장음표시 사용
301쪽
Indulgetias concessas,alias aut no: sed pro rata ut dictum est. N heὸt iga duo regalia sit causa sufficiens ad Indulgentiam plenari quando in communi pro omnibus id bulla concedit,si tame n5 est respectu omni v aut singularium personarum puta valde diuitum: tunc ipli diuites dantes duo regalia non aeque lucrabuntur,aut non totas illas indulgentias ,ut pauperes dantes ipsa duo regalia: sed Qtam pro rata secundum quod accedunt ad sit scietiam causae plus vel minus,ut supra. q. i9. in responsione ad dubium habetur. Si tamen quis non dederit illa duo regalia signata in bulla sed unum tantam: tunc nil de illa Indulgentialuc itur ut supra. q. m. habetur,& patet ex dictis.
Vtrum expane lucrantis Induontius viatrolatum Patiae σ impletionem operis limpositi requiraturaliquid aliud, puto
des, leuotio,aut alia dignitasseu dispostio ad lucrandum Indulgentiamς
nes. Prima propositio est,s licet ex parte ipsius lucratis Indulgentias requiratur ad statum gratiae illa deuotio fidei qua credat in genere seu saltem implicite Ecclesiam dare posse Indulgentias, non tamen requiritur quod credat praelatu seu Papam ex hac seu tali causa posse concedere hanc seu quacunq; voluerit Indutigetiam. Probatur prima pars. Quia illa fides requiritur ad flarum gratiae alioqui esset infidelis,ut patet ex supra dictis quaes. s. . ISςcunda pars probatur secundum Adrianum in materia de In
ig, ncl. i. Quia si quis propter contrarietatem opinionii dubitet,an Indulgentia valeat omnino quantum sonant,an solum secundum proportionem causae pro qua conceduntur, non facit contra fidem Ecclesae:ex quo serum opinatur cum doct. ut licet:
302쪽
F. A. Cordub. De Indulgentiis.
quia & de his partieularibus factis non est sides,vi supra
habetur,& per consequens non ponit obicem effectui Indulgentiarum.Si tamenihilominia vult facere quod pro illa lucra da institutum est, valeat quantum valere potest: certὸ hoc no impedit fructum Indulgentiae: sicut nec dubium utiam sit sussiciens causi dispensationis impedit quin sit susscienter a Papa dispensata cum ipso in eo in quo verὸ potuit dispensare. Imo sicut dubium seu etiam credulitas de contrario φ scilicet ad hune dolore Deus non dimiserit peccatum,stat cum hoc si scilicet Deus plen remisit:ita similiter in proposito,&secundum praedicta limita & intellige doctores qui dicunt requiri aut non requiri praedictam fidem, distinguendo,ut dictum est. Propositio secunda. Adlucrandum Indulgentias viventibus concessas non requiritur alia dignitas seu dispositio ultra statum gratiae & impletionem liperis impositi,quantum est ex parte lucrantis Indulgentias. Probatur. QAia u aliud requireretur,hoc esset ut impleretur conditio operis impositi per concedentem. & hoc non,quia ut supponitur id non imponitur.Vel secudd requirereriar ad hoc q, esset capax Indulgentiae,& hoc non, quia ad id sufficit status glatiae, ut supra.q.2o. nabetur. Vel tertio requireretur ad hoc q, ei valeret
Indulgentia quanisi sonat,de hoc non,quia ad id sufficit st sit c5 cessa ex causa sussciente ad eam. Non enim commensuratur stuctus Indulgentiae dispositioni suscipientis sed suae causae pro qua conceditur ut supra. q.i7 .habetur latilis. Vel quarid requireretur ad hoe a Deo infallibiliter acceptaretur quatum sonat pro eo cui conceditur,& hoc non :quia ex iustitia legis orta ex suo pacto liberali stante lege infestibiliterDeus Indulge tim acceptat quatum rationabiliter sonant pro vivo cui conceduntur, quantumnq; alias sit aut fuerit negligens aut indignus tali misericordia, ut patet supra. q. .ex Matth. 16. Quodcunq-; solueris&c.&Ioa. Io.Quoru remiseritis peccata &c. & se nil aliud requiritur ultra
praedicta, & sic tenent communiter Theologi & Canonistae. Dictum est in propositione quantum est ex parte lucrantis In-ulgentias. Nam deuotio vel fides potest esse circunstatia ratio ne cuius causa pia Indul Fentiae respectu huius sit susscientior almaiorem fructu Indulgetiae: scq; quatentis per modii circunsta..tiae reducitur ad causam Indulgentiae potest requiri plusvel minus ad plus vel minus de Indulgetia lucrandu,ut supr1. 16. di Aa
303쪽
M H,vide etiam insta. q. is in fine. Qud ad Indulgentias aute defiinctorii per modum suffragi; sorte requiritur alia dignitas ut supr,.q.is.&.q IAE ibi videatur mani hic de Indulgenti;s proprio dictis quo ad vivos agimus. Contra hanc se
cui ain propositionem λrguitur tripliciter . Primo, quia nullus indignus aliena satissectione pro poena a se debita consequitur apud Deum veraciter fructum indulgentiae sed quilibet quantu-cunq; in statu gratiae existens negligens satisfacere per se ipsum, . est indignus aliena satisfactione ergo nullus negligens satisfacere per seipsum etiam si sit in statii gratiae acquirit fructum Induta gentiae totaliter,sed solum ut digia' est. Consequetia patet. Et maior probatur. Quia indignus satisfactione aliena est si militer in dignus indulgentia cum Indulgetia locum satisfactionis habeat
poenarum de thesauro Ecclesiae, ut supra quaestione tertia habetur. Nunc autem indignus Indulgentia non consequitur eius stirctum. Quia distribuito diuinorum bonomin selum habet locu ain debite dispositis quales non sint illi qui sunt indigni talib' distributionibus,quae a Deo principaliter ab Ecclesia autem mimGterialiter fiunt, ergo patet maior. Minor autem ili scilicet quilibet etiam in gratia si est negligens satisfacere per se est indignus aliena satisfactione &c probatur. Quia licet satisfacti ita sit op personale si, potest esse capax amicabilis adiutori), ex quo fit per
exteriora bona inter quae computantur amici: tamen indignus
amicabili adiutorio est indignus aliena satisfictione. Sed constitus in gratia negligens per te satisfacere est indignus amicabili adiutorio,ex quo amicorum est idem velle de ident nolle: & per eonsequens sego nolo per me satisfacere par est ut amicus hoc nolit : alioqui non amice ised iniuste id peterem ab amico alligans ei onera grauia & nescias digito ea tangere, ergo. Secuddarguitur ad idem. Quia in qualibet bene ordinata re- - μ' 'publica,quantumcunq; rationabilis causa adesset aliquando dita
pensandi communem thesaiirum in ciues grauatos aere alieno:
negligentes in soluere censerentur indigni auxilio de tali thesau. ro: Jc per consequens non siit intentis diti talis thesaurici soli1eretur de eo pro tali q. ii possunt & no curant de suo soli Ar . , ii rprop: et hoc indignos se reddunt tali subuentione. Alioqui fou retur negligentia, dc alii istorum exemplo ad limite negligencia aeuocare. Ruracgis autem est facere no negligentes sed virtuosos
304쪽
1. Pobt.ergo cum Ecclesia sit a Deo bene ordinata, no est aequuut aliter sehabeat circa situm thesauru in spiritualem dispensandutalibus indignis dc negligenti notabiliter per se satisfacere, hoe
enim esset enervare satisfictionem poenitentialem dc fi uere negligentiam, neq; Deus acceptaret. Et hoc confirmatur ex antiqua serma Indulgentiarum ubi conceditur Indulgentia vere enitentibus. Vere autem poenitens non solum dicitur is quino est
in mortali sed & postiue is qui habet affectu & solicitudine ad
satisfacienduin per se, ut tenetur,cuiusmodi non est is qui negli gens est, ut ait Richard.in . . dist.2o. art. I. q. 3. Quod etia innuiatur ex eo φ de iniunctis poenitentiis Indulgentia conceditur.Naiade colligitur 9, talis debet acceptare poenitentiam illam iniunctam cum proposito exequendi debite per seipsum ratioqui non est vere poenitens. Tertid arguitur ad idem. Quia ad plenaria remissionem poenaru per viam sacramenti poenitentiae,non sufficit status gratiae ex parte suscipientis,ut sic sit dignus tali remis
sione ergo neq; ad eam per viam Indulgentiae. Antecedens patet. Alioqui quilibet in statu gratiae conressus consequeret tir huiusmodi plenariam remissionem poenaru ex vi sacramenti,quod
patet falsum. Consequentia probatur. Tum prim3 quia sacrametum est potius & efficacius u Indulgentia: tu secundiue,qilia Deus principalis distributor thesauri perfecramenta est longe liberalior qua in quilibet palatifex vi pater,erg Respondeo . Propter has rationes Caieta. in secundo quodlib.quaesito. i. de Indul. tenuit ultra statum gratiae ad lucra das quascunq: I ndulgentias legitime concessas requiritur-homo habeat hanc dignitatem, scilicet fuerit & sit diliges & paratus libenter acceptare & exequi per se poenitentias debitas rationabiliter iniunctas aut iniun- gendas per confessorem:alioqui qui negligens est in hoc sperans per alios & per Indulgentias satisticere hic vel in purgatorio, nolucrabitur tales Indulgentias in toto,& forte etiam secundum ipsum neq; in parte,quatum cunq; alias sit in gratia & faciat quod imponitur. Quia Deus non acceptat pro tali indigno, dicit a Pbeat' Tho. sic sentit: Se si aliter dicere videatur id non ex sua mente sed ex mente & opinione aliorum id locutus est. Ad doctores
autem comuniter oppositum tenentes dicit P de eis non curat, quia non tam bene ut ipse rem hanc considerauerunt. Sed certe b c opinio Caieta si quid valet,solum habet locum de Indulgen
305쪽
Quaestio vigesima septima. I s
tentiis per modum suffragis defunctis concessis,ut supra. q. is,&r .habetur. Qub ad vivos aut non est vera,& temere ipse respondet de eius motiva praedicta pro eo non concludunt,nam ad sit gula respondeo. Ad primit ergo argumentu respondeo negando antecedens pro utraq; parte. Pro maiori quide quado dona nodistributitur
scam rigore iustitiae simul & scdm dignitate suscipientis sed pri Darzμm.cipue scam liberalitate & causam pro qua fit talis distributio: velit in Indulgenti)s supposita capacitate per gratia & aliis requisitis,ut dictu est. Multa enim donaDe dat nobis alias indignisquet& petim',verὸ dicetes. No sumus digni &e. ergo similiter&hie. Minor etia negatur. Et ad est probatione dico p dignus adiutorio amicabili & liberali est esse in stitu amicitiae & gratia: ta qudad.honi ines quam qud ad Deum: secus de adiutorio secundum rigorem iustitiae sine liberalitate. In Indulgenti)s autem est adiutorium liberalitatis,ut supra.q.prima dictum est. Ad secutidii argumentsi respondeo quicquid sit de anteceden ' ρο-J te,negatur consequentia. Quia Deus solum dignitatem gratiae reputat sufficiente dignitatem ad eius liberalitatis simul & mixti iustitiae dona per Indulgentias suscipiendia, quia nullius eget Mex largitate circa unii non potest minui eius inesaurus Indulgentiarum ad largiendu fhs etiam infinitis egentibus,sicut neq;thesaurus alioru donoru eius. Neq; ex hac eius liberalitate de minita
trorum eius legitime ex legitima scilicet causa dispensantium se uetur per se negligentia homin si lucrantiu Indulgentias, quis per accidens occationaliter homines tali misericordia abutentes in sua negligentia Aurantur.Sicut neque ex liberalitate Dei & mi nistroruin eius remittentium peccata hominum per sacramenta toties quoties seuetur per se negligentia hominum,neque inde datur, sed accipitur incentivum peccati. Quamuis salias indiscretὰ fiat,possit concedens indulgentias,sicut de peccatorii remissiones qud ad culpa p sacrameta peccare,&nihil facere sicut
qui cti cofidentia hac eas acceptaret aut peccaret.Hoc in est P accides & ex defectu hominum. Neq; enim propter tales occasio nes per accidens est tale com mune & necessariu in ferὰ oin ta iumremedium quo ad remissiones poenarum omittendum . q Ad
confirmationem respondeo qu3dly verὶ poenitentibus, solam dicit statum gratiae quantum attinet ad propositum &ad huius- v modi
306쪽
F. A. Cordub.De Indulgent ijs.
modi declarationem contra ficte poenitentes ponebatur olim illa particula,ut patet ex comuni practica & usu Ecclesiae. Simili ter lyde iniunctis poenitentios dico si solum requiritur talis dii positio animi ad implendum in luctam poenitentia,quae suffciat adreponendum ipsum in statu gratiae,licti Richar. ad alitid propositum ubi lilpra vere dicates per vere poenitentem excluditur negligenter poetii telas de satis hiciens.
R ad 'Ad tcrtium argumentum respondeo negando consequentia.
sacramento remissio poenae quae virtute sacramenti seu ex opere operato conceditur,quantificatur secundum dispositionem de dignitatem suscipientis illa vero quae virtute Indulgetiae conceditur non nisi secundum voluntatem concedentis simul& sufficientiam causae piae pro qua conceditur. ad primam probationem consequentiet respondeos sacramentum non est potius quam Indulgentia quomodocunq; nec ad quemcunque effectum: quia scilicet non ad remissionem poenarum uniuersali; ter, ut patet. Et ad secundam respondeo,u, licet Deus simpliciter . st liberalior homine, non tam e secundum quid,nec quomodo cuq ,nec ad quecunq; effectum,quia non oportet,ut patet. Quia
Deus per sacramentum ex opere Operato non remittit omne poe
nam semper & cuilibet homo autem saepe id dc laudabiliter facit iniuriam simul & toturn interesse suum remittendo homini etiam indigno tali beneficio. Patet etiam. Quia ipse Deus maiorem effectum gratiae & remissionem poenarum confert in uno sacramento puta in baptismo ex opere operato quam in alio puta e poenitentia & Eucharistia &c. & unum effectum confert in uno sacramento,que non in alto,ergo. Igitur ex dictis pateti non est respuendum illud consilium Palud. de Adria.'S: aliorum doctorum,q, scilicet ad lucrandum Indulgentiam de in itinctis tantum poenitentiis concessam homo utiliter confiteatur ficiens sibi iniunt magnam poenitentiam debitam suis peccatis,quam tamen non intendit per se implere sed redimere per Indulsellas. Qua-uis Caieta.ubi supra hoc reprobet & irrideat.
307쪽
Umini clerici oe religi Ecclesiapro cuius , si '
ratione conceduntur Indulgentiaepossintscutalis eas lucrari lichibι comoretur, e r quomo. Similiterpraelatus concedens Indulgetiampossit cur alij eam lucrari: etiamsi nonfaciat ut
uli, quod ipse imposuit. Espo deo per duas propositio
nes. Prima,ppositio est. Quado coceditur Indulgentia visitantibus talem Ecclesiam, seu porrigentib' manus adiutrices,aut eleemosynam illi Ecclesiς,tuc clerici illi' Ecclesiς ibi etia comorantes possunt eam lucrarivialis: nisi aliud exprimati irin bulla. Ratio, quia non sum deterioris conditionis illi quam alij,nec excipiuntur illi in bulla,ergo cum in eorum fauorem Indulgentia concedatur possunt eam ut alii lucrari. Quod etiam facit pro religiosis ut ipsi possint ut alii lucrari Indulgentias concessas visitantibus eorum Ecclesias,etiam si ad hoc non habeant speciale priuilegiu
muniter doct. Sed nota primda, quando iconceditur Induta gentia venientibus & bene facientibus tali loco seu Ecclesiae nihil aliud dicitur,tune dicit Felinus in sermone de Indul. q, serecundu Nico. Lyr.in suisqliodlib. clerici illi' Ecclesiae seu loci nolucratur illam Induis quia non videtur interio concedentis dirigi ad hoc, sed vi alios alliciat ad deuotionem illius loci, &vt Fi linus subitentati ir ministrantibus,ut possint seruire illi loco aut Ecclesiae. Haec ille . Sed cum hoc pendeat ex voluntate concedentis, non id videtur certum nisi aliter constet, misime com praedicta
308쪽
F. A. Cordub. De Indulgentijs.
verba possint bene etia ad fluore ipseru clericorii aut religiosi, ru interpretari, ut etia ipsis valeat tales Indulgentiae, ut diAu est. Nota secudd scam Sum. Ro.tit. Indul. 9. 22.93 qua doco datur Indulgentia interessentib' diuinis offici s in Ecclesia: tunc si ex necessitate celebratur extra Ecclesia sub tentorio,vel si propter turba non possunt omnes esse intra Ecclesialia,st prς sentes stantes extra Ecclesia lucratur illam Indul. quia sic videtur esse de in-
tetione concedetis in tali casu no excogitato:& concor. Paul. de nouo castro,licet glossin Clem. i. derctiq.& ven. Sactorii teneat
oppositum. Propositio. r. Praelae concedens Indulgentia potest ea lucrari sicut ath, faeie do qd requiritur ad ea lucrada. In
hoc concor . comuniter doct. utriusq; Iuris,quia non est deterioris conditionis,licet in modo lit disterentia opinionu,vuspra. q. I i. dubio. 3. Sed utrum talis praelatus volens lucrari tales indui. 2 seco cessas teneatur implere coditiones, seu facere opus a se impositu omnibus csi muniter,an possit in hoc qud ad se dispensa re seu comutare illud in aliud opus quod loco illius ipsc saciat ad
ratem Indulgentia lucrandum respondeo,in hoc videtur es. duplex opinio. Prima Richar. in dist. ro art. . q. .&Pasia d. a. dist. q. .art. 3.& alioris, et non nisi sub ea forma qua alijs concedit potest etia ipse Papa lucrari talem indui. ut alis. Alia opinio
tur implere inbppria serma ofgencraliter iniuctu, sed potin hoc secudispensare,& aliud opus pili loco illius faciedo potest lucrari Indulgetia. Ratio est,quia cu assignatio talis vel talis operis pii
pro tali Indulg. pendeat ab ipsi' concedentis volutate,ergo licue potest cu alis in particulari dispesare aut cocedere eis, ili facie do aliud op a comuniter assignato lucretur talem Indulg. vi patet, quia loco visitationis iniunctae ad lucrandum Indulgentiam potest Papa concedere sicut de de ficto concedit i in nrmus,diues aut religiosus oret, ieiunet,aut det eleemosyliam, ergo similiter potest secum facere per se aut per suum confessorem, dummoddsit causa sufficiens ad talem indulgentiam, ut supponitur. Et ad hoc accedit beatus Thom in Α-dist 2O .arti .s.q . dicens quGaetiam si requiratur idem opus ero alijs , non tamen pro praelato ipso quia non habet causam,ut se ad hoc prouocet dcc. Sed hareratio non concludit: ideo ratio supra possita videtur sufficiens de melior. Et facit ad hoc Caietanus,prima. a.quaest.dic. articulo. s.
309쪽
ς praelatus potest secu dispensare in lege & statuto suo. Et ser
te Richar.&Palud.&c.non intenderunt cotradicere huic secadae opinioni: sed Mium dicere, O si praelat impleat conditione visis,id est si faciat opus pium requisitum ad lucrandum Indulgentiamducrari potest ut ali),alias non. supple nisi secum dispen. Liis impleat in aequi ualenti alio opere: in generali enim loculi ne particulares casus intelliguntur excepti ergo siue hoc siue illo
modo intellexerunt,teneatur ut supradactum est.
Dubitatur quales anni, dies eu remissione eccatorum huius vitae uelpurgatorij re1'ondent annis, rebus,aut remistionibus concessis per Indulgentias.
Espondeo per tres propositio- r
nes. Prima propositio est. Quando per Indulgentias concedutur seu remittuntur tot dies puta. o.dies de poenitetia intelligsitur tot dies utiles vel comunes. i.cotinui vel interpolati. Similiter qn remittitur anta de petnitetia, intelligitur anti' utilis. i. c5tinu'seu comunis.i. interpolat'. Pro declaraticae &Pbatioe nota φ annus utilis dieitur corinu'qn. L sine interuallo est pς nitelia tacie da cotinue per ann si,utpote singulis die ieiunado: de similiter dies utiles diculur c5tinui,puta per. G. dies cotinuos ieiunado. C5munis aut ann' dicitur interpolatus,quado. s. in tali anno interpolate fit p nitetia, puta si per annu tertinetur uno tin die per hebdomada aut singulis mensib':& similiter dictitur dies comunes. i. interpolati,puta si intra unu annii deberet qui s. o. diebus ieiunare uno die in qualibet hebdomada &hmoi. Hoc praemisso Mbatur,ppositio scam Hosti en & Panor. in ca. Cuex eo. de pς.& re quia cu tenor Indiligetiae no distinguat, ergo utroci; modo debet intelligi fauorabiliter,nec nos distinguere debem .ca. Solitae. de maiori.&obe. . Ex quo patet g quado coceditu ' 3 vn'
310쪽
F. A. Cordub. De Indulgentijs.
unus anes de poenitentia seu de iniunctis intelliguntur.3 G s. diei tam continui,quam etiam interpolati,ita s si quis ex inisi&one
sacerdotis teneretur ieiunare duobus annis continuis interpolate alternatis diebus, tunc per talem Indulg. unius anni, qui continet. 30 dies, quibus tenebatur interpolatὰ poenitere, litisfacit suo debito. Et in his concor. Sylvest. tit. Indulg. q. 8.&Su Ange. eo.tit j. 3.& aliqui alis dicetes etia si, sic debent intelligi Hosa tim.& Panor. ubi supra licet dissonare videatur.Sed Ssi. Ro.eo. tit.*.χr. dicit * no nisi ann' & dies cotinui debet intelligi. Adri. aut in materia de Indui .est dubius. Et quide nisi ex Papae aut cocedetis declaratione c5stet,non potest cerid sciri:interim ex practica & ratione supra dicta videtur, ut dictu est,intelligedu probabiliter. Qudd si dies aut anta' de iniucta poenitetia remittatur aut concedantur,tunc de diebus dc anno prout erant iniuncti intelligutur & non aliter. Ita scilicet φ si quis tenebatur ieiunare ex iniuncto sacerdotis duob' annis,interpolatis diebus, non remittitur nisi unus annus de tali poenitentia iniuncta,& manet obligatus ad alterii annii interpolatis diebus ieiunandu ves pcnited ii visibi erat iniunctu .Quyd si ex iniuncto sacerdotis teneretur, uno anno p nitere interpolatis aut cotinuis dieb', tuc per tale Indul. vni' anni liberatur :& similiter de. 3 aut . annis aut menses aut quadragenis & huiusmoi dicatur. Et ratio hui' est quia cu Indulgetic succedat loco poenitetiaru inluctaru aut iniugendarii cora Deo& Ecclesia,ergo solu valent eo modo quo deberent impleri per tale tepus, dum tenor Indulgetiae id patitur, ut dictum est. Propositio secunda. Per Indulgentiam septem dierum vel annorum de poenitentia absolute concessam remittitur omnis poenitentia debita fieri in hac vita illis diebus aut annis,lam extensu uam intensiuὸ tam stoindum Dei iudiciu quam etiam secundum Canones de inhinctionem sacerdotis ac si omnino sum
cienter qud ad Deum & Ecclesia in hae vita impleuisset.Similiter in purgatorio tantum pinnata omnino remittitur , quantu remitteretur si in hac vita ipse suifficienter poenitentiam egisset illis diebus aut annis poenitiae debitς secundia Deum & Ecclesiam. Prima pars patet. Quia cum indulgentia valeat quantu sonat, sonat aut tot dies aut annos de poenitentia indistinctὸ, ergo tot dies aut anni de poenitentia indistincte debita quomodocunque per eam remittuntur in utroq; sero,Vt ait prima pars propositi