장음표시 사용
291쪽
CICERONIS quum in eam rationem ingressus sis, celeriter c dendum est. Non enim , Sicut argumentum , simul atque Positum est, arripitur, alterumque et tertium poscitur; item misericordiam, aut invidiam, aut iracundiam , simul atque impuleris, pomis commovere. Argumentum enim ratio ipsa confirmat, cui, simul atque emissum est, adhaerescit; illud autem genus orationis non cognitionem iudicis, Sed magis perturbationem requirit, quam consequi, nisi multa et varia et copiosa oratione, et simili contentione aCtionis, nemo Potest. Quare qui aut breviter , aut summisse dicunt, docere iudicem possunt, commOVere non POSSunt; in
Iam illud perspicuum est, Omnium rerum in Contra rias partes facultatem ex iisdem suppeditari locis. Sed argumento resistendum est, aut iis, quae comprobandi
eius Causa sumuntur, reprehendendis, aut demonstrando, id, quod concludere illi velint, non essici ex
tractindiam. Artatimentum enim ratis ima con
firmat , cui simul atque emissum est, adhaerescit Optime sic emendavit vulgatum, quae simul atque emissa est adhuerescit Wyttentiaclitus bibl. eriti via. I. P. I, p. ar. Sic et infra c. 54 ante illud sciatim divitim emisissum haerere debeat, quam cogiιari posse Mideaων. Strebapus h. l. exponit sic, quasi legisset: argumenti
enim ratio simul atque emissa est ad cresciι, scit . animis. Vnice autem
verit est Wytteribachii emendatio , quae facilitate pariter atque elegantia
Commoseere Guel L B, C, mos ere.' Argumento resistendiam Resu latiouis rugulus breviter sic colligit Iulius Severiauus: ProposuO quod
ad ersarius dixerit, D Pondebimus duobias modis, atir non esse id, aut non ideo nos Minci debere. Prima ra
tione utitur Cicero pro Roscio Amerino, quuin eum Penitus negat parricidii reum, altera utitur Pro Miloue, a quo non negat occisum Clodium , sed iure occisum contendit, quod non alio modo vim repellere posset Milo. PRYST.' Iis, quae eo robandi Ita sub initium Milonianae: Negant intueri lucem esse fas ei, qui a se hominem occisum esse fiat cur. In qua landem urbe hoe homines stultissimi disputant ' nem' in ea, quue Primum iudicium de evite Didit M. Horatii fortisfieri Miri, qui nondum tibera ci-
Mitate P P. rom. comitiis liberialias est, quum sua manu sororem interfectam
292쪽
propositis, nec esse Consequens; aut, si ita non rosellas, aifferendum est in contrariam partem, quod sit aut gravius, aut aeque grave. Illa autem, quae aut conciliationis causa leniter, aut permotionis vehementer Bguntur, contrariis commotionibus esserenda sunt, ut odio benevolentia, misericordia invidia tollatur.54. Suavis autem est, et vehementer saepe utilis iocus, et sacetiae, quae, etiamsi alia omnia tradi arte νο sunt, naturae sunt propria certe, neque ullam artem desiderant. In quibus tu longe aliis, mea sententia, Caesar, excellis; quo magis mihi etiam testis esse potes, aut nullam esse artem solis, aut, Si qua est, camnos tu potissimum docebis.
Ego vero, inquit Caesar, omni de re facetius pulo
C. At MS. Ieium. - titis. Illud autem Ernesti reele monuit proprium esM in hae re verbum. Nec esse e sequens ) Quod in urbem Don vetiiret Roseius lilitis, inde eum invisum fuisse patri Erueius iligebat. II e minime cohaerere Cicero ostendit oratione pro Roscio Amerino. PnvsT. In e irariam turrieni Pnnm satinns negari potest, idem in adversari iam . si licet, retorquendum est. Tolliti, Tuberouem Ligrarii nccusat rem , quod etiam arma contra Caesarem tulisset. exagitati Quid enim ratio iIle. Tubero, dis risitis in acie Pharsalisa gladitis agebat p etatis laialtis mucro tuo Priehat ρ quis senstis erat armoriam etiorem p qtiria Mameris p O li ρ manus y ardo,' ianimi p
Nd5. Ioan. Nov. Nead. nail. I. Σ, et Bah quod si pro Mincendia . suPE-randa dictum videatur, non est usPe nandum. Vtila. inferenda prorsus
ineptum est. Mensitigerus Em. me
tenda. Ante eum titherus et Pen eius in irmanda, quod profecto aptissimum est. SaepiuA υsrnium et hiatera componi doeuit Peareitis exemplis locorum Cie. Me diat. Deor. II. e. v9; Ac. Quaest. IV, e. 6. Fori se mollissimum fuerit citiuerenda e rei gere ; ae sie uidetur Strehcietis legisse.
misericordia , uoti male repetita partienta.
Inmie Caesar Ahest Cuesse Gueis A, B, C, et eommode hie
Fueritus ) Griiteres e NSS. praeserebat Deilius. quod Petiteitis in Ioan. Hall. i. Bod. et Mag. Emestiquoque in Erl. iuvenit: et notatur ab Heusiugem e tribus Cliel fr. At hoe minime admittendiivi. Nam sequitur de ipsis fare iis , in quo misere frigeret ipsis. At Iacilius leger
tur. Λeredit quod in hae leetione prorsus ut hil signis relut vel bis
293쪽
posse ab homine non inurbano, quam de ipsis facetiis, disputari. Itaque quum quosdam Graecos inscriptos libros esse vidissem de ridiculis, nonnullam in spem ve- ueram, posse me aliquid ex istis discere. Inveni autem ridicula ut salsa multa Graecorum; nam et Siculi in eo genere, et Rhodii, et ByZantii, et praeter ceteros Attici excellunt; sed qui eius rei rationem quandam conati sunt artemque tradere, sic insulsi exstiterunt, ut
ab homina non inurbano, quod ad rein pertineret, ut iam Pearcius in tellexit. Vt igitur nostri homines dicerent: Es lassi sibin trichi. witziger uber ullo audere Urechen, ais uber die. witzsen E in stati selbst ;sie b. l. Caesar dicit: Omni de re δε-
celius Posse ab homine non inurbano.
συιm , de lysis facesiis, disyutari. Nempe Iacete dis utare est ita di-wutare, ut caveatur insulsitas, quae Paulo post in iis reprehenditur , qui
uati essent iocorum rutiouem quandam artemque trndere.
' Nullam esse artem salis Quor-stim igitur, inquiet aliquis, hic de iocnndi ratione praecepta traduntur triodum hune solvit Quint. lib.VI, cu P. 3: Hoc quidquid est, ut non ausim
ul De carere omnino arte, quia non
nullam obser lionem habet, suntque ad id Pertinentia et a Graecis et aliartinis commsita PraecePta: ita Plane offirmo Praeci 'uc Positum esse in na-
ιινα et occasione. PnvsT. Nonnullum in Uem Veneram, Posse
me aliquid ex istis diseere Parum abest, quin indiguer, hic adeo dormitasse bonum Eruestium, ut putaret, hic lugendum esse non tiliam iu
sAran Menerum , quod a Sensu neces fiario Prorsus abhorret. Cuesar ait:
Ego omui de re facetius Puto Posse ab homiue uou iuuibino, quam de ipsis facetiis, disputari; scit. hoc
consilio, ut earum quasi ratiouem quandam et artem i astituamus. Itaque quum ita iam olitu iudicas Diu . et quosdam graecos libros inscriptos esse vidissem de ridiculis , nonnul
aliquid ex iis discere. Hanc sPem delude dicit frustratam missh. Facilius consecutio sententiae RPPareret , si legeretur: Atqui quum quos-dum - sed itaque recte se habet, si modo teneatur, tu Puto simul latere
Posse me aliquid ex istis discere Guel L A , Posse me aliquid ex his di-
Metili) Incolae Siciliae, quae in
mari mediterrauco insula ab extrema versus orietatem Italiae parte Perangusto licto seiungitur. Dicta Praetercu est Sicania, ct Trinacria, nutTriquetra, a fgura, auctore Plinio. Nunc appellatur Ia Sicile. De Rhodiiqdictum ut ibi. PRUST. BFzantii Byzantium nobilissima
Thraciae civitas ad Bosphorum Thracium sita, cui totius orbis spoliis locupletatue nomeu Suum imposuit Constantinus Magnus anno post Christum 33o , ex quis dicta ctii Cou Stantinopolis. Λb viano xέ53 subiecta est Turcis. a quibus Stam tiI appellatur. IV .
294쪽
DE ORATORE LIN. lI, CAP. 54 2 87 nihil aliud eorurn, nisi ipsa insulsitas, rideatur. Quaro milii quidem nullo videtur modo doctrina ista res po se tradi. Etenim quum duo genera sint facetiarum ,
alterum aequabiliter in omni sermone fusum, alte rum peracutum et breve , illa a veteribus superior c riualis , haec altera dicacilias nominata est. Leve no- meu habet utraque rest quippe; leve enim est totumhOC, riSum movere. Verumtamen , ut dicis, Antoni,
inultum in causis persaepe lepore et facetiis profici vidi. Sed quum in illo genere perpetuae festivitatis ars non
desideretur: natura enim fingit homines et creat imitatores et narratores facetos , et vultu adiuvante, et VOCe, et ipso genere sermonis: tum vero in hoc altero
dicacitatis , quid habet ars loci, quum ante illud faceto dictum emissum haerere debeat, quam cogitari potuisse videatur ' Quid enim hic meus frater ab arte adiuvari Potuit, quum a Philippo interrogatus, quid latraret: Fiarem Se uidere, responditῖ Quid in omni oratione
Crassus vel apud centumviros contra Scaevolam, vel contra accusatorem Brutum, quum pro Cn. Planco
diceret 8 Nam id , quod tu mihi tribuis, Antoni, Crasso
Quare mihi quidem mιllo Midetur morio Guels. Λ, quare mihi Miderum quidem nullo modo. Guel L B, quaro mihi quidem ntillo modo Midetur. Vulgo oliin omittebatur quidem; id recte tuentur MSS. et edd. vett. Lesee nomen habet utraque res f m Sic tulerpungendum est. Nam in leMe - reas est obiectio; et quime est respondentis cum astitana tioue. Iain editio Oinuib. praeivit hanc tuterpuuctionem. Et Dialis adiu me Guelf. Α, adiuManto et Multu. Melius sortasse.
quos Pearcius euumerat. Item Guel L
Λ, Similiter edidemni Steph. et
A Philino interrogatus cmid tu traret Dcpeculatorem Philippum
suisse Cutulus notavit, et aerarii sti rum : soleut autem caues uoctu fures aIlistrate. Sic Cato privatorum surto rum fures dixit in nemo aelutEm BgCre : surus publicos, id est dei'eculatores, in aiam atquc mi Pura. Cato
etiam Uticensis apud Sallustium fures aerarii appellat. Aut certe fureiuet spoliutorem provincialium e no l
enim hic censeam alia Philippo furta obiici. TvnN.
295쪽
PSt, Omnium sententia, concedendum. Non enim ser quisquam reperietur, praeter hunc, in utroque genere leporis excellens, et illo, quod in perpetuitate sermo nis, et hoc, quod in celeritate atque dicto est. Nam haec perpetua contra Scaevolam Curiana defensio,
tota redundavit hilaritate quadam et ioco; dicta illa brevia non habuit. Parcebat enim adversarii dignitati; in quo ipso servabat suam; quod est hominibus facetis et dicacibus dissicillimum; habere hominum rationem
et temporum, et ea, quae Occurrant, quum SalSissime
dici possint, tenere. Itaque nonnulli ridiculi homines hoc ipsum non insulse interpretantur. Dicere enim aiunt Ennium: u flammam a sapiente lacilius ore in ardente Opprimi, quam bona dicta teneat is ; haec scilicet bona dicta, quae salsa sint. Nam ea dicta appellantur proprio iam nomine.
In quo imo serWabat suum Sie Guuls. B; at C, in quo pso conser--bal suam. Pearcius e compluribus HSS. dedit in quo i se seri abat stiam. Sed vis pronominis iese hic non est in persoua Crassi, sed in re, qua duogitur, q. d. iv eo ipso, quod adversarii dignitati parcebat, suam Se vahat Crassus, quia indignum eo fuisset Scaevolae dignitati non Pa Cere. - Α Pearcio stat Eriirati, nul-madvertitque τὰ ipso ab Aseensio et Aldo fluxisse. ED. TAYR.
Ridiculi i. e. iaceti . lepidi.
Non insulse interpretiantiar interpretari h. l. non est explicare, sed eloqui, verbis efferre.' Quam bona diatia teneat Citatur haec Enniana sententia Symmacho in epistolis: quamquam Socratica Potius est ; nam Socratis verbum istud refertur: Σωκρατη ς ελεγεv, Ozepisv iv τις διαπυρου ανθρακα επιτης γλώττης κατασχοι , η λογοvἀπορρητον, id est, Socrates da-
bat , Iacilitis homines avdentem carbonem in lingtia retenturos , Fuam quod arcano commissum sit. Os ara
tem si ardent, id est, in ore si sit flamma, qui uolit uri et laedi, Os
nou Oecludat, sed quam maxime hiante stamniam exspunt. Εtinius autem bona dicta sententias intellexurat, quas Sastiens tenere se non
Potest, quin loquatur. At homines Leeti idem de dicacibus usurPar solebant, et aliter versum interpretari. Ab eadem iciente Ennius docta dicta appellavit: mvd doctis dictis
ceriantes, seu malediccis. Et Catullus. XI, 5, Paucia nunciata meae Puel
lae non bona dicta, quum fieriPSit, maledicta significavit. Sunt etiam alia significatione dicta , ilicacitates, et verba salsa. Plautus Cupi. III, 1. 23: oco unum ridiculum dictum do
296쪽
DE ORATORE LIB. Il, CAP. 55 28955. Sed ut in Scaevola continuit ea Crassus, atque illo altero genere, in quo nulli aculei contumeliarum inerant, causam illam disputationemque lusit; sic in Bruto, quem Oderat, et quem dignum contumelia iudicabat, utroque genere pugnavit. Quam multa de balneis, quas nuper ille vendiderat, quam multa de amisso patrimonio dixit 8 Atque illa brevia, quum ille
diceret, se sine causa sudare: Minime mirum, inquit; modo euim existi de balneis. Innumerabilia huiuscemodi fuerunt, sed non minus iucunda illa perpetua. Quum enim Brutus duos lectores excitasset, et alteri de colonia
dictis melioribus. Qtii Gronov. Qui
bias solebiam menstruales ηmlas anceracli iscier. In quem sensum verSum
Enuinuum luceti immines, ut dixi, accipiebatit. TVR . In Scaevola Sic MS. Ioan . Hari. I . Guulf. Α , recte, ut postea in nrtito. CL Cort. nd Sall. Cutil. cap. Si , 15. Vulg. in Scamoliam. Lusit Italice: Dolio in ischerzο. Minime mirum, in ruit, modo enim existi de balneis Gueis. Λ, Minime enim modo existi da balneis. B, Minime mirum inquit enim ea isti. Heusingerus putubat, si mirum retineretur, Plane otiosum id ne si igidum lare, quod Brutus iam dixerat
se sinc causa sudare. Idem Pearcio
visum. Quid autem, si Brutus dixisset, Miror quid sit, quod sudem 'Tum Crassus apte r Pondisset, minime miriam. Praeterea nimis cou i-fium cst, quod Heusingero Placebat: Minime. Existi de balneis. Nam illud modo enim seruaudum ESt, non Solum Per se, quia Hemo PoteSt,
nisi qui modo exierit de balneo,
Propter hanc causam sudare; sed etiam quia paulo ante dictum erat: quam multa de balenis , quas NUPLI
ille Dendiderat - Ceterum Pearcius illud sine cavsa sudare sic accepit , quasi Brutus dixerit, se iii impii guanda Platicii causu contra Crassum nimis vehementer agere , quum Sine Sudore accusari Plancius et vitici Crassus potuerit. At uisi sti. De Proprie accipias, frigidiusculum csset Crassi dictum, quod ad inanem lusum ex ami/hibolia rediret. Praestat igitur verum hic sudorem intelligere.
Notum est enim , oratores sacpe sic si diisse , ut frons essct sudario detur
genda; cs. Quintil. Inst. or. VI, 3, 6o, XI, 3, 1-i8.
Quum enim BDtilus duos leviores excitasset in Cum hoc loco combarandum est Orat. pro Cluentio c. SI, quod quia illum egregio illustrat, huc transcribere placet: α Ego vorO- L. Crassi auctoritatem Sequor, qui quum L. Plancium descia luret, accusante M. Bruto, homine in dicendo vehementi et Calido, quum Brutus, duobus recitatoribus coustitutis, ex dualius eius Orationibus capita niteruli, tuter se coutraria, recitanda curassut, quod tu dissuasione rogationis eius, quae contra colouiam Narbouuusem furebatur,
297쪽
Narbonensi Crassi orationem legendam dedisset, alteri de lege Servilia, et quum contraria inter Sese de repu- . blica capita contulisset; noster hic facetissime tres patris
Bruti de iure civili libellos tribus legendos dedit. Ex
libro primo: u FORTE EVENIT, UT IN PRIVERNATI ESSE-ΜVS. Brute, testificatur pater, se tibi Privernatem
fundum reliquisse. is Deinde ex libro secundo: u IN ALBANO ERAMUS EGO , ET MARCUS FILIUS. Sapiens videlicet homo cum primis nostrae civitatis, norat hunc gurgitem; metuebat, ne, quum
quantuin Potest, de auctoritate senatus detrahit; in suasione legis Serviline Summis ornat senatum laudibus, et multa tu equites romat OS quum ex En oratione asperius dicta recitasset, quo animi illoruin iudi cum in Crassum incenderentur, aliquautum esse commotus dicitur. Itaque in respondendo Primum ex Posuit utriusque Otionem temporis, ut oratio ex re et causa habita videretur; deinde ut tutelligere posset Brutus, quum hominum , et nouSolum qua eloquentia , verum eliam quo lepore et qaibus tacetiis praedi tum lacessissPt, tres et ipse excitrivit recitntores cum singulis libellis, quos M. Brutus, putor illius accusatoris, de iure civili reliquit. Eorum
quod filii Dequitiam videret, qui uPruediu ei relinqueret, testilicari dicu-
bat volui Me. Quodsi potuisset honesto scribere, se in halneis cum id aetatis silio fuisse, non PraeteriSset Ieas su tamen ah eo haliacas non ex
libris tui tris, sed ex tabulis et ex
Dc colonia barbonensi Haec colonia Narbonem deducta est A. V.C. 636, Crasso annum vicesimum tertium agente, M. Porcio Catona Q. 9I. Rege coss. Cicero in Bruto C. 43: δ oluit Crassus adolescens in
colonia darbonensi causae μνciliaris aliquid attingere, eamque coloniam, tit Ieclι, hue dediacere. Exstat in eam legem scutoν, tu ilia dicram , quam illa aetas Ierobat, Dymtio.
De lege Seroilia) Iutelligitiir Icx iudiciarin Q. Servilii Caepiouis de qua dictum ad Cic. Rhet. lib. I, έ9.
Contriaria inter sese dc Demblicacis ita Quid hoc sit, intelligi poti stox loco Ciceronis Orrit. Pro Cluentio. I ii dissuasione rogatiovis adversus coloniam Narboueus in carPendus erat a Crasso senatus , qui Pirrumque alienus erat a coloniis deducendis, ne vectigalia populi rom. mii Heren tur. Iu si iasione logis Servilicie contra laudundiis crat suuutus. Hinc illa Pita coiitruria.
298쪽
DE ORATORE LIB. II, CAP. 55 29 ise ei relictum putaretur. η Tum ex libro tertio, in quo finem scribendi fecit: tot enim, ut audivi Scaevolam dicere, sunt veri Bruti libri) IN Tinunti
fundi, Brute, quos tibi pater publi Cis commentariis consignatos reliquit Z Quod nisi puberem te , inquit, iam
haberet, quartum librum composuisset, et se etiam in balneis lotum cum filio, scriptum reliquisset. n Quis est igitur, qui non fateatur, hoc lepore, atque his sa Cetiis non minus restitatum esse Brutum, quam illis tragoediis, quas egit idem, quum casu in eadem causa funere elferretur lanus Iuniat Proh dii immortales,
Ouod nisi puberem te iam haberet - composuisset Optime Ilcus ingeriis in Prcies. ad Cic. de OIL pug. 56. H. l. Hoster temporum se usus scit. Germanicae litigi ne indoli assuetus flagitat habuisset; Latinorum ακρίβεια non item. Tum enim, quum qui r- tum librii in Bruti Patcr coin Pori EI epotuisset, silium puberem non habuerat solum, nec habuit, sud habe
Puberem Pntri cum filio pubere
in halneis lavari Don licebat, ueCSocero cum genero. Cicero de O T. I, 35 : Nostro quident more cram Puren tibus ruberes silii, cum soceris Sciac ri non laseiantur. TvRNEs.
Romae tu mucru laudationem meruit, quum nutu bonoratis tantum viris catribueretur. Ac Ciceroni displicet. lib. II de Legi hus, c. 2έ, laudatio
mulierum, quum lcgem tantum de viris banc sanciat: ΠυuoVaco rem, inquit, Mirorum laudos in concione mcm Orantor. Quamquam Plutarctius in m i ii de usque n Cum illi aetate honestis matronis eam fuisse dicit tributam Oti collatum Orua mentiarum suorum aurum in Apollinis crateram: quum Livius in inen scri hat, tantum eis concessum, rit Sacrorum et ludorum causa pileutis carpentisque late
rentur. Pvido post Popilium idem honos est tributus Iuniae, quae ex Brutorum erat familia. Ducebuntur autem in forum lanera laudationis causa: quod quomodo fieret, ex Polyhio subiicere placet: Οταυ γ ηρ αε-
τα . . an et i; θαρ' αὐτοtς τὀ,υ ελιγαυωυ αυορ δυ, Dic. Id est: Mouum apud eos illustris vir uliquis ex hac migravit vita, ita lancre cum reliquo Ornu tu tu Iorum surtur, ad rostra quae vocantur, interdum sinus nutu Omnium oculos, raro recuban Circumfusa auicni Populi comun , in ro,tra et Secudit filius, si quum pubetem reliquit,
qui sorte adsit, sin minus Propinquus utiquis, et de mortui virturibus dicit, robus lix : quus is Pro, purugosscrit. Eo deinde suprallis , iustisque sociis, mortui imaginem in illu-,lri Asinio domus loco Politi ut, iucullula lisnua cυuditum. Imaὀo autem
299쪽
repentinat quum, coniectis Oculis , gestu omni imminenti, summa gravitate et celeritate verborum: Brute,
quid sedes 8 quid illam anum piri nuntiare sese tuo 'quid illis omnibus, quorum imagines duci oides' quid maioribus tuis' quid L. Bmuto, qui hunc Populum domia natu regio libertiost' quid te secere' cui rei, cui gloriar, cui Dirtuti studeres Patrimonione augendo' al id non est
perscina est ad similitii linem segregiuexpressa et forma, et lineamentis. Has imagines et ita publieis seriis aperiunt, Omautque magnisee: et eum ex familia elnrus aliquis mori tur, in funus producunt. TvllΝΕB.
interrogatione Bruti αυαισθησio carpebat, qui posset amis Iuniae funus quiete sedetis spectare, nec mala Nequiliae suae generiΑ nnhilitatem dedecorantis eratisciculis lurharetur. id illis omnibus Dum imu-
imagines in funere tinus Iuniue duee-hantur . erant ipsius Bruti maioris. Ergo necessario deletidum erat γιd post Mides. Et si e paulo postr tu imagines istas non perhorroris p nu, non modo imi andis, seu ne eoi cun-
Aia irim tisi titium locum reliqtiisti, quibus ex verbis plane perspicitur, non alias quam Bruti maiorum imagines bie siguis ii. Qtiorum initiinos Mei Diues)Aptia mitiores in vitriis hae imagines
erant, Mac specta nitir, Non signa externortim artificiam. nee erea el marmoriar expressi cera i titis Fingulis disponelantur armariis, ut ossent imogines quae miliarenturgentilitia funem re, sem re me defuncto aliquo , totus aderrat familiae intis , qui unquam eruet. Portius Pliuius lib. XXXV, cap. I ). DavST. in id non est nobili ita Noa
nomauis modo, verram Etiam Grae-
eis visum est ignobile Deletidi quci stus nitidium. Seribit Aristoteles im-litioistim lih. III, e. 5, apud The nos lege cautum fuisse, ue quis tidhonores reip. promoveretur. Disi decem auuos a morentura destitisseti Consule . si vaeat, eundem Aristo
emuntur. Est enim in illis ipfn mer- eos auctest mentiam inrita ritis. Et paulo post: Merealiaria autem si tentiis est, sordiua pusianua est, sin viragna et piosa, natilla tindique a reor trans. multisque sine Dianitra e Pertieris. non est iadmo m Dituperanda. Noe mereaturae pria ς salvo dimitatis iure nonnullos equites eram an Pxuriacuisse patet ex ultima verritia r cla nititat ities miser se eloena esse Romώ-ntim , amni istum, Cosaniam , meriasso se cum L. Pretio, splen indiri oc ite romano, utii Panormi negotiaretur , est otio haec Verres scire posset. PsusT.
300쪽
DE ORATORE LIB. II, CAP. 55 a 3 3
nobilita lis. Sed sc esse, nihil superest; litisnes totum dissipa runt. An iuri ciuilit est Paternum. Sed dicet,
te, quum acdeS uenderes, ne in rutis quidem et caesis solium tibi paternum recepisse. An rei militari' qui nunquam castra pideris' An eloquentiae ' quae nulla est in te; et, quidquid est uocis ac linguae, omnem istum turpissimum calumniae quaestiam contulisti. Tu lucem aspicere audes ' tu hos intueri Ρ tu in foro 'tu in urbe, tu in cisium esse conspectu st tu illam mortuam, tu imagines istas non Perhorrescis ' quibus non modo imumdis, sed ne collocandis quidem tibi ullum locum reliquisti. Sed haec tragica atque divina; faceta autem et urbana innumerabilia ex una concione
scilicet Brutus pater Suclehιit, quum de iure respondelint.' Solium tibi inuternum In excipicndis rutis ut Cnosis, quae in mnu- ei patione praediorum excipi soletit, non retinuisse sellam Patris , in qua ille ius respondere solebat. Hic enim reci 'ere est excipere. Cicero lib. Ide Legibus, cap. 3: Praesertim
Patris sedens, in solio consulentibus resPonderem. Ita qui solium vendi derit, ius nou respou debit. TvRN.
studio serviebant, dicebautur quadruplatores , quod ex damnatorum quos detulerant, boniS, quurta PurSipsis cederet , insalue omnino et odiosum homilium genus. ΡRVST. Imagmnes ipsas Omissum ii scis Gueis. C. Sed in ipsas esset gradatio, quae hic nulla esse PoteSt. Num
magis Perhi rrescere matrem, quum
imagines, dehebat. Legundum igitur est istas. Vt enim supra dicebat: quid illam antim - quid illis Omnibus , quorum imagines duci Mides, sich. l. poni debet: tu illam mortuom,
tu imagines istas. - Vt ita excude rutur, curavi. ED. TAVli.
Vulgo editur : ex una concione mc- minisces. Nec enιm concio unquiam
maior fuit, nec amu PO lum grarior oratio; qua in lectioue hoc incommodum est, quod vocabulum concio
his deinceps positum duplici significatione pouitur. Primum euim significat orationem ad Populum,duinde ipsum populi concilium. Ne que vero exputari potest, cur h. l. id addiderit, n&llam unquam POPuli oncionem maiorem fuisse. Iu MSS. quae Pearcius consuluit, Ioau. Meud. Bal. Cant. Mag. Hari. I, 2, eSiz
ex una contentione meministis, nec enim concio maior unquam Itιic etc.
Et sic quoque alS. Guuls. A, B,
quam lectionum pessimum iudicat Pleusiugerus. Eam tumeu Pearciu