장음표시 사용
111쪽
Fragmentum synodi patellinaeal. ud fit tam .
scopo commissum hanc praerogatiuam Sedi Apoastolicae reliquit, eaque Romanos Episcopos pluribus saeculis usos fuisse, Cyrillus adfirmauit, Synodus Arelatensis docuit, Sc Victor Papa ac Martyr circa finem secundi seculi varijs litteris ostendit, quibus curam de Paschatis Festo uno die ubique celebrando ad se pertinere significauit . Dolendum quidem est, litteras illas interijsse, sed Diuina prouidentia factum existimem, quod quarumdam compendium nobis seruatum sit ab antiquo Anglicanae Ecclesiae Presbytero, venerabili nimirum Beda, qui Tomo a. libro de Paschatis celebratione exhibet fragmetum Synodi Palestinae,in quo leguntur sequentia: Tunc Papa Victor, Romanaeque Urbis Episcopus direxit auctoritatem ad Theophylum Ceo-reensis Palestinaeque Antistitem ut quomodo Pascha re
Ito rure a cunctis Catholicis ceIebraretur, Ecclesi s utiatisfieret ordinatio, ubi Dominus Saluator Mundi fuerat in carne mersatus . Percepta itaque auctoritate pro
dicitis Episcopus non solum de sua Prouincia d etiam
dZ diuersis Regionibus omnes Episcopos euocauit, etbicum illa multitudo Sacerdotum conuenit, tunc Theois
phylus Episcopus protulit audioritarem ad se missam Victoris Papae, quid sibi operis fuisset iniunctum,
ostendit. Atque ex his constat de una Victoris epistola, qua Theophylo Caesareensi in Palestina Metropolitae mandauit, ut Concilium celebraret, in quo Quaestionem de Paschate discuteret. Victoris yerbauthotitati obsecutus erat Polycrates Ephesi
112쪽
sinus rescribens ad victorem: possem etiam Episi, trita lin
porum, qui mecum tu ut 3Iacere mentionem ,-petμ
sis, ut conuocarem,sicut oefeci . Extat hoc Polycratis testimonium apud Eusebium Caesareensem, qui lib. s. cap. 26. ait, Victorem post celebrata per Osebem Concilia decretum edidisse de Paschate ubique terrarum uno die celebrando, & Asianos obedire detrectantes excommunicationis censura inno. dare voluisse. 1 o. His ita gestis, inquit Eusebius, Victor qui κ.t.biis, tibidem Romana Urbis Episcopus illico omnes Asiae vicinarumque Prouinciarum Ecclesias ta inquam contraria
rectae fidei sentientes a Communione abscindere conatur, datique litteris uniuersos, qui Huc erant, fratres proferibit, ab unitate Ecclesie prorsus alienos esse pronuntiat. Litterae, quarum hic meminit Eusebius, etiam magno Ecclesiallicae eruditionis damno interierunt. Si enim extarent, ex ipsis forsan Victoris verbis colligeretur, quomodo suprema auctoristate Pontificia usus Polycratem Ephesinum, aliosique Asar Episcopos excommunicauit, aut sententia excommunicationis terruit. Utrum autem de his duobus Victori adscribatur,certum est, Auctoritate Sed is suae usum futili, de qua tunc nemo Catholicorum cum ipso contendebat: Ireneus enim alijque Occidentis Episcopi solummodo eum adhortabantur, ut a sententia ex communicationis' serenda a stineret, aut latam reuocare vellet, ut alibi ex ipso
113쪽
ne Canonis primi Arelatensis, qui in Codieibus
MSS. dupliciter refertur: in quibusdam eo modo, ut Patres Arelatenses offerant Sylvestro Decretum de Paschatis sesto per omnem Urbem , & in alijs per omnem Orbem uno eodemque die celebrando. Alteram ex duabus lectionibus, quae ipsi magis placu rit, Author noster arripere poterit, Patriarchalem namque vel Pontificiam auctoritatem negare meruto non poterit, quin imo,& Patriarchalem in totum occidentem, & Pontificiam in Orbem uniuersum, si sapiat, admittet. Constat enim ex antiquis Patrum testimoniis,quae nemo prudens contempseri Romanum Episcopum in Occidente Paschatis diem pra scripsisse Primatibus, & Metropolitanis, ac per illos , ut Leo Magnus testatur, suffraganeis Episcopis: in Orientis vero Ecclesijs suprema Sedis Apostolicae authoritate usus est, dum diem Pascha. tis ab Episcopo Alexandrino singulis annis nuntiari solitum ab omnibus etiam Orientalibus obseruandum esse definiebat, et e inquit Cyrillus ο- tiritate uniuersatis Ecclesia per totum Orbem Pastae diem sine illa disceptatione cogno stolica aut
114쪽
An Canonibus Nicanis Metropolitanorum dignitas constituatursuprema, s quid Canone sexto tutum sit de as.ctoritate Patriarchali.
ma SInodorum Prouincialitim au cto irate interpretatur . I. Cauones Nicaeni u usa uti ut,
quod ijs statutum fuisse auctor asse-
νιι. Aue oritaιε Metropolitano superioremID tk ante Nisanum Con-cνlium agnouerunt a dum Trionysi Alexandrrni causam ad Dion νRomani tribunal detulerunt . Rectὸ quoque ab Imperatore Aureliano catisam Pauli Samosateni ad Roma- ωum Episcopum delatam Disse , Eusebitis adfrmat . . Eusebianor susteriorem quoque auctoritatem in Iulio primo agnouisse, antequam schismatis animum induissent, paret ex ipsorum legatio ne ad Iutium primum, ex rusus Iu ιν Papa testimoni,1 , quibus constat iuxta veterem consuetudinem Canonibus Nicenis flrmatam causam is Duodis Prouincialibus definitam potuisse ad Romani Epistori iudicium referri .
qui potestatem Episcopo Alexandri aeo Iura Mutum, biam, Ir Pentapolim tribuit, quia Episcopo Rommano parili/ morsiait, uicit Aucto ita intelligendum, υιρινιtitas in eo constiterit, quoa υterque pluribuegu Idem Prouιncνι praefuerit , sed neuter Metropolitanor sub se ha
. ante tempora itaque Nicaeni Concilis Romanum , tr Alexandrianum Episcopos βιummodo fuisse Metropolitanor , licet supra plurea
Prouincias eos constitutos Author existimet, in ex verbis eius ostendia
6. a uam falsum sit a nullum Metropodia superiorem in Ecclesia tempore Nicani Coneiιθ fuisse , ex Episcopo Antiochena ostenditur squem sub se Metropolitam Caesareensem habuisse , constat ex Thesin ph to Caesareensi , Ur causa Ioannit Hierosolymitani Episcopi, euius meminiι D.Hieronymus . . Antiocheni Episcopi etiam meminit Canon sextus νιc.enula Ut certum sit, auctorνtatem Patria chalε, ac Metropol tana superiorem a Patribus Nic.enis agnitam fuisse. 8. Discopum Alexandrinum in totum AEgyptum , Lybιam , rPentapolim auctoritatem exercui se, D. Actauosi, ex Epiphan k temmo-nks constat de Dιου alexandriano, tr Petro eo dem Ciuitatis Episcopo as. D.Epiphantur ait,quod ue Ietitis cisterra μπιι Episcopra antecellens secundum a Petro alexandνιus lociam obrinebar, quibus merbis Melet ιum Metropolisanum agnηcit,stcut eum aIιθι expresse προ-nat s prout etiam aptiu athanainsium in Breuiario Episcoporum Ioanne Memphi AMψιte vocatu'.
115쪽
ro. Cum itaque Meletiui Ar- se, paruitatem inter Romaniam , crehiepiscopias fuerit , ετ n una ex Alexandrinum in eo consitisse,qωoa Ira pii Prouincνι , cu 3 Princtuι neuter sub se Metropolitanos Bais erat, Episcopor ante NιcanMm Cou- buerit .eiIrum ordinauerit, pater fassum Uin
i, D Ostquam Auctor noster cap. 2. Concilium
Arelatense male interpretatus est, cap. 3. Synodi Nicaenae Canones in sensum a mente P trum alienum detorquere conatur. Tres itaq; Canones, quos causae suae fauere credidit, interpretandos assumit: primus horum Canonum est ordine quartus , quo indicatur,in singuln Prouincijs fuisse
Metropolitanum,statuiturque: confirmatio autem eo. ,. is.. rum I in unaquaque Prouincia gerunIur, tribuatur the ri , , Metropolitano is Ita ut, inquit Auctor nostera es.s,a tat' pβg 9 Cautum sit auribus Metropolitaru, quoia
u. . . . . , , ad supremum Regimen Ecclesiasticum singula-
ne quintus, quo statuitur, ne Clerici, & Laici, qui excommunicati sunt ab uno Episcopo, admittantur ab alio. Quod si quis quaeratur se fuisse iniuste excommunicatum, causa eius in ST nodo Prouinciali bis per annum celebranda audiri debeat. Synodum autem Prouincialem celebrari debere semel ante quadragesimam,deinde vero circa tempus Au- νει ος. v.hiel, di, tumni: D quod inquit Auctor pag.ssi. pluribus,, postea Synodis firmatum fuit, & in his controia
these ali sue, , , uersae omnes audiendae, & decidendae sunt, deveheardana de- , , excommunicata pro talibus habendi, nili Syn perso ns excom- - dus retractasset sententiam. Et quamuis causae
116쪽
Episcoporum hic non memorentur, Africam
, , tamen patres magna cum ratione dixerunt , id , , subintelligendum esse, cum causae audiri debeat, , intra Prouinciam, & nulla iurisdictio memoretur a Nicaeno supra Metropolitanam. 2. Ita Auctor ille Canones Nicaenos ad sensum detorquens, non, quem a Patribus Nicaenis didicit , aut a Venerandae Antiquitatis ministris susce
pit, sed quem nouitatis prurigo adinvenit, ipseq;
pro schismate Anglicano tuedo facere putauit. -- Iropolitanos suas Prouincias suprema auctoritate gubernasse, nullamque potestatem Metropolitana .superiore ante Concilii Nicaeni tempora in Ecclesia
fuisse, nouitatem sapit, quam AEgyptij sub Diony
sio Alexandrino ignorarunt , dum cum apud Romanum Pontificem de haeresi accusarunt: quidamo Ecclesiafratres, inquit D. Athanasius de sententia Dionisj contra Arrianos recte quidem sentientes, sed tamen cum Vsum non interrogassent, m ediscerent, quo pacis scripsisset, Romam ascenderunt, ibique eum apud Dionisium eiusdem nominis Romanum Praefule accusauerunt. Num igitur Episcopi AEgyptii, quos fratres rectesentiemes appellat Athanasius, Romam
ad Dionysum Papam Dionysij Alexandrini causam detulissent,si Prouincialis Synodi auctoritatem supremam iudicassent numquid ipse Dionysius Alexandrinus aduersariis suis respondistet, causam suam coram Episcopis Prouinciae iudicari debuisse, si unamquamque Prouinciam a suaSynodo summa
117쪽
aucto itate regi debere credidisset ' Tantum sanὸ
abest, id existimasse Dionysium Alexandrinum, ut percepta accusatione petiuerit a Romano PraeseIe, veosiecta sibi indicarent, quibus acceptis opus edidit sub nomine Elenchi,'Apologia, ut testis est D. Ath thanasius loco superius citato. Quid memoria repetam, quae in causa Pauli Samosateni Antiochen sis Episcopi acta fuerunt tempore Aureliani Imperatoris Narrat Eusebius lib. 7. cap. 3O. eum post prioris Antiochenae Synodi sententiam depositum fuisse in secunda Synodo, Domnumque,qui in eius
locum electus erat, administrationem Antiochen-
2Gs m. sis Ecclesiae suscipere voluisse: Sed inquit Eusebius
cum Paulus ex domo Ecclesia nullatenus excedere vel
let , interpellatus Imperator Aurelianus rectissime hoc negotium dijudicauit, ijs domum tradi praecipiens, qu Lus Italici Christianae Religionis Antistites, m Romanus Episcopus scriberent . Aurelianus Imperator Domni & Pauli Samosateni causam post Synodi Antiochenae iudicium Episcopo Romano iudicandam numquam misistet, si finiendarum in Ecclesia controuersiarum rationem ab Episcopis Catholicis
non didicisset: nec Eusebius ipse , qui Nicaeno Concilio intersuit, S: Canonibus eius subscripsit, factum Aureliani tamquam rectissimum laudasset, si iudicium Synodi Antiochensis supremum crediadisset. 3. Quod si constet ex dictis, ante Nicaenum Concilium Synodos Orientales non ab unius, sed
118쪽
plurium prouinciarum Metropolitis celebratas s premam authoritatem non habuisse in Ecclesia, quid de singularum Prouincialium Synodorum auctoritate dicemus i Eam ne quidem Eusebiani in Philippolitano conuenticulo propugnarunt. Dum enim Magnus Athanasius Patriarcha Alexandrinus ab Eusebio Nicomediensi in Tyrio Concilio damnatus ad Iulium Romanum Pontificem confugisset, Eusebiani iudicium causae eidem Pontifici detulerui: animaduertentes autem se damnandos fore, Auctoritatem Pontificis , quem sibi conciliare ne quiuerunt, impugnare caeperunt, contenderuntque
Mortalium primi, non quidem unius Prouinciae sententiam talem elis, ut ab ea ad maius iudicium prouocari non polsit, quod auctor libri de antiqua Ecclesiae disciplina dissertatione a. nuper confinxit. Sed Orientalem Ecclesiam ut nomine ita Iurisdictione ab Occidentali Ecclesia distinctam esse , Romanumque Pontificem ea de re iudicare non posse, de qua Synodus Orientalis sententiam tulerate. Quam ob rem Iulius primus eos temeritatis, nou tatisque arguit, respondens in sua ad Eusebianos epistola, Occidentis Episcopos, qui secum erant, admiratione plenos mix induci potuisse ut crederent, ea ia D: zipsis profecta fuisse: dicit Canones Apostaticos seque
dos esse, m Episcoporum Nicaenorum Decreta,quibus prioris Synodi acta in alia Synodo examinari per mittebantur, attendi debui ite: nam, inquit, Si istiusmodi eonsuetudo iam sui , . eiusque memoria renoua
119쪽
cripto prodita in magna Θnodo, eamque apud vos valere non sinitis , rem profecto indecoramfacitis . Morem enim, qui semel in Ecclesia obtinuit , . a S nodo confirmatus est, iniquum est a paucis abrogari.
Haec Iulij primi modestis linat Pontificis & totius Italiae Antistitum,qui pro causa Athanasj Romam
conuenerant, sententia, quam adeo veram iudic runt in Sardicensi Synodo trecenti Occidentis Episcopi, ut Eusebianos excommunicarint, & contra eos Canone 3. Petri Apostoli memoriam honorandam esse statuerint, appellationesque a Concilijs Orientalibus ad Romanum Pontificem fieri posse Canone q- & T. declararint. Et haec, ni fallor, sufficere deberent ad euertenda Philippolitani Couuenticuli figmenta, licet ea non modo scriptor An. glus probauerit, sed nuperus qaoque Auctor Gallus adeo vera esse sustinuerit, ut illa Dissert. a. c. I. f. a. D. Ambrosio affingere tentarit..Ibi enim relato quodam Ambrose loco ait, eumdem Patremis suppone 4,, res orientalium ab Orientalibus is staministrari debere,nec ad Occidetales pertinereis in Orientales iudicium, quod Constantius ait in , , epistola ad Synodum Ariminensem , nec non . , , Eusebiani in Philippolitano Concilio is . Ita Auctor ille, non dubitans noua Ariani Imperatoris
placita, Conciliabuli Philippolitani somnia in Ambrosio tribuere: Sed illis, quia responso india sna sunt, hic inhaerere non debemus. q. Pergamus proiade ad Commentaria Auctoris
120쪽
nostri de 3. Canone, qui inter Nicaenos est ordine sextus, noua enim & numquam fere audita sunt, quae in illis refert. Canon, de quo agitur, ex versione Dionysi Exigui ita habet: Antiqua consuetu-d eruetur per AEgyptum, Lybiam , Pentapolim , ita τι Alexandrinus Episcopus horum omnium habeat potestatem, quia . Urbis Romae Episcopo parilis mors . Similiter autem in apud Antiochiam , einerarique Prouincias suis priuilegi eruentur Eoelesys. Illud autem generaliter clorum est , quod si quis praeter sententiam Metropolitanifueriti actus Episcopus, hune magna S nodus definiuit Episcopum esse non oportere..c. Unum est in hoc Canone, quod quia Auctoris nostri institutum euertit, ab eo miro modo explicatum fuit. Sequitur Auctor illam sententiam , qu nullam auctoritatem supra Metropolitanam agnoscit: quia autem Canon Nicaenus Patriarchae Alexandrino supra totam A gyptum, Lybiam, & Pentapolim auctoritatem tribuit, similemque morem Romae, M Antiochiae obtinuisse, ut eorum Episcopi supra plures Prouincias constituti fuerint, expressὸ significauit, Auctor noster Beueregij errorem secuintus nullum Metropolitanum in Agypto, Lybia,& Pentapoli tempore Nicaeni Concilij fuisse asseruit, sicque Episcopum Alexandrinum Patriarcham quoad extensionem, Metropolitanum vero quoad administrationem facit. 3. Mihi forsan non credet Lector, credat itaque ipsi Auctori nostro, cuius haec sunt verba t