장음표시 사용
71쪽
mannum Contractum, Sigebertum Gemblacesem, aliosque Historicos Germanicos: Sive Galfridum Monem ut liensem, Mattheum Uvestmonasteriensem, aliosque Scriptores Anglos consulamus: hi Lucium in Britannia mortuum scribunt: illi in Gemmania Euangelium praedicasse, ibique Martyrem ob ijsse non referunt. Martyrologia quoque anti quiora si inspicere velimus, ne verbum quidem in ijs de obitu Lucij in Germania reperiemus . Videri potest Venerabilis Beda, qui in Martyrologio suo nihil ad 3. Nouembris, aut alium quemcumq; diem hac de re habet. Vetusiius quoque Occidentalis Ecclesiae Martyrologium D. Hieronymo tributum ,& nuper Lucae editum, nullam Lucij in Germania sepulti mentionem facit. Antiquum Martyrologium a Roseve ido post mortem Bar nij editum nulli bi Luetj Anglorum Regis tam qua Bauarta, S: Rhetiae Apostoli meminit. Desideratur etiam illius memoria in Martyrologiis Rhabani Mauri, Vsuardi, Adonis Uiennensis, primusq; mortalium, qui in Martyrologio de Lucij Apostolatu mentione fecit, est Notherus,qui tamen dubitauit, an Lucius Bauariae de Rhetiae Apostolus Rex Anglorum fuerit,uel alius vir Sanctus Lucij nomine M tolutio. insignitus. Siue, inquit ad 3.Kal. Iun. , Rex quondam ille, siue quicumqueseruus Dei fuerit. Ut ipsius Notheri temporibus hac de re dubitatum sit in ipsa Germania, in qua Notherus scripsit. Quod si Lucius Ba uariae Apostolus alius sit ab Anglis Rege.
72쪽
corruit, ni fallor, Auctoris nostri argumentum eminde pro Anglie super Bauaria auctoritate desumptum; quod ne quidem ab ipso urgeri potuisset, licet de Lucij Regis per Batiariam, Se Rhetiam praedicatione ipsi certo conliitisset. Enimuero primum probare deberet , Lucium auctoritate Britannicae Ecclesiae missum fuisse , suique Episcopatus originem Britannice, & non Romanae Ecclesiae debere, quod numquam probabit, eademque facilitate negabitur, qua aitruetur. - , II. Pro maiori autem huius rei elucidatione notandum est, ad hoc, ut Prouincia aliqua certo Patitarchatui subiiciatur, non requiri, ut eius Episcopi semper a Patriarcha ordinentur, sed sufficere, quod originem suam illi debeant, id est, quod primus illius Regionis Episcopus, a quo alij postmodum ordinati sunt, institutus fuerit a Patriarcha. Sic vidimus supra, Aethiopiam Patriarchatui Alexandrino tempore Constanti ni ivla i accessisse , quia
Vt narrat Rursinus lib. I. c. 9. Frementius a D.Ath
nasis primus istius Regni Episcopus ordinatus fuit: ab illo enim tempore, licet Hrhiopiae Episcopi Alexandriam pro ordinatione non perrexerint, omnestamen Patriarche Alexandrino,cui Episcopatus Originem debent,subiecti manserunt: sic quoque Nicolaus primus a Bulgaris rogatus respondit num. 73.sunc esse ordinem obseruaudum , ut . Sedis Apostobcae Profule sit nunc vobis Episcopus consecraudus, crusi si
73쪽
Gregorius riguus epistola Augustinum monachum in
priuilegia per nos accipiat, oe ita demum Episcopossbi constituat, qui ei decedentι Successorem eligant:
propter longitudinem itineris non tam huc consecrandus,
qui electus est.veniat: sed hunc Episcopi, qui ab obeunte Archiepiscopo consecratι sunt, simul congregati constituant: Sane interim in throno non sedentem .pr. ter corpus Christi non consecrantem, priusquam pallium a Sede Romana percipiat , sicuti Galliarum omnes. Germania, oe aliarum Regionum Archiepis A agere comprobantur. Agit hic Nicolaus primus de Bulgaris nouiter ad fidein conuertendis , quos Patriarchatui suo subiectos esse debere , pro comperto habuit. Non requisiuit autem perpetuam Bulgarorum Epistoporum ordinationem, sed primi du- taxat Archiepiscopi consecrationem sibi reseruauit, voluitque, successores pro Patriarchalis potestatis agnitione solum pallium a Sede Romana recipere debere, prout non solius Calliae & Germaniae, sed aliarum quoque Regionum Archiepiscopos facere tunc consueuisse, testatur. Inter Regiones vero illas etiam fuisse Britannias , fidem facit Venerabilis Beda lib. s. Ecclesiast. Histor. Gentis Anglorum, cap. 29. ubi refert epistolam Gregorij Magni adA gustinum SedisAposlaticae per Britannias Legatum, cui Sanctissimus ille Pontifex ordinationem Londonensis Archiepiscopi,& duodecim eius suffrag neorum commisit, sic tamen , ut Londonensis Ay- scopu emper in posterum a Synodo propria debeat consecrari, atque honoris pestium a Sede Apostolica acci
74쪽
preti Eodem modo scribit instituendum Archiepiscopum Eboracensem, si quando Religio Catholica per Insulam longius propagaretur , quod cum te' pore Honorij primi factum esset, rogatus ab Eduuino Anglorum Rege rescripsit Pontifex: Duo pauia
virorumque Metropolitanorum , ia est, Honorio , mPaulino direximus, ut dum quis eorum de soc seculo ad Auctor suum fuerit accersitus, in loco Vsius alterum Episcopum ex hac nostra auctoritate debeat fabrogare: quod quidem tam pro Vestrae Caritaris assectu,quam pro
tantarum Prouinciarumspatio, quae inter nos , in mos esse nos untur, fumus inuitati concedere, ut in omniabus Devotioni Vestrae nostram concursemyc T iuxta v
stra desideria praeberemus Ad quae verba commenta tur Venerabilis Beda cap. I 8. ideo indultam fuisse uni Britannico Archiepiscopo alterius consecrationem. Ne sit necesse ad Romanam quo Ciuitatὸmpis ' - 'ram prolixa terrarum, oe maru spatia pro ordinando
Archiepiseo semper fatigar, Ut suffecerit ab istis temporibus, Pallij susceptione Patriarchalem Romanae sedis auctoritatem agnoscere et neque aliud requisiuit Concilium Generale octauum itatuens Canone II. iuxta versionem Anastasij Bibliothec,rij, priscam consuetudinem in seniori,&noua Roma conseruandam effeta eta earum Praesules unitiersorum Metropolitanorum, qui ab ipsisfromouentur,m siue per manus impositionem, siue per palli, dationem, Episcopalis dignitatis firmitatem accipiunt baseane pore satem , videlicet ad conuocandum rasi urgenιe neces
75쪽
sitate, ad Synodalem conuentum, vel etiam ad coercenadiam itus, oe corrigendum, cum fama eos super qu Asdam debaisforsitan accusaueris. Iuxta quem Ca-nonem Britanniae Metropolitae, qui Episcopalis dia gnitatis firmitatem per pallium a veteris Romae Patriarcha accipiebant, eiusdem potestati subiecti declarantur , idque ad mentem Patrum Nicaenorum, qui Canone sexto potestatem Patriarchalem in Romano Episcopo agnouerant: ita enim interpretata est Synodus octaua potestatem illam, ut pallij susceptione agnosci crediderit ; unde patet quod Auctor noster, si Canonem Nicaenum iuxta interpretationem Synodi Generalis octauae intelligere velit, iam causa ceciderit, nihilque habeat, quod pro Britanniarum a Patriarchatus Romani exemptione adducere possit.
Britannicam Ecclesiam, licet ἀ Romana in
stituta non esset, eidem tamen ex metu consuetudine, cuius initιum ignoratur,
subesse posse, exemplo IlITricana Ecclesi ostenditum. quin etiam subesse debere, mon
76쪽
tamen Paniarthatui Romano subienas fuisse , De Marea ostendit . a. Tempore De Marea Parisiensis Archiepiscos 1 nonsum editae erant episοις Romanorum Pont cum ad Epiμποι Thessalonicenses, tT IIbricanos datae, quarum Legati Hadriani Secundi, NHolatra prImul meminerunt, σ quas post Marcae obittim eaeidis Lucas Boistentus . . Ex γι a eruntur testimenta Innocenti' primi ad Ansium , Cales ini primi ad Peragenem , SrxIi III. ad eumdem , tr S nodum Thessalonia censem, ex quιbur manifestum sit, recte Theodositim Echιniensem conclusisse pro Farmarchati Romani Episcopi super Illyricum potestate.
q. Ne autem qui1quam ex praediactis testimon νι coneliaderet, Britanniacas Ecclesias aeque ac IlIFrrcanas Romano Patriarchatuisubrιci, contendi ι Author, ad occurrendum Constantinopolitano Episcopo,catisam Perigenis usurpanti Urιmum a Dama se Fata Thessalenicensem Episcosum sta-ruium fuisse Sedis Apostolicae per Iι- lyricum Vuaνium, is Damajo hae in re contradisus Pausianum , cyriacum, ac Calliopum Thessaliae Episco- βο , quos propterea Bonifacius dam
. Contra haec ostenditur , aliam esse causam Perigenis, aliam Perre Πν , a Bonifacio excommunicator
fuisse tressus radictor Tbessalia Elisecvos, non quia cause Perigenia , sed Perretin legirrme ordinati obstiterant. 6. Perigenιι eausa aua es, ρο- tuitque ob aliam controiae a oriri 3nter veteris, π noua Romae Ecelesias , quod nouae Roma Ducopus illam ad
se traa isset, T legem Iro usurpatione sua d Theodosio Imperatore obti=itiiser. Lex Theodosi non eo rura ius Patriarchate Romani Epistopi , s aeontra Constantinopolitani usurpationem edita fuiι, σμntiquum Iua Patriarchale Romanum in IIbrieum supponit, quod in Eoni eius eontra ustirrationem Constantinopolitam Episcopi urgere non omisit. 8. Bonifactum contra Constantianopolitana Sedrs usurpationem niδιυ nisi quod Canonibus consonum, ex se
eundum antiquum ordInem erat spe-tissse , patet ex epistHa Ηοnom ad Theodosium, ty frmatur ex rescripto TbeodUk,quo allatum supra edictum
suum reuocatas. Exemplo III1rici probari potest, Britan nras Patriarehatui Roma no subesse, licet E Romano Pontisce primum instituta non assent , nam
pr.eter institutronem Eeclesiarum est vetur consuetudo F cuius cum initium ignoratur, ab Apostolra prouenire creditur, quod Leonis primi testimonio comprobatur. Io. Huic Apostolico instituro niaritur Britannic Ecesesiae sub Patriarchatu Romano subiectio , quam Aea-tho Pata, centum quinque Occidentis Episcopi , omnesque totius Orientis Antipites in Srnodosexta pro indubitata habuertint, quando BritannicasDnodos Romanae Patriarchalisubi tere admiserunt. Quod ante Agathonem signiflcauit Ius ιnianus Impera tor, dum Romanum Patriarcham
toti Hespera.e praefectum fuisse .
mat, y diu ante Iustinianiam Syns dua Arelatens prima , Ut sequenti capite monstrab Iur . .
1 Stendimus superiori capite, Anglicanam s Ecelesiam ex iure institutionis pertinere
ad Patriarchatum Romanum 3 hoc capite monstradum
77쪽
dum est, eidem subiectam fore,licet a sede Apostoliea primum instituta non esset: ad cuius veritatis infirmationem obseruandum est, non solum ex institutione Ecclesiarum argumentum desumi pro earumdem subiectione, sed etiam ex antiqua Ecclesiarum consuetudine, cuius initium cum ignoratur,
ab Apostolico instituto prouenire creditur . Illyrici magna pars ad Fidem conuersa fuit praedicante Doctore Gentium Paulo, ibidemque Ecclesias instituente, & Episcopos ordinante, unde Prouincias Illyrici Innocentius non numerauit inter illas,quae a Petro, aut Successoribus eius institute fuerunt: non ideo tamen a Patriarchatus Romani iurisilictione exempta fuit Illyricana Diorcesis. Ex ipso enim Innocentio, qui Illyricum non nominauit inter Ecclesias a Sede Apostolica institutas, Illyricanam E clesiam PatriarchatuiRomano subiectam fuisse olligi potest: prout collegit Parisiensium Archiepiscopus de Marca libro I. de concordia Sacerdotij ερ Imperij, cap.q. num. 3. Vbi relato testimonio Innocentij de institutis per occidentem a Sede Aposto- , , lica Ecclesjs: is Sola desunt, inquisi calculo no , , stro Illyricanae Diceceseos Ecclesiae,quarum hoc
, , loco non meminit Innocentius. Certum est ta- , , men,eas aeque ae caeteras Occidentis Prouincias, , Apostolicae Sed is constituris paruisse , eamq; S
, , dem, ut Ecclesiarum caput excoluisse. Nolo mi-
, , hi fidem haberi. Dicat pro se ipse Innocentius, , in ea epistola, quam ad Rufum Episcopu Thesi
78쪽
caeteros Episcopos Macedoniae dedit; cum eon1,, literis a Vitali Archidiacono delatis rescriberet. , , Aduerti Sedi Amsioticae , ad quam relatio tam, , quam ad caput Ecclesiarum missa currebat, , , quam fieri mi uriam , cuius adhuc in amfluum, , sententia duceretur. Quin & alio loco iure Pa- , , triarchicci usus est Innocentius in retractando
, , Bubalij, & Tauriani Episcoporum Illyrici iudi-
, , cio, ut dubitandi nullus possit supereste locus, , , quin per Illyricanam aeque ac per caeteras occi- , , dentis Dioeceses Pontificis Romani auctoritas, , Patriarchica explicaretur. , , a Scripsit de Marca ante 4o. annos, quando nondum editae erant aliae Innocent ij, plurimorumque Romanorum Pontificum de Romana Patriaris chali in Illyricum potestate epistole,quarum meminerunt Legati ab Hadriano II. Constantinopolim missi in Dissertatione contra Vicarios orientaliuma a tisinis
contendentes Bulgariam ad Ecclesiae Roman o V ζ. u dinationem non pertinere:Sedes Hulica,inquiunt, iuxta quod Decretalibus Sanctissimorum Romanoriam Prasulum doceri poteritis , utramque Epirum , nouam videlicet veteremque , totamque Thessaliam, atq; Damdaniam, in qua, m Dardaniae Ciuitas hodie demonstratur, cuius nunc patria ab his Bulgaris Bulgaria nuncupatur , antiquitus Canonice ordinauit , in obtinuat. Romanos Pontifices , quorum hic tacito nomine
mentionem faciunt Legati ab Hadriano II. Confla
79쪽
e ist. a. ad ehaelem iaratorem a
tinopolim missi,nominatim refert Nicolaus primus episti 1. ad Michaelem Imperatorem scribens de Il-- lyricana Dioecesi: stue Amec Frum nostroruin temporibu cilicet Damasi, Siricij, Innocentij, Boufacij, i' Caelestini, Sixti, Leonis, Hilarij, Simplici', Felicis, 'in' atque Hormi e Sanctorum mut ficum sacris dispositionilus augebatur. auorum denique institutiones ab eis illis in partibus destinatas per nostros russos, et1t retveritatem cognoscere queatis, vestr.e Augustalipotentiae dirigere curauimus . Atque horum Pontificum Decretales epistole, quae Hadriani II. & Nicolai I. temporibus adhuc extabant, sunt ille, quas de Ma ca non vidit, quosque viri docti ipsius temporibus magno eruditionis Ecclesiasticae detrimento deperditas lugebant, ipsaque sedes Apostolica amplius
proferre non poterat: quod nimirum Decretales illas, quas in scrinijs suis olim asseruauerat, vel incendio consumptas, vel hostium irruptione dilaceratas, vel temporum iniuria deperditas amiserat. Quare illas, si alicubi latitabant, aliunde desumere debebant, prout reuera desumpsit ante 3 .ferme annos Lucas Holstentus, qui euolutis variarum Regionum codicibus M.SS. reperit acta Synodi Romanae sub Bonifacio Secundo, in quibus refertur, quod Theodosius Ecchiniensis civitatis Episcopus adduxerit complures praedictorum Pontificum epistolas,quae Romanam Patriarchalem per Illyricum potestatem manifeste demonstrant.
3 Omitto Damasi,ac Siricij epistolas,& a lite.
80쪽
ris Innocentii primi, cuius supra meminimus, inlatium sumo , cum inter eas extet apud Holstentu inordine qua ita , in qua Prinlecesiorum suorum his verbis mentionem facit ; Tibi, inquit ad Anysium Thessalonicensem Sedis Apoliolicq per Illyricu vicarium, anteriores tanti ac tales viri Pr.edecesseres mei η'istς , apsopi, id est, S. memorie Damasus, Siracius , atque ri . . i. . . ,
supra memoratus vir Anastasius nimirum ) ita de-
tulerunt, ut omnia , qu e in illis partibus gerereulux, Sanctitati tuae, quae plena iustitia, traderent gnosceu da , meam quoque Raruitatem hoc tenere iudicium, eam- idemque habere voluntatem, te decet recetu cere.. - .dem cofirmat Innocentius epistola ad Rufum Anyssa, successorem, eadem Caesestinus Perigeni, Rey- .nato, Basilio, alijsque per Illyricum Episcopis, scribens, se nihil noui statuere: I cec noua haec , inauit. C resti'R mi'
.a edis Apostolicae cura de vobιs es, satiatum nostru -imur uoi 'ς pius expertinentum hoc, quod nos agimus : Thessivinicensi Ecclesiasemper esse commissum, ut vobis vigi- Ianter intendat . N i0fra : Sunt culpae aliquanta inouleues quae Illis innatae Provincijs ad nos,eum simus singius, non possunt peruenire, aut iam femoris omηibus, non ita, ut sunt acia interposito te stris spatio perferuntur : quas omnes uos 1ntercesssione fratris ae οροφω-pi nostri Rufi, cuius experientiam comprobatam esse in causis omnibus, . vitae actibus liquet, molumus refe-xari. Cui vicem nostram per vestram Provinciam n ueritis esse commissem, ita ut ad eum , Fratres earismi, ruidquid ἐς causis agitur, ηεferatur, sine eius consilio F nullus