장음표시 사용
221쪽
eandees esse debere universalem , particularis erit. Quamobrem cum conclusio in hoc casu particularis esse debeat cf. 376 ; universalis eia se nequit: quod cum hypothesi repugnet S. IIo , minor universaliter assirmans esse debet.
s. gr. Syllogismus universaliter negans in prim figura est i risti- triauisum hiare pikres . tiam aras angratus . Omne ενι gniam spharicum est triangωlum . Ergo 2 QI- artania MDh ri. iam habea piares quam mea avisior. Hic e elusio universaliter negans & ma ot ui dem universaliter negans, minor autem universaliter affrmans.
S. 37o. Si in prima figura concluso particulariter affirmans ; maior universaliter Forma af mos, minor particulariter a Frmans esse debet. Quoniam in prima figura subjectum minoris & conclusionis idem est, per ea, quae superius g. 366 demonstrata fuere. & vi dicti de omni & nullo in con- misisti, iis clusione tribuitur, quod de omni praedicatur, quia sub omni subsumi- psima si tur S. I 6. 3 7 ; si subjectum in conclusione particulariter ponitur, gura. in minore etiam particulariter subsumi debet. Ninorem semper esse debere assirmantem patet g. 367 . Si negas, majorem esse debere a firmantem I erit ea nega. s. Quamobrem & concluso negativa erit s. 3189: quod cum hypothesi repugnet 6 3ro γ ;major itidem assirmans esse de t.
F. gr. Syllogismus particulariter affirmans in prima figura est. Omias sapiana prespieis βιώ-- . quidam iamines stina sapientes . Ergo Q idam homines pro pulvina Drώγω . Hic conaclusio particulariter assirmans, & malor universaliter , minor particulariter affirmans . Quodsi argumenteris r omnia homo ea mortalis . Omnis erridistis es homo . Ergo Quidam erudistis es moria ID ; compendio ratiocinandi duos syllogismos in unum contrahis, scilicet sequentes: semia Lomo es αονtatis . Orinia eνtiditiss en homo . Ergo omnis eriadima eri mist iii , & Omnis erudi stis en moνι Ii . quidam εν dAtia ea extidistis. Ergo Quidam eriaditus es maνtilii. Compendi. um ratiocinandi neglexit Ari, teles formas argumentandi simplices expositurus, in quibus consequent ia naturalis est, praesertim cum in minori malore evidentia subsumtio par ticulariter fieri possit, ut compendio non fit opus.
S. 37r. Si m prima Rura concluso particulariter negans; maior uniuersaliter ne. Forma gans, minor paviculariser a mans esse debet. Primum jam demonstratum est ad propositionem praecedentem . sis iis Si conclusio negativa, aliqua praemissarum negativa esse dcbet cf. . 3 7 . Sed in prima figura minor propositio semper affirmativa est g. in prima 367 . Ergo major negativa esse debet. figura.
E. gr. Syllogismus particularis negans in prima figura est: Naitas , qωἰ μι-- titistiti' ef Mum impειω ἔνθ;ιnν . RMidam hominea a. nt ν vatione . Ergo sititiam homines assea iam imperti nan abripi κιών. Hic conclusio particulariter negans, & malor universaliter negans, minor particulariter afirmans.
Prima figura nonnisi quatuor modos habet. Cum omnis propositio ca- Quot set tegorica ves sit universaliter affirmans, vel universaliter negans, vel 'Particulariter assirmans, vel particulariter negans S. 11ς , nonnisi qua- ρ si ruor sunt conclusiones, quae per Syllogismos inferri possitnt. Sed id
222쪽
prima figura conclusionum istarum quaelibit nonnisi unico modo inseristi potest S. 368.&seqq , atque adeo syllogismi in prima figura ratione quantitatis & qualitatis propositionum non nisi quatuor modis di Disrre possunt. Modi igitur in prima figura non sunt nisi quatuor c E. 34I .
g. 373. Modus syllogismorum universaliter affirmantium dicitur Barbara amodus universaliter negantium Celarent; modus particulariter assirma lium Darii ; modus particulariter negantium Ferio.
Comprehendunt modorum nomina hoe versculor Aa, tura , celarent, primae Darii , Ieritique.
S. 37ψ', Significatus nominum, quibus modi ρllogismorum designantur, essentialis est. Etenim cum vocales A. E. I. o. designent quatuor propositionum categoricarum species, universaliter a firmantem , universaliter negantem, particulariter assirmantem & particulariter negantcm; vocales in nominibus obviae quantitatem & qualitatem singularum propositionum in qu libet modo indicant. Ipsum is itur nomen cum per clementa 1 ua signi ficet ea, per quae modus unusquisque constituitur S. 3 s , significatus essentialis est: neque enim alia significatus essentialis notio.
Ut signiscat ut sacilius retineretur , eundem sequentibus versculis comprehenderunt. ἔνενδε A , negar g ; sed vinite falliis ambae ringi rii I, insua o a sed paνιλωIὰνiser a iuba . Nihil adeo in hac denominatione continetur, quod reprehendi possi. Imri continetur in hisce specimen arita cha agroris his eamMisaudiit geh/νalis , quae hae enus inter desiderata latens conceptus rerum ab imaginibus separat & characteribus alligat . Continetur quoque in hisce exemplum vocum essentialiter sgnificantium. Per praecipitantiam stat uni, qui in denominatione ista sbi invenire videntur, quod rideant. Nos iustum re hus pretium tribuimus , non statuentes , nisi re rite expensa.
S. 37 . Habent vero nomina Hne Utim, ut forma hiligi orum facile reti neri ct in eis ti qtiovis dato examinari possit. Usum cum non neget eXpeseius; probatione alia non opus est, quam ut eundem experiri stude
mus. Lubet igitur subjicere exempla, per quae eundem perspicere datur. BAr Cmnis homo est mortalis .hA omni, Rex est hcimo. rΑ Ergo omnis Rex est mortalis. II. HI DA Cmnis pius Deum amat rI Qurdam homines sunt pii.'I Ergo idam homines Deum amant. Iv Nullus pius proximum odit. Quidam homines sunt pii. Ergo Quidam homines proximum snon oderunt.
CE Nullus homo est immortalis . IA omnis doctus est homo. rΕnt Ergo Nullus doctus est immortalis.*- 37 . . -
Quoniam in syllogismis propriis major aequivalet propolitioni universali S. 3I I , ceterae aulcm propositiones, nempe minor & conci
223쪽
De Figuris , S modis ologismorum. 2o Isio, particularibus aequivalent sy 3so. 3 6. 3 7 ; si Agymi proprii affirmantes ad modum Darii, negantes ad modum Ferio pertinent. Non aia 2 3 deo opus cst, ut peculiares modi syllogismorum propriorum, quam- 'vis saepissime obviorum, constituantur.
E. gr. Vir summus, Isaae a d remis , opere suo Principiorum philosophiae naturalis mathematicorum prorsus fristit νi, tantam nominis celebritatem inter omnes eruditos consecutus, ut Autorem operis sine pari nemo ignoret. Optime igitur charactere us singularis seu nota definitionis singularis vicem subiens constituitur , quod si autor Principiorum philosophiae naturalis mathematicorum . Idem ante quinquaginta annos iam invenit teleicopium catoptrico dioptricum e cuius praestantia hoc cemum tempore animad Uerla, quo ad Ohlervationes coelestes translatum omnia telescopia ailronomica , stupendae licet longitudinis , antecellere deprehensum . Quodsi ergo ala argumenteris a Avire
tandi genere in eritieis utamur Se in historicis disquisitionibus. Addimus igitur quoque
Uranomiae ct ινθοκοωιν- mis risei . In hoe syllogismo latet una erypsis , eum videatur informam impingere ob ma orem a firmativam de minorem negativam I. 363. 367. 369J. Enimvero si ma:or redueatur ad formam universalem I. 3ssa r quicunque non est Ioha mea πιιιιοnus , is non es aΛιον afronomia o nisΛ-mεινia Briιonni is a minorem infinitam esse apparet, affirmativae aequipollentem cI. xoydi id quod exsequente propositione clarius constabit .
Si terminus medius fuerit negativus, propositis minor infinita est. In pri- citandoma figura terminus medius cst praedicatum in minore, subjectum ve- minorro in majore S. 34 P. Quamobrem cum in minore de subjecto con- is ita. clusionis car. 3 o enuncietur, quod eidem conveniat nota, qua distinguitur omne subjectum in majore, de quo aliquid praedicatur c g. 346); evidens est , propositionem aequivalere affirmativae, ut ut fp ciem negativae habeat cf. ao3 , consequenter eam esse infinitam
E. gr. Si quis ita argumentatur: Quactinγε D-a non habea piares Pam raes ara Iorδua eri triangialiam . Atqui hae sisti is non hasea pliares qωam ενει aestitia . Ergra hae figura enexios,iam I syllogismus est in modo Darii. Maor enim est universaliter affirmans, propterea quod negatio non asscit eopulam es s I. aos a 3 minor autem est infinita, cum πιquipolleat huic a firmanti: me fau=a est Disja , qtia non plώνei uam tres angulos haser a Negativa particula hie syllogismum ingreditur, quia terminus medius non habere plures quam arer aris utis est negativus. Eadem est ratio, si ita argumenteris r modiωnque nullam intradiarionem ini liis, ii d est 34 sia.. Dd inii. .vita Uet ismi non In liis cantradim
u . Ergo nolis emis petiy Dd os t Fbitis. Similiter in negativis argumentamur τ Q
224쪽
ao 6 Part. I. GR. IV. Cap. II.
sura, qtia non hales tria i ιeν αεtialia. Equidem non ignoro, eis e qui sbi persuadeant, eriles esse nugas, quae de propost ionibus infinitis alnique aequipollentibus in doctrina syllogistica dicuntur, eum in tinein excogitatas, ut per praecipuantiam statutae resulae salventur. Enimvero eum nos nihil afferamus , nisi quod ex ipsis terminorum notio ,hus deducere valemus, qui ad nostras demonstrationes animum attentum affert, aliter de propostionibus infinitis aliisque in rati inando aequipollentibus sentiet. Uium vero talium eum praxis logica loquetur , tum accurata disciplinarum tractatio & doctrin rum ad usum vitae applieatio unumquemque docebit.
g. 378.wγfectio Prima si cli orum figura omnibus conci anibus inferendis sussuit. γ
Mura mnis enim conclusio vel est universaliter assirmans, vel universaliter Prim . negans , vel particulariter aut singulariter afirmans , vel denique par ticulariter aut singulariter negans Enimvero conclusiones universaliter assirmantes in modo Barbara, universaliter negantes in m do Celarent , particulariter aut singulariter assirmantes in modo Darii& particulariter aut singulariter negantes in modo Ferio inseruntur S.
3739. Omnes itaque conclusiones in prima figura in serri possunt. - s 379. Figura Unde consequitur, quod sola prima figura possimus esse contenti, cum primae sit nullum occurrat ratiocinium , quod non per syllogismum in prima fi- ratiocin η gura exprimi possit c S. 3789 .
mJη Atque ea est ratio, cur in Germanicis Logieae elementis sola figura prima suerimus fitDItia . contenti. mod etiam ita factum a doctissimo Tt, .mmisio in Institutionibus philolophiae de quibus iupra i t. s. 9a. Dis. 3-lim. diximus. Sola vero prima figura cum ad rati cinandum abunde suificiat, quae de ceteris praecipiuntur, ab iis omittantur, qui a su perduis sibi metuunt .
S. 38 . siclis Syllogisimi in prima figura sunt maxime naturales, seu proxime accedum m/ prim is Diritum de omni oe nullo. In Logica naturali non attendimus in ra-- M. ii inando nisi ad Dictum de omni&nullo S. 48. 9. 3 6. 347. dc seqq. ἔnai, ei. syllogismi Vero in prima figura non sunt nisi distincta Dicti de omni& nullo applicatio S. 366.&seqq. . Quamobrem syllogismi in prima figura proxime accedunt ad Dictum de omni & nullo, atque adeo maxime naturales sunt.
Evidentius idem patebit, s Dictum de omni & nullo ad sormam sellogismorum roducitur 3 enascuntur enim syllogismi sequentes. a. ex Dicto de omni iI. Omne A est B. II. Omne A est B. Omne C ess A. Quoddam C est A. Ergo omne C est B. Ergo Quoddam C est B. Nimirum omni C vel euidam C tribuitur B, quia omne C vel quoddam C sub oin
225쪽
α. ex Dicto de Nullo iIII. Nullum A est B. IV. Nullum A est B. Omne C est A. Quoddam C est A. Ergo Nullum C est B. Ergo Quoddam C non est B.
Nimirum de omni C vel quodam C negatur vel removetur B, quia omne C vel quoddam C sub omni A continetur, ne contradictoria admittamus , quae intellectus concipere nequit. Jam primus syllogismus generalis exprimit modum Barbara, secundus modum mνῶι , tertius modum celarena, quartus modum F/νio, adeoque svllogismi primae figurae absoluvuntur distincta Dicti de omni & nullo applicatione.
De quo negatur, quod de omni a matur, vel vici m de quo is matur , quod de omni negatur; id sub omni non continetur. Quod si assirmes, sub omni contineri illud, de quo negatur, quod de Omni a firmatur; vi Dicti de omni de eo a firmandum est, quod a firmatur de omni S. 3 69: quod cum hypothesin evertat, adeoque absurdum sit, sub omni illud contineri nequit. Quodsi jam porro assirmes, sub omni contineri, de quo afirmatur, duod de omni negatur vi Dichi de nullo de codem negandum est, quode omni negatur cf. 347 : quod cum denuo hypothesin evertat, iulud sub omni contineri ncquit.
E. gr. De omni ariarisisse affirmatur, quod habeat tres avtitia . Quamobrem cum de .Q-drata negetur, quod hibeas tres aestitas 3 Quadratum triangulum esse nequit . Similiter de omni eνiamtila ncgatur , quod haleat Ouinque anstitis. Quare cum de Pentagono affirme tur , quod hauar quimue aristius a Pentagonum triangulum esse nequit .
In secundis figura Mod blbri orum sunt quatuor; Conclusio semper es negativa I Major semper ianis Ualis. In figura secunda propositio maiordi minor idem habent praedicatum S. 3 . Enimvero si idem praedicarun B de di Persis subjectis A & C simul affirmatur & negatur, 'non inde concludi potest, quod C contineatur sub A tanquam genere& specie, vel quod sub eodem non contineatur , seu nec inferri potest : Omne ori Quoddam C est A, nec Omne Des Quoddam C non est A, cum contraricrur hypothesi, quod A & C sint diversa subjecta incommuni. Etenim si C contineretur sub omni A, conclusio foret identica . Quod si vero in minore vel universaliter, vel particulariter negatur , qui id universaliter affirmatur in majore , vel vicissim in minore Universaliter vel particulariter affirmatur, quod universaliter iacgatur in maiore: tum in serre licet in utroque casu , quod vel omne C,
vel Quoddam C non sit A S. 38I 2 , atque adeo habemus quatuor modos syllogismorum negantium c S. 3 I , binos pro univcrsalibus&binos iridem pro particularibus S. 3429.Simul patet, in secunda figura conclusonem semper esse negativam & majorem semper universalem. Omnes nimirum sullogismi secundae figurae non sunt nisi distincta applicatio eorollarii
226쪽
secum ae figuri ad primam redactιo .
Dicti de omni δc nullo , quod tanquam fundamentum proximum eorundem posuimus ιε. 3gia , cum ipso revera fundamento Dicto de omni & nullo nitantur , unde eorolla. Dum istud deducitur: id quod deinceps adhuc clarius patebit F. 334 . Redeunt adeo omnes sullogismi figurae secundae ad hos quatuor generales: ullum Α est B. Nullum Α est B. omne C est B. Quoddam C est B. Ergo Nullum C est A. Ergo Quoddam C non est A. II. IV. omne A est B. Omne R est B. Nullum C est B. Quoddam C non est B. Ergo Nullum C est Α. Ergo Quoddam C non est Α.
g. 333. Habent etiam modi secundae figurae peculiaria nomina significatus essentialis, perinde ac modi primae figurae S. 373. 374 . Nimirum C
sare dicitur modus, in quo major universaliter negans, minor universaliter affirmans, conclusio universaliter negans. Camores est modus, in quo major universaliter affirmans, minor & conclusio sunt unive saliter negantes. Festino est modus, quo major universaliter negans, minor particulariter affirmans, conclusio particulariter negans. Baraco est modus, quo major universaliter affirmans, minor & conclusio sunt particulariter neganteS.
Habent nomina modorum in secunda figura eundem usum, quem in prima cf. 371ὶ quod ut appareat, exempla sequentia apponimus: I. III. Nullum triangulum habet qu
tuor angulos. Quaedam figurae habent quatuor angulOS . Ergo quaedam figurae non sunt triangula. Iva omne triangulum habet tres tres angulos. angulos. Ex Nullum Quadratum habet in Quaedam figurae non habent tres tres angulos. angulos.
trEs Ergo Nullum Quadratum o Ergo Quaedam figurae non sunt est triangulum. triangula.
s. 384. Omnes fi logi i secundae figurae aequitialent ollogismis primae is modo C liarent er Ferio. Etenim in modo Camores argumentamur: Omne A es B. Nullum C est B. Ergo Nullum C est A , & in modo Baraeo retenta eadem majore: Omne A es B. QMdEam C non es B. Ergo Quoddam G Π UAE. S. 38 a. 383 . Etenim propositionibus Omne A es B de nuοι cunque non est B, illud non est A eadem notio complexa respondet, cum enim B concipiatur tanquam in omni A , sub omni A contineri ne quit, cui non convenit B , quoniam idem simul esse & non esse non potest. Sunt igitur propositiones istae aequivalentes si. 2789. Qi iam
brcm si in istis syllogismis pro majore Omne A es B substituatur al-
227쪽
De Figuris S modis ollogismorum. χος
tela: Quodcunque non est B, illud non est A; syllogismi secundae figurae abeunt in sequentes: Quodcunque non est B, id non est A. Sed Nullam C 6 B. Ergo Nullum C est A, & in casu particulari: Muodcunque non es B, id non est A. Sed Quoddam C non es B. Ergo sim am C nono A. Horum vero primum esse in modo Celarent , alterum in modo Feris patet S. 373 γ. Porro in modo Cesare & Festino argumentamur
S. 381. 383 : Nullum A es B. Omne C est B. Ergo Nullum C est A &Nullum A est B Quoddam C est B. Ergo Quoddam C non es A. Enim vero propolitionibus: Nullam A est B & Quodcunque es B, illud non s
is denuo eadem notio respondet , cum enim B concipiatur repugnare
ipsi A L aos. 3Iost, sub omni A contineri nequit, cui B convenit, quoniam idem simul esse & non esse non potest. Sunt igitur propositi nes istae aequivalentes S. 278 . Quamobrem si in istis syllogismis generalibus pro majore Nullam A es B substituatur haec altera: Muicquid
es B, illud non est A; syllogismi secundae figurae abeunt in sequentes: Moicquid est B, illud non es A. Sed omne C est B. Ergo Nullum C es A & uicquid es B, illud non o A. Sed suoddam C est B. Ergo uoia
dam C non est A. Enimvero primum esse in modo Celarent; alterum V ro in modo Ferio denuo patet S. 3739.
Patet idem in exemplis specialibus modo cI. 383 ) allatis . Etenim universaliter na.
ganti, Naiarum ενian ωι.m habet q-ιωον angatas , aequi pollet haec altera itidem universali ter negans, riuua fgnra, qua quaι-ν habet angvitas, es trianguum, & universaliter affirmanti, Omma rei utiliam habet area angulas , aequi pollet haec altera universaliter negans ,ritilla fgωνa , qua nan habea tres angislas, es ινianstitiam . Quod si ergo pro stiones aequiis
pollentes loco conveniente substituas, prodibunt syllogismi in prima figura sequentes rI. III. CB Nulla figura, quae habet quatuor FEt Nulla figura, quae quatuor habet M.
angulos, est triangulum. gulos, est triangulum. IA Atqui omne Quadratum habet qua- I Quaedam figurae. habent quatuor anguis tuor angulos. los .rEnt Ergo Nullum Quadratum est trian- o Ergo Quaedam figurae non sunt triangulum. gula. II. Iv. Ε Nulla figura, quae non habet tres anis gulos, est triangulum. A Nullum Quadratum habet tres anguia
tEnt Ergo Nullum Quadratum est trianagulum .FEt Nulla figura, quae non habet tres amgulos , est triangulum . I Quaedam figurae non habent tres anguia gulos O Ergo Quaedam figurae non sunt triam gula
S. 38 . Quoniam syllogismi secundae figurae a syllogismis primae in Celarent QMdorr& Ferio non disserunt nisi in eo, quod propositiones majores sint propositiones externa specie differentes, sed aequivalentes S. 38 ; disi
Atque adeo denuo apparet, non opus esse , ut peculiaris pro iis figura eonstituatur, in quemadmodum pro aliis syllogismis crypticis nulla constituitur figura. Etenim s syllo- ὀgismus crypticus non videatur evidens, iubstituatur propositio aequipollens in malore , ce evidentia consequentiae stati in patebat per dictum de omni di nullo . E. gr. Si quis
228쪽
o βόιeris oritia en triangi tam a syllogismus crypticus est s. 3ε s). Etenim medius ter minus his praedicatur; adeoque syllogismus videtur esse in aecunda figura I. 3 43. Eanimvero in seeunga figura concluso debet esse negativa fg. 3813 , adeoque svilogi Imus affirmans in secunda elle nequit. Nimirum latet crypsis in propostione malore e sinuerilanguiam halet tres an ut e cur ae liti pollet haec altera r ρ actinque figura halet tres avulos, ilia est tria est,m . Quod si ergo aequi pollentem iubstituas in ma Ore , habebis his
citur adeo hic syllogismus crypticus couem mouo ad primam figuram , quemadmodum syllogi mi secundae ad eundem reducuntur. Ei Umvero inter istiusmodi ivllogismos ery ti eos at ite ivllogismos 1ecundae ligurae hae disserent in intercedit, quod syllogismis te iae undae figura insit vis consequentiae vi toriaris , crypti eis vero istis svilogismis tantum vi a qui pollentiae cum syllogismis primae figurae: quamobrem pro posterioribus ob casu in particularitatis nulla sorma senerans exscuini, nee modus argumentandi pro iis condi potest. Haec disterentia ni si intercederet, dubium mihi nullum eii, quin modus arguia mentandi pro at firmantibus sol log rimis in secunda figura ouuum coastitutus sui siet.
Quoniam in syllogismis propriis hic quoque major universali aequi- pollet S. 3 ss ; Busismi proprii Iecundae figurae sunt in modis Festino a
que Bar co. E. gr. syllogismi proprii in secunda figura sunt r
g. 387. Quia omnis propositio propria potest converti s*.3yr : f Agismi pr prii secundae figurae ad primam eodem modo reducuntkr, quo ceteri S. 38M.
E. gr. Syllogismi propra i modo allati cI. 38ε in figura prima sunt hulus formae i
229쪽
De Figuris S modis bilogismorum .
g. 388. Quoniam syllogismi primae figura: non sunt nisi applicatio Dicti de omni & nullo S. 366.&seqq. , istud autem Dictum per se evidens cst, propterea quod intellectus concipere nequeat idem simul esse &non esse g. 3 6. 3 7 , adeoque quivis in prima figura syllogismus suam secum fert evidentiam i syllogismi contra secundae figurae pendenta corollario Dicti de omni & nullo S. 38a , adeoque evidentiam suam mutuantur a figura prima; ideo s logi i secundae Agurae minus evidentes sunt θllogismis primae.
Nemo negabit, evidentiam ma orem habere, quod per se evidens est, quam quod evidentiam mutuatur a demonstratione.
S- 389. Si uisoddam C sit A atque etiam vel omne A, vel uoddam A Derit C, substittitis in ollogismo primae figurae propositoηe posteriori in locum prioris , dillogismus evadit figurae tertiae . Hypothesin non sumi impossibilem , facile probatur. Sit enim C genus ipsius A, e. gr. denotet C hominem, Avero hominem doctum; cum genus competat omni speciei , una species nonnisi quaedam generis constituit, consequenter de genere particulariter praedicabitur, cum e contrario genus de omni specie praedicetur . Igitur in hoc casu generali Quoddam C est A & Omur A es C, vel in casu particulari , qui sub eodem continetur, Quidam homines sunt δε- & omnis ductus est homo. Eodem modo sese res habet, si praedic tum A, quod tribuitur quibusdam sub genere, vel specie C contentis, convenit soli generi vel speciei C, veluti si dicas: Quidam homo est Rex, ubi patet simul, quod Omnis Rex siu bono, Regis enim nomen , pr ut hic sumitur , non convenit nisi cuidam homini. Enimvero si de subjecto particulariter praedicetur modus aliquis, modo isto instructa nonnisi partem subjecti conitituunt, atque adeo ipsum nonnisi particulariter de his enunciari potest. Si adeo Quoddam C fuerit A, vici iasin nonnisi Quoddam A erit C , veluti in casu particulari, Quidam ἀ- mites stini avari & vicissim uiuam auari sunt diti tes. Non distinctius hic persequi libet omnem casuum varictatem, cum nobis ostendisse sufficiat, quod hypothesis assumta non sit impossibilis . Jam omnis syllogismus , qui habet praemissam particularem , ipse quoque particularis est GL 36o. 3 2 , adeoque si primae figurae fuerit, vel in modo Darii, vel Feris S. 3739, consequenter sub his generalibus continetur m. 38O . I. II. Omne A est B. Nullum A est B.
suoddam C est A. Quoddam C est A. Ergo suoddam C est B. Ergo sροddam C non est B. Quod uiam substituas pro praemissa particulari seu minori Quoddam C
230쪽
est A vel illam: Omne A est C, vel hane auiadam A est C; prodibunt syllogismi:
I. III. Omne A est B. omne A es C. Ergo Quoddam C est B. Nollam A est B. ne A est C. Ergo Quoddam C mn est B.
Omne A est B. Nullum A est B. tioddam A est C. suoddam A est C. Ergo Quoddam C est B. Ergo Quoddam C non est B. In his cum si idem subjectum A in utraque praemissa , torminus medius bis ponitur loco subjecti 6 , adeooue syllogismi sunt in tertia figura S. 3 . Quoniam vero ex Θmthesi, si uuoddam C fueris A, etiam omne A est C vel Quoddam A est C; in prima autem figura ex eo quod omne A sit B ct suoddam C sit A sequatur, suoddam Cesse Β, & ex eo, quod Nullum A st B & Quoddam C si A. Goddam C non esse B S. 38o ; facile patet, eo in casu, quo , si Quoiadam CUI A, etiam omne A est C, vel Quoddam A est C, positis praemissis: Omne A est C & omne vel Quoddam A est C, poni quoque debere con- elusionem suoddam C est B & vicissim positis praemissis, Nullum A est B& Omne vel Quoddam A est C, poni quoque debere conclusionem
uoddam C non est B. g. 39O. Habemus igitur hic quatuor modos tertiae figurae , quorum primus
majorem & minorem habet universaliter afirmantem , conclusionein particulariter affrmantem; secundus majorem univcrsaliter afirmantem, minorem & conclusionem particulariter assirmantem I tertius majorcmuniversaliter negantem, minorem universaliter affirmantem , conclusi nem particulariter negantem; quartus denique majorem universaliter negantem, minorem particulariter affirmantem, conclusionem particulariter negantem. Distinguuntur iidem perinde ac modi primae 373.3 & secundae figurae S. 383 9 nominibus essentialis significatus: dicitur nempe primus eorum Darapti, secundus Datist, tertius Glaptam& quartus Ferison.
Habent quoque hie nomina eundem usum , quem in figura prima cI. 37s): quod ut appareat, exempla sequentia apponimus. I. III. DA Omnia vere doctus est virtuosus. FE Nullus vere doctus invidet alteri doctrinam. rΛp Omnis vere dod us est homo. 1Ap omnis vere doctus est homo. t I Ergo Quidam homo est virtuosus, ton E. Quidam homo non invidet alteri doctrina. Sev Quidam homines sunt virtuosi. seu Quidam homines non invident alte-i doctrinam. II. IV. DA Omnis pius Deum amat. FE Nullus pius proximun odit. . I. Quidam pii sunt homines. rti Quidam pii sunt homines. I Ergo Quidam homines Deum amant. on E. Qia dam homines proximsi non oderunt. Pri