconus, qui non est indutus Dalmarica ,
suta tircumcisaut legit, ut expediis nyministrare; & idem lego apud Amalarium lib. a. de Eicta. O . cap. ar. de Dalmatica; sed de subdiacono nihil praescribitur. Ex iis, quae diis imus, liquet, usiam stolae latioris supra Stolam ordinariam a Diaeiani. bus nunc adhibitae recentem prosecto esse sed
usis Planetarum plicatarum antiquiorem redolet aetatem; de his e m mentionem facit Rupertus lib. 3. cap. a. qui floruit Seculo XII. ubi ait: Ex tunc etiam, silicet a Domin ca prima Adventas, ad Suram Domini A trilis noctem, Diaconus, o Subdiaconus imminari pre dunt. Nam nectare Dialonus Da mutuam, neque Subdiacmas induit Tunicam.
Sed haee consuetudo haud videtur primum ille universalis, idque innuit Amalarius ib. 3 cap. 4o. his verbis: Vidi prisca v ε.τit. I. re Gloria in excelsis Deo natermitti ἐκ dinas
Adv. ntus Domini, O in ascr. ibus locia Dalmaticus. Micrologus vero, seu Micrologi Auctor , qui Seculo X l. vixit, cap. 3Ο. haec habet: Quidam infra HIιentam Domini Casulis pro Dalmat cis utuntur ζ quidam more solito vestiuntur, eo qώὸd missam ad Tertiam, ct Allelua, sicut totainate dicunt. Rupe to tame o sessi agatur communis usiis Eccle-sarum Calliedralium , & Collegiatarum. Quod autem Casilas, pro Dalmatieis de Tunieis, Diaconis & Subdiaconis eoncedi dicit: δει favi non sic utuntur, inquit Ruin pertus idem, ut tu ipsis Cant, vel minfrent,
sod lectu a. orm ni, iratura illas exuunt, manis et restientes, uiatu suam non esse vistem, necnopi ιν F.um ordinem sibi ribitam. sed rarte Dominica , vel alii Hus Fest reverint ain, sic
accipere accommodatam , ut inuem , atque in deceritem consolentis exspoliationent. Et hi equidem est univei salis usis Ecelesiae; sed Diaconus in cantando Evangelio, & ministrando Celebranti . Planetam quidem plicatam exuit, sed vel eandem seper hum rum siti strum revolvit, vel loeo illius , ut mox diximus, Stolam latiorem, & stola sita solita breviorem qnam ad modum Fasciae erispatae nonnulli describunt, praesertim Claudius de Vert tom. a. ρύ. 3Α . cujus uterque limbus seb latere dextero vitta serica ligaturὶ induit: & haee sint fatis de
origine tisiis tum Planetarum plicatarum , tum Stolae latioris. V. Dominica prima Adventus,est Dominica
maior primae classisin ex illis ita privilegiatis, ut quodcunque Festum in illis oecurrens illis cedere,' ac transferri debeat in diem aliam non impeditam , imis si etiam alicubi Titulus. aut Festum Patroni. v. g. S. Andreae Apostoli, in hane Dominitam incidat, &quidem non sine ingenti, ad celebrandum tale Festum, Populi concursit; non ideo tamen in tali Ecclesia eantari possunt duae Missae,una de Dominica, line caloria in excesiis. iii paranientis violaceis, & planetis plicatis,
54쪽
post Tertiam; altera de Festo dicti S. Andreae, Temporum, vel de Vigilia. Caeterlim in
in paramentis coloris rubri, cum Goria praedicta Missa S. Mariae in Sabbato hii us& Geia, post sextam , ut allerit noster Ca, temporis dicetur Gloria sine credo, oratio Daldus Iect. I. p. a. num. 4. c onstat secunda, & tertia, ut sepra; Praefatio de enim ex recentiori Missalis Rubrica de Trans- S. Maria. O n in veneratioηe 3 & in finem lationa Festorum tit. s. quod in tali cassiu- est,&Evangelium S Juhannis. Qi a nita tantum Milla de Dominica prima Ad' vis autem in praedictis Sabbatis, in quibus ventus cantari potest, de de quacunque et- Officium & Milla discordant , color Paraiam primae elistis in illam incidente Solle- mentorii Sacerdotalium debeat este consor mnitate omittitur Milla; qtiae Rubricae di mis Missae mi a de S. Maria. atque adn sitio circa i. Dominicam Adventus facta albus , color tamen Altaris. nempe Antiniit in novissima recognitione Rubricarum, pestilii . sequitur Ossicium, atque adeo en postquam Castaldus edidit sitam praxim Ce- violaceus, excepta Milla sellemni , in quarem. & ideo tenebat praefatam suam senten est albus. Ita etiam sentit Gavant pari. r. iam, quam modo amplecti non postumus. tu. 8. in fine. Si vigilia S. Andreae venerit in Adventu , Diximus sepra, Missam prineipalem, seu εMissa erit de vigilia, de qua tamen nulla Conventualem, debere eue de S. Maria; fit in Laudibus commemoratio; quod si oc. nam ad Millas privatasqtiod attinet, sit no- currat aliquod Festum 9. Lectionum, duplex tat Halden pari. r. iit. 6 . pag. mihi νβ'. vel semidii plex, in dicta vigilia . in Mi ila resumi debet sper se loquendo ei iam inde Sancto seeunda Oratio erit de Adventu, Sabbatis Adventus, in quae nec Festum s. tertia de Vigilia , quamvis alioquin Milla Lectionum, nec ria Quatuor Temivirum. Vigiliae praeferatur Millae Advenos; in fine nec Vigilia aliqua incidit, Missa Domiti leae vero dicetur Evangelium S. Iohannis; atque praecedentis sine GDria de credo, ac sine Aia idem fiet in Vigilia s. Thomae; nisi tamen lesua seqtienti post Gradu te. &in ea occurrat ii. Quatuor Temporibus, nam tunc secunda Oratio erit Deus, qaiis Braia Araria dicetur Milla de .iatuor Temporibus, cimi Virginis: tertia vero taclesia, vel pro Papa,
commemoratione Vigiliae, sed siae Evange- nisi facienda sit commemoratio simplieis; lio ejusdem in fine. Si verbindieta Vigilia tune enim secunda Oratio est de simpliei ;S. Andreae occurrat Festum aliquod primae tertia Deus, qui de Beata Maria Mirginis; Praeelassis, puta Patroni, siti Titularis Eccle- satio communis, in fine Benedicistis.O E siae, vide infra quid agendum a I sium S. Dbamis, M. In. Sabbatis hujus temporis non impeditis Dictum est, quod per se is tundo resimi officio, aut Festos. Lectionum, licet OE- debet Missa de Dominiea. δce. quia licet cium non fiat de S. Maria in Sabbato, dici- Rublicae non praeseribant, ut Missae etiam tur tamen Milia principalis de ea sei licet privatae in hujusimodi Sabbatis dicantur dem iii -S. Maria ab A ventu usique ad in B. M. V. sed tantum loquantur de Missa prin. vitatem Domini, quae incipit Rarate in pa- eipali, hi patet ex Tit. IV. primae Pariis Ruramentis Albii, cum commemoratione de brie. a. non tamen prohibent e. sMil Ia pri- Adventu, & eum tertia Oratione de Spiritu vatas de eadem B. M. V. Immo etiam conve-
sancto, aut de Festo simpliei, si tale Oeeu nienter dicuntur de ipsa in eo casia, cumrat. Si vero in praedictis Sabbatis occurrant 'tisa Priscia diei possint, quocunque diec tuον Tempora , vel Rigiba aliqua, tunc non occurrit ossicium duplex,aut Domini ea, Missa principalis erit de Sabbato Quauior aut talis Feria, in qua etiam de Festu duo' ieisias εν. Rah. Mig. Quo in. e.
55쪽
PMυ IV. Tu. I. Reera Miliam est prohibitum, de quibus egimus supra.
Si quis in Periis Adventus Sacrifieium
celebret de Festo aliquo simplici, v. g. de s. Saba Abbate , vel de S Melchiade Papa, &Martyre, vel etiam de Sancto, cujus Festimeo die occurrit, praesertim si ad ejus Altare
saerum fiat, licet tale Festum non sit iii G- leniario notatum, debet in eo sacro dicere Gl,νia in excelsis atque eadem est ratio in Feriis Quadragesimae, quatuor Temporum,
M vigiliarum : & in istis quidem Feriis
dicetur Evangelium earum in nae Missae.quia ista Milia non est Votiva. Toto Adventus tempore in Missa semper
fit commemoratio de Feria, quocunque Festo adveniente, non tamen dicitur ultimum Evangelium de Dominica infra hebdomadam in fine ; dixi quocunque Festo adveniente, etiam primae class. quia istae sunt Feriae majores. Si quae Vigilia occurrat in hujusmodi Feriis, quando in iis occurrit Festium primae
classis, tune quamvis fieri debeat eomme. moratio Feriae, omitti tamen debet comm moratio Vigiliae, hi statuunt Rubrieae, quae habentur Tit. III. primae Pariis n. 2. in hiae,& in Tit. VII. n. a. in fine; & hoe etiam de ψueitur ex his, quae tradit Castaldus libr. 2.sta. s. n. 8. &ex iis, quae tradit Bauld pari. 4. cap. I. n. II. dicensr quod si in Vigilia S. Andreae nccurrat Festum Patroni, sit Tolosae Pestum S. Saturnini, non dicitur Missa da Vigilia, nee fit commemoratio. Hal-
vertit, quba in praedicta Rubrica generalitercia, in qua dicitur , quod si Vigilia oe. eurrat in die alieujus Festi ex majoribus pri.
mae classis, in Milsa non fit commemoratio de eo, neque in' ossicio p ad 'ertit, inquam,
quod ibi est sermo de Vigilia minori, unde excipit ab hac regula vigiliam Epiphaniae, de
qtra, quCcunque Festo occurrente, debet fieri commemoratio in Vesperis . Laudibus, &Millic Idem pariter docet ibidem infra ρ t. 1 9. in fine , asinendo, qubd de Vigilia minore, quae jejunatur , si in eam incidat Festum primae elassis tune de hujusmodi Uisilia nihil omnino faciendum est, tam in Osticio, quam in Missa ejusmodi Festi primae elassis.
Dominita seeunda Adventus , nec Donterita, & quaria, stant r. classis. quapropter fi stum primae classis. puta Patroni, aut Tistularis in eas incidat, fit de tali Festo eum
commemoratione Dominicae, tam in . Ossicio,
quam in Missa, ae illius Evangelium legetur in fine Mita. Verum si in quarta Domini ea Oeeurrat vigilia Nativitatis m. mini , tune de praeditio Festo primae classis nihil fit, sed transfertur in primam diem non impeditam. In hebdomadibus sequentibus ad dictas Dominicas, Ometum & Mi Lia ordinantur respecti vh ad normam Dominiis eae & hebdomadae primae Adventus. Dominica tertia Adventus dicta Dominita Gaudere ab introitu suae Mist, in cum
sua hebdomada habet aliquid diversi , &quoad OTeium, & quoad Missam, ab aliis
Dominicis & hebdomadis Adventus. Cirea ea, quae ad Ossicium spectant, sermonem habebimus in fecundo Tomo hujus thesauri, in quo tractabimus eum nostro Auctore de Rubricis ad Breviarium spectantibus ε, ad Missam vero quod attinet praefatae Domini- eae tertiae , iam diximus sepra , quia Di conus. & Si ibdiaconus, in tali Domini- ea, & infra hebdomadam sequentem , quando tamen repetitur Mi Si Dominicae , utuntur Dalmatica, ac Timicella , item qubdAltare aliquartulam sellemni hs parari debet, M inter eandelabra apponenda sunt vascula elim fi tribus, sive etiam, ubi habentur , salinoriim imagi res, vel Reliquiae. Castaldustb. sct. . n. 3. Denique in eadem Dominica pili sartur Orxa: a in signum laetutiae. Olim haee Dominica adeb eelebris habebatur. ut in Palatio Apostolico ipsemet posti sex Mii Iam si lien niter celebrare consueverit praecedentibus Vesperis Papat,
56쪽
bus, prout in sellemnioribus , sieta ait Post hane Dominieani, & infra sitam hebd Mareellus Corcyrenis in Ceremoniali Ro- madam sequentem, occurrunt qiratuor Tem-mano lib. a. cap. ς &ex eo Castaldus Iu cit- pora in Hyeme, de quibus ii Titulo sequenti.
Novae observationes, dc Additiones ad Gavanti
Tit. II. De quatuor Temporibus Adventus.
Callisto est cet , ari gratuον Tempora, cte. Callisto Romano Pontifici, qui Anno al7. in Throno Apostoli eo eollocatus
nit, refert Gavamus Decretum, quo statuitur, ut quatitor Temporum jejunium ubique servandum M. Verum elim Emi. nentiss. Baronius Anno M s. Epistolarum Decretalium, quae sub nomine nidori qui. eunque ille suerit) circumseruntur, de quae Stricium Papam praecesserunt , salsitatem agnoscat, & aperte fateatur , Ac quoniam ut alibi diximus) ab aliis eruditis serE mnibiis praeiatae epistolae tanquam sueposititiae rejiciantur,utpote quae sub finem septimiseeuli pia fraude coii fictae,ut ait Card. Bonasib. I. Rerum UtvUtc. cv. 3. dc ex sententiis veterum Canonum, Legum, etiam civilium,& Salictorum Pi'. qui quarto, &quiiuo se- lo floruerunt, magna ex parte contextae
fuerint, hie ceria fides ejusmodi epistolis non est adhibenda, quapropter tuto non possumus cum Gavanto tribuere Callisto praefatum Decretum institutionis Quatuor Tempo. rum ; Be revera s. Leo, qui de memoratis Quatuor Temporum jejuniis disserit1erm. 7. s.ct II. nunquam prodit talium inuni rum institutorem, quem profecto non om
sistit, si Callistus suillet illius mereti Auctor.
II. Gavant. ibid. eodem num. r. Milantea
ab A UOIis tradita fuisse, Soctis Leodocet, H ὶ Hie Gavamus adhaeret S. Leonis sentem,riae, qui praesertim sermone I. V. & VIII. Et infra videbimus, jejunia ista ab Apost lisa institutione emanare adstruit ἱ de hi in ludit, Callistum Decreto suo de quo satis supr1 tantam firmasse talem usum. dc quator jejuniorum Tempora distinxisse. Etiam s. Isidorus Hispalensis in lib. d. O .
v. 37. 9 33. nec non Rabanus Lb. r. I stit. cap. 38. aliique opinati sint, jejunia ista Apostolieae institutionis esse . atque post eos praedictarum ante Siricium Decretalium conis sarcinator asserit , in allegato Decreto, ab Apostolio traditione acceptum esse Quatuor Temporum i ejunium. In eadem pariter versatur sententia emis
ditissimus Thomassinus' in suo Tractatu histo. rim de dogmati eo de jejunio Gallich elue
brat cap. 2 .n. . quam sententiam ego quoq; lubenter amplector, innixus testimoniis, leauctoritati S. Leonis Magni, qui sermone primo de jejunio decimi Melisis ait: Triasu t, qua mraximὲ ad Religia supertinent acti nes, oratis scitiset , jejomm . O euamq=na , quibus exercendis omne quidem tenvus
dum . quod Aristotilis aerapimus traditionibus consecratam , sicut etiam vicimus hic me ι Με- rem refert rareris iust tuti, ut tria ilia, is γλbus locutus sum , diligentius exequamur. Sero mone vero quinto haec tradit: Huic asti operi iam omnia oppo/rνυ sint tempora, hoc nunc yracipae viEm est, argae contenisus, in
quo M. PP. nostri di ianitas inspirati decimi mensis sanxere jιjunium. Et tandem sermone octavo voeat jejunia tae Eeclesiastiea, utens his verbis; Hujus observantia utilitas in Es-
ex d-νina S. Spiritus ita per totias Aηηi ci carum L stributa sunt, Et lex abstinentia sinas.
bas Au adscripta tem ruus. Siquidem δεμ .mam Vernam is Quadragesima, 4 ivum in
57쪽
Pemuse, Autismile in nuvi sivtim, ' mau autem in hoc, qui est derimus, celibramus. Acquiescere igitur non possum assertionibus Grancolasii, qui Comment. Histor. in Breviarium Romanum tib. a. cap. 2. ex quo Tertiillianus, Eusebius, Hieronymus, & Augustinus , qui de jejunio pluribus in locis sermonem habuerunt, ne Verbum quidem de Quatuor Temporum jejuniis sererint in infert, nullum Quatuor Temporum vestigium in tota antiquitate extare. Verum magno detinetur errore vir alioquin
doctus, eum ex silentio praefatorcina PP deducere nemo possit, jejunia Quaritor Temporum antiquis illis Ecclesiae temporibus inconita suisse. Ad confutandam siquidemane Graneolafit illationem, satis superque sunt sit pra a nobis adducta testimonia sapientissimi Leonis Magni, qui decimo tantum a S. Augustini obitu anno Romanam sese it regendam Eeclesiam. Praedictus Ponti sexujusmodi jejunia , sit liquet ex stapra alle- satis. & ex aliis suis sermonibus, pluries ad instituta veterum PP. & ad Apostoli eam tria ditionem reseri, quod profecto non docuisset maximus ille rintifex, si nullum hujus rei vestigium temporibus SS. Hieronymi, de Augustini, quorum ipse sochronus
suit, extitisset. Igitur praefato Grancol so assentit i nequaquam possumus . nec . lentium DP aperitissimae Leonis Magni auctoritati praeponere; quamquam immerito Augυstini silentium nobis opponat; etenim hie s m stor epist. 26. quae est ad C sianum, postquam dixerat peeuliarem esse Romanae Eeelesiae morem. Fer ia quarta, sexta, & Satabato, per annum jejunandi hν stianus, qui quarta, ct sexta Feria, o ipso Subbatois inare consim it, 'Aed sequeaur Romoaplibi facit : quod quartae, sextaque Feriae jejunium arbitrarium suisse toto temporis anno putat Thomassinus lac cit. n. I s. suta dis idem S. Dochor: Videat quam a is tan
bato sejunctar, tribus tantὰ in diebus contiavit, Dominus Ailicet, is deinde sica.da, o reν-ria prandetur. Quibus verbis S. Augustini indicantur profecto jejunia Quatuor Temporum ; nam quaenam erunt es iae hebdomadae, in quibus quarta, & sexta Feria, nec non Sabbato jejunari debebat a tota Romana Ee-elesia, nisi hebdomadae illae per Quatuor Anni Tempnra selitae jejunio celebrari 3 Praesata Augustini verbi, ut notat Dromassi iuuloc. est. n. z. omnem removent difficultatem,
quae ex illis verbis S. Leonis, ad calcem omnium sermonum de isto jejunio appositis, suboriebatur; nimirum: Igitur thaee stant verba Leonis j Hria quana, Feria sexta jejunemus, Sabbato avim Virilias apud S. Petrum faciιmus, quae Leonis verba aliqui ita acceperunt, ut opinarentur , in Sabbatis Quatuor Temporum Romae ieiunium serva. tum non fuisse, ita ut aliam Feriarum ill rum observantiana, aliam Sabbati sitisse, i
tellexerint, eian huie silas Vigilias deputet, illis vero jejunandi necessitatem alligat S.
Verum ea prosect, non fuit Leonis mensa sed hoe potius intendit, de indicare voluit, ut in sabbato ultra jejunium. Vigiliae sepe
adderemur. Sicut enim necesse erat, ut
liarum Feriarum ieiunium in illis hebdomadibus indiceretur Christianae plebi, cui non erat aliis hebdomadibus praeceptum, sed ta tum arbatrarium , ita omnino suillet supervacaneum de jejunio Sabbati mentionem sacere, chm jam peculiari lege a consuetudia ne ad Sabbaticum jejunium per omnes amni hebdomadas, iit stipra diximus, Romani
Opponi fortasse pc siet formula, qua utitur S. Gelasus in suo Sacramentariis pag.
quarta , fixta, vel heptima nyia ieiunemus: ex quibus ieiunium Sabbati Qitatuor Temporum videtur uniuscujusque albitrio suisse
58쪽
Afirmare tamen necessario de. aliis particulim vel hoc loco vim eo: lunctionis habere. Etenim in Ordine Romano ab Hittorpio vulgato, qtramvis pag. 22. adhibeatur etiam particula vel, ut in Sacra mentario Gesasiano; nihilomitius pag. 6o.
trium Feriarum jejunium distincth praecipi rur per partieulam ct - Jejunium saetant
quo palam fit, Ly vel eo 'ulative tale sumendum 3 neque hujus rei desiuit exempla tam apud Ecclesiasticos, quam apud prophanos Scriptores. Insignis est Sancti Maxi. mi loeus homil. I. de Epiphania, quae legitur r die infra Octavam Epiphaniae, in Hierolex. verbo tet, a Dominico Maerio
relatus Ferunt bodie Christum Dominum nostrum , vel Stilia Διe a Retibus ador ram, vel invitarum ad Nuptias , vel susicepto a Ioanne baptisinate, Oc. ubi vel stat loco se . nam tu die Epiphaniae de illis
tribus miraeulis copulati. Ecesesia mentionem facit. Egregie ista firmantur ex epistolaSaucti Leanis ad Dioscorum pag. edit. recentioris Parisensis, ubi loquelix de Ordinationibus die Dominico celebrandis, Sabbati jejunium expresse commemorat. ει ι dem obser vita erit, si naanh, ipse Dominico die continuato, Sabbati iejunio celebretur ordinatio. Gelasii etiam Epistola nona perspicue nos docet, sabbatum Quatuor Temporum suillie jejunio consecratum Q apropter dubitare nullus potest, quin magno in errore versentur contrariae opinionis Auctores.
Praedicta Romana consuetudo jejunandi Quatuor temporibus , etiam in Hispania servabatur; D. enim Isidorus i. radivi. nis inutis cap. 36. mentionem iacit de jej
nio ini adragesimae, cap. a . de ieiunio Pentecostes, 'ρ. 38. de jejunio septimi mensis,&cop. 39. de jejunio Kalendarum Novem. bris . ex quibus liquet, quod Isidorus aliterae Roma consueverat, collocat hoc postre-
-m jejunium, de Praetor quatuor ita, ru
deseripta, aliud etiam assignat jejunium cam , quod est Kalendarum Ianuar. qua die
ieiunium ab Eeesesia mandatum erat, ut obexponeretur insanis, atque inhonestis ludis,
iocisque, qui Kalendis Ianuariis fieri anti-euitus silebant. Hine aliquod inter Eccleuas diserimen fuit ei rea Quatuor Temporum jejunia, neque Romanus mos firmiter per totum Occidentem stabilitus suit, nisi Papae Victoris II. tempore Anno Ios . vel Gregor. VlΙ. Anno Io ι. ut fatetur etiam Thomassinus parti R. cap. 18. nam. 8. vel etiam sub
Urbano II. in Syuodo Claromontana habita Anno tos s. Post praedictos Pontifiees in omnibus Ecclesiis Oecidentalibus firmata fuit uniformitas talium ieiuniorum. Praedicta quatuor jejunia octavo semio in Gallia pariter observata reperiuntur, di seculo IX in Concilio Moguntino celebrato Anno 8I3. Can. 3 &in Capitularibus Caroli M. igni sib. cap. 86 accepta suere Anno 769. Coisiluimus, ait Concilium Mo-guntinum, ut Quatuor Ami Tempora ab omniabus eum j j.nis abservia rur, ut est in mense Martii tibiam. r. in me e iun. hebdom. Σ. in me in Septembris his sem. 3. ct in mense Decem Dis heb Iomada, qua fuerit lana anu Vigiliam Natiυitatis Domini, sicut est is Romana Eeasa traditam. In praedictis vero Capitularibus editis Baluz. tam. I. pag. I9a. haec leguntur: Vt jejunium Quatu ν Temporum Oi si Sacerdotes abservent , ct plebi denuncient o
teri Papulam quathor Misima Temporum stimuia observare, hoc est mιηse Martio, Iunia,S Umbris, ct Decembris, quando Sacri Omcηιι juxta statuta anonum distribuuntur. Ex his Conciliorum sanctionibus, Gra colas, aliique Scriptore1 collegerunt, hanc disciplinam seculo tantiina octavo in Gallias invectam suisse. Verum Natalis Alexander
Dissert. quarta tu Historiam Mesesasticam sieuli secundi Art. 4 ex ipse Leone erudith demonstrat, Quatuor Temporum jejunia staculo V. ab um versa saltem Occidemit E
59쪽
Pars IV. Tu II. clesia suisse religiose observata. Nos unum
hie Leonis textum afferemus ad hujus verita. tis comprcbationem. ex sermone quarto deiejunio septimi mensis desumptum: sidiam vis, inquit Pontifex, unicuique nostrum silarum sit, volunta iis coligationibus prurium corpus ascere , o nunc miseratius, nup3c verὸ districtius repugnantes Spiritui carnaler concupiscemias edomar . quo iam tamen diebus ab omnibus oportet pariter celabrari generala jemnium , ct tunc es scacior, sacratioque δε- vatis, quatria in operibas pietatis totius Ecclesia unus animur, o unus est I Uus. Quapropter dicendum, praedictis Conciliorum Decretis sututam quidem fuisse uniformitatem temporis in observantia hujusmodi te juniorum cum Ecclesia Romana, non autem ipsa jejunia, quae jam antiquitus etiam in Galliis observabantur. Ad Ecclesiam vero Mediolanensem quod attinet,Grancolas is suprasit.asserit, qubd amis S.Carolum praefatachati;oaemporum je. junia nusquam servata suerint, & quod idem S..isus primus omnium ea servari curaverit in sua Provincia. Verum ex Deereto sui quarti Concilii Provincialis, ciuod est de i Iuniis qllator Iemporum , colligi quidem potest, in Eeclesia Mediolanensi S. Carolum instaurasse collapsam tam disciplinam praedictorum jejuniorum. non vero ab initio institituite. Sacra qua uor Ieiuniora Tempora haec sunt praeei saxerba Decreti) S. ir itus doctilaas Marithr instituta sunt olim, ct frequenti Fi-olium comentu, O βPcmni celebritare, is riserisse Sunlicorium officio M tib rar, sec. in illorum cultam pastorali cura eraditis S tilium mentibus, in usum antiqua pietatis υτ eis a sunt; quacre in omni stravimia hostra ει- clam, oc. . . . . . serum ibus bis Ariis, quarta filis A sexta, ct Salbato, pro otiqua dero 'tionis cosset ine. frequentiaris Missa δεινο, dimi. ue Osciis, ut in Metauius cintilis L cautam es, inusnt: orati es, ieiunia, Ehemas nais, ceu ε e pisatiι opera promt.
Iri. Gavant. pag. P s. col. I. eodem m . cum ea, qua Pere hae e . rur, coincidant cum
Quadret sima, ctc. Romae etiam per longum tempus tria talithm tempora numerabamur ;ex eo quod jejunium mensis Martii cum Quadragesima confunderetur. Hinc in Sare ment. Gelasiano, seu lib. I. Sacramentorum. Romanae Ecclesiae a Card. Thomasio editonum. 82. pag. 13. habetur de nunciatio jejuniorum quarti, septimi, de decimi mensis.& in eodem Saera mei vario nulla fit mensio jejunii primi mensis, non alia prosectis ratio ne, nisi quia hoc confundebatur cum jejunio Quadi agesimali. Rursus Concilium pariter Cloveshoviense secundum celebratum Anno 7 7. can. I 8. recenset selum modo jejunium trium Temporum dicendo: Octavo decim o tuto est m/ndato , tit 1eiunis rara mugora, id ist quarti, septimi, o delimi m/nsis nutar negligere praes at. Denique Atto Vercellensis Episcopus, qui decimo seculo floruit. trium Temporum morem, qui in Italia adhue vigebat, in alium quatuor Temporum, qui ubique serE alibi exprimebatur , mutavit. Decretum igitur illud Callisti a Ga-vanto allegatum semper magis dubium mihi est, utrum sit vere ah. theaticum, cum in eo expresie statutum reperiatur, jejunium per Quatuor Tempora fieri debere, de qua diisi inmone uatuor Temporiam nulla sit mentio, re in Sacramentario quidem Gelasiano, cum in eo solum habeatur sermo de jejuniis quarti, septimi, & decimi mensis, non ve ro primi mensis, ob rationem supra ali
De praesatis Quatuor Temporibus, de de jejuniis in eis servandis, erudite disserit eistatus Thomassinus in sus Tract. Historica dej
pariter de praedictis jejuniis eruditas instituit Dissertationes Milet, & denique memoratus Grancolas loci cit. de recentissimh edidit Tractatum de pertinentibus ad relebrationem j
junii Melesiastici Quatuor Anni Temporum,
60쪽
De si ture Te diristis Ariemus. religiosissiniusVir Eusebius deSS.Saeramento Missae tamen, ordinis Discoleratorum Sanctissimae Trinitatis Rede .nptionis captivorum, reserendoeetiam omnia ea, quae tradita sitne a Baileth,& Durando, spectantia ad dictant materiam.
I. Feria IV. oc. Praeter ea, quae tradit Ga-vantus hic, pertinentia ad Mistam, quae Glebratur in Feria IV.&aliisQitatuor Temporum , advertere etiam occurrit, qubs si indictas Ferias Quatuor Temporum incidat Festum duplex, vel semiduplex, aut dies Octava alicujus Festi, v. e. Conceptionis B.M.v. tune Missa dieitur de Festo aut deoctava,cum commemoratione de Reria uti & deVigilia ac Festo simpliei. Is uni incidant in Feriam aliquam dictorum QuatuorTemporum, nec non legetur ultimum Evangelium de eadem Feria uatuor Temporum; in Ecclesiis autem thedralibus , & Collegiatis cantantur duae Misi e Conventuales in ejii simodi casu, una selli eut de Festo, alit de Octava post Tertiam,
sine commemoratione de Feria currente , es. tera vero de Feria currente Quatu Temporum post Nonam, sine commemoratione de
Festo, S in fine utriusque dieitur Evangelium S. I aannis; in priore fit commemoratio de Festo simpliei, si quod oecurrat, non auten de Vigilia, si quae pariter oecurrat; in poste
riore vero fit commemoratio de Vig. lia, non
item de Festo simplici si idem incidat: si
quae autem tertio loco in utraque Mi illa Coa ventuali dicenda oratio eisset, tune sit ea,
ruae item secundo, & tertio loco ponitur, nee Vigilia , nee Festum simplex simul Occurrat, ut iam diximus suo loco. Si vero non ipsa dies Octava alicujus F sti, sed tantam dies aliqua insea O lavam imeidat iu Feriam aliquam Quatuor Temporum s uti Anno I Es. dies septima insea Octavam Conceptionis B. M. V. nempe I . Decembris incidit in Feriam quartam in tuor Temporum in Hyeme tune quamvis
iacticium dicatur de die lina Orivam,
non sellam Conventualis , sed etiam Missae planae , non exclusis Missis Votivis, & Delanchorum, debent diei de Feria IV. Temporum , et alibi diximus, praesertim in Tit. de Feria , α Vitilia, in prima Parte hujus thesauri; in Ao eas. Glor Altaris extra Missam principalem con
cordat eum Ossicio ι color vero paramento rum Celebrantis concordat eum ipsa Milia,ut supra etiam ianuimus. Dicitur, inquam,
in dicto eas. Missa de Feria, sine Gloria de
Creo, cum commemoratione de Octava, aetertia Oratio de Spiritu Sancto , nsa autem Dera, qui de Reata ioc. ut man contra Rubrieam generalem nonam missatis n. s. re contra Directorium Roaianum nonnemo posuit. Praentio autem in tali occurrentia non dicitur communis, hi pari. I. tit. I . D. C. tradit uoster Gavantus, quem secutus est Pittonus a nobis alibi allegatus, nec non Halden pari. I. tit. 66. de Daminica is hebdomada te tia Adventus, mibi so . sed debet diei Praefatio de Coneeptione B M. V. di isse demonstravimus in nostris Observatiostibus, & Additionibus ad dictum Titatum X l I. nunt. 7. & ut docet etiam praedictum Directorium Romanum ad dictum Annum i 7a9. Rursus in dicta occurrentia, ut . rus cit. diximus in Tit. de Fria, O MI sia, Ac alibi etiam, agentes de Missa Co ventuati: in Colletiatis, & Cathedralibus, non de sit cantari duae Millae Conventu Ies, una de Octava, altera de Feria, sed
unica tantum, εc ea de dicta Feria cum commemoratione Octavae. Haee omnia eonfirmantur per Decretum
recentissime emanatum, dum iure solia praelo subjiceretitur, quod Deeretum datur in nostro Indice liab min. 688. V. Gavant. ibid. eodem num. a.
balat Lectio 3, Oc) In praedictis Feriis Quatuor Temporum , uti & in aliis, in quibus dicendae stat plures orationes cuml phetiis , di mis E cisa ui medio Altaris,