장음표시 사용
51쪽
CICERONI ssuerint in oratore, peritura. Quo mobrem mirari desinamus, quae causa sit eloquentium paucitatis, qcium ex iis rebus universis eloquentia constet, quibus in sit gulis elaborare permagnum est; hortemurque Potius liberos nostros, Ceterosque, quorum gloria nobis et dignitas cara est, ut animo rei magnitudinem com Pl clantur, neque iis aut Praeceptis, aut magistris, nutoxercitationibus, quibus utuntur omnes, sed aliiq qui busdam, se id, quod expetunt, consequi posse Considant.
6. Ac mea quidem sententia nemo I Olerit esse omni Iaude cumulatus Orator, nisi erit Omlatum rerum magnarum atque artium scientiam consequutus. Et se imex rerum cognitione emorescat et redundet oportset
oratio: quae, nisi subpsi res ab oratore Percopia et cognita, inanem quandam habet elocutionem et paene pueAlem. Neque vero ego tantum Oneris imponam, nostris praesertim oratoribus, in hac tanta occupat orio urbis, ac vitae, nihil ut iis pulem licere neScire: quamquam vis oratoris, professioque ipsa bene dicendi hoe suscipere ae polliceri videtur, ut omni de re qua PCumque sit proposita, ornate ab eo, copioseque dicatur.
Fuerint in oratore, peritura ) Interpune ionem liaue merito Erati ii petietulit usitatae , I rint, in oratoreperitura. Otiae, nisi subest res Pessimam interpunctionem Emestianae editio nis senstii prorsias contrariam: quae ni si stibest, res propagarunt ia-men IIuries. et Bipontini. 2M e Mero ego tantum VDig. neque i ero ego hoc innitim. In Κ h. et viet. est hoc ego irantiam: - al est
Giseis. Λ . B. Nos hoc delevimus, quod hie ii seeto tibi nistit, et mcile
repetitiam videt ne o sequentibus, inhiae tanta Oe pratione , tibi Promuni udemonstrativum apte et suo loco ponitur.
lae inem hirarum insuavius ὀμοιοτελευ- τω Diueattir , - dicatur siniuntur. Quid ' .suod statim et reeie quidem positum recurrit Midealtir AeqDeiale periodo; tit vel hanc ob causam in uestir hie melius Aone . O lite ab α) Hunc ordinem veriabolum auribus gratiorem ascivimus
52쪽
DE ORATORE LIB. I , CAP. 6 Sed quia non dubito, quin hoc . plerisque immensum
infinitumque videatur, et quod Graecos homines non solum ingenio et doctrina, sed etiam otio studioque abundantes, partitionem qua radam secisse video, neque in universo genere singulos elaborasse, Sed seposuiSSea ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae in serensibus disceptationibus iudiciorum aut deli herationum versaretur, et id unum genus oratori reliquisse; non
complectar in his libris amplius, quam quod huic ge
neri, re quaesita et multum disputata, summorum hominum prope Consensu est tributum; repetamque, non ab incunabulis nostrae veteris puerilisque doctrinaequendam ordinem praeceptorum, Sed ea, quae quondam accepi in nostrorum hominum eloquentissimorum,
et Omni dignitale principum, disputatione esse verSata; non quod illa contemnam, quae Graeci dicendi artifices et doctores reliquerunt; sed, quum ea pateant, in Promptuque sint omnibus, neque interpretatione meae cod. Gneis. A. Vulgo ab eo ornate. Partitionem quandam) Vulgo ad ditur amium , quod iure R nobis ex- Puti tum e o nemo . dubitabit, qui cogitaverit h. l. non de partitione omnium artium , sed de unius artis oratoriae Partitione sgi. Deliberatio itim Maio g. deliberatιone. I. Η. Vossius clarorum qui vivunt Germaniae poetarum facile doctissimus coni. deliberationibus. Quia tamen disceptationes aeque in iudiciis atque in deliberationibus valent. Nolo quidquam hic mutari. Cic. de Inu. I, S , deliberativum genus Post
tum esse ait iu discePtatione et Con
sultatione civili; et de Ossic. I, 37, contentio tribuitur disceptationibus
iudiciorum , concionum. Senatus. Ne
dubito Ciceronem recte dicere Potuisse drac*tiatio deliberationum, sicut II, 72 est dicendi disceptatio. Quod autem Ernesti ait, orationes quae in concione populi habeantur vel sua dendi vel dissuadendi causa, eSse illas quidem e genere deliberativo, sed in iis habendis tamen non eme proprie deliberationem, id prorsus non intelligo. Genus deliberativum
siue deliberatione faue esset σιδηρο- ξυλον Re quaesita et multum dispatitata
odd. Ox. V, β, γ, δ, ε, requisitum
et mulItim dis utatum. Nostrae Meteris meritisque doctri
nae Cod. Gucis. β, Puerilis nostras
Meteris doctrinae. Sed, quum ea Paleant - neque in-
re relatione Editur in omnibus:
sed quum illa paterant - neque m interpretatione. Ernesti aut illa aut si
53쪽
aut ornatius explicari, aut planius exprimi possint,
dabis hanc veniam, mi frater, ut Opinor, ut eorum, quibus summa dicendi laus a nostris hominibus concessa est, auctoritatem Graecis anteponam. . Quum igitur vehementius inveheretur in Causam
principum consul Philippus, Drusique tribunatus, pro senatus auctoritate susceptus, infringi iam debilitari quo videretur; dici mihi memini, ludorum romanorum diebus L. Crassum, quasi colligendi sui causa, se in
Tusculanum contulisSe; veniSSe eodem, socer eius qui
tur C. Sempronius Gracchus, tribunus plebis, anno V. C. 632, legem tulerat, qua iudicia Publica a senatu,
Penes quem a rogum tempore suerant, quasi ab his non scitis caste exercerentur, trans Rrrentur ad equites ro-mnnos. Verum quum in iis non satis integra side vorsarentur equites. ea rursus sibi vindicare conati sunt senatores anno V. C. 653, adnitento iuprimis M. Livio Druso, tribuno Plebis, qui populum perniciosa spe lusegitionis, socios Italiae POPul OS, Pr missa ipsis civitate, tu equestrem Ordinem coucitavit, ac demum legem tulit, ut aequa ex Parte iudicia potius
senatum et equestrum ordinem essent,
sive trecentos equites et totidem se-tiatores. Eam ob rem tota graviter Italia lurbatum t; maxime a sociis Populus, qui quum Promissum a Druso ius civitutis uoti obtinerent, bellum sociuic seu italicum conssaveruui. Drusus enim in senatu , ut caput malorum necusatus , quum domum inde se reciperet, iriter turham, iucerto auctore, cultro vulucratus, in atrio
Corruit, sc paulo post obiit. Philip-
Pus tum erat cousul, tam senatui ac Drusis tui cusus, quam addictus equi
tibus , a quibus exercuri iudicia volu-hnt. Velleius, Lisius, Hor x, anus etc. Pnvsr. γDiei mihi memini Sic post marciunt edidit Gn. e IISS. Ei l. et edd. nonnullis antiquis. Ed. Ald. Victor. aliaeque omitiniit mihi; quod tarneu
rectius seruntur. Cicero etiim se ipsum
a Cotta accepisse huius rei memoriam significat.' In Tuscialannm Quod in Tuscii Iano agro aliquot post anuis Cicer uis praedium fuit, nunc est insignem Ouachorum countihium, diciturquo Grottia Fervata. Tusculum autem est Fruscati. PIIVST. Venisse codem , socer eius quirat, Q. Mucius ιιι batiar Sic recto Maiorag. Olivet. Dornutalint Erue sti, quum lectionem edd. pr. Peni se Eodem Emerum eius, qui Iuisse d- Mucius dicebatur et M. Antonius re stituebat. Recte enim Heusingerus ad Cic. ostic. III, 2I, 4, montiit, Sae PE ueteres dixisse Derat, ubi nos erut soleamus. dimirum, inquit, suo vim verbi unde natum est in eo quo que retiuuit, ut Dracteritum perse
ctae rei uerat interdum natiam crat, Iactum erat, Prodierat, erra fimaret.
Itaque de Ur. I, 7 utique legendum
Q. Mucius dicebatur. Scriptura tin
54쪽
fuerat, Q. Mucius dicebatur, et M. Antonius, homo,
et consiliorum in republica Socius, et summa Cum Crasso familiaritate coniunctus. Exierant autem cum
ipso Crasso adolescentes duo, Drusi maxime familiares, et in quibus magnam tum spem maiores natu dignitalis suae collocarant, C. Cotta, qui tum tribunatum
plebis petebat, et P. Sulpicius, qui deinceps eum m
P SSOrum veterum , quam ibi revocavit Ernesti, nou sensum Solum, sed consecutionem verborum Pervertit. Nec video, cur Pearcio Placuerit lectio codd. Mag. Mead. aonv.
et Hari. I, 2: Menisse eodem socer eius
qui ferit Q. Mucius dicebatur. Q. Mucius Q. Mucius Scaevola,
Q. Scaevolae consulis anno b8O si lius,
C. Lael i gener, in Stoica disciplina,
iurisque scientia, et omni literarum genere versatissimus. Ad quem audicudum a Patre deductus est Cicero sumpta virili toga. Augur fuit anno V. C. 62r. Observent eruditi eum cum Q. Mucio pontilice, ad quem,lioe Q. Mucio augure morti O, Se Conferebat Tullius, minimc cousundeu
Qui tum tribranatum Plebis petebat Peurcius ad hunc locum re ita vulgati codd. inquit, contra MSS. auctorita tem , sed linec lectio aliam ob rationem vix sana videtur. Constat enim
ex ith. III, c. I et 3 disputationes , qtiae in tribus hisce libris continentur habitas fuisse IV et III Id. Sept.
constat item Crassum mortuum suisse
vix diebus decem post secundi diei disputationem, scit. XIII Cal. Oct.
Cottamque paucis diebus Post mortem Crassi depulsum fuisse per invidiam tribunatu, ncc multis ab eo tempore mensibus eiectum fuisse e civitatu. Vnde colligo Cottam his ipsis diebus ludolum romunorum sui5- se tribunum plebis, eumque magi- Atratum gessisse, non Petiisse; tri hunt enim plebis creari solebant XVICul. Sextil. ut constat inter scriptores de magistralibus romanis. Sequitur igitur Collam , qui trihunatu depulsus suit, vel sub finein Sept. vel initio Oct hr. tribunusque creatus suit XVI Cal. Sext. eum magistratum se sisse initio Sept. i. e. tum quum, ut hic dicitur, una cum Crassis in Tu sculanum exierat. . Sed Dearcius nota recordatus est hoc tempore tribunos plebis magistratum iniisse circa no nas Decembres; oblitusque est trihunis plebis nefas fuisse extra urbem Pernoctare, Praeterquam seriis latinis. Itaque verum est tribunatum Pi bis ρetebat. Nimirum Cotta iam tum, h. e. mense Sept. Α. V. 662, in petitione erat occupatus , ut ad XVI Cal. Sextil. sequentis auui crearetur; Propter invidiam autem depulsus est tribunatu , li. e. rePulsam tulit, ut Cicero narrat lib. III, c. 3. Fortasse autem comitia tribunitia hoe anno dilata fuerant tu mensem Septembrem vel Octobrem ; quod nielius respondere videtur Ciceronis verbis .
qui dicit Cottam paucis diebus Post
Crassi mortem tribunatu depulsum fuisse. Quae quum ita sint, nec Pea cii coniecturae, qua legondum Put bat : qui cum tribunus Plebis erat, nccErnestio , cui Placchat: qui tribunu-ium Scrobuι, suifragaudum cc e
55쪽
gistratum petiturus putabatur. Hi primo it e de lenip
. ribus illis , deque universa republica , quam Oti causam enerant, multum inter se usque ad extremum tempus liei colloquuti sunt. Quo quidem in Fermone multa divinitus a tribus illis consularibus Colla deplorata et Commemorata narrabat, ut nihil incidisset postea civitati mali, quod non impendere illi ianto ante vidissent; eo autem Sermone consecto tantam in Crasso humani-lalem fuisse, ut, quum Iauli accubuissent, tolleretur omnis illa superioris tristitia sermonis, eaque esset in Ia omine iucunditas, et tantus in iocando lepos, ut dies inter eos curiae fuisse videro tur, convivium Tusculani. Postero autem die, quum illi maiores natu satis quies sent, et in ambulationem ventum esset, lum Scaevolam duobus spatiis tribusve factis dixisse: Cur non imita' mur, Crasse, Socratem illum, qui est in Phaedro Pla tonis' Nam me haec tua platanus admonuit; quae n0n minus ad opacandum hunc locum patulis est distus ramis, quam illa, Cuius uinbram sequutus est Socrates, quae milii videtur non tam ista aquilla, quae descri
EO atilem rem ne eonfecto) Vtil-s . eo autem omni sermorae conssecro. Equidem delevi omni, ut superstitim, et Deile ii lilitariis temere e proximo versu , tibi est omnis illa - eristitia sermo is, anticipatum.' Qtitim Miti ne buissent Solemnis ille mos fuit Romanorum, a D Siro maxime discrepatis, in lectulis mensae nccumbere. Pritis tamen ad sudorem abstergendum, quum vestibus litieis Don uterentur, balneum pete hant. Quadratis elai Dretium in Pu-hliei, Mineis dari solitum. DavST. Quies sesit - Dentiam esset, tam
quiessent, in ambialationem Donitim
aara Aicebat; tum. Et sic vicist. Alii, ut Penreius. et Ernesti edidere: quies'
' Cur non imitamuρὶ Apud Platonem in diu go. qui Phaedrus ius m bitur, Socrates ad 1lissum, Atticaestivium. molliter tu herba recumbei Νsub alta ei patulis distis,a ramis pii 'tatio, multa disserti. DavsT.' Phaia, Phaediti,, dialogus Pl/'tonis, in quo scieratem do di. ina pul eritudine . de dignitate aulinorum etc. disputantem indueit. Φαι Grae eis pulcher est. ln. Iara aqutila Vulg. ipsa, cuius hic nulla vis est . heus a p tulauis m Di anula L
56쪽
DE ORATORE LIB. i ,- CAP. 8 4 91,itur, quam Platonis oratione crevisse. Et, quod ille durissimis pedibus secit, ut se abiiceret in herba, atque ita, quae philosophi divinitus serunt esse dicta, loqueretur , id meis pedibus certe concedi est aequius. Tum
Crassum: Immo vero commodius etiam; pulvinosque poposcisse, et Omnes in iis sedibus, quae erant sub platano, Consedi Sse. 8. Ibi, ut ex pristino sermone relaxarentur animi omnium, solebat Colla narrare, Crassum sermonem quendam de studio dicendi intulisse. Qui quum ita esset exonsus: non sibi cohortandum Sulpicium et Cottam, sed magis utrumque collaudandia in videri, quod tantam iam essent iacultatem adepti, ut non aequalibus suis solum anteponerentur, sed cum maioribus nata compararentur; neque vero mihi quidquam, inquit, praestabilius videtur, quam posse dicendo tenere fi minum coelus, mente8 allicere, voluntates impellere, quo velit, unde autem velit, deducere. Haec una res
in Omni libero populo, maxime in pacatiS tranquilli
quod auctoritate eod. Gueis. Λ, ut stiperfluum et post icia iustiaviter a nans eieci.' Ptiuinos e Qui Meeuli sunt lana vel tomento surti, quibus ad se aetidum mollius . vel ad genua commodius potienda istimiar. Ρnvbri Consedisse Ille addunt seie d seMa : quod Laiulianum sequutus dele.i. Eleguntios enim hic abest. Ex pristino sermona In quo de publieis calamitatibus eoil uia sue
raul non sine dolore. PavsT. Exoratis e non aui - compararen erar ; nequa ) veram hoe mod o intelia punctionem restitui; nam nequa Mero- inquit apodosin .saeit motaseos t
i qutim uia essent exorsus; qnod non Observatum est iis. qtii in verbis ne γε Dero novum periodum in tapiunt. Ceterum in Gueis B, C. secipium est neque Nero in it mihi quidquam. Velite unda autem oelit 3 Ernesti sine dubio legendum esse Gutendi Melis; sed eum reprehendisse Iae. Fiidi Heusing rutra doctissimus eius filius Conradus narrat in praelatione ad Cic. ossieta uti eo eum patris Pa tetitque notis edita pag. Nempe in his tertia vers. sing. ut saepe ponitu ius nile propter ellipsin του M'nia. Ceterum autem Post unde male omit
57쪽
CICERONI sque civitatibus, praecipue semper floruit, Semperque dominata est. Quid enim est aut tam admirabile, quam ex infinita multitudine hominum exsistere unum, qui id, quod omnibus natura sit datum, vel solus, vel cum paucis sacere possit Z aut tam iucundum cognita atque auditu, quam Sapientibus sententiis gravibusque verbis ornata oratio et perpolita Z aut tam potens, tamque magnificum, quam populi motus, iudicum religiones, senatus gravitatem, unius oratione converti Z Quid tam porro regium, tam liberale, tam munificum, quam Opem ferre Supplicibus, excitare aulictos, dare salutem, liberare periculis, retinere homines in civitatot Quid autem tam necessarium, quam tenere semper arma, quibus vel tectus ipse esse possis, vel Provocare improbos, vel te ulcisci lacessitust Ago
vero, ne semper sorum, subsellia, rostra, Curiamque
Quia omnigus ) Nempe a natura datum omnibus animi sensa die niloaxprimere : quod pauci recte faciunt.
poli a. Illa elausula suavior.
Lamhinus persuaderet legendum esse tu porro lom regium, nisi obstaret I. F. Heusiugeri monitum l. l. pag. 53. Attamen etiam in Guel . B , C. est porro tam i ideinque affert Pea eius e NSS. Cant. Hag. B M. Bal. Invitis ipsρ ) Latiihin. ipse tectus. Improbo,) Reete hoe restituit ria eius e MSS. Nou. Wag. Bal. Bod. Cant. Mead. Hall. t, Edd. Ase. Man. Lamb. etc. pro inepta, quae est in alii. . laetione integros. VH ω tilesset Iarassi tis De ultione aliud alii veteri ita sensere. Damnarunt . Senem lib. II de ira p. 3a, Dion apud Plutarchum, et Iuvenalia: iuutio Maximus Tytius dicit
ris , tu tolerare. Cui opinioni videtueaeeedero Tullius in Antonitiine aio
rtim ad iudieia praetorum, stibselliα ad eausas minores et centumuirales refert. Et sic infra e. xii Di tiari liammodo in iure aut in itidietas mssit. aia a d populum . aria in senatu Comose loqui nam hic in iure est iti
58쪽
modi toro, quid esse potest in otio aut iucundius, aut magis proprium humanitatis, quam sermo facetus ac nulla in re rudis ' Hoc enim uno Praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos, et quod exprimere dicendo sensa possumus. Quamobrem quis hoc non iure miretur, sui ameque in eo elaborandum esse arbitretur, ut, quo uno homines maxime bestiis praestetit,
in hoc hominibus ipsis antecellat' Vt vero iam ad illa
Summa veniamus; quae vis alia potuit aut dispersos homines unum in locum congregare, nut a sera, agrestique vita ad hunc humanum cullum civilemque do- ducere, aut, iam constitutis civitatibus, leges, iudicia, iura describere ῖ Ac, ne plura, quae sunt paene innumerabilia, conSecter , comprehendam brevi; sic enim statuo, persecti oratoris moderatione et sapientia non solum ipsius dignitatem, sed et privatorum Plurim Tum, et universae reipublicae salutem maxime contineri. Quamobrem Pergite, ut facilis, adolescentes,
atque in id studium, in quo estis, incumbite, ut et vobis honori, et amicis utilitati, et reipublicae emolu
9. Tum Scaevola comiter, ut solebat, Celera, inquit, assentior Crasso, ne aut de C. Laelii, soceri mei, aut
causis eivilibus, in itidieiis autem signifieat in iudiciis milieis. Fieri tamen potest , ut Cicero linitiis lorum curiae opposuerit, et in foro pcit timcontiones . partim itiineia cogitaverit. illas u enhtilo rostria, liaec per stiι- , Ilia signi seando. Sic cap. 9: quod, Demolo Dro, concione, titiliciis , sena-- , flamisti ete. Fortim. stilsellia ete. In soro itis dieebant praetores . et itidiees ab iis dati: unde ratisne forenses appellatino lue. Subsellia esse tributiorum . riuin virorum , quaestor uin . et ali rtim mitiora iudicia exercentium scri . bii Asconia iΑ. Rostria . locus errat. ex quo dieehant oratores ad pol tiliam. CDPia, tibi senatores et principe ei vitatis de rei'. ndministrauda tuler se agebant. Pnu . a qtio tinti ) Guels. Λ. ιιr utio tino.
ribus di, et ii Tulliit; iti Britto.Snpie is vulgo appellatus . ingeni a. doctrina . poesi , et eloquentia elatus; a quo Tereuiitim ipsum in serihenais comoedii adiutum refert ditiet otii. . ad ampli uuod botiores adiuum sibi te.
59쪽
do huius, generi, aut arte, aut gloria detraham; sed
illa duo, Crasse, vereor, ut tibi possim concedere: unum, quod ab oratoribus civitates et ab initio consti lutas, et saepe conservatas esse dixiSti; alterum, quod, remoto foro, concione, iudiciis, Senatu, statuisti, Ora lorem in omni genere sermonis et humanitatis esse persectum. Quis enim libi hoc concesserit, aut initio genus hominum, in montibus ac silvis dissipatum, non prudentium consiliis compulsum potius, quam diseri Ortim oratione delini tum, se oppidis moenibusque sepsisset aut vero reliquas utilitates, aut in constituendis, aut conservandis civitatibus, non a sapientibus et fortibus viris, sed a disertis et ornate dicentibus esse institutas ' An tibi Romulus ille aut pastores et convenas Congregasse, aut Sabinorum connubia coniunxisse, aut finitimorum vim repressisse eloquentia videtur,
non consilio et sapientia singulari ' Quid in Numa. Pompilio' quid in Servio Tullio' quid in c0teris regi
bus, quorum multa sunt eximia ad constituendam rempublicam, num quod eloquentiae vestigium appa
ret ' Quid exactis regibus, tametsi ipsam exactionem
et t. Asrieani Aemiliani amielitam consequutus. Nee minus belli ea virtute inclaruit: praetor Viriathi Lusitani seroeiam repressit anno V. C. 6os, ante Christum i45. Ae Disi fraus obstitisset Q. Pompeii competitoris. gessisset consulatum anno V. C. 613, aute Christum I r. PaVST. Aut e attinendis Guels. B, C, ed. Oliv. oiar instituendιs. Ox. δ . l. atii in ins iitiendis , quod Deare ius recepit. AEu eonferreandis Ox. V, aut inser,undis. Ox. Z, β, γ . δ, ε, oritin consereandis . quod placet. Et ornate Vietor. ornateque.
inseele redii adat. ma Pomputo Is fuit rex so-cundus . qui Romanos hello semel xes ad humoniorem vitam superstitiosa religionis specie transtulit. Regnum. quod 43 annos tenuit, auspicatus est an ante Christum Irέ. Lisitis ele. P. ' Ser. Tialio Qui sextus Romatiorem rex. instituto censu, portito in classes distributo . Drhe amplis is, ac regno summa virtute per annos έέ administrato. generis siti ae sitae erudeli parileidio periit anno V. C. 2 9, ante Christtim 535. Liritis etc. In Exoetis registis Tarquinius Su
perbus, septimus Romanorum rex .
60쪽
mente, non lingua persectam L. Bruti esse cernimus sed deinceps omnia, nonne plena consiliorum, inania verborum videmus ' Ego vero si velim et nostrae civi tatis exemplis uti, et aliarum, plura proferre possim detrimenta publicis rebus, quam adiumenta, Per homines eloquentissimos importata; sed, ut reliqua praetermittam, Omnium mihi videor, exceptis, Crasse, vobis duobus, eloquentissimos audisse Ti. et C. Sem Pronios, quorum pater, homo prudens et gravis, haud quaquarn eloquens, et Saepe alias, et maXime cenSor, saluti rei publicae fuit. Atque is non accurata quadam orationis copia, sed nutu atque verbo libertinos in urbanas tribus transtulit; quod nisi fecisset, rempublicam,
longe sceleratissimas , quum Lucretiae stuprum intulisset, communi PO-Puli consensu Roma eiectus est ; et eum eo simul regium nomen sublatum est exeunte anno V. C. 244, ante
Christum bo9. Regi fugium VI Kal.
Martii in Kalendario Romano notatur. Ex quo tempore regibus suffecti sunt consules, qui bini quotannis adremP. regendam eligerentur. Priini fuere L. Iunius Brutus, et L. Tarquinius Collatilius. ID. Quorum puter Tiberius scilicet Sempronius, qui Corneliam Scipionis Africani maioris filiam duxit uxorem. Bis triumphavit, primum de Celtiberis; deinde de Sardis bis consul , et anno V. C. 577 , et anno b92,
libertinos, qui pei omnes antea tribus erant sparsi, transtulit ac redegit inurbanas tribus, quae quatuor tunium erant, et rusticis post Pouebantur; quemadmodum ex Varrone colligitur lib. II de re rustica , ut minus valerent in suffragiis serendis, neque in eorum manu essent comitia, ut ait
Livius: idque ille non erudita , et ad amussim elaborata oratione Perse cit, sed imperio ac paucis verbis. ID. Nutu Pearcius testatur in codd. suis legi ntida. Idem habet cod. Erl. edd. pr. et Lips. Vnice autem verum
si urbanas tribus Factum hoc est Α. V. C. b88, quo anno Ti. Gracchus pater libertinos omnes in tribu Esquilina censeri iussit, quae erat uua ex quatuor urbanis.' In urbanus tribus Populum romanum, ut tradit Dionysius Halicar- nasseus, Romulus in tres partes di
visit , quas tribus appellavit. Tribus prioribus totidem addidit Tarquinius Priscus. Ab hac opinione dissentit Livius , et urhem a Romulo quatuor in partes divisam , tribusque a tributo solvendo dictas existimat. Core rum adeo tribuum numerus ex reve rat, ut Ciceronis actate triginta quinque recenserentur. Vrbanas tribus quatuor numerat Plinius, Suburra nam , Palatiuam, Collinam eι Esquilinam. PRUST.' Remmo nullam haberemus