장음표시 사용
111쪽
ν dis. Ttim conrim. Conclusio, quae censetur D. Thomae opposita
Infideles cognoscunt verum Deum. 1 et Ι
Τa Paulus Apostolus ad Rom. cap. primo ubi is quendo de Infidelibus. ait, qui iam eosnoui ent Deum , no eu Deum glori eauerunt. In quo sane, inquit Card Lugo de Viri fid disp. 8 sec. a. n. I milla videtur ratio dubitandi praeter authoritatem S. D. Postea num.χs sic ait, ideo autboritatem . Thoma , fedasiue non eredam ipsum gasse omnibus in elibusseram Dei eognitionem eontra testimonium Pauli, ediranones supra adductar, sed in po feriori Lei scilicet quaest. Io ari, videtur solum loqui infin forma, ii , quod sitieet, infidelis , quatenus in elis, non hahet eram , sed famam rognitionem Dei non enim dieit quod per pereatum in delitatis amittat omnem auam cognitionem Dei veri aliunde bibitam , sed quodper ipsam in elitarem aeqmrat famam Dei cognitionem
ias Larius videtur Silvius in Commendi Ar et praed, uia hae quaestionis S melaris mentem explicasse , asserendo S. Doctorem loqui de eo , qui salsam opini nem de Deo habet formaliter, idest quatenus tali opinione utitur meo tribuendo conditiones eas, quae illi conuenire non possunt talis enim Paganus dicens de Deo quod imi sit omniporens quod non omnium pro-ui or Qquid simile, reuera Deum non cognoscir, etiamsi fortasse demonstrationem habeat concludentem quod unus sit Deus, quia haec propositis Deus earens omnipotentia, vel omnium prouidentia est erus Deus est
112쪽
est falsa, inseri hanc contradictoriam, ergo non est Deus , quo fit, quod a parte rei Deum quati in se est non cognoscat is, qui vel unum eius attributum ignorat ignorantia scilicet prauae dispositionis 2 quia ex una tali enunciatione falsa, semper inferri potest conre dictorium subiecti materialiter tamen non coniungendo falsam opinionem , quam habet de Deo, cum veret . quam habet de eodem potest secundum aliquid ipsum
16 Placet etiam Marci Serrae ad locum S. Thomae e . a. a. a. desumptum verba referres: nam meo iudicio satis docte, Mad S. ctoris mentem explicandam satis apta seripsit, quae sequuntur Caietanus bie, quem
sequuntur likD.Tboma discipuli, i expostores, ait
Author in littera loquitur de errore circa iurna ex
parte ibius Dei absolutori de) dieit quod infideles non
vere e redunt Deum, Nam quamuis de Deo ex parte nos adula sub multis rationssus nobis repraesentatur, eontingat aliqua enunciatione errare , di aliqua Ῥεμὰ sentire; exparte tamen ipsius Dei, cum Deus tomni-n simplieissima res, non pote spartim erὰ, partim fati eognosci, sed error sal tatis eo insit in nomisattingendo ipsum. 2M enim putat Deum non esse omnipotentem is putat ipsum esse actumsurum, apientem , cte quicquid intelligit per bas a mationes , nones illa res, quae es Deus secundum rem, sed repraesemiuitis illi se putant , quia in re illa non disser totum, o aliquid, a per hoe non totum, nihilaequinalent,cteonsequenter qui in astiquo illius fallitiar nihilinius intelligit. Neque huic ob at Deum, Beelsis res Amphe iami non tamen totaliter attingi; sisque quamuis non possit paritim attingi qnia non habet partes, quarum Ona attingatur, ct altera non attingatur po e tamen per num conceptum totum verὰ attingi, per alio tiλ. Respondetur enim hoe verum est expam te nos i non tamen exparte Dei; nam ex parte illius potes aliquid totum perinum conceptum eri attingi,
aer alium falle rexparte cuius es pluralitas , O di .
113쪽
yincti rationum; ae autem non es ex parte Dei. eum sit res omninys plieissima; sed ex parte nos Irs imperfecti modi concipiendi, o patet ex dictis a nobis
p .p. q. q. art. a. b. a. con. 3. Non obstat enim insid
Iem , qui putat Deum non esse omnipotentem , esse, men apientem, quando a mat Deum e e sapientem , intem ere num Dei attributum ae proinde rem irim, quae ei Deus ferundum rem responiatur namque talem in elem non intelligere omne attributimis vri seundum rem, sed Dei sibi repraesentati I nam Deus seundum rem Dolens est,&,muipotens, repra sentatur ero in deli sub ratione sapientia , non sub ratione omnipotentia seque exparte fui, eum negat Deum esse omnipotentem, errat, ' cum affirmat Datim esse sapientem ver sentit ex parte tamen
ipsus Dei, eo ipse ae in aliquo fallitur,nihil illius inteia ligit Ali rinique disseipuli Daboma dieunt de Deo nos Nie iter loqui posse 'n modo ponendo 2 parte fu-biecti aliquid im repugnans , ct parte praedicati proprietatem illi conuenientem tribuendo et v sdieamus, Deus mortalis es omnipotens' Alio modo non ponenis expa, te subiecti aliquid illi repugnans, ct ex parte prodieati tribuendo illi aliquid si conueniensu ors dieamus , Deus omnipotens es sapiens raui ergo priamo modo cognoscit Deum, nullo modo eum atriingit, quia Deus, qui est mortalis, nullo modo est Deus dui Oero secundo modo Deum cognoscit, erὰ illum attingit, cognoscit, ct isto modo attigerunt per sientiam natin
raIὸm Philosopbi,de quibus dieitur ad Rom. I. M. Cum eo nouissent Deum; nam fetentia naturalis fotum tribuit Deo suas naturales proprietates. η non aliquid ei repugnans . Similiter isto modo eognostin tuum Vesti, qui babent ignorantiam, murrorem inuineibia
um aer Theologi, qui aliquid fals3 opinantur de Deo.
Ini eles vero, quia formant ex parte subiecti eonte pium repugnantem Deo, incendo g. Deus qui non
est trinus , O nus es sapiens , proprietates, quas
114쪽
tribuunt Deo, non tribuunt ero Deo, edis nullo modo cognostin Deum . Ne obstat Insideles esse aliquid vere i Deo enuneiare , dieendo, scilicet, Deus eis sapiens, nulli mentione facta imm3 enitis oblitos suorum errorum , ae proinde non 'onendo ex parte a subires aliquid Deo repugnans; seque Deum aliquomodo eognoscereo Respondetur enim id negando nam ut ait D. Tho. .e.g. Cap. a ratione . Rureumque errat irea aliquid, quod es de Gentia rei, non eo no- fit illam rem, seu se aliquis app aebenoret anim riirrationale, asimans hoe esse hominem, non cognos re hominem 'ns eum qtilequid Deo eonuenit . Ateius essentia, quicumque errat circa Deum, non eo no-
sit Deum, sed appraebendi aliquid aliud Deo Dei, in
qua an ab ensione semper perseuerat dum maneta a tali errore , ct propter buiusmodi appraeben nem , quando de Deo aliquid enuneiat, dicitur foμmare ex parte subiecti conre'tum Deo repagnantem, quantum. uis fui erroris actu non recordaretur: Et non eseaim ratio de delibus habentibus ignorantiam istis errorem aliquem inuincibilem de Deo; nam in deles
Deum a praebendunt qualem uis erroribus esse putant Meles verynequaquam, sed qualem exedunt, sper sdem , quae nihil Deo repugnans ponit Suod se
aliquando falluntur ob ignorantiam, aut errorem inistiineibilem , hoe solum arguit ipsos non habere exoticitam notitiam omnium, quae Aeet sides, lie/t implieite eredint omnia sua Ide proponit. Hucusque Serrata, qui in his ultimis verbis respondet validiori argument'. quo loco citato conuincitur Card Lugo ad ostendeniadam dimcultatem,quam sentiebat in exponenda . Thomae doctrina. In eandem sententiam loquitur Bannes ubi supra in Commentario cum caeteris 8.Thomae expositoribus . Vnde manet inconcussa veritas propositio. nis, quam S. ctor asseruit.
115쪽
meus non potest creare aliam Terram praeter istam , quam habemus. Deus pote creare aliam Terram praeter istam, quam habemus . SAThoma doctrinae meritas Conclusio S.Thomae attributa Deus non potest creare aliam Verram praeter istam, quam habemus
enim est possibile esse alia Terram , quam istam, quia omnis Terraferretur,.ituraliter ad hoc messium, obieramque siet. Ergo Deus per S.Tho non potest creare aliam Terram, Sc. quod enim est impossibile,noli poteit fieri neque a Deo.
Conclusio quo praedicta oppossit cen
Deus pote s creare aliam Terrampraeter Uiam , quam habemus.
Domnium par itum Oelpotes intelligi secundum bo-
116쪽
nitatem accidentatim , si posiet esse talis rho ratio ἀ Deo manentibus eisdem partibus, ct eodem uniuerso, verseundum bonitatem essentialem, si etiam spee Deo possibilis , qui infinitus alia peries tondere potes', sed se non essen Leedem partes , per eonsequens nee
idem niuersum . Ergo iuxta doctrinam S.I homo es se possibile Deo creare aliam Terram praeter istam, quam habemus , quod tunc etiam accideret, quando conderet alias species, S consequentc errauit, quando locis citatis docuit oppositum.
D sp S. Thomam in p. p. loqui de potentia Dei seruato cursu rerum, qui nunc est intendebat enim in illo art. probare de facto esse tantum unum mundum; ire posteriori vero loco ex primo sent loqui de potentia Dei absoluta, cui nunquam negauit potentiam creandi plures Terras cum in ordine ad potentiam Dei nullam id implicet contradiistionem: Immo cum S. Thomas doceat p.p. quaest. I. art. 5. c. qualibet re facta, posse Deum facere meliorem δε ad tertium dicat potuisse is uin alias res facere, vel alias addere istis rebus factis cuidenter tribuit Deo quod possit creare alias Ter ras meliores ista Terra , quam fecit, quod clarius docuit lec. Is super primum librum de Caelo ubi concedit esse postibile Deo facere alios mundos , hoc concesso, subiungit. Si Deus Deeret alios mundos , aut faceret eos iles bule mundo , aut dismi-ses,cte.
117쪽
Possibilis emereatura existens absoluta
necessitate . Nulla reatura est existens absoluta necessuate . Sancti Thohnae doctrinae veritas Conclusio S.Thomae attributa.
Possibilis e creatura existens absoluta necessitate .
TA S. Tho. a. e. g. cap. s. seu 3o per haec Hrba sunt enim quaeda in rebus erea tu, quasi liciter , ct a
stat neee et esse ; illus enim ess plieitdr, ab- state necesse es esse , in quibus non est pumilitas ad non esse, quadam autem resse sunt die in esse produ
sit potentia ad non esse, quod quidem eontingit ex hoe quod materia in eu en in potentia ad alia ormam Ilia igitur res in quibω non es materii, vel My. non est possibilis ad aliam formam, non habent poten
118쪽
'Prima Pars conet XII. 8 sConclusio, quae Sancto Thomae oppo-nta censetur.
Nulla creatura est exissens absoluta necessitate
T Mi si aliqua creatura esset existens abstauta ne-ol essitate axime esset, et Anhelus vel Anima rationalis 'uibus non est materia, sed hoc est falsum; navi dicitur in s.synodo act. Di in Synodica Epistola Sophronis, Avem est Anima rationales non sunt immo tales per naturam , fedper gratiam , quod confirmat Damas Lib. a. orthod fidei Cap. dum inquit de Angelo , quod est substantia intellectualis gratia: non
natura inminrt ---S. Doctoris propositio quae iussis damnata a Schola Parisiensi contra Fratre arao-- videmur in quodam Tractatu, qui solet affigi in calce littera
333M Esp. SThomam nunquam dixisse aliquam creatu- . P. aram esse possibilem, quae ex isti rei absoluta necessitate logica, sed quae existeret absiluta necessitate phisici; necessitas Dissea est , qua excluditur non es-ie ex parte cauta materialis intrinsecaea non vero ex parte super is agentis , a quo habuit esse . Necessitas vero logica excludit non esse ex parte utriusqtie ci geli igitur, di animae rationales cum non habeant materiam, necesse est quod semper sint necessitate phisica, quia materia carenr, quae in rebus est potentia ad non esses sed quia possunt a Deo annichilari, necesse non est quod semper sint necessitate logica, prout idem
119쪽
S. Thomas declarauit in z. c. g. eodem cap. immediate subdendo stantem dicatur quod e et, quae sunt ex nibilo quintum est de s in nihilum tendunt O se in omnibus creaturis inest potentia ad non esse uanis umo bo non sequi dicuntur eviim res ereata a Deo eo modo in Ambilum tendere, quo sunt ex nihili quod quidem non es nisi secundum potentiam agentis . Sis uia turis rebus creatis non ines potentia ad non sed Creatori ines potentia Leis det esse, eleis de at esse in suere, di cap. s. eiusdem lib. a. c. g. iterum haec habet . in subritantia int/llectuali non eri potentia ad non eme, quod explicat postea a per haec verba mi in primo agente, fecundum quod potes non insuere eis e sed emb.re potentia mibi potes diei eorruptibilitas;
tum quia res dieiιntur necessariae in eontingentes δε- eundum potentiam , quae ili in eis, non seundum potentiam Dei, tum etiam quia Deus, qui es institutor natura non subtrahit rebus quod si proprium n.ιturis earum issensum es autem quo proprium nrauris
intellectualibus est quod perpetua : Unde bo eis ara Deo non subtrahetur. Item p p. quaest. s. art. a. '. IO. art. I. probat Deum solum esse omnino immutabilem Lunde sequitur omnes creaturas esse mutabiles, scsecundum potentiam Dei posse non esses tandem p. p. 13 q. O.art. s. ad tertium totum hoc confirmat dicens Perhoe ergo quod dieitur quod omnia deciderent in nihilum misi conseruarentur 9 Deo in etiam Angeli, nond.rturimelligi quoi in Angelis it aliquod eorruptionis principium is quod esse vel dependeat a Deo se ut a camsi non autem uicitur aliquid esse eorruptibile per boς quod Deus possit il7ud in non m redigere sed per hoe
quos isseipso b .ibeat aliquod principium eorruptionis vel contrarietatem , eis lumintentiam materiae I 36 Ad aut horitate desumptam ex Sexta Synodo respondetur primo ex S. Thomae doet rina . p. quaest. o. art. s. ad primum , qua exponitur aut horitas Damasceni
similis irma supra ad lueta, quod ibi Synodus accipit immortalitatem perfectam , quae includit omnimodam
120쪽
immutabilitatem ; quia omnis mutatio est quaedilrnia. mor , ut Aug. dicit, perlectam autem immutabi itatem , scilicet beatitudinem, Angeli non nisi per gratiam
Resp. a. Nomine gratiar in verbis 6. Synodi Pon intelligi beneficium Dei superna tartale , sed liberale donum Dei, cit fluxum, quo omncis creariarae indigent ut sint, conseruentur in esse δε sine quo in nihilum redigerentur , quod liberale donum Dei est Oidiliis naturalis, ut patet, sed vocatu gratia , sicut si daeeremus ex gratia aliquem creatum fuisse hominem, ut innuit S.
Augustinus in solitoquiis cap. 7. celsante motu Coeli corpus hominis diuina virtute remanens esse secorruptibile per gratiam vel iustitiam, ut loquitur .Tho opust.
Io art a sol ulterius explicat opusc. II. art. Is Vim
de sequitur res immateriales dici aliquando creaturas Decellarias te incorruptibiles ex gratia in uia non iunt eiusmodi sicut est Deus qui est de se en necessariun immutabiles, sed ex generali Dei dono , quo sine materia creata sunt δε ita non necessitate logica , sed phiasica sunt necessariae, cum possint a Dco per subtracti nem sui influxus, quo continue conseruantur, annichilari. Hanc doctrinam firmauit etiam S. Doctor a Tim. I. dum lec. . dicit Deus posset dicistus immortalis,
Abiu int i sibilis Deetalis prae allis, quod postea
ibidem cap . lec. a. explicat subiungendo, quaelibetereatur. in se eo I ta4.rbet aliquam mutationem vel mutabItit atem . Deus autem es omnino immutabilis fessali ere ituras immo lis, hoc conia nit et eae dono et tia, non quidem secundum quod gratia accipitur pro dono supernaturali,ut patet cum multae in creaturae immutabiles, hoc est incorruptibiles sine gratia supernaturali, ut specialiter Daemones,&Animae Damnatorum, sed secudum quod gratiae donum
dieit speciale Dei beneficium , quod excludit habere de se, quod naturaliter habetur, independenter ab aliquo; S hic est specialis modus habendi immortalitatet Lia, prout eam habet Deus. Vnde patet S. Tho bene di.