장음표시 사용
221쪽
Papa non potest diapensare in Matrimonio rato extra casum professionis
Suod contra S. omae doctrinam ad
S. Thomae doctrinae veritas Conclusio S. Thomae attributa Papa non pomi dissipensare in Matrimonio rato extra casum Fro βο-nis emonasticae
TAS Tho. . dist.3I quaest. Lart. a. quaest. I. ad 3 per haec verba. In parabilitas, quamuis si de feeunda intentione Matrimonis prout et in osseium natura, ta men es deprima intentione φα uiprou es Saeramentum Ee cle a. 4δεδ ex quo institutum est. Urs Eetae a Sacramentum, manente tali institutione, non pote 'sub inpensitione adere, nisi forte fecundo modo dissensitionis, scilicet per causam supernaturalem: sicut in miraculis accidit, ut dixerat in cor illius art.
222쪽
Quod contra S. Τhomae doctrinam
et 8 ATTrum Papam dispensare posse iii Matrimonio rato
ctiam extra casum Professionis Monasticae, ipsi summi Pontifices decreuere de facto, cum in Mapimonio rato extra dictum casum pluries dispensaverit,ut refert ex nostro S. Antonino Archiepiscopo Florentino Caietanus Tomo I. opust tract. 28 quaest unica de Martino V. Eugenio in quibus Sanche de Matrim. lib. a. disp. I . num. et addidit Paulum III. Piuma V.MGregorium m. quem unica die cum undecim dispensasse narrat ex HenriqueZ Vide Dianam pari. 8.tra a. tes I.
as Gontrouersia grauissima est inter Doctores de hae Summi Pontificis potestate iis dispensando super
matrimonio rato extra casum professionis solemnis partem negativam esse probabilissimam, speculative probabiliorem dic Corneio Trac de Matrimon. disp. 6.dub. . affirmaras eam docere communiter Theo Iogos cum Mag. . dist. 17. cuius sententia fuit etiam Scotus ibi dist. 31 quaist. I. g. Teμtio modo diei polin, ex recensioribus Basilius clauim lib. s. cap. Silvius in addit ad 3 part quaest. 6 I art. a. b. stueri hic potest, alios opinionis huius patronos adducit Sanchezubi supra in magno numero Verum utrum S. Thomas negativam partem prosecutus fuerit , vel potius amrmativam elegerit, dissentiunt inter se clariores homitu in hac Controuersia
223쪽
Caietanus S. Thomae eximius Interpres Vbi supra iavult S. Thomam docuisse Papam dispensare posse in Matrimonio rato etiam extra casum prosessionis, nasticae, quod probat per haec verba. S. omas quoque in odiit a T. quaeLI. r. art. 3. quas . . expresse dicit duo notanda ad promistum . Primum en in resp. adiquos quia Matrimonium eontractum, gnseat eo nitinctionem singularem inter Cbrisum, ct animam, ct bae esssolubilis; ideo religionis ingressus aufert Sacramentum . Seeundum in νωρ ad , quod Matrimonium eontractum l.rntum non est perfectum; ideo non habet omnimodam in isti Hytatem. Ex his deducit Caieta. nus S. Thomam docuisse super Matrimonio rato etiam extra casum professionis Monastica possc a Papa dispensari; nam si matrimonium non comummatum esset in-di lubile authoritate Papae, hoc ideo esset quia omnimoda indi lubilitas euhi de ratione huius matrimo nij, sed hoc esse fessum docet S. Tho ergo c. salsitas probatur , quia prout S. Tho dicit , Matrimonium, tum non est persedium , nam significat coniunctionem
anima ad Christum per gratiam, quae est solubilis, ergo
falsum est in sententiari Thomae matrimonium ratum habere omnimodam indissolubilitatem , ergo curria Caietano dicere bene possumus in sententia eiusdem S. Doctoris Matrimonium ratum posse a Papa dispell-sari etiam extra casum prosessionis Monasticae Ad locum adductum ex S. D lare in contrarium respondet ibidem Caietanus S. Doctorem loqui de Matrimonio consummato, ut manifeste patet,is exari praecedenti in responsione ad a. conuincitur
224쪽
In Canoninatione Sanctorum pie tantum creditur Ecclesiam, seu Summum Pontificem errare non posse. Conclusio existimatas Thomae contraria a
S. Thomae doctrinae meritas. Conclusio S. Thomae attributa Incanoni trione Sanctorum pie tantum creditur Ecclesiam, seu Sum. Pontificem errare norus
haec verba Canonidatio De νδ Sanctorum medium es inter bae duo quia tamen bonos, quem sanctis exhibemus , quaedam professis Ad iect , qua Sanctorum gloriam eredimus , pie credendum es quod nee etia in his iudicium Ecelsae errarepossit.
225쪽
Prima Pars cisel. xxx. Conclusio existimata S. Thomae con
et 8 QEd quod non tantum pie , sed etiam de fide cred,
o tur Ecclesiam , seu Nomanum Pontificem errarenore posse in Canometatione Sanctorum est modo apud Doctores constans sententia, ita ut quidam oppositum dicant haereticum , omne saltem scandalosum , impium , temerarium, atque quodammodo haeresim sapiens pronuncient. Ita apud Dianam recensito D ctores sensisse legimus in Trac de infallibilitare Decretorum Romani Pontificis extra Concilium resol. I s. I 6.18. 4s.
,so metiam S. Tho dixit ad fidem pertinere Papam intari Canonizatione Sanctorum errare non posse, quod in dicto quodi in quo de hac Controuersia tantum egit, adeo clare expressit, Vt Doctores, qui id proba re contendunt, non aliis utantur validioribus argumen
iis, quam his, quibus in dicto quod S. Thomas
usus est.2o Argumentum, quod communiter a umitur ad πω handum , quod si Papa errare postet in Canonia atione sanetorum, sequeretur hoc maximum inconueniens scilicet, quod posset etiam tota Ecclesia errare . Est
primum argumentum fleontra S. Thomae in prastato quodi quod ipse concedit secundum doctrinam corporis rideoque illud non soluit, re inconueniens, dato antecedente, admittit, unde sequitur quod illud Mi cedens censuit impossibile. et Argumenta in contrarium, quibus magis apparen-ν ter
226쪽
ter probatur in Canonietatione Sanctorum Papam errare posse, duo praecipua ab omnibus adducuntur, primum est, quia Papa innititur in canonietatione Sanct rum testimonio humano tanquam medio hoc autem testimonium est fallibile ergo erit fallibilis canonirati, quae huic testimonio innititur, secundum est, quia nemo potest esse certus de statu salutis aliorum magis quam de statu salutis propria 4 sed de statu propriari lutis nemo certus esse potest ergo nec Papa potest esse certus de salute Sanctorum quos canonizat .as His duobus argumentis respondet ibidem S. I lio. eius solutionibus utuntur Docia es, dum probant Canonizationem Sanctorum esse de fide, vi testatur, cpraestat Diana ubi supra resoL46. scilicet, Papam errare in CanoniZatione Sanctorum non posse quia ut dicit S. Ἀα ad et ad diuinam prouidentiam spectat praeseruare Ecclesiam ne a testimonio humano fallibili in hoc negocio fallatur 4 quia Pontifex certificatur de statu Sanctorum; quos canonizat, praecipue per instinctum Spiritus sancti, qui omnia serutatur etiam profunda Dei, ut didit S.Tho ad x. Ergo iam clare patet Sa
tnam sensisse eum allatis Dociaribus Canonizationem Sanctorum est destiis, cum eius rationes, Moluti nes in eorundem Doctorum sententia id euidenter conas Cum vero S.Tho dixit in corporet illius quodi pse e redendum es in Canoniratione Sanctorum meis merrare non posse, inpie non significat in cuiuscumque potestate esse id credere, vel non credere, ideoque illud
non esse de fide, sed potius oppositum scilicet, de sciesse credendum in Canonizatione Sanctorum Ecclesiam erraremm posse . Verum quia id non est adhuc ab Eeclesia decisum plures Doctores graues saeculo, quo vivebat, oppositum venebant, usus est S.Tho hoc finiathegoremate pM,'uo significaret non ad debitum
usque modo explicite per Ecclesiam impositum, sed ad pietat adelium pertinere, quod ratiotubus praedici ctis
227쪽
ctis conuicti credant explicite, ut vere credendum est de fide esse Ecclesiam in amnietatione Sanctorum errare non posse innuens tamen sub hoc pietatis nomine se existimasse id omnino de fide esse credendum pietas enim , quae pertinet ad cultum Dei, ut docet identa. S. Tho. z. a. quaest.43 art. I. ad 3. Erit mans alitia Mei in quantum per eustum Dei protesamur fidem Erit ergo pietas manifestativa nostrae dei, si pie credimus Ecclesiam in Canonizatione Sanctorum , in qua praecipue cultus sanctis debitus approbatur , errare non posse, quia per hanc nostram piam credulitatem protestamur fidem, quae ad id asserendum nos inclinat, hoc S. Tho expresse in supradicto ari dixit per illa verba qui. honor , quem sanctis utique canonizatis
exbibemus, quadam professio si es , qua Sanctorum
colique eanonizatorum9 gloriam credimus, i eredendum e sine hoc est, hac pietate, qua credimus iudicium Eccletia errare non posse in Canonizatione Saninctorum manifestamus, Sirotestamur fidem, qua eorum Eloriam credimus Ex dictis patet quaenam fuerit S. Thomae mens in hac Controuersia de Canonizatione Sanctorum; nam
ut diximus , in illa art. quodl. o. ubi tantum de hae Controuersia egit, satis aperte docuit Canonirati ne Sanctorum ad fidem pertinere . Hoc colligitur i. ex argumetatis sed eontra, quibus probatur esse de fide Ecclesiam errare non posse in Canonizatione Sanctorum , quae S. o. admittit, illis ergo concessit intentum . Secundo quia luendo duo argumerita, quibus probatur in uitio articuli id non esse de fide, qua sunt validiora oppositum sentientium fundamenta firmat Ecclesiam per instinctum Spiritus sancti sanctos declarare δε in hoc errare non posse , quia praeseruatur a diuina prouidentia ne adlatur hoc autem nihil aliudex, quam dicere esse de fide sanctos habendos esse , quos Sanctos Ecclesia declarauit cum de fide sit c
228쪽
seruatur a diuina prouidentia ne lassatur 2s Praerere mensi Thomae adhuc manifestius elicitur ex doctrina corporis illius articuli nam si bene perpendatur, ibi euidenter tradit Ecclesiam in Canonizatione Sanctorum errare non posse a Dicit S. Tho possibile secundum se consideratum, si referatur ad aliquod cxtrinsecum , impossibile inueniri Vnde deducit iudicium eorum,qui praesunt Ecclesiae, quod errent ut persoria particulares , esse possibile, sed esse impossibile quod errent, ut personae repraesentantes Ecclesiam uniuersalem , ut est Papa definiens tunc enim eorum iudicium est iudicium Ecclesiae niuersalis, quod refertur ad diuinam prouidentiam, qua Spiritus Saraetus Eccl siam suam clirigit, ut non erret in ijs, quae ad Uem pertinere decernit In iis vero, quae pertinent ad facta particularia, inquit, iudicium Ecclesiae errare posse is propter salsos testes , innuens hoc iudicium non referri
ad illam diuinam prouidentiam, ad illam Spiritus Sancti assistentiam , qua posita. Iudicium Ecclesia impossibile est quod erret. His positis, docet S. Tho C
noni rationem Sanctorum mediam esse inter praedicta ,
qui , scilicet, parricipat de impossibilitate errandi, Iuam habet Ecclesia in iis , quae ad fidem pertinertiisecernit, cum in Canonizatione Sandiorum dirigatura diuina spiritus Sancti prouidentia; participat vero de possibilitate errandi, quia in Canonia atione Sanctorum utitur testimonio humano, quod est fallibiles, postea statim excludit hanc possibilitatem errandi ab Ecclesia Sanctos canoniaante his verbis:quia tamen honoriquem Sanctis exhibemus , Sanctis Cutiq; per Ecclesiam canoniZatis cum non liceat non canoniZatis, vel saItim non beatificatis honorem exhibere , quaedam professirii j, qua Sanctorum, utique canonizatorum gloriam eredimus, pie eredendum est,quod nee etiam in bis iudieium Eeelesia errare possit, ac si diceret, expietate, qua nostra fides manifestatur,in qua fidem profitemur , credimus Ecclesiam in Canonizatione
229쪽
Sanctorum errare non posse id enim pietatis nomen in sententia S. Thoma importat ut iapra explicauimus. as Praeterea S. Tho in eodem corp. ari dicit possibile esse iudicium Ecclesia errare propter falsos testes, innuens quod Ecclesia si errare posset in Canonia a tione Sanctorum, hoc oriretur ex eo, quod in hoc negotio innititur medio saltibili, quod est testimonium humanum, ut in armamento et asserebatur. Sed in S. Thomae sententia non potest Ecclesia falli per testes fallibiles in Canonizatione Sanctorum. Ergo de S. Thomae mente Ecclesia errare non potest in Canonizatione Sanctorum. Minor probatur, nam S. Tho docet in corn illius arcitunc Ecclesiam errare non posse, cum consideratur diuina prouidentia, quae Ecclesiam suam Spiritu Sancto dirigit, ut non erret, sed etiam docet, iro diuin; prouidentia consideratur ne Ecelesia ab humano test, monio fallibili fallatur in Canonietatione Sanctorum . nam, inquit in resp. ad secundum eandem Ecclesian certificari de statu Sanctorum, quos canoni Eat, praecipue per Minctum Spiritus Sancti, ut dicit in resp. ad primum. Ergo S. Tho docet Ecclesiam falli non posse per falsos testes in
Canonizatione Sanctorum, consequenter docet certum
in Canonization a Sanctorum . Digiti Um Cc oste
230쪽
Existens in peccato mortali setiam occuLι peccat mortaliter faciens ex of-
Conclusio quae censetur S. Thomae op
posta a S. Thomae doctrin. Deritas. Conclusio S. homae attributa. Exisens in peccato mortali setiam occulto peccat mortaliter faciens ex vicio correctionem fraternam
Τ Α . Tho. q. d. I9 qu. 2.art. a. quaest. a. c. per haec verba. Ille autom, qui eis in peerat mortali, etiam Oeeulto, indignὸ titu offleio pratationis, Unde e eat eorripiendo, vel quie-