장음표시 사용
81쪽
nicus ab*Ltus. atque ex bis omnibus natu unins, Engenio, Cr diligentia, σ religione par ijs, qκοs antea commemoraui,P. Saturius in eadem Antentia Νit. o innocen
natur. Hac tum,agitanse Quinctio, nesne in cuncione, ne
. que m iudidis demonstratu Fne n ne enim isse dici patiebatur; me per multitudinem conciturum consistere cuiquam in dicendo licebat. imDe ipsi, postqvim Iκnium pernertit,arviam rerum reliqκit: paucis enim diebus illis,m trest prinatus est 'ebis, em hominum studia d 'buisse inrelligebat . quod si, per quos dies Iunium accUauit, Fradi unium acci sire κἁκist: restondendi Fidicitimo postst sim non esset . ac primo quidem, omnibus illu Ἀ-dicibus, qni oppianicum condemnarum, minabatur . iam is Meraium noratis hominis: noram animos eiuέ, aestiritus tribunicios.quod erat odium, dii immorrules quae Dirbia ma ignoratio APqitiam granu, atque in lirabili; arrogantia ' qui illκd etiam ipsim acerbe tulerit, ex quo illa nata simι omnia, non sibi, ac disin ora si oondonatum esse oppianicum: proinde quasi non satis signi esse debuerit,ab omnibus eum fuisse desertum,qui se ad patronum illum contulist. erat enim Roma Amma in pia patronorum, bominum eloquemi lim--,Mφ am sigimorum: quorum oerte aliquis destndissit eqκitem R.
in manicipio Ao nobilem l boueste putasset eis modi ιαμ sam ps destiat. nam Quinctius quidem quam creviam
umquam antea dixerat, cum annos ad quinqua ηα -
82쪽
ιιιιtitor Ut aduorati loco viderat' qui, quod Rostra tamdiu uan abcumsillum post aduerat m L. γlla a tribκ- una Ma defertum, oppresserat, malatudinems iam desῖefctam a cocionibus ad uestris consuetudinis similitudinem reuomuerat,iccirco cuidam hominum generi paulliter iis Gndior fuit atque idem quanto n odio posta Ais illis iρμfait,per quos in altiorem locum adprenderati neque iniis ria. facite enim,ut non solvim mores eiu3,σ arrogantiam,fid etiam Multum, atque amictis , atque illam usque ad tutis de lum purpuram recordemni. is, quasi non es-
fit ullo modo ferendum , se ex iudicio discepisse uictum , rem ab subsellisi in Rostra detulit. Et iam querimur, sepe hominibus nouis non satu magnos in hac Exim te esse fruis Eius nego usquam umquam fuisse maiorei ubi usi qκ0 ,
ignobili loco natuι, im uinat, ut nobilitutu dignitatem uis tute tueri posse uideatur I usque eo peruenit, quo ad eum
industria Gm innocentia prosicum est. si quis autem haeumo iantur, quod sit ignobilis i prooedit sepe longius, quam si idem ille esset rum iisdem βιου ustiss nobilissim- . ut, Qv nctitu nihil enis diram de ceteris) si fuisse homo nobilis,quis eum cum illa superbia,atque intolerantia femre potuisseti quod eo loco 'it m tulerum , ut, si quid haberet a natura boni, prodesse ei putarent oportere; superbiam autem, atque arroganti, eiuς deridendam mvis, arbitrarentur prorer humilitatem hominis, qκam pert mescendam sed ut illuc reuertur: quo tempore Fidiculaniuι est ab olutus tu qui ea iudicia facta commemora , qua is quid tum esse existimaι indicαtum t certe, pratis iκῶ- infe at condem1ntrat et musiam miram non audierat: cem concioni MomnibG a L. Q tinctio uebi meMerero
83쪽
it o R A T ILO a ier sepe uexstas. illa igitur omnia in inmana iniqua , si a , turbulenta , . popularia , seditiosi iudicia fuerunt . Esto, potuit ese innocens Falcula: iam ergo aliquis. Oppiamcum gratis condemna sit: ram non eos 1 unius Abym-tκs est, qui pecunia accepin , condemilarent ἰ iam potuit
aliquis ab initio nρn fedise,strumen Oppianicum gra' tis condemnase cweari , si innooens Falcuis, q αβ quis nocens si hic gra is condemnanit, quis σcceptis uego,remese ullam in qnemquam illorum obiectam, qua Fidias lamo obiecta non sit ; neque aliqκid fuissem Fidicula
nij caussa, quod idem non esset in ceterorum. aut hoc in diciwm reprehendaου tu , cuiuέ accusatio rebus udicretis ni
ti uideb4tur , necesse est : aut, si hoc uerum esse concedis, Oppianicum gratis condemnatum esse strare. quamquam satis magno argumento esse debet, quod ex tum multu in dicibus,absiolum Falcula, memo rein factus est. in id enim mihi damnato, ambitu colligitis , alia lege, oertis crimi rubus, pinximis testibus t cum prim um illi ipsi debuerine potius accusari de pecun 3 repetundis, quam ambitus .
nam, si in ambitus iudiciis hoc his obfuit, cum alia lege caussam dioerent: arte si propria lege huius peccati addns m, multo pluι obfuisset. deinde, si tundi uis fuit istius criminis, ut, qua qκisque lege ex illis iudicibus reus furim esse, tamen hac plaga periret: cur is tantα multitudine accusemrum, tantis pram ijs , ateri rei facti non sun Hic profertur id , qκod iκdicium appellari non oportet , P. septimio Scaeuolae litem eo nomine esse sitimatum.
ius rei q- ωὐῖetudo sit,quoniam apud homines persetissimos dico,plarsus uerbis docere non debeo. -mquam
diligentis, alia Alit adhiberi in cetoris iudiciis .
84쪽
PRO . A. CT VENTIO. Iedilem, reo damnam adhibita est. In litibuι aestimandu fere iudices aut,quod sibi eum, qκem str=κl condemnarant, inimicum purint 'si qκα in eum lis crepitu issuta est, noadmitturis: arat quod si perfunctos iam esse arbitrantur,
qM Cr maiestatu ab=lAti sunt permulti qκibus damnatis de pecuniis repetundis lites essent aestimeta: haec quo ridie feri uidelms,lit, reo damnato de proens s repetκndis, ad quos per nige pecuuias in litibuι aestimandis Durumst,eos illi iκdices abJoluam. quod cum sit, non iudicis rescinduntur, sed hoc statuitur stimationem litium non esse iudicium. Scaeκoti condemnatus est alijs criminibuι , frequensissimis Apuliae testibus omni contentione pugnatum est, ut tu baee crepitu Uimaretur. qwa res si rei iκdimis
pondus habuiset, ille postea uu hyem , uel alijs inimicis rem bac tete ipsa fidius esci sequi ur id, quod illi iudi
ciam appellant,maiores autem mostri numquam neque i dictam nominarum,neque perinde ut rem iudicritam ob fruauerum,animadnersi'atque audioriis censioria. qua de re an se quam dicere incipio,perpuum mihi de meo os
ceterorum qMque ob ciorum e amicitiarum ratio conis
sternatu esse uideatur. nam mihi cum Miris fortibuι, qui cestres proxime ferκm,ambobus est amicitia,cum altero MN, sicuti plerique uestrum scium, mriguus usus, o Amma utriasque ob c constitum necessitudo est. quare, quidquid de subscriptionibuι eorum mihi dicendum erit,
eo dicam animo ut omnem orationem meum non de illo
rum facto,sed de ratione censoria habitam existimuri Missi a Len Alo aurem, familiari meo, quia me pro inimis
85쪽
dicendi,in Lic nihi concedat, ut tantum mihi μmamri κά tum sine huius periculo praeterire non posswm . a me te
neque fides hiaus defensionis relicia, neqκe cuiusquam aut ignitas lasa, aut amicitia uiolata esse videatur. Vis deo fimr udices animaduertisse censores in iudices quc dam ieius consilis luniani, cum istam ipsarn caussam fiubscriberent. Hic primum illud commune noronam, numquam animaduersionibκs censorijs Lanc ciuitatem ita contentam, ut rebus iudica , fuisse. neque m re nota consumam tempus exemptu ponam illud unum, C. Getam, cita L. Metello, Cn. Domitio censoribus ex senatu eiectus
esset censorem ipsem postea esse factnm mcnius mores
acensioribus erant reprehens runc postea tar pop. R. eorum,qui in ipsum animadκerterant, moribus praefulseso. quod si illκd iκdiciu pistaret: T. ut ceteri, turpi iudicis damnati,in perpetuu omni honore ac dignitate priuatur,su hominibus ignominis notatis neque ad bonore aditus, neq; in curia reditus esset. nAnc , si que Cn. Lentuli a tL. Cestist libertus fκrti condemnarit, is, omnibκs ornamentis amissis,numquam ullam bonestatissuae parte recuperabi quos antem ipse L. Gellitos, Cn. Lentulus ad censores,clari imi uirisapientifimiqhomines, furti, et ca piarum pecuniarnm nomine notauerui, ij no modo in senatu redierunt, sed etia illarum ipsaru reru iudicῆι δε- soli πλου. Neminem κol; erunt mulares nostri non μ
86쪽
PRO. A. CLUENTIO. qaee existimatione cuiusquam, ed ne pecuniaria qκidem de
re minima esse iudicem, nisi qui inter adstersarios conuenisset . quapropter in omnibus legibus , quibAs exceptum est, de qnibuS cali: is aut magistratum capere non liceat,aut iudicem legi,aut alterum accusare, haec ignomi niae caussa praetermissu est. imoris enun caAsiam, non uitae poenam,in illa poti late esse uolnerui. itaque non satu, iudices,illud ostenta,quod tu a issetis,populi R si fraus saepenumero cesoria3 s Ucriptiones esse ductis, veru etia indiciis eorsi,qui iuratistatuere maiore cum religione σ diligetia debuerunt. Primum,ludi es,sinamres, eqAucis R. in complκribus iam reis. quos conera leges pecunias accepisse μbscriptum est,s ae potius religioni,quam censior
opinioni, paruerunt. deinde, praetores urbani, qui in rati debent optimum quemque in selectos italces referre, numquam sibi ad eam rem censoriam ignominiam impedimento esse oportere duxerunt.censores denique ipsi sepe mero Aperiorum cesorum iudiciis si ista iadicia appellari uiatis non steterunt. digne etiam ipsi inter se censiores sua iudicia tanti esse arbitrantur , ut alter alterius iH. dicium non moia reprehendat, sed etiam rescindar; ut alter de siems u -κere uelit, alter retineat, ordine amplissimo dignum existimet ; ut alter in aerarios refer ri, aut tribu moneri labeest, alter uetet. Quare , qvi Mobis in mentem uenit, haec appellare iudicia, quae a po-pAlo R.rescindi, ab iuratu iudicibus reρndiari, a magi pratibus negligi,ab hi, qui eandem potestatem adepti sui, commutari, inter collegad discrepare uideati,' Q uae in ira sint,videamιs quid tande censores de illo tu Eicio corrupto
87쪽
pserisu si ideo, qκiasῖbscripseristi. uidete, quid agatis; ne unum 3κemque nostrum censoribus hi posterum potestitem regiam permitin iis, ne Abscriptio cen*ria non minus calamitatis ciuibus, quam illa acerbissima prosicriptio, possit afferre ; ue cen*rium stylum , cuius mucronem multis remediis maiores nostri retuderunt, aeqκe posthic, atque iJu dictatorium gladiam, pertime remus. Da te,q od Abscriptum est quia uerum est, iccirco graue debetes: hoc qκaeramus . uerum sit, anf*ῖm ; remoueantur auctoridites ce ori tollatur id ex mulses , quod in catilsa non est doce, quiam pecuniam Cluentius dederit,unde dederit, quemadmodκm dederit: unum denique aliquod a Cluensio profecta pecuniae uestigium os,nde. uisice dein
de uirum boniam Ais oppianicum hominem integrum, nihil de illo umquam situ, esse existimatum, nihil deniqκeprrindicitum. : tum auctoriae tem oenborum amplexa
eo tam illorum iu icium eum re coniunctum esse dindito.dκm uero eum fuisse Oppianicum con Lb. t. qni inta-us publicas municipq siti corrupisse iκdiam us sit, qui resis mensam intra leuerit, qui supposim persena,salbum resis ment m obsignandam curariti, qui eκm, cuius nomine id obsignaram Ut interseceris,qui auunculum flijsui in ser' Minae,ac uisculis uectarit; qui municipes suos proscribe dos , occidendosq; curarit, qui eiuι uxorem, qκem occiderat , in matrimonium dκxerit ; qκi pecuniam pro dortitioue dederit; qκi ρcrum, qui uxorem, qui uno tempore fratris uxorem, Jeratosque liberos , fratrem φ ip μm,qωi denique μοι liberos interfecerit; qui, cum Reue mpri igno AOq aereret, manifestosu deprehensis 4 cum
88쪽
PRO. A. CLUENTIO. 63iM n mstris consci is damnatis , ipsi adduEItas in iudi-owm pecuniam iudici dederit ad sententiaeι iudicii corrionpendas. dum haec,inquam,de oppianico oori stibant, nec ulla a limento Clκentianae pecunia crimen tenebitur, quid est, quod te isti censoria siue uoluntas ine opinio fuit, adiuvare, aut hanc innocensem opprimere pose uideatur 'Quid igitur censores secuti sunt ' Ne ipsi quidem , ut granil me dictam, qκidquam aliud dicent, praeter ser-1nonem, atque famam . nihil se restibus, nihil tabulis , nihil graui aliquo argumento comperisse, nihil denique, crusta cognita latuise dicent. 3κod si ita fecisent, tamen
id non ita fixum esse deberet, ut conuelli non liceret. non utar exemplorum inpia,quae sum Ina est non rem ueterem, non hominem potentem aliquem, aut gratiosum profera. per hominem tenuem , scribam aediliciam, D. Matrinium cum defendisi mapud M. Iunium, Q. Publicium praelares ;=M. Plaetorium, C. Flaminium adIles cu-τntes , persuasi ut scribam iurata legerent eum, quem fidem ij ii censores aerarium reliquissent . cum enim is homine nassa culpa reperiretur, quid ille meruisset, non quid de eo latutum esset, quaerendam esse duxerunt. Nam
haec quidem , quae de iudicio corrupto bubscripsierint , quis est, qui ab illis satis cognita, diligenter iκdicam
arbitretis in M'. Aquillium , in T. Guttam uideo es: se subscriptum . quiu est hociduos esse corruptos solos pecunia e quid i ceteri uidelicet gratis condemnarunt. non est igitur circumuentlis,non oppressus pecunia,non,utiliae Qu3 Elianae conciones habebantur, omnes,qui Oppianicum condemnarunt,in cκlpa sant,ac selyicione ponen .di. duos solos uideo da loritatem censorum affetes ei trur
89쪽
DAE ATIOpitudini iudicari Nam, ut illud afferant,nihil est, qκοdde
hs ἀκobus habuerint compertum, de ceteris comperisse . nam illud quidem minime probandum est, ad notationes auctoritatemq; censoriam exemplam illos a con*etudine militari transtulisse . statuerunt en m ita maiores no pri,ut,sia multis esset 'agitium rei militaris admissum , fortitione in quosdam animadκertereturi ni metuς uidelicet ad omnes, poemi ad paAcos perueniret. cIκod idem facere censiores in delectu dignitatis , in iudicio ciuium, er in animaduersione uitiorum , qui conuenit ζ nam miles, qui locum non tenuit, qui hostiκm impetum , um spertimuit, potest idem postea miles esse melior , γ' Mir bonus, cinis utilis. quare,ne in bello propter hostisi metum delinqκeret, amplior ei mortis suppliciij metus est a maioribus constitutus: me autem nimium nullii poenam crepitis subirent, iccirco illa sorti fio comparata est. hoc ta idem ficies censior in natu legendo si erunt plures, qui ob innocentem condemnandum pecuniam acce perint ; Et non animaduertis in omnes ed carpas ut uelis,
en passos ex multis ad ignominium fortiare 8 habebit igitur,te sciente, er uidente, curia senatorem, popullis R. Indicem, res . ciuem sine ignominia quem qua, qui ad terniciem innocentissidem suam ire religionem pecunia dom uarii' σ,qui pretio addamu eripatru patriam, μ' tuna3, liberos cini innocent', si censorix μκeriistis nota non inuretur ' tu es praesedilis moribus t tu magisteruretris disciplina , re seueritatis , si aut retinet qκem quam sciens in senatuscelere tanto contaminatum; aut statuis, qui in eadem clilpa sit non eadem poena affci ορ--
terris ara condicionem Applicii maiores in bello ii
90쪽
militati militis propositam esse noluerunt,eadem tu in pamce constitues improbitati sinamris ρ quod si hoc exemplum ex re militari ad animadκersione censoriam transsiren dum fuit, Ortitione id ipsum factum esse oportuit. sin autem sortiri ad poenam,atque homi m delielκm fortunae
iudicio committere , n nime censoriam est: certe,in mutornm peccato , carpi paucus ad ignominiam , cy' carpitudinem non oportet . Verum omnes intelligimus , in
isti is subscriptionibus uentum quendam popularem esse
quasi inm.iactata res erat in concioue a tribuno siclitiosorrno nim cause probatum illud erat militκdini: iuki- . tum erat cotradicere: nemo denique,ut donderet contrariam partem aborabat: En inuidiam porro misg3iam illaiκdicia uenerant: etenim paucu pollo: nu ιλιι alia Me hemens erat in iudici sex notatione taἴularum imuidia Me ata . prater mitti a censoribus er triligi miscula iudiciorκm posse non uidebatur .homines,quos ceteris ui ths, ras omni dedeoore infames uidebat, eos hac quo que subscriptione notare uoluerun eo magis, quod illo ipso rempore illis censoribus erant iudicia cu equestri ordine communiciata , At uideretur per hominu indoneorum ignominia sua auctoritate illa iudicia cum equest ri ordine re-n bindisse.quod si hanc apud eos ipsos censioves mihhatia alij caussam agere licuisset: hominibus tali prudentia ccxte probauigem , rei enim indicat) nihil ipso, habuise cogniti, nihil comperit,ex tota ipsa subscriptione ramorequendam plausum popularem esse quaesitum. Na in L. Popilliu , qui Oppianicu codemiuirat , bubscripsit L.
Gellius. 7 u pe niam accepisset, quo innocentem conde-ν ut, Iam id ipsum quanta diuinationis est, fire in-