장음표시 사용
561쪽
Deorum , collata cum mortalibus: plurimum enim hi copia omnium bonorum anteeellunt. Idem etiam planum futurum inquit, in regibus: neque enim his quoque, qui amici
retus igitur in talibus non est terminus,quo 1, amici manent multu enim dempto, adhuc manet οὐ valde autem seiuncti fuerint,veluti a Deo,no amplus.
C v M magnam distantiam personarum, quae prius inter se si miliaritate, ac beneuo entia iunctae fuerint, postea casu aliquo natam dixerit,vim habere extinguendi amicitiari, videt peti poste ab aliquo, ut monstretur tibi terminus, usquequo augeri pollini fortunae alicuius, nec tamen nascatur hoc malum exiti uinque amicitiae:dicit igitur extare terminum nullum, finemque certum in huiuscemodi rebus, qui, nisi transeatur, amici adhuc ulli inter se pollini este:etsi namq; ipsorum alter derelictus ab altero fuerit, multis inde sublatis, tamen manere adhuc amicitiam polle tradit,quemadmodum contra valde illo se uncto, veluti a Deo homo, frangi eain, ac di: lipari.
rum , ceu Deos esse: neque enim amplius amici sis erunt juare neyue bona
t x hae dissicultate exoriri quaestionem obstiirain sane, commemorat, & quae videtur aduersati eis, quae Iam statilia sint. An debeant amici optare amicis, quaziunt maxima mnium bonorum. exempli eaus, inquit, Deos illos fieri:illustriae nim exemplo Vii voluit: attingereque maximam naturae distantiam ; malum autem statiin ostendit, quod inde in ipsos caderet: neque enim inquit. illi, tanto incremento facto, esse pollent amplitus iplis amici neqtie bona,& coinmoda eadem, quae prius inde expectarant; nam quin antici numerentur in bonis, dubitandum non est: hoc indicare videtur non oportere amicis tanta bona optare.
Si iam recte dictum ess, velle amicum, amico summa bona,il iusta se na-nere utique oporteret,qualis alifuando iste erit. homini autem existenti, diolor maxima contingere bona ,fortase autem non omnia: sibi enim maxime vuli γο qui que maxima esse bona.
I o, quod declaratum est,exposto, in alteram partem dIsputat, argumentoque utitur,d cto a superiore sententia, quam veram putat ; Si enim Inquit, sit ora vere dicturia est, ami- eum amico velle, quae bona illi sunt, illius ipsius ornindi, meliorisque reddendi enuo, non ut ipse inde aliquid emolumenti decerpat, videretur manere, suoque loco stare, qualis qualis ille fuerit; idem etiam confirmat hoc pacto volet praeterea Illi bona, si tamen homo manserit, di illa quidem maxima, sed sortalle non eundiai sibi enim ipsi quilibet vult
summa bona, non atque ingenium hominum hoc est: Ita autem hoc verum est aegreq; rome mortales resistere naturae. quainuis aliquid verum esse sentiantivi vox haec vim se tierbhobtinuerit i cuius meminit etia comteus. Omnes sibi velle mellus esse quam alteri.
562쪽
In Vlli. Librum Arish de morib. 4 63
Multi autem vigentur ob cupiditatem honoris velle magis amari, quam amare quapropter multi caros habent assentatores: est enim assientatorinferior
micus. An simulat homo talis, magis amare,suam amara amarι autem pro-
Zinquum esse ,idetur ei, quod dicimus, honorari: cuius rei multi mortales m-
1 N amicitiis inaequalium personarum docuit eas. quae maloris dignitatis sunt, magIs diligi oportere, quam cogi ipsas diligere amicum: atque id merito fieri. Cum autem exploratum sit,maiorem quoque partem mortalium multitudinemque ipiam huius animi cile, ut studeat magis diligi quam diligere.aperit causam huius tanti ipsbrum desiderit: v Iderique inquit cos ob cupiditatem,honoris,qua flagrant, velle magis diligi quam ipsi diligere amicos in animum inducant: indeque fieri inquit, ut multi homines allentator bus gaudeant, ipsosque mirifice caros habeant, atque id. quia allentator amicus est inferior, & qui libenter pazitur sic, in omni munere amicitiae obeundo, vinci ac stiperari: quare cnm optet ille, cui assentatur, se malorem in eo esse, laetatur, te nactum id, quod volebat. In vi I. autem libro de moribus ad Eudeinum, quo loco perspicuum esse dicIt , et ar magis quaerunt homines amicitiam, In qua altera pars antecellit alteri, qtiarn eam quae est inter pares: id autem in animis illorum fieri inquit, quia se simul existit ipsis amari & praestantia; quae causa est inquit, ut assentator apud quosdam in maiore honore sit . quam amicius: facit enim, ut ambae hae res videantur inelle in eo, cui allentatur: de placere studet: praecipue autem cupidos honoris este tales: habere eni in aliquos, qui se admirentui, proprium cilc excellentiae ait. Idem igitur ambobus locis praecipi nisi ibriaste varietas haec est, ut co serat inter se amore & honorem in priore loco: in polleriore autem i lo amorem & admia rationem, quae sane res parum inter se discrepant. Cum tamen intelligeret hoc, quod dixit. anum elle, tamquam te corrigit, atque ait. An simulat se talem esie,magisque velle diligere, quam curet se diligi; hoc autem. quod inculcatum huc fuerat, declarato, redit ad superiorem sententiam absoluendam. Diligi vero at simile quiddam elle videtur propinquumq;ci, quod est honorari cuius rei multi auidi sunt, honoremq; ipsum valde sitiunt. Vt hic autem propinquum esse dicit diligi Illi.quod vocamus in honore haberI, ta supra cum ostenderet,utilem esse amicitiam rebus publicis, cotinereq; ciuitates,vsus est figura quae appeltur μι λαψie ac pro amicitia cepit concordiam, ob vicinitatem itidem .
Non propter se autem videntur expetere honorem Jed ex accidenti gaudent enim multi, cum vident se a principibus viris honorari οι 'em: putant enim se consecuturos esse ab ipsis, si quo eguerim P quare: igno beneficentiae illorum ergastgaudent honore illo. Qui vero a probis viris, oeperitis Lnarum artium se honore a ci cupiunt, confirmare propriam opinionem desemet ipsis appetunt: capiunt igitur laetitiam magnam creIentes existimationi de se factae .
D a more adhuc, institutoq; eorundem hominum loquitur,idest multitudinis ipsius:atq; in V quit ipsos non videri expetere honorem per se, scd cx accidenti, quod, de grauibus honesiisq; vitis editum verum non foret: illi namq; per se honorem desiderant. Probare vero, quod dixerat, Aristoteles volens inquiti, laetantur enim pleriq; mortales,cum aspiciunt, se in honore haberi a principibus viris; ijsque, oui in potestatibus collocati sunt. ob spem quadam: putant enim se adepturus esse ab ipsis bonum illud, quo indiguerint. Tamquam igitur signo aliquo utentes ; quod benigni erga se futuri sint, gaudent honore Illo. Cum autem alii repeciantur, qui & ipsi minime per se honorem ament: ij autem sunt, quia
563쪽
moderatis & doctis viris honorari cupiunt; inquit eos id facere,quia appetunt cons are opinionem, quam habent de sua aliqua virtute: hi igitur quoque delectant ut honore illo. non per se, sed ex accidenti, & tamquam nota,quod viri probi & studiosi sint, secuti iudiacium & quasi testimonium illorum: Vt se honorari plerosque sgnificatiit, optare ex accidenti , ita nunc addit, homines diligi se cupere per se, eaque re gaudere.
Quare γideri roget melius esse, quam honorari, amicitia per se expo
Qv Ap ROPTER InquIt videri posset melius, praestantiusque esse . carum est e, quam h notar I, amicitiamque eodem pacto per se expetendam esse . Est autem haec concivisio i lius rationis: cuius solum ac fundamentum est, id quod per se est melius Optabilius esse; quam illud, quod est ex accidenti.
detur autem in amando potius manere amicitia, quam in eo, Pt aliquis Z- metur cuius rei signum sunt matres, quae gaudent amando quaedam enim L
iserum dant suos suos alendos in aliam familiam ,πάiligunt quidem co=ρ-scentes sitis re amari autem non nudent,si ambo non contigerint,siastis esse ipsis videtur, si aspexerint, eos bene rem gerere: atque i ae diligunt idos, quam- su ipsi non potuerint matri, Pae decet suos, inbuere, Iropter eorum igno
antIam is C v v requIrantur in amicitia haec ambo, idest ut illic sit,& qui dilἰgat & qui dIlIga mee aliter ullo pacto ipse maneat, quod significat πιτισι re, quam M. Cicero redamationem non libenter appellauit, ut nouata a se voce,nomen iunctum Graecorum expr merci Conseri inter se duo haec verba, quorum prius agendi vim habet: alterum patiendi, as Ermatque, constare magis ipsam amore in amicum effuso,quam ab illo in se accepto: probat autem quod dixit, signo, & quasi nota quadam eius rei: inquit enim, siaueniri matres, quae laetitia expleantur, amantes solum ex se natos, quod quomogo contingat. explanat: nonnullae enim inquit dant filios suos In aliquam locupletem semit Iam alendos quae domus, cum diu liberis operam dederit, numquam tamen potuerit potiri hoc gaudio, diliguntque ipsos, scientes ex se procreatos, nec student ab illis mutuo amari, cum utroque bono fimi non possint: ita namque fraus omnis. dolusque patefieret, sed satis ipsis es , si aspexerint eos nulla re egere. vel potius omni re utili ad vItam abundare, α sane ipsae diligunt eos. etsi illi nulla ratione valeant obire munera, quae decet sitos erga matrem , ob ignorationem sui generis, & quia nesciunt,cam matrem esse. Eodem autem hoc exemplo auctor su est In libro de moribus ad Eudemum,quo loco itidcm docet, magis proprium esse an Icitiae. diligere. quam dilisi:cum enim illic quoque signum huius rei cile tradat quod an cus optaret magis cognoscere, quam cognosci, si non contInperet ipsi ut utriusque simul particeps fieri pollet: inquit id apparere, huiuscemodique elle facile intelligi in filiis suppositis: matresque ipsas hoc contentas este. plenius stine rem hic exponit, verum tamen cum illic nomen posuerit huIus fallaciae. valet id nullium ad rem declarandam. corruptum prosecto id est in omnibus, quos viderim libris: pro ἰπαεα ωe enim perperam seriptum in ipss est eui lectioni locus nullo pacto est;coniecturam Igitur sequutus, locum emendaui. Terentianus quoque Dalius cum Myside ficte in hac re litigans, hocs-- pnificat. Quem ne ego heri vidi ad vos adserti vesperi. O liominem audacem. verum vidiri Cantharam suffarcinatam. Mοῦνον
564쪽
sum autem amicitia magis emit in amando: cumi laudentur, qui studiosi amicorum sunt, amicorum irrus id tur esse amare: quapropter illi, in
quibus hoc pra dunitate fit, hi Babiles amici fiunt , . amisitia itid
axe LA T. quaest virtu maeorum Inter set, &in quo post simum eniteat ipsorum ossicium, atque laus : duabusque utitur quasi crepidinibus, huius, quod adstruere vult. quae cum firmae sint, locoque moueri non pollini equitur, ut quod apponitur, solidum. atque validum & ipsum sit: inquit igitur . cum mas c amicitia cotist dit iri amando, quod, ligere: quaproptςri que postulat. hi firmi stabilesque aruiei sunt; atque eo tum amicitia eodem .pacto stabilis est, nec labefactari facile potest.
Ita autem minaequalis maxime fierent amici: ae uri enim poterunt aequalitas aut .similitudo eis amicitia.
Q v i diligerent amicos, non omnino pares,ut ratio dignitasque postillabat, stabiles amῖcos, diuturnosque ita illos fusturos modo significarat cui suae sentetiae addit nunc, eos etiam, a qui inaequales sunt hoc pacto,& taquam remedio quoda huic rei adhibito, maxime.amῖ-cos futuros: remedium autem est, si adaequenturovicijs quibusdam atque amore, ut qui inferior est, magis observet, pr estoque magis sit honori augendo, utilitatibusque amicorum: hocautem eum factum fueest, aequalitasque illic extiterit ac similitudo, eodem tem pote amicitiam illic natum iri assirmat.
fit maxime quidem similitudo eorum, qui Virtute similes inter se sunt semi Enim, stabilest hi in semet ipsis, σ inter se similes manent: π neque egens
relus malis, neque ministrasse praebent huiusicemodi rerum, si IV ita dicam, vetant etiam huiusiemia praetere proborum enim Virorum o cium est nePrimos labi ineque amicis permitterent huiuscemodialiquid suppia tent.
I v primis autem hoc essicere, parereque amicitiam firmam, similitudinem honestae vitae. ae virtutis ipsius: cuius stabilitatis in amicitia causam esse vult.aperteque hoc tradit quod eum stud osi viri, de qui toto animo virilitem colunt, sua omni in vita, ac per se stabiles snt - neque immutentur, stabiles etiam erunt inter se,neque animum, voluntatemque variabunt. Addit autem ipsos non solere petere ab amicis aliquid, quod flagitio at cui amne si neque et Iam se praebere ministros, adiutoresque ad ullam turpitudinem; quae res diri- mi int saepe multas veteres amicitias: quare M. Cicero suo in libello hoc maxime tamquaseopulum aliquem amicitiam vitandum putauit: admonuitque sedulo pluribus locis , ne id committamus, cuius etiam haec verba sunt, initio statim eius disputationis. Haec igitur V ptima I in amicitia sauciatur, ut neque rosemus res turpes, nec iaciamus, ro ti. Apud
565쪽
sapientem etiam tragicum, in fabula a se vocata. Idem hoe, purgans se patri, metgnisce de se praedicauit Hippolytus his verbis ire M H - , μ
α--κα, 'HLηκο-ι vimia miri M o M . Sequitur autim apud nostrum , morem potius esse verorum amicorum, ut aduersentur amicis, huiuscemodi aliquid animo
versantibus, deterremique ipsos ab improbis factis, quod non stulte inde expectari postesiguificat cum proprium sit proborum virorum, neque ipsos labi visa in re, atque peccare; neque amicis,operam suam offerentibu ad .liquod flagitium, Permittere, H liuiuscem di alicuius se praebeant ministros .
Fraui autem homines firmitatem quidem no balent: neque enim zi ipsistermanent similes ad paruum autem spatium temporis amici inter se fiunt, gaudentes s a prauitate. Utiles autem, ac iucunda diutius Iermanent: donec enim artulerint voluptares, oe emolumenta Illi ipsis
C v M vIros probos ostendisset, ut sunt constantes in semetipsis, suisque moribus, lineando constantiam tueri erga amicos, docet nuc, in contrarijs contrarium usu venire: improbol-que, cum coierunt amicitiam cum aliquibus, firmitatis in ipsa nihil habere, quippe cum sibi ipsi, etiam dii limites sint: amici autem facti aliquibus paruo temporis spatio' manent in eadem Voluntate atque amore; & xu ς quidem laetantes, stactumque capientes e sua prauitate amici autem utiles amicῖque Iliacundi longiore spatio seruant suam illam amicitiam; manentque, donec manserit iucundita quam sectantur,atque utilitas. i
E contrar,s autem maxime videtur nasi quae propositam balet Militatem amicitia, veluti pauper diuitio indoctus docto: cuius enim qui Iue in ps μι- ris studexpetens, pro i o aliud muneratur.
C v M extiterint docti & Hari vir , qu I voluerint amicit Iam constari e contrar is moribus Sc rtunis, auctor Inquit, si ulla huIusseemodi est, illam pollit imum talem este, cuius radix atque ortus est utilitas, atque indigentia, veluti inquit.t pauper homo se adplicat ad amicitiam locupletis:& indoctus ad eius , qui multa didicerit, quod usu venire ceteris quos; In rebus allirmat, cum mos sit, ut quacunque re unusquisque se egere cognoscit, eius desiderio incensus, studensque explere semetipsum illo, quasi bono quodam , remuneretur aliquid, quo abundet quoque compensare, quod accepit, valeat.
me aliquis traleret ,σ amnorem , qui amatur A est, formisum, P t tem. Quapropter perspiciuntur esse amatores interdum ridiculi, pisulantes ad licse sui ut amentur, quemadmodum ipsi eos amant. Si pariter namque Agni forens, qui amarentur, fortasse merito hoc postulare possent: cum huiu scem odi autem nihil habeant, ridicule lo=uuntur.
o e exposito, ad amorem illum, celebrem in Graecia, & ante oculos positum. reuert Itur, cuius supra quoque mentionem iecerat, in quo, est imago quaedam amicitiae: dicitque buc
566쪽
In VIII. Librum Arist de morib. 4 67
hue trahi posse amatorem & delicias Ipsius & sermosum ae desermem; quae ambo cadunt in illos cum eoru alter pulcher sit altei vero, si non turpis vacuus tamen a corporis specie, in quo manet contrarietas ea. Declarat autem, quam stulte faciant amatores, qui rogent delicias suas,ut se ament, veluti a se illi amantur,vocemq; eam, ac postulatum ritu explodi Aebere assirmat; adiungit autem,s serent eodem pacto amabiles amatotes, posse eos fortas. se hoc non sine causa ab illis requirere; verum cum huiuscemodi nihil in se habeant, dii nos prorsus esse,qui irrideamur, amabiles autem similiter posse amatores esse inquit, non trinam intelligens, sed aliquid virtutis, aut doctrinae, quod compenset alἰquo modo speciem illam corporis, floremque aetatis.
Fortasse autem neque appetit contrarium id quod filii eontrarium in per se,su ex accidenti: appetitio autem me , essi hoc enim bonum eu, veluti ei quod aridum est, non fieri humido, sed ad medium dienire , ω calido, σ aliffs eodem
pacto verum haec dimittantur sunt enim alienis .
C v M redierit aliquo modo ad quaestionem,quam inItio huius libri posuit,& eam quidem
subdifficilem, cuiusque auctores fuerant docti viri, exemplis rerum naturalium ea confir- . ruata serebatur autem illa contrarium flagrare desiderio contrarijὶ nodum hunc modo dic luere conatur, atque inquit. Fortaile autem, siquis diligenter videat, ne amat quidem contrarium sibi, aduersumque atque contrarium per se, sed ex accidenti; neque natura re-xum pat tur, vili iaciat, appetpret enim interitum sui ipsius, a quo cuncta abhorrent,
sed appetit, quod medium est, atque interiςctum inter se,atque contrarium: hoc enim bonum es hac prodest: utitur autem iisdem exemplis ad rem probandam, quibus ti incusus fuit,breuioribus tamen, sui Presso nomine poetae, atque eius iuncta pedibus splendoriiq; plena oratione: arido enim inquit bonum esse non humido factum est e. sed ad id medium quod est, peruenire; eodemque pacto calido non ad frigidum eeterisque omnibus similibus eodem pacto: sed tamen addit, haec modo sunt omittenda, ut quae aliena sunt ab hac
scriptione,& opere, in quo quaeritur de rebus bonis, ac malis,non de causis rerum natu
Videtur autem.quemadmodum initio ductum ea, rea eadem, in isdem manere oe amicitia, oe iussum: in omni enim communione Uidetur aliquid i sum esse, amicitia: appestam igitur amicos eos, cum quibus eandem nauigationem suscipium, σ commilitones: similiters eos, qui in isdem communionibus sunt: quo que autem communicant, eo x ue torrigitur amicitia: quippe cum idem Uu vemur in iusto.
P Ropo NIT sibi nunc ostendere, cIrca easdem res, & In iisdem personIs manere amictat am & iustitiam: ambaenanis; in conuinione aliqua & societate manent: hoc autem a se in principio huius libri significatum esse te statu quod fecit ubi inquit:ex omnibus,quae iusta merito putantur, illud maxime tale est e, vincereq; cetera eius generis Iulia,quod inter amicos spectatur; quod igitur illic tetigit id nunc explicare, vereque a se eo loco indicatum esse continuat:hoc igitur repetens,ac probare incipiens, inquit. In omni nainque com
567쪽
munione videtur aliquid Iustum esse: eodemque pacto amicitia illic existere, quod non falso a se dici declarat . cum in multis hominum societatibus hoc passim fieri certum sit. consuetudinem esse dicens. appellandi amicos eos, qui simul nauigant, nec non illos. qui simul in militiam proficiscuturaeodemq; pacto reliquos, qui versantur in aliis huiuscemodi communionibus, veluti qui una iter aliquo pedibus factutit; domoq; diseesserunt eodeanimo, ac consilio accedendi ad eandem urbem terramue, quos , eodem pacto iuncto verbo Graeci vocant. Adiungit autem, quanto maior minorue fuerit haec communio , tanto maiorem minoremue futuram amicitiam, quae inde nascitur, quia quantum se porrigit societas, tantum fines suos propagat amicitia, estque siue laxior sue angustior. Aspasius, Graecus interpres, ita hunc locum accipit καε inis A κιμενοῦσιν,idest quibus in artibus societate Inter se coierunt, in his ipsis inter eos existere amicItiam,exempli causa inquit squis sorte fuerit eodem tempore miles,ac iudex, alter veto miles tantum,in quo e municant, in illo solum erit inter eos amicitia.
Et prouertium etiam P hae testatur, communia sunt amicorum intre se Omnia, recte dictum: in communione enim amicitia fundata ect sunt aut 'triόus oesodalibus cuncta communia, a s vero δHincta, certa sin ulis, O his quidem plura: his vero pauciora: namque amicit aruiep etiam non uallae
PERei et auctor Idem declarare ratIonibus allis' prἰmum autem prouerbio, quo traditu fortunas amicorum debere esse communes, quod recte, vereque dictum esse a firmat, cum In communione existat amicitia, neque usu venire Pollit, ut illi, quibus in nulla re inter se conuenit, quique non sunt socii, participesque eiusdem aliculus rei, ij ullo pactos bo iappellentur. Explanare autem volens, ut opinor, quod supra dixerat, eosdem quasi s res habere communitatem omnem, atque amicitiam, inquit: : fratribus, dc sodalibus cuncta elle inter ipsos communia, quod significauit, Politus ac valde peritus morum comicus, ,, cum fecit Aeschinum, amorem patris in se mirifice laudantem. Si Daret, aut sodal s encti Grauioribus autem multo in personis Homerus, apud quem Achilles familiari suo, die tamquam auctori factorum omnium.& consiliorum Phaenici potestatem facit, ut diuidat secum. partiaturque cuncta sila bona, regnum etiam, ac dignitatem: sed cur non verba ipsa poetae tonam profecta a generoso pectore,ac pleno incredibilis benignitatis 3 tar; βασιλM. - eis πιιι.e. V t autem fratribus, ac sodalibus euncta communia villi esse Aristoteles, ita ceteris definita, ac certa, Se ijs quidem plura, his autem pauciora, amicitiae namque de ipsae non sunt pares: hae namque minores, hae vero maiores.
isserunt autem crium: non enim eadem sunt parentum erga silere sorfratribus inter se, neque se ablus, oe ciuibus: similiter autem feres habet in amicitiser diuersa igitur erunt ρο iusta facta aduersus hos singulos .
DIrνERRE autem quoque, variariq; InquIt, iusta Inter se, Id quod statῖm exemplis eon Gmate neque enim eadem sunt Iura parentum erga liberos & statium inter set ne ille etiam sodalium erga ciues:eodem autem pacto se rem habere ait in ceteris amkItiis , quare sequi etiam, ut diuersa sint iura erga sngulos hos. Cum valde variatam lectionem L Ic inuene rIm, debeo exponere,quid si scriminis in Ipsa existat: primum autem Aldinum exemplar, in quo dissicultas omnis est, ita habet; .6 α δ. - in gi. α, . in ... 4α nam, quin extremum horum verborum,hoc casu non dandI stribi debeat non est dubitandum. Auria
568쪽
In VIII. Librum Arist. de morib. 469
qui plures, & Ij quidem satis fideles libri habent sine duabus vocibus, quae illic sequebantur, quam lectionem expressit vetus tralatio, Arretinus, & Argyropylus interpretes utrasque contrarias inter se voces aego puto,quam olim probaui, veram ae fidelem scriptura esle, αὶ δι ιμι πρὸ sequutus, praeter alia argumenta,testimonium Aspasij,qui hoc aperte monstrat: ille namque cum auctor insta utatur argumentis ad id , quod ostendere vult,confirmandum,quae argumenta continent in se iniusta, improbaque ficta, dicit euma contrarijs rebus argumentatum esse, sed finem iam constituendae lectioni imponamus.
Et augescunt, cum magis fiunt erga amicos: veluti sodalem pecunia spoliare grauius es, quam ciuem ἰσ non epem ferre 'tri, quam externo homini σcedere parente,quam quempiam alium: tura autetulit ut crescat mulcu amicitia iustu quoque: N Pae in isdem rebus existuntis' alualiter quasi bulat.
Lo iusta, de honesta facta crescere Inquit, & amplificari, Ita ut quae gesta sint, & admianistrata erga personas caras,& beneuolentia coniunctas,sint magis iusta , & magis honesta: id quod vis venire quoque declarat, exemplis etiam in oppositis rebus, Veluti inquir. spolia te pecunia parteque patrimoni j sodalem , familiaremque hominem, iniquius est. ae grauius, quam ciuem etiam, & non opitulari fratri, quam alicui, qui sit eiusdem Emtum nationis, ac sentis: eodemque pacto ait, caedere parentem, quam quemlibet i, post -uae concludit factum Iam esse, quod oportuit: demonstratumque una cum aucta amici da caritateque augeri iustitiam, atque iustum omne factum.
Omnes autem communiones partibus ciuilis facultati, similes sunt: una senim ambulant, N consequantur aliqui ,γοά cana cat, oe comparent fili alia uideom, quae advictum acc7motata se tro' ciuilis quoque facultis comunio istuγxtilitatis gratia,s initis instituta fuisse, manere hoc enim quiscri-ιut leges, propositu ante oculos babent,ac iunu es Aut, id quod publiceprias.
. 1 T nunc c5m Iones omnes ac societates priuatarum personarum, Imagines qua sdem esse partium ciuilis secultatis, illius,quod suscepit uniuersam ciuitatem instituendam ac gubernandam : priuati enim inquit, coierunt, gregibusque sui genetis hominum sintit duas ambulante eoseruntq; se ad aliquod bonum communi animo procuran-
si am, quae ad pecuniae audium pertinet Hi huiuscemodi aliquid νι ν γομmul in militiam proficiscuntW eam, quac c pitur ex bedo, siue pecuniam ,
. cui optimis testibus ciuitatem o
569쪽
- victoriam,sive riuitate donari cupiant: similiter autem tribules, O p
Qv i o discrimIn Is versetur inter publicas, priuatasque communiones docet. Ceteras Igitur omnes quaerere inquit,suas quasdam, particularesque utilitates: nam conuenire ipsis cum publicis in hoc iam significarat, ut & hae, & illae studiosae sint eius, quod conducit, adipiscendi, exemplis autem confirmat verum elle, quod dixit, utiturque inductione: veluti enim inquit, nautae sectantur emolumentum, fructumque, qui capitur e nauigatione, cum e portu discedunt, & pecuniam cogunt incubuntque in cuin quaestum toto animo, siue aliud quipipiam appetunt:qui aute simul ait, ad bellum proficiscuntur, α ipsi captant praemium,quod capiture bello, siue illud sit merces ac st pendium, siue victoria,& qui ducitur Inde. honos ac gloria. siue ciuitas: nam donabantur ciuitate aliquando mercede conducti milites, cum se sertiter gellissent in bello: unde sertur versus ille Ennian iis, ab Anniis bale pronuntiatus,cum copias sitas hortaretur ad magno animo dimicandum. Hostem qui ,, terier, mihi erit Carthaginiensis. Eode aute pacto inquit,se habent tribules, dc populares.
Nonnustae autem communiones propter voluptatem rinfatdepressi uxor, veluti eorum,qui greges, thiases vocatos colunt quique collata pecunia una eph tantur. hae namque rei diuinae faciendae causa institutae sunt, atque ut uant cunctae vero hae sub ciuiti societate constitutae sunt non enim pracsem molumentum ciuilis communio re': cis disiua, quod ad omnem vitam ref tur,ocum ciues hostis mactant, atque his temporibus conuentus agentes Di ij honores tribuentes, ac μι ipsis requietes compis dures,comite voluptate: trista
enim acrificia σ conuentus peliciuntur cete , arbolita postfuctus a Pomm
NARRAT extare quoque eommuniones non nullas, qnae animi causa, voluptatisque in de capiendae in stitutae sunt,ac frequentantur,qualem elle ait,illam vocatori; istas taxum: nec non alteram eorum, qui symbolis datis, certis diebus simul cenant. Thiasum a Graecis vocatum stulte gregem satyrorum, hominumque, qui sacra liberi patris celebrarent, satis notum est,uersibus etIam Catulli ac Virgili, neq; tamen inomen hoc ductiam est a Θ mut quidam falso putaram, qui thyasum peruersis stribunt, eis potissimum eo tempore, quo hostiae mactabantur,coibanti se autem vere dixisse ob Iucunde vivendum .has elie inuentas, indicat, quia celebrantur,cum res diuina fit,&copia magna est epularum. Illi quoquς, 'ui ece Vocabantur, conuentus illos celebrabant, coetusque eundem ob finem, 1 dest ob voluptatem decerpendam,quae e sermoniblis conuictuq; cap tur e grauibus qu que, & honestis vitis; quod significauit Cicero etiam in libello de senectute. Omnes autem Aristoteles inquit, has societates videri: parere facultati retendae cἰultatis: In potest teque illius e re neque enim inquit, spectat haec praesentem fructum, & commodia, quod eo tempore iuvat: ex hisque conuentibus, ac colitonibus. tunc capitur, sed quod futuro omni tempore prodest:ideoque sacra illa.diesque festos Instituerunt,qui legibus ciuitatem ornarunt,ac postea ciues colunt, in quibus conuentibus debitos honores Diis immorra-u fi liunt, sibiq; ipsis requiete gigii ut a praeterit , laboribus gustates simul voluptati aliquiq; Declarare aute hoc, notaq; no malielle ai huius rei,quod prisca sacra. miidi, hii iuscemodique demum omnes conuentus iistituti sunt post fructus agrorum domum comportatos, quare sunt tamquam primitiae quibus mos est venerari Deos, seq; gratos os ndere acceptorum indς beneficiorum : hoc autem potis limum tempus delectum esse huic
570쪽
In VIII. Librum Arist..de morib. si Fl
ael sapienter, ostendit, quia tune maxime otiosis esse ipsis licebat, ut opus facerent in agris Non requirentibus rebus rusticis.
Cunctae igitur communiones peliciuntur esse partes ciuilis communionμοῦ comitatuntur autem huiuscemodi amicitiae huiuscemodi communionibus.
coHc LUDIT post longam quasi digressionem, arpuere cunctas communiones has prim, uatas,particulas esse amplae illius,& quae complectitur ipsas, publicae comunitatis, quae a regenda ciuitate appellatur politica: adiungitque sore prorsus, ut Euiuscemodi amicitiae , qualesque illae sunt, comitentur talibus socioratibus.
Reip . autem sunt tres steries, parasse s labes, taemquam exitia i a
rum: seunt autem resta sicae, Regnum, Status optimorum ciuium: Tertius autem flatus, in quo censius atteniantur, quem timocraticum vocare, suum, Mproprium sedetur: politiam autem plurimi appellare consuerunt: harum re-νum p . aμtem utima, est regnum ἰIs a Pero, timocratia.
C v M ostendisset modo PrIuatos conuentus , communionesque omnes, paries esse eluitIs communionis: & ubi locietas aliqua est, illic etiam inueniri amicitiam ; existimat opor: tere tradere, quot sunt species rei p. communisque societatis: docereque, imagines quas. -dam ipsarum inueniri in persectis domibus, & cuiusmodi etiam iustitia, amicitiaque in ipsis maneat: nam de iustitia, & amicitia illarum latri disseruerat . Inquit igitur, tres species extare reipublicae, Pare'; ipsis numero inueniri corruptelas, & quasi exitia ipsaxum. ae sint autem rectiones ciuitatis, quae merito vocentur respublicae, quomodoq; appellentur, significat: primam igitur ipsarum esse aflirmat, regnum, alteram, statum . ptimorum virorum: tertiam, in qua attenduntur census, a quibus ipsi nomen imponere, non alienum putat, vocariq; ipsam r. ,. iure bono; quia illic tamquam dominei
tur census certae,ac definitae mensurae rei familiaris: hunc autem statum ciuitatis tradit, maiorem partem eorum, qui haec curant, appellare remp. communi nomine Omniviri rerum publicatum,quorum trium statuum adiungit optimum esse Vocatum regnum, peia. sinum autem timocratiam.
Laes autem regni es tyrannis: ambae nams Patus sunt unitis distant auram intre siplurimῆ tyrannus enim suam utilitatem propositam habet rex vera rerum, in quos imperiam habet zne1i enim rex est,cui res suae satis non sunt,quii non antecellit omnibus bonis cunctis: huiuscemo i aute omnis nulla naeeterea is eget . quae sibi igitur i emolume esse posint,no curabis edi s,in quos imp iam hau qui namque talis non foret, sorte ductus quidam rex esset.
5ai v N c I T nunc. quas vocat rebvspublicis, Indignas, quae nomine rerum- publicarum appellentur: labem autem ac corruptelam regni esse inquit tyrannidem: conia Rc a ueni-