장음표시 사용
361쪽
eedi pro ducatis ,ly pro non dicit preelim sed causim piam mimortua in ad concedendum Indulsentiam , si concedens talem Indiligenti an saluand' est,ut supra qliaestione decima octaua in responsione ad argumentum contra primam propolitionem habetur. Quod si contra praedicta haec arguatur quod in Summatio uia presti quod praedicatur de datur accipientibus huiusmodi bullas,continentur multae Indulgentiae plenariae urbis Romae, & sic praedicatur ciui d omnes accipientes illas bullas possunt illas Indulgentias lucrari, respondeo:dicit collector coinpendis priuilegiorum ordinum meridicantium, titulo Indulgentiae stationum quoad fratres post F. I9'. M. Si.&speculum fratrum Minorum .isso. unde hoc ipse desumpsit quod non est multum curandum de istis Summariis, ex quo non continentur in bullis originalibus, neque inde possunt talia Summaria deduci in veritate: sed ea componuntur sic a commissari s se.
quaestoribus bullarum ex inaduertentia seu ignorantia seu for te aliquando lucri causae aut alia ratiane, de qua nunc non curor sufficit enim proposito. quod non extrahuntur ad veritatem abi illis originalibus qud ad hoc: ided talibus Summarbs non est magna fides adhibenda sed originalibus. Quod etiam patet. Quia in ipsis Summarus etiam continentur saepe multa alia,quq indigent limitatione & declaratione, ut a falsitate liberentur: multa etiam alia manifestὰ filia sine ulla excitutione, quia ponuntur ibi multae Indulgentiae quae Romae non habentur, ut
in festo Expectationis beatae Mariae, de quo festo nulla mentio est Romae idem de sesto dedicationis Portiunculae, vel sanctae Mariae de Angelis de ordine fratrum Minorum prope oppidum Assissium, & sic de aliis ibidem contentis: quae licet sint concessa fratribus Minoribus. ubicunque existentibus propter particularia priuil Fia ipsorum , non tamen conceduntur lςcultaribus ratione bullarum praedictarum: nisi hoc in ipsis bulli,
specialiter aliquando primatiir . quarum summaria male assumuntur & componuntur per com missarios aut quaestores,ut diactum est,ex Summari;s Indulgentiarum ordinum Mendicantium , & praesertim ordinis Minorum, ut patet omnia intuenti . Similiter praedicatoribus bullarum non est multa fides adhibenda in hoc , ex quo non se conformant veritati Eccle-sae de ipsarum bullarum originalium, neque in hoc praedicant
362쪽
doctrinam Eeclesiae aut Papae dum eius veritati non-conser-mant ex ignorantia aut alia de causa quacunque. Haec ex collectore ubi supra. Quod utrum verum sit aliorum esto itidicisi:id enim pendet ex tacto. Nullus autem negat Papam posse bullas hoe etiam modo de Indulgentios plenarii, ex legitima causa concedere. In his tamen omnibus cautHoquendum consulo pro de contra attento tenore bullae originalis , ut vitetur falsitas id scadalum pusilloruin & serie etiam aliquando pharistorum:qui adcnon expedit ubiq; aut semper veritate quomodolibet aquocunque declarari & praedicati,dum neces itas fidei & morum ianon requirit,aut dum malum aliquod sine maiori fructu probabiliter timetur ex tali veritatis non necessariae ad salutem praedicatione. Quia Amos. s Prudes illo tempore tacebit,quonia dies mali sunt. Ideo cosiderentur omnia prudenter & sapieter,dc attedatur tenor bullarum originalium : secundum id detur opera lucrandis Indulgentiis. de prudenter omnino praedicetur:& prudentius erroribus praedicati & in bullarum Summariis contentis resistatur,vel opportunὸ & cautὸ taceatur, seu potius in secreto ipsi praedicatores aut praelati seu bullarum commissarii humiliter sine populi standalo de hoe moneanturueliqua Dei tu dicio& correctioni relinquantur.
Articulus quintus, in quo agitur de
receptioe ad participationem bonorum person ς seu communitatis:&de quibusdam dubis circa aliqua con tenta in bullis &compositionibus:&
con tinet tres tantia quaestiones, qua-Tum poma S in ordine 39. seqttitur.
363쪽
Vtrum quispositi recipi ad commiwicati
nem bonorum alicuius personaeseu communitatis aut cogregationis , mci' - -
quorum primum est. Solu potannus de nostris bonHaut coni nisus.nostrae dispositioni prodesse altera dupliciter, scilicet pcr via. satisfactionis & per viam meritia Via satista ionis consistit in exolutione reddarione. equiuesciuis ad poenam, quae redimitur ire toto vel in parie. Via autem. meriti consistit in aliquest dignitate habendi seu impetrandi sibi ves alteri aliquid laquam aliqualem mercedem seu praemium operis,quod incitur meritorium, nona curando nunc an sit meritu congrui digni aut condigni:& qu .
modo est talis dignitas & unde:& quomodo est merces tali ni rito respondens e quibus doctores linias in secundo, dist.27. Ac alibi de his. Et nota s est duplax dissesentia inter panicipantes de bonis aliorum per viam satisfiationis talom seu quo ad sotisfictionem tantuni:& participantes de bonis alioriam per vi meriti seu quo ad meritu na tantsim. Primχdi entia est, i via satisfactionis seu participium ad satis ionem requirit species: intentionem & applicationem eius qui communicat tale opus satisfactorium alteri ita et, nisi illi seu illis sit applicata specialiter initis: satisfictio seu nisi sint illi recepti ad participandum de satisfi-ctionibus alicuius personae seu communitatis,non proderunt eis talia bona satisiactoria ad satisfaciedum pro suis peccatis. Quod patet. Quia alia, sequeretur q, quicunque existens in chari Meesset immunis ab omni poena propter infinitate thesi i Ecclesio quem
364쪽
F. A. Cordub. De Indulgentiis.
quem participat per sacramenta tyer communicationem sanactoru ratione charitatis: vel saltem sequeretura, existens in maiori charitate eis et debitor minoris poenae in hoc saeculo & in filiu- ω:quod patet esse falsum secundu Scot. in. 2o. quodlibeto, ergo ex lola intentione ficientis seu applicantis habetur participatio ad satisfaciendum. Parricipatio autem ad merendum seu potius ad merita seu per viam meriti de bonis alterius seu aliorum non semper requirit specialem intentione & applicationem. Napotest dupliciter alicui valere meritu alterius. Vno modo ratione unionis,quae fit per charitatem etiam sine speciali intentione de
applicatione facientis directa ad ipsum participantem iuxta illini Symboli Credoranctorum communionem,& illud Psal .ii8. Particeps ego sum omnium timentium te:quia sicut cu inter aliquos est contracta societas omnium bonorum quicquid unus lucratur est omnibus commune:sic in proposito spiritualiter:quia charitas est spiritualis amieitia & societas connectens membra Ecclesiae. Et hoc modo peccator etiam non excommunicatus non est per hanc viam unionis particeps alicuius boni,quod sit in Ecclesia,qiua non est membrum Christi per charitatem quam no habet,dc nulla est conuentio Christi ad Belial, cuius membru mysticum est peccator, qui ut membrum mortuum a Christo non recipit influentiam a toto corpore nec a capite cui non unitur nec ab eo vivificatur. Et E c est causa quare diabolus dicitiir habere potestatem in .peccatore quocunque ut in pecore suo, ut secundum Ambrosium habetur vigesima quaria, quaest.prima. Miramur. Alio etiam modo valet oratio seu bonum alicuius alius per viam meriti participantibus ratione specialis intentionis ipsius orantis seu facientis seu applicantis tale bonum specialiter pro illis, quibus applicat distincte aut confuse pro vno seu pro multis : quia scilicet dejderat oratione seu bonis sitis vel siue congregationis proficere illi seu illis certis personis, quibus sic specialiter applicat, ut dictum est. Et hoc modo potest valere iusto dc impio: sed hoc solum illis valet per viam gratiae & liberalis misericordiae Dei , seu impetrationis a Christo capite Ecclesiae: qui ut Dominus omnium nulli obnoxius potest euicunque voluerit beneficia impartire, ad
preces & merita amicorum ,&iustorum : seu ut communi
ter dicitur , hoe sit per merita tantam de congruo: quae soli
365쪽
Qu stio trigesim assieptima. 4 17
liberali: ari concedentis innituntiir. Non enim Deus obligauit se sui protulit se iii fallibi ter& rcgulariter concellurum omne mi abonum expediens,quod vir ilistus ab eo petierit pro alio quocutiq;: aut bona uni' remuneraturii in aliquo modo hic vel in gloria in alio homine quocunq; & quomodociin t i voluerit vir ilisturi sed aliquando sic aliquando non,prout sibi placuerit & visu fherit. Et id ed dicitur per viam meriti de congruo bona unius alteri valere si pro eo applicentur ex intentione,ut lictum est. Et sic dieit August. lnisi Stephanus orasset forte Paulus saluariis non esset. Et de Carolo magno audita est vox, Egidii meri o Carolo peccata dimitio .-Et sic patet lioc modo specialis intentionis valde pri .lcst recipi ad participandum de bonis alicuius ho-mmis seu congregationis in speciali,licet sint merita congrui aut Dei liberalitati innitentia quo ad hoc, ut dictum est. ia si peccator est sic receptus, tunc participat de talibus bonis per Blana intentionem applicantis quod sibi valebit ad multa ut insta in secundo puncto habetur. Si autem est iustus in statu gratiar, tunc participat de talibus bonis dupliciter, scilicet ration evnionis. charitatis & ratione specialis intentionis applicantis:quod est meli scilicet duplici via quam una tantam participare: quia& nullus participaret id quod ex speciali intentione applicaniis posset participare nis et comunicaretur ex tali in ictione tam quo ad vin
satisfactivam quam quo ad meritoriam ,etiam si essent valde saneti & benefactores. Et oppositi im dicere est error V uicies damnatus in Concilio Constan .sessione S. Vbi sic habeιur. Sricisς c., suorationes a pplicatae viai personae per praelatos vel religiosos non Ghsta, plus prosunt eidem quam generales cςteris paribus,error. Is .Hςc Vibi,ergo. Et ista suprj dicta est prima differentia inter participiusatisfactionum& meritorum. Secunda differentia est,quia perparticipium ad satisfaciendum seu ad satisfactoria talatiis : sunt
peioris conditionis omnes participantes quo ad hoc: quia . s. minuitur eorum utilitas satisfactoria taltem proueniens ex opere mperantis ex multitudine participantium, licet forte non ea quae prouenit virtute lacramenti seu operis operati,si tale opus liabet virtutem satisfactoriam ex opere operato ut nos alibi lati Legi mus inquςstion rio.q. 2. de valorem isse . Similiter & conditio
de bonum satisfactorium ipsius facietis seu applicaniis opera sit satis iactoria alijs mutuitur sibi ςx multitudine participantisi qua
366쪽
1d virilitem latis octoriam proiienientem ex opere opera nili. ut dictilin et . qua in uis aliun se ei augeatur ex charitate,qua sic aliis egentibus sua latis fictolia applicat: quia& per hoc meretur de congruore inusionem saarum poenarum,& omnia alia quae per bonum opus quis lini de alteri increri potest. lded simpliciter est melior sua c5 ditio ex hoe ui ex charitate pro alin satisfacit de suis 'sthar. satisfactoriis bonis ut dicit Richardus ubi inhi& Palud.&e.' Vndeli totum suam bonum latis factorium proueniens ex virtute operis operantis dederit seu applicauerit alteri: tunc nihil de tali satisfactorio remanet sibi pro suis peccatis ,& mulid minus r manet at is postea recesuis leu quibus pdst ea applicauerit. cci iacum talis vimis sati, Actoria ex opere operantis lit finita, & diuisai i multis seu alus applicata, iam minus aut nil remanet alusai v stoi , Sicut si ego soluero communi creditori cui ego obligor in centum e cui etiam Petrus Ic Martinus in centum quilibet eorum obliga. ur,certe illi tantum cedit in solutionem debiti pro quo intendo dc volo centum soluere de non pro alio. verum est .amen-s intendit facis facere pro illo qui non est capax puta pro damnato vel pro existetite in moriali v. l in gloria,tunc fractas satis fictoritis reuertitur ad facientem si eget pro suis peccatis: si saltem virili aliter erat talis intentionis q, prole faceret si crederet non proficere illi cui applica e intendebat, ut Matthei.
ro. l'ax vel ra alvos rei ierietur de Psalm 3 Oratio mea insinuatae 3 conuertetiirocc si Verdi pleno neget reponiti rinthelaum Ecclesiae. Participium autem meritorum no minuitur ex mul, tiplicatione participantiam. Non enim fit deterior consilio alia
cuius multiplicatis ellactis Sc sanctis de tu nis operit,' sed melior: Et ratio est, non qui leni quia incipientes participare incipiant etiam de suo com in unicare aliis, nam parui ili baptizati incipi ut Dropter charitatem participare,dc nihil de sto com municant alqs quia nil a lsue operati ivn.: inad licet quilibet participas elis aliis comm inicaret de sito bono opere meritorio non tam e semper communicat aequale eis boliis quae ipse partici pat'. igitur noli est haec ratio sed ea quae dicta est quia scilicet ex multiplicatione electorii m dc bo:iorum operum non fit peior sed melior conditio electorum Sc parricipalitium. Oesia Deus cuius mise- fici ritiae deliberalitati talis fructus in litici ir magis ex hoc hon
ratur magisque complacetur illi r id ed de regulariter magis spe
367쪽
tiar talis stuctiis meritorum ut prosit omnibus qui P communicamur & ipsi operanti. licet aliquando oppositum circa aliquem aut aliquos contingat secundum Dei speciale iudicium & beneplacitum,ut in secundo puncto latius habetur.Haec ex Richardo in quarto disti. s.& Palud. latius eadem distinctione,quaestione prima artic. I.& q. 2. arti. a. & Adriano in octauo quodlibe
Secundum punctum est- Ad quid valet tale participium ad pisus.
merita alicuius seu aliquorum3 Nam de participio ad satisfictoria iam dictum est. Dico ergo φ non valet ad hoc q, ipsi partari pantes ex hoc immediate sine tuo bono opere & dispositione ha beant gratiam gratum iacientem seu charitate, sicut nec ad me ritum aut prςmium gloriae . Quia nullus potest ullo modo mereri alteri immediate gratiam iustificantem aut aliquid horum sta ite lege: sed solam mediate,id est,potest mereri de congruo quod Deus det alteri gratiam conuersionis seu auxilium aut bona motionem cordis & illuminationem :cui alter si velit cosenti e debite disponatur ad gratiam &c.ut communiter dicitur a docto ribus in secundo,distinct. 27.quod pro nunc supponatur. Quia etiam patet. Quia stat virum sanctum in magno gradu charitatis non esse receptum ad participationem specialum meritorum alicuius aut aliquorum : peccatorent autςm aut habentem
paruam charitarem esse receptum ad participii im multarum religionum& sanctorum &e . Imdetiamsi quis vellet alteri apoplicare auferendo a se ipso Quin mentum qud ad gratiam gloriam essentialem non posset id facere, neque Deus acceptat stante lese:& riὶ peccaret si scienter id tentaret conando contra Dei legem positam charitatis ad se prius habendae qud ad hoc,ut dicit Scotus in vigesimo quodlibeto,ubi loquitur de . valore specialissimo operis boni meritor mergo. Similiter te participium meritorum non valet ad hoc quo per id ip-s participantes habeant bonitatem in medicinam ii, ali et
de immediate bonificantem eos de medentem contra vitia.
Nam quoad haec nullum opus transit personam operantis, yt sipra quaestione tertia id habetur . Valet ergo tale partici- pium meritorum alicuius personae seu congregationis ait l, - . bendum a Deo gratiam conuersoriis cordis illiumn inq-
368쪽
valerent ad prςseruationem a peccatis & liberationem de praeseruationem a morte de ali)s malis spiritii alibi is & corporalibus:&ad collatione bonora spualiu & teporalium seu corporaliu & huiusmodi, quae via' alteri potest de cogruo mereri seu impetrare a Dei misericordia liberali. Sicut per merita Abraae Dominus liberauit Loth. Gene .i'.& propter iustos parcit & benefacti iniustis
ut de his c5 muniter doct. in . 2.dist. 17.&.3 p. & specialiter beat Thom .in addit .s partis. q. 27 .art. r.& latius Palud. in . . dist. I, q. 2.art. 2.& Richar. ea. dist.&Suppleme Gabrielis ea. dist.q.I. ari.y. dubio. ,. dc Adrianus ubi supra in . 8.quodlibeto art. 3.
Tertium punctum . Quis potest communicare bonasterirAd quod sunt. s. dicta. Primum estu, quilibet potest alteri applicare seu communicare bona sua pmpria tam quo ad vim satisfactoriam si meritoriam de cogruo ut dictum est. Et similiter bona suotum superquς habet auctoritatem. ε Probatur primu. Quia ratione charitatis potest quilibet de suis bonis comunica
Iem quantum non prohibetur hoc autem non prohibetur sed suadetur,ad Gala. ,.Alter alterius onera portate,& orate pro in uicem ut salvemini acob. I. Et quia si temporalia bona possum' comunicare ex charitate,quare non potius spiritualia,ergo. Ad praedicta etiam valent ea quae supra habentur. q. 3 in responsi. ad
alium arg*rincipalei& ea quaesipra praemissa sunt in primo M. a. puncto. Secunda astem pars huius primi dicti,u, scilicet quis potest alteri eo municare bona sitorum, se per quae haber auctoritatem,putari qui praeest alicui congregationi potest comunicare bona suae congregationis,applicando bona eorum & in tentionem ipsorum de sua congregatione ad hunc vel illum seu illos leterminatὸ, distincte aut confuse. Probatur. Quia eo ipsb habet duram eong ationis,habet auctoritatem dispensat esam comitiunt ij notumripsis aut ipsorum .de congregatio ite,ut probatio est. q.s Edficit ca: Quanto de trarista &o .q. tr.ea. uocunq:. Item quia si uilibet potest bona si applicare, ergo dc aetatus quillest ea tu suisun ibrii potastbinis somni lie u ipsi possini' ali faex causi Muinabilia inquam. Parcteon se i ieria λς,rtiora. Rem idem pater auctor te sancti Laonis Carl amnsis isto prantiquisetivi qui-k Gmilare hiems p r
369쪽
Vualdeh.in quinto tomo de sacramentalibus sub articulo decimo eontraVuicles dicentem hoc esse comentum religiosorum. Ergo patet*praelatus,prior,Guardianus,Prouincialis,Genera-
Iis de huiusmodi potest communicare bona communia spiritualia suorum subditorum qud ad vim satisfactoriam de meritoria, ut dictum est. Secundum dictum est, generaliter non potest praelatus communicare ea bona quae quis e subditus in particulari facit pro satisfictione suorum peccatorum , si ipsis eget talis subditus ea faciens : nisi ad hoc aliquo modo talis subditus consentiat. Ratio, quia ex quoquo ad satisfaciendum tale opus fit eius solius cui applicatur,& fit particulariter ab ipse subdito pro se actualiter vel virtualiter sic intendente,& per consequens non fit bonum commune suae congregationis, sed particulare ipsius personae operantis quo ad dictam vim satisfictoria, ergo super hoc regulariter non habet potestatem tollendi ab eo,& communicandi alteri eo invito. Et in hoc concordant comuniter doct. Sed ex quo subdit' tale seu bonusatisfactoriu quo Dubiuncipse eget potest communicare alteri quo ad praedictam vim,utruposiit etiam Papa vel alius eius subditi pr latus eo inuito praeu
Dire communicando tale opus, eiusq; intentionem appi cando
alteri cui ipse praelatus & non cui subditus voluerit. Quo ad hoc est tertium dictum q, regulariter non potest. Ratio,quia prςlatus Pia' etiam Papa non potest applicare nisi ea quae cederent in thesaurum suae comunitatis si non applicarentur,aut bona communia suae congregationis,sed non cedunt in thesaurum vel in bonum commune congregationis nisi ea quae supersunt facienti,ergo Alicet subditus possit tollere a se sibi necellarium & alteri dare de applicaremon tamen potest eo inuito facere id eius praelatiis etiaPapa. Quia non in omnibus absoli itὰ subditi ir subditus stipe periori,neque in omnibus eius bonis spiritualibus habet potestatem plenariam praelatus aut Papa,sed in temporalibus S in spiritualibus tantsim superabundantibus communicabilibus, ut dictum est. duo non obstante etiam dico's in casu & ex rationabili causa potest sed raro praelatus applicare aliis bona praedicta satisfictoria necessaria subditorum suorum. Ratio, luia sicut ipsi subditi possunt id facere, ergo similiter eoru in capiat praela
370쪽
F. A. Cordub. De Indulgentiis.
habet rationabilem causam. Item quia potest praelatus subditi,
egentibus pro se iniungere pro tunc aliqua opera satisfactoria,ad quae ipsi non tenentur alias, puta orationem, disciplinam & huiusmodi pro aliJs ex causa, ut patet: ergo. Multa enim no possunt fieri regulariter, quae possunt & debent fieri in casu particulari ex causa rationabili in omnibus fere materiis. Hoc sic probabiliter
videtur quod ad utramq; partem huius tertii dicti dicendum sit. Quartum dictum. Bona satisfactoria subditorum quibus ipsi facientes non indigent pro seipsis, ben E possunt tam ipsi quam eorum praelati applicare ali)s quibus voluerint:& in hoc est locus praeuentioni: quia scilicet qui prius applicat alicui quod nonduest per aliquem ipsorum applicatum,valet illa prior applicatio, inon impediatur a superiori. Quod idec dico, qilia si ipse praelatus superior inuito suo subdito applicaret aliquibus aliqua bona satisfactoria superabundantia quae subditus facit aleret talis applicatio superioris,dc non posset subditus talis ea applicare alteri contra applicationem superioris, quia quo ad talia super abundatia quae possuiu fieri communia congrcgationis praelatus supe rior habet potestatem supra subditum ad communicandum ea, ut de hoc beatus Thomas. 3. parte Sum. l. 26. articulo primo in additione tertiae partis,de etiam Sylvest. titutandulge n. quaest Quamuis credibile sit,hoc ni in i iam superior sic facit aut . Papa: nec intendit contra suorum subditorum rationabilem v luntatem alteri applicare , nisi in casu ela causa de rard, ut in tertio dicto praecedente dicti intest. Alioqui valde alligati essent praelati inferiores superioribus&Papae,&sese impedirent aut intromitteret superiores in pertinentiles ad inseriores, si per hane viam per superiores aut per Papam regulariter tolleretur ab ipsis inferioribus potestas applicandi benefactoribus aut aths bona satisfactoria abundantia suarum congregationum. Et multo
magis alligati essent subditi suis praelatis, si ab eis tolleretur regulariter per eosdem praelatos ne de his suis satisfactori)s possentiatisfacere applicando aliquid pro suis parentibus, amicis, Jc pro alios quibus specialiter filio modo iique obligantur. Et si quando Papa aut praelatus superior id vellet ex causa in casu aliquo applicare praedicta bona contra applicationem particularem sub ditorum, expediret tunc quod hoc notificarent ipsis subditis seu inserioribus, ne deciperent aut deciperentur applicando pluri-