Iosephi Gibalini e Societate Iesu ... De irregularitatibus, & impedimentis canonicis, sacrorum ordinum susceptionem, & vsum prohibentibus, liber singularis

발행: 1652년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Caput tertium. 99

corruptam , quam quod ipse fuerit

fornicatus, diximus autem proposit. 3. Irregularitatem, quae nascitur ex matrimonio cum corrupta extra legitimum matrimonium , aut cum repudiata , esse ex infamia. Quare si oeculta sit illa de uirginatio , nulla erit Irregularitas.

Coras ECTAR IvM III. An qui comperit uxorem , quam duxit, non fuisse virgiΠcm, πιι rebatur ,stat Irregularas. RE PONDETVR cx superiori

Consectario, atque ex 3. nostου propositione manere dcfinita istam

controuersiain, cum enim constet ex

illis locis tota hanc Irregularitatemelle ex infamia,& illa nulla cise pot- sit; ubi occulta cit corruptio virginis, nulla profecto erit Irregularitas, quare mortua illa coniuge poterit vir absque petita dispensatione ad Ordines sacros acced e.

An qui uxorem prius a seipso de uirginatam ducit. sat Irregularis p

a8 D Espo NDETVR cuin communi ILDD. quos dabit Sayr. lib. 6. c. . num. II. &Sanch. disp. 84. lib. 7.num. I . contra paucos quosdam veteres, hunc minimc Irregularem elle, cuius causam reddunt iidem DD. quia conicquenti matrimonio purgatur vitium praecede iis, & matri-inon tu quoad aliquos effectus quodammodo retro tralutui ad Prima:

copulae tempus, de quia non diuisit ille vir suam carnem in plures, cum illa foemina eidem viro semper adhaeserit, ut supponitur ; quare si alicui alteri sui copiam fecerit quam

illi suo amasio, tunc dicunt eam ducentem fieri Irregularc ira; ad caput autem maritum. xi 3 q. quod eum,qui concubinam prius habuit, & deinde in matrimonium accipit, damnat dea sacris remouet, sapientcr respondent illud non facero legem Ecclesiasticam, etiamsi a Gratiano relatum fuerit in corpuS Decrctorum loco citato , cum iit Gennad ij duntaxat lib. de dogmatibus Ecclesia ilicis. cap. 72. alij etiam per Concubinam intelli sunt quamcunque siue pelli cem . siue scortum. Nobis autem liquida astulset ratio ex dictis, eo quod nulla sit infamia , si quis cam , quam amicam h buit , aut concubinam ducat in uxorem , ac proinde nulla sit huius Ir- resularitatis radix , nam si ratione vilioris conditionis pellicis, ai t alia quapiam de causa grauis infamia crearctur illam ducenti, reuera mihi videtur Irregularis, atque ita conciliari poterunt dissidentes sententiae; I in mi, si alicui alteri se Prostituerit illa pellex, vix enim uni seruant fide

eiusmodi Lupae, si tamen res occulta foret, eo quod Vulso credatur unius tantum amica, si a suo amasio in uxorem acciperctur, nulla ex eo matrimonio sequeretur Irregularitas, quod cx politis principiis necessario

122쪽

De Irregularitate,

As maritus cognscens uxorem

vi oppressam ab adulterosis Irregulans t

uu EsPONDETVR non elle. Ita I Praeposit. in s. pari. q. s. de Ir- regul. quia in can. NeoCaesar. qur solus affertur ad astruendam hanc Irregularitatem,& a nobis susus fuit explicatus superius, clare requiritur adulterium uxoris , quae autem vi fuit oppressa, aut quae seaude, vel dolo, eo quod existimaret suum esse

maritum, co4nita fuit, reuera non commisit adiuterium, quod tamen Ius omninb requirit, neque ea vox

tantam in materiali significatione capienda est in lege poenali & odiosa; qui tamen in eo casu fatentur esse desectum significationis & Sacramenti, quibus adhaeret ipsemet Praepositus,nequaqua persuaderi debent hac ratione, quia in illo aeque ma teriali adulterio erit desectus Sacramenti, ex quo nasci hanc Irregularitatem existimant. Quare probatur nostrum Consectarium ex eo quod non incurratur ista Irregularitas nisi ex delicto, aut infamia,uti suse ostedimus, delictum autem neque uxoris, neque viri ullum est , infamia quoque nulla aspergitur maritus, si vis uxori facta nora est , si autem ignoratur, & solum adulterij probrii scitur, indeque notetur turpitudine aliqua vir, tamdiu Irregularis erit,

quamdiu illa propudij nota mane

Confessior. lib. 3 . tit. 3. q. 9. Palat. in A. dist. 17. disp. 4. neque putat improbabilem Sayr. lib. 6. cap. 4. num. xo. glolla vero dubia est in cap. Si cuius uxorem. d. 3 . Vers admisti,& ex Iuristis omninb tenent, in cap. Inquisitioni. Innocent. Ancharan. l. in n. Andr. relati a Sanch. lib. 7. disp. 84. num. P6. qui tamen contrariae sententiae ut pote communi iasimae adhaeret, ipsiuique innumeros authores adducit. Uerum cisa ostenis derimus firma nisi fallor argumen

tatione , neque ex Iure neque ex ra

tione aliter induci irregularitatem in isto casu adulteri j uxoris, quam ex delicto & infamia mariti uxoris turpitudinem foventis , nullaque sit infamia , quod ex Iudicis imperio vir reddat debitu uxori, cuius adulterium probari nequit , necessiaribsequitur non esse illum Irregularem;

numerus aurein DD.non potest contra iiis apertum & apertissimam rationem inducere Irregularitatem.

qua ex Isa usius mortis fama

secundas nuptias imuerat, fiat Irregularis ραν RMAτ suar.disp. 9.sect. 3.

123쪽

Iis communis sententiae , eo 'quod ea tamina adulterium saltem materiale admisit. Relpond. nihilominus nullam hic agnotescendam videri irregularitatem , quia cum illud secundum matrimonium fuerit inualidum , & illa foemina non fuerit Licha una caro cum isto viro putatilio unitate sufficienti ad repraesentandam unitatem

connubij Christi, nulla poterit elle

irregularitas ex solo defectu Sacra menti in casu proposito , nullum quoque delictuin est, neque infamia, aut in uxore, aut in marito,qui illam ut suam recipit. ergo nihil est, unde oriatur Irregularitas.

reconciliatus es illaque camaliter cognouit, fiat Irregularis 'REsro NDETVR vcl adulterium fuit occultum, vel publicum Scum infamia, quae per ciusmodi reconciliationem non deleatur; si primum , nulla est Irregularitas ut

sius dixi, si vero post cana reconcitationem perseueret infamia,manet Irregularitas,& non aliter, quae omnia ex tertia Propositione & superioribus Consectariis apertis sine

deducuntur.

litatem, stat Irregularis'

sue inualidum non magis co . trahi irregularitarem,qtiam si ab alio corruptam duxisset, atqui iam superius ostendimus, initalide contrahentem cum corrupta, aut etiam cum vidua

minime fieri Irregularem , cam ibi nulla fingi possit bigamia,ut cx mcnte Nauarri & aliorum ostendimus , si igitur aliquis inualide contrahat cum dimissa a priori viro propter nullitatem prioris illius matrimoni j non fiet etiam irregularis. Quod si posterius illud matrimonium validii

sit, neque in eo crit desectus Sacramenti, quandoquidem non magis ratione illius diuidit carnem suam maritus, quam si fornicarie cognita duxi isset, irregularitas autem infamiae , quae ex nuptiis cum krnicaria foemina , aut cum repudiata a proprio viro nasci solet, non reperitur hoc loco, quando constat prius

illud matrimonium bona fide suille

contractum & deinde legitima authoritate dissolutum, nam ncque in exteriori foro ulla nota inuritur co- iugibus,quorum coniugium nullumelle pronuntiatur , nisi causi illius nullitatu secum aliquam infamiam traheret; erso non apparet unde fiat irregularis siue ex dc diu Sacrame-ti, siue ex delicto , siue ex infamia , qui accipiet in uxore eam, quae prius inualide cum alio contraxerat. Et quanquam fortassis aliter aliquando alicubi iudicatum fuerit in foro cxterno, non propterea a nostra sententia dii cedimus, nequc a principiis superius stabilitis, quia nos maxime agimus de foro interno,& quia forum externu saepilis sequitur opinionem communem, neque propterea definit contrariam sendentiam non elic probabilem.

124쪽

De Irregularitat r

fessi si bigamus o Irregularis '

3 TTA asstinat Maiol. lib. I. cap. 3 . Ilium. 8. Sc Vivat d. in candela. trach. dc Iraesul. n. t . quia perinde est, atque si ipsemet haberet votum solemne castitatis: verum nulli bi ista It regularitas in iure reperitur ,

neque ulla bigamiae similitudG fingi

potest, ut ex ultima nostra propositione facile constat quare cam irregularitatem negat Henriq. lib. 11. c. 6. n. Io. Sayr. lib. 6. cap. . sub fin.&alij; neque certe alia pollet fingi hic irregularitas quam insemiae. Q v AE s T IV.

mo maritati congrcssu euasit in masculum, sit irregularis s ad secundas nuptias transeat 'Espo NDET Maiol. loco cit. R num. I 3. Vtriimque istum irrc-gularc in videri non ratione biga-iniae, quae reuera in eo casu nulla

fingi potest, sed ratione intamiae Ssrauis indecentiae, cum non pollini non offendi piorum animi, si illum, qui foeminam csit, aut qui cum eo monstro aliquando maritali affectu congrcssus est, ministrare altari videat; si tamen res clIct occulta, ac proinde nullum periculum infamiae de scandali timeretur,nihil prohiberet hos ad Ordineo p QMoueri, uti

bertatis. Status quastionis. n. I. Prima Propositio. De Irregularitate ex

Secunda Propositio. De Irregularitate ex Seruι tute. n. 3. Qi id requiratar ad serat Oxdivati

nem. n. 4.

Prιmo, Dominorum Consensus. Ibid. Quanam sit illa Domini liceAtia. n. f. Secunde, Seruus inscio Domino ordinatus ab illo repeti poterit, qu sindo st

quomodo. n. O.

Ad quid teneatiar Episiopus ordinam feruum. n. 7. Ο 8.1 D tia Propositio. De Iriegularitate ex obligatione ad Ratιocinia. Π. 9. Ex optio Propositionis. n. IO. Causa propter quas , qui res alienas adminisi ami , non debent ordinari

n. II.

An Primata administratio prohiberi ab

Ordinibus. n. I 2. An debitum manem in administratione faciat Irregularem. N. I 3. Quarta Piooositio. De Irregularitate Curialium. n. I A.

go cana omnem obligationem, quae non rc linquit sacris initiatum, satis liberum & expeditum , ut sui ordinis actionibus commode vacare possit ; est autem quadruplex illa obligatio matrimonii, scilicet, seruitutis, administrationis siue publicae sue priuatae, quae rationi reddendae obnoxium facit, .& denique obligatio Curialium, quia enim haec lovera non videntur latis cohaerere

125쪽

Caput tertium.

cum illo otio , quod lacra ministeria postulant, idcircd videntur ab Ordinibus sulcipiendis aut exercendis impedire, quod hac quaestione sigillatim inquiro. P RiMA PRO Pos ITIO. De Irregularitate ex vinculo matrimonj. x π, Ico igitur primo. Coiugatum d ordinari non polle nisi relicta

coniuge,quae ad vitandum omne periculum incontinentiς in aliqua Rcligione profiteatur.

EXPOSITIO ET COM

Frmatio Propositionis. IMMORANDUM non est in explicanda confirmand Sue nostra propositione quae traditur cap. coniu- satus, & cap. xxoratus. de Conuersione Coniugator. & late excutitur a nobis comodiori loco tertia parte ubi de Clericorum continentia , cde antiquo more adlcscndi coniu-

iugatos in Clerum disputabimus &plurima, quae huc spectare viderentur per tractabimus. v. gr. an qui filios ante ordinatione suscepit, promoucri queat ad dignitates Ecclesiasticas maxime Episcopatum , caeteraque eiusmodi.

SEcvNDA PROPOSITIO. De Irregularitate ex Seruis ute. 3 QE R V V s sine consensit tacito vel exorcise Domini sui ordinari

non potest, alioquin ab illo Iute repetentur, intra annum a die scientiae, nisi ad maiores Ordines promotus fuerit, quo casu manebit quidem imgenuus , sed Episcopus ordinans aut alij, qui scientes eam ordinationem curarunt domino latisfacient duplo reddito; quod si nullus horum reus sit ipsemet seruus ad duplam illam satisfactionem tenebitur, quam si exhibere nequeat, redibit in priis inam seruitutem, nisi iam ei Iet initiatus Sacerdotio, tunc enim manebit ingenuus , & aliquo spiritali obsequio domino suo gratum se praebcbit.,EXPOSITIO ET CON-

firmatio Propositionis. SERVORVM ordinationem pr hibitam esse, ne fiat iniuria ipsorum dominis & viles personae , quae nequidem ad dignitates de honores Reipubl. evehi postunt, tam diuinis

mysteriis addicantur, certum est excan. 81. Apostolo. &tota dist. s 4. S. tit. de seruis non ordinandis; im-mb monebatur Episcopus in sua co-secratione, ne quemlibet seruilis conditionis ad Ordines promouere presumeret teste Alexand. III. Ep. ad Turon. Episcopum , ut refertur cap. consuluit. de Seruis non ordinandis , &quamuis plures circa haec iura excitari pollent dis scultates; quia tamen in nostra Gallia omnis prorsus seruitus extincta est nutilious eiusmodi quaestionibus supersedebo , quas apud iuris utriusque interpretes facile coinperies, atque Hispanos DD. qui de hac Irregularitate fusius disi

putant, ego nonnulla duntaxat, paucis obseruo.

Primb igitur requiri Dominorum consensum, ut scrui iure ordinentur traditur cap. I.&1. de seruis non ordinan. quod ex Concilio Toletan. resertur & a Gratia. d. 14. cap. de Seruorum. cap. de rebus. & ab

126쪽

De Irregularitati',

Iuo. P. s. cap. I 29. d. I o. Burcha. l lus.de Seruis non ordinand. qtiod ibi lib. 2. c. 18. atque in antiqua primat dicitur elle ex Concilio in Alichi. collcctione, sed eam inscriptionem s desumptum, alij apud Aletum, apud salsa. n iure merito suspicatur Anto-' Alteum. Burchard. vocare solet, dent. Aug. in notis in primam Colle- Iuo ζ. parz. cap. ;or. quae omniactioiti in cap. i. & a. de seruis non obseruat August. i ii notis, hoc titulo ordinan. veriusque videtur ex Capitularibus, illa duo capita desumpta fuisIe , ut indicat etiam Panorm. Ssane in Capitularib. lib. I. cap. 88.

iniicniatur ea capita magna ex parte , sicut & illud , quod ex Concilio

Tributiensi refert Gratian. d μ. cap. nulli. Clim tamen neque ea verba in Triburiensi, neque alia illa superiora capita in ullo Toletano reperiantur, de in antiqua collection. prima ubi dictum cap. I. integrum refertur dicitur sic Scriptum esse in pacto Fran-

cortim.

Secundb , licentia Domini siue manumissio ad ordinationem serui duplex est, una expressi quae icripto dabat ut & legebatur etia publice inambulatione, cuius formulam recitat Ilio. 6. pari. cap. I φ I. & meminit quoque lib. I. Capit. car. 8 9. Rilla antecedebat quidem ipsam ordinationem , ut omnia iura,quae de ea loquuntur,satis indicant,non habebat tamen cffectum, nisi sequuta ordinatione , atque ita erat quodammodo conditionata, si enim seruus non ordinabatur , non manebat liber vi manumissionis ad ordines factae; alia erat tacita licentia Scmanumissio, quando quis sciente &non contradicente domino ordinabatur,fiebat enim liber & ingenuus. cap. si seruus d. s . quod totum extat in Novella. 11 3. cap. 26. pCr Iulianum antecellorem. Tertio. Haec manumissio Domini erat aliquando cum onere alicuius obsequis vel ossici j Domino impendendi , ut collisitur ex cap. nul- cap. 3. priinae Compilatio. Sanciuit igitur ea Synodus, ut si quis seruus libertate donatus a domino, & ordinatus in presbyterum in superbiam

elatus missam dominis ct Canonicas koras obseruare st Uallere renuerit, s eis iuste obedire, dicens se liberum esse, noluerit , oe quasi libere , euius vult, homo

'm, a communione remoueatur do

nec resipiscat, ct domino suo obediat se-nniam Canonica pracepta ; sin autem obstinato animo etiam hac contemserit, actavietur apta Eρissopum, qui eum ordinauit, ct degradetur, ct fiat seeruus illisu, id est, domusi sui sicut natus fueris ; qusquis vero talem seciam habuerit postquam rem illius pra dictam audierit. 9 domino suo non reddiderit, vel a se non proiecerit, sue Episcopus,sive Comes , siue Clericus, sue Laicus , anathematis illius societate innodatus, poenam excommunicationis luet. Quibus postremis verbis significatur non modo Ecclesiam manumittente seruos ad ordinationem posse retinere

sibi ius exigendi aliqua seruitia, sed etiam priuatis dominis idem quoque licitum fuisse. Obiicies cap. Quicunque. d. s . ubi prohibentur ordinari illi, qui retento aliquo obsequio a Patronis Zedominis manumissi sunt, ne quando volucrit eorum dominus , fiant ex Clericis serui. Itaque Concit. Toletan. 4. cuius cst ille Canon,vult Patronum nullum in eis obsequium sibi retinere.

Respondetur nullum obsequiuin Clericali statui repugnans retineri poste in hoc casu a domino, ossicia

tamen

127쪽

c ut tertium sos

timen alia maxime spiritualia,nihilinatos, contraille fite eorum domini yrohibet per modum oneris, aut Maxima , Magnifica, & Illustri sae conditionis cuiusdam apponi,& ma- mina a sacris Officiis repelli iubet xime ne quid faciant contra domi- Pontifex, id est, dominae restitui, & num,&gratitudinem atque iustitim tamen aliis locis dixeratDiacanos de illi debitam,in sua,v.g. Caeclla Mise Sacerdotes non esse restituendos, sed

sam faciant, aut diuina Oinciarees redimendos. Vt haec edictorum Getent, nullum illi inferant nocumen-llas, pugna tollatur, vicia dum est ditum, contra ipsum non testentus , stinctione glossae in cap. i. de serui. tque , si ista non impleant, degra- non ordinandis. vers. deponatur; vel dentur,& sibi imposterum restituan- l enim sciente, ec non contradicentetur, ubi tamen ab luta fuerit manumisso, neque appostat eiusmodi conditiones , ad haec quidem obsequia tencbitur ex quadam gratitudine ieruus ille . non tamen ex iustitia , ita ut si illa non praestet, faciat iniuriam v c teri domino,& ob illa a gradu clericali deiici,atque in antiquam sic taututem det rudi queat.

6 Quasib.Scrum inuito, aut inscio domino ordinatus, ab illo repeti e xerit intra annu a die scientiae ipsius

ordinationis, ex cap. si teruus sciete, d. s 4. Poterit itaqu/ ct seruilim foramnam probare. seruum suum accipuersi autem tota illo temporι dissimulet,

eueni facium fuit, viderur illi ardina-

Quinto. Seruus iste domino re- pctenti restituetur,& erit seruus sicut prius, nili ad diaconatum, aut Presbytcrium fuerint evecti. ita definit Gelas in epist. ad Episcopos

er Lucaniam. cap. I 6. de ep. ad Iu-

um de Martiniun Episcopos, ut

legit Gratian. c. ex antiquis. d. 1 domino,ordinatur seruus, vel domino siuente & contradiccnte, vel domino isnorante dc abiciate, de vel in minoribus tantum ordinibus constitutus est , vel maioribus conse

cratu S.

Quando igitur domino sciente δί

iro ii contradicente, neque intra an

num die scientiae repetente ordinatur seruus , remanet liber , uti dixtimus , Omnesque consentiunt; si verticotradicente domino ordinetur,manet omnino seruus, dc omnino repetenti domino erit restituendus,etiali

iam foret Diaconus, atque sic de ita ordinatis loquitur Gcias. in ep. ad Rufin. de Aprilem.C tinuo , inquit,

qui ισι radamone preeunte non legitimestim erevit, a sacris Ofiis repellantur. unde colligit glosia in c. quis, d. sq.

verb. repellantur, contradictionem plus valere, quam absentiam contra uniuersalem regulam; an vero ctiam

tunc Sacerdos quoque sit in pristina seruitutem redigendus , si dominus, qui eius ordinationi contradixit, Vci, ut Iuo c. pari. cap. 3 I 3. ad Mar- ipsum repetere pergat,quaeri pollet, tyrium .dc cp. Ad I Ierculentium Ste- probabiliusque videtur illum redde-han. de Iustum Episcopos, dc ep.d Rulsi L&Aprilenu in hoc aute vl-rimo loco videtur velle Gelasi ut serui etiam Diaconi ordinati resti- ruantur dominis suis illos repetentibus, nam Candidum Sc Sylvestrum a

duin elle, qui in ministeriis de obsequiis Saccrdotio non indignis seruiat, aut in ipss etiam spiritualibus. Si absente domino seruus ordirinetur sacris Ordinibus ab Episcopo sciente seruitutem, manebit quidem liber, Episcopus autem tenebit ut sis o tisfacere D qitigod by

128쪽

De Dregularitate.

iis sacere in duplum , hoc est, dare duos seruos aeque bonos , aut duplicatum pretium reddere, ex Concit. Aurelian I. cap. Io. qiiodsi Episcopus nescierit, tune qui ordinari supplicatini, illi redhibitioni manebunt obnoxij: si deniqie neque Episcopus, neque eius praetentatores rei sint. sed ipse seruus captata domini absentia, conditione tamen satisfactioris in duplum, quam conditionem nisi impleat Episcopus, non tenebitur reueista dominus liberum reddere seruum suum ; itaque siue iudex.imperet, siue non imperet dupli satisfactionem retinebit seruum suum dominus , donec illa satisfactio sibi fuerit exhibita, cum non Oblivi

ad O dines promoueri carauerit,dc in getur alitet libertatem illi. conceminoribus tantum sit constituriis, deponitur,dc remanet semus,ex Gelasi j eiusdem mente , uti refertur cap. ex antiquis , & cap. frequens d. 14. Diaconus autem det pro se Vicarium, id est, alium seruum, aut pretium ad illum comparandum , quod de Sub diacono quoque dicendum esse monet Innoc. III. cap. miramur. de ser. nis non ordinand. Quia si non possit hanc compensationem domino

suo praestare , illi restituendus erit. Denique si Sacerdos sit, manet quidem liber, sed mulctat ut suo peculio , quod domino cedet, aut si careat omni peculio, domino seruiet in diuinis ossiciis,ut habetur in citatis locis. fῖ Duo tamen hoc loco quaeri possent.Primum an Episcopus, qui sciens ordinauit seruum absente domino, teneatur ad dupli satisfactionem ante sententiam iudicis . non videtur enim iustitia aliud exigere , quam ut reddatur aequale iniuria ac damnum illarum domino pet subtractionem illius serui compensetur ad aequalitatem ; quare ad hanc dupli

satisfactionem exhibendam expectanda et it sententia iudici S,ex mente Bonac. disp. 7. q. 2. p q. num. . Suar. tamen disp. 1 I. sect. 3. ra. 3. existimat

hanc legem non esse poenalem , sed dispositivam,obligat enim domanum ad manumittendum seruum se ignorante & absente ordinatum . cum

dere.

Secundδ quaeritur, cur seruus ali

nus consecratus reddatur domino non autem res aliena consecrata. l . q. Vir. cap. comperimus , respondet

glolsa in cap. frequens s 4. d. in vesb. vadi; quia in rebus inanimatis nullus perpenditur dolus, sicut in animatis. Secundo , q ita in inanimatis consecratio est tantum veliit in superficie , unde facile eraditur: at in homine est ire anima ; & denique, veait Suar. Consecratio quae fit per ordinationem , non consummatur nisi

in sacerdotio; unde in minoribus Ordinibus facile resumunt statum saecularem , quod potiori iure faciendum erit, quando in ordinatione iacta est alteri iniuria. TERTIA PROPOSITI D.

De Irregularitate ex obligatiam ad ratiocinia.

QVi ex ossicio publico aliquam '

administrationem politicam p ducam,vel priuatam gerunt,non possisunt nisi deposito eo munere, reddi. ii ue suae administrationis ration L.

bus , de finita lite de dolo , si qua ipsis nota fuisset, promoueri ad Or

dines.

EXPO

129쪽

firmatio propositioninio VN ac ministratione rei alterius siue publicae, sitie priuatae,quatuor distingui possunt. Primum est ipsum

munus administratioque. Secundum obligatio reddendi rationem tum administrati muneris , tum bonorum eius , quae obligatio manere potest post ipsum ossicium depositum. Tertium est quaestio de dolo in ea administratione. Quartum denique est de bitum , quod aliquando soluendum superest post tedditam rationem ad- nistrationis : videndum autem est, an haec omnia , an aliquod tant sim impediat susceptionem ordinum, &ir tegularitatem indueunt. Imprimisistit ut ossicium administrandi rem alienam lue publicam, siue priuatana, impedit promotionem ad Ordinem, ita enim definitur cap. vnic. de oblifatis ad ratiocin. ordinand. quod de-umi dicitur ex Conc. Carthagin primo,nimirum cap. 8. licet Burch. lib. 2. cap. I 6.& IuO 6. pari. c. I 7. nonum

dicant. sed in Conciliis editis est retiera octauum; Gratia n. cap. magnus.

d. s . illud citat ex Cone. Moguntinensi ; sed in posterioli ess 1 ne re-ehe id emendatum fuit: ibi igitur Pro

curatores, actores,executores, seu tu

tores pupillorum ordinant ut post adeptam libertatem negotiorum, vel ossiciorum, ne alioquin Ecclesia infametur; in editis Conciliis legitur, tutores, pro executores, quae lectio etiam magis placet Augustino in noris ad cap. unicum. de obligatis ad ratiocinia. primae collect. lib. I. tir. I I. ex quibus vides non modo reipublicae administratores , sed etiam rerum priuatarum alterius non poste pro moueri ad Ordines quamdiu gerunt cain administraci ouem , valet enim

hoc loco argumentum 1 contrario; si enim tutores aliaeque eiusmodi personae post deposita publica illa onera,& rationem ipso tum redditam, initiari possunt: ergo quamdiu illa ossicia retinebunt, aut reddendae ratio ni manebunt obnoxij, initiari nequibunt. quod ad ipsam etiam communitatem extendunt aliqui; ita vesi Collegium aliq0od ratiociniis suerit obligatum , neminem ex illo Collegio pendente administratione liceat

admittere ad Ordines. Ita Archidiac. in cap. tantis. l. 8 r Sc Dias in practi ea Cano .cap. 2 o. num. r. sub sin. quod tamen minime mihi probatur, tum quia nihil habemus in iure , unde colligatur H exienso, aut irregularitas cadens in communitatem , tum quia rationes, propter quas inducta fuit haec irregularitas , non probant quando obligatio , vel administratio cadit in communitatem duntaxat, nempe quia videntur isti obnoxij ted. dendae rationi muneris, quo defuncti sunt, aut negotiorum , quae tracta-run P, bonorumque suae commissorum fidei confugere ad Ordines , ut periculum , quod in ea rationis ted. ditione timent, evadant. Secundo, quia cum sint assuefacti negotiis, verendum erit, ne eadem satagere pet-gant post ordinationem , atque ita saeculum non sugiant, scd mutent, ut habetur cap. I. d. s 3. Tettici damnum patiuntur ii , quibus isti erant obnoxij, cum cogantur mutare forum , &

si quid litis sabotiat ut cum illis, qui

sua negotia gesserunt , non pote unde os , nisi in foro Clericorum,conare ni re, ut ait Panorm . in cap. vnic. de obligatis ad ratiocinia. num. 2. dc Innoc. ibid. vel b. ordinari. Quarto, quia multitudine negotiorum auo cantur a diuinis, quod incommodum cauetur toto titulo , ne Clerici vel

130쪽

De I regularitate.

Monachi,me. Denique quia litibus vexari possunt & calumniam pati de dolo, quod probrosum esset Ecclesiae,

ut obseruat Dias cap 2 o. prach. CanOni. quae omnia minime valent, quando singulis non incumbit administratio illa , neque singuli obnoxij sunt

ratiociniis, sed sola communitas , ut cxpendenti rationes allatas patebit; cui tamen ex illa communitate citet imposita ea administratio, reuera esset irregularis, quia negotiis illis implicatus vix diuinis vacare posset, S om nes rationes , quae in aliis administrationem similem gerentibus valent, in isto quoque reperirentur; quod enim hic vices communitatis repraesentet, aut alterius priuati, aut suo nomine negotia ista gerat, nihil plane interest ad obnoxietatem reddendae rationis , atque caetera incommoda qux ce Publicis ossiciis adminiit rationibusque nasci solent. II D i x i autem administrationem publicam te movete ab Ordinibus, qtiamdiu durae ; si cnim sit aut Ecclesiastica, aut pia , id non faciet, nam tutela miserabilium personarum non impedit ordines. cap. peruenit. 86.

dist. Immo ad eam tutelam tenent ut

Clerici & Monachi,cap. I.& 3. d. 88. idem de Eccles astica admin i stratione dicitur cap. i. ne Clerici,vel Monachi; quare si Cleticus istas administratio nes suscipere potest , non remouetbitur ab Oidiri ibus propter illas. 3 et M tox dissicultas est circa administiationem rei priuata, verum cum ea administratio sit aliquando ex o Lficio publico imposita , ut in tutoribus , curatoribus, aliisque eiusmodi contingir, statim apparet ex cap. v c. de obligatis ad ratiocinia, eam a sacris suscipiendis impedite i secus verb quando cura non suscipitur ex officio, sed tantum ex quadam beneuolentia; immδ eum, qui coactus ales

munera venit, negant e sse Itregularem Sylv. de Tabi . vetb. ratiocinia, dc Dias c. xo. nui . qui idcirco hos, qui dativam, aut legitimam tutelam gerunt , qui eam non sponte suscipiunt , volunt minime censeri irregulares. quod mihi tamen non placet, cum cap. viai c. de obligatis ad ratiocin. non meminerit huius distinctionis, ec cap. peruenit d. 86. non agit nisi de tutoribus miserabilium perlonatum, eos enim iam diximus minime remoueri a sacris, ubi tamen onus

huiusmodi administrationis posin rint, reddiderintque illius rationem, cellat ista irregularitas: quod autem dico de reddenda ratione, intelligendum e st, quoties admini stratio facie bat irregularem , alioquin obligatio reddendae rationis nihil impedier, set male Tolet.lib. I .cap. .Vgolin .c.J 8.

g. I. n.'. aliique putant tutores, Acaeteros eiusmodi , qui exercuerunt aliquam administrationem circa personam priuatam, posse deposito eo

onere ante redditam rationem promoueri, cum & muneris depositio,& immunitas ab obligatione reddendae rationis requitatur in cap. vnic. de

obligat. ad ratiocinia ; quare in uniuersum dicendum est,quoties aliqua administratio remouet a sacri S , non tantum illam deserendam esse, sed etiam eius rationem reddendam esse ante lusceptionem ordinum. DEBITu M.tamen , quo post eam adniinistrationem innodatus Naan Ct, non facit irregularem , nisi sui stea mota quaestio de dolo & fraude. I)r, sinum asserit Suar. Bonac. Gordon. dcalis passam , quia reuera debitum P cunia tum non facit per se loquendo. itregulaciem , nili aut litigiosi: in enset, obligaretque adhuc ad teddi n-dam rationem , time .eturque aliquid unde

SEARCH

MENU NAVIGATION