D. Francisci Toleti, Societatis Iesu, Introductio in dialecticam Aristotelis quinque libris distincta. Succedunt Porphyrij Phoenicei Introductio & Aristotelis De praedicamentis liber. Additus est Index rerum quae notatu digniores sunt, antea desidera

발행: 1592년

분량: 222페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

suerit salsa, manente etiam necessaria vera quia ex unius sal sitate iota copulativa fit falsa. Illa ver i cst i mr ossibilis, cuius M' vel omnes partes sunt impossibi es, vel solii una pars,vel ta- dem vitaque pars fuerit contingens, sed inco postibilis, ut diximus: unde illae st impossit, lis,lio mo non est animal,& homo no Est rationalis est enim utraque pars impossibilis, similiter& illa, homo non est animal, & equus est hinni bilis, e stenim una pars imp cst bilis:tande& ilia. Petrus stat & Petrus non stat, quia cum utraque pars sit continges per se,c st tamenis... incompostibilis. Idc iudicium est de rationali sicut de copu-ciis ni p. lativa. Disiunctiuλ autem necessaria est, cuius partes incompossibiles sunt uiue utraque s t cotingens, sue una necessaria, tu & altera impossibilis,quales sunt istae, homo est animal, vel, laomonsi est scptibilis. Petrus stat, vel, Petrus no stat. Contin ' ' gens,cuius utraque pars εontinetens,& cona postibilis, vel cuius una pars contingcs,quales sunt istae,Petrus currit,vel ali quis homo studet: e st enim utraque pars continges & copos sibilis; similiter,homo no est animal, vel equ urrit;est cnim una pars cotingens.Similiter ista ea dc ratione, homo est animal, vel equus currit,contingens est, cum possit ei se vera,vel falsa: quamuis secundum recentiores sustinentes veram esse

disiunctiva, cum utraque pars est vera, ista ultima necessariar, It i est, quia una pars est necessaria. Impossibilis autem dis icti uae st, cuius utraq ; pars irnpossibilis, qualis est ista, vel homo noest animal, vel homo non est rationalis: quamuis secuti dum antiquos etiam disiunctiva, cuius est vitaque pars necessaria, est impossibi is, vi i: ' vel homo est animal, vel homo est ra-ci'. hi - tionaris. Conditionalis antem & causalis,cum praecipue in il-na' latione quadam consistant, maxime earu cotingentia, necessim' sitas velim postibilitas secundum illationem pus and sunt, ut

i,-b. conditionalis sit necessatia in qua unum ex altero neccssariis sequitur, ut, si homo currit,homo mouetur. Impossibilis vero in qua unum ex altero sequi non potest, ut, si ignis esset calidus, ignis frigeficeret. Contingcias vero,in qua unum cotingenter ex altero sequitur, hoc est, aliquando sequitur,aliqua-do non sequitur, ut, si Petrus assidue lectionibus intersit,euadet doctus. Unum autem praeter hoc habet Causalis, ut pretierillationem unius ex altero laquam ex causa, uti diximus,habeatur ratio partita, sicut in copulat tua: quamuis enim unum ex altero necessario sequatur tanquam ex causa, si pars utra que necessaria non sit,Causalis no erit necessaria,sed contingens,reli possibilis:vnde ista.co tingus est, quia homo cur-

42쪽

ΡRIMUS.hit,homo mouetur: ista impossibilis, quia ignis est hi sidus,

ignis estgrauis-Haec pari ratione intelligeda sunt in assirmativisma in negat iuς ex harum ratione discernuntur,ut sit ne- .gatiua impossibilis, cuius sit affirmativa necess aria,& negatiua necesItaria, cuius affirmativa impossibilis,& negativa conti agens uius assii natiua contingens. De hirmatione γ Negatione . iac Ouantitate H otheticae.

CAP. XXI. VT autem inter has , quae a sirinatiua , quae negatiuae sint dignoscatur, duo obseruanda sunt. Alterum est, coniunctionem in his se habere sicut in limplicibus Enuciationibus , ,hi, i-

verbum principale : ut quemadmodum simplex non dicitur 1,ion, assii mativa nec negativa, ob extrema solum affix mala vel ne- igne-g xa, sed propter copulam principalem, ita Hypothetica non si V dicatarasti tanatiua, vel negati ua ei opter sim p ces,ex quibus componitur, sed pro ratione coniunctionis eas connect m tis; quas si negata suerit, 3c Hypothetica negatiuaerit, si asErruata,alfiriarativa, unde ista est ars omatiua ,si nullus homo currit, nullus homo inouetur, quia coniunctio non est negata ; ista vero negativa, tion si homo mouetur homo currit, idem in aliis intelligendum est. ALTERvM quod obseruati debet huiusmodi est,negationem, quae conditionalem,& causalem negat, non negare simplices Euunciariones,ex quibus componuntur, sed unionem illaruna: Vt qui dicit , Non quia fumus est , ignis est, non regat quo. l sit igitis,ic sumus; sed quod non sic ista vitio , & sequela,quod tumus ut causa, ut ignis su similiter in ista, Non

sprio mo mouetur, homo currit. At in Copulativa,& Disiunctiva negatio totum negat,& contui istionem, S partei via de Copulativa negata st imi alet Disumstiuae ex oppositis partibus Jccontragicentibus. Similiter & Disiunctiva negata Copulativae, ut , non homo currit ,& homo mouetur, huiciar qui ualet, nullus homo currit, vel nullus homo mouetur Et haec, non homo currit vel mouetur, illi, nullus homo curt l, dc nullus homo mouetur: negativa enim Copulatio a Disiunctivae affirmat iure , & Disiunoe ua negatiua Copulatiuae assi r- matiuae ex oppositis partibus aequi polient. Circa quatitatem vero Hipotheticae , Proprie nec uniuersales , nec particulares secundum se sunt: cum enim quantitas Enunciationis in sit biecto te spectu praedicati sit, hae autem praedi ea tumnem habeant,non enim unum de alio praedicat sed quandam Enunciationum connexionem important , fit ut singulares

in .

43쪽

4D LIBER

sint reputandae , dc solam contradictoriam sortiantur oppositionem. Quod si aliquando uniuersales, aut particulares 'ocantur . id est per quandam partium denominationem, μηOmodo S 1llogismi uniuersales, vel particulares iuxta propo se '0ςβ, 3 quihus costant, dici solet. Princri, c autem Unumi. . ., is 'μοῦς id ςndum, set quasdam Hypotheticas,quae ex aliis et, is D, . t aui Hrpo buticis cO;nponuntur:& hq iudicandae sunt secu- - tui. Gum coniunctionem principalem. Dicitur autem ea principalis, quae alias connectit: ut ista copulativa est, si homo cui, ν . Iit, homo mouetur, &, si homo studer, euadet doctus:duae e- nim C 'ndi imitates per Copulativam colunguictur : similiter in a iis,quq multis modis esse possunt.Tunc autem veritas &fal sitas,contingentia,& reliqua in istis debent considerari secundum Hypotheticas, ex quibus componuntur, sicut in illis I potheticis , de quibus locuti sumus,erat consideratio partium sis inplicium. Atque haec de Enunciatione tam simplica, quam cori iuncta,dicta sufficiant.

. FINIS PRIMI LIBRI

INT RODUCTIO NIS

I Ni DIALECTICAM

CAPUT I. V M de Termino &Propositione hucusque

tractatum sit, de his quae Terminis accidunt disserere oportet. Haec autem sunt. Suppositio,. Ampliatio, Remictio, Alienatio, Diminutio,& Appellatio. Suppositio igitur est usus termiseni pro se vel pro suo significato ut in hac pro positione,Hemo est animal, vox illa, Homo, loco rei constituitur: at vero in hac,Homo est nomen, non pro re aliqua,serro se sumpta est. Voces enim non solis in ierum signa sent, ted earum loco dum de rebus disputamus stubstitu utur, cirre' res in disputationem proserre non semper possumus: hoc tamen priuillio ipsae voce* gaudent,ut quando de eis disput: tio fil

44쪽

tio fu,per easdem differamus, nihil earu loco collocantes. Ex quo duplex exoritur vocum suppositio: altera quando voci - p 'sitis bus rerum significatarum loco uti muta altera cum pro se ipsis sumunmr. Prior formalis, posterior materialis est. 2 SvPPos i Tio Materialis, est usus termini pro se, qualiter subiectum supponit in hac propositione, Homo est vox. Huius suppositionis indicium est,cum praedicatum ipsi voci, norei per voce significatae , conuenire denotatur: ut in illa propositione praedicatum, Vox,non rei significatae per illam vocem, Homo, sed ipsi voci inest, propterea talis vox, Homo, materialiter supponit. Suppostri o Materialis duplex est, quaedam Intrinseca, diuinβ- quaedam Extrinseca. Intrinseca est usus termini pro se, secun- ea. cum id, quod sibi naturaliter inest, id est, quando voci attribuimus ea, qui non ex significatione ei adueniunt, ut, Homo est sonus, Leo est vox : quae suppositio etiam vocibus non significatiuis inest. Extrinseca est usus termini pro se secudum Lxtri e id, quod ei ex significatione prouenit. Id fit cum de vocibus ς' aliquid enunciamus,quod illis ut significatiuae sunt inest, ut,

Homo est nomen,Disputat est verbum. Haec aurem suppositio in vocibus significatiuis tantum reperitur. SuPPO s I Tro aute Formalis,est usus termini pro re quam Suppositi.

significat,cuius quaedam propria, quaedam Impropria. Suppositio Propria, est usus termini pro re quam proprie signi- P Fu ficat, id in , ad quam significandam primo est impositus, sicut supponunt termini in hac propositione , Homo currit. Impropria,est usus termini pro re quam impropriὰ significat, id est, ad quam significandam per similitudinem, vel figuram aliquam a propria significatione trassertur, ut, Iste homo cinpictus, Iste homo est Nero: similiter de aliis figuratis locutio-

nibus. Sur P I Tio Propria, quaedam est Simplex,quaeda Perse- Supp. Pr natis. Simplex, cst , ius termini pro suo tantum immediato priss , insignificato, id est, pro re quam primo ex se repraesentat,ut b c rh 'vox, ἰοmo, in ista propositione, Homo est species': supponit enim non pro Petro,aut Paulo,uel alio quouis indiuiduo,sed pro homine in communi. Suppositio Personalis, est usus termini pro suo mediato significato,ut,Homo vincit: ubi, Ho- ' mo, non pro homine in communi,sed pro inferioribus, scilicet Petro, vel Paulo sumitur.

PER so NAL Is quaeda Discreta,quaeda Comunis. screta, eo usus termini singularis pcisonaliter accepti, vel termini is rei

45쪽

1 LIBER .

communis fgno demonstrativo determinati, ut, Petrus studet, hic homo conte platur. Dico autem, Personaliter accepti, quia terminus sin illaris aliquando simpliciter supponit, ut in hac, Petrus est individuum: iuod tunc fit, cum non licet ex ipso inferre speciem,aut genus; no enim dices,Petrus cst individuum, ergo homo,vel animal est iudi uiduum. Personaliter autem supponit,cum illa licet inferre: valet enim, Petrus disputat,ergo homo disputat. & animal disputat. Suppositio Comunis, est usui termini communis pro suis inserioribus, ut, Omnis homo appetit scire, ubi, Homo, pro singularibus hominibus accipitur. Hu: v s quaedam est Accidentalis quaeda Naturalis. Accidentalis, est vias termini pro omnibus inferioribus secudum exigetiam temporis,cluod importatur per copulam suae propositionis, ut, Omnis homo scribit: ubi subiectu pro praesentibus solum secundum tempus illius verbi supponit. Natura lis, est vias termini pro omni suo inferiori significato , ut, Omnis homo est animal supponit enim, Homo, no solum pro praesentibus,sed pro omnibus secundum quodcunque lepus,

quod in propositionibus necessariis sit, quae Suppositio alibi:

est examinanda. .

De suppositione Communi, signis indicaulibus eam. CAP. II. SVRP o si Tro Communis, quae usus termini comunis pro suis inferioribus est,quaedam est Distributiva,quaeda Copulata quaedam Determinata, tu dam vero Conius Suppositio Distributiva,est usus termini comunis pro omnib' suis significatis copulative sumptis. Tunc aute terminus pro suis significatis copulatiud sumitur,quando pro illis ita accip:tur, ut in singula seorsum , respectu eiusdem praedicati vel lubiecti in propositione copulativa resoluatur, ut subiectu in hae, Omnis homo currit: se enim est resolucdum. Iste homo currit,& iste homo currit,&iste homo currit 6c reliqua, demonstrando singula inferiora cum eodem praedicat . Suppost Tio Copulata,est usus termini communis pro

suis significatis collectiuὰ sumptis : quod fit, cum pro illi; seorsum respectu alicuius subiecti, vel praedicati non accipi tur, sed pro omnibus simul media coniunctione copulativa, ut, Omnes Apostoli Dei sunt duodecim,id est, isti Apostoli, isti,&isti,&alij simul sunt duodecim. r SVPPosi Tro Determinata,est usus termini comunis pro

omnibus suis si nificatis disiuncti : quod tum fit, cum iri

46쪽

soanta seorsum respectu subiecti, Vel piae dicati unius inpropositione Disiunctiva resoluitur, vi subiectum in hac, Aliquishorvo currit: sic enim est resoluendum. Iste homo cuirit, vel iste somo currit S i elisuas militer singu aria.

nibus suis inferioribus disicctim: uod fit cum pro omnibus simul & nosco: sum te spectu unius subiccti vel Pra dicati su ρ ψ sito

mitur, ut subicctu in luc, Ad c quitandum requiritur equus: est niι- .arsi enim resoluendum, Resuiritur ad c quitandum iste equus, Veiste, vel alius: non in de singulis scol sum dicus, Isie equus re-

'vir; tur, vel ille equus requiritur, 'Dia omnes istae lingui ais o res sunt fata. Cum igitur tot Suppositiones CX is alni, aequum natura.

est, ut quo modo Tei mini supponant olici damus. At quoniasuppolitionum varictas edi vi aliquor tim signorum, quae in propositionibus saepe sunt, prouenit, horum distinctionem dc naturam primo aperiamus. Sunt aliquae voccs quae Terminis adiunctae eorum suppositiones variant,& aliter eos significare faciunt, quae Signa quantitatis dicuntur. Inter haec quςdam βρος ' nomina, quaedam adverbia, re periuntur: nomina,vr,omnis, 'Nullus : ad uerbia, ut, Semper, Nunquam,Similiter:quaedam sync tegorematica,vt, Omnis,Non, Et,vel :quaeda mixta, ut, is Vsit Nen Q, semper,Nulli bi. Ite quadam affirmativa, ut, Omnis, σε Sempei: quaedani negativa, ut Nullus, Nullibi Denique quae dam uniuersalia, ut,Nullus, omnis, Et, Semper: quaedam par in moticularia i , Aliquis, Aliquando, Vel Inter mixta uniuersalia Dua. computantur ad uel bia numeralia, ut Bis,Ter: similiter & nominA, r, DMO, Tria, Quatuor, quando aliis nominibus non P ' ω' iunguntur: aliis enim adiuncta syncat eporemata uniuexsilia sunt, sicut d. Omnis, Quicunque, & similia r quae omnia ali- iaria. quando d: uisiuὰ,aliquando colli stiue sumuntur. Diuisue, cum licet seorsum sirgularia separare respectu eiusdem praedicati, ut, Qualdor homines, siue omnes homines curiunt: Iunc enim licet resoluere, iste cuirit,& iste currit. Collectiuὸ autem, cum non licet scortam re luere, ut, Quatuor homines porrant torum pondus, Omnes ciues sunt mille.

PR Ai. T E R haec sunt at a fgna partim uniuersalia, partim particularia, ac proinde media dicun ruta includunt enim particalaritat m,& Vniuersoli: em, ut Alter, Nenter, Vterque, 'Omne idio speciebus singulorsi: resoluutur enim per, Et,quae univcirali ari dicitui, di pei, vel quae particularisas est, i, Al rrialet oculus si dexter,id est, omia: u duo: u iste, vel ille:Neuter, euiarain.

id est,aliquorum duorum, neque iste neque ille: Vterque, id

est,

47쪽

- LIBER

est, aliquorum duorum iste,& ille similiter. Omne animal fuit in arca Noe, id est, cuiusq; speciei animalis hoc vel illud indi-' uiduum fuit. Et haec signa incompleta dici solent. Haec intelliget quando incomplete sumuntur: aliquando enim complere sum uritur, & tune distribuunt pro omnibus singularibus. Haec etiam omnia intellige de signis non impeditis: aliquan do enim simul duo concurrunt, & uniuersalest particulare,& particulare uniuersale: de quibus tradetur cognitio, cuni

mdu aequi pollentiis disseremus..... . De regum udicautibus Suppositisuem,rationesignorum.

CAP. III. T R o Post Tis variis signis a quibus terminorii supposi- 1 tio dependet, superest ut regulas assignemus, qu bus diuersorum signorum vari ξ manifestentur suppositiones. SI T igitur prima regula Signa mixta uniuersalia tam affirmativa, quam negativa, distribuunt categorema inclusum in se, particularia vero illud determinant, ut, Semper, id est, in hoc tempore,'& in hoc tempore,&reliquo: Nan iram, nec hoc tempore, nec hoc tempore Aliquando, hoc vel illo tem pore.At in terminos propositionis in qua sunt, variam potestatem habent man ille negativa distribuunt omnes sicut suci categorema,vr, Nunquam homo est leo, subiectum di praedi-l.. I catum huius distributive supponit virtute illius mixti nega-'rivi, ut sit sensus, omni tempore nullus homo est leo: a firmativa vero Vniuersilia confundunt,vi,semper homo est albu&, - .. extrema confusa manent. At in his, quae particularia sunt an si imatiua,vi, Aliquando homo est albus,extrema supponunt,

ac si nullum signum ibi esset.

SεcvNDA Regula. Terminus e5munis communiter supponens, si sine signo sit, vel cu signo syncategorematico particulari, supponit determinath,ut, Homo currit, Aliquis homo legit, Petrus vel Paulus studet: hoc enim subiectum complexum,determinate supponit. Cum aute in propositione signa syncategorematica sunt, α uniuersalia, tunc affirmativa sibili proximos terminos distribuunt, remotos postpositos colandunt;negativa veto postpositos omnes distribuut;vt, Omnis homo est animal, homo distribuitur,animal colanditur. Nullus homo est animal,totum distribuitur. Hoc intelligi debet quando affirmativa uniuersalia diuisiue tenentur:cum enim sumuntur collective, proximos sbi terminos copulatim sup- Ionere faciunt,ut, Quatuor homines portant totum pondus.

Timc autem maxime copulatim sum tui, cum fingui

illius

48쪽

illius termini inferioribus, cui iunguntur, nihil per se denotatur inesse, ut diximus, sed simul omnibus. TER Ti A regula.Verba quae suam actionem in terminum 3 . communem primo applicant, virtutem habent proximos s-bi confundendi, ut Promitto tibi equum, Parisis v cditur piper:quae dicuntur signa specialia confusionis. Et demum quicunque terminus ex alterius resolutione dependet, confusus mauet, ut, sis cantavi Misam, Ad equitandum requiritur equus: ubi ille terminus, Miuam, pendet ex resolutione a. Merbit,& terminus, equus,ex resoluti ope gerundi j. ARTA regula Quoties obliquus cum recto coniungia 4 tur in uno extremo, imi icandum cst de obliquo, ac si unum

esset extremum per se, quantum ad suppositionem : unde in hac, Equus hominis currit, determinate supp0nit, in hac vero, Equus cuiustibet hominis, distributive; in hac vero, Omnis equus hominis,confuse.Nec refert in hoc,quod antc,vel . post rectum constituatur. Hae regulae suppositi'nes termino rurna signis singulis prouenientes indicant. Quando autem

bina concurrunt,tunc observandum est.

. . QVI N T A regula. CVm virtus duoru signoru cadit supra 1 aliquem terminum, tuc vel sunt eiusdem virtutis, vel diuer- sae. Si diuersae fuerint,signti determinans maiorem habet vi tutem, quam confundens,& distribuens: unde in hac, omnis homo est aliquod animat:& in , ac, Nullus fionio est aliquod animal, praedicatum determinate supponit, signum vero distribuens maiorem habet virtutem, quam confundens: unde in bae, Omnis homo non est animal, praedicatum distributi- -

uc supponit. Haec praesertim respectu praedicati intelligenda sunt: nam respectu subiecti maior est virtus distribuentis, ut patet in hac, Non quidam homo currit: subiectum enim distii huitur. Quando vero duo signa eiusdem virtutis sunt, nempe quia utrunque distribuit per se, mutuo se impediunt, .dc determinanti aequi ualent: unde in hac, Non omnis homo est animal, subiectum determinate supponit,quia aequi ualetisti,aliquis homo non est nimal. Hoc intellige respectu subiecti: nam cum talia duo supra praedicatum cadunt, illud supponere confuse faciunt, ut in hac, Nullus homo non est animal, quae isti aequivalet, Omnis homo non est animal. . SEXTA regula. Signa in Wmpleta immediatos terminos si in complete distribuunt, id est, partim xiii Ut sester, partim yarticulariter supponere faciun visu pe rixi, des fili Sit in f

49쪽

LIBER

S ALI A signa sunt praeter ista, quae partim affirmativa, par- . p. tim nega a sunt, ut,Praeter, Tairium,& alia,quae exponi 'lia dicuntur,de quibus in lib. tertio disseremus.

De Resolutione suppositioiri, terminarum. l

DIALE c τi c i ad manifestanda Sue positionis vim, & varios propositionu sensus ex diuerta terminoiu supposi-- - tionevrouenientes,in qua maxime earum verita , seu falsitas r si in consistit, utuntur resolutione quada,qua ascentum,& det ceu sum vocant. Est aute Ascensus a singularibus sustici eter enumeratis ad uniuersale progressio. Descesus velo ab uniuersali ad siugularia progressio: vi, Iste ignis calefacit, & iste ea le- facit,&c.erso omnis ignis calefacit: vel descendendo, Omnis ignis calefacit, ergo iste calefacit, R iste calefacit. Maxime aute utimur ascensu, qn veritatem alicuius uniuersalis propositionis probare, & manifestare volumus: propterea opor tet ut omnia sinsularia quoad fieri possit enumeremus, praesertim cum sub distributo ascendimus. Tunc aute sussicienter enumerantur singularia, tuado ex his,quae nota sunt,eum probabilitate alio u sie se habentium procedimus: ut si dicas, Iste ciuis huius urbis est a bus,& iste est albus, nec apparet vllus qui non sit albus, etiali omnes non numerentur, insertur, Omnis ciuis huius urbis est albus;quia probabile est reliquos qui non apparent, nec numeratur, esse albos,cum maior parsi ρε - visa sit alba. Descensu autem utimur ad uniuei salis alicuius v D v falsitatem ostendendam : propterea non semper oportet ad γ' omnia sintularia descendere sub uniuersali distributo, cam. falsitas ex imius singulatis Aefectu, veritas autem ipsius uniuersalis ex omnium singularium positione proueniat. - TAM ascessis,quam descessis quadruplex est. Copulativus,

ditiunctivus .copulatus,di sustus. Copulatiuus,est in quo sin- - . Iularia scorsum respectu unius suriecti vel pr dieati sumun o M arm tur in propositione copulatina,vi, Iste homo est animal,& iste homo est animal,& reliqui singuli,erso omnis homo est ani- inal blaee aute re lutio debetili termino supponenti distributive Disiuctivus, est in quo singularia singula per se respectu subiecti, vel praedieati unius, sumuntur in propositione disiunctiva,vt,Iste homo currit,vel iste homo currit,ergo homo currit. Et haee debetur termino supponenti determinaia. Istae autem duae resolutiones ad veritatem & salsitatem propositionis manifestandam,α probandam conducunt. MAxi

50쪽

MAX I ME aute interest inter ascesum Copulatiuu,qui debetur termino supponeti distributive,& Disiuncti uit,qui debet ut iupponenti determinate. Cu enim uterque ad varietatupi opositionis comunis probanda,ia declarandam ordinetur,

necesse est ut singula ita per quae ascenditur, vera sint,cudiscrimine iit: in Dii iunctivo enim sussicit unius singularis veritas ad propositionis comunis veritate, vi HOMO cuirit, Vera D. . .. cst siue unu singulare currat; propterea no oportet multa sin- Cpistitiui gulam numerare: at in Copulativo non unius solii, sed om- ODi 1 tum ii ingulariu,qua: lub illo termino surit, veritas est nece sicaria,ad uniuersalis vcritate, propterea omnia in ascensu an 'numerare oportet. Oppositum autem obseruandu est in dencensu, quo ad uniuersalis salsitate ostendendam. Tunc enim

in Disiuncti coper omnia singularia descendere Oportet,cum unius aut plurium singular una falsitas propositionem particularem fallam efiicere non suificiat.In copulatino Vero, per unum singulare satis erit descendere: propositio enim uniuersalis,ex unius singularis salsitate falla lit. P Ra ITER lias resolutiones duas, Dialectici duas alias assignant quibus suppositionis copulata , & confusae vim manifestent, ponuntque ascensum, de descensum copulatum ci ci latis, disiunctum. Copulatus, est cum omnia singulari a s mul sub o Auez- copula coniuncti respectu via ius praedicaxi surpuntur, ut, t-Omnes Apostoli Dei sunt duodecim, id est, isti Apostoli, &isti,&alii simul sunt duodecim. Quae resoluti Q debetur ter- se ac I

mino lupponenti collective. Disiunctus,est cum omn a sin- u ab ingularia sub disiunctione sumuntur, ita ut non liceat quodli- Dis ny bet per se sumere, ut, Ad equitandum requiritur equus,id aest, '' requiritur iste, vel iste equus . copulatia

IN quo a Disiunctivo differt, sicut& Copulatus a Copula- - is viativo In Copulativo enim & Dis iunctivo singula singularia per secum praedicato sumimus, quod fit in proposito ne cu-pulativa vel disiunctiva εἰ At in Disiuncto & Copulato singularia omnia simul cum vno praedica o m propolatione cate, Lgorica constituimus.

AsCEN, v, &Descensus, Copulativus,& Disiunctivus, quidam est Assit matiuus,qui sub piopositione affirmati uast: quidam Negativus, qui sub propontione negatiua: in illo ungularia per propositiones afflinatiuas, in hoc pernegati

uas enume antur.

SEARCH

MENU NAVIGATION