Casti Innocentii Ansaldi, Ordinis Praedicatorum, De forensi Judaeorum buccina commentarius

101쪽

Hanc igitur Graecorum Tabam lanebri Heroum festo classicum Giluculo canentem ,- -πρα Jon appellavit, antelucanam nempe Tibiam , Tisiam matutinam , Tibiam e somno excitantem , ceu idem illo contigillet apud Plataeenses die, quod apud Romanos Pridie Idus Aprilis, quo magnae Matris adventus Romam colebatur . Inquit enim qui festum describit Vates: sa Protinus inflexo Berecynthia Tisia corna Flabit , ct Idea Festa Paνentis erunt. Buccina siquidem mane resonante venientis celebritatem diei edicebant. Verius igitur, ratione qtio clangebat tem poris, uti de flebilis ratione sonitus, suaeque ratione sermae, Baecinam illo nomine denotare Ion voluit Achivorum in

funere senantem et Carmen iccirco E η δ' ἀυλό et λεκπωλω in υμνον Αχαιῶν recte interpretabimurr vero

Buccina odiis modis in senere Graeorum. Lydiis namque modis Heroum qui vixere laudes Prisci celebrabant, unde Vemi sinus: Virtute functos , more Patrum , Duce L dis remiso carmine Tisiis , Trojamque ct Anehisen ct alma Progeniem Heneris canemus. 3)Erat siquidem lydia harmonia , uti ex Platone monet diligentissime Plutarchus: ο-Mai Mni ἴδοιος, θρVis, acuta , vehemens, stridensque , complorationibus etiam apta, animos dejiciens, affligensque, via uis π ἡ φιλ νενο ες-ἰIs hiarata της ψυχῆς. IJ Requirebatur igitur

102쪽

Commentarius igitur Instrumentum quod lydiam illam essicere valeret harmoniam, sonumque moestum reddere, acrem, stridulum, acutum, uti ex Horatio iterum dignoscere est canenter Dem Visum aut Heroa Dra, veI ACRI TIBIA sumes eelebrare Clioe t JHuiusmodi ergo aerem Tiliam eleganter ut designaret ille Vates, eam ex sono descripsit suo, ex acuta voce sua stridula, obstrepente, ex voce Gallinacea, aut ex sono simili voci Galli Gallinacei, iccirco Κυλω ἀλε, ταρα appellavit ,

erat enim Veteribus consuetum nonnulla non modo animalia ex vocis quem efferrebant nominare modulo, uti ab n, qui ejus sonus, nomen derivatum Turturis, a J v rum musica magis Instrumenta nominibus Brutorum, quorum voces imitari sono videbantur , denotare . Praetereo

quae Cuperus ad illa Minucii Felicis commentatur, Et disepice I is ad hirundinem fistrum s dictum nempe Instruis mentum illud, Sistrum ad hirundinem doctissime ostendit, quod tinnitum haberet argutum, & cantui Hirundinis λmilem. 3 ) Quot Veterum hacce in re, quot Recentiorum adferre possem testimonia i Ab voce tamen qua de agimus evagari minus placet Ita de illa Joannes mitLis ma r 'Αλλτωρ Tibia ob eantur similitudinem . Neque ,, quispiam mirabitur Tibiam GALLuM , sive αλλα- di-

, , Mam a sono . Plura possent adduci exempla, quae doceri rent Instrumenta quaedam musica ab Avibus eorumques D no esse nuncupata. Sic Miluus, ut & Μ λina Tisia n is men acceperunt a sono, docente Vossio in Elymologia. ,, Mimina vero est Tibiae genus soni acutissimi iuxta Fe- stum. Eodem modo Croton notat Instrumentum musiis is cum, quod in sono vocem Cisonia imitatur. Festive ergo is Petronius Ciconiam vocat CROTALISTIAM, quod - ,

is sive crepitus Ciconiae sit familiaris. Ut ergo MILv IN AK is ΤΙ

103쪽

74 De Forensi Iud. Buccinari TIBIA, quod sonum Milui, iit CROTON dicitur , quod, ,, sonum Ciconiae imitetur , sic etiam Tibia --πω GAL Lusis dici potest, quod sonum Galli Gallinacei sonorum acri bene resonantem imitetur. I J XLVII. Hujusmodi αλεκτορ tamen , sive meis aevis Ins7νtimentum jure dici Tibia non poterat, sed BUCCINA verius appellata a nobis est, eamque mentem suisse arbitramur Vatis apud Athenaeum , quippe musicum Instrume tum, acrem illum sonum edens, nguram & formam non Τibiae sed avccisAE habebat. Monitum Athenaeo, Grae-aeos veteres , ad effciendum vocis acris Instrumentum , communi Tibiae Tyrrhenium adjecisse orificium, κίρας α

-tione cujus, Instrumentum illud gravem quod per se reddidisset sonitum, acuti essiciebatur Instrumentum sonitus, addito nempe ad exacuendam vocem ejus , Tyrrhenicae Tubae simili, &Codoni Tubae respondente patulo orificio. Nil simile vero magis, quam illius fistura Tibiae, cui Tyrrheni uin Cornu adjicere solebant, ac figura Buccina . Palmaris Tibia illa erat, obque additamentum illud, Campanulae in sormam desinebat, uti mox ex Athenaeo vidimus, quo cum Eustathius consentit: Tιν καλασ-

μειον - 3 Buccina autem ex descriptione Flavii ad hunc se habebat modum: Longitudine quidem erat paullo minas eulitati: sed ejus Istula angusta, Tisia erassor aliquantulu- s ea vero oris amplitudine, qua ad spiritam idonea esset excipiendum, fimiliter ac Tuba in Campanulam desinens.

ram t Animadv. ad Observ. Philol. Aliman. α Lib. Dei osoph. IV. Ad Iliad. Homer. Lib. XVIII. Antiq. Jud. III. OP. II.

104쪽

Commentarius. TIra in ex celeberrimi Maimonidis Constitutioniblis de reo perpetuoque ad easdein Cl. Ugolini Commentario consi

matum vehementer . Immo quum vetus Auctor adfirm

verit, αυλῶν ἔς μόσχου λοξω εκαμψε , ι strumentum haud statim videat fimile prorsus BUCCINAE,

Hoc igitur quod in semetipsum veluti circulo flectebatur Instrumentum , quodque acrem stridulamque & Gallo

Gallinaceo similem habebat vocem , ratione cuIus erat complorationi aptum , quo demum antelucano clangere solebant tempore, ut dormientes, Gallorum instar, ejus ope , expergefacerent e somno , hoc , inquam , Instrumentum elegantissime appellavit Uates miλον --πρα, ut

BUCCINAM proprie denotaret, & eam quidem Judaeorum, uti ex recta palam fit alterius interpretatione carminis, ejusdem Vatis apud Athenaeum. XLVIII. Hoc autem illud:

quod multi quidem explicare satagunt, ast nullus sortaLse Numine secundo . Allusisse tunc Jovem suspicatus est Casai onus ad Idaeum Homeri in Iliade nobilem ac celeberrimum Praeconem , appellasse iccirco Praeconem ait seu Tubicinem, Fistulam atque Gallum Gallinaceum . 8

Verum i Enigr. Graeci Lib. VL D. V, n. I. a Lib. III. De Re Militari Cap. V. t Ovid. Lib. I. De Pont. Ep. I.

105쪽

verum haud animadvertit Vir, ceterum doctissimus, alios filisse populares olim Praecones, seu Tubicines, alios PRAECONEs BELLI Cos, qui Caduceum in manibus gestantes, Legatos ad sancienidam cum Hostibus pacem praecedere solebant. Testis hujusce rei apertissime Ulpianus: his, δὲ

dum, alium fuisse PRAECONEM POPULI, alium PRAECONEM BELLI, qui Legatum antecedebat ad sanciendam cum Hostiabus pacem, ferens signum quod Caduceum nominant . Apud Homerum reapse ita IDAEVS Praeco se gerebat, quem prosecto nunquam buccinasse legimus, iccirco nihil illi pro

sus esse poterat cum Fistula , aut etiam cum alite . Ut igitur idoneam ad interpretationem carminis via sternatur aliqua, animadvertendum, haud equidem extra rem, Iudaeos ignaris ab Gentilibus IDAEos tuisse appellatos. Ita certe Tacitus r Iudaeos Creta Insula profugos, novi rana Lysia insedisse memorant , qua tempestate Saturnas vi Ioυis passus eesserit Regnis. Argumentum e nomine petitur, inel tam in Creta IDAM montem, Meolas IDAEos, aucto in Ba

lavam eo nomento , Iudaeos appellari . ast igitur ἀλ--ρ hoc esse videtur in loco Iudaeorum Baecina, quod uti Maos appellare soliti Ethnici essent Judaeorum Gentis homines, ita & Idaa appellare etiam debuerint quae misicalia erant Iudaeorum Instrumenta. Quare mihi videre videor Poetae in carmine quandam dulcissimam venustatem, ob suppressiim videlicet eleganter, in ea quam adfert similitudine, similitudinis adverbium , ac si metri le- .gibus dicere potuisset Jon : προΘ Ati καλλαω ' hoc est: Praecurrit vero fistula tamquam Iudaeorum Auce nar Pracurrit altera veluti Iudaorum Buccina, ceu alister Popul; Baceinator . Infinita hujuscemodi v nu st

i Enarrati in Orat. Demost. Conin Timocrati

α) Lib. Histori Vc

106쪽

cim mentarius. 7 Tnustatis ferri in mediii in possent ex Hebraeorum Dialecto,& ex Auctoribus Graecis exempla, quae apud Masclesium uberrime prostant. I J Infinita etiam ex praestantioribus Latii Vatibus quorum adsert testimonia Cl. Vulpius, ta ast quum in Graeci carminis interpretatione versemur , pulcherrimum satis in praesens sit Antipatri ex Epigrammate sumtum , novem ubi celebrat veteres Vates Foeminas, quas inter,

Mirarentur enim dubio procul, qui Graecarum ignorarent dulce ingenium Litterarum, neque fortasse statim intelligerent, quid illa sibi verba vellent, Anitis os, mulierem Homerum. Verum mirari statim etiam desinerent , si supplendum esse animadverterent, aut sublicentem etiam similitudinis adverbium, in mente habuisse, exhibere immo voluisse Vatem, idoneam, ac pulcherrimam similitii. dinem , adeo quidem ut Θῆλυς haud aliud hoc sit in loco, quam Θ λις ώ 'πιμυος, significetque: Myron, Praxillam, aequalemque Avita Homero. Sive , Anytin alterum Homerum, dodiam instar Immer; , doctam VELLTI Homerum. Eadem igitur ratione Ionem significare voluisse arbitror, ita, alicujus subintellige cantum, aut aliquid ad agendum , Fistulae praecucurrisse s litium, veluti, tamquam, ceu, similis ratione senitus Hudaeorum BUCCINA, aut si mavis, ratione forsitan oKii, Judaeorum BuCCINATOR , qui publicos ante Gentis suae sive sacros, sive prophanos etiam Actus BUCCINA clangere solebat. XLIX. Quoniam vero vox haec ἀλοιφρ usurpata olim fuit non ad alites modo denotandos, verum &ad Graecos significandos homines, & Athenienses , tum Virgineia ,

aut Coniugem , tum etiam Gemmam atque nummum ,

determinatos demum Viros , Upupam , Buccinatorem ,

107쪽

Buccinam , uno ut dicam verbo, quoniam VOX haec αλ -κ-mo ΗΟΜΟ NYMIA videtur laborare maxima , ut ad id, unde digressi sumus , tandem aliquando revertamur, inia quirere in praesens est, an Christi de Evangelistaru in veraba, 'τρι, ἀλεκτ α ipωνῖται, antequam Gallus cantet , sive δε- num edat , ad Praenuntium Lucis alitem reserenda sint, an alium satius ad sensum pertrahenda jure videantur .

Optimum, aut ego fallor, mihi videtur ejusmodi praescribere in Inquisitiones Canonem Joannes Henricus Hottingerus ubi scribit: Ob frequentes Linguarum Orientatium aia lusisnes , in diversa , imo in opposta ari quando abeunt Interis pretes . Ivare altaborandam est, ut primo constet verborum In scatus. Neutiquam hie susscit hane υeI tuam notionem voci ab aliquibus tribui. Damquam qui ad duetum Lex et in vocibur transferendis exercitatι sunt, ct sibi aliis υideantur Linguaram Magistri , qui tamen non multum di feruntas Hues , qni nee Litteras noscunt . Uti hi enim versa aliqua transferunt ex mente Transtitovis , ita ita ex judicis Lex cographi. Reperies qui peν plures annos Linguas excosierunt, quique excellere habentur , qui tamen rationem signiscatas rater aactoritatem , quae tamen neutiquam susscit , reddere nequeunt. Iuvat porro EMPHATICAS VOCES probe explicare,

qua scitiset singularem vim in se continent, respiciuntque ad naturam , vel typum , vel actionem, vel tale quid. Cognita enim hae , res ipsa, qua voce illa insignitur , Iucem accipit. I J Itaque quum plures per se, exque nuda Lexi- eorum vi habere sensus possint verba a Christo , abqtie Evangelistis enunciata, haud ex auctoritate modo, aut ex Lexicis, interpretanda sunt, sed ad vim quam in loco habent, ad enaphas m eorum in enarratione respiciamus necessum est, ad naturam lacti atque adjectorum, ad ea quae illa evenire nocte opus erat, ad ea quae antecessere, quaeque subseciita sunt, Passionis ad Historiam, ad mores etiam Judaeorum, ad solvendorum denique rationem o

108쪽

Commentarius. Tyjectoruna, quae omnia non aliti, aut nummis, aut Graecis, ceterisque, aliquibus quae denotare vidimus in locis, sed FORENs I modo IUDAEORUM BUCCINATORI, aut etiam BucCINAE videntur afferenda. Duo siquidem in Quaestionibus, quae ad sensum Scripturarum pertinent , observanda docet Sanctissimus Praeceptor Thomas: Primo quidem, ut

veritas Sev tAra inconcussa teneatur. Secundo, At . eum Scri-prara disina mustiplicitor exponi possis , quod nulti expositis- ni aliquis ita prae se inbareat, quod F eerta vatione eoULeerit hoe esse fassum quis Hiquit sensum Sorsotur asserere praesumat, ne Scriptura ex hoe Uerbo ab In elibus derideatur,er ne eis via exedendi praeludatur. I) Itaque quum verum esse posse videatur , nullos in Urbe sancta ali olim potuisse Gallos, Judaeorumque domos , Christi mortis tempore, domui somni similes fuisses nempe, Non υigia ales ibi cristati cantibus oris

Ευocat Auroram si, s a )quum aliorum huicce Objecto Responsa nobis arbitraria, ipsoque incertiora prorsus videantur, quum V em αλέκτο BUCCINAM & BuCCINATOREM significare posse certum sit,& significasse aliquando , quum celebriores apud Idistori. cos Poeticae non modo, sed & ad Plebis sermonem propius accedentes voces frequentissime inveniantur, Natura enim,

uti Clarissimus ait , & Sapientissimus BOTTAR Ius , t 3 Iearum tenacissimi sumus phrasium, quas annis rudioribus percepimus , quum loquutionem e circo ac e trivio petitam usurpasse Casaubonus arbitretur Lucam scribentem rΚαί ναανm rio μιας παρωπῶσΘω -πάοες, q) cum supplemento, quod subticuit , nominis βαλβιδος , s neque enim populares illae voces majestati divinorum valent Bibliorum derogare. Nolo ossendaris, ad Paulinum Hieron

109쪽

si υilitate verborum et qua vel vitis Interpretum, veI de --dustria sis prolata sunt , ut rusticam Concionem se facilius instruerent, in una edemque sententia aliter metas, alia ter audiret Indoctus.) Quum denique singularia quaedam Graecorum Poetarum verba , phrasesque ac metaphoras apud eosdem speciali quodam modo receptas, eodem plane sensu ab Evangelistis titisse usurpatas concedat vel Psoch nio Gata eritis; ejusmodi licet Poetarum loquutiones idi ismum inde haud probare jure ae merito evincat , t a Jidonea videtur nobis consequutione sequi, Servatorem Petro dicentem ,- - αρα φω σοι , lignificare voluisse , ratione maxime temporis habita , rei qua de agebatur , suturae Passionis atque Iudicii, forensium morum , Pers narum, omnium denique Adjectorum, fignificare, inquam, voluisse , Antequam BuCCINATOR Ignum dei s vel Antequam

BuCCINATOR Tufa clangat, ad CONCIONEM uidelicet P puLI convocandam 3 Evanselistasque scribentes: εφύiseris αλεκτορ, exprimere serensious ac propriis voluiste terminis r Et BUCCINA signum IUDICII de iit Et coNCIONEM BUCCINA : Et TUBA sua clanxit ad Catum forensem

vocandum BUCCINATOR.

L. Et de modo quidem dicendi sermo si esse debeat, res prosecto patet quam maxime per se. Quam belle enim

Aristophanis PRO RITU FORI verba: ἔα re δμπρω 'Αλατρυὼν εφθεγγε , & illa quoque Κωo,ξ υτερον κε ιακυκεν, de quibus iam a nobis disputatum est, universam ad POPULI CONCIONEM Ex TRA ORDINEM & SUBITARIO congregandam , quam belle, inquam, cum verbis Evangelistae Marci consonant, evi . δευτε - αλ-πρ ἐφωπσε, qtlae neque cum stata, neque convenire cum intempestiva possunt alitis v ciseratione et quum optime ex opposito enodentur , explicenturque, si de FORENs I interpretentur GALLO, videlicet

110쪽

Commentarius. 8 iTu BICINE BIs clangente Judaeortina ad Concilium quod statim coactum sane) congregandum i Eadem enim ut de caussa, eri δευτέρου dictit in esse apud Marcum , quo re δίυ- rem, apud Aristophane in procul dubio fateamur, quid necesse aliud, nisi ut in memoriam mox explicata revocemus , magnas videlicet in Republica administranda pariates , tempestate illa, Iudaicum sibi vendicasse Populum i in rebus maximi momenti, inque judicandis violatae Religi nis Reis PRO GRAECANICORUM FORMA CONVENTuUM , advocari popuLI CONCIONEM debuisse; id haud alio quam Bucci NAE sive rusAE signo fieri solitum suisse , Bis quidem clangente, aut juxta vetus olim Domini Praeceptum, quo cum clangendum erat ad congregandos Principes , tum iterum ad agmen convocandum universum s sive pro Graeanicarum visu insium , quo de diximus , probatis ex Auctoribus discrimen explicantes, statas inter Conciones,& CONCIONEs REPENTE CONVOCATAs, quotidianis qui'pe Iudiciis, Concionibusqtie stato celebratis tempore , iusnum vidimus forensi a Gallo, pultico Tuticine fuisse

semel factum , BIs vero ad συγκλm ς εκκλησίας Congre-iandas, uti reipsa ad repente & extra ordinem convocanam Mulierum Concionem apud Aristophanem publieas GaIIus, PRAECO,secunda vice Tuba clanxit, Ἀλα-

τρων δευτερον κεκαλωκεν . Heinc videt

quisque Evangelistas jure conciliatos. Qui enim simpliciter

dixere, πρι, αλέκτορα φωνοῦσαι, quum significare iteratum voluissent ΚατεκκλHrta; signum , cum Marco certissime conis Venere, δ, ac δ' εὐπρον, pro forensi more, exprimente. LI. Hanc immo esse verborum Christi interpretationem nemo pene dubitabit, animadversione facta super vi, quam in loco habet verbum etiam ὐώνωι. Haud ignoratum

quidem, & Brutorum sonos dici aliquando voces , Suida scilicet in voce φωνην ex Philopono dicente : διό ,sii A Mἀλόγων qψοι-r eorum adnuc tamen in sententia veris sari minime liceret, qui nullam esse crederent potiorem