Didymi Taurinensis Literaturae Copticae rudimentum

61쪽

Luc. VI, AI nκlmis TR animabenis Ioan. III, 8 nREMI A n nescis, ut et alibi , conflatum ex si ad , ut , et κ nota secundae personae masculinae; . quemadmodum pro prima praefigitur ni , . et

si pro tertia masculina, pro seminina siC , etc. Sed usus hic Saidicus vicarii Ppro κ post n haud satis Aegypto vindicat literam, quae nec praeterea in Satidicis , et in Μemphiticis apparet nus quam. Quare haec prima est quinque

literarum, quae in Vocabulis Graecae oriaginis a Coptis tantum usurpatae, in censum non . Veniunt Aegyptiarum viginti quinque . Ceterae sunt λ , si Ese n unico interdum flexu protensa in

fine vocabuli fit o , quae tamen somma finalis in editis plerisque non invenitur.

Ti, τ Copti legunt d. Nostrates

Coptice docti malunt ρ , t . Ego in his

etiam Graecam rationem Secutus, cum

62쪽

nostris plerumque cons entiens, haud tamen prorsus Copticae pronunciationis obliviscor, legens υ Π mb, Πν unde quaedam facilius assequor, e. g. quod EnτΗMLA. endima Sit ἔνδυμα indumentum. Cod. Liturg. tom. I p. I 64 eXtrema. legendum etiam ut Graece arbutror. Quod vero ante S, H, I, π CO-ptis est plerumque 3ω , σci, xEPE scem

scisadaae , id equidem tribuo dissicultati pronunciationis ' rectae; quia in χε χι Graecum os imitari Arabes melius ne queunt. At in Vocibus Aegyptiae. originis ubique legas licet, ut Itali es. Nam Τuhius ita efferendum . praecipit in iis, quae Saldice habent κ pro κ, Memphiti

pleraque; et ubi a Copiis x legitur ibi etiam invenies e ra, ut in Uexip

Golio editis Amstet. I 669. Tantum igi-

63쪽

JOtur tenendum est, interdum x et

in ore Coptorum idem esses. . . i

x quinta . atque ultima literarum , quae tantum in Copi graecis locum habent, exstat sane Gen. XLI, 4s in dictione Aegyptia , on Max. kLnΗR. . Sed haec omnino a Copto interprete' descripta de Graeco est τῶν ὁ . Νeque Iaris equidem scio quomodo Aegyptie scribenda sit; quamquam ΠCtu r ὐ ψEn ER redemtio saeculi, salus aeνi in Hieronymi auctoritate nitatur; qui nomen id Iosepho datum vertit Sabatorem mundi. vi , ne Soni j similitudine . confundantur , Italo ore profero ge

giagi inimicus )', ut Gallicum

g ante 4 et i, Vel, quod eodem redit ., ut 3 Gallicum . ante . Vocales, quasVis ,

6sioni s tentatio 'o 'Dad , 'utes Calli .joli bellus). ut es Gallicum, quod in

ehe , chi idem est ac Italicum Sce, Ses , Sed ili a , . cho, eundem serVat solium purum putumque cui nos i inSemium' i in scia, scio , ,esu adjungimus etiam aliquatenus in psonunciatione .

64쪽

Caeterum 6 sy Gallicum) habet se ad c si lene Ital. in fantasima, eremptos

asperum in sentesi, disotto , i nisalutare )atque adeo ς est lene quoddam, sa), neque tamen Sonus s longe abit a sono R. El, B aspirationes Italis ignorabiles, nisi quatenus: Florentinorum c ante aset o haud procul abest .a B, cui propius adhuc accedit Hispanorum I, e. g.

dum hori ρ est cum Hebraeorum ri et Meim cum I. In Copi graecis adhibetur hori pro. spiritu Graecorum aspero, unde EOCon, Zoπε, ΘΗΗκια etc. prodooν , ora, ἐλιχιa . Quod tamen inter dum negligitur in AmoC, i iEpEπC etc. dum contra hora habetur, ubi Graecus lenis spiritus est, e. g. in ZO,ΠIC, RH-

65쪽

nem qita: ideo utuntur ietiam pr6Μemphitico . i; 'r Compendium literarum τὸ , quod in Copto graecis non solet usurpari, quamquam est sauhΗ r pro ει statri I C rinthc VII , I 7 et XV, g; in Aegyptiacis adhibetur semper. Neque tamen literam ,

sed nexum duarum esse patet quia in pronunciatione Coptis est di, aliis, ut Iablonshio, ut, atque adeo scriptum pro πs ' etiam ' in proprio nomine Τιβεριάδος REpim OC Ioann. VI, I et 2y a. Ρ quia ' -r habetur, ubi analogia r quirit M. Cum enim ε sit passi es Μe

66쪽

mam personam, quam alias nunc Solum π, nunc solum s; et, quae sunt ejusdem oriaginis, nunc habet V, nunc 'I' pro formae ac juncturae diversitate. Ipsa radix et' stare eadem est τm, et in compositis inter dum , quamquam 'r plerumque. Qua

eademque syllaba non habeatur iiisdem constans elementis 3 eodemque jure 'as scriptum Copticis literis quo in Ar hicum asthabetum intrusus nexus X ante

ultimam . : ' , ἰ

Illud mirum , quod non modo Κi cherus, Sed Tuhius, . homo Coptus , Π tae senarii numeri p tamquam literae, g

67쪽

quae . sexta ipsis est , potestatem tribuunt

elementi s . At, . qui hujus legerit μεγαRuidimenta Linguae cistae R mae I 778; adeo multa comperiet ino dinate, perplexe, perverse tradita, commutata inVicem, manca, repetita, perturbata, arque edita mendose, ut praetot eius libri vitiis levem sit habiturus

hanc auctoris oscitantiam, qua non anumadvertit se tam multa exscribentem utrinue dialecto, nunquam tamen literam exarare, numerum saepe . Numeri nomen est Coom, 'rii Cooπ U Sei, quamquam saepius i Copti. dicunt Graece numerantes , ut in Prodromo Κircheri pag. 3.26. Sed cetera persequamur. .. Aestentus qui tamen ina plerisque adscribitur, , aut omittitur incuriose) accentus.' inquam vim auget literae, cui impendet, quae etsi Vocalis est, sonat clarior, si consona sulcitur Vocali. quadam brevissima, quae plerumque in 'pronunciatione praeit, interdum tamen sequitur Consonantem suam'. Praeit nasali it in , siVe a, ὸm particulae ejusdem fere si-

68쪽

gnificationis cum Hebraeo ἡ . Sequitur

quia prius si est sivinpi A malterum particula quidem est, quam rid, comparavi , adeoquei nΙ3.κωR Jacobi)est enIacob. Sed in oratione continentie brevissima post Vocalem non exauditur . Auditur contra in . ultimo siπαπ

nablaam , quia fi articulus est, at genitivi nota, semen Abruami. Quod auteme insertum praeterea est post prius

euph0nicum est, addendum Pa Sim, - ut

Universe enim ubicumque dissicilis foret pronunciatio, iistud quasi Hebrae 'rum sceνὰ mobile adhibendum eo loco ,

69쪽

is ubi origo, serma, compositio verbi postulat , aut saltem patitur. Quod quoniam doceri singilatim nequit, nisi cum ipsa: Grammatica, tantum addam Voc lem hanc brevissimam efferri optime ut Galli e quam dicunt mutam', posse tamen legi a eo jure, quo sceνὰ Hebraeorum ita lectum plerumque a Veteribus. Itaque Iablonshius habet si lon ambon

ciatione. Caeterum consonantes, omissis C

pto-graecis, bifariam divido in paullo

asperiores et leniores Πνη, π, κ, Π, λ, IL, C,

qua ratione binae semper Componuntur, superior, atque inserior, ita sono proximae, ut pleraeque solo spiritu discrepent , quem Superior majorem postulat, ac vehementiorem. Itaque etiam facilis mutatio superiorum cum inferioribus , quamquam non peraeque omnium. Nam rarissime est pro p, ut in pro si Π, subsequente Eloλ, retegere, Cum

70쪽

sit πλά ειν. At M. pro n passim, praesertim ante sin, Π, , quibus nunquam si praepositio praefigi , sed ba debet, quae ante Θ modo est, modo, ut ante reliquas omnes, ri. Priorum autem quatuor R, Π, Φ, et Vide tur duo Π et φ fuisse antiquitus unum idemque elementum, quod Hebraeis D. Permutantur autem non modo invicem, sed cum L et et , quamquam , mea sententia, hoc plerumque minus recte, et eX pronunciatione, ac recentiori ba barie, Thebaidensium maxime, qui iVet sti sermonis origines et rationem grammaticam sus deque habitam obscurant

saepe .

Midica dialectus leniorem spiritum amat, adeoque Π pro Φ', et plerasque leniores frequentes habet pro aspirati ribus π pro Θ, κ pro χ, ae pro ι , et semper pro Eadem tamen contra usurpat saepe ς pro π, unde Σinconc

iniquitas) pro Μemphitico inisono, et interdum vi pro c, additque haud raro ρ ubi nulla Memphitis aspiratio.