장음표시 사용
761쪽
convertunt. Quamobrem multa summorum imperantium fa- quasi Reipub. maxime damnosa & noxia interpretantur,
quae nullam alicujus detrimenti , quod Reipub. allatura in vulgus disseminant, prae se ferunt speciem. Musmodi momi
tanquam perturbatores societatis civilis considerari debent ,&consequenter e Repub. ejiciendos atque penitus extirpandos esse, nullus dubito, quin omnes boni cives mecum censeant.
Verum ut ad Labeonem nostrum revertamur, quoniam testatur Agellius nimiam ejus libertatem ex illibata & constantis animi sanctitate atque integritate profectam fuisse , si qua in re oblitus fuerit obsequii & ossicii, quod Augusto tanquam suo legitimo Principi debebat , condonandum id viri nimio,
quoad pristinam conservandam libertatem ferebatur , amoride studio, atque severis moribus , quos in totius vitae cursu prae se tulerat. Quare in adulationem neque submissus fuit, neque voluntatem Principis, licet moderati sti mi , juris auctoritate sanctiorem habere potuit. Quae incorrupta morum integritas de vitae degendae ratio Labeoni famam quidem conciliavit, verum ad summos honores aditum praeclusit , eo tamen cum fructu, ut ob id fama fuerit celebratior, spernebat honores, modo procul a negotiis studiis inservire poterat, quorum magis cura, quam honorum ambiendorum cupiditate tenebatur. Hinc totum ita diviserat annum, ut sex menses cum studiosis esset, sex mensibus secederet, & conscribendis libris operam daret, ut refert Pomponius. Ita quoque olim Dem si henem locum ad scribendum procul ab hominum oculis strepituque remotum sibi delegisse, testatur Plutarchus. Et ita omnes, qui seriis rebus & conscribendis libris operam dare voluere, solitudinem&secessum quaesiverunt: quemadmodum enim merulae in remotis tesquis frigultiunt, & lusciniae in solitudine Africae canticum adolescentiae garriunt , & olores apud avios fluvios carmen senectae meditantur, ita omnis scriptorum chorus solitudinem & nemora amat, ut animus curis
vacuus, ad scribendum & meditandum magis aptus esset, Iuxta illud Horatii lib. a. Epist. a.
Praeter cetera me, Romane poemata censes
Scribere E e, inter tot curas, totque labores Z
762쪽
Hic sponsum vocat: hic auditum scripta, relictis omnibus o iis , cubat hic in colis aeuirini.
Hic extremo in Aυentino visendus uterque. Torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum:
Usia robustis luctantur funera plaustris. Hac rabiosa fugit eauis , hac lutulenta ruit sus.
I nunc Us versus tecum meditare canoros. Seriptorum chorus omnis amat nemus, S fugit urbes rRite cliens Bacchi Se. Verum in hoc otio εc secessu nihil minus quam otiosus fuit
noster Labeo, ut testantur tot volumina, quae eum reliquisse ad numerum quadraginta, tanquam assidui laboris testimonia, stribit Pomponius. Reliquit autem commentarios ad li. XII. tab. ut ex Gellio perspicimus tib. I. cap. I s. lib. 2O. c. I.
Er. Att. Scripsit praeterea libros sive probabilium, vel verisimilium, quos in epitomen redegit Jctus Paulus, ut patet ex inscriptione l. s . F. se ferv. vina. S I. Io. F. ad Ieg.
Rhod. de 1actu. Meminit quoque Gellius lib. I 3. c. Io. libro rum posteriorum, qui post mortem ejus editi sunt, quorum librorum , inquit, tres continui tricesimus octa υus, S tricesmus nonus S quadragesimus pleni sunt id genus rerum, ad enarrandam itius,undam linguam latinam conducentium. Ad Edictum Praetoris quoque scripssse idem assirmat eod. Dc. cum
pergit: Praeterea in libris , quos ad Praetoris Edictum scri se, mulia posuit partim lepide atque argute reperta ; sicut est, quod in quarto ad Edictum libro Rcriptum legimus Soror, inquit, appellata est, quod quasi seorsum nascitur, separaturque ab ea domo, in qua nata est, & in aliam familiam transgreditur. Et libri primi ad Edictum meminit Ulpianus I. i. g. f. defugitiv. Libros quoque quam plurimos scripsit tam de ossieto Praetoris urbani quam peregrini. Meminit Ulpianus libri primi Plaetoris urbani, I. I9. V. de V. S. Et libri trigesimi primi Praetoris peregrini l. 9. . . . f. de dol. maI. Fuit quoque auctor epistolarum aliquot, Labeo libris epistolarum ait &c. inquit Pomponius I. 3 o. g. r. de usucap. De jure Pontificio libros quoque quindecim vel plures scripsisse, legimus apud Festum Diuitiam by Corale
763쪽
DE OR GINE JURis. 723stum in verbo Sistere, ubi Is libri mentionem facit, &in dictione spurcum, ubi librum decimum citat. ldem sermonem habet de Antistii Labeonis mortis causa stipulatione, cum innuit: GMortis causa sipulatio existimatur fieri, ut ait Anti Labeo, quae ita fit , ut morte promissoris censi metur , aus, ni quidam dixerunt , cujus stipulationis mors fuit causa. Nolaniadum hic, Labeonem non tantum florentissimum fuisse aetatis suae Iurisconsultum, verum & in aliis bonis artibus exercitatum fuisse, ut Gellius testatur l. 33. c. Io. cum inquit: Labeo
Antistius juris quidem eicilis disciplinam principali sudio exemcuit sir costentibus de jure publice responsitavit, caeterarum qu qae bonarum artium non expers fuit, S in grammaticam sese atre dialestieam litterassae avtiquiores altioresque penetraverat , atinarumque vocum origines ration que percalluerat, eaqueρω- eipue scientia ad enodandos plerosque juris Lyaeos utebaIur. Quod& Festus Grammaticus affirmat satis, cum Secespitam nobis ex Labeone sic describit : Meespitam esse, Antistius Labeo ait , cultrum ferreum oblongum , manubrio rotundo eburneo, solido, visero ad capulum auro argentoque, Mum clavis aeneis aere C Iris , quo Fumines, Flaminicae virgines , Pontificerique ad fures eis utuntur. Eadem alias dicitur , qua in Γcrario utuvtur. Sa ea ama namque in templis, reticulo σneo o tim sepiebantur, in quotιbae resierae sunt , per quas manibus sacra tangere licet. Hinc
contigit, quod fiducia doctrinae & ingenii qualitate plurima
innovare voluerit, ut refert Pomponius, quae ab aliis non iis dem artibus imbutis non animadversa, vel praetermissa fortasse fuerant. Quia vero in multis dissentiebat Labeo a Capito ne, quos duo ejusdem aetatis decora vocat Tacitus , hinc se Etae excitatae. Capitonis partes secutum esse narrat Pomponius Masurium Sabinum, deinde C sum Longinum cui successerit Caelius Sabinus, ut huic Pavolenus, & Disono Iulianus. Labeonis partes amplexi fuere Nerva, deinde Procnus , cui Petasus successerit , ut huic cimus , 6d Cesso Neratjus. Frequens est in Pandectis harum dissensionum & sectarum mentio, multaque passim Vestigia, quae diligcnter notare oportet , qui ad juris civilis disciplinam excolendam sese appliacuit
764쪽
14 Ex ERCITAT. IN HISTOR: POMPON. cuit, propterea quod multis difficultatibus & juris nodia de laqueis ea observatio nos liberabit. Massurius Sabinus. J Hujus mentionem facit Athenaeus lib. s. quo libro fere nihil aliud quam Massurii Sabini sermones continentur. Fuit injure civili maxime exercitatus, ita ut summa ejus esset auctoritas, de quo idem auctor lib. I . Masurius vir longe optimus 2 sapiens , qui S interpres legum fuit nulti secundus , ω musicis Utauam operam na Davit, instrumentaque artis ejas tractavit feliciter. Meminit nusdem Persius s. Sa r. vers. 33. Mindicta, postquam mens a Praetore recessit, cur mihi non liceat, jussit quodcunque voluntas ,
Excepto, si quid GMasuri rubrica vetarit χEt Arrianus lib. 4. in Epict. Enchirad. quando inquit , potius obtemperandum naturae legibus, quam Masurii. Pro toto jure civili praestantissimum Jurisconsultum nominavit. Sermonem quoque de eo habet Plin. lib. 7. cap. s. Quem locum integrum ad verisbum Gellius transcripsit lib. 3. c. I 6. Ita Plin. Guasurius auctor es , L. Papirium Praetorem, secundo haerede lege agente, bonorum possessionem contra eum dedisse , cum mater partum se XIII. mensibus diceret tulisse: quoniam nullum certum tempus pariendi a-
tum videretur. Idem Gellius I. I . e. a. Atque m rerum quidem
di sionibus comperendinationibusique sis aliis quibusdam legitimis ritibus , ex ina lege Julia is ex Sabini Magrarii S quorundam
aliorum jurisperitorum commentariis commoniti es adminiculatis mus. Sabinum hic solum nominat, tanquam summae auctoritatis virum, & caeteris longe praestantiorem. Sic quoque ejus refert sententiam lib. s. cap. I9. Libertinos vero ab ingenuis
adoptari quidem jure posse Massurius Sabinus scripsit: e. Et lib.
xo. cap. I s. Masurius Sabinus seri Pin. Et ita ubique tanquam summi Iurisconsulti ejus auctoritatem & sententiam prodit. Natalium splendore non admodum illustris suit, verum ipse virtute sua propriisque meritis familiam clariorem illustrioremque fecit. Ex plebe enim natus ob virtutem & juris civilis eximiam cognitioncm atque admirandam scientiam jam grandis natu, & iere annorum quinquaginta equestri ordini
765쪽
i dig. ORIsai, u 2 s D a. adscriptus est , auctore Pomponio. Exiguae adeo si facultates, fuere, ut plurimum ab ejus auditoribus sustentatu fuerit. Im,
petravit hic noster a Tiberio Caesare facultatem publica au'Moritate de jure respondendi; atque ita responsa sua non via. va vocα, verum litteris Obsignata dedit , qua ratione idici 'Pomponius , eum publice scri psi sis. Notandum enim, quod ante Augusti tempora respondendi jus, non a Principibqs stahatur, sed qui fiduciam studiorum suorum habebant, confv- lentibus respondebant neque responsa signata dab nt , sed plerumque judicibus ipsi scribebant, aut testabantur, qui illos coni utebant. Primus Divus Augustus, ut major juris auctoritas haberetur, constituit, ut ex auctoritate Uses responde rent i & ex illo,tempore peti hoc pro beneficio coepit, testani. te Pomponio. Hinc Imperator I. s. ius. de jur. nat. Respousai Tradent tim, vocat sententias S opiniones eorum, quibus permissum erat de jure respoudere. Nam, addit Imperator, antiquitus conis situtum erat, ut effluit, qui jura publice tuterpretarevtur, quibus acie are jus respouisuri datum est, qui Iuris Uulti appeliabantur ,
quorum omnium sententiae is cinniones eam auctoritatem tenebant,
ut, judices recedere a responsioeorum , non liceret, ut est constitutum. Interiecto vero tempore, scribit Pomponius, optimum princiapem Hadrianum pristinum morem in usum revocasse: itaque cum viri Praetorii ab eo peterent, ut sibi liceret respondere,
rescripsit eis, hoc non peti, sed praestari solere, & ideo, si
quis fiduciam sui haberet, delectari se, populo ad respondendum se praepararet. Nullum Magistratum eum gessisse vero- simile est, propterea quod nullius meminit: quamvis Bertrandus eX antiquo nummo, cujus inscriptio est
SABINUS TURPILIANUS III U I R.
asseveret, cum Triumvirum fuisse, idque eo magis, quod noster Massucius floruit tempore Tiberii C saris, ut testatur Pomponius , & ipse quoque Tiberii meminit lib. a. Memorabilium, ut apud Gellium relatum est. Hic autem Triumvir, inquit, Tiberii scculo vixit. Turpilianus enim collega Consul fuit anno urbis conditae DCCCXIII. cum Paeto, ut Cuspianus dc Cassiodorus testantur XXIII. . annis tantum post mortem , Aaaaa Cae-Disiligod by Gorale
766쪽
is Ex g cITAT. IN HI 1T R. POMPON. Caesaris. Uerum erroris eum facile convincit Guiel. Grotius, cum inquit , neminem auctorum Sabino nostro cognomen:
Turpiliani apposuisse , neque in dicta inscriptione Massurii
nomen legitur. Praeterea e X fastis Consularibus manifeshum
est, illum, qui anno V. C. DCCCXIII. Consul fuit, in quo
collegam habuit Caesonium Paetum, non Sabinum , verum Petronium Turpilianum nominatum. Deinde testatur Pomponius , Cassium Longinum nostro Sabino successisse, qui jam anno V.C. 76 . Consul suffectus fuit ,&deinde iterum anno 783. Consul renunciatus, cum M. Vinutio Quartimo, imperante Tiberio , ita ut sub Tiberio jam supremum obiisse
diem videatur Sabinus, Sc consequenter tot annis post obitum Tiberii Consul esse non potuerit. Cum autem noster sum mus esset Jurisconsultus, ita scripta, quae reliquit, apud posteros magnae fuere auctoritatis. Scripsit autem juris civitis libros tres, qui in indice Justinianeo recensentur. In quibus& de furto quaedam tradidisse colligimus ex Gellio I. II. e. u. ubi inquit: Manifestum autem furtum es, at ait Maskrius, quod deprehenditur dum sis faciendi i is est, quam perlatam es , quo ferri carperar. Sic etiam ith. E cap. I. aseserius atitem Sabinus in libro juris civius serando, etiam quod jumentorum causa apparatum esset, quibus dominus uteretur, sonori attributum dicit. De ossiciis eorumque gradu quaedam
scripsisse in libro tertio duris civilis auctor quoque Geli. G. s.
cap. II. ubi ait: Massumus aatem Sabinus, au lubro jEris civitis tertio, aut i uiorem locum hoOiti tribuit, quam eliemi. Verba ex eo libro haee sunt. In osciis apud majores ita observatumes, primum tutelae, deinde hospiti deinde clievit, tum cognato , postea Qui , de qua causa Iarmivae viris potentiores sunt habitae, pupillarique tutelae muliebris praelata: etiam adversus quem affuissent , evns filii tutores relicti in eadem causa pupillo aderant. Eum praeter libros, qui in indice Iustinianeo habentur, quoque commentarios do indigenis composuisse, tradit idem Geil. Ab. 4. cap. 9. ubi inquiti Ma Mus autem Sabiηus in Commemtariis , quos de indigenis composui, Religiosum , inquit, est, quod
propter sanctitatem ahquam remotam ac sepositum a nobis es. Verbum a relinquesto victum , tanquam caerimota a carendo.
767쪽
DE OR a INRFastoram quoque libros aliquot scripsi ut as
s. Satura. viderς est: Memorabatium complures. V. S. Citat Gellius librum septimum & undecimiralium tib. cap. 1 o. S tib. s. c. 6. Meminit Nocellus in verbo Strigosus libri XVII. usdem Masturiiquem putat Memorabilium Bertrandus eo fundamento, quo Iot libros non ediderit, nisi Memoralium. Vide quoque P lin. D. I 6. cap. ι8. S IIb. I s. cap. 29. 3o. Praeterea composuit libros ad Edictum Praetoris , quorum quintus citatur a Icto Paulo l. de oper. liberi. Suo victu se tuque operas Praesare debere libertum Sabinus ad Edictam Praeteris Trhoi In ro s. scribit. Scripsit quoque librum ad soriorum, L s. g. 8. F. de is r. Et ad Vitellium libros scripsit quam plures, L M. f. M leg. 3. Responsorum quoque secundus liber cit tur a Callistrato ι q. ff. ad L. Rheae de Iactu. D J M. Coccejus Nerva , vir Senatorii ordinis, omnis divini humanique juris sciens, Labeoni successit, ejus secuistus in jure disciplinam, cum Sabino veteres Labeonis ac Capitonis dissensiones auxit. Patrem habuit Coccejum Nervam, qui anno V. C. 737. cum L. Gellio Triumvirali dominatu Consulatum gestis, idem ille, qui, ut tradit Appianus lib. s. de hec eiv. conciliandae pacis causa inter Antonium & Caesarem sese interposuit. Nostrum Consulatu quoque functum tradit Tacit. tib. 4. annaI. e. F8. quanquam ejus Consulatus Fasti nullam mentionem faciant: unde dicendum videtur, eum suffectum fu isse di quamobrem nullum annum in commentariis conficit. Resert tamen Guliel. Grol. de vitis jurire. tempus gesti ab eo Consulatus, quod ex veteri inscriptione apud Sinetium relata se eruisse tradit, quae ita habet:
TZ Caesor. Smi i uetusti F. AugustusFout. Max. Imp. VIII. Tribun. Pot. XXIV. Dedit, C. MAO Ru o M. Cocceis Nerva Coss. Unde dissimus, inquit, Iurisso Uustum nostram eirca nonum T .erii annum , qui or arus Coa siles habet, C. Mai- sininum Dise. Cum enim eo anno, quo Augustus obiit, Tiberius Q. Tria
768쪽
hunteiae potestatis annum egerit, sicut ex fastis esurit , se lium
ut ad numerum, quem inscriptio prae se fert, explendum, novem omnino auui de Tiberii imperio sive adjiciendi. Fuit hic noster avus Nervae Imperatoris, ipse scientia juris illustris, ut tradit
Front. lib. de 'dquaeduct. ubi & ipsum inter curatoresaquarum urbis Romae dominat , quam ' curationem Tiberius po's 8Sa-' trium Rufum demandavit S. Cornelio Cethego , & L. Viterurito Varrone Coss. habebat enim Tiberius eum libi conjunctissimum. Quamobrem Caesarem in Campaniam proficiscentem solus ex Senatoribus secutus fuit. Ita enim Tacit. Bb q. annia. cap. 38. Profectio arto comitatu fuit : unus Sevator Consulata 'funitas I Coccous Nerva , cui legum peritia. Interjecto vero tempore, cum jam consuetudinem Tiberii , qui omnia caede& sibidine replevisset, ferre amplius non poterat, vir integer& priscae probitatis, consilium moriendi cepit, integro statu
de corpore illaeso. Ita enim Dion. 8. Nervaque consuetudinem Tiberis praeterea non ferens, cause aliae , tum quod a Caesare latas leges de contra I bus, is renovaturus erat, velut occastores anguis De fidei, ω multorum rumultuum straebituras , mulinis hortantemberio, ut auimum suum explicaret, nullo dato responso, vitam abstinentia misit, qua remotus Tiberius rem saeverariam temperavit. De eodem quoque Tacit. lib. 6. avnac cap. 26. cum inquit :Hadid multo pos Cocceγώ μ; Da eontinuus Principis, omnis riviani htimavique juris scie1 s , 'in' 'ro flatu , corpore illis, morievri consilium cepit. 233od ut Tiberio eogvitum, a Nire , cavsas r quirere, addere preces, fateri Eostremo, gra Te coiiselevtiae, grave fumae suae , si proximus amitarum nauis morieni rationibus viatam fugo ei: aυersatus hermovcm Nerva , abstulentiam cibi rem junxit. Fere ut ignari cegitatiouum ous, quanto propius mala Reipub. vi sieret, ira , S metu , dum integer , δεμ intentatus ,
honestumstnem voluis. Scripsit injure quosdam Iibros, verum eorum non conitat numerus, I. a. I. 28. V. De quid in loco
Iub. Videtur quaedam scripsisse de re fructu, quantum colligi potest cx L i 3. g. 7. V. de Ufrurit. ubi inquit Ulpianus, Sed, si aedimu usiusfruaur te ratus sit, Ner silius , i, lumina eum imis mittere ρ'gr ait. Re o a quoque ejus referuntur in Pandectis saepissime, quae ab aliis Jurisconsultis refelluntur aliquando,
769쪽
ut videre est in L 3 ff. de usust. earum rer. aliquando &deride natur, ut in L s. F. in quibus caus pign. tacit. ubi inquit Paulus in fin. Et derisus Nema Ταristo ultus, qui per θηesrain mo- syraverat strvos detentos ob pensionem, liberari posse. G. Cassius Longinus. J . Callianorum familia Romae vetusti
atque illustris fuit, eaque patricia, non plebeJa, ut vult Bertrandus, quamvis Taciti testimonio munitus, sempes habiti, em hac oriundus noster, natus ex filia Tuberoni , quae fuit neptis Servii Sulpicii, quamobrem proavum Servium Sulpicium appellat, ut tradit Pomponius. Fuit hic noster Consul temporibus Tiberii, cum Quartino, teste Pomponio, quem err ris convincere tentat I. ipsius in suis notis ad Tacit. Ita enim Tacitus 6. annal. cap. I N. Ser. Galba, L. Sulla. Os . diu qme sto quos neptibus suis maritos destinaret Caesar, postquam insabat virginum aetas, L. Cassiam S M. Vinicium I git. Vinicium oppidanum genus , Calibus ortus , patre atque avo Gnsi Iaribus, caetera equestri familia erat, mitis ingenio ου comtae jacundiae. Cassius plebei Romae generis, verum antiqui honoratique , ω stvera patris disciplina eiactus , facilitate I rus quam industria commemdabatur. Huic Drusillam , Vinicio θ uliam, German co g ηitas, conjungit. Ad hunc locum ira Liplius: Ita recte, inquit, est, que ille qui Consul cum M. Vinicio Luartino fuit anno urbis 783. Atque ejusmodi argumentis δέ rationibus hanc sententiana suam adstruit, quando ita pergit: Nam Suetouius diseretὰ, votat Grua, fluuiu ebliscatam L. Cessio Longino Consi ri: Pomponius 'de oreti- ne juris manum adiιι υiris magnis, qui 'iboti credu,t, C. Cassium Longinum illum , qui Parim ultui , Consulem fuisse chmguartino Tiberii tempoxibus. Atque censent hunc ipseam ese, qui proxener Caesiari nunc falsus. Mihi cautio es ne temere credam bimini, esiam alias fallaci. Erras. Non es hic Pomponi, reruris Anties ille, quem censes. Primum , quia Tacitus inter eo-gia morum g neri ue , laudem ei ualiam t) ibuit furis: isini quia praeno uibus di νή. Lucius hic es, Cajus ille tuus. , constanti veterum scripto. Cosodorus ecce L. Castam , ου M. Vinicium Cras nominat. Saetonius in GD, L. Cassium Longinti me Et Ta. eittis in hoc ιoco. Diversi vita etiam morte. Iurisconsultiu
770쪽
Nereis, mr Vespasianum rediit, ae omne illud tempus vixis: isto M., Cum Proconsta monentibus sortibus caveret Cassium y a Drauno occisus est. Denique quid respondes M illud Tariti, s cilitate saepius quum industria commen hatur λ demit rere illidustriam , ingenium: is audeaut dicere, baec convenIre in magnum tuum Sacer tem. Haec vir erudatione & doctrina florentisitismus Justus Lipsius. Verum fugit me, quamobrem nostri Pomponii de C. Callio Longino sermo, et ita stomachum moverit: quippe nullus dubito, quin Pomponius noster si cum Lipso in eundem sermonem incidisse ipsi contigisset , ejus de L. Cassio Lon sino sententiam amplexus fuisset , nec ille fortasse Pomponii opinionem rejecisset. Facile Lipsio concedi mus, alium esse & diversum a nostro, de quo Tacitus, quod
tum Praenomen, tum uxor, quam in matrimonio habuit , 8c id genus alia, quae de eo praedicat Tacitus, declarant. Quod oc Suet. affirmat, appellans quoque Lucium Cassium virum consularum, in vita Calix. cap. a . cum inquit: Ex his ruis suam vitiasse virgιnem 'aetextatus adhue creditur. Atque etiam in concubitu vus quondam deprehensius ab avia Antonsa , apud
quam simul educabantur. μου Lucio Casiis Longiso Consularicoliscatam abduxit , is in modum justae uxoris propalam Babuit. Ita ut quidem verosimile sit anno 781. Lucium Cassium Longinum Consulem fuisse cum Vinicio. Et forte idem hic fuit, quem postea Caligula Proconsulem Asiae , Occidendum delegavit. verum ex hisce non perspicimus errorem, cujus Pomponium Lipsius accusat. Non enim is M. Vinicium collegam dat Cassio Iurisconsulio , sed Quartinum , quem a Uinieri diversum fuisse, ex eo satis constat, quod huic Vinicio neque a Facito, neque in Fastis, neque a Uelirio sive a qu quam alio, Quartini nonacn tribuatur 1 Consules ergo simul
L. Cassius Longinus , Sc M. Mulcius, & quidem ordinariLRursus Consules C. Cassius Iurisconsultus, &Quartinus, sed suffecti. Et quid si demus , inquit Guiel. Grotius, M. Viniacium nomen Quartini habuisse, potuit idem diversis temporibus L. Cassii Longini & C. Caisi i Iurisconsulti in Consulis tu fuisse collega. Neque mirum id cuiquam videri potest ia