Iosephi Gibalini e Societate Iesu ... De irregularitatibus, & impedimentis canonicis, sacrorum ordinum susceptionem, & vsum prohibentibus, liber singularis

발행: 1652년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Caput quartum. 129

Dixi postremd in illa prima parte i regulam male extendentur. Ratio nostrae res illae, hanc iuris dispositio- verb nulla est , nam illud commune

nem , nimirum quando dubium est de homicida, non de ipso homicidio, quod certum est, personam, de qua dubitatur, habendam elle pro irregulari a iudice , vel Praelato, tu ab 1llo repellendam , sacris, cui prohibitioni in conscientia parere te- Dcbitur, fingalarem esse in hac materia homicidij, neque ad reliqua dubia facti, neque ad caeteras irre-Hulatitates extendendam elle, quod de aliis materiis fatentur passim Doctores , quos adduximus, de sequuti sumus lib. 3. scient. canon. Q iod verb spectat ad alias irre sularitates , in dubio facti nullum

existimandum ella illas contraxisse, uti docent Suar. Plaepositus, Salas,1 ayman locis citatis, Sancti. n. 48. Contra Panorm.Sylia. Roscit.Tabie n. de relatos a Sanch. n. 47. quibus adhaesit Vasq. prima secundae. disp. 61.

AZor. & Rebell. perius a nobis adducti. Ratio apertissima est , quia cum, uti eo lib. 3. cit.siase docuimus, certissima sit regula iuris, in dubiosacti reum csse absoluendum , quod eo loco ex variis textibus, & glossis probatum fuit ab ea uniuersalissimaverissimaque regula, minime discedere licetrais aut expressi aliquo iure in casu singulari , aut cuidentil-sima ratione urgeamur; atqui nullum ius hactenus inuenire potue- dictum, in dubiis tutiorem partemelle eligendam, aeque valeret in omni alia materia, atque in irregularitate , dc suo loco fuit satis explic tum , neque in eo dubio pars quae negat, irregularitatem contractam suille , periculosa est, scd potius certa; cum enim nulla contrahatur irregularitas,nisi in casibus iure exprel-1is, S nullibi ius dicat in dubio facti

incurri irregularitatem,praeterquani in casu homicidii modo hactenus explicato; certum cile dcbci,nullam aliam irregularitatem , quam homicidi j in dubio contrahi. Denique sapienter monuit Praeposit. q. 3. cit. n. 9 I. aliud motivum legis , siue r tionem, quae impulit ad legem; lex

enim sancita Obligat, non autem eius motivum, de ratio, quae quam

uis aliis quibusdam aptari polle.via deatur, in illis tamcn non obligat, quare ratio sequendς tutioris partis, propter quam Pontifex in dubio h micidis voluit contrahi irregularitatem, non obligabit circa alias m terias.

SECUNDA PARS

regulae.

De dubia ipsi met homicidiν.

xi, non contrahi irregularit,

runt aduersari j, quod omnes irre-ltem, in ullo foro, quando dubium gularitates ab ea tradita regula ex- est de ipsemet lis nucissio,non de ho-cipiat , habemus enim duo tantum micida , quia nempe non constat hactenus adducta, de expensa capita, homicidi futili comi ilum, V .gr. an cap. ad audientiam,& cap. significa- sera fuerit occisa in venatione , an sti, quae de dubio tantlim in casu ho- homo ciuispia. Saeuiit aliquis in zmici dij loquuntur; quae ad dubia cae-idauer hominis, aut hostis ab aliorcrarum irregularitatum contra ex- quopiam extincti, & deinde dubitλr,

152쪽

De Irregularitate.

comperire quidquanr potuit post adhibitam diligentiam. Ita censet Prς- post. loco adducto, & mani sestb s quitur ex iis , quae paulo ante diximus, irrcgularitatem in dubio homici iij non incurri nisi ex peculiari iuris dispositione , & in catibus ab

illo expressis: atqui ius non loquitur, nisi quando certum cst homicidium,& hominem reuera in tertii ic sed dubitatur , an vulnus lethale fuerit,&an alio quopiam vulnere ab alio illato , aut Medici incuria, aut denique alia quapiam dc caula interierit, quod patet ex cap. ad audientiam,

cap. sis nificasti, utroque , & si quae

alia afferuntur , qui casus longe diuersus est ab illo , de quo loquitur haec pars nostrae regulae, agitur enim de dubio ipsius caedis, quae incerta

est, nescitur enim an homo interic rit, quia dubitat ut, an ellet mortuucadauer, an bestia aliqua, aut nuta vulneratus alio abiit, neque reiciri

potuit, an interierit, quamuis dubiret percutiens propter ingentum I anguinis copiam, aut partem in quasbi videtur illam percussi lic, vulnus suille lethale; cum igitur de hoc casu uon meminerint ista tuta, debemus stare principiis uniuersalibus,&duabus illis regulis generalibus , nepe nunquam eontrahi irregularit,

rem,nisi in casibus iure expressis. Se cund 1, neminem in dubio facti cen- sed uin esse irregularem in ullo Bro, praeterquam ex singulari iuris dispo-stione in dubio homicidii, in casibus expressis ab illo , atque ita necellario dicendum e1t in dubio irsius homicidi j, & caedis , & no ix homicidae, nullam incurri irregulari- ratem, uti definiebat nostra regula.

Oualis sit irregularitas ex homiciacidio dubio coniram'

Espo NDEo , hanc irregularutatum, si quando contrahatur modo superius explicato, non includere aliud, quam impedimentsi suscipiendi Ordines, de in susceptis ministrandi, qui duo effectus sunt prim

iij, dc quodammodo ellentiales omni irregularitati; caeterae omneS pG nae,quae irregularitatem consequuntur, solentque imponi , iudice ratione irregularitatis, non comprehenduntur in ista, itaque non possct iudex priuare hunc irresularem suis. beneficiis,sicuti pollet alium irregu

larem, & collatio nouorum beneficiorum ipsi facta non modo valida.

erit, sed etiam firma , & nullo iure

Scortia in constitutio. Pontificias, theoremate 388. Sanch. lib. i cin De calog. cap. IO. nuta. 43. qui allegat Sylv. Maiol. & alios. Ratio est euidens, quia ex certissima iuris regulae nunqua poena ordinaria imponitur

delicto dubio , sed extraordinaria , pro ratione dubij; demde quia irregularitas non incurritur in hoc d

nisi ex peculiari di ositione iuris,

quae est exceptio quaedam a regula generali; igitur non debet contrahi haec irregularitas, nisi quatenus ex- exprimitur a iure: atqui ius in cap. ad audientiam ,& cap. significasti, saepius citatis , ubi solum hanc imponit irregularitatem, agit tantum de susceptione ordinum, do ministerio sacrorum , pcrmittit enim ut indulgeatur ministerium minorum;

153쪽

non est igitur ad alios effectus luee

I Una extendenda.

Caput quartum.

CONfECTA RIVM V. An ex dubi. ι mutilatione contrahatur irregularitas ρArio dissicultatis est, quia haeo irregularitates homicidis de m

citationis , comparantur in iure , quod aduertit glosia in Clem. si suriosus,de homicidio, verta mutilet .Et sane mutilatio partialis quaedam occisio est. Respondeo nihilominus cum San. ehea.lib. r. in Decalog.cap. IO.n. 49. hunc non e IIe irregularem ,l quia, ut dixi in secunda parte propositionis, non est eadem irregularitas homici. bj dc mutilationis, sed omninb diuer. fa, neque ab una ad aliam licet argumentari in iis , quae pertinent ad ti-sorem, aut ampliationem poenae: ti .gor autem est, quod in dubio homicidij contrahatur irregularitas expeculiari iuris dispositione, quod in villis irregularitatibus non contingit; non est ergo inde colligendum aliquid simile in mutilatione , sed cum ius loquatur de homicidio, de illo quoque solo intelligendum erit; quomodocumque igitur dubia sit

utilatio . non incutretur ratione il

An qui dubitat, virum occiderit in bello iusso it irregularis ris Q Vppo No milites in bello etiamo iusto occidentes incurrere irregulatitatem,quod constabit ex quaest. I.

cum igitur dixerimus eum, qui alium

percussit,dubitatque, an eo vulnere, aut alia quapiam de causa interueis nit,eue irregularem, videtur militem

in bello iusto,& in pugna,in qua ali quem vulnerauit , qui deinde obiit, esse irregulatis, etiamsi dubitet , an ipse,an alius quispiam vulnus leth le inflixerit. Respondetur nihilominus hune

minime esse irregularem, ita b c n. ixq. lib. I cap. 3.num M. iub finem. Sancti. cap. O citat. num. 1 o. N Praeposit. de irregular.quast. s. num. 97. dc mani-Rsto sequitur ex regula a nobis Pusta; cum enim non liquatur irregularitas ex dubio facti, in homicidio nisi ex peculiari iure , dc in cεshus ab illo expressis , & in illis non sit sermo de occisione iusta, sed de homicidio, uti apparci ex cap. ad audientiam, de cap. significasti. homici dium autem dicit eo loco, de quando absolute ponitur in iuret, civilem illicitam contra quintam Decalogi praeceptum, qui dubius crir, an alium occiderit, quem iuste vulnerauit, Occideretque potuit,non erit irregularis. Nequs dicas clericum in bello iusto pugnantem,& dubium de occisione pronuntiari irregularem, cap. penulta de homicidio. Respondetur enim non esse irregularem propter dubium caedis iustae, aut in bello iusto, sed qu)d propria pugnasset manu,ut ad ue glossa ibi v. remordet, &C Pr tuuias in Clem. sis

154쪽

. De Irregularitate.

CoNfEc TAR M VII An qui abosum procurauit,st i regularis, quando dubitatar, an faetinfit animatus PE spoNDEo cum Praepositoq. s. I de irregular. num. 18. non esse, contra Sotum in A.d. 11. quaest. I. a IC3.concl.4. SayI. lib. 6. caP. I s. num. 9.Auit r. pati.disp. 1. diib. I. Sancti. lib. I .in Decalog. cap. Io. num. Αθ. Vbi Ioan . Andr. Panorme. Cardinat. n. charanus,Nauarr. Ledesimam , bc alios refert, quibus accessit Scortia citat.

theoremate 388. qui de plurimos

quoque congerit. Probatur tamen nostirim consectarium , primo, quia in dubio istus

praesumitur non animatus, Ut Gois mea de delict. cap. 3. in rubricide homicidio, num. 3. 3c ath probant. Secundo, quia id sequitire necessaridex regula a nobis posita , dubium enim istud est de ipsemet homicis

dio , fuerit ne commillum, an non, neque dubitat ut de homicida tan .etum, & autho te certi homicidij: at

qui ius statuens irregulas itatem in asilo homicidi j , loquitur tantum eo casu , in quo certum est suisseeommissum homicidium, & dubit tui an Titius, qui percussit, etiam oeciderit: hio autem cum dubitetur, an foetus excussus viveret,ia, ita tutan fuerit eommillum homicidium ,& non de eius authore,qui certus est si illa abortitio . occisio hominis rei ; cam igitur de eo casu ius non

agat, in illo non contrali cur irreguis Iaritas.

Abi sit irregularis, quando pla

res unum aliquem comunctim

aggrediuntur, se dubitatur quis

Vsum occiderit e

Esron Dro distinguendos esse a varios casus . nam imprimis, si communi consilio aggressi sunt, Apugnarunt,omnes reos hom ci dij,&itregulatitatem contrahere, communis est D D. sententia. Ita Molina dispur. 3 3. memb. I. & 7. Couarr. in Clem. cit. 2. pari. F. χ.num. Henriq. lib. I A. cap. 14.3 2. Auila disp.6. seci. 3.dub . 3.cones. r .quia illi omnes sunt vehit una causa moralis huius homicidi j, Se cap. significasti a. de homi-eidio , aperte dicitur , eum , cuius consilio alter occisus est , esse irregularem.

sed repentina quadam coorta rixa omnes in unum inuolarunt, occideruntque , dubitaturque quis eorum

inflixerit vulnus lethale , quo vir interiit, omnes sunt irregulares , si omnes dubitant,an vulnus illud intulerinta nam s quis crederet certδ se illud vulnus non inflixisse, neque occidenti filisset cooperatus , mane rei libet ab irregularitate. Quae con

clusio quoad eos, qui dubitant dehvu Inere a se inflicto certissilua est cum sciant se percussisse, & certum etiam sit homicidium, sed sit tantum dubium , an vulnus a se illarum sustit causa mortis, quia id videt ut ire cap.ad audientiam,& cap. significasti t. de homicidio , definitum , quibus. loe is , qui percusserat, de dubitabat,. tiuin suo illo vulnere causa mortis fueric

155쪽

caput quartum. λ

Retit,censetur irregulatis , uti supe-isequutam mortem; minimὶ itiesulari sis in nostra regula exposuimus. atqui in casu isto omnes & singuli sciunt se percussisse, & dubitant, an

sua percussione occiderint;ergo omnes sunt irregulares, atque etiam vitales pronuntiabuntur 1 soro exterrem esse, quamuis scit se percussisse ;nam illi Sacerdotes , de quibus agebatur in citatis capitibus,fatebantur quidem se percussisse, sed dubitabant, an ex tilla percussione caedes sectae esset, propter quod dubium vult es le

no quod nequit discernere,quisnam irregularem Pontifex , non .propter occiderit ex eo quδd unum tantum percussionem praecise. reperiatur vulnus lethale, ex quo iudicio chirurgorum obierit,' tit sapienter docet Auila 7.part. disp. 6. sex .

Tota itaque dissicultas est in altera parte nostri consectarij , nimirum cum,qni credit se vel non percussisse, vel non lethaliter,manere immunem omnis irregularitatis , quod docentit Omnes, qui volunt, hunc relin quendum esse stiς conscientiς,quam- Dicis, hos omnes videri irregu lares propter cooperationem ad illud homicidium, siue illud fuerit istis directe voluntarium, siue in directhtantom, hoc enim modo non agimus, nam ex cooperatione quocunque

modo voluntaria , seque tui semper irregularitas,quamuis una difficiliussit dispensabilis,quam altera. Respondeo, negando certum esse hoc loco coopetationem ad homicia

uis consulant, ut se potius gerat pro dium, neque enim concurrerunt per irregulari , eo quδd illa pars tutio ἔ modum unius , ut sese mutuo uiua-st. Ita porto aiunt glossa in ca P. rent, sed quodam lubitaneo impetu quiescamus i. dist. vetb. quoniam .isinguli inuolarunt, neque fuit ulla Speculator tit. de dispensatione , g. alia maior moralis coniuncti quam iuxta, num . ci. Hostienslit.de homI- ii seorsim illum suillant aggressi, quocidio. Ioann. Andi.& Caldinat. citati casu,ut statim dicam , non erit ure-ὶ Couarr. in Clem. si sutiosus 1 .part. gularis , nisi ille, qψi vulnus lethalos 2. num. I. summa Astens. pari. 1.lib. inseret: nam si ita rixa communis est, 6. tit. 14. art. 8. quaest. 3. Plouius de ut singuli saciant veluti unam cau- irregularit. regula 28. Auila loc. cit. sam moralem,& sese mutuo iuuent, Henriq. tib i4. cap. i g. 3. Bonacina aut excitent ad alium oppugnandum, disp.7. quaest. . punct. 3. num. 19 conis ac proinde uno impetu,& Vna ex parria Couarr. loc. citat.Sayr. lib. 7.cap. . te coniunctis Viribus ipsum aggre-nu n. I . SuareZ disp. s. scct. m. 9Malios ab iis relatos.

Probator vero, quia nihil est in iure, unde ea colligitur irregularitas, neque enim cap. ad audientiam , de cap.significa ili,saepius citata. loquun-vur de illo,qui scit se non pereussit Ielathaliter, sed tantum de eo, qui dubitat, unde ex eo textu potias deducitur, illum, qui probabiliter existimat se non percussi ite lethaliter, & uiuae, Quod intulit, non fu i iis

diuntur, fateor tunc onanes istos iatione cooperationis esse irregulares , licet unus tantum occidat, de

siue alij dubitent se occidisse , siue non dubitent, & certo sciant se vel non percussiste , vel non lethalii et percussile . siue intenderint cademissiue non intenderint,cum te ipsa fuerint ad illum cooperati, ut dicam in-ktalis;atque ita possent conciliari va-mae sententiae, neque Ic pugnat ea possvificasti. in eo enim agitur de P

156쪽

De I regularitate.

socho , qui prios aggressus est latronem, quem deinde parochiani ocet. derunt ἱ nos verδ agimus de coniunctim eundem aggledientibus. & vulnerautibus. Quia verb frequentius contingit, ut quando plures in subitanea concertatione eundem percutiunt , sese nurtuo iuuent, coniungantque reipsa suas vires ; atque id faciant, ne unus, aut pauci aliquot non possint se tueri, aut suga aliove modo saluti suae consulere , uti facile possent, si ab uno tantum, aut alis telo oppugnarentur ; hinc fit, ut in praxi vix unquam isti simul percutientes, aut rixantes excusari valeant

ab irregularitate, quando aliquis ocisciditur, siue sciant se non occidisse percutiendo , siue dubitent. Neque certa est regula, quam aliqui tradunt, eum qui tenetur tantum de percusso.& non de homicidio , ut etiam non teneatur de eooperatione ad homicidium, qualis perpetud reperiri solet

in hoc casu; prudentis tamen suetit pen satis omnibus adiunctis arbitrari, an suerit cooperatio, vel non,& provide ea constiterit, iudicare ; si enim

certa est cooperatio, certa est irregu latitas: si celth liquet de non cooperatione , constabit quoque de non contracta irregulaaitate: si autem dubia sit cooperatio, poterit deponere dubium, si praesertim constet de illo, qui vulnus lethale intulit, aut saltem constet, hunc, de quo agitur, non occidisse , & tantum dubitatur de

cooperatione,neque enim ratione dubi j facti debet se existimare irregul tem , nisi in casibus expressis , iure, cuiusmodi non est iste , nam in cap. ad audientiam , & cap significasti, est alius longe diuersus casus, ut iam

monui,eaque tandem est Molinae sen

tentia trach. . disp. 3. membro T. n. 2.

Iam vero si non fuerit commissa caeis des, sed tantum mutilatio, qui ad ii

iam cooperati sunt, reuela sunt irre gulares ; qui vero citra eam coopera

tionem dubitarint, an ipsi , an alij in illa rixa mutilarim, non sunt irregu-ares, quia in dubio mutilationis nomcontrahit ut irregularitas,uti diximus consed .F. Tertio, li neque dolo, aut malitia ex mutua cooperatione, sed aliqua leuitate aliqui oeciderunt alique, neque constare potest , quis occiderit,

cum tamen certum,sit ab uno tantum

commissam fuisse caedem , nullus in eo dubio suerit irregularis. v. gr. qua tuor iuuenili leuitate selopum explo- serunt in plateam, aut lapides singulos proiecerunt, uno autem lapide ictus, aut selopo traiectus aliquis occidit . dico nullum ex istis esse irr

gularem , esto ea leuitas & incuria,.ue negligentia fuerit mortalis : ita Auila diib. 3.cii. post secundam concluson. Bonac. punct. 8. cit.ium. 29. quia nulla ibi fuit mutua cooperatio

ad homicidium, aut saltem de illa

non constat ; non poterit igitur vllus pronuntiari irregularis , neque etiam omnes, quandoquidem reipsa Omnes non sunt cooperati illi homicidio , neque consilio, neque actione

ipsa , nisi quis author fui siet illius exisplosionis, tunc enim ille foret irregularis , vrpore causa moralis homicidii, licet eius causa physica ignoret ut 1 sed non erit nisi homicidium 1

directe voluntatium, si non suasit explodete bombardam animo occidendi, sed tantiim terrendi,aut, ut dicebamus, ex temeraria quadam lanimi

leuitate.

Quarto quando quis I pluribus simul percussus ex illis vulneribus moistitur,etiamsi nullum lethale sit, omnes percutientes tenentur de homicidio,& sunt irregulares. COMI r. s.2.

cita

157쪽

Caret

Auila dub. s. citato , & alij passim, quia reuera singuli sunt cause partiales mortis , ex iisque una totalis exurgit , & negari non potest eos suille cooperatos ad mortem inferendum.

Diis flat irregμlaris, quando plures eundem percutiunt diuisim, maxime se dubitetur quis lethaliter percusserat.

HAEc etiam quaestio explicari poterit ex doctrina tradita, sed in ea distinguendi sunt vari, casus, nam aliquando primus leuiter percussit, alij deinde lethaliter;vel e contrario, primus grauiter sauciauit, reliqui leuius;aliquando hi postremi sua sponte accurrunt, alias inuitati a primo pereullore , alias illo inuito percu

tiunt, aut occidunt, cum tamen ab eo monerentur ne percuterent, aut

saltem ne occiderent, aliquando tum primus, tum secundus Iesu iter percussit , aut uterque grauiter. Denique saepius dubitatur, quis ex duobus leuiter , quis grauitet sauciarit, aut si uterque grauiter, ex quonam vulnere interierit.

Primb itaque , si primus leuiter percussit.& alij deinde lethaliter ab

que ullo praevio consilio, aut mutua cooperatione, neque enim sunt vocati , aut incitati a primo percussore, isti ultimi solum sunt irregulares , non primus, cuius percussio non influxit in mort cm istam, atque hic est casus cap .significasti a. de homicidio, ubi Parochus , qui primus perculi e-gat latronem spoliantem Altaria

quartum. N

quem deinde parochiani occiderunti pronuntiatur immunis ab irregularitate, si leuiter tantam percussit, &neque aliis consuluit, neque mand uit sequutam occisionem. Secundi, , si primus lethaliter sauciatiit,&caeteri deinde leuiter, primus solus irregularis cst. modb reliqui non venerint tanquam auxiliaturi,& ad mortem citi sis inserendum nihil consulerint. ita Henriq. Lb. I .

Auila I. pari. disp.6.sect. 3 .dub. . Bo nac. p. 8.num. I. neque id negat Suar. sect. .cit. n.9. quia supponit erpostrema percussione semper accelerati mortem, quam causisset quidem vulnus, sed non tam ficile,aut tam properE , quo casu fatemur hos omnes perculiores fore irregulares. Tertio, quando tum primus, tum secundus percussor lethaliter sauciauit, nullo habito aut consilio , aut mutua cooperatione, si statim obii epost secundum vulnus, secun dus per cussor est irregularis, & non primus. Ita Zasius apud Couarr. in Clament. it. 2. p. g. 2. num. 3. Auila T. p. disp. 6.sect. 3. dub. . Coninck disp. 18. II. 6o. Bonac. punct. 8. num. 33. quanquam Couarr. multos pro contraria sententia alleget, & tanquam communem

sequatur, quod & sacit Molin. disp.

. cit .membr. . tium. 3. Ratio Porio

mihi euidentissima apparet,ad incurrendam enim honaici dij irreguliritatem,debet aliquis esse causi proxima, sed solus secundus , qui reuera illum occidit,talis ciuis est , etiamsi enim tandem ex Primo vulneru moriturus esset, reipsa ranacia ex alio interivi; neque enim dicit ut Titius occiditie Caium a se lethalitcr sauciatum, si illi superueniens Sempronius hostis , caput demessuit; itaque s r primum valisius,quamuis lethale, Iel Pla non cau-

158쪽

, 36 De Irregularitate.

salit mortem, neque ipsam acceleranuerit, sed tota illata fuit a secundo, qui primum intulit, nullo modo coriis trahit irregularitatem ho inicidi j ; id Vero petendum erit ex periti Medici iudicio, neque Doctores recte obiiciunt ea p. significasti, in quo primus

percussor idcirco pronuntiatur irre gularis, quia dubium erat,an vulnuS,

quod imposuerat, mortem illius latro nis re ipsa caulasset, aut accelerasset: 'nos autem supponimus causam caedis scommissae fuisse secundum vulnus, quod colligimus ex eo quod statim ab illo inflicto interierit , atque ex aliis circumstantiis , ita ut primum vulnus suillet quidem cerib , si ita Placeat, interempturum illum hominem , ipsum tamen reuera non interemit; luare non suit subsequutus effectus qui requiritur ad irregularita.

tem contrahendam.

Si autem non statim post secundum vulnus obiit occisus, uterque manet irregularis, quia tunc utrumque vulnus lethale ad mortem cooperatum est, aut ad eius accelerationem;

aut saltem dubitati iure potest , an

utrumque illud vulnus causarit eam mortem,atqui in eo dubio contrahetur irregularitas ex cap.significasti,eo modo, quo explicuimus in nostra re.

gula uniuersali. Quarib, quando posterius vulnerantes accuserint inuitati primo,quitan uim leuiter vulnerare potuit, tum ille qui inuitat, tum ipsit , qui auxiliantur . sun r irregulares subsequuta morte, quia omnes in illam proxime influunt, vel physicE , vel moraliter

Quintd , quando aliqui sita sponte adsint & percutiunt, si id faciuntinuito primo percussore , monente, ne aut oecitant,aut inutilent, ille minime erit irregularis, si non contule-ltit reipsa ad eius mollem , aut illius accelerationem per vulnera , se prius facta. quod idem dico, si inimico alii vulnerati adueniant, illumque occidunt, non intuitu primi percussoris, sed sponte sua, ut veteres inimicitias vici scantur. Primum dictum negant, si rixa primi percussoris cum occiso fuerit iniusta & illicita, Couarr. s. 2.cit. Nau. cap. 27. num.117. Assirmant

autem Auila sect. 3.cit. dub. I. Bonac. P. S. num. 34. & alij, quibus cum sentimus,quia iste primus percussor nulla ratione est causa illius mortis,quam

impedivit quantum potuit ; quod etiam clarius apparet in secundo casu, in quo hostes offendentes iam vulneratum,in priori rixa sua sponte occidunt , nisi fortassis primus Percussor praeuidens illud periculum ne a suis hostibus inueniatur , interficiaturque , illum ita percussisset, ut redderet ineptum ad sui defensio

nem a

Denique si dubitetur, ex quo vulnere suerit occisus , an ex primo , an ex secundo, qui dubitabit,erit irregularis modo explicato in regula generali ex cap. significasti.

CousECTAR IvM X. An si irregularis, qui alium vulnerauit, qui tamen alio casu ext mctus es'HAEe etiam controuersia ad du- 3 obium homicidii pertinet; qu

te in ea dissoluenda traditae hactenus tegulae consilendae erunt,videndumque imprimis, an vulnus illatum reuera in mortem influxerit,an non, an

id dubium sit. Nam. s nihil prorsus contulit ad

mortem

159쪽

Caput quartum.

M ut inere, nori de homicidio, neque lubio, tam Pi

erit irregulatis, ut superior i consecta. rio dicebamus i aliquis, V g. post,acceptum lethale vulnus feritur fulmine, aut ruina domus opprimitur, ac proinde extinguitur ab alia causa, quatna vulnere, percutiens non fit irregularis, ut optime docet Anila disp. 6.sect s. d. b. & randem quamuis fere inuitus Molina trach. 3.disp. I s. memb. 7 num . . quia ad irregularitar m contrahendam, non ssifricit posuitIe causam proximum sumesentem. immode necessariaru mortis , nisi ex illa mors sequuta fuerit nam si sui stet impedita, etiam miracul I , nulla inde irregularitas sequeretur, ut omnes ominnino consentiunt: atqui in isto casu iii ientiam , ratione illius dubii posse hunc percutient cin repelli ab altaria I'raelato, ipiumque teneri parere, Scpro irregulari se gerere, modo explicato in regula generali ; sed quaestio est, quando cerrum apparet ex Medicorum iudicio, aliunde quam ex eo vulnere mortem contigisle. Respondeo δε dico tertio. Quoties alicui alteri causae postiuae proximn& totali potest tribui mors subsequuta, illum, qui vulnus leue inflixerat, minime ii regularem esse. Ratio euidens est, quia eo casu. qua vulnerauit, nulla ratione proxime infime in mortem ; ergo non est reus homi-cἰdii,neque eius poet)as ordinarias, 5 muiro minus irregularitatem in curis mors non est sequuta ex vulnere,sedl1ι iaι o minus irregularitatem incuris ex alia causa, ut apparet : ergo non rit, esto voluerit occidere illum,auem

contrahitur irregularitas ieito punien- erranae manu leuiter tam mdus ille nihilominus sit poena ordi-.xit; cὐm enim in irre utari te non naria homicidis, qua de re disputat attendatur solus animi dMolina loco citato, & nos agemus & iste nihil reuera conseiat ad

- a1 s L. - p V illud leue vulnus suisI oecisio Secundδ, si dubium sit, an ex eo nem, quia si non suisset ille vulnera vulnere, aut alia de causa obierit vul- tus, etiams eadem intemperantia VLpς erit ii regula' xisset, aut cum eadem in ria a Me-

dubium esse e . an ex eo vi te: l mae' remotae', ita e m pro ii,

graue de mortiferum suisset. Tota itaque dissicultas hoe Ioco est an quando vulnus leue fuit, incin la tamen Medicorum, aut propria intcmpe .antia , aut alia quapiam ac-ctaci; te causa perii Dr,censendus

, atque eius deinde effectus, huic vulneri assignari non poterit homicidium tanquam cause siue proximae, liue remotae reipsa influenti proptet necessatiam connexionem , quam lubet cum causa pi ima ab ipsas contio

160쪽

138 - ω a consequente; ergo ratione illius occasionis de vulneris neque homicidium externum, neque irregularita Seo eo proueniens contrahetur. Requiro autem causam positivam proximam dc totalem mortis distinctam a vulnerante , quia si ille patii allicrsaltem ad mortem, aut eius accelerationem proxime cooperetur, lain sie pius diximus fore ipsum irregularem. Deinde cum mors habeat semper aliquam causam positivam, nam causa negativa est merum non ens,& non agit. Non actionis autem nullus est est edtiis si nulla eausa positiva moreis appareat praeter vulnus,illi omni .no tribuenda erit mors , quamuis initio leue appareret, recruduit enim sensim . dc tandem occidit aegrum , atque eo casu vulnerans manebit irregularis,quae omnia ex subiectis casibus explicabuntur amplius.

si NAM secande, qui leuiter vulneratus, ex eo tamen vulnere obiit, eo

quod nulla potuit omninb adhibe .ri curatio, cum neque chirurgus, neque medicamenta essent ad manum, atque interea,dum quaeruntur, obiit aeger; quamuis haec negatio,siue defectus curationis suetit ca sa negativa mortis, positive tamen de physice a vulnere illata est quare vulne

illum deinde recidit , tandemque obiit, vulnerans immunis erit ab omisnibus poenis homicidij, atque ad ebab irregularitate , quia reuera non fuit causa mortis, sed secundus iste morbus. Ita Auila , Laynam. Sayr. Il.

l qui ocrideri: g. vlt. Fad i. Aquiliam,

dicitur, si vulneratus fuerit se tuus non mortifere, negligetia autem perierit , de vulnerato actio erit, non de occiso, quod erit multo verius si post multum temporis , vulnere morbum contraxerit, ex eoque obierit. Stan dum vero erit Medicorum iudicio,veiciatur, utrum vulnus fuerit proxima causa martis superuenientis, an quidpiam aliud vulneri extrinsecum , Ut explicat Mnlina ibid. Tettib. si vulnus ita leue fuerit, ut

ficili medicamento curari potuerit, Medicus tamen lucri causa, aut incuria curationem protraxit, aut aeger sua intemperantia ita illud exacerbauit, ut febrim, aut na Olbum , ex quo postea petiit,creaverit, mors nulla ratione vulneri ante illato tribuetur, neque eius causa eontrahet irregularitatem vulnerans. Ita Sayr. de alij.

Quared , si vulnus initio quidem leue fuerit, ita tamen sensim tectu.rans vete homicida est,atque ira, qui duit, ut quamuis Medici quidquid

in media sylva percutit alium, non erat arti S,contule ine, non potuerinti impedire sebrim , de alia eiusmodi

consectaria, ex quibus tangem extin lethaliter quidem, quia tamen rara pe- diuit, ne domum aut alid recipere se post e,ve sanguinem siste. et, interiit aut frigore, vel fame necatus nit, reis dera est irregulati silea Sotos lib. s. de iustitia quaest. i. arta'. Nauarr. cap. 27. num. 21 3. Auila T. pari. disp. 6. lech. i. dub s. Layman. lib. . tract. .part. . cap. lo.mnuero s. sayrus lib. 7.cap. .

Secundb s ex eo vulnere incidit in moibum, ex qao conualuis, Je inctas est aeger, liquid δ constabit vulnus esse causam proximam eaedis . de qua tenebitur vulnerans , se quod inde necetiario sequitur , fiet irregularis. Q ain 3 denique quando vulnus non lethale suit, quia poterat a perita Se diligenti chirurgo sanari, moin id aeῆ et ex eius praetcripto se continuit Iet,ilegii genua Iam tu bc imperitia

SEARCH

MENU NAVIGATION