장음표시 사용
401쪽
cainalis & spiritualis ex diuersitate
delectationis corporeae, aut sensibilis sequutus suit, atque eius omnes interpretes. Neque dicas Paul. ad Ga lat. s. inter opera carnis enumerasse veneficia , inimicitias &alia eiusmosisse conuictus suerit,merio iubetur a Ciero cessare aliquamdiu , quibus tamen verbis non infligi irregularita. tem constat ex dictis.
di, quae non habent pro materia delectationem sensibilem, na respondet ibidem S.Thom. ex Aug. lib. I . de civit. cap. 2 nomine carnis intelligi totum homine, qui,inquit S. Tliom. dum secundum se uiuit , secundum earnem τι uere dicitur, quia omnis rationis
humana defectus ex sensu carnali aliquomodo initium habet . quod quomodo fuerit intelligendum,fusius explanat
Aug.. lib. cit. cap. 3. Existimo itaque peccatum animale , quod ostendi idem esse cum carnali , esse peccatum externum circa
sensibiles, & corporeas voluptates propter quod Clerici cellare iubebantu a Ciero. Neque dicas S. T ho-ma locis proxime citatis distinguere animales delectationes a corporalibus , nam animales sumit pro iis,quae sola anima percipiuntur, non sensu, unde & in solo homine eas reperirico tendit, non vero in brutis, cdua tamen veteres P P. uti monstrauimus, ψωκον opponant spiritui dc πι ιμα-τγκω , atque sumant pro parte sensii tua , in partem deteriorem illam
Atque in hae significatione sumi peccatum animale a P P. Nicaenis, ex eo mihi persuadeo, quia propter peccat uini sernicationis , petauril , aut furti deponebatur , non tamen s gregabat ut , id est, non ex cominu . nacabatur Clericus ex can. 21. ApOstolo t. videturque P P. Nicaeni huc ca
nonem In nouare volt ille .certumque
est perpetuo Clericos in: emperante Scastigasse; si quis igitur pec-caxumalrquod animale, & carnale commi De irregularitate ex infamia contracta absque proprio peccato. INrAMi A facti ex alieno peccato
contracta , nunquam facit irregulatem absque speciali iure, quod tamen potest illa asperge re non peccantem , sed ea erit infamia iuris , ex qua sequetur irregularitas.
firmatio propositionis. ει-ες propositio perspicua manet ex hactenus dictis, & quidem quod attinet ad infamiam facti, illa
contrahi non potest ex alieno peccato in ordine ad inhabilitates & impedimenta circa legitimos actus, vel dignitates, quandoquidem ex natura rei obiectum in famiae est rant sim proprium peccatum, de praui mores, qui soli faciunt, ut praua opinio de zΟ-rum authore concipiatur. Quare siquando ad alios quoque , qui illud delictum non commi serunt , extendatur propter aliquam habitudinem &coniunctionem, id fiet tantibu ex vulgi opinione , et iique sepius arbitraria tota illa extensio; quare nis acce- dat peculiaris aliqua lex , nunquam elusinodi infamia popularis ex alieno peccato personae siti coniunctae a spe
sa reddet inhabilem de impeditum ad' publica Reipublicae munera & digni-
rates ; quod etiam confirmatur ex eo,
qud de iiismodi inhabilitas , qua miris non habeat rationem p ae in illo,' quem assicit , quoties sua culpa cauFa amissi non dedit, affert tamen ingens nocumentum, quod abs que le-
402쪽
ge expreta minime imponere debemus , seruandaque est regula generalis de odiis restringendis ; ex quibus seqititur ex eiusmodi infamia non nasci irregularitatem , siue inhabili. tarem ad Ordines, sicut neque ex illa sequiintur aliae inhabilitates & impedimenta ad actus legitimos & di.
Dixi tamen ius posse notare in B, mi a quasdam personas absque pro prio delicto , quae infamia non erit poena ipsis imposita , sed potius delinquentibus,qui in personis sibi coniunctis plectvmtur: aut si nullum peccatum nequei proprium , neque alie
num supponat, nullam omninδ rationem poenae habebit, sed notae cuius dain ac inaculae , seu indignitatis . vel inhabilitatis, vel potius defectus conditionum , quas requirit respublica ad quosdam actus, aut quaedam munia exercenda , exemplum habemus in Vtroque Iiure. nam cap. laeticis, de poenis in o. fili j eorum , qui iniecerunt violentas manus in Cardinales, pronuntiantur infames. Filii Quos ueproditorum & reorum laeta Maiestatis infames dicuntur. l. quisquis, M. filiis.C. ad l. Iuliam Maiestatis; ob grauitatem enim criminis parentes puniuntur in suis liberis , quamuis in
Deinde aliquando contrahitur infamia sine ullo peccato proprio, aut alieno , ut propter vilis alicuius artis
exercitium , aut matrimonium cum meretrice , aut scenica I ex qua tamen infamia nulla contrahitur irregularitas , nisi peculiari iure sit ex preta, sed fortassis aliqua prohibitio ordinandi viles eiusmodi personas, quamdiu eas
An infamia iuris se irregularitaι
eam consequens contrahatur ex Peccato occulio pOVAEsrio duntaxat est de eo cri- smine, cui ipso iure suit annexa infamia, non expectata iudicis sententia : illud igitur quamuis minim Epublicum,aut famosum sit, reddere tamen irregularem statim atque commissum est, existimant Anton. 3. p. tit. 19.cap. 6. f. 7. Sylv. verb. irreg lar. q. 34. Suar. di* 48. sect. I. n. 7. Gordon. lib. 7. q. I 8. n. I 11. Hultad. disp. 1. de irregular. n.' a 3. Cuin igitur iste sit irregularis, quamuis occultus , abstinere debebit ab Ordinibustum suscipiendis, tum exercendis, nisi aut lex quae imposuit infamiam conistrahendam , iplo facto voluerit illud crimen esse publicum , uti dicebamus de haereti, aut sit perieulum se infamandi ; quamdiu enim crimen occuulum manet , atque infamia ex illo contracta laret, reus retinet actualem
possessionem famae suae . qua nequit sine iniuria spoliari , neque teneture am abiicere, antequam per notitiam 'sui criminis illa amittat,quamuis nutilum amplius dominium in illam retineat , sed ita illud ligatum & impeditum habeat, ut eo uti nomine possit ad obtinendum aliquod officium, dignitatem,aut beneficium, vel ad exercendum aliquem actum hominibus bonae & integiae famae concessum, aut si quidpiam eiusmodi obtineat,eo temopore statim post sententiam declaratoriam criminis illo privabitur , ea omni ratione, qua priuari poterit, &sententia ret: Otrahetur ad diem com
403쪽
missi criminis, vi videmus in iis, quorum bona ipso facto & iure sunt addicta fisco . nam statim atque crimen, cui est inflicta illa bono tum confiscario , commisIum fuit, priuantur ipso-rmn dominio, non tamen possessione ante sententiam declaratoriam , quae retrotrahitur ad diem commissi pri-m dira sceleris. In hac igitur infamia iuris duo quaedam distingui possiunt, nimirum ipsa actualis amissio famae et malam opinionem , quam plures abent de aliquo ; cum enim fama consistat in opinione & notitia publica , ipsi opposita infamia in simili noritia publica consti tuenda erit;al terum est ipsa moralitas, seu legalitas infanυς, uti nominant aliqui, hoc est, efficacitas producendi aliquos effectus legales, qui sunt fere inhabilitates ad quaedam ossicia, aut actus legitimos, quae ex infamia legali consequuntur: hanc autem essicacitatem habet ipsa
infamia, ut dixi, etiamsi crin en, propter quod contrahitur, maneat adhuc occultum ἱ itaque si quis tunc suscipiat ordines , peccat omnino violando irregularitatem , & eius deinde ordinatio irritabitur , non quantum ad substantiam . id enim fieri nequit, sed quantum ad usum & exercitium, uti saepius diximus. Ratio horum omnium est, quia lex quae imponit infamiam iuris ipso facto . inutilis esset& nugatoria , nasi statim post factum commisium , poena quam imponit, incurreret ut , etsi sententia iudicis, aut alio quos iam opus seret, quod ex Datura eiusmodi legum poenalium constat; infamiam verb posse illi ratione imponi certum est, tum ex ipso usu N pluribus legibus, quae illam ita infligunt, tum ex natura huius poenae,
quae .est priuatiua , & non indiget
actione ulla quae infligetur:Vnde etiam confirmatur haec doctrina , omnes enim leges, quae imponunt poena priuatiuam ipso facto contrahendam, trahunt secum suam exequutionem, neque ullo alterius ministerio indigent , ut exequutioni mandentur, quod etiam lib. superiori in censuris otiandebamus.
Abi nihilominus negant contrahi 'infamiam , & quod inde sequitur, irregularitatem ex crimine occulto. Ita glosia in cap in quisitionis, te accusationi h. vel b. Homicidium. Vbi ait in nullo occulto crimine, praeterquam in homicidio , impediri exequuti O-nem ordinis peiacta poenitentia. Panormit. in cap. ex tenore , de rem por. Ordinan. ait enim delicta etiam enormia quamdiu sunt occulta , non
inducere regularit et suspensionem destrictam irregularitatem , quin , ubi per poenitentiam erasa fuerint, possit eorum author piomoueri ad Ordines, 'aut sulceptores exequi. Alphons a Castro lib. 1. de :lege poeta. cap. Vir. Neque abnuit Couatr. lib 3. resolui.
cap. 3. n. 2. Nau. cap. 27. n. 248.
Auila 7.p. disp. 4. dab. 7. con. I. Hen riq. lib. i q. cap s. n. a. quanquam fatear plerosque ex his aut horibus loqui tantum de crimine enormi occulisto: non satis autem explicant, an illi
crimini fuerit annexa infamia ipso facto a lege, qua de re est controuersia nostri consectatis. Itaque clarius in
rem nostram loquuntur Diana 6, p. tract. a. resolui. 93. qui allegat Tan-ner. tom. 4. disp. 6. q Io. dub. II n.
227. Κon. disp. 18. n. 16. Et qui dicunt haereticum, etiamsi sit ipso iure
infamis, tamen quamdiu eius crimen occultum est,non incurrere infamiam. ita Si manc. tit. s. catholic. institui. n.
lib. 2. in Decalog. cap. 26. n. r. qui tamen omnes volui haereticum Occul- Lum
404쪽
tum esse irregularem, quia existimant dimentum. Eos xutem,qui cum Azor. irregularitatem esse annexam haeres, Sancher de aliis citatis negant ab haeratione sui, & non ratione infamiae, quod quest. superiori reiecimus.
Ratio huius sententiae est , quia infamia in sua definitione inuoluit
retico notorio contrahi in simiam iuris ante sententiam declaratoriam,
relicto , quia sufficit luaecunque n litia publica , de quomodocunque notitiam pubηcam; quare implicare i fuerit comparata , quando infamia videtur colatradictionem . pliquem l fuit imposita ipso iure alicui crimini
suo crimine fieri infamem , si crim. nillud maneat occultum : quando igΙ-
tui ius fiete aliquem infamem ipso facto, de facto publico inteli gendum Crit , ita ut neque iudicis sententia, lneque conseissio iuridica I ci, aut alia lquapiam notitia iudiciali necessaria iste ad hanc infamiam, sed sola criminis commissi nototietas, aut notitia lmaioris partis viciniae ; neque enim lmodo disiputo sigillatim quid requi-leatur , ut crimen dicatur publicum &nolorium, siue non notorium.
εω PLAc ετ mihi di istinctio Layinan lib. . tr. s. p. s. cap. q. ea enim probe conciliat Doctorum dissidia,nimirum ipsa commissione criminis, cui ipso iure suit annexa infamia, eandem infamiam contrahi radicaliter, seu λ damentaliter, ita ut accedente deinde eiusdem criminis publicatione siue intra, siue extra iudicium fiat, compleatur tota illa infamia veluti sor. maliter , de iam suos omncs effectus
HAEc controuersia ex iis, quae hac dc superiori qu.estione definita sunt, soluenda est; obserua vero non disputari , nisi de illis . qui fauent haeresi formaliter, hoc est, ut haeresisust, Sc illius iurandae, aut propag xndae gratia , non veto qui fauent timetico specificative tantum , dc materialiter, ut loquuntur accepto ,:m mirum propter alias rariones, quam ipsi usime e haereseos , ut ex alibi dictis suppono. Secundd, aduertendum est eiusdem criminis participes ratione fauoris ,
aut auxilii praestiti, iton puniri eadem' poena ordinaria cum ipsi sinet reis. dc legales sortiatur, atque . quod i dei maxime non implicari iisdem censu necellarid sectilitiar , incurratur i se is δc inhabilitatibus, nis quatenus gularitas i & forta It is prima sciiten ta id specialiter exprimitur in iure quod nihil aliud voluit, sitiem nilii aliud curtissimum est . quando censurae , probat, quam non esse opus vlla sen-rentia , aut act ii iudicis imponentis infamiam, quam lex ipsa imposuit, de ipso facto incurri voluit , quod non negat posterior opimo , sed tantum completam eiic huiusmodi infamiam ante publicam criminis notitiam , Zc proinde nondum habere legales suos cffcctus . neque producere .vilmo inhabilitatem, irregularitatem Sc impepoenae , aut inhabilitates ipso iure
lunt contrahendae , uti lib. superiori se suit demonstratum. Aduerte terti b, irregularitatem propter crimen fautoriae non aliunde
colligi posse, quam vel ex speciali
aliquo iure, quo expresis e seratur, vel ex iure uniuersali poenas haereticorum id ipsorum fautores extendente. His obseruatis, Respondeo
405쪽
res, defenso tes de receptatores haereticorum , quamdiu ipiorum crimen occultum est . non fieri irregulates. ita Henri'. lib. i . cap. . num. 6. Saveib. Irregularitas ex desectu animae, contra Suar. disp. 3. sech. 2 num s. Sancti. lib. i. in Decalog c p. 21. ι . T. 5 alios ab ipso relati s . Ratio mihi pel spicua videtur, nullo enim speciali ex prelio iure fertur ista irregulari ras, Ilad tantum colligit :r a DD. ex eo quod cap. a. de haereticis in 6. M haeroi ci. pariae haereticorum extendan tur a deorum fautores de defensores.& idcirco docent Suar.& alij passim
Omnia q iae de irregularitate haereri. Loi uni statuuntur, locum liabere in ipsorum tautolibus ; atqui haeretici quandiu occulti sunt, non fidiit irre
Sanctarcii. cap. 1 f. de haeresi , dub. num . .& alios communiter. Probatur veto nostra sententia, quia nullo iure ostendi potest haec irregularitas ; duo enim duntaxat loca afferunt aduersa rii, quae nihil plane esse sunt. Primum est c. i. de haeretic. in s. g. haeret ci. ubi Alexand. I U. hos receptatore sdcd. fensores haereticorum ab omni beneficio dc officio publico reiicit. Secundum , cap. statutum 2. eod. tit. &lib. ubi Bonifae. VH l. Alexandri constitutionem eousrmat ; cum aliqua tamen limitatione quoad filios haereticorum , & fautorum ipsorum , uti diremus consectario sequenti ; s Ediam quaest. superiori ostendimus in his duobus decretis nullam fieri mei tionem irregularitatis, de nomine in- nobilitatis ad ossicia publica non ip
neque crimini fautoriae annexa erit per se irregularitas , sed quia ius eadem infamia notauit istos fautores, qua ipsa haereticos. Dico secundb. Fautores haereticorum etiam publicos non esse irregulares ante sentcntiam , qua propter fautoriae crimen declaremur infames, quod omnino voluerunt Henri a &Sa citati, & Pcrrus Cornero in 3 parr. D I ho m. trach. de irregular. disp. s. dub unic. quaest. 8. relatus a Diana Part. . ita l. 1. resolui. . . neque abest Furrian. dum ait aperte in iure non haberi, contra Auilam 7. p. disput. q. dub. a. concl. I Vinalob. r. lom. tr. 1 I. dillic. I s. n. 6. Suar. de Sancti. Ioan . de la Crut 2.part. Di rectorij, dub. . de irregul. conci 1. Plaeposit. quaest. F. de irregular. num. 4. Κon. disp. 18.mum. s l. Tolet. lib. cap. 69. num 2. Valent. tom. 4. disp.7. q. t 9. pumst. .rij, unde probent hanc irregulari
Obiicies primd, omnes poenas irae- reticorum extendi ad ipsiorum fautores & defensores. Respondeo nulli bi haberi eam uniuersalem proposui nem, de si alicubi reperiatur, intelli. gendam esse de poenis imponendis, non vero de iis, quae ipso iure insit
guntur , ad eas entiri requiritur ius expressum , ut Pater, neque aliter ad socios criminis extenduntur, uti lib. superiori diximus : quod confirmatur, quia quando aliquae poenae haereticorum ad eorum fautores peltinent, id fuit expressum , ut constat
in illa inhabilitate ad beneficia Ecclesiastica. δc ossicia publica, de qua agitur ab Alexandr. I U. & Bon. fae. VIII. in capitib. citat. de de priuatione Ecclesiasticet sepultiirq statuit idem Alexand. illo c. et de haeretic.
406쪽
in s. de poena quoque excommuni cationis expressit Innoc. III. in Concit. Latera n. cap. 3. Obiicies secundδ, hos defensores, sacroles & receptatoris esse ipso iure
infimus, cum non admittantur ad
ossicia publica. & quia idem statuitur
ab Innoc. III. loc. cit. de resertur cap. excommunicamus i. f. credentes , de haereticis. Respondeo non es le infames istos, nisi ubi per annum excommunicationem passi fuerint, Zesatisfacere contempserint, uti definitur ab Innoc. atque ut non disputem, an vi illius textus incurratur excom municatio ipso facto, certum est non
contrahi infamiam iuris , nisi post
inserdescentiam annuam in ea ex. communicatione, dc contemptum satisfaciendi: itaque ante illud tempus non sunt infimo , dc ad omnia ossicia publica , atque testimonium serendum δc condendum testamentum habiles sunt, atque adeo ex regula aduersariorum , qui nomine publiciossicii comprehendunt Ordinum milii steria , ad illa admitti poterunt , stantum habeatur ratio irregularitatis de infamiae , nam excommunicatio
tam impediat 1 susceptione de administratione cuiuscunque Sacramenti,
prohibebit etiam a si scipiendis Ordi. nibus , atque ab eorum ministeriis. alio tamen modo , quam prohibeat irregularitas, uti constat ex hoc desuper. libro ; Clerici etiam qui hoc
crimen fautoriae , atque eius excommunicationem incurrerint , ab omni
officio Se beneficio Ecelesiastico de. ponentur , sed non nisi post annuam illam in sordescentiam , ergo interea non erit irregularis ex quadam alia regula aduersariorum , qui volunt crimen omne dignum depositione facere irregularem I quandiu igitur non erit dignum depositione, non affert irregularitatem, nisi alibi statuta si, quanquam depositio a b neficio de ossicio Ecclesiasti eo , cuiu&ibi meminit Innoc. non est degradatio, de abiectio a Cle; o. Deinde haec infamia non contrahitur, nisi fuerit contemptus in exhibenda satisfactione ; quare si vel impotentia obtinendi absolutionem ab cxcommunicatione , vel negligentia tantum suerit secluso contemptu, reuera non contrahitur infamia , debebitque constare etiam iuridicὸ . aut saltem publice de hoc contemptu. Quare irregularitas, quae deinde orietur ex infamia, non erit propter fautoriae crimen , sed propter contem pium claui uiri , de cotatumaciam nota satisficiendi post colitia Min excommunicationem. laram quidem priapier
fauorem haeresi praestitum. Ex quibus vides nihil omnino colligi ad probandam irresularitatem tanquain annexam per te et imini fautoriae.
num. i. Auila disp. . dub. 7. p.7. Tullian. lib. s. decensuris. disput. 62. dub x. Sanch.lib. a. in Decalog. c 2 S. num 7. plures alios allegans. Bonac. dis p P. quaest. 3. punct. . num 9. qui
lamcn omnes volunt tantum extendi
usque ad filios haereticorum ea linea
materna ; ex linea vero paterna et lamad nepotes, siue ad secundam generationem consentanee constitutioni
Bonifacij v I II. cap. statutum 2. de haereticis in Q
407쪽
Respondeo nihilominus nullam irregularitatem inciarii a liberis hae tei eicorum di fautorum ipsorum . ita Sayr. lib. 6. cap. ici. n. 4O. Probatur, quia neque vilibi ipsis ea irregulari. tas imponitur, neque etiam ratione infamiae, quam trahunt, ex sua origine colligi potest. Non primum, quia cap. 2. de haereticis in 6. g. hae tetici, quod inhabiles facit hos liet reticorum filio, ad beneficia Ecclesiastica,& officia publica, non loquitur de ordi-uibus , vii iae pius monuimus , & in hoc ipso negotio dixit Huri ad disp. h. dissi c. s. atque alit apud S I r. l .cit. Non etiam colligitur ilia irregulatitas ex infamia imis , qua asperguntur hi libeti ex crimine palein o. quamuis enim eiusmodi in semiam agnoscant
Couati . lib. r. variar, cap. d. num .i
Callio lib. 1. de iusta haereric Oropi init. cap. 9. ubi multa circa aequitatem legis lianc infamiae poenain ad prolem extendentis disputa . Anton. Gome E ad lib. o. Tauri, iatm .' I. F. tertio principaliter. Si manc in. 9. num. 268. &tit. 29. num. I . Molin. trach 1. de iustitia. dup. is 8. Duin. vlt. Henriq. lib. I . mp. F. num. 4. Jc alii plures. Eam tamen reiiciunt Suar. disput. 8.se et s. n. r. Sanch. lib 1. in Decalog. cap. 28. Dum S. Menoch. contil. 8o8. Dum. 4. M AF. quia nullo certo iure, aut ratione necessa deducitur. Nam primo quod in cap. 1. de haereticis in s. arceantur a dignitatibus, beneficiis Ecclesiasticis,& ossiciis publicis. id non fit, quia sunt infames , nihil
enim ea de re ibi dicit Pontifex, neque in cap. statutum 1. eod. tit.& lib. ubi illa ipsa constitutio explicat ut & I rilitatur, neque omnis inhabilios ad
beneficia de ossicia publica supponit
idoneos eos, quos assiceret, aliosque haberet effectiis, quos nullus tribuetit istis filiis haereticorum , aut receptatorum fautorum qite & defenso tu in ipsorum ; deinde, quia qui sinat inhabiles ad beneficia, aut ossicia, non dicuntur infames, nisi hanc inhabilitatem trahant ex proprio delicto, cui erit imposita eiusmodi tufamia, non autem quoties illa oritur ex alieno
delicto, quamuis insanii. Adde plerosque ex aduersariis idcirco ex eo textu probare infamiam filiorum hae reticorum , quia exiit imant in illo textu illos fieri irregulares ; omnis autem it regularitas facit irregula tem infamem. cap. omnes. 6. quaesi. i. sed iam negauimus hunc irregularitatem, quae esset potius effectus in Diniae. quam eius causa , falsumque est omnem irregularitatem creare infamiam, id enim diserte Pontifex alserit tantum de illa , quae ex propriis culpis contingit, qualis non seret ista irregulatitas, si aliquam admitteremus.
satia ex filias reorum laesae maiestatis humanae, quos infames csse voluit i. quisquis, j. si ij. vero. C. ad i. luliam
maiestatis. Simili enim argumentaniadi ratione velint Innoc. III. cap vergentis, de haereti c. ut probet iure meis rito bona haereticorum, qui diuinae maiestatis laetae rei sunt , publicari, quandoquidem simili poena assiciunis tur , qui humanam ni aiestatem vio
ductu in a crimine laesae maiestatis humanae ad hae te sim, nihil aliud probare , quam easdem poenas decet ni aduersus haeresim polle, quas ad ut sus crimen multo leuius maiestatis in n.Drain, qua oriatur,neque illain t humanae laesae sanct issi mi Legislato. I pistri causat, alioquin redderet istos res statuerunt: neque aliud dicit In inhabiles, de serendo testimonio in-l noe. cap. cit. Inde tamen non sequi
408쪽
tur , Omnes poenas, quae reipsa aduersus climen maiestatis i humanae sancitae sunt, aduersus haeresim sancitas etiam suisse, nisi in iure expressae suerint; neque licita est ista extensio in poenis ipso iure latis ex sola rationis similitudine , uti aduertit
Bartholom S in . cons. 17 D n. II.
legem Quisquis. g. filii. C. ad legem
Iuliam maiestatis, ex planans,& Ioari. Andr. atque Baldum adducens ; quod etiam obseruauit Gigas tract. de crimine laesae maiestat. lib. 3. tit. I. q. II.& Molin. tract. a. disp. 6 Ι 8. num. IO.
Quamuis igitur fili j i eorum violatae maiestatis ii imanae sint infames ipso
iure, non tamen Candem incurrunt
fili j hae teticorum, cum nulli bi ea infamia ipsis imponatur a iure, quamuis imponi potuerit; quod unum probat similitudo & comparatio duorum isto tum criminum. Confirmatur, via , vi argumentatur Suar.disp. 48.eci. 3. num. 1. hi haereticorum filii etiamsi beneficati, aut Clerici forent, redderentur tamen ex haeresi paren. tum ad ea beneficia inhabiles, neque enim aut beneficium , aut status Cle. ricalis facit aliquem incapacem insamiae , quando eius causa ponitur,
priuandi itaque foret beneficiis,usu Ordinis & offici j publici, iure eligendi, testificandi, & aliis ei isnodi,qnibus priuantur infames infamia tu ris , id tamen nolunt Aduersiri j. Denique certum est , in locis haeresi insectis , in quibus Catholici permixti viui int haereticis , quibus letiam portae dignitatum patent in Republica, filios ipso tum . qili paternam haeresitri deseruerunt , non esse infames, neque proinde ratione in .famiae irregulares,' od monet Tannet. in 3. pari. dii p. 6. qIlaest. Io.dub IO. num. 2ol. Κon. disp. I 8.
Layman lib. I. trach. D pari. D cap ε. sub fin. Hinc sequitur frustra quaeri , an fili, nati ante haeresim paternam, an poli illam sint irregulares , an si e
rum parentes fuerint reconciliati, &nihilominus combusti, cum enim iam docuerimus hos filios non esse irregulares ex crimine illo paterno, cessant hae omnes qq. quas tamen alibi quoad alias poenas commodius ex principiis generalibus deducemus.
regulares 'HAEc si spicio duplici ex cIpite 33
oriri potest. Primb exici immequod includit aliquam cooperationem adhaeresim . cuiusmodi est receptatio , de sensio & fautoria. Secundo ex alio quopiam crimine non includente talem operationem , quae
suspicio vel est lutis . vel facti ; tui is quidem, quia ius disiponit, ut qui tale quid commiserint suspecti habeantur de haeresi ut qui annuin insordue rit ita excommunicatione. Suspicio
autem facti est , quando factum tale est, ut absque ulla iuris dispositione possit pia dentibus in generare suspicionem occilliae hae telis , quale est pactum cum Daemone ad habendum aliquod ab ipso responsum, aut quidpiam aliud obtinendum.
Respondeo , suspectos de haeresi
quocunque modo, non incurrere irre
gularitatem , nisi ratione alicuius infamiae , quae erit tantum facti , & ea sublata nulla erit amplius opus dispen satione.
Et quidem quoad suspicionem or
409쪽
tam ex crimine fauendi haereticis, aut lalia ad haeresim cooperatione, discedimus 1 Suar. disp. 43. sech. 2. n. 8. Sancta reli .lib.de haeresi cap. 21. di b. t. n. 9. Sancti. lib. I. in Decalog. cap. 23. num. Io. &aliis , qui dixerant hos fautores dc defensores haereticorum esse irregulares, unde aliqui geminam ibi agnouere irregularitatem , unam ratione fautoriae. alteram ratione insamiae; cum tamen unica omninδ saerit admittenda, ut in homicida notorio ; neque enim est quis irregularis, quia est homicida, & quia est notor is , ac proinde infamis: cum verbnos nullam irregularitatem huic cri. mini cooperationis de nutoriae impositam esse dixerimus, ncque etiam suspicioni, quae ex tali crimine orta suerit , debemus illam sine ullo
Quod veris attinet ad suspicionem
ex quocunque alio crimine natam ,
non generari ex illa irregularitatem , nisi latione alicuius indecentiae , dc in s. miae, ubi crimen fuerit notorium, de quae pbstersa infamia liatim cellet, concedunt Suar. Sancti. Sancta reli.
Filii uc. Vill ob. 8e alij apud ipsos, de
Dianam tradi. 2. 4. Rart. resol. 63. quia nulli bi haec irregularitas exprimitur contra Maio l. lib. t. de irreuul.
Ex quibus mulid magis sequitur noelle irregularcs , qui de haereti suspecti abiurare coguntur de vehementi, quod tradunt communiret Sanch. lib. 2. cap. 1 f. num. ii. de alij relati, Diana trach. cit resolui. 47. dc Garta pari. t I. de benefic. cap. io . num. 88. Azor. IOm. l. lib. 8. cap. 2 l. quaec a . quia irregularitas decreta e th haere. rcis , non autem hete testin abiuranti bus
irregularis 'Espondeo , Apostasiam fictam, si i I notoria sit, sacere irregularem;
si verd non fuerit notoria , sed occulta. non inuehet irregularitatem. hanc distinctionem docet Azor. I. parr. lib. 8. eap. I i. q vlt. 5c cap. 2 i. q. 8.
de probabilem putat Bonac. disp. 7.i q. 3. punct. T. n. 2. dc Dian. trach. i. q. part. resolui. 49. contra Sancti. lib. i. in Decalog. cap. 21. num. 6. Suar. disp. 43. lech. a. num. 2. M ilol. lib. s. cap. 34. num. 2. Sanctai eli. dub. I. cit. num. . videturque mihi
ex hactenus disputatis se atra neccsΓario nostra ditiinctio ; apostasia cnima fide, etiamsi vera fuerit, non habet ex se annexam iri egularitarein , nisi ratione infamiae, uti q. super. pr bauimus, δc quandiu occulta est, non facit irregularem, uti ibidem diximus ; ergo neque Apollasia ficta occulta faciet irregularem , non enim enicacior esse potest, neque puniri maiori scena , quam apostasia vera. Apostasia porro quando notoria est, cum faciat infamem infamia imis; quae non postulat s. ntentiam iudicis,ed ipso facto incurritur, facit quoque irregularem I quam coni quentiam hactenus ostedimus in ii ac quae
strone. Ergo dc apostaIta ficta , ubi
noto ira fuerit, faciet irregularem , quia facit aeque infamem atque apo stasia vera, atqui irregularitas nascit ut ex illa infamia. ---Dices, hanc infamiae poenam non
infligi , nisi haeresi, aut aposi,sia CC c 3 co pis
410쪽
completae , qualis non est ea.quae est tantiim externa 6c ficti, unde negauimus excommunicationem incurri ab haeretico tantum externo.
Respondeo, hanc infamiam imponi cxtetnae illi negationi fidei, quia illa sola scandalum de offensionem paritatque aeque infamat , ac si suillet
coniuncta cum in rei na;& lane Conc. Ancyran. quod cap i. 5c i. statuit, ueClerici, qui ilia motauerunt, ad factum ministerium accedant, loquit ut aeque de externa tantum immolatione , atque de ea , quae ex animo facta furi: ex eo tamen canone non video, quam
apte Sancti. deducat hanc irregularitatem. Denique si quid hac in parte quoad infamiam iuris contrahendam interest et inter fictam de veram apo stasiam . peteretur ex eo quod apost alia veta', ubi notoria solet, sacerct infamem ab ae ulla sententia iudicis , non voco a post alia ficta , cum D nae quae incurruntur , ipso iure supponant peccata completa in suo gQnc se , qualis non est apostasia tantum ficta.
CONfECTAR IvM VI. An crimen enorme, o depositione dignum , Ubι notorium es , faciat irregularem t
niliabeat coniunctam infamiam, ipsolute de facto incutiendam, illam complete causare, donec publicum fiat, ac
proinde ante notorietatem non rς
de te iitregularem, quod vetius multo erit in crimine, quod nullam eiusmodi ii simiam ab ipso iure impositam liabet. debet igitur esse notorium ae pellant porro notorium, quod vel per lententiam iudicis, quae transiit.in rem iudicatam, inno te, vel pet confessi nem Rei in iudicio , veli quando factum adeo omnibus maniscstum fair, ut nulla tergiuet satione celari possit, quae postreina notorietas est notorietatem facti .alij duo modi faciunt noto-rietatem iuris; econtrario vetb illud dicitur occultum , quod neque per sententiam , neque per conseisionem Rei in iudicio , neque per euidentiam facti inuoluit, etiam hi reuera probari pettestes ab Isque argumentis possit . im-mb & rumor,' ut fama publica de illo sit, quae omnia saltu, ex variis textibus S glossis docent v golin cap. 43. deitregular. 6 i. & Savr. lib.7.cap. I 2. n. s. nosque alibi dicemus. Denique
enormia peccata nominant , non an tum quae mortalia sunt . aut etiam
digna capitis supplicio, sed quae vulgo reddum hominem in samem ob misi ignem quandam turpitudinem , quia non modo cum lege humana pugnant, sed cu diuina Sc naturali,& maximecertos quosda status dedecet. His postis, Rc spondeo, haec crimina tumeno mi a , tum depolitione digna,quam iis
de illo enim diximus consectde eo crimine, quod natum est . ne lare infamiam , non moao tacti depopularem, sed etiam Iuris , cum iu dex illius reum infamiae damnare pol sit. Deinde agimus tantum demini.
De notorio , iam enim certum nobis est, nullum ciamen occultum, etiamti suum authorem . opviqi zUὲὲU