장음표시 사용
301쪽
meministis. Nec enim contentio maior unquam fuit, nec apud populum gravior oratio, quam huius contra collegam incensura nuper, neque lepore et festivitate conditior. 56. Quare tibi, Antoni, utrumque assentior , et multum facetias in dicendo prodesse Saepe, et eas arte nullo modo posse tradi. Illud quidem admiror, te uo- his in eo genere tribuisse tantum, et non huius rei quoque palmam , ut ceterarum, Crasso detulisse. Tum Antonius, Ego vero ita secissem, inquit, nisi interdum in soc Crasso paulum inviderem. Nam esse quamvis facetum atque Salsum, non nimis est per se ipsum invidendum ; sed , quum omnium sit venustissi-
in ordinent recepit. Imitatus eum est Ernesti, qui taliaeti falso sibi Persuasit. h. l. de oratione in iudieio tigi. Etenim Crassus hane
Orationem censura ncindi in deposita habuit, quem magistraitim dum se, Tehat, nemo eum poterat in iudieium vocare. litium paulo post sub sinem c. 56, Cicero disserte dixti: tit in istiai ua erantione nihil sere distam o, ae quia nora Pro Dociatus res n-dreti. Notum est, Crassum et Domitium Ahenobarhum censuram lunguis eois, di eusionibus gessisse. Itaque iuuin tuterdum etiam in senatu nitet ii essetit, aceidit, ut aliquaudo coram populo inter se e utenderent. Oratio aere i :itur Crnssus habuit s. Deionem eoulra collegam; et quia haec non erui perpetua, sed crebristitiereationibus tulerrupta . Cieero dieit, Dillicina Duquom eouteutionem maiorem Disse, nec apud populum gravior in Oratiotiem, titit lepore et festivitate eouditiorem. Ittique in Bruto c. ψέ: imia illa censoria cori racn. D iusian collegiam non est ora
tio seil. perpetua) sed quasi eripi a
rerum , et Orationia commentaritim
iori s i. e. maiore plausu poseuli excepta . Ea Mero te in hoc et mm-liaris .tietis Meritim quihus exve his iterum intelligittit, orationem illam non iudicialem fuisse, sed ad Quirites hshitam ) An oma Aenuruisendi multo aptius is incars Mam nes nibus. Quae quum ita sint ,
emendatiouem nostram , qua pro con tantione - concio, transponetido re-
cripsi contione - eomentiri Deile me spero id neis athitris probaturum.
emois fueritim. Quemris miror P tui se Peareio plaeere, etsi Dovem eius Codd. sustinganti his . l caete Fenesti
mniam sis. Recte autem octo Peareii codd. sed quum omnium sit. Eruesti
302쪽
mus et urbanissimus, Omnium gravissimum et severi
simum et esse, et videri, quod isti contigit uni, id milii
vix serendum videbatur. Hic quum arrisisset Crassus: Attamen, inquit Antonius, quum artem esse facetiarum, Iuli, negares, aperuisti quiddam, quod praecipiendum videretur. Haberi enim dixisti rationem oportere hominum, rei, temporis, ne quid iocus de gravitate decerperet; quod quidem in primis a Crasso observari solet. Sed hoc praeceptum praetermittendarum est facetiarum, quum his nihil opus sit. Nos autem quomodo utamur, quum opus sit, quaerimus; ut in adver- Sarium, et maxime, si eius stultitia poterit agitari; in testem stultum, cupidum, levem, si facile homines audituri videbuntur. Omnino probabiliora sunt, quae la- Cessiti dicimus, quam quae priores. Nam et ingenii cele-Titas maior est, quae apparet in respondendo, et humanitalis est responsio. Videmur enim quieturi suisse, nisi essemus lacessiti; ut in ista ipsa concione nihil fere dictum est ab hoc, quod quidem facetius dictum videretur, quod non provocatus responderit. Erat aulem
praeseri sis, quin lite non solum de Cecisso, sed de genere, ut rinle. lo . quatur Antonitis. Atqui idem est eitur m sit; quia titi te in nam esseramMιs Iiacitum subintelligitur ali
risisset ipse Crassus . in quo ipse redundat. iam arιem e se feritartim , Iuli. negares) Gneis. Α, quaam artem esse Iiaeeliartim tiliam negares. Seii hoc praecep m ρraetermitien
Heitisti correetionem in versiolio horum litiriarum gi ratiani ea DrOlcilom male neglexerunt Ernesti. el qui eum sequuti sunt. Heusingerus, qui illamitem necessariam esse vidit, in eod. . Guel . tamen nihil aliud inuenit quBm viaig. praetermitiendram. Orium hoc est ex male intelleeio serihendi cometendio. In textu ed. Omni hon. est Hermitte iti, et lamen in notis recte sie exponitur lectio praetermia temtari me is sed hoc praeceptum, quod iubet hahetidam esse rationem
tem Doris, rei, et personarum. sa tiarum praeceptum est, non invenien darum sed omittitissariam . .
Copula non erat quod displiceret Ernestio. Q. Turselliti. de particulis paga
303쪽
tanta gravitas in Domitio, tanta auctoritas, ut, quod esset ab eo obiectum, lepore magis elevandum, quam contentione frangendum videretur.
57. Tum Sulpicius, Quid igiturῖ inquit, patiemur
Caesarem, qui quamquam Crasso facetias concedit, tamen multo in eo studio magis ipse elaborat, non eX-plicare nobis totum genus hoc iocandi, quale sit, et unde ducatur; praesertim quum tantam vim et utilitatem salis et urbanitatis esse fateatur ' Quid si, inquit Iulius, assentior Antonio dicenti, nullam esse artem salisῖHic quum Sulpicius reticuisset, Quasi vero, inquit Crassus, horum ipsorum, de quibus Antonius iamdiu loquitur, ars ulla sit. observatio quaedam est, ut ipse dixit, earum rerum, quae in dicendo valent; quae si eloquentes facere posset, quis esSet non eloquens yQuis enim haec. non vel tacite, vel Certe aliquo modo posset ediscore t Sed ego in his praeceptis hanc vim et hanc utilitatem esse arbitror, non ut ad reperiendum , quid dicamus , arte ducamur, Sed ut ea, quae Hatura, quae . Studio , quae eXercitatione consequimur, aut recta esse Considamus, aut prava intelligamus, quia in , quo reserenda sint, didicerimus. Quare , Caesar , ego
Inquit. Patiemur Gueis. Α, Patientur , inquit. Tamen γ Hoc non est alieno loco Positum, ut Et nosti putabat . cui videbatur ante non ex 'licare collocandum , et sic legendum: qui quamquam
Crasso Iacetias concedit, et mulco in eo sItidio magis ime eliabo mi, tamen non exPlicare etc. Immo constructio integra et Plena liuec est: Patiemur Caesar m non e licare nobis - quiquamquam - tamen in eo studio magis ipse quam Crassus elaborat. Elaborat Guuls. A, B, C, laborat.
Ernesti coni. elaboravit, non nate. Sed in praesenti elaborat Continetur etiam praeteritum. Non explicare nobis totum genus Sie Pearcius e MSS. Omittitur nobis Guel . B, C. Vulgo, non evlicare
Fatea r Gueis. B, C , fateamur. Illud autem recte Pearcius recepit e IISS. Ioan. Nov. Mag. Respicitur enim, quod Caesar en'. 5έ dixerat: multum in catisis Persa a te ore et facetiis Prosei Misti.
304쪽
DE ORATORE LIB. II, CAP. a 97 quoque a te hoc peto , ut, si tibi videtur, disputes de hoc toto iocandi genere quid sentias, ne qua forte dicendi pars , quoniam ita voluistis, in hoc tali coetu,
atque in tam accurato sermone praeterita esse videatur.
Ego vero, inquit ille, quoniam collectam a conviva, Crasse , exigis, non committam, ut, si de gerim , tibi causam aliquam dem recusandi. Quamquam Soleo saepe mirari eorum impuderitiam , qui agunt in scena gestum spectante Roscio. Quis enim Sese commoVere potest, euius ille vitia non videat' Sic ego nunc , CraSSO audiente , primum loquar de sacellis , et docebo, sus Minervam , ut aiunt, Oratorem eum , quem quum Cat
ii convivis; quo verbo Pinuitis utitur. itium scribit io tis: Parata stines pialis meis Vmbesa. Sic etillativum prandititii die ut Latini, quod Grtieei ἐραυου, ei collativum ventrem elegi,nii ratisicilicine dixit Plautiis. Voeant etiam Graeci ἔραυου ei συαρο ηυ. Pecuniam quoe exigittit a convivis. Proludo tu Terentio . Andi. I, l, 6 I: id Piamphilus p cmonaoit, sym dum dedit. legendum censeo, non ut vulgo, Vmboliam. Collectrix etiam npud Platilum est, quae rolixi nis causa stipem erilligiti Prne crantrici , colleelmei, horioliae, atqtie
primit Graecum εραυος. itaque non opus coniicere Oninois, quod proprie eoilocta si a pluribus. Nam σιτυυς asingulis petitur. En . Spretante R Cueis. A. inspectante Roseis. Sic Ni bol. Sese erimmooere Gueis B, C, se
seritis) uuini assequor . quid sit,ihie velis prunum, uum uou sequitur aliqvid , quod se natim diei possit.
Suspicor , Cieeronem scripsisse e sic ego ntine, Crasso uitiiiviile P esertim, Dutiar defice sis. Et docebo stis Miseream . ut aiunt. ora orem etina ) Vulgo et docebo stis .
verbium. Stis Mineri m. Ai in vulgata male supprimitur Minerseam: quasi preverbium hoe fuisset, Maoriatorem. Itaque supplevi in textu Minerυiam. Sie Coesar dicit: et dore
ego stis Minervam , ut attinet, nempe iatrarem etim ete. Celerum quum
Cieem partes loci de iocis explicandi Iulio Caesari demandasset, tamen ia pistola ud Volumitium lib. VII. ep.
32, seu stili errore, seu memoriae lapsu ad Antonimo tetulit: Ptigna, si me a ratis, nisi uetita ααρtfoλια , nisi elegians υπερρυγη, nisi παγαγρυμ α bellum . nisi ridiculum παρα προσ-ουχιαυ, nisi cetera , quiae stirit a me in
in spetinuo libro de Oratore per Antonii personam dispuluis de νι ii Iis . Aetaraa et argutia a paratini, ne fia-
eramento contendias mea Mori esse.
rum proverbitivi iis accommodari so-
305쪽
Ius nuper audisset, foenum altos aiebat esse oponere. Tum ille, Iocabatur , inquit, Catulus , praesertim quum ita dicat ipse, ut ambrosia alendus esse videntur. Verum te, Caesar, audiamus, iit ad Antonii reliqua
Et Antonius , Perpauca quidem milii restant, inquit; sed tamen defessus iam labore atque itinere disputationis requiescam in Caesaris sermone, quasi in aliquo Peropportuno deversorio.
Atqui, inquit Iulius , non nimis liberale hospitium
meum dices. Nam te in viam, simul ac perpaululum gustaris, extrudam et eliciam. 58. Ac, ne diutius vos demorer , de omni isto genere quid sentiam , perbreviter exponam. De risu quinque Sunt, quae quaerantur : unum, quid sit; alterum unde sit; tertium, sitne oratoris, velle risum movere;
Iitum . qui indoeli eos a ero velint, a quihus ipsi potitis docotidi itii. Vi- nrtune itis in omnes distiplitici liherales esse tradunt Poetae; si e tionaliud animal sordiditis exi ei stolidius. PhusT. I. tim alios esse oportere ) i. e. dignos, qui iaetici alatitur, tanqMum, Bd Crassum comparati, vix homines esse videantur.' Amfrosia vitendtis Proverbii sp cio insulsi orat res foenci victituro die bantur a Catulo, quem ipsum censet hie Crassus alendum ambrosi qui cthiis est ileoriam, quasi essest ille cum ipsis diis eloqtientia comparandus , quum stritidi hristorum ad ordinem abitet debeant. PavsT. Q nu Antonii reliquia Docleamus Gueis. A. tit Antoni reliqua Mideam s.' Gi stiari,) Custiis euut lilia sigia i- fecit, tum tulerdum id quod vendito, res aristandi et explorandi eratisti dant emptoribus vitii, quωl γιυux dieittita Getieei r iit quum quid ostenditur, specimen a Lutinis . a Gra eis os γua voculiar; a quo per iratistasionem dixit Seneen. Dedis enim nolis stiam . - τι- r Pondebis. Λ qua etiam translatione illud Ciceronis proseetum est. Et degustritit gentis exere tiali num mearum. Signis lenim Paradoxa gustuin Bruto fore earum exercitationum, qtiibiis uti solet. Est et gustiis interdum primus prandii missus. Martialis XI. 3a, 4: Gtistu protimis hias edes in amo, nus Prima feret. titie De eo a. Sed et gustare mulio minus est, quum vel leniare vel prandere: qno sane hie modo intelligetidum est. TvRNEB. EitPtidiani Hae allegoria tiroviter aelurum se de iocis ac stilibus proslei tr. Pax T.
306쪽
quartum, quatenus; quintum, qhae sint genera ridiculi.
Atque illud primum, quid sit ipse risus, quo paclo
concitetur, ubi et quomodo exsistat, atque ita repente
erumpat, ut eum cupientes tenere nequeamus, et quomodo simul latera , Os, venas, vultum , OCul OS OC-
cupet, viderit Democritus. Neque enim ad hunc se monem hoc Pertinet, et, si pertineret, nescire me
lamen id non puderet, quod ne ipsi quidem illi scirent, qui pollicerentur. Locus autem, et regio quasi ridiculi nam id proxime quaeritur , turpitudine et deformitate quadam
continetur. Haec enim ridentur vel sola , vel maxime, quae Dolant et designant turpitudinem aliquam non turpiter. Est autem, ut ad illud tertium veniam, est plane oratoris movere risum; vel quod ipsa hilaritas benevolentiam conciliat ei, per quem excitata est; vel quod
admirantur Omnes acumen , uno Saepe in verbo positum, maxime respondentis, nonnunquam etiam lace
sentis ; vel quod frangit adversarium, quod impedit,
potest: Risus est vehementior quidum animi ex re iucunda motus, ad exprimetidum conceptum intus gaudium , quo thoracis et otia musculi impetu quodam agitantur. IB. o melo eonestetur Nimiram quum nolais oecuriit res admodum ineunda, laetitia persunditur animus, cor sese dilatat, magnaque sanguinis essetveseeulis et vitalium spirituum si disrusio, ad uunm museulorum voracia ae praesertim diaphragmatis motus sequitur ; agitato diaphragmate, quae membrana est praecordia disiungens a visceribus, exien lutitur
simul musculi, qui a latetibus hue esunt, tumque sit oris ille gestus,
quem risum appellamus. Io. VI etim evientos tenere nequeamus Guel . A, tit Mix etim ervire es teneamus, quae lectio, quia est ad sententium verior, valde plaeet.' Viderii Demoerietis) Non solum ideo Democrito hoc negotium dat, quia semper risisse dieitur, ut Ernestio visum, sed etiam, qnia diligentissimus suit naturae scrutator.
Regio Masi riviatili Ridi iam, inquit Aristoteles lib. do poeti ea caP.
307쪽
CICERONIS quod elevat, quod dΦterret, quod relatat; vel quod linsum Oratorem politum esse hominem signiscat, quod eruditum, quod urbanum, maximeque, quod tristitiam ac severitatem mitigat et relaxat, odiosasque ros saepe, quas argumentis dilui non facile est, ioco risuque dissolvit. Quatenus autem . sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est; id quod in quartoliam quaerendi POSueramus. Nam nec insignis improbi las, et scelere iuncta, nec rurSus miseria insignis agilata ridetur. Facinorosos maiore quadam vi, quam ridiculi, vulnerari volunt; miseros illudi nolunt, nisi si se sorte dactant. Parcendum est autem maxime caritati hominum, ne temere in eos dicas, qui diliguntur. Haec igitur adhibenda est primum in iocando moderati a. Itaque ea tacillime luduntur, quae neque odio magno, neque misericordia maxima digna sunt. Quamobrem materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae sunt
Oilios isorie res saepe Missum opportiatio ridicialiam iram saepiscit me sititigii: metimentis sunt itii enes Tarentini, qui natilla ite Pyrrho rege se- euritis inter coenum loquuti, Ptim rationem Iacti repose rent se, et neque negari res, neque defendi posset, risustini et orpor nno ioco elusi. I amque tinus ea his: Immo, inquit, nisi lagena Aeffecisset. o idissemus te: Emtieti A .lnte rota est inoidio eriminis dis. soluta. Quintilian. lib. VI, cap. 3. PavsT.
' Quatenus Boete Horatiust me modus in rebus, stina ereti denique fines. Quos tilina est que nequie consistcre recitim. Cum celeris iure s, tum in iocis ae stilibus maximetidhibendus est modius. Bidicula enim et quae specie prima sensus nristros oeerrime commovent, ita se hahent , ut iis Glerrime fastidium adhuereseat.
. Me insignis improbitas) Cur insignis improbitas ae miseria toeis titinsit exagitanda, patet ex desiuitione ridiculi stiperitis allata. D . Nisi si se Gueis B, C, nisi se, ad euphonium melius.
Parcendum est titilem maxime Cueis B, C, parcendum vitium est nam aime
308쪽
in vita hominum neque carorum, neque calamitoso
rum, neque eorum, qui ob lacinus ad supplicium rapiendi videntur ; eaque belle agitata ridentur. Est etiam deformitatis, et Corporis viliorum satis bella materies ad iocandum, sed quaerimus idem , quod in ceteris
rebus maXime quaerendum eSt, quatenus. In quo non
modo illud praecipitur, ne quid insulse , sed etiam, Siquid perridicule possis; vitandum est Oratori utrumque , ne aut Scurrilis iocus Sit, aut mimicus. Quae mi-iusmodi sint, facilius iam intelligemus, quum ad ipsa
ridiculorum genera Venerimu S.
59. Duo enim sunt genera facetiarum, quorum alterum re tractatur, alterum dicto. Re , Si quando quid, tanquam aliqua labella , narratur , ut olim tu , Crasse, in Memmium , comedisse cum lacertum Lazii , quum
In quo non modo illud stra mutir , ne quid insulse , sed etiam , si quid
Perridicule Possis . Mitandum est ora lori utrumque, ne aiat s Drilis iocussit, aιιι mimicus In hac sentetitia verba Mitundiam cst oratori iacriamque certum milii est e glossa in textum unisse. Namque veritatem si utentiae vel corrumpunt vel corte obscurant. Legendum igitur ccnsuo : In quo non
rninio illud Praecipitiar, ue quid insulse , sed etiam si quid Perridicule Possis
scit. dicere ne aut scurrilis ioctis sit aut mimicus. Et Strobaeus in interpretando hanc lectionem sequutus est, si uu non legerit ista Pιtandiam cst ΟΠatori utrumque, sive negligenda et eliciunda Potius quam tuterpretanda duxerit.
eon enit distorcias i litis gestusque, quae in mimis rideri solent. Diaucitas etiam scurrilia et scenica huic Personae alienissima est. Obscenitas Vero nou a Mei bis lanitim abesse debet, scd etiam
a significatione. Fabilis ibidem. Di ivsa Per ridicule Temere raudi Hic ducta occabi ne rideudi. Ita.' In Mommium L. et C. Memmii iacerrimi γὰeDrant accusatores : Cattis ocro etiam in tribunatu in festissimus Potestitiae nobili iacis fuit, tit Miltistitis scribit: quo libentitis o timatum , tito inor, fuitor Crassias Irabellam Asiam
Lacertum J Lacertus sigiliscat id quod est ab humero ad cubitum, brachium autem id quod a cubito ad
309쪽
CICERONIS esset cum eo Tarracinae dei amicula rixatus. Salsa, attamen a te ipso ficta narratio. Addidisti clausulam , tota Tarracina tum Omnibus in parietibus inscriptas suisse literas LLL Mn. Quum quaereres , id quid esset, S
item tibi quendam oppidanum dixisse : LACERAT LACE TVM LARGII MORDAX MEMMIUS. Perspicitis , hoc genusquam sit facetum, quam elegatas, quam Oratorium, sive habeas, vere quod narrare pOSSis , quod lamen est mendaciunculis adspergendum , sive fingas. Est autem haec huius generis virtus, ut ita facta demonstres , ut mores eius , de quo narres , ut sermo , ut vultus Omnes exprimantur, ut iis, qui audiunt, tum geri illa fierique videantur.
Inr cinne Quae Latinis est Tarracina, lingua volscorum Aiax tirappellatiar, ut tradii Plinitis: Ltiiii
oppidum est: et etiamnitin antiquum Domon retinet, Tarentania. ID.
C, melius et pressius qtiam vulg. vile ictu rota narratio. Libratii lota e sequenti versiculi, liue traxerunt.
Lie a tria LLL dtio Mu. Iloe autem sigilis ret, litotam L Dcivies, et M quater scriptam fuisse. quod est iue
narius iambicus, sive casu Crcisso lapsus , sive de industria compositus , ut epigrammati similior es t,ctile illici. Liae ut GADtum Illinc versum Crassus Orator timue adeo vulgo iacuituiti ait . ut 1 cirraeitiae passim in omnitis, Paricli Lus inseriplus viseretur. Fabula, titide notum est adu-pium, sic liabeti Netnixius quidam mavus, quum ngeret Tarracinae. tilioreulam sitiandam soperihn l. seduciti cilia rivalem. Cum hoc igiitie quum illiquiitido rixa incidissei, eo iraculauiae proveetus est Memmius,
chium mordietis iirriperet. Ea res postcautium in popularem tibiit itieuiti, aceti uisidam et ει γελot senaritim hune in omnibus eius parietibus quin-
qtie literis notatutii, depletis tribtis L LL, et disrahiis NM : videlicet til
tellus est, quid tiam si hi velleni eiusmodi liter. e. Atque is, exposita sabula, versiculum explicuit: Meeriae Liaeerium Largit IIo, dux Meuortitis. Tametat Caesar, qui haee loquitiat apud Cicerovem , existimat nox ii nem hane lolaiti iti Nemmium Adversarium dedita opera coulictam sui c.
Eia,unis Mag. Chil. I, Ceut. s.
310쪽
in re est item ridiculum , quod ex quadam depravata imitatione sumi solet, ut idem Crassus et Per Iuram nobilitatem, per uestram familiam. Quid aliud fuit, in quo concio rideret, nisi illa vultus et vocis imitatio 8 Per tuas si vivas vero quum dixit, et extento brachio paululum otiam de gestu addidit, vehementius risimus. Ex hoc genere est illa Rosciana imitatio senis : Tihi ego, Anisho , has sero , inquit. Senium est, quum audio. Atque ita est tolum hoc ipso genere ridiculum, ut cautissime tractandum sit. Mimorum est enim etholog
m idem Crassus : Per tuam n hilitatem , per Destrvina Iamitiam Tilmehus haec ex raratione censoria coistra Domitium deproluta, et suPe-Litim Domatii e petieris nohilitate a Crasso agitatam ei se putat; idque valde est verisimile. Hoc utilem posito, novum hahemus argumentiam , Oratiotiem illam coram populia I ubi iam esse. Sequitur enim: Quid illitidititia. M utio concio νι ieret. -
verba fuisse senis euiusdam uitioresserentis, s litique suo di tilis, se uouram diu victurum esse, ut eas artiores maturitatem stiam assectit .is vivetii:
iuvenem illum, et vigentem Olim ex illis livetiis percepturum. Tum quod addit, Senium est, quum citidio, hoe vult : Ita perseeia est ista nosciana
senis tussietitis, et fraetci voce ac tremula utentis imitatici, ut non histriciis nem imitantem senem. sed senectutem ipsam videar nudire. ΡΕΑnclus.' Senatim est quum titidiu) His ver-
his ine e videtur iudicium Caesaris de Boseiana senis imittitione, qui quum istu verba pronuntiaret: Tibi ego. Antimo, tas arbores) sero,
Caestir si hi ipsum senium videbatuentidire ; tam expressa et verti erat imitatio. Eadem luterpretatio Peartio plueuit. Molim autem legori : Sentiam est quod audio. I timebus senium de taedio nut molestia aeripi volebat quod iti ibi quidem non placet. Εrnesti in verbis seritam Est pNam au instillud exemplum imitationis quci rebat. Vellem docuivisci, siti modo Ac-Dex eomictis potuerit dicere: aenium est quum uio. Mimorum a Sie eos apitellat, qui mores et allectus personarum expia munt : Dee mimos tantiam dixit, tithoe lihi postea . et in Λnt Ium s eit . et alii seriptores vocant, graeihologos addidit. De ambigiae loqueret tir, ac fabula sigilis ei videretile quam mῖmum Graeci , I ratini Platii. Pedem Nocant, quales erant Nittit
Publii et I tib eii. Qucimqtiam Cicero pro Caelio mimum huiusmodi, scibulam, id est comoediam appellcire non vult: Mimi ergo, tuquit, estium eatitis, non subtiliae. Paulomi inorum lite uoti me imuit. Exorti enim postea sutit imperante Augustor erant lite saltatores, qui gestu historias et stibulus ita exprimebant, ut sub oculos subiicerent: ad quain salini Iouem respexit Horatiris, quum scripsit: Pastor satiaret titi C clopia rogi tat. Et iuvetialis Scit. VI .