장음표시 사용
541쪽
soa Ex ERCiTAT: IN HISTOR. POMPON. torem, Censorem Sic idem testatur, Metellum Consulem a L. Flavio Tribuno in carcerem ductum esse. Et apud Liv. i. 9. c. 3 . legimus, P. Sempronium Tribunum plebis Appium Cen- solem prehendi & in vincula duci jussisse. Tradit quoque Valer. Max I. s. c. s. M. Drusum L. Philippum Consulem, quia interfari e nrionantem ausus fuerat , obtorta gula , is quidem non per viatorem , std per eo rem suum , adeo violenter in earcerem praecipitem egisse , ut multus e uaribus ejus cruor ' funderetur. Sic quoque L. Licinius Lucullus, & A. Posthumius Albinus Consules , cum delectum severe agerent, nec quenquam gratia dimitterent, a Tribunis plebis , qui pro ami. cis suis vacationem impetrare non poterant, in carcerem conjecti sunt. Liv. Disom. I. 8. Tria itaque erant Tribunorum plebis jura , auxilii latio, intercedendi ius, S us prehensionis. Vocationem vero non habebant. Unde Antistius Labeo Jurisconsultus apud Gell. I. I 3. c. I i. per viatorem a Trib. pl. Vocatus respondet: Cum a muliere quadam Tribuni pl. adversum eum aditi, Gemauum ad eum misissent , ut veniret s mulieri re Oaederet Iussit eum , qui missis erat, redire,'Tribunis disere, Ius eos non habere, neque se, neque alium quemquam vocanssi: cum moribus majorum Trib. ρι prehensionem hab erent, vocationem non haberent. Fosse igitur eos venire , mehodi se jubere , sd vocandi absentem jus non babere. Quod & M. Varro asserit, cujus verba ex
Gellio hic subjiciam : In Magistrata inquit) babent vira weationem, alii prehensionem, alii neutrum. Vocationem , ut Con-siues , siue eaeteri, qui habent imperium. Prehensionem , ut Tribuni plebi, siue alii, oui habent viatorem. Neque vocati vem , neque 'Meusionem, Mi κuaestores S caeteri, qui neque iactorem neque viatorem hahent. si si vocationam habent, iidem prehendere, tenere, abducer. ρομανι S hinc omnia sue ad ut, quos vocant , sue acciri jusserunt. Tribuni plebis vocationem habent nullam ; neque inmus multi imperiti, pertude atque baberent, ea tisi sunt. Nam quidam non modo pret tum , sed etiam Consulem in
rostra vocari in m Yt. Ego Triumvir vocatus a Porcio Iribuno Iesis, nou ιυι, auctorιhus ρrium'ikur. S metus Ius tenui. Item Tribunus cum e spem , vocari neminem uis, uec vocasum a con asta re
542쪽
a . , DE ORIGINE IURI s. soa parere invitum. Propter hoc prehendendi jus inquit Gellius
jus abnoctandi ademptum fuisse Tribunis pl. , quoniam ut vim. fieri vetarent , assiduitate eorum & praesentium oculis opus erat. Praeterea Tribuni plebis , inquit, L 3. cap. 2. quibus οὐ- sim diem abesse Roma licet, quum post mediam noctem prosici cuntur, ω post primam facem aute mediam sequenteis re Vertuntur, nam dicuntur abfuisse unam diem; quando aute horum v Zιs tam regressarie aliqua iiDιs in urbe Rowa sunt. Horumque domus interdiu nocteque patebat omnibus, tanquam asylum & tutissimum refugium , ad quod quique opem imploraturi confugere, Sc semetipsos recipere ponent, auxilii sui jurisque expediundi gratia. Quare Plutarchus in Problemat. docet Tribunum se facilem & humilem praebere, se in trib natu nou sigra plebem esserre, sed intervenientibus civibus habitu, amielu, v ctusque ratione esse milem. Fastus enim Consulem, FG toremque decet. Tribunum plebis cui dicebat Curio) conculcandum se praebere convenit, neque Majesatem in vultu prae s femre , aut aditus ad si di ius facere, vel molestum multitudini, sed propter hane aliis odiosum , populisribus autem tractabilem Iromptumque esse. Eam ob rem quoque id receptum fuit, ut Triabuno umIantrae nunquam clauderentur , sed noctes di que apertae essent tauquam portus perfugium ope iudi gentibus. Quanto submissui se pro Da per no gerit , tanto magis augetur potentia Tribunus. Postea vero eo potcstatis venere , ut comitia Consulum Praetorumve , 8c aliorum Magistratuum habere, & ne quid fieret, inhiberent, Liv. I s. e. 13. 2Dibuni plebis assiis concionibus prohibendo Consularia comitia , cum res prope ad iu- terregnum perducta t , evicere tandem, ut Dibuni militum Consida= i potestate crearenthr. Senatum di luere, vel cogere, Appian. Alcx. l. a. heu. civ. de Curione Trib. pl. serna ncm habens, cum nihil pc regisset imperfectis adhuc rebus, Senatum dissolvit , id enim Tribuno facere liccbat. Et Cic. 3. de orat. scribit, vocatu Drii si Trib. pl. non solum Senatum , sed & Consulem Philippum in curiam venisse. LegeS novas pro arbitrio dc voluntate promulgare, quae plebiscita dicta fuere , tribuniciae suit potestatis , quibus Hortensia lege lata omnes tenebantur Quirites. Pontificum Augurumque colle
543쪽
so ΕxERCITATIONES IN TIT. Dici. gia denunciare , conciones qualescunque ciere , reliquis Triabunis de quibuscunque Magistratibus diem dicere , aerarii curam gerere, atque Senatus decreta vel approbare vel impro bare. Hinc cum L. Manlius Acidinus a Senatu impetrasset, ut ex Hispania decedens, Ovans rediret, prohibitus est a M. Porcio Lecca Tribuno plebis, ut apud Liv. videre est l. 3 a. e. 7. Denique agros, Vectigalia, pecunias publicas, Magistratus, Provincias, quibus vellent, dare, vel auferre populi suffragio veriti non sunt, Phig. Aanai. I. a. Mulctam irrogare, illustres cives indicta causa bonis id exilio multare, obtoriato collo ad supplicium trahere: Consules ipsos aliosque Magistratus, ut stip. diximus, in carcerem ducere. Diemque iulis dicere, postquam Magistratu abicre, sup r.ex Valerio asse-gavimus. Diximus su p. juri dicundo non praefuisse, neque de litibus & jure controverso cognovisse. Postea camen aliqua etiam Iurisdictio tributa iis videtur , ut Iurisconsultus
noster tradit g. 3 . ubi inquit , decem Tribunos , Consules duos. decem&octo Praetores, sex AEdiles in civitate jura reddidisse. Vid. Cic. pro auint. & ad Her n. i. r. c. ι 3. ubi definiturus quid sit Judicatum , Iudicatum est id inquit do
quo sententia lata est, aut decretum interpositum , ea saepe diversa sunt, ut aliud alii iudici, aut Praetori aut Consuti , aut Tribuno plebis placitum sit, 2 fit ut de eadem re saepius alius aliud decreverit , aut judicaverit. Et docet nos Dionys. I 6 plebem a patribus impetrasse, ut sibi quotannis duos e plebe viros designent, qui I ribunis subminiitrent quicquid opus sit, & Iites, quas Tribuni eis commiserunt, judicent. E quibus perspicimus, Tribunos de rebus quibusdam & litibus cognovisse ac judicasse, ideoque aliquam habuisse Jurisdictionem , verum
quibus de causis cognoverint, non adeo manifestum est. Pa=rem mayorem Tribunorum plebis cum Praetore urbano tutores
disse illis, quibus neque rei amento neque lege provisum erat, constat ex I. 17. inst. ae Asit tui. Lex Cinitia cinquit Ulia planus tit. tr g. I 8.) iubet mulieribus, pupiltime non habentibus tutores dari a Praetore, majori parte Tribunorum ρι. , quos tutores Atilianos appellamus. Verum posset nobis objici, quod tutoris datio non descendat ex Iurisdictione, verum vel
544쪽
DE OR tGINE IURI s. sos vel ex Principis , vel legis, vel SC. concessione , ideoque tutoris dandi potestas non probat Jurisdictionem competere ei, qui tutorem dedit. De nac re ita scribit Ulpianus I. 6s. I. Tutorιs datio neque imperii ueque Iurisdictionis , sed ei soli
competit, eat nominatim boe dedit vel lex, vel Senatusconsutium, vel 'Princeps. Ita ut argumentum a tutoris datione , ad Jurisdictionem alicujus probandam desumptum non procedat. Haec Ulpiani sententia maximas parit dissicultates, & inter
Doctores magnam contentionem, cum alii aliter interpretentur, ita ut in diversas eatur sententias , quae vix conciliatio. nem admittunt. Videtur enim non satis constare , quam.
Obrem tutoris datio neque imperii sit, neque Jurisdictionis: cum Ulpianus in I. I. st de Iurisae ipse tcstetur, Di dicentis Pium oti mum patere, nam S bonorum possessonem dare sores, vel in possessonem mittere , pupillas non habentibus tutoreseonstituere , Iudices litigantibus dare. Quanquam jus dicentis ossicium Jurisdictione Iatius sit, ita ut ea etiam complectatur, quae ad Jurisdictionem minime pertinent , Magistratus tamen jus dicentis ossicium non potest ultra Jurisdictionis terminos extendi; sunt enim haec conjugata jus dicens , jus dicere, &Jurisdictio, ut inquit Gentil. de yurisdict. I. I. c. I. Praeterea
anquit idem Ulp. in I. nec mandantem pr. . de tui. dat. nec Praesidem mandare posse , ut aliis tutorem det. sed an maηdare
aliquid post nec ne, quaeritur de iis, quae si ut 3um ictionis, veI imperii, ι. I. 0 minis η'. de osse. ejus cui mand. Quomodo igitur nec Jurisdictionis nec imperii Ulp. esse dicit, tutorem daret Non describimus hic omnia argumenta, quibus nonnulli Doctores probare conantur Ulpiani negativam sententiam, eo
enim fere omnes utuntur argumento scit . quia non exercetur nomine , quo quis imperium vel Jurisdictionem habet,
sed ex causa tantum, quod haec potestas a lege, Senatusconsulto, vel Principum constitutione nominatim conceditur vel
non habentibus imperium aut Iurisdictionem , ut ait Longe- vallius de Turi . Omnium Pud. Cujacius assirmat jus dandi tutores non esse Iurisdictionis, sed esse Iegis, legem enim hoc dare etiam privatis hominibus, puta parentibus, ut liberis suis totores dare possint. I. verbis legis V. de V. S. Verum optime
545쪽
so 6 Ex ERCITAT IN HIs TOR. POMPON.& erudite huic dissicultati respondit statim a nobis allegatus Alber. Gentil. in eleganti tractatu suo deyurfrictioue I. I. c. I. Primo negat Ulpianum haec duo inter sese opponere, nempe
aliquid esse Jurisdictionis & imperii, & aliquid dari specialiter lege, vel SC. vel a Principe. Uerum probat quicquid specialiter vel lege , vel SC. defertur & conceditur, illud quoque commode dici posse esse imperii vel Jurisdictionis .iQuippe merum imperium , quod specialiter datur lege, vel SC. vel constitutione I I. in i . V. de inc. Ius cuι manat. Jurisdictione in latiori sumpta significatione continetur, quare
sub titulo f. de Iurisdictione ponitur. Quin & in Codice
Theodosii titulus de Jurisdictione ad criminales etiam causas pertinet: item in Codice Iustiniani. Negari enim non potest, mero imperio ineste criminalem Jurisdictionem. Criminalis
autem Jurisdictio vera Jurisdictio est. Imo de capite jus dici
Pomponius in hac lege g. 23. testatur. Itaque merum imperium est species Jtiris dictionis, quanquam ex lege vel speciali constitutione dimanat. Ita etiam transactio non potest fieri nisi ex decieto Praetoris, cui specialiter oratione Divi Hadriani re cognitio tributa est I. 8. f. Iransad y. & tamen ea diserte in illa lege vocatur Jurisdictio. Sic judicem dare litigantibus ad eos pertinet, quibus id lege, vel constitutione vel SC. conceditur L Ia. g. i. V. de Pud. & tamen Judices dare
totum Jurisdictionis est : Jurisdictio enim definitur quod sit Judicis dandi licentia I. 3. in M. f. de Puri . Ex quibus
recte infertur, mentem Ulpiani non fuisse , quod ea, quae ex speciali lege sive SC. aut constitutione conceduntur , propterea quod ex illis derivantur, non esse Jurisdictionis. Verum voluisse Jurisconsultum eatenus tutoris dationem non usse Jurisdictionis, quatenus opponitur illis rebus, quae Magistraribus jure Magistratus competunt , 6c Jurisdictioni ita cohae-rcnt, ut ab ea divelli neque separari queant, id est, quae Magistratus simulac creatus est ac ea dignitate ornatus, vi & jure potestatis sive Magistratus cxercere potest. Hac tria , inquit Jurisconsultus statim a nobis citatus, di inguenda sunt.
Pori dictionem a Iege dari veI deferri. yurisdicrionem specialiter S nominatim a lege dari: Purisdictionem lege cons mari. Diuitigod by Corale
546쪽
nrt ictionem lex & mos majorum , qui idem valet quod lex& eandem vim obtinet, dat Omnibus Magistratibus , & quae jura hac ratione quis habet , jure proprio live jure Magiltra. tus habere dc exercere intelligitur. J urisdictionem autem sp c aliter te nominatim certo Magistratui defert , ut tutoris dationem , idque ideo, ne quilibet Magistratus sibi earum causarum cognitionem usurpet. E quibus concludimus, Ulpianum negare quidem tutorum dationem esse Jurisdictionis vel
imperii, scit. ordinariae Jurisdictionis , quae jure Magistratus competit , id est , quam quis habet , quia est Magistratus,
verum ex eo numero causarum Jurisdictionis voluit est e, quas lex vel Princeps noluit cuivis Magistratui competere. Ita quoque Ulpiani dictum explicat Metallus, tutoris dationem neque imperii tale neque Jurisdictionis: scit. non competere jure Magistratus. Verum ex eo non sequitur , ergo non est Jurisdictionis. Praetori jus competit dandi tutoris non quia Praetor, verum quod lex id ipsi concestis; attamen dando tuto rem Jurisdictionem exercet, sive velis mi X tum imperium , cui
Jurisdictio ita cohaeret, ut ab ea divelli nequeat. Et quod ab uno procedit , etiam alteri applicari potest , licet quaedam possint dici magis esse imperii quam Jurisdictionis, quaedam magis ad Jurisdictionem , quam imperium pertinere. Unde concludimus, Tribunos Juri id ictionem habuisse , quia tutores
dare potuerint, non jure Tribunatus, verum quia haec pars legalis Jurisdictionis sive ex lege vel constitutione Principis, aut S I. ipsis fuerit concessa & demandata. Sane miror tam densas quorundam cerebro offusas tenebras , ut non videant vel a lege vel consuetudine sive more & constitutione Princi pis omnem Jurisdictionem Magii ratibus tribui atque concedi, ac omnem potestatem & imperium profluxisse, ideoque absurdissimum esse argumentum , quo Probare conantur aliis quid jurisdietionis non esse, quia ex praedictis caussis habet originem. Sigonii verba hic describere non abs re erit, cap.
547쪽
mteiastendum , si neque testamentarius . neque legitimus tutor adesset , tum datum a Praetore fuisse, eodem teste. me autem eum faciebat Praetor, tertiam partem Purifrierionis explebat, quae verbum D O continebat. Atque hoc idem de Coaseuli id, Tribunis plebis dicimus , quorum idem Ius fuisse accepimus. Alterum argumentum quo Jurisdictionem Tribunorum adstrum re volumus, desumptum est ex Tit. 7. fragm. Ulp. g. 6. ubi inquit , Si maritus pro muliere se obligaverιt, vel tu rem e simpenderit divortio facto, eo nomine cavere sibi Λίet stipalatio. ne tribunicia. Ex quibus Ulpiam verbis perspicimus, Tribuis nos ut de Censores de causis matrimonii cognitionem habuisse, ipsis stipulationes etiam de iis competiisse , easque interis poni jussisse. Quae stipulationes ex Jurisdictione I ribunorum veniunt , quemadmodum Praetoriae a Praetore , AEdilitiae ab AEdilibus. Et Cic. in orat. pro Luintio. Cum Praetor pe severaret decernere procuratorem ejus, qui ipse non satisdaret , satisdare oportere Tribunos appellatos ait: qui tamen auxilium, cujus ergo creati erant, serre non poterant, nisi prius de Praetoris injuria cognovissent. Et Liv. I. 6. c. s3. Maenioeontra vociferante, si ivusti domini possessone agri pubtici cede.
rent , se moram delectui non facere , decreto interposito novem Tribuni sustulerunt certamen , prouuntiaveruntque ex Couegii tentia , C. Valerio Confuti se , damnum aliamque coercitioiauem , a mersus intercessonem coloeae delectus causa detrectan tibus milit am inhibenti, auxilio futuros esse. Hoc decreto On-δει armatus cum paucis appellantisus Tribunum, collum torrisset, metu caeteri sacramento dixere. Quibus ex locis satis apparere mihi persuadeo, Jurisdictionem Tribunos habuisse. auod & probat jus m litiae irrogandae, quam Tribunos habuiste , multis locis ostendit Liv. De T. Maenio: In mulcta temperarunt D ibuni. Cum casItis avguisissent , duo miuia aeris damnato mulctam dixerunt. Item , Tribuni pI. ducentum minium aeris mulcram M. Posthumio dixerunt. Quae non ex potestate vel Reipub. administratione alicui competit, verum omnino ex Iurisdictione pendet, & derivanda est. arg. I. a. I. I. V. si quis ire jus voc. non ierit. ubi
inquit Jurisconsultus : Si quis in jas vocatus non ierit, ex Diuiligod by Cooste
548쪽
DE ORIGINE IURIS. 609 eausa a competenti judice, multa pro Iurisdictione judicis dam-
Ad quae verba competenti Pudice Anton. Faber in suis miti natibus , ita commentatur: Scit. per competentem Pudicem non tantum intelligi Iudicem competentem in illa causa, sed Stqui Iurisdictionem aliquam habet &jus dicendae multae, ita ut haec pari passu ambulent, & Jus multae dicendae nulli competat, nisi cui aliqua competit iurisdictio. Quanquam ex eo non sequatur, omnes Magistratus, qui Iurisdictionem habent, etiam habere jus multae irrogandae: quippe constat Duumviris quanquam inter Magistratus numerantur Jurisdictionem habentes, attamen poenali sudicio eam defendere leges non permittere, I. unic. R. si quis jus dicent. non obtem At vero cui jus multae dicendae, ei etiam competit Jurisdictio. His datur
mulctae dicendae jus, quibus publicejudicιum es non aliis nisi specialiter permissum. I. a. s. 9. f. de jud. Hoc est, qui jus dicunt bc surisdictionem habent, mulctam irrogare possunt, ita ut jus multae infligendae supponat Iurisdictionem aliquam, ad quam defendendam judicium poenale sive multae irrogandae jus Magistratui Jurisdictionem habenti datum atque concessum est. Jus autem dicebant in Basilica Porcia, a Catone pecunia publica excitata & sub Curia foro aluncta , quam Basilicam Porciam appellavit Plutarch. in Catone. Itaque none tribunali jus dicere ipsis permissum , sicut. Praetores solent, sed e subses iis , quod non summi, sed minores essent Magistratus. Alexancl. ab Alexand. Her. geniaI. I. c. 3. Verum
notandum , quod si Tribuni pl. potestate sibi concessa abuterentur, & contra commoda plebis aliquid stelaste & injuriose agerent, aut eXOrta offensione apud collegas minus juste quis intercessisset, sacrosanctus amplius non erat , sed poterat ei a
reliquis Τribunis dies ad populum dici , jussuque populi aut
Tribunorum in vincula duci, eique Tribunatus abrogari, Min exilium agi, Senatuque amoveri. Hinc legimus apud Valer. Max. l. 6. c. s. Quod cum L. Colia Tribunus plebis Mucia sac=Uanme potesatis creditoribus με uouet satisfacere Aeologium Tribunorum decrevisse , si ne ue siseret pecuniam, seque darer cum quo sponso fieret, aspellantibus se erectoribuo
549쪽
sto Ex ERCITAT. IN HISTOR. POMPON. auxilio futurum: iniquum ratum majestatem publicam rei taepersi ae obtentui esse. Itaque Cottam im Tribunatu quasi in ari quo Sacrario lutentem tribunicia inde Iusιtia extraxit. Sic quoque Cn. Tremelio Tribuno pl. mulcta dicta est, quod cum M. AEmilio Lepido Pontifice maximo injuriose contenia derat. Liv. l. 7. L. Rheginum a Tribuno pleb. Caepionem in carcerem conlectum liberaste, tradit idem Valerius I.. e. 7. Et idem L 6 c. i. au dior cit RI. Gaudium IIa celtam cis δει rulis C. ScautIuio Capitolino Tribuno pl. Hem ad populum
dixisse, quod filium suum de strupro appellabset. Eoque af --
rante se cogι non podie ut ade=et, quι Sacrosanctam potesatem haberet, is ob id tribuniciam auxitium im orante , totum coLugium Tribunorum nega Uit se ivtercedere, quo minus studicitiae quaestio perageretur. Et M. Octavio , qui contra publicam utilitatem legem a Tiberio Graccho collega latam , qua cautum, ne ultra quinquaginta jugera civis Romanus haberet,
intercesserat, quia subornatus a locu Pletibus , I ribunicia potestas, majore parte tribuum suffragante, fuit abrogata. Pluistarch. in Gracchis, de Appianus lib. I. Reu. Gυ.
Dicti Tribuni, quod olim in tres sa= tes fio lus divisus erat, si ex singuli, singuli creabantur. J Nomen Tribuni non ab eo tempore deducit, quando plebs sibi in monte sacro I ribunos
creavit: verum ab co tempore derivat, quo Romulus populum universum in. tres tribus divisit , singulisque suos praefecit duces. Nam & olim Tribuni celerum , qui sub Regibus equitibus praeerant, & veluti secundum a Regibus locum obtinebant, de quibus supra diximus. Unde haec vox manaverit , de eo variae sunt auctorum Opinioncs. Varr. l. . d Itur. Iat. ex eo derivatam putat, quod terni ex tribus tribubus, Ramnensium, Lucerum, Tutiensium, olim ad exercitum mittebantur. Jurisconsultus noster Putat ex eo ortam, quod tunc temporis tres tantum populi partes Crant, quas tribus nominabant, & ex singulis singuli creabantur, qui eis praeesse nr, illi Tribuni vocati. Nonnulli a centuriarum equestrium numero dictos volunt Tribunos, quas initio Reipub tres fuisse constar. Alii, quia tribuum suffragio creabantur. Tribunorum igitur appellatio ab illa tempestate, qua Tribuni mili- Dissilirso by GOrale
550쪽
tum creati suere, petenda. Quia vero secessione Crustumerina plebs sibi duos Tribunos fecisset, ut scribit Varro, sicut ex secessione secunda ex Tribunis militum sibi fecisse Tribunos plebis constat, ideo inquit Criacius, meo quidem judicio, retinuerunt Tribunorum nomen, sed additum est ηγὸς plebis, ut Zonaras ait-δ-ολὸν Tribunorum militum , ut discernerentur ah aliis Tribunis. Quippe & Tribum Celerum, dc mititum , TribuAt e rarii, Tribum vigilum , Scholarum, in
Vel quia Tribuum si ragio creabantur. J Suffragium est
consensus si ve sententia, qua quis voluntatem suam in mandam do alicui Magistratu declarat. Quae declaratio fiebat, quando Populus Romanus more solenni convocatus , suffragia dabat. Quod jus dandi suffragii non omnibus & cuivis e populo Competebat , verum quibusdam denegatum , & iis tantum concessum, cum quibus comitiorum communio fuit. Ab iis autem arcebantur foeminae, majores quoque seXagenarii, qui, si suffragii causa comitia frequentarent, a Iuvenibus de ponte, per quem coeperunt comitiis suffragium ferre, dejiciebantur. Sexagenarios de ponte olim dejiciebant, ut Fest. tradit. Sic Cic. pro Roscio.Habeo etiam dicere , quae contra morem majorum
minorem annis sexaginta de ponte in Tiberim dejecerit. Hinc canit Ovid. l. s. Fasor.
Pars putat , ut ferrent iuvenes suffragia soli, Pontibus in mos praecipitasse senes.
Quare depontani senes dicti sunt. Ut enim ordine negotia peragerentur , Romulus initio populum divisit intres tribus.& singulas tribus in decem curias partitus, unde comitia curiata originem derivanti in quibus populus curiatim suffragia dabat. Moris enim erat in his comitiis, ut populus per curias distributus sententiam rogaretur , ω quod plures curiae jussissent, id ratum esset, & populi jussum diceretur. De quibus ad F. a. quaedam delibavimus. Deinde Servius Tul Ilus sextus Romanorum Rex, Populum Romanum in sex classes distribuit. Quas iterum in centurias divisit. Ita ut totum V v v R