장음표시 사용
341쪽
acciperet, et dixisset: Tu igiIur nihil oides ' - Ego uero, inqurim, a Porta Esquilina rides piliam tuam. Vt illud Nasicae, qui quum ad poetam Ennium venisset , eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla dixisset, domi non esse: Nasica sensit, illam domini iussu dixisse , et illum intus esse. Paucis post diebus quum ad
Nasinam venisset Ennius , et eum a ianua quaereret, exclamat Nasica, se domi non esse. Tum Ennius: Quid'e s non Co OSCO Docem, inquit, tuam ' Hic Nasicarmmo es t udens. μο ρ um te quaererem, anesIIae tuae credidi, te domi non esse, tu mihi non credis ψ si '
Εst bellum illud quoque, ex quo is, qui dixit, irridetur in eo ipso genere, quo dixit; ut, quum Q.
mius consularis, qui adolescentulus male audisset, s
stivo homini Egilio, qui videretur mollior, nec eSset, dixisset: Quid tu, Egilia mea ' quando ad me Denis
cum tuti colu et lana' - Non Pol, inquit, audeo. Nam me ad osas uetuit mruer accedere.
' Tu igitur etc. Itaue vero tu ocu-Ios infirmos ac Parum videntes hahes ' caecus es t Immo, inquit Cras sus , non ita Sutu Caecus, qui R. porta Esquilina villam tuam magnificentius , quam decet, exstructam videre possim. Dum se nou punitus obtusa oculorum. acie Probat, Sumptuosas Metelli substructiones reprehendit. PRUST. Video. Mulam tuam Au Caesar hoc dicto, quod Turnubus Putabat, simul voluerit Metello villam nimis maguificam exprobrare . dubito. Quin potius nihil aliud significasse arbitror,
i e villam quidem videre possit. Quo dixιι Sic recte Pearcius Pro Uig. quod dixit.' Qui adoleseentulus male audιε- εαὶ Nempe ob laesam pudieitiam et amatoribus ProStitutam.' Qui inderetur mollior, nec esset Qui propter sestivitatem inclinam videretiar ad impudicitiam, re vera tamen ab omni labe purus esset.
Decilla , quae si vera esset lectio, de Decio, Turnebo auctore. Posset intelligi, a quo postea trih. pl. vocatus est in iudicivin opimius.' Quando ad me Venis cum tua eo uel Iana Versieulum hic sibi invenisse videtur Turnehus comici aIicuius Poetae , quo abusus sit ad cavillationem Opimius. Milii potius dictum opitulo proprium videtur, et soluta oratione enuntiatum. Sic et Egilii responsionem interpretor, qriRe multum salis Perdereti, hi eo et ax Poeta.
342쪽
69. Salsa sunt etiam, quae habent suspicionem ridiculi absconditam, quo in genere est illud Siculi, cui quum familiaris quidam quereretur, quod diceret,
uxorem suam suspendisse se de sicut Amalo te, inquit, da mihi ex ista arbore, quos seram, surculos. In e
dem genere est, quod Catulus dixit cuidam oratori malo; qui quum in epilogo misericordiam se movisse Putaret, postquam assedit, rogavit hunc, videreturne misericordiam movisse: Ac magnam quidem, inquit.
Neminem enim puto esse tam durum, Cui non oratio tua miseranda pisa sit. Me quidem hercule valde illa movent stomachosa, et quasi Submorosa ridicula; non quum a moroso dicuntur I tum enim non Sal, sed na-
quodam sum a , nee ipsius ingenio et ex tempore nata. Versietilos quoque
Lipsius Epist. V, 8. h. l. quaerebat. ideoque legendum putabat , Quid lud milia.. Da migi ex istis ariore. ram . stir Ioa Quintil. Inst. Or. VI.3 Sed issereti intellecitis etiam viliter solet , quum ab asi orioribus aci leniora dotieriturr vi Fi interrogattis, quid sentirer de eo, qui in adulterio deprehensus esse , tardum fuisse, respondit. Ei e sine est . quod dicitur per su- vieionem a quati illud apud Ciceronem , querenti, quia tiror stia e feoae sucondisset, Rogo, des mihi sti erilum ex itia δεν bore, tie inseram. Da elligitur enim, quod non dici tir. Ex quo loco Nanulitis hie quoque non seriam, sed inseriam legendum censebat. Ernesti seram defendit; arbores enim, inquit, serunt r, quocui que modo manu humana fiant. ergo etiam aurculi. qui proprie pangi dicuntur.' Da mihi ex ista arbore ) Ille est abscondita ridietili xtispieio; tegitur enim quod perspicaees salis intelli
gunt. hune hominem uxoris mortem exoptare. P vsT.
illa Dalde: Non male. Nam exemplum, quod sequitur, est ex alio genere. Non tim a moroso dieinitur Norosam istam et stomachosam naturam ac ridieulam sie reprehendit in
eousule Pisone lib. I ad At L ep. 3rrimen ea, Παιον illo genere moroso, quod etiam sine di eitcile ridotar ιDeie magis quam Iacetiis ridistius. Et de eodem in Bruto cap. 67: misitiit a natura gentia quoddam victim nis , quod etiam arie Lma erat, quod oris in reprehendendis Derbis Dersu timer solora , seu saepe stomae sum , nonIrtinquianis statim. inter me .am freti m. . Tv m. Male Ernesti eo rexit quum non moroso dictimur .
qua in forma putabat aliud mem brum , quod eontrarium sit, sequi debere. Sed hoe alterum inlolligi poterat, etiamsi non enutiliaretur.
343쪽
CICERONIS iura ridetur. In quo, ut mihi videtur, persalsum illud est apud Novium:
Mirum ni cantem; condemnatus sum.
Huic generi quasi contrarium est ridiculi genus patientis ac lentit ut, quum Cato percussus esset ab eo , qui arcam serebat, quum ille diceret, Goe: rogavit, nuri quid aliud ferret Praeter arcam Etiam stultitiae salsa reprehensio; ut ille Siculus, cui praetor Scipio patronum causae dabat hospitem
suum , hominem nobilem, sed admodum stultum: Quaeso, inquit, Ararior, aduersario meo da istum ρ tronum , deinde mihi neminem dederis. Movent illa etiam , quae coniectura explanantur longe aliter, atque sunt, sed acute, atque concinne: ut, quum Scaurus accusaret Rutilium ambitus, quum
ipse consul esset factus , ille repulsam tulisset, et in eius tabulis ostenderet literas, A. F. P. R. idque dia
lium ambistis.) CL Cie. Brii l. e. 3o. Ee in eius tribtilis ostenderet literas ) α Quotidie rationem expensi etaeeepti veteres Romani sere eonsei hant, ae negligens eensebatur, qui tabulas non consceret; sed quum ratplerumque ex suis tabulis damnaren. tur, tandem illa consuettido desiit. Fego M. Emilius Maiartis literas. quas repererat in tabulis P. Rutilii Bus . ad suspieionem et iminis ititer prelahatur, quod thtud obseuris notis seripsisset. si Iseantibus, a sequestribus et divisoribus ceterisque eam pestribiis operis divisam per trihuspeetiniam. Histilii filo fiamplam. Hi tilitia die.hat, anto saetiam sis isse. nee statim . sed postea in tabulas relatum , et in commentariis ratiotium domestiearum capiat illud ess er- seriptum serius. C. autem cMus, quem dieit Ruso aduoentum fuisse . is est, quem lib. III de Osse. cap. tέ. a Pythio argentario in hortoriam emptione de pium seribit. . TvRNEB. Et in riti, in iis veteres p
inatii tit diYi ad eap. 23 i hillas rei familiaris suae eritiseere solebant: has et Rutilius ille Bitias eoniaeit. Et ex his in iudieium proiciti Aemilitis Scaurias aliquid eontra Rutilium attulit. Causa huiusmodi suit: Sentitus
344쪽
DE ORATORE LIB. II, CAP. 7o os 7
ceret esse: Actum fis P. Rutilia; Rutilius autem: Anteactiam , post relatiam; C. Canius, equeS romanus, quum Dum ait esset, exclamat, neutrum illis literis declarari.
Quid reno, inquit Scaurus' - Aemilius fecit, plectitur
Ridentur etiam discrepantia. Quid huic abest, nisi
o. Bella etiam est familiaris reprehensio, quasi errantis: ut quum obiurgetivit Albius Graniuin , quod , quum eius tabulis quiddam
et Rutilius titia ecina titulum petet uini ;Neata rufi vero , qtii rum obtinuit, sc- cmavit Rutilium, ,hitii η, et Nil id eximen prohandum postulavit . ut Rutilii iti titilae iti iti diei uiti afferren iuri iti iis in hiilis Rutilius retulerat ea, qu Me in stiti petitione eongula iusEOtiligerarit, puta iii rhas populi. Atis. frugi ii liae non sint seditione qtia utim Iatu, et in sine addidistit uti athior has I i tertis. A. F. P. R. Eas Aemilius Senurus innio animo hic explieti vii .
contendit id. quod actu in suetit et Hemoratum in Rutilii labulis . ne ii in suis,o auetoli lato nutilii eiusque Aponsione , quosi elum Promiserit vel pe- etiniam vel Metiritalem stili ras; a istiusmocli forentibus. Rutilitis vero dixit so his litoris solum significia se . ante Iaulum mst retiarum , tu est, ea utiae in tabulia eius memorata Praecesserant, ante se ille et interiecto tempore a facta erant . quam ipse ea scripto in an sa*set. Interim Canius aliis moAo. quam vel Scaurus vetBuillitis. i iras ii eras explie vii, M.
Aemι litis sese. p Hii r Rutilius , id est , id in quo Setiti ruΑ Rutilium ae-cti t. secit Mantus ipse, quam vi Rutilius ob id plectendus videi eiur.
CIC. V . Tom II ab Albucio probatum vide
telligeret, e tra inhialas esse indiea ium . ideo eum Athius ohitimavit. vel . quod eum laedum in intelli od, dicerei. uel, quod iti Labuli eous eiendi ἡ Ρatum arei ratum. Et sori septo Auitis leg. Amiaeuus. Ouod , quum eius Delendum Qidetur quum.
345쪽
ClCERONIS retur, et valde absoluto Scaevola gauderet, neque intelligeret, contra tabulas esse iudicatum Huic similis est etiam admonitio in consilio dando familiaris, ut, quum patrono malo, quum vocem indicendo obtudisset, suadebat Granius, ut mulsum se gidum biberet, simulac domum redisset: Perdam, i quit, Docem, si idiecero. - Melius est, inquit, quam
Bellum etiam est, quum, quid cuique sit consent neum, dicitur: ut, quum Scaurus nonnullam haberet invidiam ex eo, quod Phrygionis Pompeii, locuplesis hominis, bona sine testamento possederat, Sederetque advocatus reo Bestiae , quum lanus quoddam ducer tur, accusator C. Memmius, Vide, inquit, Scaure,
Sed ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem ; cuius innumerabilia sunt Exempla, vel Appii maioris illius, qui in senatu, quum
eem in dirando otitidisset Nelius, ut opinor. scripseris: qui Moeem iri ἀ-
' Reo Bestiae C. Mamilius, ut aeribit Sallustius, trib. pl. rogationem
ad populum promulgavit, quam et pertulit . uti quaereretur in eos, quin xuis consulto iugiartha senatus decretavieglexisset, quique ab eo in legatio othua aut impuriis peeunias accepissent, qui elephantos, quique perfugas eradidissetit. item, qui de Paee aut Bello cum hostibus paelioties seeissent;
qua lege tres quaesitores creati aspere eam quaestionem exercuerunt. L. tu Calpurninin Bestiam. virum e rasularem. qui bello Inguis ino ox eo ulatu humidiciis piovinciam holhitus erat, Oudemnarunt. aliosque aliquot eotiatilares.M. antem Aemilius Scaures eo bello legatus Bestiae fuerat, et in Ρε-rieulo tum ei aderat. At C. Memmius, qui ante leth. pl. fuerat, ae Dotidi tali iti estissimus erat. Bestium accusa
Praeter eas erationem ) Lepidus est in eo genere iocus ille Tullii in eius vita relatus a Plutaretio. Vicio Pompeio, quum Nonius spe e se botia inberet tamen, aquilas enim in castris Pompeii septem superesse: Recte tui siue quidem , inquit, si eum Graeculis bellum gereremus. PRYST. Di maioris Appius Claodius Pulcher quaestor provinciae sutiatin V. C. 638, ante Christum Iis, maior est appellatus, tit discerneretur
Appio Claudio itiniore, qui pater fuit Clodii illius Ciceronis itiimici. ID.
346쪽
DE ORATORE LIB. II, CAP. 70ageretur de agris publicis , et de lege Thoria, et pro meretur Lucilius ab iis, qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, Non est, inquit, Lucilii pecus intia; erratis defendere Lucilium videbatur ) ; ego ligerum Puto GSe; qua lubet, Pascitur. Placet etiam mihi illud Scipionis, illius, qui Ti. Gracchum perculit. Quum ei
M. Flaccus multis probris obiectis P. Mucium iudicem tulisset: Esero, inquit; iniquus est. Quum esset admurmuratum: Ah, inquit, P. C. non ego mihi illum
iniquum eiero , uerum Omnibus. Ab hoc vero Crasso
' Lege Thoria Haec lex a Si . Thorio trib. Pl. n. V. 646 lata , cuius fragmelata quaedam edidit Sigoni iis de antiquo i ure Italiae lih. II. cap. 2 ;Partim agros publicos vectigali levaverat , Cic. Bi ut . cap. 36; partim , ut ex ipsis illis fragmentis tutelligitur ,
quaedam de Pascuis caverut, vetueratque , ne agri publici a pccudibus
Lucilius Nihil opus est cum Pighio Luculli nomen reponere. Quidni enim h. l. Lucilius satirarum scriptor significari possit 8 Nam si Cicero doulio quodani loquutus esset, Prauno men saltem addidisset. Luctilli tamen nomen Pracserunt ΜSS. Hari. I , et Nag. it. ed. Melanchth. et codex quidam a Pigbio ad a. V.C. 638 laudatiis. Eiero inquit; iniquus est Belicio, inquit, iudicem iniquum. Δ ain
eierare est tanquam iureiurando te- tari. se recusare. Quum autem Na sica eierasset iniquum Scaevolam . sequuta est admurmuratio omnium ,
Propter eximiam de Scaevola ni quitatis et probitatis opinionem. Practer
Exspectationem talucri rursus eum
omni hiis Nasica iniquum eieravit, quod in consulatu causatu publicam
deseruisset, Hec eam armifi adversus
iribtisque esus opem implorantibus nugasset se quidquam vi esse actu
' Ah, inquit, P. C., non ego mihi illum eniquum eiero, Merum omnibus Hoc dicium Ttimebus ita accepit, quod, etsi omnium civiviu eximia esset de Scaevolae aequitate et Pro-hitule opinio, ill uin tamen Propterea Scipio Nasica eierasset, quod tu con sulatu causam publicam deseruisset, nec eam adversus Tih. Gracchum de- seudisset , patribusque eius opem i-Ρliai aut ibus nuga et, su quidquam viacturum. Quid autem , si omnibus inutis iudex h. l. signi licet iudice inseverissimum , vibit cuiquam condonantem , ideoque ornuibus, ruis scilicet , iniquum et parum optabilem Vertim omnibus Notabat Nasica intempestivam Scaevolae leui talem. quR quum excipere mitiua vellet Gracchum, toti rei p. iniquus era. Tib. Gracchus corrupta Iargitionibus Diube perniciem senatui moliebatiar.
Mucius Coufi ut, cunctis censentibus, ut armis rempublicam tueretur , uἀ-gavit se quidquam vi ueturum. Tum Seipio Nasica, Quoniam, inquit, cousul, dum iuris ordiuem sequitur. id ngit, ut eum Omnibus legibus rum auum imperium corruat, egomet
347쪽
nihil sacelius. Quum laesisset testis Silus Pisonem , quod se in eum audisse dixisset: Potest fieri, inquit.
Sile, ut is, unde te audisse dicis, iratus dixerit. Annuit Silus. Potest etiam, ut tu non recte intellexeris. Id quoque toto capite annuit, ut se Crasso daret. Potest essem feri, inquit, ut omnino, quod te audisse diris, nunquam audieris. Hoc ita praeter exspectationem accidit, ut testem omnium risus Obrueret. IIuius generis est plenus Novius, et iocus est familiaris: Sariens si algebis, tremes; et alia permulta. 7 i. Saepe etiam facete concedas adversario id ipsum,
quod tibi ille detrahit: ut C. Laelius, quum hi quidam
malo genere natus diceret, indignum esse suis mai
ribus: At hercule, inquit, tu tuis dignus. Saepe etiam sententiose ridicula dicuntur; ut M. Cincius, quo die legem de donis et muneribus tulit, quum C. Cento prodiisset, et satis contumeliose, quid fers, Cinciole 'quaesisset: Vι emas , inquit, Cai, si uti petis.
Privatus voluntati vestrae me i ucem olfero. An uontis hac voce honis civi hiis, Gracchum oppressit anno V.
C. 6M , ante Christum i 33 Valer. Maxim. lib. III, cap. 23. ΡRVST. Et locus est familiaris Gneis. B .
C, est locus, est familiaris. Turnebus Iegendum putabat: est iocus , est δε--lia. sapiens si tilgeb a, lTemes. Lambinus mulebat, est locus, est Ia- militi. Mihi tamen verum videtur: et iocus est familiaris; sviens si uigebis, tremes ; uι Cicero signi licet, ioeosum hoc dictum : SUiens si algebis, ινε- mes, a diovio inventum, Post, ut sal pe sit, in iocum sumi livrom ubi isse.' De donis et mtineribus Caius Cinctu . vir aetatis Luciliauae, ut Nacrobius scribit, legem tulit Mune
uicua, illiu cuvubcitur, ue ilia is isti causam orandam munus aut donum
Peret. De ea loquitur Plautus. quum scribit: Neque Mneralem tmem . neque Lenoniam , rogata necneyuerit, flocci aestumo. Eam legein admodum senex suasit Fabius Maximus. Verba huius legis quaestionem attulerunt, quid donum a munere disiarat. Labeo genus exse donum nit a donando dictum . SPEciem munus. Num Inuuus esse donum eum cauin, ut Puta nu- talitiiun. nuptiarum et et quale Patro-Dortim fuerit honorarium. TVRXEB.
' Quid Iers, Cinciole Contumelia
inest in diminutione , et contemptio , qunm etiam voce Bd i ii verni. ID.' emas, Ciai Diacta est liare sententia ab iis, qui quum nolunt vi
348쪽
Saepe etiam salse, quae fieri non possunt, optantur: ut M. Lepidus, quum, ceteris se in campo exercentibus, in herba ipse recubuisset: Vellem hoc esset, inquit,
Salsum est etiam, quaerentibus et quasi percontantilius lente respondere, quod nolent: ut censor Lepidus, quum M. Antistio Pyrgensi equum ademisset, amicique quum VOCiserarentur, et quaererent, quid ille patri suo responderet, cur ademptum sibi equum diceret, quum optimus colonus , parcissimus, modestissimus, frugalissimus esset: ne istorum, inquit, nihil credere. Colliguntur a Graecis alia nonnulla , exsecrationeS , admirationes, minationes. Sed haec ipsa mihi videor multa in genera descripsisse. Nam illa, quae verbi ratione et vi continentur, certa sere ac definita sunt:
dona et munera patrociniornm. 'qni-hus dilatus erat Cento, traduxit Cincius: illius perstringens operum venRIem. Sese enim ait laturum, ne quis
sit nolint.' Frmensi Pyrgi, quam roma nam coloniam facit Livius. Tusciae urtis est, quam coniicit Albertus nunc diei S. Marinello. PRUST. Arnicique quum Mociferarentiar Malim particuli in quum, liaud satis commode hic repetitam. cum Lam hino
sne istorum Id est, dicat patri
fiuo, me non Credere ipsum talem es- Se , qualem Praedicatis . scilicet Parcissimum, modestissimum, frugali simum. PEARc. Ex rationes Execrationes, ut, Abi otio lubet. Itqvrer te Diiqtie Perdant. Plautus in Atilillaria. Admirationes , ut, L ter si reme , se 'Masme , meiasque auges DPes , Maximias Pimitates, o farusque offers mihi: Laudem , lucrum , tragum , iocurar. Ρ- ta italcm ,hmas, PonNam, 'πνιm, Potationes, saturitatem , ςatidium. Plautus in Captivis Act. IV. Scen. I. Minationes, quartam lepidiam exemplum eiusdem comoediae scena Consequente Pluutus idem subministrat: Metis est biallista Pragratis, cubitus catapulta est mihi, Humentis aries τtum genu ad quemque iecero. ad terram dabo. Dentilegos omnes moris tales faciam, quemque offendero. Haec et similia, iriae in mimis plurima me currunt, quum de levissimis plerumque fiant causis, risu excipiuntur.
prohaut e II ensitigero ad Cic. Osr. I, 6, 4. Vulg. nimis multu.
349쪽
quae plerumque, ut ante dixi, laudari magis, quam
rideri solent. Haec autem , quae sunt in re, et in ipsa sententia, partibus sunt innumerabilia, generibus pauca. Exspectationibus enim decipiendis, et naturis aliorum irridendis, ipsorum ridicule indicandis, et similitudine turpioris, et dissimulatione, et subabsurda dicendo, et stulta reprehendendo , risus moventur. Itaque induendus est is, qui iocose vult dicere, quasi natura quadam apta ad haec genera, et moribus , ut ad cuiusque modi genus ridiculi vultus etiam accommodetur: qui quidem quo severior est, et tristior , ut in te , Crasse , lioc illa, quae dicuntur, salsiora videri solent. a. Sed tarn tu, Antoni, qui in hoc deversorio sedi
Ee naturis aliorum irrid 'ndis, ipsorum ridicule indicandis Libravii incuria omissa Gucis. A verba i ridendis, ψsorum ridicide. Ceterum
cle sensu recte Pearcius: a subuit iligitur, inquit, naturis, et sensus eSt, quum simulemus, nos aut submor SOS PSSe , aut stultos cle. quorum ha hcs ex inpia cap. 68 , 69. Ipsorum stilem signi sient stiorum vel nostro in
mum. Sic in Bruto c. 49: quid enime I xu retoris iacialis , quod scribi ρω- sit de iis , de quibus utillia monum Ialoquuntur, nec alio m , nec φsortim pQuintil. lih. XI, c. I: Num iesos, ut Demosthenes ait, erubescere etiam , ριtim ab aliis latidiabimur, decet.
Nihil igitur opus est ea coniectura,' quum protulit Lnmbinus: stiis imOrum ridiciιle indieandis. Immo Quintil. luculente lianc explicationem confirmat, lib. VI, c. 3, ubi ad hunc locum spectians iisdem sere verbistititur: Aut ex aliis, inquit, risum
Petimus, aut ex rarabis , atit ex rebus inediis. Aliena aut DFrehendimus, arae restitiamus, aut ele amus , taut Percutimus , aut edidimus. Nostra ridicula iudicamus, et, ut Ciceronis Merbo viar, dicimus aliqua subabsurda. Ita
his verbis si Quintilianum hoc modo corrigas: nostra ridictile indicamus ;iisdem verbis utrique utentur, et mu tuam sibi operam praestabunt. militudine turpioris Gueis. Α, C, similitudine ων ore. Daque induendus est D. qui iocose Mult dicere, quasi natura quadam GPlaad haec genera Ded i induendus pro vulg. imbuendus. Nam ut dicitur Personam induere. sic hoc loco indum-dtis est nam , fCil. quae non est io. cantis Propria , sed simulata. Qui in hoe dioersorio Vulg. abest in , quod inserui, quia sic est suprae. 57 siu. nec ad sensum abesse PO-
' Hoc deseersorio sermonis Quaserinouom absolverat Autonius metaphora cap. 57: de fustis iam labore atque itinere disputationis, requiescam in Caesaris sermone, quasi in aliquo Peromortuno deMersorio, eadem desinit hie Cuesar ', ac vereri se dicit, ue
350쪽
monis mei libenter acquieturum te esse dixisti, tanquam in Pomptinum deverteris , neque amoenum , neque -- Iubrem locum , censeo ut satis diu te putes requiesse , et iter reliquum conficere Pergas. Ego vero, atque hilare quidem a te acceptus, inquit, et quum doctior per te, tum etiam audacior factus sum ad iocandum. Non enim vereor , ne quis me in isto genere leviorem iam putet, quoniam quidem tu Fabricios mihi auctores , et Africanos , Maximos , CatoneS , Lepidos protulisti. Sed habetis ea, quae voluistis ex me audire, de quibus quidem accuratius dicendum et cogitandum fuit. Nam cetera faciliora sunt, atque ex iis, quae iam dicta sunt, reliqua nascuntur Omnia. Ego enim quum ad causam Sum aggressus, atque Omnia cogitando , quoad facere potui, persequulus; quum et argumenta Cau Sae, et eos locos, quibus animi iudicum conciliantur, et illos, quibus permoventur, vidi atque cognovi: tum constituo, quid habeat quaeque causa
boni , quid mali. Nulla enim fere res potest in dicendi
disceptationem aut controversiam vocari, quae non
habeat utrumque; sed, quantum habeat, id refert. Mea autem ratio in dicendo haec esse solet, ut, boni quod habeat, id amplectar, exornem , exaggerem ἔ ibi commorer, ibi habitem , ibi haeream: a malo autem vitioque causae ita recedam , non ut id me defugere appareat, sed ut totum, bono illo Ornando et augendo dissimulatum, obruatur. Et, si causa est in argumentis,
sit inamoenum hoe sermonis sui de- ersorium , sed potius simile Pontinarum pallidum , initicundarum , seminime salubrium. PRYST. Pontinum In volscorum finibus sunt Pontinae paludes Campaniam versus. Hodie dicuntur Ausente ρο- Itide. Est et Pontinus ager. ID. Atque ex iis , quae iam dicta sunt Guel . Λ, atque ex his, quae diem
Defugere Sine musa hoe verbum hic ineptum esse iudicat Ernesti. Est enim defugere callide se rei cuidam aut negotio subtrahere.' Dissimulatum obruatur Gueu.