장음표시 사용
91쪽
ORATIO Inocentem fuisse reum , quem 'rtasse numqusm uiderat 'mni homine, seplantisito iudices , ut mbit diram de iis, qui condemnaruns mussa cognita, sibi, dixerint, non liquere. Verum esto, condemnat Popillium Gellitis; iudicat acoepisse a cluenfio pecvnom negat hoc Lentulim nam
Popillium, quod erra libertini filius, is senatum non legit;
liqAit ; π rum omm ignominia liberat . qκod cum facit, indimi, erus siensensia gratis esse Oppianicum condemnatum. er eundem Popilli m po ba Lentulus m ambitus iudicio pro restimonio diligensigime laudat . Quare si neque L. Gelli j iκdicio flant Lentalus; neq; Lentuli existimatione contenim fuit Gelliu/, si uterqκe censior censioris opinione standum non put cum quid est,quamobrem quisquam nostrum oen orira Abscriptiones omnes para, in perpetuis ratas putet esse oportere t At in ipsiιm Habi-rum animaduerterunt. Nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totiu/ κ'tae, non dicam uitium, sed erratum . neque enim hoc homine sanctior, neque probrior , neq eis Omnibus officῆs retinend. diligensior esse q is quam potest. neque illi aliter dicunt, sed eandem illam famam ii - .dicii corrupti sicuti satu: neque ipsi secus exi limans,q amnos existimari uolamus , de huius pudore, integritate, uir tine; sid purerunt, praetermitti accusiatorem non potκisse, cum axumaduersῖm esst in iudices.qua de re tota si fctum ex omni antiquitate protulero, plura non dicam: non enim mihi exemplis pummi clarissimi uiri P. infricani praetereundum uidetur: qμi cum esset censior; Un eqκimm σοι C Liciniuι sacerdos prodis fot; cla
92쪽
PRO. A. CLUENTIO. Α uerbis conceptis peierasse; si qnis contra dioere uellet, ussuum esse eum sῖo testimonio: deinde, cum Oontra nemo diceret, in ἰu eqκum tradurere . itaque is . cuius urbitrio σ populus R. σ e terae gentes conteruae esse consiuerunt, ipsi sῖ i mn cientia ad ignominiam alterilis conten lis non
fuit . quod si H ibim Soe e licuisset, facile issis ipsiu iudicibus, re fulse sit bicioni, o nnidiae populariter excitatae
restitisset. U 1-m etiam est, qκοd me maxime conturbat, cui lota restondere posse κix uideor, quod elogiwm reci
disti de re timento cn Egnatij patris, hominis honestisis mi uiddiret sipienti 'inii , iccirco si exheredasse fi-ι - , qwodis ob Oppiam ci damnanouem pectiniam ac cepisset. de cκius ιιminis leuitate inconstantia plura non dicrem . hoc re lamentum ipsam quod recitas, eius modi est, ut ille, cum eum flium exheredaret, quem oderat, ei filio coheredes homines alieni imos contingeret, qκem diligebat. Sed tu, Ati, consideres censio diligenser, Mirum censorium iudicium graae uelis esse, an Egna tiss Egnatii: leue est, Dod ce ores de ceteris subscripserunt: ipsum enim Egnati m , quem tu grauem esse κου, ex senatu eiecerunt. sim autem an ortum : bAne Egnatiκm, quem pater cen oria sub criptiove exhereda Mit, cen=ores in senatu,cum patrem ehoerent, retin erunt. At enim sina lis uniκersus iredimuit illud corruptum esse iudieium . quo modo Τ si cepit mussam . an potuit rem delatum eiusmodi repudiare t cum tribun in pl. populo concirem,rem paene ad minuus reuomspeucum uir optimus, erhomo innocenti sentis peclinis circv ensus esse diceretum,cum inuidia flagraret ordosem torius ; potuit nιhil δε-
93쪽
VORVM. OPERA. FACTUM SIT. V T. IUDICIUM .PUBLICUM. CORRUMPER ET V R. Vtrum, uidetur senatus id factum iudicrere, sit, testerr iter rreiri ipse A. Cluen- eiis sentemiam de iudiciis rogaretur,alium non dicere atque ii dixerunt, quorum sentent is Cluentium condemnatum esse dicitis. Sed quaero auob., m m istam legem ex isto S. C. L. Luculluό conpol, homo sepiensi simus , tulerit ρ m anno post M. Lucullus, m C. Caltius f in quos' cum conbalis di signums idem illud sinatus decreuersi, non tulerum: O', quo i tu Habiti pecunia factum esse arguis, neque id ulla te issima Ff icione confirma3 ; μ- Elum est primo illorum aequitate, O sapientia consulum, ut id, quod sinatus decreuerat ad illud inuidiae praesens i andium restinguendum, id postea referendκm ad populum non arbitrareraκr: ipse deinde populas R. qμi, L- Q inelii trib. pit siciliriaerimoniis antea concidi iis rem illam , σ rogationem flagitarat, idem C. I κniij piliij, pueari paruuli, lacrymis commotus mclximo clamore, σconcursi, totum illam legem, quaestionem repκcianit . ex quo instilli potuit id, quoslsepe dictam est; ut mare , quo sua natura tranquillum sit, uentorum ni agitari, at- qne turbari, sic O' populam κ si, astonte esse placatum, homilimm seditiosiorum uocibus, ut uiolenti Iimis tempestatibus, concitari. Est etiam reliqua permagna auctoritaε, quam ego tκrpiter paene praeterh: mea enim esse dicitur . Recita Rit ex oratione nescio qκα Atius, quam meam esse dicebat, cohorretionem qκandam laticum ad hone
94쪽
PRO. A. CLUENTIO. Uperuditandκm, er commemorationem tum iPorum ius cor m , qκα probam non essem, tum illius ipsius iudicis Iuniani. persede quaesii ego non ab initio huius defensio diis dixerim , inuidiosam illia fuisse iudicium; aut, cum de infamia iudiciorum distularem, potnerim illκd, quod eam populare esset, in illo tempore praeterire. ego uero, si
quid eiusmodi dixi, neqne cognitκm commemoraui, ne De pro testimonio dixi, ν ilia oratio potius temporis mei, iudicis,c ductoritatis fati. cum enm accusarem, mihi initio propositissem, ut animos populi R. 'indisiumcommoaerem; cums omnes olbensiones indicio-πκm,non ex mea opinione, sed ex iam num rumore proferrem;illam rem,qκε tum popalariter esset agitare, praeteris Te non potκi. Sed errat uehementer, si quis in erationibus Mostris, 3 in iκdiciis bubuimus,aκMoritates nostrata configlintra se habere arbitratκr. omnes enmi illae orationes caussarκm, temporum iurat,non hominum ip*rum,ae latronorum.1uemsi mussae ipsae probe loqκi ροί ns, moedhiberet oratorem: nc adhibemir, ut ea dicamus, non dicamus,non quae nostra auditoritate constitκausur sed quae ex re 18s,mulsa que ἐκ nsur. homine ingeniosum, M. Anonium altit Alittam essere dicere. iccarco'nullam umqlia
orationem scripsisse,nisi quid aliquando,quod non opus esse ab se esset didiκm, posset si negare dixisse. perinde qussi, quid a nobis die tκm,aut adlκm sit,id nisi literis mis nila
Mermus, hominiam memoria non comprehendatur. ego uero in isto genere libentiuι cum multorum, tum hominis elo
95쪽
ORATI lim, quobus recitatoribus constitutis, ex duallis eiuς orsetionibus capita alterna inter se contraria recitanda cu-xals i, quod in dissuasione rogationis eius, qua contra coloniam Narbonensem ferebatur quantrem potest de austo vitate senatus detrahit, in suasi orae legis Seruiliae summis ornat senatum laudibus; multa ni eqliites R. clim eκ ea oratione asterim didia recitasset quo animi illorum indicum in Crassum incenderemum, aliquantum ede commotus dicitur. itaque m restondendo primum opo*ittitriusque rationem temporunt oratio ex re, edi caussa habita uideretur: deinde, ut intelligere posset Brutus, quem bomiuem, non solum qua eloquentia, uerlim
tres ρ π is exciti it recitatores cum singulis libellis,quos M. BratAF, pater illius accusatoris, de iure ciuili reliquit.
eorum mitia cum recitarentur ea, quae Robis nota esse arbitror FORTE. EUENIT. V T. RURI. IN. PRIVERNATE . ESSEMUS. EGO.
bat : Brutum autem, hominem sapisntem, quo flη V --quitiam uideret, quae praedia es relinquere testilicari di
cebat uoluisse . quod si potuisset honeste scribere, se in badneis cum id aetatis filio fuisse; non praeterqget: eas se ea
men ab eo ι 1lnera non ea libris patris, sed ex tabκlis, ex censu quaerere. Crassis tum ita Brutum ultus est, ut
illκm recitationis suae paeniteret. moleste enn fortasse
96쪽
tia. Ego autem illa recitata esse non moleste fero, neque enim ab illo tempore, quod tum erat. xeque ab ea caussa, quae tum agebatκr, aliena fuerunt. neque mihi qui
quam oner is siuscepi, cum ista dixi , quo minus boneste hanc caussam oe libere possem defendere. quod si uelim
confieri, me caussam A. Cluentiij nunc cognoscere, a
rea fuisse in illa opinione populari: quis tandem id possit reprehendere: praesertim, iudices, cum a uobis quoque ipsis hoc inpetrare fit aequissimum, quod ego m ab inserio petiui, nlinc pcto ut, si quam huc grauiorem de illo iudicio opinionem attulistis, hanc, caussa perflecta,atque omni ueritate cognita , deponatis. Nwnc, quoniam
ad omnia quae abs te dicta fiunt, T. Ati, de Oppianici damnatione, restondi: confiteare , necesse est, te opinionem multum fefellisse , quod existimaris me causam A. Cluentij non facto eius, sed lege defensiurum . nam hoc persi pe dixisti, tibi sic renuntiari, me habere in animo caussam hanc praesidio legis defendere. Ita ne si ab
amicis uidelicet imprudentes prodimur: cir est nescio quis de iis, quos amicos nobis arbitramur, qui nostra conbilia ad aqversarios deferret. qu nam tibi hoc renunciauit 'quis tam in probus fuit' cui ego a3tem narraui ' nemo, tit opinor, in culpa est: sed nimirum tibi istuc lex ipsa renunciuuit. sed num tibi ita defendisse uideor, ut tota in caussa tric=itionem ullam fecerim legist num secus hane eaussam defendisse, ac si lege Habitus teneretur 8 ce re , tit homi m con=rmare oportet , nullus est locus a me purgandi sius in idiosii crisinu praetermissus. Q Mid
97쪽
praefidio a coepite periculum propulseret mihi utro iudices non did licet sed utor milii to meo in hontinis honesti pu dentisque iudicio non fotu meo consilio uti consentia, sed tum etiam eius, quem debendo, γ' consilio G uoluntati obtempero. nam,ut haec ad me mussa delata est,qκi leges eas, ad qua3 adbibemur, o in qui ι uersυ-r , nosse debere dixi Habito statim , de eo, qui coisset, quo quis condemnantur, illam esse liberum, teneri aAtem nostrum ordinem. atque ille me orare, obsecrare coepit, ut ne siste lege de pnderem, m. ego, qμα mihi uiderentur, dicerem, tra duxit me ad Fam sententiam. affirmabat enim lacrimans, non si cupidiorem esse riuiaeth retinendae, quam existimationis. morem homini gessi. ω' tamen icciroostri, neque
enim id semper secere debemus) quod uideba r se ipsam ctu Jam copiosisiime sine lege posse de findi: uidebam in
hac defensioue , qua iam Am usus, plus dignitatis , nailla , qua me hic uti noluit, m ntis laboris futκrum . quod si nihil aliud esset actam, inisi ut hanc mussam ob
tinerem : lege recim in , perorassem: neqtie me illa oratia commoueret, quod ait Atins, indignum esse facinoi , siseanator iudicio quemquam circumseuerit, legibus eum teneri ; si eques R. hoc idem fererit, non teneri. Vt tibi concedam hoc dignum esse ; quod cuiusmodi sit, iam uidero
in mihi conceda3 ne re se est, multo esse indignus, in eari vitate, qMae legiblis teneatur, discedi a legibκs. hoc enim uinculum est hκias dignautis, qua frκimur n rep. hoc fnta dumentum libertatis, hic fons aeqγitatis. mens, O ani' mas , consiliv,et siet uetuiu ciuitatis positu est in legibus.
98쪽
PRO TA. CL VENTI o. graruis, ac si uiue, membris, uti non potest. legum ministri, magistratus: legκm interpretes, iudices: litum deniqκe iccirco omvis scrui simul, ut liberi esse possimus. Quid est, Q ψαμ, αιν mi isto loco sedeau uae Mis est, qκα abs te hiladires, tali dignitate praditi, coerceansur ' uos aurem, iudices , qκamobrem ex rem magna militudine ciuium tam pauci de homi m fortunis sentensiam fertis' quo iure Atius, qua uol is, cRr hi tamdiu potestas dicendi datur i quid sibi autem inscribae, quid uelores, qvid ceteri, qκοs apparere huic qκα plani uideo, uolunt' opinor, haec omnia lege feri, totumq; hoc iudiciunt, ut antra dixi,quasi mente q adam regi, σαdministrari. Qκid ergo est ' haec quaestio siola ita gliber mi r quid M. Plaetor ij, C. Flaminist ister sicarios 'quid C. Orchin ij peculatus i quid mea de pecliniis repetundi, ' 3 id C. Aquiliij, apud qκem nunc de ambitu cακμsi dicitur i quid reliquae quaestiones t circums icite omnes reip. partes: omnia legum imperio , er prae cripta feri Midebit. . si quis apstd mese, T. Au, yeum κclit facere, clames te lege pecuniarnm repelliridarum non leueri: ne que haec tκa recusatio conbegio sic creptae pecuniae, sed labaxu, sed periculi non legitimi declinatio. nunc,qκid agatκr,er quid abs te laris constit btur, κide. Iusta lex ea, qκα lege haec quaestio constituta est, iudicem quaestionu, hoc est oconiκm, cum ijs iudicibus, qκi ei obnenerint, uos appellat , iudices in quaerere de ueneno: in qMm qμα- rer effvnitum est. I C U M RV E. FECERIT VENDIDERIT. EMERIT. HABUERIT. DE DE Ra T. M id eadem lex statim adiungit i recita. CAPaδE. QVAERITO. Cuius qui
99쪽
TRIBUNUS. MI L. LEGION IBUS. Q. VATTUOR. PRIMIS . QVI. V E. Q AESTOR. I RIBUNUS PL. Deinceps omnes magistratus Zominanis. RV L. VE. IN. SENATU. SENTENT 1ΑM DIXIT. DIXERIT. Quid tum' QVl. EORVM COIT. COIERIT. CONUENIT. CONVEN RIT. Q VO. Q IS. IUDICIO. PUCLICo. CONDEMN AR ET UR. Qui commi quorum' uidebat, qwisii pra sicripti Du. quid interest, utro modo script m sit' etsi est apertum, tamen ipsi lix docet: ubi enim
ri, mulieres, liberi, strui in iκdicium uocantur.si item de eoitione voluisset , adiunxisset, Qui ut coierit: -nc ire est: DEQ EIUS. CAPITE. Q AERITO. QVI
certe non est . quis ergo est claensius t qui tamen desindiniussam fiam lege nolit itaque abiicio legem: morem Cluetio gero. tibi tamen, Ati , paucta, q/ae ab bκius mussa β- iuncta μηt, restondebo. est enim quiddam n hac cause
se, quod Cluentini ad si ; est aliquid, quod ego ad nupta n
eem pertinere. hic sua putat rinteresse, si re ipsa , cr g po negotio , non lege , defendi: ego autem mea existimo interesse, me nulla in distulatione ab Atio uideri esse siti peratum . non enim mihi haec caussa sola eicenda est:om-mbur hic Libor meus propositus est,quicumque hac secultate defensionis contenti esse possunt. nolo quemquam
100쪽
ΡRΟ. Α. Cet VENTIO. 9eGMm, q i ad ιnt, existituare, me, quae de lege ab Atio dictasunt, si reticuerim, comprobare. qitiarnsobrem,Cllienti, de te tibi obseqκor ; neque ego legem recito; neque hoc loco pro te dico: sed ea, quae a me desiderari arbitror, non relinquam. Iniq*ιm tibi uidetur, Αti, esse, non isdem legibus oraues temeri. Prinum, ut id iniquisi mum esse constear, huiusmodi est, ut cum nuditis eis opus sit legibus non ut th,qκ e sunt, non pareamus. deinde, quis umquam hoc senator accis auit, lit, cum altiorem gradum dignitα-tis benepicio populi R. esset conseclitus, eo se plitaret duri ribus legum condicioniblis liti non oportere t quam mulis. . Aut commoda, quibus caremus: quam mire molesta, ac dissicilia,quae Abinus Atqκe haec omnia tuncum honoris,
amplitudinis commodis compensentur. Conlierae nc ad equestrem ordiram, atque in ceteros ordiues: easdem uidie condiciones non perferene: putami enim minus multos sibi laqueos legum, condicionAm,ac iudiciorum propositos esse oportere,qAt in Ammum locum duitatis aut non potuerutu adscendere,aut non penuerrens. Atque,ut cmistam leges abra omnes, quibus nos tenemur, ceteri autem sunt πdines liberali: hane ipsem legem, ne quis indicio circumueniretur, C. Gracchus tulit: eam legem pro picbe non in plebem tulit. postea L. Sylla, homo a populi mussa remotissi' mus, tamen, cum eius rei quc lionem hac ipsi lege constitueret, qua uos hoc tempore iudicatis,popκlum R. qIem ab hoc genere liberum acceperat, alligare noua quaestionis genere auctus non est . qκod si fieri posse existimasset, pro illo odio, quod bubait in equestrem ordinem, nihil secisset liben