Animadversiones in librum Prae-Adamitarum. : In quibus confutatur nuperus scriptor, et primum omnium hominum fuisse Adamum defenditur.

91쪽

1N L 1 s. Ρ Ra-Ad A MIT: cI Ob rei magnitudinem, tum ut cognoscat quam infeliciter & imperite Versatus sit, in sacri non modo scriptura quam penitus ignorat, sed ctiam ut in euoluendis profanorum libris parum sic versatum intelligat , in quibus tanti momenti historiam, casumque orbi viuuer o spectatum discere potuissiet. Nos vero trium Euangelistarum testimonio assentimur grauibus ijs testibus & cxplor tissimis, quibus dare manus nemo Christi

nus unqualm repugnauit. Solem tenebris ob

ductum, & velatum spectante orbe uniuerso asseueramus, quod intelligi debere de hs locis quibus lumen suum Sol praebebat, nemo non

videt. Quaecunque enim nationes nocte ob uoluebantur , i)s nocturn caliginis tenebrariam funesti spectaculi visum ademerunt. S-

Matth. historiam omne his VerbiS narra t.C. 27- ver I. Asexta autem hora tenebrae facitae sunt super vulου jam terram τ' se ad horam nonam

S. Marcus cap. I S. vers. 33 Ecfacta hon; sexu tenebrae factae funiper totam terram usque in ho

ram nonam. S. LucaS cap. 23. vers. - . Erat au

temsere horasexta, ct tenebrae facta sunt in uni

uersam terram Gese in horam nonam. Quid ad limusce rei veritatem comprobandam mani restius ξ quid accommodatius dici unquam 'potuit Z codem nempe spiritu sanctissimi a eantur Euangelistς in rei perachar recensione, quoAmos in ipsius mei futurae prophetia amabatur, C 8. V.9. Eserit, inquit, in die ita dicit, Dominus Deu . octa et Sol in meridie ct tenebre

92쪽

18 ANIMADVERSIONES Icere faciam terram in die luminis. Sed qui trest

Euangelistas impie deridet, qu1d ad Amos

Prophetiam diceret 3 Quos melioris notae inter pretes a diluceret praeter tres eximios Christi praecones, de sanctissimum Prophetam ξMitto sanctorum Patrum interpretationes dc consensum in re tam perspicua mitto item dicere quae nullus nescit de B. Dionysio Areopagita, qui cum Apollophane tunc temporis in Egypto versabatur, cum istud contigit, δίubi verae religionis splendor oculos perstrinxit Apollophani adhuc Ethnico de conuitiantio bij ciebat epist. 7. quae est ad Polycarpum Smyrnensem Episcopum in Asia. Atque in huius epictoolς Paraphrasi Georg. Pachymeres ex sententia B. Dionysj ait ol - ορών ν

Nullus ex js quibus Sol lucebat huius rei θ e diator non fuit, si vero haec negauerit Apollophanes , Persas habebo testes. Verum Patres omnes deliranti critico Turba

sunt Theologorum melioris notae habet interpyetes. Cuius tamen sint generis ignoramuS eorum

nobis ab ipsius humanitate si qua supersit) copiam fieri speramus, aut saltem si lucem adspe-xciunt hos authores δc locos nobis indicabit. Scimus Origenem in ea aliquando fuisse sententia, verum fidem ipsi hac in re prςbere spreta Euangelij luce nemo Christianus audebit. Quod hic innuimus quo appareat nouum

non esse istud comentum de qho posset forsan

93쪽

IN LIB. PRAE-ADAMIT. gloriari criticus, sed a veteribus quibusdam

iampridem e Xcogitatum.

Sed ut quavis sponsione delirum senem

premamus , & Veritatis hostem demon stre mus , profanorum testimoniis utemur quibus potius credet quam Euangelio. Recepta quippe est apud gentes Omnes ethnicos senten-ria tantam vim Soli inesse , tantam huius csse syderis magnitudinem, tantumque scelerum quorumlibet odium , ut impijs facinoribus perpetrandis splendorem suum soleat occul lare , lumen suum subtrahere , S nescio quid portentosum ominari, vel in urbium excidiis, prouinciarum direptione, vel etiam in morte Heroum , quod in I. Caesaris morte factum Augusto insinuat Virgilius Georg.1. licet tunCeclipsis non contigerit , sed ostentum quoddam visum sit in Sole. Cum caput obscura nitidum ferrugine tinxit

Impiaque at emam timuerunt saecula nostem.

Nec aliter Ouid. lib. Metamorph. Solis quoque tra iis imago Lurida sollicitispraebebat lumina terris.

Ipse caput medio Titan cam ferret Olympo Condidit ardentes, atra caligine currus uoluitque orbem tenebris , gentesque coegit Desserare diem, qualem fugiente per ortu Sole, Thyesteae noctiem duxere In cenae

beneca in Thyeste O s nos data

Sorte creatos , seu perdidimus Lucem miseri , sue expulimus.

94쪽

ὰ, ANIMADVERSIONE IQuoties enim tenebra: & ostenta eiusmoes videbantur timebant ne perpetuo remangrent , unde ad eorum aspectitan contremisce ibant, quo sensu Virg. Georg. a. De e Zhin Sotu varios lunaque labores

Unde tremor terras.

De his infinita sunt apud profanos AuthOres , Poetas potissimum, δc historicos: Putabant nim1rum nullum scelus admitti posse in cuius horrorem sydera velut in scelus eruptura, ostento quodam rei Odium testarentur. Quod adeo certum compertumque habere puto authorem nuperum ut facile animum induxerim ipsum noctu aut in spelaeis locisve subterraneis monstrum 1llud P e- Adami tarum procudisse, veritus, ne si interdiu istud egisset, sol in tam horrendi monstri abominationem lumen suum subtraxisset Habemus etiam chrono logos nonnullos O profanis a quibus extorquere huius rei veri xatem possumus. Phlegontem scilicet Adriapi libertum & olympiadum computatorC Cgrem

cundo C C II. Ohmpiadis contigit erit' sisyolis ma-xrma omnium quae prius olerVritae sunt, noxq efacta est hora sexta diei, adeo ut stellae apparerexim coelo , terrae motus etiam magnus qui in Bithymnia contetit multa Nicae aedificia sub em

95쪽

' IN L1B. PRAE-ADAMIT. ala Insignis ille Chronographus atque ab ipso-m et Origene laudatus rem non potuit accuratius describere, contigit enim Christi Do-m1 ni passio anno a. inchoato olymp. CCILcoss.Tiberio quintum &Seiano, anno periodi Iul. 47 4. Chronographum alium citat Euse

est Bit nia terrae-motu concussa ebl Sicaeae mAlta corruerunt.Anonymu istu Thallum fui sic con jicimus de quo meminitAffricanus his verbiς.

Solis eclipsin vocat Thallus, tertio historiartim absque ulla ratione ut mihi videtur. Nam braei pascha celebrant Luna i . pridie tero paschatis contigrrunt, quae ad Saluatorem ite tant.

Etsi vero a citandis patribus abstinendi legem mihi ipse tulerim Vnum tamen ad dam ex Tertulliano , ad quod si animum &mentem appulisset Nugator, ab infinitis propemodum erroribus abstinuisset. Locus est insignis apologetici cap. 2 i. qui omncm dubitandi occasionem praeripere Videtur Eo mc mento , inquit, Dies me um orbem siqnante tolesubducta est: Deliquium utiq; putaΠerunt, 'Mi Id quoque super Christo praedicatum non j rerunt. Et tamen eum mundi casum relatPm in archiuis vestris habetis. Vt autem tot te stimoniorum

ruio aliqua habeatur , si homines longissim1 s

96쪽

sa: ANIMADVERSION Eslocorum interuallis separati, si locis quain igdisiunctissimς nationes, Sc interiacentiS maris fluctibus dissitae, deliquium istud accurat Obseruauerunt , si Chronographi oc peritissimi Astrologi nullius loci addito nomine, si maximum Omnium , quς antea visa sunt deliquium contigit , si apud Romanos ipsos in tabularia istud relatum est, qui fieri potest ut Iudς ae unius fuerit spectaculumξNeque alibi qua in Iudaea tenebrς contigerint)Tenebras verb dicimus non enim adeo rudes sumus dc imperiti Astrologis aut temporum Vt VC-ram eclipsin ex Lunς ἐμπῖωσεως contigisse, dicamus, Luna tunc erat , qu tempore nulla fit syderis illius nulla que ideo eclipsis in Sole quae tantum contingit circa neomeniam, erat autem plenilunium. Comi sitim enim fuit novilunium vernum in meridiano Hierosolymitano Marti j I a. Fer. 2. hora T. in .ser. Non igitur solaris erat

eclipsis sed obscurum nescio quid portento sum & incognitum visum est in Sole, quo nimirum ostento mysterio hominibus ignoto δίimpervio ad tam horrendum scelus scelerum que supremum , lumen praebere Sol non di gnatus est , tam nobilis quippe Dei creatura in ipso verae lucis occubitu lucere non potuit,3c tanto horrori, quasi luctu & moerore confecta lucem suam subduxit. Sed nimius sum in ijs refutandis quς nulla

ratione fulciuntur nulloque innituntur fundamento , Sc quς solo despectu refellere satis superque foret. Quid etiam ex illa tenebra-

97쪽

' IN LIB. PR, - ADAMII. ηsitum negatione sequetur anno confectum erit negotium probatum ne fuisse Piar- Adamitas ΘSumma adhuc stupiditas est in ijs qu de stella Magis tantum lucente nugatur, sed audiamus ipsam belluam sua verba grunnientem c. . l. q. pag. I 86. . rccedat huc Aelia illa, quae Metti

paruit in natiuitate Domni s quamque vulgara

ct tralatilium est caelo inter alias posuisse. 'dnusquam fuisse, ct nusquam fieri potu se vin

citur his argumentis. Vidus ni nempe iliam in coelo C teri homines praeter magos , vidisset illam interprimos Herodes. Nescio quid ad haec ver borum monstra obmurmurante S audio grammaticos , sed monstrosiora sunt adhuc quae insolenter vult exprimere Quam vero absurde suis argumentis utituri Quis enim sani cere bri ea cogitauerit quae proferre hunc tene brionem non pudet, stellam nempe videbant quicunq; Astrologiae periti rerumq; coelestiucontemplationi vacabant. Si vero ex hominibus nonnulli ipsam non viderunt, ij scilicet qui latifundia iungunt latifundijs, qui unum

mundum de saeculi fructus sapiunt, quoniam oculos habent in terra defixos stellam hanc Vide e non potuerunt. Cunctos tamen illius spectatores fuisse multa fidem faciunt, eruditos quippe sua diuturnitate perterruerat, Regesque ipsos insolito syderis aspectu consternatos ingenti metu perculerat. In confessis enim est apud populos omnes eius generis stellas , necnon cometas nouum quidpiam

98쪽

ANIMADVERsIONES inopinatas mutationes vel aliquid similes' terria mutantem rgua cometen.

Quodnam vero subesse possit dubium hae in re non video. Deus ipse praepotens qui per tot continuatas annorum series populum Israeliticum per desertas Arabum re iones Vagantem, ignea columna per noctem, nubis'; columna per diem duxit & seruauit 1ia colu mem idem ipse eius e stellae signo, assiduaque nou 1 syderis diuturnitate sapientum animos In se conuertit, δί ad praesepe Christum Domi num adoraturos perduxit. Christus Dominus qui saluandis omnibus venerat , sui aduentum omnibus testatum voluit , & gentem unamquamq; captauit Occasione rerum quibus summopere delectabatur, quibusq; con fidebat. Masos hoc est: homines Astronomiari critissimos stellte peculiari luce fulgent1s indicio attraxit, ut Grecos postea quibus de sua cruditione gloriantibus Pau um misit clo quentia pollentem & appositum ad congrediundum cum Philosophis. Sed ut e patribus aliquid libare liceat ad hu ius rei veritatem confirmandam, unum adducimus sanetum Ignatium Aoostolorum ami

cum Sc coaetaneum epist. ad Ephesios. Keia

99쪽

git autem principem huius secuti Mariae Vi ginitas partu ue ipsiuι , sicut ct mors Domini, tria grandia mysteria quae in Desientio peracita Ρnt. duomodo igitur orbi manifestatus est 'ste in coelo refulsit prae omnibus stellis, ct lumen ipsi,

erat in abile ,stuporemque iniecit elud nouitas , caetera vero Astra ut cum Sole ct Luna'llam comitata sunt, im autem excellebat si lumen ipsius alys presucebat. Extitit autem tumultus, unde eius nouitas aliys dissimilis : Ex hac Magia omnis diruta si ct omne nequitia vinculum diomptum si ignorantia ablata, vetus regnum euenosum est Deo humaniim apparente in nouitatem

vitae aeternae.

Iu LIB. PRAE-ΑDAM1r Quae de retrocessione solis in horolosio Achaz balbutit falsissima sunt, nam Babylonij EZechiae legatos miserunt qui regis mente de hoc prodigio explorarent, si vero in horolo gio tantum Achaz retrocessissetSol quomodo

Babyloni j istud obseruassentὶ Quod spectat

ad stationem in Gabaon, istud quoniam nulla ratione defendit , neque alijs argumentis quam ijs quae in Cadurcorum montibus somniauit haec lubens praetereo Vt ad alia transeasinus de non attritis Iudaeorum vestimentis ii,

100쪽

ης ANIMADv Ens Io NEs deserto. Si vero eius verba impietatem dc blasphemiam spirantia addidero ineptijs eius modi calumniis fidem omnem derogasse

sperauerim. Is pag. I98. lib. q. cap. S. Obtre-titabunt , inquit, sciticet come diuris meis, atque illvi tanquam male nataου infamabunt: qua nebulas verbis sacris spargere praetendant , ubi tam clare ct sine ambage loquuntur : Solem edicente Iosue, geluse in medio coeli nec non Isaia precante reuersum decem lineis. Nimirum illi sunt quibus religiosum ct diuinum in primis est quidquid non creditur: ct quo magis in credibilia ha anciliora apud illos reputantur miracula : tum s quod stipsum monstrum est)quo magissuperantsidem hoc magis fidem illis adhibent Fateor autem ingenue

me nomen non profiteri meum inter abnormes mi OCHorum 6sertores , qui rationem omnem δε- normant. Rationalis sum , ct rationi conueniensnthola me altenum puto. Miracula illa Iosua ct Isaia cred- : Deumque in illis maxime veneror. Sed non illa credo maiora veris, π rationi congruis. Et lὶb. 3. cap. I. pag. IO9. Facessant ergo hinc mιracula incomposita ct male conciliata, qua

sibi illi singunt qui ad fidem otiosum recurrunt 2

non necessariam Dei omnipotentiam. Hoc illi pro' sciunt vicum omnia sine deletitu credant nihil

illis credatur, ubi enim ratio tota eneruatur, ibi

cadit tota fides. Atque ex his discet lector quam impie sentiat quam pestilenter de miraculis ab omnibus fere hactenus receptis loquatur, quam auda

cter contra Regum historiam , librum Iosus