장음표시 사용
321쪽
, addidisset tantummodor Ducas iacet; esset illud genus ridiculi praeter exspectationem; sed quia addidit: Nihil addo, ducas licet; addito ambiguo, fuit, ut mihi
quidem videtur, salsissimum. Hoc tum est venustissimum, quum in estercatione arripitur ab adversario
Verbum , et ex eo ut a Catulo in Philippum, in eum ipsum aliquid, qui lacessivit, infligitur. Sed quum plura sint ambigui genera, de quibus est doctrina
quaedam subtilior, attendere, set augu pari verba oportebit; in quo, ut ea, quae sint frigidiora, vitemus,
etiam duobus nostratibus. Mille numia inum conscit quadraginta tres libras et quindecim asses Franci eos, vel septuaginta quinque: aut etiam centum Iibras. Quae summa ut florente opi-hua republiea tenuis erat, ita ante Naevii tempora nonnullius momenti videbatur. ID.
. Addi o ambiguo Ambiguitatem in hoe dieior Nihil a o, diacias Leel. lustra ale explieavit Peamus. quasi Per voces nihil addo intelligi posset .el ninia habeo. quod amplius dierim.
vel summae isti mille nummoriam n
hil adtieio. tia debitam maius essetam. Atqui de dobito augendo minima agebatur. Nee selicior fuit Peareitia in altera parte huius dicti. meas licis ait vel signis re in argastulum rvias . vel a ma pectiniam tuam add Metim sol, dum aeta as. Atqui. hune alterum sensum verba Meas Lia et habere non possunt; neque vero in diae a Levi ulla est ambiguitas. ut da duplici verborum sensu quaerendum sit. Verissime iam Strebaeuae posuerat. Indueitur a poeta homo vhaerat , qui voratus in ius a cre ditore non esset solvendo. ideoqueas tiae XII labia damnatus isset ad
serviendum foeneratori. donee Omna debitum persolvisset. Quum duceretur in nexorum servitutem. oecurrit quidam non inurhantis. interrogat. tanquam misericordia motus suisset ιquanti addietus esset. i. e. quantumeunia deberetur. proptes quam da in inualus esset in temporalem servitutem. Respondent ductores. addictum esse pretio mille sestertium nummum; sperant . illum percontatorem satisdaturum. iudieatum acilvi; at illa neque satisdat, neque pecuniam Dumerat. sed eludit his verbiai Nihil addo, Meaa lieri. Ambigue dixit. nihil audo. Aut enim nihil addo sa
ummam pecuniae; aol nihil addo verborum. Praeter omnium exspectationem salieit, diae a Leel. Sie mix-lum genus eat ae amisso Ac xia απροσανητο s. Similiter sere Turne-hus. Nihil aduo erat formula in a etionibus , qua iste tur is, qui negabat se plus velle li xi. Ceterum Turnebus observavit, hunc Esse versum it haleum: Quanti a Idicivis p Malia num . - addo. a
Salsissimum Optime fila Ernesti
322쪽
DE ORATORE LIB. Ii, CAP. 64 3 i 5
etenim cavendum est, ne arcessitum dictum putetuo, permulta tamen acute dicemus. 64. Alterum genus est, quod habet paruam perbi immutationem, quod in litera positum, Graeci vocant παρονομασί- , ut Nobiliorem, mobiliorem Cato; aut, ut idem, quum cuidam dixisset: Eamus deambulatumi et
ille: Quid opus fuit DE Z Immo vero, inquit, quid opus
fuit test aut eiusdem responsio illa: Si tu et aduersus, egauersus iNudicus es.
Etiam interpretatio nominis habet acumen, quum ad
fiam adhibuit Tullius III Philipp.
En cur magister eius Antonii ex omingore arator Iactus sit. Adhibuere qui Antiochum cognomento Σπαραvg, hoc est illustrem. appellarunt Eπι-
, furiosum : et qui Tiberium Clandium Neronem, quod largius bi-
eartini Biberium Caldium Meronem.
rem eum accusaverat Cato, eique ut Prohrum obiecerat, quod poetas in Pr inciam duxisset . Mobiliorem Cato appellavit, eius levitatem n lans , quod maximum apud Romanos Crimen erat, studiosos gravitatis et constantiae. Tu M. M. Fulvius N bilior elarissimis reip. magistratibus egregie functus, proconsul de Aetolis triumphavit anno V. C. 567, ante Christum I 87. P VsT.' Mambulatum Reprehendebat. quod male esset latine loquutus, quum ambiatarum dicere dehuisseti Plerumque tamen composita idem quod simplicia significant, ut deambulare pro ambulare Cato dixerat latine. TvRr .
mam responsionis desiderabat. Fiat autem Potest, ut ham verba non inistam responsionem Catoni1 eontineant. aed ea, quae Sequerentur. Lurereas. sint. Et ad reus et aseres Ohilei obscenitatem oris, quum re restim dicit, et muliebria, qutim areotim'. n. quis ficortatorem aut adulterum eootet, quos Latini non vocant imp eos. Nam impudicitia est in patiendo. Simile quiddam Areesilae resedi die in hominem castum ilium quidem et integrum, voce tamen infracta, et capillo composito, et oculis illecebro sis. Nihil interesse quibus membris homines cinaedi sitit, posterioribus, an prioribus. TVEN. Nee te moveat obscenitas indigna liberali ioeo. Non enim iocabatur Cato, quum diemet haec. In verbis, quae cadunt i---de, non in re, hoe dictam Aeetum
Interpretatio nominis Malia Ciseero in Verrem, sed tit ab aliis dictas
modo futurum ut omnia verrere . quum diceretur Verres: modo Hevinculi, quem expilaverat, molestiore apro Erymanthio fuit: modo mala sacerdotem, qui tam nequam Verrem
reliquisset, quia Sacerdoti Verres
323쪽
ridiculum convertas, quamobrem ita quis vocetur; ut ego nuper, Nummium divisorem, ut Neoptolemum ad Troiam, sic illum in campo Martio nomen invenisse. Atque haec omnia verbo continentur. Saepe etiam persus facete interponitur, vel ut est, vel paululum immutatus; aut aliqua pars versus; ut
Statius Scauro stomachanti ex quo sunt nonnulli , qui tuam legem de civitate
' Nummium dioisorem ) Divis res , qui alio nomine diribitores vocabantur, an te comitia in eampo Nesrtio civilius tahellas distribuebant. qnihils in serendis suffragiis uterentur. Candidati autem h norum sue Pe per eos largitione eives eorrumpe hant, ut eorum suffragia raptarent.
lo tvs est Caesar in ditimmitim divisorem: cerant autem divisores, qui ad emerenda populi suffragia meuniam inter tribtis viritim eandidatorum Domine dividebant, quos Pla tus Curiarum mugistros vocat . Quem admodum 'rebus, inquiebat Caesar, acl Troiam Neoptolemus est appella- tua quod iuvenis ad hellum venisset: ita in eampo Martio nomen inuenit Nummius, a nummis Milieet, quos ibi i ibubus dividebat. Ρ vsT. m Minitia Mauro stomaManli Versiculi, qui sequuntur. sine dubio pertinent ad homi ues ignobiles. et obseurao origitiis. qui se Romae pro civibus gererent. quum non essent ei ues. Nullo modo igitur hi versus M. Aemilio Mauro obiici poterant, qui erat princeps senatus, et Patria eius nobilissimus, ut eum Cieero nypellat pro Murena e. 7. quamquam eius generis nobilitas per aliquod
emptis obliterata erat. Itaque transponantur nomina necesse est, ut Se-ms Statio stomae nai.
ao: cauilitis otioque ille comoe δα-rtim meta inelνltis, semus his, ei propterea nomen αἷtiir Malitis. Is sorte. aut potius alius eiusdem nominis libertinus, Sentieti stomachanti. Θα-- pertatem patris obiecerat, qui, quamvis patricitis et nobilis, carbonariam tamen exercuisset. Ex eo natam se
eunt Iegem Liciniam et Mutiam , de regundis rivibus, quae hellum Itali-
eum magna ex parte eoneitavit. qtiodqtii uix liber esset et civis, aut ne eis vis quidem, tam superbe principem aenatus appellasset. Huie usurpati ni non admodum dissimilis est πα-ρωulae, quum versum Paulum i minulamus, aut ad versus Poetae nobilia similitudinem versum eo dimus, ratad imitationem versitum Homeri Hegemon Thasius poema totum stitisse Parodus poeta appellatus est et Natron apud Athenaeum, lib. IV. Tvn. Tuam legem de iuriiura L. Lieinitis Crassus, et Q. Mittitis Scae vola eo stiles antio V. C. 659. legem de civitate Lieiniam Nileiam tulere. ol Cieero testatur oratione pro C. Cornelio, reip. non modo inutilem. sed etiam pernieiosam. Pighitis hae eius praeeipua fuisse eapita collisit:
324쪽
DE ORATORE LIII. ii, CAP. 64 3 i 7
St, tacete, quid hoc clamoris p quibus nee mater, nee pater, Tanta confidentia estis p auserte istam enim superbiam
Nam in Coelio sane etiam ad causam utile fuit tuum illud, Antoni, quum ille a se pecuniam prosectam diaceret testis, et haberet silium delicatiorem, abeunte iam illor
Sentin senem esse laetum triginta minis p
In hoc genus coniiciuntur prooerbia: ut illud Scipi Dis, quum Asellus Omnes provincias stipendia meren
titi quaereretne in eos, qui non eivesae pro civibus gererent. Praeterea, titin civitates suas redirent etiam Romae nati, muneribusque civium sun-cti , quorum maiores iuris Italici eivitate romana propter virtutem do- .ati non fuissent. PRusT. Si 1 tis te Hos versiculos ita eo rigendos arbitror, tit metro constitatur: Sis taeete, quid hos elamoris pQuris nee mater nec mire. Tanfae sedontia ρ isti eris istam enim superbiam. Semin senem Antonius Ornior, eensor iactus, de ambitu musam dixit, accusatus a M. Duronio. Coelius, en ius filius erat intemperantior
in libidines, seum enim hie delicatum vomi) peetiniam uaussam a se proseetam dicebat. qna corrupta essent ab Antonio suffragia; dixit Antonius, ab adoleseente in meretrieti-las insumptam, emuneto patre, ut in comoediis adolescentes Leere solent. Tungere enim hie sollere et circum-nire est. Plautus PGen. Prol. Ior: ia amare eernil. langere hominem ti bolo. Sicyerire dicebant, ut T rentius Phorm. I. r. I 3r Ferietur alio munere Gela. M. autem ADt nitis et L. Flaeetis, censores. hune Duroniuin postea aeuatu moverunt aqvod legem de e reendis ronvivi xtim sumptibus latam mih. pl. nhr gaverat . . Tun EB. Addere poterat
istam M rem religi triginta minis.' Minis Nina sive mna Atticaeentum draehmis Auleis eonstabat rad nostrates ealculos revorata eonseit libras septemdecim et quindecim asses. Quapropter triginta minae vale-hunt libras Francicos quingentas vi ginti quinque. Bis tanto pluris est talentum Atti m. quod sexaginta minas eontinet, adeoqtie esseit Ithras nostrates IoSo. Sunt qui pluris mi
quod tum de Claudio Mello, qu enm gerebat inimicitias. usurpavit Scipio. Graeco sic effertur, ει με ὁ
vato βουs , a Iuua γ' Ουου ovou , quo monemur, ut si bubulci esse non Possimus, nee queamus vel plaustram vel aratrum agere, Asinarii sim η sal lem. Signifieavit ab imperatoribus eum inopia meliorum duetum fuisse: Dee tam duetam militem ab imperatore, quam asinum ab agasone aetum esse. TvaN. - Et hoc quidem aptius est, quam ut alii esserunt: agas molistam , eursum non Meebitur. SeuvTE.
325쪽
ClCERONlsiem se peragrasse gloriaretur: Agms asellum, et celera. Quare ea quoque, quoniam mutatis verbis non possunt retinere eandem venustatem, non in re, sed in verbis posita ducantur. Est etiam in verbo positum non insulsum genus ex eo, quum ad perbum, non ad Sententiam rem acciper videare; ex quo uno genere intus est Tutor, mimus
vetus, oppido ridiculus. Sed abeo a mimis; tantum genus huius ridiculi insigni aliqua et nota re notari volo. Est autem ex hoc genere illud, quod tu, Crasse,
nuper ei, qui te , rogasset, num tibi molestus esset futurus, si ad te bene ante lucem venisset: Tu Dero, inquisti, molestus - eris. - Iubebis litin te, inquit, suscitari et tu: certe negaram te molestum tutum . Ex eodem hoc vetus illud est, quod aiunt Maluginensem illum M. Scipionem, quum ex centuria sua renuntiaret Acidinum consulem, praecoque dixisset: Dio de L.
ua inimicae. TFR . Bona vim Meam , Gulielmus malo hast lona mari . deleto ante Leem. Emestio placebat bene mane an a L
. Ib Mero molestus non eris 3 Nemino hoe era amhigua dieitim. Polera eisiis sie intelligi: Tu mihi. etiamsi
elligerit: certam habeo, te mihi non video molestum futtiriam, in au mahena anta taeem Denias. Eodem modo .xplieavit Pearcius . qui ieetionem negaram optimo iure pro vulg. nes ras e cod. Hur l. t restituiti Idem Mite observat, verba non eris displieem posse sensum habere t alterum Α - gli ea lingva per Foti wial nω; alterum per Foti ahali not exprimi.
vel supplendum est post M. μέ nem verbum dixisse. vel paulo post pro iviar. ut Turneho placebat. -- missa legendum.' Centaria a Quum ah omni sexti et aetate sertur suffragium, comitia dieuotve eoniti lata; Dod populna per renturias diuisus serret suffragia.
riatis eonsules et praetores ereahantur. Consul antem iactus est L. Manis
litis Aeidinus eum Q. F lvio Flaeco. anno ab V. C. S έ, quamquam alii etiam sorte Aridini ante eoasti altim sunt adepti. de quihus iocus sorte
accipi possit. In romitiis autem -- gatores di hantur eonsules. qui e
milia habebavi I sed et illi qui ia
326쪽
DE ORATORE Ll B. Il , CAP. 64 3 is
Manliol -- Virum bonum, inquit, egregiumque ei messe arbitror. Ridiculum etiam illud quod Nasica censori Catoni, quum ille: Ex tuti animi sententia tu uxorem
eenturia aliqua suffragia rogabant et renuneiabant consuli comitia habenti interrogante praecone, ut tum Scipio Maluginensis in aua renturia fuit. Neminit etiam Li.iisa M. Cornelii Nalugine is lin. IV, qtii eotistii suit in L. Papirio Cras o. multis ante huius aetatem Metilia, si de eo Μώnlio quem dixi loeum interpreteris.
Ae voce tum suffragia, non tabella ferebantur . nondum latia legihtis Ἀ- hellariis. Rogatores autem renuncia tores tenturiarum suisse, ita docet
Clem lib. II de Div. Quos quum
Tib. Graeae a re ter mortem rcρ-- linam eius qui in maerogati reserem da stili o eoncidisset, in aenarum in timaureisset, non iust na regaloremaomiliorum Dissa diaerent. Primum Mida na in eram diaerint . qui rogato eamuria Misael. Ia enim erat mortuus. Sed et eonsul renuneiabat, ut Cirato Murenam se retinneia se Aixit. Praeo etiam populo renunciabat, quem centuria quaeqne relam et renunciata a rogatoribus consuli eonsulem saceret. Quum ergo Maluginensis a praeis ne rogaretur, ut de eandidato L.
Nanlio dieeret . quid ipsius eenturiacensuisset, ille tanquam non de re nunciatione interrogatus esset . aedde Manlii moethua, respondit, Vi-
--. Quod eo sestivitis est. qaia non tantum de hominum moribus, sed et de eandidatis ea verba vulgo usurpa. re solebant. Tvas. Viriam ho m. inquis. egregium a cisam rasa arbitror Nempo Sei pio Maiis inensia simulabat, te non
intellexi..e. quid sibi vellet praeco. qtitim diemeti Die da L. Manti Bidieulo igitur respondite Hirtim
Mntim egregium a essem esse arbitror; Dum respondere deheret: Coniastilem etim re vitio. Ceterum hio loeus valde frigidus fuisset et intempe stivus. nisi sorte Seipio ille consul tam Manlio Aeidino invidit, et hoe dieare voluiir est quidem bonus et
egregius eivis, ut privatus . non in men summo magistratui idoneus. Frustra atilem Pearcius in voca egr-gius lusum quaerit, quasi Mipio dixerit. Manlium dignum esse, qui eeenturia sua tanquam e grege edis seretur ad consulatiam.
Adiatiliam etiam illa d. quod Mai. ea censori Catoni Vulgor Adleia etiam alia. L. Poream Nasisa --ri Catoni. Iam ah aliis observatum est. Nasteas non esse a Poemis. sed Catones. Itaque nomina L. Porcitia delevi; et ridictiti etiam ititia, quod h. l. nimia est abruptum. in ridi-lum e. i. mutavi. atii animi sententia tu Macrem bas Reeta iocum hune ale expli- eat Lipsius. Censores, quum lustrum conderent. diligenter eaveban . neqtiis eluis sine uxore esset. Cieero de Legibus censorum osticia Aeseribens. olibes, inquit, esse 'Maenio. S lebant porro in exigendo iureiurando haee verba praemittere, Ex animi aia ferirentia: id est, responde ad id quod rogabo. ita ut sentis: ae deinde hsdehant, Tan e tim hahas' aut, in uxorem hiales p Ohod idem in omni iuramento nervatum auctor Cieero in
327쪽
CICERONIS habesῖ - Non hercule, inquit, ex mei animi sententia. Haec aut frigida sunt, aut tum salsa, quum aliud est exspectatum. Natura enim nos ut ante dixi) noster delectat error; ex quo, quum quasi decepti sumus exspectatione, ridemus. 65. In verbis etiam illa sunt, quae aut ex immutata oratione ducuntur, aut ex unius verbi translatione, aut ex inversione verborum. Ex immutatione, ut olimnusca quum legem ferret annalem, dissuasor M. Servilius: Dic mihi, inquit, M. Pinari, num, si contra te dixero, mihi male dicturus es, ut ceteris fecisti' - Vesementem feceris, ita metes, inquit. Ex translatione
autem, ut, quum Scipio ille maior Corinthiis statuam
to in lustro eoudendo a negeto quo Nasica solemnibus vectis de mora petiisset, Ea animi mi sementia die videlieet, tu uxorem Moes p ille intempestive dicax, et in aliuin sensum
verba censoria detorquens respondit, Non hereiati eae animi mei sententia. Quasi eensor non roga, et utrum uxorem haberet. sed utrum morigeram
et honam, et ex animi sui sententia haberet. Quis iste suerit L. Nastra incertum: censorem autem cui id ni igit suisse M. Catonem illum eensorium Lipsius existimat. PRum. Non hercle ex mei animi seMί--ria ) Olim prave vulgabatur: non hemiae ea itii animi sententia, tu qua explicanda frustra se torsit Suebaeus. Ceterum eandem rem narrat, nomi nibus lamen personarum But ignorutis, aut suppressis, Gellius Noet. All. IV. ao: vi Ceusor adigebat de uxori hos solemne iusiuranclum. Vedita ita erant concepta: vT Tu Ex ΑΝi-ΜI TvI saNTENTIA vxDREN Maaxst Quiis iurabat, eas illator quidam et Gnaticula . et nimis ridicularius fuit. Is lo. um esse sibi loci dicitudi ratus.
quum ita, uti mos e et, censor Aixisset: 6 Tv xx a lin Tvl SENTENTIAvxo REM Rha sy Babeo. inquit. -υ- rem . sed non hercle ea animi mei seniaten M. Tum censor eum, quod intempestivo laseivisset, in aerarios re
tulit, eati amque hane ioei Murrilia apud se dieti subseripsit. π Immtitritu orationa γ Sie allego
riam eouvertit, quae non in ver . sed oratione posita est. Lib. III de oratore, tradi et iovem et ire intitatio nem vocat, quam Graeei ὀισταὶ κ .s appellatit. Imee immutatio orationis. permulatira ad Herennium dieitur.
Ex immutationa i. e. M.ηγορία, quae inest in responso M. Pitiarii: in sementem festis, ita meles. olim Iti ea . qutim legem Iemrer annalem M. Pinarius Rusea legem annalem tulit. incertum quo
rogationem primum talam esse ab L. Villio teib. pl. quot annos nati quemque magistratum peterent caperent que, hene iumen Lenesti montiit in
Clax. Cic. lud. lega. Livium ipsum
328쪽
DE ORATORE I. IB. II, CAP. 65 3a i
pollicentibus eo loco, ubi aliorum essent imperatorum, turmales dixit diviseere. Inureliantur autem verba, ut, Crassus apud M. Perpernam iudicem pro Aculeone quum diceret, aderat contra Aculeonem Gratidiano L. Aelius Lamia, deformis, ut nostis; qui quum interpellaret odiose : Auditimus, inquit, pulcellum Pucrum, Crassus. Quum esset arrisum: Non potui mihi,
inquit Lamia, formam ipse frigere ς ingenium Potui. Tum hic , Audiamus , inquit, disertum. Multo etiam
Sunt etiam illa venusta, ut in gravibus sententiis, sic in sacetiis. Dixi enim dudum, rationem aliam esse
XXV. a signi senis. iam ante Villinmcle tempore honorum petendorum leges fuisse. η Ttirmatis diviteaere Scipio negabat sibi plaeero statuam seri eo
Ioeo, tibi qunxi tiarma iam esset alia rem statuarum. Tti Hos stat,tiae igitur erat translate Ateium, pro statuta in modia aliarum frequentia positis. AMertunt Ἐν - Derba ) DDersi nem Der5 rtim h. l. possis intelligeregie, quum quis, id quod in alium iecerat dietum, reprehensus ab eo. quasi eorrigit, et invertendo magis ridietilum saeti. Sed magis appositum est. de ironieci verbortim pulehel. tam et disertiam tiati aeripere. Sir Meus ad h. l. t αGrali diutius, inquit.
et Aculeo litigabant apud M. Perper. nam iudicem. Crassi x pro Aeu leone; L. Helvius Lamia deformi pro Gratidiano dicebat. Quum interpellaret odiose Lamia: Audiamus, inquit,
mictelltim meo m, CrasAtis. Arrisit corona ad ironiam io talis, qui deformem eorpore pulchelltim, virum autem puerum dixisset: Non mitii
mihi, inquit Lnmia, formam Usa fugere, ingenium pol ii. Tum Cras-
atis. quasi depulsus a priore dieto. verba invertit. Atidiamtis, inquit.
dis ritim. . Aneeps visa est Sieehneo voetibuli inoemio Dolio, unum ipse partim ad teρωvatavi partim ad eorreetionem traheret. Cieer nem tamen unice de εἰ lastix intellexisse. qua verba sie ponuntur, ut eonirarium intelligi debeat, plane perspieitur e eap. 67, ubi de εἰρωνεία vel AssΑimulatione, quae est in perpetua
oratione. non in Aiugulis verbis. agit. et . tirliana etiam dissimulatio est qnum alia Aieuntiar, ae sentias, non
illo genere . de quo ante dixi, quum
eontraria dicris, tit Lamine Crassus. Diaei enim Audiim , rationem aliam esse Dei, aliam seMeritalis : Aruseium antem et i mrtim tinam esse nititoriani Transposui verba rationem et materiam . quum vulgo legeretur: dixi enim iam duatim mn eriam ialiamotae loei, aliam seMer tritia ; graritim
ati ens of inctis iam unam esse ratio em.
At Mi nee superioribus . quae Cicero eap. 63 exposuerat, aperte repugnabant. E. e. claudieratio pote tes e materia severitalis et irici: alia autem ratione tractatur nb eo , qui
329쪽
ioci, aliam severitatis: gravium autem, et iocorum unam esse materiam. Ornant igitur inprimis orationem Derba relata contrarie; quod idem genus saepe est
etiam facetum; ut Servius ille Galba quum iudices L. Scribonio tribuno plebis serret familiares suos, et dixisset Libo: Quando tandem, Galba , de triclinire tuo exsiis ῖ - Quum tu, inquit, de cubiculo alieno. A quo genere ne illud quidem plurimum distat, quod Glaucia Metello: Villam in Tiburte
graviter dieit, aliter ab eo, qui im
nimirum iam supra erat narratum lib. I, e. 53
Serihonium Libonem iudices elegit. qui sibi essent ob consuetuditiem eomessationum familiares. quod quum videret Libo . quandonain , inquit, o Galba . desines eligere iudices eompotores in ' quutu iri, respondit Galba, modi,in impoties tuis adulteriis. Haee verba de re linio tuo, da hietiti alieno sibi repugnant. PavsT. Otium iudices L. Seribonio tribu no plebis ferret familiares stans a Hoe puto laetum esse tu eademeau a. quae lib. I. cap. 53 mem ratur, quum Seribonius Libo ii, Se .ium Galbam qiiaestionem tulisset,
quod Lusitanorum magnain manum
Persidiose interemisset. In hoc igitur iudicio aeeusator Libo potestatem secerat Servio Gathae itidiees serendi. Quum igitur eomplures ferret similiares suos. quos Libo suspi hcitur fautoris potius rei. quam severos iudicis suturo, , dixit: vindo ε -- .lon Guia de triclinio itio ea ιrus pCerte tu hae eatiqa L. Nerii uitis rus esse non imierat, quia tribunus plebis elat, quem, dum magistra-
tim gerebat, in iudieium morari nocilieebat. Vialtim in Tibureri Villiae Tiburtinae in maximo erant pretio, acle tit doleat Catullus suum iandum Sabinum potius, quam Tiburtem. dici:
Illie villam hahebat magnificolatissi viam et elegantissimam. ideoque invidiosam Metellus. Ergo Glaucia vir improbissimus obiteit illi invidiose villam Tiburtinam , ut et itis
Caesar : Ego ivro . inquam , a Porta Ex ilina indeo Mitium tuom. Idem
Netollua in Palatio habituhat, tibi. ut ex oratione pro Caelio intelligi potest. Metellorum domus suit: quum inque a lora villae sit, non domus, in qna impia tim dieitur potius, illum dieit ebortem habete in Palatio, ei obiiciens erimen asseelati regiii. Chortem enim hominum tutelligit. Palatio utilem ocera to Romam sere habere potuisset in potestate. Itaque periculosis temporibus ei praesidium imponebatur. Cieero in Catilinam I . a : nihil te noritimum praesidium Polatii. In Metelliam autem Numidicum istud dietum est, qui exularu
330쪽
DE ORATORE LIB. II, CAP. 66 323
66. Ac verborum quidem genera quae essent saceta, dixisse me puto; rerum plura sunt, eaque magis ut dixi ante ridentur; in quibus est narratio, reS Sane dissicilis. Exprimenda enim sunt, et ponenda anteoCulos ea, quae videantur esse verisimilia, quod est Propfluin narrationis, et quae sint, quod ridiculi pro Prium est, subturpia; cuius exemplum, ut brevissi
mum , sit sane illud, quod ante posui, Crassi dodlemmio. Et ad hoc genus ascribamus etiam narrationes apologorum.
Trahitur etiarn aliquid ex historia, ut, quum Sex.
malvit quam in Saturnini leges iurare. Glaucia Saturniui factionem
Chortem in Palatis Cn. ΛΡuleius Saturninus, Tribunus plebis seditiosus ac turbulentus, quum legem agrariam per vim tulisset. Metello Numidico, eo quod tu eam minime iurasset, diem dixit. Qui quum a bonis civibus defenderetur ,
ne causa malorum Certaminum esset,
in volnotarium exsilium Rhodum Prosectus rati Haec ex Floro lib. III. p. r6. Qui defendebant Metellum, et vim parabant , eonveuiebant in Palatium, Consulesque voca ut
adversus Saturn inum , et Glauciam. Praetorem, socium eiusdem furoris.
Quamobrem Glaucia homo dicax, et tum infestus Metello. Villam, inquit, in Tiburte habes , chortem , ita Palatio. C rtem dixi ut cohortem,
pro multitudine eorum qui conveniebant in unum , quo Metellum tu rentur. Est autem Mors, Apistium intra villae maceriem. Varro da Remst. Chortem harhari curiam vocant. A chorte dicta est cohors, quae efit
decima pars legionis. et aliquando incerta multitudo.Vsus Glaucia trau Iatione. Transtulit enim ehortem viliteam ad significandum homitium hortem, uti sit sensus: Qui villas hahent, in illis habent chortes , in
quibus aves et Pecudes alunt. Tu vero villam in agro habes , chortum Romae in Palatio. STREB.
Ante ivsui Scilicet huius libri
ologorum Apologorum si vo fabularum inventio resertur ad Aesopum, qui sive non auderet aperto verum loqui vir servili conditione. si vo facilius percipi erederet quodlfestive doceretur, primus Philosophari ridendo iustituit , rebusquo
mutis secisum , et animalibus sermo
nem assuxit. Scite et eleganter Phae- deus Ith. III : Num sabularum eti sit inseantum genus Breri docebo et Semitus Mnoxia Quia quae PDiebat, non audebat dicero, A retias ρ Daemon fabellas transrulier Calumniamque siccis elusit iocis. PavsT. Sex. Thitis Seditiosus ac turbulentus tribunus plebis anuo V. C. 6, 5 , ante Christum Ior, quem mor duci simo loco Autonins earpsit.Quum enim ille iactabundus Cassandranuae diceret, quasi qui vera quidem,