장음표시 사용
61쪽
PRAECONES , sive etiam TUBICINEsι nam & Praecones δε-υis Angeli eleganter appellati ab Homero sunt rXύρετε Κηρυκες Διὸς 'Αγγηλοι,- i Samue PRAECONEs Ioυis Angeli, atque etiam inrorum. Et egregie Sanistus Gregorius et Sciendum , quod ANGELORUM Uoeabulum nomen es ossisti, non natura. Nam san Iiea-
Isis Patria Spiritui semper quidem sunt Spiritus, sed semper vocari Angeli nequaquam possunt et quia tune solum sunt Angeli, eum per eos aliqua nunciantur. a) Ayy'κ enim ab ἀγγέλλω derivatum nomen certum est, hocque verbum a n, a quod proprie reυelare. s 3 in Hoc imo nomenius officii non naturae nomen esse, Patres omnes docuere, Heterodoxorum objecto occurrentes adversus divinitatem
Christi differentium, quod lacris ille dictus foret in oraculis, Con ii. Heinc & nomen illud,
novo in Foedere, Homini etiam tributum nonnulli Inter retes contenderunt, Apostolorum videlicet in Actis, ubi uella stare Petrum ante vestibulum nunciante , qui illum a manibus Herodis ereptum ignorabant , dixere r Aγγιλος ἀ--. Angelus ejus est, quem nempe miserat Nuncius, aut Servus. Quum igitur hoc Joannis Ange-Ii nil nuncient in loco, verum Tu BA modo ante Iudicium clangant, ejus, uti dicebam, verba: Κω'-- ἐπτά ἀγ- γέλας, ita iure interpretabimur et Et vidi senem TuBIcINEs flantes in eonspectu Dei, θ' data sunt tuis septem Tu-BAE. Et septem TIBICINES, qui habebant septem TuBAs,
praeparaverunt se ut TUBA canerent. Et primus TUBICEN tuis sa cecinit, er alter Tu BICEN tuba ceciniis 7 & tertius,& ceteri ad usque septimum , cujus post clangorem sequutur i Iliad. Lib. I. a Homit. XXIV. in Evanges. Radic. Hebr. Lexic. Mascles η Pamel. Not. ad Tertuli. Lib. De carn. Christi. 3 Act. Apost. XII. I .c 6 Apocalyps Cap. VIII. & si'. Apocalypc Cap. IX. I. ct seq.
62쪽
Commentarius. 33tur a Senioribus gratiarum actio de Iudicio, &mercede, & vindicta omnipotenti Deo. XXIII. Sed ad factum tandem deveniamus , & forensem adseramus Tu BAE sonum, postremae datum tempore Reipublicae, ad popuLI CONCIONEM repente convocandam.
Bucei navit apud Judaeos re ipsa eorum Fori PRAECO , ad Σκκλησιαν quae Christum damnavit advocandam , eo enim pari modo, quo quum Nuntius Prytanibus significasset captam fuisse Elatiam, tum vero vidimus Atheniensium alios medio surgentes convivis ceteras quascumque reliquisse curas, alios vela incendisse, Prytanes Tubicinem evocasse,
CONCio NIs signum fieri jussisse , ita oblata se se repente proditori Iudae Magistrum prodendi suum occasione , Ministros & Cohortem eidem Judaeos tribuisse legimus, Jestim vinxisse, & adduxisse ad Caipham , Tubisinem advocasse, signoque coNCIONI s dato ad Praerorium perrexisse,& damnationem omnes cum Pilato proniinciasse. Quare, uti celeberrimo illo ex CONCILIO , quo Christus mort damnatus atque actistus est, ceteras Judaicorum Judici rum consuetudines ficilius evidentiusque, quam ullo ex alio Historiae Iudaeorum monumento , percipi posse arbitratus olim est Cl. Sigonius: unde ex conlatis Evangeli rum eo super CONCILIO testimoniis rem Iudaeorum Judiciariam explicari exacte posse , determinarique debere contendit: IJ ita nos etiam ex signo succi NA illam ad CONCIONEM advocandam dato , idoneum , imo certum, derivari argumentum arbitramur posse , ad sententiam de FORENsIs usu BuCCINAE apud Iudaeos confirma
XXIV. Datum autem fuisse illi CONCIONI eonvocandae signum ex verbis eruere est Divini Praeceptoris ad P
63쪽
eantaυit. Illis autem verbis significatum arbitramur rAntequam BUCCINATOR Tuba clangat s Vel , Antequam PRAECO signum det, θ' in Iudicium adυocet, ter me negabis . Facem mihi hac in Interpretatione fateor Alt-niannum praetulisse; si qui tamen, multiplici de caussa, inaudita loqui , atque παραδο-to novitatis illo, alter ceu Palaephatus, gloriolam aucupari sibi visus est, inepta passus ingeniosam adversus suspicionem Adversari' rum Objecta, nec enim motiva in medium protulit, quibus jure actus videretur , ad communem sensum in hunc.
recentiorem convertendum , neque sat idonea protulit, momenta , quibus verba, de quibus sermo est , BUC NATOREM denotare poste evinceret , ad CASTRENSEM confugit demum Romanorum Bucci NAM , ad quam Christu in respexisse contendit, adversus ipsa prosecto Romanae Historiae monumenta , quae in Castris quidem, non autem in Urbibus, aut in Stativis Romanos BuCCINA Vigilias commisisse memorant . Nos igitur primum de iis , quae obesse videntur disseremus, ne vulgarem opinionem certi csmam credamus non enim de Dogmate est, sed sola de antiquitate Disputatio, Vulgarem imo Interpretem nobiscum consentire demonstrabimus in ad uberrima inde se
nUnem convertemus momenta, quibus in loco cum Graeca , tum Latina etiam Evangeliorum verba BUCCINΛT
REM denotare suspicamur. Demum ad poRENfEM Judae rum BuCCINAM respexisse Christum apertissime consequi
XXV. Et de alite quidem interpretari divina verba, nulla ratione videntur primum posse , quod aetate Christi nullos dicantur Iudaei alere . tuisse Gallos, nullum e rit m cantum exaudire potuisse. Ut enim Sybaritae, placi dioris ergo Lmni, hujusmodi propriis ex aedibus eliminavere alites, ita & Judaei ab Hierosblymitanis, potiori quidem
64쪽
commentarius. 3 sdem de mussa, ne terram videlicet illa in Urbe pedibus
dissipantes, immunda eruerent animalia. quae res sanctas malo omine polluerent ι scriptum enim olim erat e Paen . Up a tu tibin a V, n Non alunt GaDisi Hyerosolymis propter saera. IJ Adhibendam autem esse
Iudaeis Doctoribus, consuetudinem istain reserentibus, pro uis fidem equidem haud dubito s in iovum enim esse quis non videat, Ipsis, res suas enarrantious, eam recusare, quam Graecis, Romanisque Scriptoribus habemus, si quae ab eisdem traduntur aliquando, nostris quidem a moribus aliena, nec rationi tamen, nec aliorum certissimis, e rumque plurium Scriptorum testimoniis adversa λ Nec enim in alio Talmudici, dum Veteres mores suos recensent, peccant, nisi tuti exacte monet Constantinus ram- perear ca) in in eo quod consuetudines corruptis tempori bus, & Christi aevo revera vigescentes, antiquiorem ad aetatem, vetustissimaque reserant ad saecula. Optime hac in re Cl. Lamy: Suspecia esse non possunt qua eirca vetustar consuetudines leguntuν in TDalmadisis Libriss has enim, dum Iesus in Terris agebat , viguisse , aperte indicatum , vel innuitur in Evangelis , ut merito videantur , qui eredunt posse vise explodere, qua ex hisce locis depromuntur. 3 Huic autem testimonio illustris Pasini iudicium subjicio, quae illis in Libris fidem merentur, ab ceteris egregie secernentis, quae veritate maxime laborant. Cum Hebraeos ais,
o assinos antiquos , ervecentiores intelligo I non m do, sed D era n etiam comprehendo . Neque enim volo unia mersa nutu habito delectu inde excerpit ea tantum qua ad rem grammarisam, ad Judaeorum ritus, consuetudines &Historiam spectant, depromenda emtemdo. Hujusmodi igitur E a quum
65쪽
quum sit, Talmudicis relatum in Libris, de non nutrie dis in Urbe sancta Gallis Praeceptum, cur de illo dubit
bimus 3 Quare alitum ad illorum vocem , Servatoris ad Petrum verba haud esse videntur reserenda. XXVI. Hadrianus Relandus, re hac, uti par erat, ani. madversa, Interdictum illud communiori cum Interpretatione Textus componere non una Via conatus est. I P tu iste igitur censet Galli vocem, extra Hierosolymam so lassis editam, ad ipsam usque deserri Urbem, ad usque ipsas Petri aures, perpenso maxime Urbis diversis montibus ii fidentis situ . Certe memoria proditum animadvertit, in Sicilia exaudiri posse Gallorum in Italia canentium voces, esto fretum Siculum interjectit in sit. Ita Silius Italicus: cain Ex tuo se anν rapidus deυortia Nereus , Saeυo dis duos eo ungi pernegat aestu.
Sed spatium qMod dissociat consertia terra, Latratus fama est se arrita intervenit un a )
Et matutinos volucrum transmittere cantus.
Legem addit Relandus solis positam Judaeis essicere potuis.
se minus, quin semita in Urbe rerum Domini tune temporis Romani ' notio alerent servarentque , quemadmodum Gesarent X. mer eam suisse perditorum illorum temporum conditionem , ut hi ipsi inter Judaeos, qui sacra nundinabantur nomina , LUes patrias turpissitne negligerente verba Legis prohibuisse dumtaxat, aves illas alere, non vendere, aut comedere 3 delatumque vix Hierosolymam αλοκ- , ea, quae suprema illi erat, nocte, vocem, uti consueverat, sortassis edidisse e verisimilius demum, posterius esse Pharisaicum illud tempore, quo de agimus, Praeceptum , postquam scilicet, Sospitatore nostro jam in Caelum seliciter evecto , Hillelis tandem superstitio unia versum Populum insicit . Quibus ex omnibus vulgaris in terpretationem sensus in tuto collocatam esse contendit.
i Orat. De Gaa. Cant. Hieros audit.
66쪽
Commentarius. 37XXVII. Vertim , ut omittam, incertum prorsus esse, an Domus Pontificis adeo fuerit Urbis moenibus contigua, ut ales extra moenia vocem edens , in tanto strepitu, in tanto Judaeorum , inconditum clamorem tollentium, in. que militum tumultu potuerit exaudiri quae prudens Al manni erat olim dubitatio; I quis ea tamen omnia, quae suspicatur Relandus, cum emphasi verborum Christi, cum tempore, atque loco, quibus ea protulit, haud convenire posse minus videat Familiarissime, ac Iu DAICO MORE, cum Petro Christus loquebatur: itaque ad vocem litis respicere nullo modo poterat, qui Hierosolymis aliac nutriri solitus non erat, qui Judaeorum ab aedibus procul esse debebat, qui lege prohibitus erat apud eos inveniri. Respicere ad vocem alitis non debeat, qui esse fortasse in domibus modo Romanorum poterat. lilius autem Sacerdotes temporis sacra etiam nundinatos suisse nomina, ac morum leges turpissime violare solitos suisse, haud inficiamur quidem; ast eos inde dubitare, Pharisaicas meglexisse caeremonias, ac irrita palam habuisse inducta rituum Praecepta, minus cum fide convenit verbis Servatoris debita, quibus eos HUMANIS TRADITIONI Bus, plusquam par suisset, addictos querebatur. Facere haud igitur possunt RG landi cogitata, ut vulsaris Interpretationem sensus in t
to collocatum esse arbitremur.
XXVIII. Quoniam tamen Praeceptum illud de minime alendis in Urbe sancta Gallis inter Rabbinorum Commemta nonnulli adhuc enumerandum esse forsitan contendo Tent, cetera opus est in medium proferamus adjecta, seu verius motiva, quibus Evangelicum non de alire , in loco, ducimus interpretandum . Celebris quaestio est inter Exegeticos , qua nempe ratione conciliari Evangelistae possint, non uno modo verba illi Christi effere tes . Iuxta Marcum enim Christus praedixit Petro , fore
ut ter abnegaret, πρὶν κ αλεκτυα , antequam
67쪽
38 De Forensi Fud. Buccina Gestas r) Et vero quum cecinisset post pri-
inain abnegationem, post tertiam ὀ--αλα ρ μῆγο , rursus eantavit Gallus. a ' At ex oeposito ceteros apud Evangelistas haud canit Gallus, nili post tertiam abnegationen . Apud Matthaeum enim 'Eν -- αῖ nntes πρὶν αλα ρα φωνῆσαι, τρὶς ἀπαρ-ου με. Hae nocte priusqxam Gestar eantet, ter medietatis. 3 Apud Lucana r Ου ι
Hodie non eantabit Gauus , priusquam ter neges , quod Tu me noveris. s Denique ex Joanne: Οὐ μη ἀλέκτωρ φω- νψει, ἐώς ου μαρνmm .,- τε . Non cantabit Gauas , prius . quam ter me neges: Quae prosecto δε--ατα videntur. Quid porro Exegetici non praestiterunt , ceteris ut concia .liarent cum Evangelistis Marcum. Ita Jan senius r ,, Circa is haec verba ex Marco oritur difficultas. Cum enim tresis Evangelistae asserant Dominum dixisse, Petrum se teris negaturum antequam Gallus cantaret e Marcus dicit, is antequam Gallus bis vocem dederit , quod quomodo is postea sit impletum, Marcus in sequentibus distincte enarravit I ex quo consequitur, Petrum non ter anteis Galli eantum Dominum n ti, ut dicunt tamen tres,, iEvangelistae . Divus Augustiniis hanc tractans difficulis talein , sic eam putat disitavendam di Ut dicantiar tres Elangetista dixisse trinam Petri negationem faturam ante Galli eantam , quia ante Hiam coepta fuit, in ipso etiam animo eo inmata, ut se fit dictam, ire me negasis, Pomodo si alicui diceretur: antequam eantet GaItas ad me sevi les Epistolam, rin qua mihi ter eonvicia vir. Id enim vere quis dixerit, etiam s Epistola non fueνit assamenaea ote stan nem cantam Galli , sed anιe cantis Gaias incoepta, postea
68쪽
- Commentarius. ' 39 is solatur. ri in Verum hanc sellitionem non esse conve- ,, nientem subjicit Jansenius) ex eo patet, quod tres illi ,, Evengelistae , qui dicunt Dominum dixisse, Petrum ne-
is paturum se ter, antequam Gallus cantaret, postea osten-
,, suri impletam fuisse Domini praedictionem, omnes tres,, Petri negationes narrant ipso opere impletas, priusqtiam iis narrent Gallum cecinisse: unde patet eos non in illo senis su accepisse, quod nunc dicunt Dominum dixisse, Pe-
is inim ter se negaturum ante Galli cantum, quia anteis eum trina negatio erat accipienda, sed quia ante eum. ,, erat constimanda. Proinde omissis aliis rationibus, quiri bus quidam student conciliare Evangelistas, dicendum is est, tres Evangelistas de illo loqui cantu Galli, qui ab
is hominibus maxime solet observari, a quo scilicet ulti- ,, ma no stis pars, quae quarta olim dicebatur.Vigilia, dici. is tur Gallicinium. Duabus enim potissimum vicibus Galli,, in nocte canere consueverunt. Semel non diu post meis dium noctis,& secundo, cum jam adhuc duae, aut tres, is vel circiter noctis horae si persunt, quando in Cantu peris severant usque ad tempus, quod Conticinium dicitur, an quo secundo cantu quarta noctis Vigiliae dicitur Galliciis nium. Marcus itaque rei in Petro gestae, ut ab ipso Psis tro audierat accuratam praescribens Historiam, utriusque is cantus Galli meminit, cujus meminit&Juvenalis dicens:
Dis tamen ad eanium Galii Deit ille secundi Proximus ante diem Caupo sciet. a )is Per cantum Galli secundi intelligens secundum cantum Galli, & per hoc describere volens tempus illud quod Gallicinium dicitur. Reliqui vero tres Evangelistae posterio- is ris tantum cantus Galli meminerunt, ut qui sit praecipuus, & a quo pars noctis dicitur Gallicinium e proinderi idem ab omnibus est significatum, nempe ter Petrum ne-n Saturum ante tempus illud noctis quod Gallicinium dici
69쪽
,, eur, quod tempus secundum communem quidem loquen- ,, di modum simpliciter notatur per Galli cantum, secun- ,, dum accuratiorem vero loquendi rationem, notatur peris secundum cantum Galli. Ex praediistis, & ex sequenti,, narratione Marci patet, quod cum hic dicitur apud eum, ,, priusquam Gallus bis vocem dederit, illud bis, accipienis dum esse pro duabus diversis vicibus & temporibus, nonis autem simpliciter, ut duplicatum significet sonum. i XXIX. Hac porro interpretatione nodum & solvere hunc conati sunt Erasmiis, ta in Tegerus, 3ὶ Grotius, Heinsius, una videlicet sententia statuentes, probe
Marcum distinxisse primum inter Galli cantum medio cito exaudiri solitum , alterumque , quem edit ales adventum Lucis 3 Evangelistas autem ceteros cantum Galli simpliciter fuisse nominare contentos, gnaros videlicet, ubi nihil additur, notiorem statim, nobiliorem,& clariorem , nempe matutinum intelligi. Denique & Bochartus adeo magni etiam Viri coguntur longo in opere exarata millies , repetere aliquando ) nullo negotio conciliari posse docuitqu* μυ οπα videntur, Si Petrum primo negassestatuas CIRCA MEDIAM NOCTEM; ct tam Gallum merito ereinisses oetertio neSasse e rea quartam vigitiam, vel circa illud tempus , quod diei solet o Gallum tune temporis iterum
recinisse . Do pasto, hae Christi verba, Non cantabit Gallus, aut, Priusquam Gallus cantet, idem erunt ae si diaxisset, Ante tempus Gallicinii, veI, Non cantabit Gallus
solenni illo cantu, a quo tempus, quo canit, ἀλεκτωλοφων adicitur, priusquam ter me negaveris. Interim nultas dubiato , quin Marcus , qui Petri Diseipulus fuerat, ipsamet Christi verba retulerit, prout a Petro illa didicerat. Sed suscit aliis id memorare quod praeipuum fuit , nempe christum triapiis
70쪽
pMem illam Petri alnegationem non solum pravidisse, sed erdesignasse tempus, er fore , ut Christum Petrur tre Mnegaret
ante Game nium. Aluod cum de secundo Gallisinis palum fit intelligi, quia hoe solum fue iter Gaiaieinitum dicitur , tamen id diserte expressi Marcus , atque illud insupeν ,primam Petri abnegationem primum Gavicinium praesisse. r in XXX. Inficiari prosecto nulla possumus ratione Viros Doestissimos recta methodo procedere, ad Evangelici Textus sensit in in apricum proserendum. Quandoquidem, uti rectissime docet Ioannes Chrysostomus: Κ, γαρ, κ, τοῦτο
λιατος ἀπολαβών. a Et hoc scire reseri, quod inter ea, is quae reseruntur ab Evangelistis, alia dicuntur a quatuoris communiter, alia speciatim a singulis . Quam ou causis sim Ut simul & nobis esset necessaria reliquorum s ,, cra Lectio , & evidenter perspicua fieret illorum inter ,, ipsos consonantia. Etenim si omnes omnia dixissent,
D nequaquam ad omnes cum studio animum adjecisseis mus , quum unus ad omnia docenda suffecisset; sin aliis tem omnes diversa omnia atque variata potulissent, ne-
is quaquam insignis eorum apparuisset Concordia. Qua- is propter & omnes communiter multa scripserunt, & si- is vi quisque proprie sumpsit nonnulla. ,, Patrum autem omnium assitum est, Evansetistis hunc suisse morem, ut aliquando mei τατιαων lavia negligerent , quum principali de Historia sibi veritatis rationem scirent constare. Quare quum eorum sententia hacce in re vera minus esse F viis