장음표시 사용
121쪽
In hoc Canone tria praecipes spectantur: priamum, ut confirmemur antiqua priuilegia qua-π''dirae': , , rumdam primarum Sedium, Romanae videlicet,ES π , , Alexandrinae, di Antiochenae. Secundum, Vt, , muniantur priuilegia aliarum Ecclesiarum con-xπία α , , tra earum usurpationes. Tertium, ut prouIdea-ἰ ; ἴ:M'Vt', tur stabili quieti Ecclesiarum Metropolitanarum. Quod ultimum adeo, clarum est, ut non zon ib T . indineat ulteriori explanatione. Reliqua duo ma-lh .iqviς 'st iaciunt ad nostrum institutum Haec
uetu .h.: . firmasse antiqua quarumdam primarum beatum
E priuilegia, quibus illae quidem sibi acquisierant ampliorem potestatem, quam quae sit solius Metropo- '' ' litae, sicque F piscopum Alexandrinum sub te habuisse AEgyptum, Lybiam, de Pentapolim, in quibus habuit iurisdictionem Patriarchalem con' crandi Episcopos, conuocandi Synodos , & Judis
candi de maioribus Ecclesiarum causis . Ex his r men ne quisquam inferret, Episcopum Alexandrinum potestate Metropolitana superiorem obtinuisi
se, sustinet, quod nullos tunc habuerit sub se Mere politas in istis Prouincijs, be quod modus Patriarchalis administrationis tempore Nicarni Concilij cum Metropolitana coinciderit, adeoque diuersus sit ab eo, qui postea introductus fuit. Fatetur itaque fuisse aliquid singulare in causa Episcopi Alexandrini :zd: zz, , illius curae, inquit, immediate commissae erant, , omnes Prouinciae Aegypti, unde erat Patriu-
122쪽
3, cha quoad extensionem, Metropolita quoad assi ': a, minit rationem Et istiusmodi erat tunc iurisdi- :z; . :ΙΣ
, , ctio Episcopi Romani, quae fuit vera ratio ad- , , ducendi consuetudinem Romanam ad defen- . Σ'. t. , , dendam illam Alexandrinam. Quia,ut recte ob- ῶ .M.tu't, , seruat Christianus Lupus tomo s. Concit, pag. itatior the o, , 8o8. Episcopus Romanus nullos eo tempore , iusti fia that
, habebat Metropolitas intra ProuIncias suae Iu- at as it is τvell
ν , risdictionis, ideoque appellationes immediate ad*hristianus La. , eum deserebantur, M in hoc sita est vera paritasses Rom. had
di, inter Episcopos Romanum ,& Alexandrinum . potito t.'
6. Itaque Auctor noster asserit, Patriarcham Alexandrinum nullos sub se habuisse Metropolitas, '.. 'q&in eo Romani Patriarchatus parilitatem constitutam fuisse. Sed antequam inquiramus,an verum sit, kaT. Mi , Alexandrinum, M Romanum Patriarchas nullos
sub se habuisse Metropolitas, breuiter de Antiocheno videndum est, num nulli omnino Metropolitae 'ante Nicaenum Concilium ipsi paruerint. De illo enim etiam Canone sexto Nicaeno statutum fuisse Auctor noster fatetur. Fuit Ecclesia Antiochena totius Orientis praecipua,habuitque sub se quindecim Prouincias, quas sub Dioecesi Orientis enumerat notitia Imperij, cumque in Oriente primum Fides nostra illuxerit, ac teste S. Luca Antiochiae primo Christianorum nomen auditum sit, verisimile est, illam Ecclesiarum Hierarchiam ibi primum obtianuisse, quae Canone 3 3. Apostolis tributo continetur, conliitutos scilicet suisse per Ciuitates Episco.
123쪽
pos, & per Prouincias in Metropolibus Urbibus
primos,sic ut Episcopi singularu Gentium scirent, quis inter eos primus habebatur. Unde primae Cyliciae Metropolis cum esset Tarsus , eius Episcopus tamquam Metropolita primo loco subscribere potuit illis litteris, quas Synodus Antiochena secunda contra Paulum SamoZatenum edidit. Sic etiam prumae Palestinae Metropolis erat Caesarea, in qua diu ante tempora Nicaeni Concilij fuisse Metropolitanum Episcopum, adeo manifeste constat,ut ea de re nullatenus dubitari possit. Cum enim Victor Papa ad Theophylum Caesareensem scripsisset, quatenus pro definiendo Paschatis die Concilium celebraret,
Fragmentum, percepta auctoritate,inquiunt acta apud Venerabilem
a 'ς ἰὸ- Bedam, Episcopus non solum de sua Prouincia, sed etiam de diruersis Regionibus omnes Episcopos euocauit. Quid clariust Theophylo Caesareensi tanquam in tropolitano sua Prouincia tribuitur, ex qua ipse Epia scopos ad Concilium euocauit e suam itaque Prouinciam habuit, in qua Episcopis praefuit. Monia matur id ulterius ex facto Ioannis Hierosolymitani Episcopi, qui de origenis errore ad Patriarcham Alexandrinum retulerat, &ideo a D. Hieronymo his verbis arguitur. Tu,qui regulas quaeris Ecclesiastiarii a ram---TNicaeni Cotili, Canonibus uteris . . . . , responde
mihi, ad Alexandrinum Episeopu Palestina quid pertia uti ni fallor, hoc ibi decernitur, ut PaIestinae Metropolis Caesarea sitim totius Orientis Antiochianaut igitur ad Caesareensem Episcopu referre debueras . . . . , aut
124쪽
si procul expetendum iudicium erat, Antiouiam potiuIdirigendae littera Maluisti occupatis auribus molesiam facere, quam debitum Metropolitano tuo ι norem reddere. Ira D. Hieronymus epist. 6 I. ad Pammachium, aperte asserens, iuxta Canones Nicenos Hierosolymitanum Episcopum Caesareensi ut Metropolitae, Antiocheno ut Patriarchae subditum fuisse : ut manifeste constet, Antiochenum Patriam cham etiam in ipsa Palestina tempore Nicaeni Con
cliij habuisse Metropolitanum Caesareensem sibi subditum. T. Quod cum ita sit, quid hie respondebit Auctor noster, quid comminiscetur, quid somniabit,ut
hanc veritatem eludat Z dicet ne, se de Patriarcha Antiocheno locutum non fuisse, sed tantum de Patriarchis Alexandrino, ει Romano, quod inter illos duos parilitatem dumtaxat Canon Nicaenus constituat λ id si recte sapit, numquam respondebit: ipse enim Canonem Nicaenum eo modo interpretatus est, ut trium primarum Sedium, adeoque etiam Antiochenae iura complectatur. Cum autem ex dictis constet, Sedem Antiochenam sub se habuisse plures Metropolitanos Episcopos, nonne constat falsum esse, quod Auctor noster post Beue regium finxit, Concilium Nicaenum Canone 6. nullam auctoritatem Metropolitana superiorem agnouisse Nonne manifestum fit, quod Britannicis populis ei rorem imponat, quando pro tuenda suprema Metropolitanorum potestate omnem aliam ipsa superiorem
125쪽
D Athanasus de sententia Diois natos. D. Epiphamu .
riorem Niemo Concilio ignotam suisse asserit . Haee suffeere debere existimo, ut oculi Anglorum
aperiantur, & errorem de suprema Metropolitan rum potestate, quo imbuuntur, deseram, ac ex Crentur φ8. De Patriarchais Antiocheno satis hactenus, iam de Alexandrino sermonem instituamus.In confesta est, Episcopum Alexandrinum ante Concilii Nicaeni tempora habuisse potestatem supra plures Prouincias, idque Canon sextus Nicaenus aperte indicat, dum vetustam consuetudinem o seruari statuit , qua Episcopus Alexandriae supra Aegyptum , Lybiam, & Pentapolim potestatem exercebat. Id de Dionysio, qui sexaginta annis ante Nicaenum Cone lium Alexandrinam Ecclesiam rexit, expresse D. Athanasius in Libro de Sententia Dionysi contra Arianos his verbis commemorat:
In Pentapoli superioris L ia quidam Episcoporum
sententias Sabelli, amplectebantur, tantumque eorum commenta in Leron vix ulteriuolius Dei in E Hesys praedicaresur . . Re cognita Dion us, ad cuius cruram eae Ecclesiapertinebant, Legatos misit, qui Amuores harum rerum ab ians prauis opinionibus retria
rem . Teste itaque Athanasio, Lybiae superioris, seu Pentapolis Ecclesiae ad Dionyse curam spectabant, sicut de aliae Ecclesiae per caeteras DioreessAegyptiacae Prouincias distributae, prout D. Epiphanius Haeresi 58. commemorat, cum Meletiani sthismatis originem detegite Meletius, inquit, eum
126쪽
Martyribus ac praecipue Petro Ariadepiscopo Alexam drino tum in vinctilis has batur: atque ille quidem eri II., ' teris Aerapti Episcopis antecelllens fetamdum a Petro dignitatis locum utinebat, utpote illius adiutor, sed eidem tamen subiectus, m ad ipsum de eausis Ecclesiasticis referens . Hic enim mos est Alexandrinorum Archiepiscoporum, et i per totam Agnium,ac Thebaidem, Mareotidem, Dbram, Ammoniacam, Mareotidem, mPentapotim Ecclesiastica negotia administrent. Ex his Antiquorum testimonijs clare constat de Episcopi Alexandrini supra omnes totius Aegypti Prouincias potestate, neque de ea quemquam dubitare posse existimo, unde videndum restat, an nullus.
rum temporis in cunctis Aegypti Prout ijs fuerit
Metropolitanus Episcopus. i. . . '. 4
s. Negat id Auctor noster de teporibus Nicaeuo Concilio anterioribus,sed quo fundamento, nescio, Meletius enim ante Concilij Nicaeni tempora Episcopatum in Thebaide obtinuit, & de ipso D. Epiphanius loeci superius relato memmiae manda. uit, quod tempore S. Petri Alexandrini Episcopi, qui quatuordecim circiter annis ante Concilium Nicamum Martyrio coronatus est, caeteris Aerari Episcopis antecellens fecundum a Petro dignitatis, δε-
cum obtinebat. Qua ratione autemi Meletius tunc
secundum locum a Petro obtinui ilit , quo iure caeteris Aegypti Episcopis antecelluisset, nisi Metropolitanus fuisset vis ampliorem confirmationem D. Athanasium consule,qui Meletium in Aegypto Epi-
127쪽
Episcopos ordinasse perhibet, &in Breuiario Episcoporum Meletij ultimo loco nominat Ioannem Memphiensem Episcopum e G Mε,α. Iωάννης a .ui. i. fill,lt. - - 29-τοῦ Aretinimo is ti it M.Luia. In Memphι Ioannes iussus ab Imperatore, ut esset inacum Archiepiscopo. Meletius ergo Archiepiscopus erat, cui ex mandato Imperatoris Ioannes Memphi Episcopus adhaerebat: idque est, quod expresse affirmat D. Epiphanius Haeresi 6s., ubi de Arionarrat , quod Secundum Pentapolitanum Episcopum cum alijs nonnullis in partes suas pertraxerit, B.a,s,...iui. in quς Omnia inscio Beato Alexandro gesta sint, donec Meletius Thebaidis in Aerapto Archiepiscopus, Et iterum:donec Meletius Archiepiscopus in Aerasto, m Alexandro subiectus rem omnem ad Alexandri aseres detulit. Ita Epiphanius bis Meletium σκοπον nominat, affirmatque , Alexandro Alexandrino subiectum fuisse, ut nullum dubium esse possit, quin Patriarcha Alexandrinus ante temPus
Nicaeni Concilij Metropolitanum sub se habuerit, rerum Ecclesiasticarum ignorantia factum sit, quod Auctor noster nullum in Thebaide Metropolitanum agnouerit. Io. Haec itaque cum clariora sint, quam ut in
dubium reuocari possint, dicat nunc Auctor noster, parilitatem Patriarchatus Alexandrini, & Romani in eo sitam fuisse, quod neuter Metropolitanos sub se haberet. Cum enim ostensum sit,sub Patriarcha- tu Antiocheno & Alexandrino non solum plures
128쪽
Prouincias, sed etiam Metropoles ante Concilii Nuegni tempora futtiri quando Canone sexto Nicaeno statuitur, morem antiquum obtinere debere, ut Episcopus Alexandrinus totius AEgypti, Lybiae,& Pentapolis habeat potestitem, quia Episcopo Romano parilis mos et , non solum Episcopi Alexandrini super Episcopos, sed etiam super Metropolitas auctoritas confirmatur exemplo Patriarchae Romani,que consequenter super Metropolitanos pote lutem lis
h u isti oportet. Nec est, quod quisquam ob ijciat,pa-xaphrasim Ruffini de Suburbicarijs Regionibus,ea Gque cum Salmasio intra centum ab Urbe lapides,aut cum nupero scriptore Gallo intra Vicariatus Urbis limites conclusas fuisse affirmet. Hare enim in secunda Antiquitatis illustratae editione latius refella,& erronea esse ostendam . Quis interim non mirabitur inueniri homines,qui dum Antiochenum Episcopum supra I s. Orientis Prouincias , dc Alexandrinum supra sex Agyptiacas constitutos fuisse conspiciunt, Romani Episcopi Patriarchalem potestatem intra centum ab Urbe lapides aut paulo plures coarctatam Dilse dicunt Si Episcopus Alexandrianus supra maiorem Romani Imperij Dioecesim ius Patriarchale obtinebat, quia Episcopo Romano parilis mos erat, ipsum certe Episcopum Romanum supra similem ad minus imperii Dioecesim ius Patriarchale obtinuisse dicendum erit. Atqui non una, sed plures maiores Dioeceses Sylvelitum Romanum Episcopum tenuisle,ConciliumArelatense pria M mum
129쪽
mum diserte tradidit decem annis ante Nicaenum: nee vllibi legitur, has Dioecesis in tam breui anno rum spatio Sylvestro ademptas fui sie , ut indubitarum esse debeat, ipsum omnino eas Concilij Niceni temporibus retinuisse, , consequenter Patriarchalem Summorum Pontificum potestatem supra vibi uicinas, di caeteras Occidentis Prouincias, intra quas Britannicae numerari debent, constituendam
cuod Britannica Ecclesa a suis prim ordi usque ad tempus res aurata sub Gregorio Magno per Augustinum Monachum Religionis, auctoritatem Metropolitana superiorem
130쪽
busim epistola Sardisensis Coaeiιν, exi BWitanniarum Episcopo adinis ε, D. Athanasius comm morat a. Id quoque indieauit Pelagius natione Britannur , eum posthaoem suae in SInodo O ientali damnationem non Ριum causam
s eum titteris ad Innocentium primum misit, ut ex Augustino G ομο sis constaι. . Clarius id agnovis CeIestiar Pelagi, discipulus natione quoque Britannus, dum in baoda Ca ι giniensi is h.eresim damnatur , ISynodissententia ad Romaal Epi. scopi exameo credidit appellan
Episcopii , qui ae Sede Apo/follea in Britanniam milli sunt, se . Britan .mis recepti , υι de Germano Antig odoreo narrat S. Prospeν , cuius testimoniam hae is re contemni non debet.
st. Neque aucto irati Pontif-eia opposuemne se Monacbi Banis eborenses aut Britannia Episcopirempore augustini Legati . Moin numentum enim de responso Absa-ιis Banebo ensis ae Delmanno editu est suppositititam , in acta apud Boc, dam inutiunt solummodo , de quibusdam ritibus, non verὸ Primam Pontificis qu.estionem fuisse. ro. uod si ponatur , Mona ebor Banctorenser etiam ρνimatasPopa contrafixisse a nibiι ex hae oppositione dedaei potest, eum au-gMinus eo3fassam quid tueri miraculo ostenderit , tr Diuis itas de veritare congis eris.
i. r Peri suo Auctor noster finem imposit
rus proponit ea, quae occasione legatio nis Augustini dicta putantur a Monachis Bancho rensibus , & Episcopis Britannis, de quibus refert sequentia: ,, Augustinus plena, ut putabat, in- , , structus potestate rogauit Episcopos Britannis, cos, ut sibi occurrerent in loco dicto Augustilas,
, , ac .... illis autem eo venientibus proposuit , ut amplecterentur unitatem Ecclesiae Catholicae, M, , postea operam conferrent ad conuersionem Ge-M 1 tilium