장음표시 사용
311쪽
rum , si nimia est imitatio , sicut obscoenitas. Oratorsiarripiat oportet imitationem , ut is, qui audiat, cogitet plura, quam videat; praestet idem ingenuitatem et ruborem suum , rerum turpitudine et verborum obscoe-
Ditate vitanda. Ergo haec duo genera sunt eius ridiculi, quod in re positum eSt; quae sunt Propria Perpetuarum facetiarum , in quibus describuntur hominum mores , et ita eminguntur, ut aut, re narrata aliqua, quales sint, intelligantur, aut, imitatione brevi iniecta, in aliquo insigni ad irridendum vitio reperiantur. 6o. In dicio autem ridiculum est id, quod verbi, aut sententiae quodam acumine movetur. Sed ut in illo superiore genere vel narrationis, vel imitationis, vitanda est mimorum ethologorum similitudo; sic in laucscurrilis oratori dicacitas magnopere fugienda es L Uuiloitur distinguemus a Crasso , a Catulo, a ceteris sa miliarem vestrum . Granium, aut Vargulam , amicum meum ' non mehercule in mentem milii quidem venit; sunt enim dicaces; Granio quidem nemo dicacior. Hoc, OPinor, Primum, Ne, quotiescunque potuerit dictum dici, necesse habeamus dicere. Pusillus testis proces-
audit. Rertim turρitudine et Morborum obscoenitate Mitranda Vulg. De boniam tur itudine et rerum obscoenitate Diranda. Sed transponcnda esse verbarretim et VerboDtim , recte iudicavit
si rerum turritudini adhibetur ocrborum obscoenitas.' Sio in hoe scitvrilis oratori dicacitus magnoPero jugienda est Recte resutavit IErnesti Pearcium , qui edidit Di hoc scurrili. Nam scur rues gentis omnino non cadit in oratorem,
nec de hoc genere loquitur Cicero, sed de eo genere ridiculi. quod est in dicto, et opponitur generi suΡeriori , quod erat perpetuae vel Darrationis vel imitationis. Granitim Praeconem , CritUR multa dicta versibus erat complextis Lucilius: Coniscere in Dersus dictum Praeconis Molebam Grani, apud Gellium lib. IV, i . Vide Orat. Pro
Ptisillus testis Esto, inquit. hoc cxemplum nimiae dicacitatis et
312쪽
DE ORATORE Lin. II, CAP. 6o 3 ossit. Licet, inquit, rogare' Philippus. Tum quaesitor
properans: Modo breviter. Hic ille : Non accusabis. Perpusillam rogalo. Ridicule. Sed sedebat iudex L. Aurifex , brevior etiam ipse, quam testis. Omnis est risus in iudicem conversus. Visum est lotum scurrile ridiculum. Ergo haec , quae cadere possunt in quos nolis , quamvis sint bella, sunt tamen ipso genere scurrilia Vt iste , qui se vult dicacem, et mehercule est, AI Pius , sed nonnunquam in hoc vitium delabitur, Ge
nabo , inquit, Vud te, huic lusco , familiari meo ,
C. Sextio; uni enim locum esse uideo. Est hoc scurrile , et quod sine causa lacessivit; et tamen id dixit,
setirtilis ridiculi. In quadam aceti satione processerat pusillus texiis. Philippus patroniis pellit, ut sibi liceret natium illum testem interrogare. Paeae tor , sive quis alius moderator iudicii et secusationis qni cito euperet rem conses , anuuit, modo paucis verbis hominem interrogaret. Ille Philippus causidietis r nihil erit quod me accuses , interrogabo perpusilliam. Perpuis
stilum intelligebat Philippus de illo
teaie parvo et nano, euius exiguam alaturam earpebat hoe dicto ; et tamen videbatur quaestori respondere .ae dieete se perparum ae brevitet in
lectione aptius. Ineptissimum contra vulgatum : Visum est torum s rrile audacium.
Seu nonnunqtivim in hoe Mittam de tibi P Vtituri in hoe inritim setirriti delatitar. Λi hoe serti uequit. Nam Mee Optis est epitheto . quia per ad tis intelligitur, quale vitium significet, et deberet saltem esse Mitium amrmtilatis. Ergo delevi scurriti. Vni onim Deum esse Did o Iocus est sumptus ex eommuni illoromtemporum consuetudine loquendi. qua aliquot convivis vocatis, Et quem praeterea invitatum vellent, locum superesse dieehant. Plautus iti Sti-eho: Aedem tibi etiam , vinor. ianil iam eonvicor. Mi sectiles. Id aeui filii e ad vitium oculi eonvellit Appius. Tvas.. Et trimen id diau, quod in omnes Iuscos cotiMeniret ) Reete. Sed illud
quelite addi poterat. Appii io m
frigidissimum esse . ex inepte adhi-hita diei ionis amphibolia. Hi enim Ioctim esse . ideo intelligi debebat. tini hospiti. Quum autem Appius Sextium luseum lacessens intelligi vellet : tini enim octilo locum esse Adeo . quomodo hoc poterat ad antecedena coenabo apud te teserti y
313쪽
ClCERONIS quod in omnes luscos conveniret. Ea, quia meditata Putantur esse, minus ridentur. Illud egregium Sextii . et ex tempore et Manus ima, inquit, et coena. Tempseris igitur ratio , et ipsius dicacitatis moderatio et temperantia , et raritas dictorum, distinguet oratorem a scurra; et, quod nos cum causa dicimus, non ut ridi.
euli videamur, sed ut proficiamus aliquid, illi totum
diem, et sine causa. Quid enim est Vargula assequutus, quum eum candidatus A. Sempronius cum M. suo fratre complexus esset: Puer alio muscast Risum quaesivit , qui est, mea sententia, vel tenuissimus ingenii
stuclus. Tempus igitur dicendi prudentia et gravitata
moderabimur; quarum utinam artem aliquam haberemus i sed domina natura est. 6 r. Nunc exponamus genera ipsa Summatim, quae risum maxime moveant. Haec igitur sit prima partitio,
quod facete dicatur, id alias in re haberi, alias in verbo;
mantis Iasea Appius irridens C.
Sextium , qui altero oculo captus erat . ait: Coenabo Uud te . eat enim uni locus: ita carpebat hominis vitium . cuius in vultu erat locus uni oculo, quasi in eius triclinio et convivio uni fuisset homini loeus vacuus. Respondit Sextius subtili ac subito loco: Coenabis en Mero apud me, sed Prius manus M : qno dicto. homi vis impuritatem notabat. PRusT.
magistratum , et eos prensabat, qui uis erat ius suffragii: erat illi comes M. Dater; ad Vargulam Uentum efit, quem quum Sempronius amice fistularet, amplectereuirque officii causa. itemquo Marcus Sempronii frater; eoepit Vargula servulum inclamare, ut muscaa abiceret; eo dicto carpa-hat petitores et candidatos, qui per
inde ac muscae molesti levesque --sent. PRvST.
Cum M. stio fratre Ernesti suo delendum putabat. Mihi illud bene
servari videtur, modo concinniora ordine legatur, cum fratre suo M. Puer abige muscas γ Propinquiet amici, qui gratiosi erant aut clari. deducere solebant candidatos, qui Prensatum ibant, ut Petitio et gratiam et auctoritatem maiorem haberet. Igitur quum A. Sempronius Longus eum Datre Vargulam esset eo-Plexus. Vargula scurriliter lusit, iu-hens abigi muscas. TVRNEM Quod facete dicatur, id alias in re haberi, retias in Verbo ἔ facetiis autem maxime homines desectari γ Sic recte Ernesti correxit ope edd. pr. Vulg. q. f d. id alias in re habere, aleas in Merbo facetiaε . maaime autem homi-
314쪽
maxime autem homines delectari, si quando risus
coniuncte, re verboque, moveatur. Sed hoc memento.
te, quoscunque locos attingam, unde ridicula ducantur, ex iisdem locis sere etiam graves sententias posse duci. Tantum interest, quod gravitas honestis in rebus severe, iocus in turpiculis et quasi deformibus ponitur, Velut iisdem verbis et laudare frugi servum Possumus, et, si est nequam, iocari. Bidiculum est illud Neronianum vetus in furace servo: Solum esse, cui domi nihil sit neo obsignatum, nec occlusum; quod idem in bonones deserariri. Haud seto tamen an inelitas fuerit Deelias plorans delere ;quram sententia satis definita sit. Ai
. Alias in ra halera ) Qui eo i-atit in re i tia, eiusmodi est. tit idem mutatis verbis maneat. Exemplum ti ea lib. Iv in Verrem 1 Itaque . tu dieas , hi, qui hos tes ad O . quae
a r. Ridiculum in dicio perit. M
Mea commutentur. Tale est illud
iam tam mala star Si Iis, quin Hi- quia feria et eommode uisanae υestit in Mia re aiebant . in laborea Heretilia non nuntia Mne immanissimum Veris rem. iam iliam rertim ErIma atium rostri oportere. Tolle nomen Verris, quod latine porcum non ea
stratum signis l. dieio perit omnis gratiti. Elegantissimum autem illud est . quod re simul et dicto risuma set; euiusmodi Gl illud Cieerosis a Plinio. Plutarcho in Amphth. et Quintiliano relatum. Hortensitis orator Meepta mercedia loeo a Vetraaphinge argentea, quum Cieeroni ob aeotius aliquid loqunto dixisset se
ignarum aenigmatum solvendorum:
Atqui sphinx. inquit, apud te est.
Et si,um Ioias fore, Ernesti l eia delendum putabat. Velia iisdem Oephi Ila Guel B. C rectius, quam ut vulgo in iisdem
Neronianum Oritis ae Illius , Otreor . Neronia . qui res aduersus A. nibalem gessit. estque exemplum hoc. ut pleraque huitia loei prisca. anmptum ex libro Amphiliegmatum ouis. Dictum autem hoe et de suta- eae aeripi potest, ut a Nerone usuris Patum fuerat . qui omnia resignet et reeludui; et de seruo migi, cuius sesdei Omuia herus eorum iitai . cui nihil aliutilo ohsignet. nihil elaudat sera. In quodam liuio seripto lepi-
ut Mecia m. ut a Naevio Poetas impium, quod fortasse verius. . la etenus Tu mehus. Leetionem Neronianum lamen propter tinius eod. disse usum haud deserendam censea.
315쪽
OCEnONIS servo dici solet; sed hoc iisdem etiam verbIs. Ex iisdem autem Ioeis Omnia nascuntur. Nam quod Sp. Carvilio graviter claudicanti ex vulnere ob rempublicam accepto, et ob eam causam verecundanti in publicum prodire, mater dixit: quin modis, mi Dini ' quotiescumque gradum iacies, toties tibi tuainum pirtutum veniat in mentem; praeelarum et grave est; quod Calvino Glaucia claudicanti: Ubi est oetus illud: num claudicas Z at hic clodicas; ridiculum est; et utrumque ex eo, quod in claudicatione animadverti potuit, est ductum. Quid hoc Naevio ignarius ' severe Scipio; at in male olentem,
se nrtir Iure mesti suspeetum habuit omnia. Sed non simpliciter delendum est, ut ille volebat, verum aut illa aut alia substituendum. Sp. Carinlio ) Dulci hune esse qui primus apud Romanos uxorem dimisit. Vir suit illustris, qui ex equestri Ioeo natus ad summain Pervenit dignitatem. M Daterculus seribit. Consul autem suit eum Fabio Maximo. Atictor Cicero de Senectu
Dino γ C. Sextius Calvinus , ut ait Cieero iti Brtito, ingenio et
aermone eleganti, sed valetudine incommoda fuit . etsi quum remiserant dolores pedum , non deerat in causIs.
Is igitur ex podagra Plerumque claudientiat. ID. - elaudis Gueis. B. non elati ineal p C in es dieat p Itido Neusingerus legendum putabat: Non elotidicat. Sed sie nihil effieitur ad dieitim melitis intellig ndisin. Rei minis rerie sie nihil est; nee est quod tu hoe dicto rideri possit, nisi eius insulsitas. Τ timebus opinabatur, Clauciam signi seasse, Calvinum non Pede solum, sed etiam animo elaudum esse. At quia quaeso hoe ex istis vethis extundati Antiquiores quidem
interpretes contra tem' rum rati
nem in elodierat. Clodium respiei opi Bahalitur. Nihi nihil ex omnibus. quae interpretea ad h. I. attulerunt. iisseeit; neque men ipse, quoamelius placeat, afferre possum.' Merio ) Dietum est Africani, ut opinor, Superioris in Naevium. . quo fuerat accusatus, quod praeda bello Anti hi rapta aerarium senuis dasseti alii tamen a Petilio aeeu tum fuisse scribunt. Locus anno mi nationem habet. Nominatur a Livio oratio D. Λ ei ni in M. Naevitim, inqua. ut opinor. hoe dixerat. Tvas At in miae olontem . Vid o me ara iureiam Hiri, subridi te Philiretis Heusingeras post Lamb. Steph. Deaeis rivm hoe modo supplendum censet Philippi dieitim: Virio me a te none Meniri, seu eis mν ira, quia aliter non sit verbi ad literam immistati .imilitudo. Sed ne illud urgeam. hae ratione non literas sed integras arilabas immuta ., hoc maxime quaerendum est, quom , ille ioens perit ineat ad male olentein. Necessariume,i hie ex immutatione literas aliis
316쪽
Video me a te circumueniri, subridicule Philippus. At Utrumque genus continet verbi ad literam immutati similitudo. Ex ambiguo dicta vel argutissima putantur,
sed non semper in ioco, saepe etiam in gravitate ve santur. Africano illi maiori, coronam sibi in convivio ad Caput accommodanti, quum ea 8aepius rumperetur, P. Licinius Varus, Noli mirari, inquit, si non con-Denit. GAut enim magnum est. Laudabile, et honestum. At ex eodem genere est: Caluua satis est; quod dico, Pinum. Ne multa; nullum genus est ioci, quo non ex '
eodem severa et gravia Sumantur. Atque hoc etiam animadvertendum, non esse omnia
xidicula faceta. Quid enim potest esse tam ridiculum ,
quid exisse . quo foetor alatum innitero perstringeretur. Nihil , ideo melius, quam Philippum in verbis eircum et hiretim lusisse. Quid si legatur : Video me a re hirco circ Meianiri ρ in quo eadem esset verbi ad literam immutati similitudo, quae est in altero exemplo: quia hoe Meolo igna, itis p . At in mia olentem Dietum esteidieulum Philippi Aeeti oratoris utine adibat aliquis, evitis halitus
erat gravis et male olens; exclamavit Philippus enecari se tam gravi odore, neqtie tam se convelairi, quam eircumueniri. hoc est, opprimi, et per nomen speriemque colloquii praesorari δε isto male oletite, euius anima esset instar veneni pestitiei. Pa.
magistratibus egregie sunctus praetor urbanam iurisdictionem Atinait -- no v. C. 5 6, ante Christum 38. ID. copia magnum ).Ambiguum est,tiam significatur et magnutido partis, et amplitudo hominis. Publius autem iste Liciuius Varus heuo secundo Pu-nteo aedilis eum Vettitio stiit, ut Li- Uus scribit. Postea etiam praeturam eodem h llo adeptus est, in qua tulit
ad populum, ni ludi Apollinares in
statum diem in perpetuum voverentur. Tu ΕΒ.
Cabus satis eat; quoa dieit --rum Peateius hoe de Calvo quodam malo oratore intelligit, ut sensus sit: si plura dieeret, mitios bene diceret, iam istud. quod dixit, satis est. quia parum dixit. Turnebus ainhi-gisi talem io his verbis quaerebat quod dieit portim; id nempe vel signis m M piarum loquitiar. vel qtioci P
rtim orator est. At Laee ambiguitas prorsus esset insulsa. Strehaeus an liquatia lectionem sequebatur: Aa - εeodem genere est illud Calol: sal/s eae quod diate. Parumna natalis in quo.
at ah errore librarii diseesserimus. qui partim ad sequentia traxerat, cetera se saeile tueantur. Nempe Calis viis, quem Sirehaeus Cti. Lieinitim Cal. um fuisse suspiratur) poterat dixisse de oratore aliquo, qui male quidem . sed breetiter tameti dixerat: --
317쪽
quam Sannio est y Sed ore, vultu, imitandis moribus,
voce, denique ipso corpore ridetur. Salsum hunc possum dicere, atque ita, non ut eiusmodi oratorem esse velim, sed ut mimum. 62. Quare primum genus hoc, quod risum vel ma
xime movet, non est nostrum: morosum, superstitiosum, Suspiciosum, gloriosum, Stultum; naturae ridentur ipsae; quas personas agitare SolemuS, non Sustinere.
Alterum genus est imitatione admodum ridiculum, sed
ais ait quod dieit partim. Camerarius cuius inm Grami norunt, nomen om- veto ex libro antiqvo laudavit: Aiax nino non hiabent. Vtilium lamen antis eodom genere Calotia. satis eat qtiod malibus ne seria attribuit Virgilia, didicia parum. lib. vll Aeneid. H. - See eri a. Sannio) Sanna, inquit vetua stiri, at a in pram patia insi Mewre, Parili interpres, dieitur os distortum aesormae magnorem utiliare ivortim. m uultu: quod faelisua quum alios Quos hominum ex faeta d, - - ρ irridemus: unde Sanniones dieti sunt, tentius herbis Induerat cimo in Dialis qui non reelum viiltiam habent. Ille tua ae terga ferarum. PE n. tamen doelissimvs Builaeus animad- Deniqua ipso eor ore ridetur vertit, mimorum quoddam genus si- Cueis B, C. deni a eorrore ridetur gnificari. Vertim , ut reor, sanna . et imo . qui verborum ordo haod Aeto annio ah homine sititio et inepto an h. l. praeserendus sit . etsi eum Sanna originem sumpsere, qui tam Praxeius ut Partim elegantem ae nuis fatuus fuit . ut Cratinus Comieus meresum damnat. lannam pro Multo usurpaverit, qtiemin Pristim genus hoc .... non es vidmodum relatum est ab Eustathio; norimm . morosum etc. Ilam stiniqtio etiam avetore deduci potest utrum- Sannionum ridicula. Sustinent enim que a Sannis populis Asiae. quos eon- Personas eorum , qui mores auroes seis uetudo Graeeorum erat eius aetate qtiuntur et agrestes. qualis est Demea
anos vorare , qui mori hus erant apud Terentiora: qui nimia religi Barbaris et in litis. ae proinde in- ne, et vano Deorum metu Iahorant,sulsis et infestis. Aspert et aliam cuiusmodi sere sunt mulier laetoriginem a verbo eis liv. TvENEB. qui nihil non suspirantur, ut sones di' Ore . otiitti Oa pro laete sumi. qui gloriam avide eaptant, ut Thraso ur, vultus pro eerto quodam oris ha- Terentianus: qui stulti sunt, ut Phae. hi tu et eonformatione, quae animi dria. Huiuscemodi personas non av- motuum index esti Oetili, inquit stinebit orator. sed agitabit. Sustiis Tullitis lib. I de Legibus . nimis vim nere, est agere et imitari: agitare v Etiti. quemadmodum animo assecli ai- ro, sacelo alii o dicio. aut lepida mus . loquuntur. ει is qui appellatur narratione perstringete. STREB. titis, qui nullo in animarae esse maevi Alierum gentia est imitatione a. a. 3er hominem potest, indieat mores: dum ridictitim Haud dubie siet
318쪽
ORATORE LIB. II, CAP. 63 3 i 1
nobis tantum licet furtim, si quando, et cursim; alitee enim minime est liberale. Tertium, oris depravatio, non digna nobis. Quartum, obscoenitas, non solum non soro digna, sed vix convivio liberorum. Detractis igitur tot rebus ex hoc oratorio loco, facetiae reliquae sunt, quae aut in re, ut ante divisi, positae videntur esse, aut in verbo. Nam quod, quibuscunque verbis di- Neris, facetum tamen est, re continetur: quod mutatis verbis salem amittit, in verbis habet leporem omnem. 63. Ambigua sutit in primis acuta, atque in verbo Posita, non in re; sed norvent, magisque ut belle et
geridum , alterum genus est imitatio ;αaemodum ridiciarum. Sic respondet sequentibus membris, v. e. Tertium oris de rasiatio, non digna nobis. Aliter enim minima est Hvec te elici unice vera, eamque iam Manutius diuiuando assequutus est. Vulg. a gerum minime est liberati ineptum esse , iam Pearcius ostendit.
Sed Diae eonoisio liberorum Eenesti tiberorum delendum putat. Sed OPPonitur conWisis servorum . quihufi illiberalis iocus ex obscoeuitate faci- Iius Concedi posset, quam hominibus Iiberis et ingenuis. Quoniam tamen in convivio lihertas loquendi regnare solebat , obscoenitatem rix tantum dignam ait esse convivio Itherorum. Gravius etiam de hoe iocandi genere iudieat Cicero osse. I, 29: Facilis igitiar est distinctio ingenui et illiberalis ioci. Alter est . si tempore sit aeremisso animo, libero dignus I alter
ne homine quidem, si rerum tur ludini adhibetur Derborum obscoenitas.
Ex hoe oratorio loco Guel . C.
ex hoe Oratorio ioco. Et sie Lambin. Vtrumque se tuetur, nec fatale est dein .ernere, quid Cieero scripserit.
' Ambigua Quo in genere olegans est illud Cieeronis: Quiam Mitis
emee Miloni accusator in argiamen-
rum Detarum Clodio insidiarum, quod
minitas ante horam nonam diser Hael, ut eometaret dum Clodius a sua Dilla exiret, et identidem interrogaret , quo tem MDe Cloditis Decistis eo-set, reVOndie , Sero. Quintil. lib. VI, c. 3. Ambiguum illud sero, vel
vespertinum tempus, vel tarde Perinde significat. DRYST. Vt illud in Titum , quem - iam in eamum Vulgo oliin legebatur, ut in iliam Ttium , qui quum studiosa
pila luderet et idem signa sacra noctu frangere Putareetur, gregat que eum
in cammm non Menisse requirerent.
Manutius correxit, ut illud in Titium. quod placuit Peareio. sed ita ut seis queus cmi mutaret in quem. Ernesti retinuit. tit in illum Ttium. Paulo post Manutius et Biceo nus emen
daverant: gregalesque, cur in c-Pum non Venisset, reqtimerent. Pear
cius autem e MM. Canti Nead. Bal. Wag. rectius repoSuit: gregia que . quum in campum non Menisses, requiis
319쪽
3 i a C 1 CERONIS illud in Titium, quem, quum studiose pila luderet, et
idem signa sacra noctu frangere putaretur, gregale S-que, quum in campum non venisset, requirerent, excusavit Vespa Terentius, quod eum brachium fregisse diceret; ut illud Africani, quod est apud Lucilium :Quidῖ Decius, Nuculam an confixum vis sacere 7 inquit. Vt tuus amicus, Crasse, Granius, non esse Sextantis.
Et, si quaeritis, is, qui appellatur dicax, hoc genere
Et idem signa saera noctu frangere putaretur Ernestio elegantius videbatur idem signa sine copula. Idein sacra delendum opinabatur: sine causa. Quid enim , si Titius tantum si gna sacra et religiosa violaret, ut Alcibiades olim statuas Mercuriuies '' Qtuam in eam um non Menisset in campo Martio iuventus minana cum aliis ludis, tum pila se exercebat. Quius studiosus erat Titius. Frangere autem brachium ambigue dixit Vespa Terentius, vel suum , vel signi sacri. Apparet istum Titium quadam religionis opinione imbutum suisse, qua simulacra damnahat; aut certe non satis pium fuisse, qui signa sacra frangeret. Vespa Proprium nomen non est meo iudicio, sed appellativum, significatque vespillonem. Dom-Peius. Ves e dicuntur , quistinc n- dis comoribus αἶcium gerunt, non uminutis illis volucribus, sed quia vespertino tempore eos esse ut, qui
funebri pompa duci Propter inopiam
nequeunt. Itaque. ut reor. Eic dicitur Meva Terentius, ut in Milonianam a Licinius, id est sacri siculus. Si cui tamen Vespa ProPrium nomen
esse videatur, non vehementer con
tra pugnabo. Tantina quid sentiam, testificor. TvnNLB,
μ Iam an confixum Mis Iacere Hensingerus arbitratur respexisse Lue ilium ad ludum illum, civi nucibus Iudebatur, cuius mentionem iacit au-etor elegiae, quae Nux inscribitur.
iem. Alii confixtim sacere simpliciter Pro consigere dictum esse Putant. Ernesti in confixum cibi genus signifieari putat, ein Fricasse. Quod si placet, etiam in nomine Numia allusisse Potest Africanus ad aliqnod edulii genus, quod est apud Apicium, etiam a 'Tumebo observatum. Cete rum cons. Iani Parrhasii quaesita Per epistolam secl. 5O.' Non esse sextantis Peareius acth. I. r in Sextans ost sexta Pars ns Ivel congii. Amhignnm videtur esse
in eo, quod aliud significet seretantis, aliud sex tantis; in priore sensu Granius dicit id, de quo agebatiar, vilissimi fuisse pretii; in posteriore vero, id non esse aequi Parctud tam seri. aliis tantis, seu pluris valere, qriam sex alia tanta, ideoque esse valde Pretiosum . . Melius Tumebus ambiguitatem sic resolvit. Dicitur nomesse sextantis, quod pluris est, id est, quod magni est pretii; et non esse rexIuntis etiam dicitur, quod minoris est, id est, quod nullius est Pretii.
320쪽
DE ORATORE L n. II, C p. 63 3 i 3
maxime excellet; sed risus movent alia maiores.
Ambiguum per se ipsum probatur id quidem, ut ante
dixi, vel maxime; ingeniosi enim videtur, vim verbi in aliud, atque ceteri accipiant, posse ducere; sed admirationem magis, quam risum movet, nisi si quando incidit in aliud genus ridiculi. Quae genera Percurram equidem; sed scitis esse notissimum ridiculi genus, quum aliud exspectamus, aliud dicitur. Hic nobismetipsis noster error risum movet. Quod si admixtum est etiam ambiguum, sit salsius: ut apud Novium videtur esse misericors ille, qui iudicatum duci videns, Percontatur ita: Quantι addictus' - Mille nummum.
Exeetior Hoe realituit Emesti ex nartim seriptorem. Et No tis iam est edd. pr. Vulg. eaeetiit. in prioribus edd. male in seqq. mn- . Ingeniosi Tale est ilitia Cie taliam tu Naritiis. Et sie II, 6s. II. ronis. Quum aliquando Crassus di O. Tisset, neminem gentia suae Romae ' Adieis iam Mei Nempe debit mitra fiexadisim m annum perduxisse rem, qui aes alienum solvere non vitam negaretque rein postea, et mi- po set. et creditori addisebat ut raretur quomodo dixisset: Selebas, et audirius Veritis est inquit Cisero, populum romanuin auia trochaicus eatalectietis. Quanti ad lidituruiu libenter, videoque hane ah et ρ Mille nummum, Nihil aduo. illo gratiam iuite voluisti. s Plutar- duos lieri. Ille qui rogabat, videba-ehus in Cieerone Pavsτ. tur iudientum soluta summa aut pectis.' M.tiu easymeriamus. aliud dicitur) missa vindex liberaturus. Praeter exia Ctiiusmodi fuit perior ille Cieem- speetaliouem igitur. Mevia liaeet, ere uia in M. Crassum locus. Quilio pro ditori dixit, signiscans se illi titillam vostris M. Crassum aeeunda Onetono saeure moram. Addidit etiam ambi masset laudibus. eundenique eti- suum, quum dixit, Nihal addo. q.oasus. paneis interpositis diebus, eonia est. Nihil praeterea rogo. Tantum tumeliose perstrinxi get; ubi ille di enim seire volebam, quatili esset ad-xit: Nonne me ex isto loeo aliquanto dictus, nee peto ut a praetore pluria ante laudasiit Eliam, inquit, exeo addicatur mea causa. Nihil enim cendae Orationis eausa commentans. mihi de x. nec quidquam addo sum- vile argum ulum tructavi. Plutareh. inae. PavsT. Nummus sive sesterii in Cieerone . In. nummos. quod vocatallum vel unico Mitim Aetiti sime Selineia vel geminato m scribi veterum in derus in episttila ad Langeratis, IVe- tiumentis liquet. quatia pars denariiaelianae Brutis. lib. de elaeis orato- romani, deeem denariis nostratibus ribtis editioni praemissa perspexit. aestimatur, ut Budaeo visum; tit -- h. l. Λωium esse legendum, Ateli, Multoribus. asse uno et aenala, vel